ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΝΑΣ: ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΗ ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ!

Χαστούκι στη ματαιοδοξία
Άπό το βίο του Αγ. Νικολάου Πλανά 

Μια κυρία, γνωστού εμπόρου των Αθηνών, αρρώστη­σε. Ή κυρία αύτη είχε μια εξαδέλφη πού είχε έλθει από την Αίγυπτο, πλούσια. Ελένη Βλάχου ώνομάζετο. Ηλθε νά ΐδή την ασθενή έξαδέλφην της. 

"Ομιλίας γενομένης, της λέγει: «Να στείλης να φέρης τον παπα-Νικόλα, να σου διάβαση ευχή υπέρ υγείας».Ή κόρη της ασθενούς άρέσκετο πολύ εις την έξωτερικήν καλαισθησίαν.  

Ο παππούς, όμως, λόγω του ότι λει­τουργούσε καθημερινά, άνακατευόμενος με κεριά, με σκονισμένα ερημοκκλήσια, με τις λαδιές τους κ.λ.π., δεν μπορούσε να διατηρηθή ολοκάθαρος. Βέβαια, καθαρός ήτα­νε, αλλά όχι όπως θα τον ήθελε η δεσποινίδα εκείνη.  

Λέγει λοιπόν στη θεία της: 

-Καλή μου θεία, να φέρωμε από τις μεγάλες εκκλησίες έναν ευπρεπή ιερέα, και όχι αυτόν, πού θα είναι σκονισμένος από την εκκλησία κ.λ.π.

Την αυτή νύκτα βλέπει στον ύπνο της τον παπα-Νικόλα, με όλόχρυσον άμφίεσιν, με φελόνια χρυσά και της λέγει: «Σου αρέσω, παιδί μου»;  

Έντρομος έξύπνησε η κοπέλλα, έστειλε αμέσως να φωνάξη τη θεία της, και την παρεκάλεσε να φροντίση να φέρη το συντομώτερο τον Παππού. Αυτή ανέθεσε σε μία βαπτιστήρα της, Κατίνα ονόματι, και της λέγει:  

«Πήγαινε γρήγορα, να πής εκ μέρους μου εις τον Παππού, να έλθη αμέσως μετά την λειτουργίαν εις το σπίτι». Ηλθε η κοπέλλα συγκεκινημένη για όσα προηγήθησαν και μας τα είπε. Μετά πήρε τον παπα-Νικόλα και τον πήγε στην ασθενή. 

Όταν ανέ­βαιναν τις σκάλες, κατέβηκε η κόρη τής ασθενούς να τον ύποδεχθή μετά μεγάλης ευλάβειας, οπού καθώς έσκυψε να του φιλήση το χέρι της λέγει:  

«Σου άρεσα, παιδί μου, όπως με είδες»; Συγκίνησις και κατάπληξις διεπέρασε όλο της το σώμα. Ποτέ δεν περίμενε έναν τέτοιο έλεγχο στη ματαιοδοξία της.

Από το βιβλίο «Ό παπα-Νικόλας Πλανάς, ό απλοϊκός ποιμήν τών απλών προβάτων», έκδ. Άστήρ

ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ: Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΠΟΥ ΔΕΧΤΗΚΕ ΤΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΚΑΙ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ!

 Γεροντικό: Ο μοναχός που δέχτηκε το χαστούκι και νίκησε τον διάβολο!

Ἡ ταπεινοφροσύνη στολίζει τὸν ἄνθρωπο. Ὁ ταπεινὸς ἄνθρωπος ὅπου καὶ ἂν σταθεῖ, ὅπου καὶ ἂν βρεθεῖ, σκορπάει μία κατὰ κάποιο τρόπο μυστηριώδη χάρη καὶ γίνεται ἀγαπητὸς καὶ προσφιλής.

Τὴν ταπείνωσιν οἱ δαίμονες τὴν τρέμουν, ὅπως ἀκριβῶς συνέβη καὶ μὲ ἕναν ὑποτακτικόν: Ἕνας Χριστιανὸς εἶχε μία κόρη δαιμονισμένη καὶ τὴν ἐπῆγε σὲ πολλοὺς γιατροὺς ἀλλὰ δὲν βρῆκε τὴν θεραπεία της.

Αὐτὸς ὁ Χριστιανὸς εἶχε ἕνα φίλο, πνευματικὸ ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος εἶχε σχέση μὲ τοὺς μοναχούς, καὶ λέγοντάς του τὸ παράπονο, τὸν πόνο του γιὰ τὸ κορίτσι του, τοῦ λέγει ἐκείνος•

-Τὸ παιδί σου θὰ βρεῖ θεραπεία μόνον ὅταν καλέσεις ἕνα μοναχό, ὑποτακτικό, καὶ ἔλθει στὸ σπίτι σου καὶ κάνει μίαν εὐχούλα, θὰ ἰδεῖς ἀμέσως τὸ παιδί σου θὰ γίνει καλά.

—Καὶ ποῦ θὰ τὸν βρῶ ἐγὼ αὐτὸν τὸν μοναχό;

—Νά! Κάτω στὴν ἀγορὰ κατεβαίνουν, λέγει, ἀπὸ τὴν ἔρημο νεώτεροι ὑποτακτικοὶ μοναχοὶ καὶ πωλοῦν διάφορα ἐργόχειρα. Σ’ ἕνα τέτοιο μοναχὸ πὲς του• «Ἔλα στὸ σπίτι νὰ σοῦ πληρώσω τὰ ἐργόχειρα, διότι τώρα ἐπάνω μου δὲν ἔχω χρήματα». Καὶ πές του νὰ σοῦ κάνει μία εὐχὴ καὶ θὰ δεῖς ὅτι τὸ παιδί σου θὰ γίνει καλά.

Αὐτὸς ἀμέσως τὸ πρωὶ κατεβαίνει στὴν ἀγορὰ• βλέπει ἕνα νέο μοναχὸ νὰ πωλεῖ διάφορα, ἐκεῖ, ἐργόχειρα.
Τοῦ λέει:

—Πάτερ, πόσο τὰ δίνεται αὐτά;

—Τόσο. Εἶπε ὁ μοναχός.

—Μπορεῖς νὰ ἔλθεις μέχρι τὸ σπίτι νὰ σὲ πληρώσω, γιατί ἐπάνω μου δὲν ἔχω χρήματα;

—Ἔρχομαι, λέγει.

Καὶ ἀφοῦ προχωροῦσαν πρὸς τὸ σπίτι καὶ πλησίαζαν, ὁ διάβολος μυρίστηκε τὸ πράγμα, ὅτι ἦρθε ἡ ὥρα του νὰ πάρει τὸ ἐξιτήριό του καὶ νὰ φύγει ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, ἑτοιμάστηκε καὶ αὐτός. Καὶ μπαίνοντας ὁ μοναχὸς μέσα στὸ σπίτι, τὸν ἀπαντᾶ ἡ κόρη καὶ σηκώνει τὸ χέρι καὶ τοῦ δίνει ἕνα ράπισμα, τοῦ μονάχου.

Αὐτός, ὁ μοναχός, γύρισε καὶ τὴν ἄλλη πλευρὰ τοῦ προσώπου καὶ τοῦ δίνει καὶ ἀπ’ ἐκεῖ ἕνα ράπισμα, καὶ ἀμέσως ἡ κόρη ἔπεσε κάτω καὶ ἔβγαζε ἀφρούς. Καὶ στὸ τέλος, φεύγοντας τὸ δαιμόνιο εἶπε, ὅτι ἡ ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ μὲ βγάζει καὶ μὲ διώχνει. Καὶ ἀμέσως τὸ παιδὶ ἔγινε καλά.

Ὁ ὑποτακτικὸς αὐτός, ἀπὸ τὴν πράξη αὐτὴ φαίνεται ὅτι ἦταν ἕνας προοδευμένος, ἕνας πετυχημένος μοναχὸς ὁ ὁποῖος ὁπωσδήποτε θὰ εἶχε ἐξασκηθεῖ στὴν παιδεία καὶ στὴ θεραπεία τῆς ψυχῆς του.

Στὴν προσευχή μας πάντοτε νὰ παρακαλοῦμε καὶ νὰ δεόμεθα τοῦ Θεοῦ νὰ μᾶς ἁπαλλάττη ἀπ’ αὐτὸ τὸ θηρίο, τὸν ἐγωισμόν, καὶ νὰ μᾶς χαρίζη τὴν ἁγίαν ταπείνωσιν τῆς ψυχῆς.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗ ΚΟΣΜΙΚΗ ΖΩΗ, ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΓΧΟΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Όσο περισσότερο ζει κανείς την κοσμική ζωή, τόσο περισσότερο άγχος κερδίζει. Μόνο κοντά στο Χριστό κανείς ξεκουράζεται γιατί ο άνθρωπος είναι πλασμένος για το Θεό.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΛΥΤΡΩΣΗ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Η πλήρης ανάθεση της ζωής μας στο Θεό, είναι μια λύτρωση από την ανασφάλεια που φέρνει η πίστη στο εγώ, και μας κάνει να χαρούμε τον παράδεισο από αυτή τη ζωή. 

ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΙΩΣ ΝΑ ΥΠΟΜΕΙΝΕΙ ΤΙΣ ΘΛΙΨΕΙΣ, ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΡΟΝΗΣΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Δεν μπορεί κανείς αλλιώς να υπομείνει τις θλίψεις, αν δεν καταφρονήσει τη ζωή του στον κόσμο για την επιθυμία της μέλλουσας ζωής.