Η Παναγία είναι η μεγαλυτέρα ασφάλεια του ανθρώπου…
Όσιος Ιωσήφ ο ησυχαστής .
ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.
Η Παναγία είναι η μεγαλυτέρα ασφάλεια του ανθρώπου…
Γέρων Εφραίμ Αριζόνας: Όταν λέμε την παράκληση έχουμε χαρά και φώτιση από την Παναγία μας. Πολύ μας βοηθάει η Παναγία μας. Μας βγάζει από πολλά αδιέξοδα.
Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: Ο ανθρώπινος βίος θα ήταν αβίωτος, εάν οι πιστοί δεν είχαμε την Παναγία να συνομιλούμε μαζί της. Είναι η Μεσίτρια και η αληθινή παρηγορία μας.
"Η προσευχή έχει πιο πολλά σκαλοπάτια."
Αν ο Θεός μας κρίνει κατά τα έργα μας χαθήκαμε. Μια φορά ήρθε σ’ εμένα να εξομολογηθεί ένας μεγαλόσχημος μοναχός και μου είπε:
-Πάτερ, απελπίστηκα. Δεν βλέπω στον εαυτό μου καμία αλλαγή προς το καλύτερο. Και πήρα και το μεγάλο αγγελικό σχήμα.
Και ξέρω ότι ο Θεός θα ελέγξει λεπτομερώς ποιος ήταν πραγματικός μοναχός και ποιος μόνο φορέας του σχήματος. Πώς να διορθωθώ; Πως να είμαι νεκρός για την αμαρτία; Αισθάνομαι μεγάλη αδυναμία.
-Έχεις δίκιο, του είπα. Αν ο Θεός μας κρίνει κατά τα έργα μας χαθήκαμε, επειδή δεν έχουμε τίποτα να του παρουσιάσουμε.
-Υπάρχει άραγε κάποια ελπίδα σωτηρίας;
-Σίγουρα υπάρχει. Να κάνεις όσο πιο συχνά την προσευχή σου και αφέσου στα χέρια του Θεού.
-Ποιο όμως το όφελος της προσευχής, εάν δεν συμμετέχει ο νους και η καρδιά;
-Υπάρχει τεράστιο όφελος. Η προσευχή έχει πιο πολλά σκαλοπάτια. Από την απλή εκφώνηση των λέξεων της προσευχής μέχρι τη θαυματουργική προσευχή. Ακόμη και αν βρισκόμαστε στο χαμηλότερο σκαλοπάτι της προσευχής, ακόμη και τότε μας είναι χρήσιμη και σωτήρια. Οι ραδιουργίες του εχθρού απομακρύνονται από τον άνθρωπο που προσεύχεται.
Άγιος Βαρσανούφιος της Όπτινας
Οσία Θεοκλητώ η θαυματουργή
Η Οσία Θεοκλητώ έζησε κατά τον 9ο αιώνα μ.Χ.
στα χρόνια του βασιλιά Θεοφίλου του εικονομάχου και καταγόταν «ἐκ τοῦ θέματος τῶν
Ὀπτιμάτων» (Οψικίου). Οι γονείς της ονομάζονταν Κωνσταντίνος και Αναστασία, και
ήταν αρκετά πλούσιοι και προ πάντων ευσεβείς χριστιανοί. Ανάλογη ανατροφή
έδωσαν και στην κόρη τους Θεοκλητώ, που ήταν πιστή, ευσεβής, σεμνή και
μελετούσε ακατάπαυστα τον θείο λόγο.
Όταν η Οσία παντρεύτηκε (τον Ζαχαρία, άνδρα ευσεβή και ελεήμονα), υπήρξε
πρότυπο χριστιανής συζύγου. Το σπίτι της ήταν συνεχώς ανοικτό για τους
δυστυχείς, για τις χήρες, τα ορφανά και τους φτωχούς οικογενειάρχες. Συχνά
πήγαινε η ίδια στα φτωχόσπιτα και μοίραζε απλόχερα ελεημοσύνη και περιποίηση
στους αρρώστους.
Ο θάνατος τη βρήκε να εκτελεί τέτοια θεάρεστα έργα. Το δε λείψανο της, αξιώθηκε
να γίνει όργανο πολλών ιαμάτων και θαυμάτων. Ένα από τα πολλά θαύματα είναι και
το εξής: Οι συγγενείς της Oσίας είχαν συνήθεια και κάθε χρόνο να σηκώνουν το
ιερό της λείψανο, το οποίο είναι σώο και ολόκληρο, και να αλλάζουν τα ρούχα της
με άλλα καινούργια. Ισιώνουν επίσης και τα μαλλιά του κεφαλιού της που είναι
άσπρα. Στην συνέχεια, κόβουν και τα νύχια των χειρών και των ποδών της, αφού
αυτά έχουν μεγαλώσει, σαν να ήταν ζωντανή. Τέλος, ψέλνουν το τρισάγιον, και
αποθέτουν πάλι το σώμα της στην θήκη.
Η Εκκλησία τιμά την μνήμη της Οσίας στις 3 Αυγούστου. Στον κώδικα 73 της Μονής
Παναγίας της Χάλκης, καλείται Θεόκλητη και η μνήμη της αναφέρεται την 21η
Αυγούστου.
Η Παναγία κλαίει, κάθε μέρα κλαίει! Λέει στον Υιόν της: «Υιέ μου και Θεέ μου, δώσε στον κόσμον σοφία! Συγχώρησε τον κόσμον!» Παναγία μου προσκυνώ την χάρη σου! Ο Κύριος λέει: «Εγώ κατέβηκα, σταυρώθηκα, καρφώθηκα και αυτοί δεν πιστεύουν!» Αναμένει ο Θεός, αναμένει! Κάνει υπομονή! Μετανοήστε γιατί τα σύννεφα της οργής του Θεού σίμωσαν στη γη! Μεγάλο κακό έρχεται από την πολλή αμαρτία!
Οσία Σοφία της Κλεισούρας
Παναγία, η μάνα των Αγιορειτών
Ήταν ένα γεροντάκι που μόλις άκουγε τ’ όνομα της Παναγίας έκλαιγε σαν μικρό παιδί.
Ήταν ένας Καυσοκαλυβίτης που όποτε γύριζε πλευρό τη νύχτα έψελνε το «Άξιον εστί».
Ήταν ένας Γρηγοριάτης ηγούμενος πού ΄χε «φάει» την εικόνα Της από τους πολλούς ασπασμούς.
Ήταν ένας Νεοσκητιώτης που παρακαλούσε όποιον έβλεπε να μιλήσει, να γράψει, να εκδώσει, ό,τι υπήρχε για την Παναγία.
Ήταν ένας μακαρίτης Ιβηρίτης που έπασχε από αγάπη προς την Πορταΐτισσα.
Ένας Φιλοθεΐτης έλεγε: «Έχομεν βεβαίας τας ελπίδας εις την Γλυκοφιλούσαν»
Παναγία• η μάνα των Αγιορειτών.
Η Παναγία. Πάνω απ’ όλες τις Αγίες.
Μητέρα Θεού και ανθρώπων.
Η καλύτερη παραμυθία.
Η πιο σίγουρη πρέσβειρα των πιστών.
Η πιο ταπεινή, η πιο καλή, η πιο σεμνή,
η πιο υπάκουη, η πιο υπομονετική,
η σιωπηλή, η γενναία, η πρώτη, η βασίλισσα,
η Κυρία, η Έφορος, η Οικονόμισσα,
η φωτοφόρος νεφέλη και μανναδόχος στάμνα.
Χαρά να την αντικρύσεις.
Ευχαρίστηση να την επικαλείσαι.
Ευλογία να σ’ επισκέπτεται.
Ελπίδα βέβαιη να την παρακαλάς.
Βοήθεια μεγάλη η σκέπη της.
Πού να βρεις τα ωραία λόγια να την εγκωμιάσεις; Πόσο φτωχή είναι η γλώσσα για τα μεγάλα ονόματα;
Πόσο έχει φθαρεί η γλώσσα από
την κατάχρηση.
Έτσι σιωπάς και τα λες όλα.
Όπως σιωπηλή ακολουθούσε παντού
τον αγαπητό Υιό Της.
Μέχρι Σταυρού.
Αθωνίτισσα Θεοτόκε, το ακοίμητο κανδήλι,
το αγνό κερί, οι Χαιρετισμοί, η Παράκληση,
το Θεοτοκάριο,
τα Θεοτόκια δεν σου αρκούν.
Μήτε γονυκλισίες και τάματα και προσφορές
και κομποσχοίνια.
Την καθαρότητα της καρδίας ζητάς
για νάλθει ο Υιός σου να κατοικήσει
και να φέρει Θεοτόκες και Θεοφόρες
ώρες αγίας θεοψίας και φωτοχυσίας…
Μητέρα του Θεού, μητέρα των ανθρώπων,
μητέρα του πόνου, μητέρα της αγωνίας,
μητέρα των θλιβομένων, σύντροφε των μονομάχων του Θεού, των καλογέρων.
Όπως και να το κάνουμε είναι ανώτερες ψυχές
οι Αγιορείτες, αφού επέλεξαν ν’ αφοσιωθούν μόνιμα στην Αθωνίτισσα Θεοτόκο.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς•
του Άξιον εστί του πάνσεπτου ναού του Πρωτάτου της πρωτεύουσας των Καρυών,
της Κουκουζέλισσας της Μεγίστης Λαύρας,
της Βατοπεδινής Εσφαγμένης,
της Πορταΐτισσας των Ιβήρων,
της Τριχερούσης του Χιλιανδαρίου,
του Ακαθίστου της Διονυσίου,
της Φοβεράς Προστασίας του Κουτλουμουσίου, της Γερόντισσας του Παντοκράτορος,
της Γοργοϋπηκόου της Δοχειαρίου,
της Μυροβλύτισσας του Αγίου Παύλου,
της Οδηγήτριας του Ξενοφώντος
της Γλυκοφιλουσης της Φιλοθεου
και τόσες άλλες, σ’ εκκλησίες
και παρεκκλήσια, κελλιά και καλύβια…
«Αθωνικό απόδειπνο»
του Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου
Χαίρε Μητέρα ορφανών,
Κυρία των Αγγέλων,
Κρίνε λευκέ των Ουρανών,
Χαρά των Αρχαγγέλων.
Χαίρε ανθέ της αφθαρσίας,
Χαίρε πηγή αθανασίας,
Χαίρε Αειπάρθενε Μαρία,
Κόρη σεμνή, Υπεραγία.
Eἶπε ὁ ἀββᾶς Παῦλος: πολλοὶ προσκυνητὲς ἔρχονται καὶ μὲ ρωτᾶνε, ἔφαγα μπορῶ νὰ κοινωνήσω; Δὲν ἔχω δεῖ ὅμως κανέναν μέχρι τώρα νὰ μὲ ρωτήσει, κατέκρινα μπορῶ νὰ κοινωνήσω;
Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης: Όταν είσαι ταραγμένος και απελπισμένος από την κακία των ανθρώπων, να θυμάσαι πόσο απέραντα σε αγαπά ο παντοδύναμος και πάνσοφος Θεός, που ανέχεται το κακό «έως καιρού» και μετά το τιμωρεί με δικαιοκρισία.
Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης