ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2018

ΟΣΙΟΣ ΠΑΤΑΠΙΟΣ- ΟΣΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ!

Όσιος Πατάπιος 

Ο Όσιος Πατάπιος γεννήθηκε στην Αίγυπτο και από μικρό παιδί είχε «πνεῦμα ἀγάπης καὶ σωφρονισμοῦ» (Β' προς Τιμόθεον, α' 7). Δηλαδή, πνεύμα αγάπης και πνεύμα που σωφρονίζει, ώστε φρόνιμα και συνετά να κυβερνά τον εαυτό του, αποφεύγοντας κάθε ηθική παρεκτροπή, διατηρώντας την αγνότητα, αλλά συγχρόνως παραδειγμάτιζε και τους συνανθρώπους του. Και αυτό το απέδειξε ακόμα περισσότερο, όταν μεγάλωσε. 

Αφού διαμοίρασε την κληρονομιά του στους φτωχούς, αποσύρθηκε στην έρημο. Εκεί γέμιζε το χρόνο του με προσευχή, μελέτη και αγαθοεργίες. Σε κάθε κουρασμένο οδοιπόρο που περνούσε από το κελί του, πρόσφερε ανάπαυση και φιλοξενία. Αλλά εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία του παρείχε με διάκριση και πνευματικές οδηγίες και συμβουλές, χρήσιμες για τη σωτηρία της ψυχής του. Έτσι, η φήμη του Παταπίου εξαπλώθηκε γρήγορα και κάθε μέρα πολλοί έφθαναν στο κελί του για να ακούσουν από τα χείλη του επωφελή διδασκαλία. 

Μετά από καιρό, ο Πατάπιος πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, θέλοντας να μείνει άγνωστος, εξέλεξε ένα ησυχαστήριο στις Βλαχερνές. Όμως, η ταπεινή και καθαρή ζωή του Παταπίου, τον αξίωσε να θαυματουργεί. Έτσι και πάλι έγινε γνωστός και πέθανε θεραπεύοντας αρρώστους. 

http://www.saint.gr

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2018

ΕΛΛΑΔΑ: Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΙΟ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ


Έρευνα για τη σχέση των Ευρωπαίων με την θρησκεία πραγματοποίησε το Pew Research Center. Οι ερευνητές, για να μπορέσουν να προσδιορίσουν τον «βαθμό της θρησκευτικότητας», εξέτασαν τέσσερις διαφορετικούς παράγοντες. Αυτοί ήταν: η παρακολούθηση θρησκευτικών τελετών, η συχνότητα προσευχής, η πίστη στον Θεό και το πόσο σημαντική χαρακτηρίζει την θρησκεία στη ζωή του το ίδιο το υποκείμενο. 

Στην έρευνα, ως «πολύ θρησκευόμενοι» χαρακτηρίζονται εκείνοι που απάντησαν πως τουλάχιστον δύο από τις τέσσερις παραμέτρους που αναφέρθηκαν είναι «πολύ σημαντικές», ενώ δήλωσαν πως παρακολούθησαν θρησκευτικές τελετές τον τελευταίο μήνα, προσεύχονται καθημερινά, πιστεύουν στον Θεό και πως η θρησκεία είναι «πολύ σημαντική για εκείνους». 
Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν σε διαδραστικό χάρτη όπου ο χρήστης μπορεί να δει ξεχωριστά την κάθε παράμετρο αλλά και το συνδυαστικό τους αποτέλεσμα. Συνδυαστικά, Ρουμανία, Αρμενία, Γεωργία, Ελλάδα και Μολδαβία είναι οι περισσότερο θρησκευόμενες ευρωπαϊκές χώρες με ποσοστά 55%, 51%, 50%, 49% και 47% αντίστοιχα. 
Στις τελευταίες θέσεις της κατάταξης το Βέλγιο και η Σουηδία με 10%, η Τσεχία και η Δανία με 8% και η Εσθονία με 7%. 
Συγκεκριμένα για την Ελλάδα, το 55% του δείγματος δήλωσε πως η θρησκεία είναι «πολύ σημαντική» στη ζωή του. Είναι το υψηλότερο ποσοστό ανάμεσα στις 34 χώρες του δείγματος. 
Το 38% δήλωσε πως παρακολούθησε θρησκευτικές τελετές κατά τον τελευταίο μήνα. Είναι το έκτο υψηλότερο ποσοστό στην έρευνα. 
Το 29% προσεύχεται καθημερινά. Είναι η ένατη χώρα του δείγματος σε αυτή την παράμετρο. 
Τέλος, το 59% των ερωτηθέντων, πέμπτο μεγαλύτερο ποσοστό στην έρευνα, δήλωσε πως είναι απόλυτα βέβαιο για την ύπαρξη του Θεού. 
Συνολικά οι χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης είναι «περισσότερο θρησκευόμενες» σε σχέση με αυτές της δυτικής Ευρώπης. Για παράδειγμα, στην Αρμενία και στην Ελλάδα, σχεδόν οι μισοί από τους ενήλικες είναι «πολύ θρησκευόμενοι». Στον αντίποδα μόνο ένας στους δέκα κατοίκους της Δανίας, της Σουηδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου μπορούν να περιγραφούν ως «πολύ θρησκευόμενοι» με τα ίδια κριτήρια.


ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: ΕΑΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ!


Σε ένα μεγάλο εμπορικό καράβι, υπήρχε και ένα Χριστιανόπουλο, το οποίο πάντα έλεγε: 
- Εάν θέλει ο Θεός, θα φτάσουμε στον προορισμό μας. 
Κάποια μέρα, ρωτήθηκε ο καπετάνιος από κάποιον ναύτη, πότε θα έφταναν στον προορισμό τους. Εκείνος τον απάντησε, προσδιορίζοντας ημέρα και ώρα. Πετάχτηκε τότε το Χριστιανόπουλο και είπε: 
- Εάν θέλει ο Θεός. 
- Άντε φεύγα από εδώ, εσύ με τον Θεό σου... Πάντα αυτό μας λες...
Η μηχανή δουλεύει κανονικά και εμείς θα κανονίσουμε πότε θα φτάσουμε..., τον παρατήρησε έντονα ο καπετάνιος. 
Κάποτε είχαν φτάσει στην Νέα Υόρκη. Έμειναν εκεί μια μέρα και θα αναχωρούσαν την επομένη. 
Κάποιος ναύτης, ρώτησε τον καπετάνιο: 
- Καπετάνιε, πότε θα αναχωρήσουμε αύριο; 
- Έξι το πρωί, απάντησε εκείνος. 
- Εάν θέλει ο Θεός, τον διέκοψε το Χριστιανόπουλο. 
Ο καπετάνιος τότε τον αγριοκοίταξε και τον έβρισε. 
Έφυγε ο μικρός και προχώρησε παραπέρα και πέφτει από μια κάθετη σκάλα του καραβιού και έσπασε και τα δύο του πόδια. Άρχισαν τότε οι άλλοι ναύτες να γελούν και να του λένε: 
- Γιατί δεν σε φύλαξε τώρα εσένα ο Θεός και σου έσπασε και τα 2 σου πόδια; Ο μικρός δεν μπορούσε να ταξιδέψει μαζί τους και εισήχθη σε νοσοκομείο της Αμερικής. 
Την άλλη μέρα το πρωί έφυγε το καράβι, αλλά το βράδυ έπιασε φωτιά και κάηκε όλο το πλήρωμα! 
Τους συνδυασμούς που κάνει ο Θεός για να βοηθήσει έναν άνθρωπο, δεν μπορεί να τους φανταστεί η ανθρώπινη σοφία, γι' αυτό και πρέπει να έχει ο άνθρωπος, απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό... 

Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας



Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2018

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ


Απολυτίκιον. Ήχος δ’.

Κανόνα πίστεως, και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλον, ανέδειξε σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια δια τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια. Πάτερ Ιεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

ΑΓΙΕ ΙΕΡΑΡΧΑ ΝΙΚΟΛΑΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΦΟΥΡΤΟΥΝΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!

Άγιος Νικόλαος ο Θαυματουργός

Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.) και Μεγάλου Κωνσταντίνου. 

Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Αλλά ο Νικόλαος, εμπνεόμενος από φιλάνθρωπα συναισθήματα, διέθετε την περιουσία του για να ανακουφίζει άπορα, ορφανά, φτωχούς, χήρες, στενοχωρημένους οικογενειάρχες. Ένας μάλιστα, θα διέφθειρε τις τρεις κόρες του, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα. Όταν το έμαθε αυτό ο Νικόλαος, μυστικά σε τρεις νύκτες εξασφάλισε την προίκα των τριών κοριτσιών, αφήνοντας 100 χρυσά φλουριά στην κάθε μία. Έτσι, οι τρεις κόρες αποκαταστάθηκαν και γλίτωσαν από βέβαιη διαφθορά. 

Στην συνέχεια αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του τιμήθηκε, χωρίς να το επιδιώξει, αρχικά με το αξίωμα του Ιερέα στα Πάταρα και συνέχεια με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων. Από τη θέση αυτή καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και ομολογούσε με παρρησία την αλήθεια. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τους τοπικούς άρχοντες και ρίχτηκε στη φυλακή. 

Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Μάλιστα έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για τη σοφία και την ηθική του τελειότητα. 

Ο Άγιος Νικόλαος ήταν προικισμένος και με το χάρισμα της θαυματουργίας με το οποίο έσωσε πολλούς ανθρώπους και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του το 330 μ.Χ. Για παράδειγμα όταν κάποτε κινδύνευσε κάποιος στη θάλασσα - λόγω σφοδρών ανέμων - και επικαλέστηκε το όνομα του αγίου σώθηκε και μάλιστα ενώ βρισκόταν στη μέση του πελάγους βρέθηκε αβλαβής στο σπίτι του. Το θαύμα έγινε αμέσως γνωστό στην Πόλη και ο λαός προσήλθε αμέσως σε λιτανεία και αγρυπνία προκειμένου να τιμήσει το θαυματουργό Άγιο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 6 Δεκεμβρίου. 

Περί των Ιερών Λειψάνων του Αγίου

Ο τάφος του Αγίου Νικολάου στη Βασιλική του Μπάρι, ανοίχθηκε αναγκαστικά το 1953 μ.Χ., κατά την διάρκεια αναστηλωτικών εργασιών, την νύκτα της 5ης προς 6ης Μαΐου. Για τον σκοπό αυτό συγκροτήθηκε επιτροπή από τον Πάπα, με Πρόεδρο τον τότε Ρωμαιοκαθολικό Αρχιεπίσκοπο του Μπάρι Ερρίκο Νικόδημο, στην οποία ανατέθηκε η κανονική αναγνώριση των λειψάνων του τάφου. Παράλληλα ο αναγνωριστικός έλεγχος και η καταμέτρηση των οστών ανατέθηκε στον Καθηγητή της Ανατομίας στο Πανεπιστήμιο του Μπάρι Λουΐτζι Μαρτίνο και τον βοηθό του Γιατρό Αλφρέντο Ρουγγίερι. 

Τα Λείψανα μέσα στη λάρνακα έπλεαν σέ ένα διαυγές, άχρωμο και άοσμο υγρό, το οποίο είχε βάθος τρία περίπου εκατοστά. Η εξέταση του υγρού αυτού από τα Ινστιτούτα Χημείας και Υγιεινής του Πανεπιστημίου του Μπάρι απέδειξε, ότι επρόκειτο για καθαρό νερό, ελεύθερο από άλατα και στείρο από μικροοργανισμούς! Η έρευνα απέδειξε, ότι το υγρό αυτό προήρχετο από τις μυελοκυψέλες των σπογγωδών οστέων! 

Η τρίτη ιστορικά ανακομιδή έγινε την νύκτα της 7ης προς 8ης Μαΐου 1957 μ.Χ., με σκοπό νέα αναγνώριση, καταμέτρηση, ανατομική και ανθρωπολογική μελέτη, πριν την οριστική κατάθεση στην λάρνακα, μετά το πέρας των αναστηλωτικών εργασιών. Στην ιατρική ομάδα συμμετείχε την φορά αυτή και ο Γιατρός Λουΐτζι Βενέζια. Τα αποτελέσματα της ανθρωπολογικής εξετάσεως των Ιερών Λειψάνων υπήρξαν εντυπωσιακά. Διαπιστώθηκε, ότι ανήκαν σέ ένα και το αυτό άτομο και μάλιστα σε άνδρα που είχε ύψος 1.67 περίπου, τρεφόταν κυρίως με φυτικά προϊόντα και πέθανε σε ηλικία μεγαλύτερη των 70 ετών. Το άτομο αυτό ανήκε στην λευκή Ινδοευρωπαϊκή φυλή. 

Η κατάσταση ορισμένων οστών έδειξε ακόμη, ότι το άτομο στο οποίο ανήκαν, πρέπει να είχε υποφέρει πολύ κάτω από ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης, που του άφησαν σημάδια στην υπόλοιπη ζωή του. Η αγκυλωτική σπονδυλοαθρίτιδα και η διάχυτη ενδοκρανιακή υπερόστωση, πρέπει να κληρονομήθηκαν από κάποια υγρή φυλακή, όπου πέρασε αρκετά χρόνια της ζωής του και μάλιστα σε προχωρημένη ηλικία. 

Η ιχνογραφική ανάπλαση του προσώπου, με την μέθοδο της υπερσκελετικής αναπλάσεως των μαλακών μερών της κεφαλής, απέδωσε επίσης θεαματικά αποτελέσματα. Τα σχετικά ιχνογραφήματα που δημοσίευσε ο Καθηγητής Μαρτίνο, βρίσκονται σε συμφωνία με τις παλαιότερες απεικονίσεις του Αγίου, εκείνη της Αγίας Μαρίας της Πρώτης (στη Ρώμη, 8ος ή 9ος αιώνας μ.Χ.) και αυτή του Παρεκκλησίου του Αγίου Ισιδώρου, στον Ναό του Αγίου Μάρκου (στη Βενετία, ψηφιδωτό του 12ου αιώνα μ.Χ.). 

Δηλαδή, με τις εξετάσεις των Λειψάνων του Αγίου Νικολάου, πιστοποιήθηκε η γνησιότητά τους, αποδείχθηκε επιστημονικά η μυροβλυσία του και επίσης ότι η πάροδος του χρόνου δεν άμβλυνε την μνήμη των βασικών χαρακτηριστικών της μορφής του, όπως τα διέσωσε η Ορθόδοξη εικονογραφική παράδοση (πρόσωπο ασκητικό, ευγενικό, με αρμονικές αναλογίες, υψηλό και πλατύ μέτωπο, μεγάλα μάτια - ελαφρά βαθουλωτά - έντονα ζυγωματικά, φαλάκρα). (Βλ. Αντ. Μάρκου, «Τα Λείψανα του Αγ. Νικολάου Επισκόπου Μύρων της Λυκίας και οι ιστορικές τους περιπέτειες»·  

Περιοδικό «Ορθόδοξη Μαρτυρία» Λευκωσίας, φ. 44/1994, σελ. 98 - 106· αγγλική έκδοση από το Κέντρο Παραδοσιακών Ορθοδόξων Σπουδών Έτνας Καλιφορνίας, 1994). 

https://www.saint.gr

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2018

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ Η ΕΟΡΤΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΝΙΤΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΡΥΤΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ

Ἑόρτια Ἐκδήλωση στὴν Κόνιτσα γιὰ τὴν Ἀπελευθέρωση
τῆς  Κορυτσᾶς ἀπὸ τὸν Ἑλληνικὸ στρατό
(21-22 Νοεμβρίου 1940)

Τὴν Κυριακὴ 25 Νοεμβρίου 2018 στὶς 6 τὸ ἀπόγευμα στὴν εὐρύχωρη Αἴθουσα Ἐκδηλώσεων τοῦ Γυμνασίου καὶ Γενικοῦ  Λυκείου Κονίτσης,
πραγματοποιήθηκε ἀπὸ τὴν Ἱερὰ  Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Ἐκδήλωση μνήμης γιὰ τὴν Ἀπελευθέρωση τῆς Κορυτσᾶς τῆς  Βορείου Ἠπείρου ἀπὸ τὸν Ἑλληνικὸ Στρατό (17:45 τῆς 22ας Νοεμβρίου 1940). Στὴν Ἐκδήλωση παρεβρέθησαν ὁ Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. Ἀνδρέας, ὁ Δήμαρχος Κονίτσης κ. Ἀνδρέας Παπασπύρου, ὁ  Ἀντιδήμαρχος κ. Γεώργιος Καλλιντέρης, Δημοτικοὶ Σύμβουλοι, ἱερεῖς, καθηγητές καὶ καθηγήτριες, πλῆθος κόσμου  καὶπαιδιῶν ἀπ’ ὅλα τὰ σχολεῖα τῆς Κονίτσης, ἡ «Κιβωτὸς τοῦ Κόσμου», Βορειοηπειρῶτες καὶ ἄλλοι. 

Τὸ πρόγραμμα ξεκίνησε μὲ Ὕμνους ποὺ ἀπέδωσε ἡ Χορωδία  τῶν ἀνδρῶν μὲ τὴν ὀνομασία «Πᾶσαι αἱ ἐπουράνιαι δυνάμεις». Ἐναρκτήριο ψάλσιμο ἀκούστηκε τὸ Ἀναστάσιμον  Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου τῆς Κυριακῆς (Πρώτου Ἤχου), καὶ στὴ συνέχεια τὸ Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγ. Αἰκατερίνης ποὺ ἑόρταζε ἐκείνη τὴν ἡμέρα καθὼς καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου ποὺ ἀποδίδονταν ἡ Ἑορτὴ τὴν ἴδια ἡμέρα. Ἐψάλησαν καὶ ἄλλοι ὕμνοι στὴν συνέχεια, ἀναφερόμενοι στὴν ἑορτὴ τῆς Παναγίας μας καὶ τῆς ἁγίας ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Αἰκατερίνης τῆς πανσόφου.  Ἀκολούθησε σύντομη (10΄) ἐμπεριστατωμένη ὁμιλία, μέσα ἀπὸ τὶς πηγὲς καὶ τὶς ἐφημερίδες τῆς ἐποχῆς τοῦ 1940, ἀπὸ τὸν Ἱστορικὸ κ. Δημήτριο Σκεύα, ποὺ μὲ ἁπλὸ, γλαφυρὸ καὶ  κατανοητὸ τρόπο ἀναφέρθηκε, ἀρχικά, στὴν ἑλληνικότητα τῆς Βορείου Ἠπείρου διαχρονικά, ἑστιάζοντας, στὴν συνέχεια  στὰ γεγονότα ποὺ ἀκολούθησαν στὴν Κατάληψη τῆς  Κορυτσᾶς ἀπὸ τὸν Ἑλληνικὸ Στρατὸ τὸ 1940. Δὲν έμεινε ὅμως ἕως ἐκεῖ ὁ ὁμιλητής, ἀλλὰ τόνισε πὼς πλέον τὰ γεγονότα δείχνουν ὅτι τὰ ἔγγραφα καὶ τὰ Πρωτόκολλα ποὺ ὑπεγράφησαν μεταξὺ Ἀλβανῶν καὶ Ἑλλήνων γιὰ μιὰ Αὐτόνομη Κυβέρνηση τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἀποδεικνύονται ἀνίσχυρα καὶ ἀναποτελεσματικὰ γιὰ τὴν ἀσφάλειά τους, μὲ ἀποτέλεσμα μία λύση καὶ μόνο νὰ καταδείκνύεται ὡς ἐφικτή, ἡ Ἕνωση τῆς Βορείου Ἠπείρου μὲ τὴν μητέρα Ἑλλάδα. 
Ἡ Ἑορτὴ συνεχίστηκε μὲ τὸ Θεατρικὸ (3 σκηνὲς) ποὺ ἀναφερόταν στὴν κατάληψη τῆς Κορυτσᾶς ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸ  στρατό. Τὰ παιδιὰ ὑποδυόμενα θαυμάσια τοὺς ρόλους τῶν στρατιωτῶν καὶ τῶν κατοίκων τῆς Κορυτσᾶς, συγκίνησαν, τόνωσαν τὸ ἐθνικὸ φρόνημα, μετέδωσαν μέσα ἀπὸ τὶς ὁμιλίες τῶν φαντάρων καὶ τὴν εὔθυμη διάθεση ποὺ ἐπικρατοῦσε τότε, καὶ τέλος ἐνθουσίασαν τὸ ἀκροατήριο ποὺ αὐθόρμητα ξέσπασε σὲ χειροκροτήματα. Παρουσιάστηκαν ἐπιπλέον στὸ ἀκροατήριο τρεῖς προβολές. Οἱ δύο μέσα ἀπὸ τὰ τραγούδια τῆς Σοφίας Βέμπω : «Βάζει ὁ Ντοῦτσε τὴν στολή του», καὶ «Πώ, πώ, τὶ ἔπαθε ὁ Μουσολίνι» καὶ ἡ τρίτη ἀναφερόμενη στὸν ἥρωα Βορ/τη Κων/νο Κατσίφα, τὸν προσφάτως βαναύσως δολοφονηθέντα ἀπὸ τοὺς Ἀλβανούς.  
Νέα τραγούδια τῆς Ἱ. Μητροπόλεως σχετικὰ μὲ τὸ Ἔπος τοῦ 40 καὶ τὴν Βόρειο Ἤπειρο ἀνέβασαν τὸ ἐθνικὸ θερμόμετρο τῆς ἐκδηλώσεως, ἀφοῦ συνοδεύονταν ἀπὸ πολλὰ μουσικὰ ὄργανα καὶ τὴν χορωδία τῶν μικρῶν τὴν ἐπωνομαζομένη «Ὁ Ἅγιος Κήρυκος». Διαβάστηκε ἕνα συγκινητικὸ κείμενο ποὺ περιγράφει τὴ ζωὴ καὶ τὴ θυσία τοῦ στρατιωτικοῦ ἱερέως καὶ  ἱεροκήρυκος Ἀρχιμανδρίτου , Χρυσοστόμου Τσοκώνα, ποὺ  σκοτώθηκε τὸ 1940 καὶ τὴν ἴδια ἡμέρα ποὺ ἐτελεῖτο ἡ  ἑορταστικὴ ἐκδήλωση στὴν Κόνιτσα (25 Νοεμβρίου). Ἕνα τραγούδι ἀπὸ τὴν χορωδία γιὰ τὸν «Νέο Πατροκοσμᾶ», τὸν Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως Σεβαστιανὸ συγκίνησε καὶ ἔφερε ζωηρὲς ἀναμνήσεις στοὺς περισσοτέρους ἀπὸ τὸ ἀκροατήριο ποὺ τὸν εἶχαν γνωρίσει. Ἀκολούθησε ἕνα νέο τραγούδι τῆς Ἱ. Μητροπόλεως γιὰ τὴν Βόρειο Ἤπειρο. Ἀκούστηκε δημοσίως γιὰ πρώτη φορά. Τὸ πρῶτο μέρος τὸ τραγούδησε ντουέτο παιδιῶν τοῦ Γυμνασίου καὶ τὸ δεύτερο ποὺ ἦταν καὶ ζωηρότερο, χορεύτηκε ὡς τσάμικο ἀπὸ τὰ παιδιὰ τῶν Κατηχητικῶν φορῶντας τὶς ἀνάλογες Ἠπειρώτικες στολές. Σειρὰ τέλος, εἶχε τὸ γνωστὸ δημοτικὸ τραγούδι «Δέλβινο καὶ Τσαμουριά». Τὴν ὅλη ἐκδήλωση τὴν ἔκλεισαν χαιρετισμοὶ ἀπὸ διάφορες ἐθνικὲς καὶ Βορειοπειρωτικὲς ὀργανώσεις, ὁ κ. Δήμαρχος Κονίτσης καὶ ὁ  Σεβασμιώτατος. Ὁ Μητροπολίτης σὲ ὕφος ἔντονο μίλησε γιὰ τὰ ὕπουλα παιχνίδια ποὺ παίχθηκαν ἀλλὰ καὶ συνεχίζονται νὰ παίζονται σχετικὰ μὲ τὴν δολοφονία τοῦ Κων/νου Κατσίφα τόσο ἀπὸ Ἀλβανικῆς πλευρᾶς ὅσο, δυστυχῶς, καὶ ἀπὸ ἑλληνικῆς. Πλέον, τόνισε χαρακτηριστικά, ἡ Αὐτονομία, ποὺ ἦταν αἴτημα παλαιοτέρων καιρῶν, ἐτάφη. Μὸνη λύσις γιὰ τὸ Βορειοηπειρωτικὸ εἶναι ἡ Ἕνωσις. Ζήτω ἡ Ἕνωσις τῆς Βορείου Ἠπείρου μὲ τὴν μάνα Ἑλλάδα. Ἀκολούθησε ὁ Ἐθνικός μας Ὕμνος καὶ ἡ Ἐκδήλωση ἔκλεισε παὶρνοντας ὅλοι τὴν Ἐφημερίδα «Βορειοηπειρωτικὸν Βῆμα».

Χ. Ἱ. Ἀμαραντινὸς

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ
Δημητσάνα, 1η Δεκεμβρίου 2018

ΣΕ ΣΥΝΑΞΗ ΙΕΡΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ 
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

Ἀγαπητοί Συμπρεσβύτεροι καί Συλλειτουργοί ἀδελφοί ἱερεῖς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως,
1. Χαίρω καί εὐχαριστῶ τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό γιά τήν Σύναξή μας αὐτή μετά ἀπό μακρό διάστημα. Ἡ αἰτία ἦταν τό ὅτι βασανίστηκα ἀπό σωματική ἀσθένεια, ἀλλά εὐχαριστῶ τήν Κυρία Θεοτόκο γιά τό ὅτι μέ θεράπευσε καί παρέτεινε τήν ζωή μου γιά τήν μετάνοιά μου καί τήν διακονία μου στήν ἑρμηνεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Γιατί, πατέρες, ἀλήθεια σᾶς λέγω, γι᾽ αὐτά τά δύο θέλω νά ζῶ.
Ἡ περίοδος κατά τήν ὁποία συναντώμεθα σέ ἱερατική Σύναξη δέν εἶναι καθόλου εὐχάριστη. Τά πράγματα τώρα εἶναι ἀκόμη χειρότερα ἀπό πρῶτα. Ἐνῶ ἡ κρατοῦσα Κυβέρνηση ψήφισε ὡς νόμο τήν συμβίωση τῶν ὁμοφυλοφίλων, τήν ἀναδοχή παιδιῶν σέ πρόσωπα τοῦ ἰδίου φύλου καί τήν δυνατότητα ἀλλαγῆς φύλου κ.ἄ., θέλει τώρα νά ἀλλάξει καί τήν παράδοση τοῦ Ἔθνους μας καί νά κάνει τήν ὀρθόδοξη πατρίδα μας ἄθρησκη. Ἀλλά δέν κρεμάστηκε ὁ δικός μας Πατριάρχης Γρηγόριος ὁ Ε´ καί δέν ἔχυσαν τό αἷμά τους οἱ ἀγωνιστές τοῦ ᾽21 γιά μιά τέτοια πατρίδα, ὅπως θέλουν νά τήν κάνουν οἱ σημερινοί κυβερνῶντες. Ὁ δικός μας Κολοκοτρώνης – γιατί Πελοποννήσιος ἦταν – εἶπε στήν νεολαία πάνω στήν Πνύκα: «Ὅταν πιάσαμε τά ὅπλα γιά τόν ἀγώνα, εἴπαμε:“Πρῶτα ὑπέρ πίστεως καί ἔπειτα ὑπέρ πατρίδος”»!

2. Οἱ σήμερον κυβερνῶντες θέλουν νά τροποποιήσουν τό Σύνταγμα καί, ἐνῶ μέν διατηροῦν τήν ἀρχή του, τήν ἐπίκληση τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὅμως στό ἄρθρο 3, πού λέγει ὅτι «ἡ ἐπικρατοῦσα θρησκεία στήν Ἑλλάδα εἶναι ἡ θρησκεία τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ», προτάσσουν μέ τήν τροποποίησή τους τήν φράση, «ἡ ἑλληνική πολιτεία εἶναι θρησκευτικά οὐδέτερη». Ἡ φράση αὐτή, ἀγαπητοί πατέρες μου, εἶναι λίαν ἐπικίνδυνη. Αὐτό τό ἐδήλωσα καί στήν Ἱερά Σύνοδο, τῆς Ὁποίας εἶμαι μέλος. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐζήτησε τήν θέση μας ἐπί τοῦ τροποποιηθέντος Συντάγματος καί μάλιστα γραπτῶς. Ἐγώ, ἐνῶ ἐξέφρασα πρῶτα τήν εὐαρέσκειά μου, γιατί διατηρεῖται στό Σύνταγμα τό πρῶτο ἄρθρο του, στό ὁποῖο ὁμολογεῖται πίστη στήν Ἁγία Τριάδα, ὅμως ἐξέφρασα ἔπειτα τήν ἀπαρέσκειά μου, τήν ἀντίθεσή μου καί τόν φόβο μου γιά τήν τροποποίηση στό ἄρθρο 3, γιατί θεωρῶ ὡς ἐπικίνδυνη τήν διαφημιζόμενη «θρησκευτική οὐδετερότητα» καί ὕποπτη τήν ἔκφραση αὐτή, ἐπειδή αὐτή, μαζί μέ τά ἄλλα, θά φέρει καί τήν παύση τῶν μισθῶν τῶν ἱερέων. Τώρα δέ, μετά ἀπό περισσότερη σκέψη, ἔτσι ὅπως ἔκαναν τό Σύνταγμα, θά ἤθελα νά μήν ὑπάρχει οὔτε στό πρῶτο ἄρθρο ἡ ὁμολογία στήν Ἁγία Τριάδα. Γιατί εἶναι ἐμπαιχτικό πρός τόν Θεό νά ὁμολογοῦμε μέν ἀρχικά πίστη στήν Ἁγία Τριάδα καί λίγο παρακάτω νά τό καταργοῦμε αὐτό καί νά μιλᾶμε γιά θρησκευτική οὐδετερότητα. Μή παίζουμε ἐν οὐ παικτοῖς!
Ἡ ἔκφραση «θρησκευτική οὐδετερότητα» δέν σημαίνει τήν ἀνεξιθρησκεία, ὥστε νά ποῦν προφασιζόμενοι οἱ δημιουργοί τῆς ἔκφρασης αὐτῆς ὅτι τήν συνέθεσαν ἀπό σεβασμό πρός τούς ἑτεροθρήσκους. Οἱ θρησκευτικές ἐλευθερίες τῶν ἑτεροδόξων προστατεύονται ἀπό τό ἄρθρο 13 τοῦ Συντάγματος. Γιατί βεβαίως εἶναι ἐλεύθερος ὁ καθένας νά πιστεύει ὅ,τι θέλει, νά πιστεύει καί μία πέτρα ἀκόμη γιά Θεό. Ἀλλά ἡ ἔκφραση «θρησκευτική οὐδετερότητα» σημαίνει καθαρά ὅτι θέλουν νά πᾶνε τόν λαό γιά τήν ἀθεΐα. Καί τό ὅτι «ἐπικρατοῦσα θρησκεία» στήν Ἑλλάδα εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη πίστη, ὅπως γράφει τό Σύνταγμα, ποῦ πάει αὐτό; Ἆ! Αὐτό τό «ἐπικρατοῦσα», μέ τήν θρησκευτική τώρα οὐδετερότητα, ἔχει ἄλλη ἑρμηνεία κατά τούς διαστρεβλωτές. Σημαίνει ὅτι ἦταν κάποτε στήν Ἑλλάδα ἡ Ὀρθόδοξη πίστη ἐπικρατοῦσα θρησκεία, ἤ σημαίνει ὅτι, ἄν καί ἐπικρατοῦσα θρησκεία στήν Ἑλλάδα φαίνεται νά εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία, ὅμως στήν πραγματικότητα ἔχουμε «θρησκευτική οὐδετερότητα»!
Ἀλλά τό τί σημαίνει στά πράγματα, σεβαστοί πατέρες, ἡ λεγόμενη «θρησκευτική οὐδετερότητα» θά φανεῖ καθαρά ἀπό αὐτά πού θά μᾶς συμβοῦν. Ἐάν ἐφαρμοσθεῖ στήν πατρίδα μας ἡ «θρησκευτική οὐδετερότητα», τότε θά καταργηθοῦν σ᾽ αὐτήν ὅλα ὅσα σχετίζονται μέ τήν πίστη μας. Ἀναφέρω μερικά, λόγου χάριν: Θά καταργηθεῖ ἡ ἀργία τῶν Χριστουγέννων καί τῆς Παναγίας. Θά βγοῦν οἱ εἰκόνες ἀπό τά Σχολεῖα, τά Νοσοκομεῖα καί τίς ἄλλες Δημόσιες ὑπηρεσίες. Δέν θά ἐμφανίζεται ἡ Ἐκκλησία στίς Ἔνοπλες Δυνάμεις καί τά Σώματα Ἀσφαλείας μέ προστάτες ἁγίους σ᾽ αὐτά. Καί τό ἄλλο, τό πιό ἐπίμαχο γιά μᾶς θέμα, θά παύσουν οἱ μισθοί τῶν ἱερέων! Γι᾽ αὐτό τό θέμα, θά ἤθελα νά πῶ περισσότερα.

3. Πατέρες! Ὅλοι σχεδόν οἱ Ἱεράρχες ὑπεστηρίξαμε στήν Ἱεραρχία οἱ μισθοί τῶν ἱερέων νά μείνουν ἄθικτοι καί οἱ ἱερεῖς νά πληρώνονται ἀπό τό κράτος, ὅπως μέχρι τώρα. Ἀλλά προσωπικά αὐτό πού ὑπεστήριξα καί σᾶς ὑπόσχομαι ὅτι θά τό ὑποστηρίζω μαζί μέ τούς ἄλλους ἀδελφούς Ἱεράρχες, ἐμένα δέν μέ ἀναπαύει. Δέν μέ ἀναπαύει οὔτε πνευματικά οὔτε θεολογικά. Ἀκοῦστε, γιά νά ἐξηγηθῶ: Κατά πρῶτον δέν μοῦ ἀρέσει αὐτό τό «ξύπνισμα» τῶν ἱερέων τώρα πού θίχθηκαν οἱ μισθοί. Ὅταν τό κράτος θέσπιζε τούς ἐλεεινούς καί ἄθλιους νόμους περί ὁμοφυλοφίλων, περί ἀλλαγῆς φύλου κ.ἄ., ὅταν τό κινδυνευόμενο ἦταν καί εἶναι ἡ πίστη ἀπό τίς διάφορες αἱρέσεις, πού ὁλοέν πληθύνονται, τότε δέν σᾶς εἶδα, πατέρες, νά ταράσσεσθε καί νά διαμαρτύρεσθε, ἀλλά εἴχατε πλήρη ἀπάθεια στά συμβαίνοντα. Γι᾽ αὐτό, καλά νομίζω μᾶς λέγουν στά διαδίκτυα ὅτι κάνουμε ἀγώνα «γιά τήν περιουσία», γιά τούς μισθούς μας, δηλαδή, καί ὄχι γιά τήν «οὐσία», πού εἶναι ἡ πίστη μας.
Ἔπειτα δέν μοῦ ἀρέσει ἡ ἔκφραση μερικῶν, ὁ ἱερεύς νά θεωρεῖται ὡς «δημόσιος ὑπάλληλος». Ὄχι, ὁ ἱερεύς εἶναι Λειτουργός τοῦ Ὑψίστου! Γι᾽ αὐτό καί δέν παύεται ἀπό τήν ἱερή του διακονία μετά ἀπό μερικά χρόνια ὑπηρεσίας, ὅπως οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι, ἀλλά εἶναι διά παντός ἱερεύς τοῦ Χριστοῦ μέχρι τόν θάνατό του, ἀλλά καί μετά τόν θάνατό του, στό οὐράνιο Θυσιαστήριο! Μέ τό ἱερώτατο καί ὑψηλότατο λοιπόν λειτούργημα τῆς ἱερωσύνης δέν συνδέεται ὁ μισθός. Ἀλλά πῶς θά ζήσει ὁ ἱερεύς; Θά τό φροντίσει ἡ Ἐκκλησία αὐτό μέ δική Της μέριμνα.
Ἀκοῦστε, πατέρες: Δώδεκα ἦταν οἱ φυλές τοῦ Ἰσραήλ στήν Παλαιά Διαθήκη, ἀλλά κλῆρο γῆς ἔλαβαν μόνον οἱ ἕνδεκα φυλές. Ἡ φυλή τοῦ Λευΐ, ἡ ὁποία θά ἱεράτευε τόν Κύριο, δέν ἔλαβε κλῆρο γῆς, γιατί αὐτή ἔλαβε τήν πιό ἐκλεκτή κληρονομία, τόν Θεό. Γι᾽ αὐτό καί οἱ ἱερεῖς λέγονται «κληρικοί»! Πῶς θά ζοῦσαν ὅμως οἱ λευΐτες ἱερεῖς; Οἱ ἄλλες ἕνδεκα φυλές ὑποχρεοῦντο νά δώσουν τό ἕνα δέκατον ἀπό τά ὑπάρχοντά τους γιά τήν διατροφή τῶν ἱερέων τους. Αὐτός εἶναι ὁ τρόπος «μισθοδοσίας» τῶν ἱερέων κατά τήν Παλαιά Διαθήκη καί αὐτός ὁ τρόπος εἶχε τήν συνέχειά του καί στήν Καινή Διαθήκη. Οἱ χριστιανοί φρόντιζαν γιά τήν διατροφή τῶν ποιμένων τους.
Ἀλλά τά πράγματα ἄλλαξαν στήν Παλαιά Διαθήκη πρῶτα, ὅταν ὁ βασιλεύς ἔλαβε αὐτός τά ἱερά προσκυνήματα καί τά ἔκανε «βασιλικά ἱερά» καί διώριζε αὐτός τούς ἱερεῖς σ᾽ αὐτά. Οἱ ἱερεῖς τότε ἔγιναν μισθωτοί τοῦ βασιλέως καί κήρυτταν κατά τήν εὐαρέσκειά του καί ὄχι κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἐδῶ ἔχουμε τώρα τούς καυστικούς λόγους τῶν προφητῶν ἐναντίον τῶν ἱερέων, γιατί χάριν ὑλικῶν συμφερόντων νόθευαν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Θά μοῦ δοθεῖ εὐκαιρία ἄλλοτε νά σᾶς ἀναφέρω φοβερές περικοπές τῶν προφητῶν κατά τῶν χρηματιζομένων αὐτῶν ἱερέων τοῦ Ἰσραήλ.
Τέλος πάντων, μέ τό θέμα αὐτό! Ἐγώ πάντως, πατέρες, παρά αὐτά πού σᾶς λέγω, σᾶς ἐπαναλαμβάνω ὅτι στήν Ἱεραρχία συνηγοροῦσα μέ ὅλο τό πλῆθος τῶν Ἱεραρχῶν νά παραμείνει ἄθικτος ὁ τρόπος μισθοδοσίας τῶν ἱερέων, νά γίνεται δηλαδή ὅπως γίνεται μέχρι τώρα. Καί αὐτό θά κάνω καί στό ἑξῆς. Ἀλλά κάτι ἄλλο, θέλω νά σᾶς πῶ τώρα. Ἀφοῦ ὑποστηρίξαμε οἱ ἱερεῖς νά ἀμείβονται ὡς οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι, πρέπει καί αὐτοί νά ἐργάζονται ὅπως ἐκεῖνοι καί ἀκόμη περισσότερο βέβαια, γιατί γιά τόν ἱερέα δέν ὑπάρχουν ὡράρια. Ὁ ἱερέας θά ξυπνήσει καί τήν νύκτα γιά νά κοινωνήσει τήν γιαγιά πού πεθαίνει. Καί ὑπάρχουν ἱερεῖς, εὐλαβέστατοι καί φιλότιμοι, πού τούς πολυσέβομαι, ἱερεῖς οἱ ὁποῖοι ἐργάζονται φιλότιμα καί ἐξαντλητικά στήν ἱερή τους διακονία. Ἀλλά ὑπάρχουν καί κάποιοι ὀκνηροί ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐμφανίζονται στό ποίμνιό τους μόνο γιά μία κυριακάτικη Λειτουργία. Γι᾽ αὐτό, γιά τήν ραθυμία μας αὐτή στά λειτουργικά καί ποιμαντικά μας ἱερά καθήκοντα καί τήν ἁμαρτωλότητά μας γενικά, βλέπω ὡς τιμωρία Θεοῦ ἐναντίον μας τίς ἀκουόμενες ἀπειλές γιά κοπή μισθῶν καί τά ἄλλα καί τά ἄλλα. Θά πρέπει νά θυμᾶστε πού σᾶς ἔλεγα ὅτι, ὅπως στήν Παλαιά Διαθήκη ὁ Θεός χρησιμοποίησε τόν εἰδωλολάτρη Ναβουχοδονόσορα γιά νά κτυπήσει τόν λαό Του τόν Ἰσραήλ, ἔτσι καί σέ μᾶς ὁ Θεός θά χρησιμοποιήσει τόν πρωθυπουργό Τσίπρα, πού εἶπε ὅτι δέν πιστεύει στόν Θεό, γιά δική μας τιμωρία.

4. Δυό λόγια ἀκόμη καί τελειώνω. Πατέρες, μήν τρομάζουμε ἀπό τά συμβαίνοντα σήμερα, ἀλλά πρέπει νά ὑπολογίσουμε ὅτι μπορεῖ νά φθάσουμε, εἴτε ἐμεῖς εἴτε τά παιδιά μας, σέ ἐποχή, ὅπως οἱ πρῶτοι χριστιανοί ἐπί Νέρωνα καί Διοκλητιανοῦ, οἱ ὁποῖοι διώκονταν. Τότε οἱ ἱερεῖς δέν ἔπαιρναν μισθό ἀπό τήν κρατική μηχανή καί τά παιδιά τῶν χριστιανῶν δέν διδάσκονταν στά σχολεῖα ὁμολογιακό μάθημα γιά τήν πίστη τους. Ἡ Ἐκκλησία μας ἦταν διωκομένη. Καί ὅμως! Ἀπό αὐτή τήν διωκομένη Ἐκκλησία βγῆκαν ἅγιοι. Ἀπό αὐτή τήν Ἐκκλησία ἔχουμε ἅγιο Δημήτριο, ἁγία Βαρβάρα, ἁγία Παρασκευή καί ἅγιο Γεώργιο. Ὅσα λοιπόν, φοβερά καί τραγικά, ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά συμβαίνουν στά χρόνια μας, μπορεῖ νά τά δοῦμε καί ὡς θεῖο σχέδιο,·ὅτι ὁ Θεός θέλει νά κάνει τήν Ἐκκλησία μας διωκομένη, γιά νά ἀναδειχθεῖ καί στά χρόνια μας δοξασμένη. Ναί! Ὅταν ἡ Ἐκκλησία διώκεται γίνεται ἡρωϊκή καί ἔνδοξη. Ὅταν παύει νά διώκεται, χάνει κάτι ἀπό τήν δόξα Της! Ζήσαμε χρόνια εἰρήνης καί καλοζωΐας μέ τά λεπτά μας καί τά τυχερά μας. «Διάλειμμα» ἦταν αὐτό, ὅπως τό ἔλεγε ὁ πατήρ Αὐγουστῖνος. Καί κράτησε πολύ τό διάλειμμα. Ἄς ἑτοιμαζόμαστε τώρα μέ προσευχή καί ἄσκηση γιά διωγμούς καί γιά μαρτύριο ἀκόμη. Ὅπως εἶπα καί στήν Ἱερά Σύνοδο, ὡς μέλος Αὐτῆς, σέ ἕνα σύντομο λογίδιό μου, «ὁ Θεός μπορεῖ νά θέλει καί τώρα νά κάνει τήν Ἐκκλησία Του διωκομένη καί νά ἀφήσουμε τόν Θεό νά κάνει τήν δουλειά Του»!

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2018

ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Ο ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΣ - ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ - ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ - ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ



ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Ὡς τῶν Ἀποστόλων Πρωτόκλητος, καὶ τοῦ Κορυφαίου αὐτάδελφος, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων Ἀνδρέα ἱκέτευε, εἰρήνην τῇ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.


ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ

Τὸν τῆς ἀνδρείας ἐπώνυμον θεηγόρον, καὶ μαθητῶν τὸν πρωτόκλητον τοῦ Σωτῆρος, Πέτρου τὸν σύγγονον εὐφημήσωμεν· ὅτι ὡς πάλαι τούτῳ, καὶ νῦν ἡμῖν ἐκέκραγεν· Εὑρήκαμεν δεῦτε τὸν ποθούμενον.


ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ

Πρώτος προσπελάσας τω Ιησού, Πρωτόκλητος ώφθης, και ακρότης των Μαθητών, Ανδρέα θεόπτα, εντεύθεν διανύεις, παθών τας αναβάσεις της αναστάσεως.

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2018

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ- ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ

Από την σοφία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Χρυσοστομικά μαργαριτάρια

*Όταν διαφθαρούν οι άρχοντες, οι σύμβουλοι, οι δικαστές, οι ιερείς, τίποτε πλέον δεν υπάρχει, που θα μπορέσει να εμποδίσει τον λαόν να καταστραφεί.

*Τα πουλιά έχουν φτερά για να αποφεύγουν τις παγίδες και οι άνθρωποι το λογικό για να αποφεύγουν τα αμαρτήματα.

*Δεν θα χρειαζότανε λόγια, αν έλαμπε η ζωή μας. Δεν θα χρειαζότανε δάσκαλοι, αν επιδεικνύαμε έργα. Κανείς δεν θα παρέμενε άπιστος, αν εμείς είμασταν πραγματικοί Χριστιανοί.

*Να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, για να μάθουμε να σεβόμαστε και τον Θεό. Εκείνος που είναι θρασύς στους ανθρώπους, είναι θρασύς και στον Θεό.

*Μη μου δείχνεις τον αθλητή την ώρα της προπονήσεως, αλλά την ώρα του αγώνα. Μη μου δείχνεις την ευλάβειά σου την ώρα που ακούς τα θεία λόγια, αλλά την ώρα της έμπρακτης εφαρμογής.

*Σε καμμιά αμαρτία ο διάβολος δεν καρφώνει με τόσα πολλά καρφιά τις ψυχές, όσο στη φιλαργυρία.


*Πραγματικά πλούσιος είναι εκείνος που δεν έχει ανάγκη από τίποτε. Δηλαδή ο ολιγαρκής.

*Αν θέλεις να αφήσεις πολύ πλούτο στα παιδιά σου, άφησέ τους στην πρόνοια του Θεού. Αυτός, όταν δει ότι Του δείχνεις τόση εμπιστοσύνη και τον αναγνωρίζεις συγκληρονόμο, πώς δεν θα τους εξασφαλίσει κάθε αγαθό;
* … (Οι άγιοι) περιεφρόνουν τα χρήματα, απέφευγαν την δόξαν, είχαν απαλλαγή από τας βιοτικάς φροντίδας. Διότι εάν δεν είχαν αυτά, αλλ’ ήσαν δούλοι των παθών, και αν ακόμη ανιστούσαν απείρους νεκρούς, όχι μόνον δεν θα ωφελούσαν εις τίποτε, αλλά θα ήτο δυνατόν να θεωρηθούν και απατεώνες.

*Τέτοιοι άνθρωποι (που πιστεύουν ένεκα θαυμάτων) υπάρχουν και σήμερα πολλοί, οι οποίοι έχουν το όνομα του πιστού, αλλ’ είναι ευμετάβλητοι εις την πίστιν και ασταθείς. Δι’ αυτό ούτε τώρα ο Χριστός δεν εμπιστεύεται τον εαυτόν του, αλλ’ αποκρύπτει τα περισσότερα….

*Μη ζητής λοιπόν θαύματα, αλλά ζήτει την υγείαν της ψυχής… Μη ζητής να ίδης τυφλόν να θεραπεύεται, αλλά πρόσεξε όλους που αναβλέπουν τώρα την πιο ωραίαν και την πιο ωφέλιμον ανάβλεψιν και μάθε και συ να βλέπης με σωφροσύνη και προσπάθησε να διόρθωσης τον οφθαλμόν σου.

*… Ούτε μάς μειώνει το γεγονός ότι δεν θαυματουργούμε εάν φροντίζωμεν διά την αρετήν γενικώς. Διότι διά μεν τα θαύματα είμεθα οι ίδιοι οφείλεται, διά τον βίον όμως και τας πράξεις μας έχομεν οφειλέτην τον Θεόν.

*Πρόσεξε (τον Παύλο) πώς ενεργεί, και πουθενά να μην θαυματουργεί χωρίς λόγο, αλλά από ανάγκη· διότι και κατά τη διάρκεια της κακοκαιρίας προφήτεψε επειδή υπήρχε αιτία και όχι χωρίς λόγο….

*Κανείς λοιπόν ας μην υπερυψώνη τα θαύματα. Διότι ο δαίμων υποφέρει όταν εκδιωχθή από το σώμα του ανθρώπου και ακόμη περισσότερον, όταν ιδή ψυχήν ν’ απαλλάσσεται από την αμαρτίαν… Αν λοιπόν την αποβάλης αυτήν… επέδειξες θαύμα μεγαλύτερον από όλα τα θαύματα.

*Η Εκκλησία ιδρύθη υπό του Θεού και εστερεώθη διά του αίματος των Μαρτύρων. Και όμως πολλοί την πολεμούν και την συκοφαντούν, χωρίς να διδάσκωνται από την ιστορίαν, ότι όσοι την επολέμησαν εχάθησαν, ενώ αντιθέτως εκείνη έχει ανυψωθή μέχρι του ουρανού. Διότι η Εκκλησία όταν πολεμήται, νικά· όταν σκέπτωνται εναντίον της κακά, αυτή εξαγνίζεται, όταν υβρίζεται, γίνεται πλέον λαμπρά. Δέχεται πολλάκις επιθέσεις, όμως δεν νικάται ποτέ, κλυδωνίζεται μεν, χωρίς όμως να καταποντίζεται, υφίσταται διάφορα κακά, δεν ναυαγεί όμως ουδέποτε. Παλαίει, χωρίς ποτέ να ηττάται.

*Για την έννοια και την ιδέα της αγάπης ενομοθέτησε ο Θεός την ελεημοσύνη. Και χωρίς την ελεημοσύνη ήταν σε θέση ο Θεός να συντήρηση τους φτωχούς. Αλλά αναθέτει τη συντήρησή τους σ’ εμάς, για ν’ αναπτύξη τους μεταξύ μας δεσμούς της αγάπης και τη θέρμη των σχέσεων μας.

*Διά ποίαν αιτίαν ο απ. Παύλος, τον μεν θάνατον του Χριστού, θάνατον ονόμασε, τον δε ιδικόν μας κοίμησιν;
Όχι απλώς. Διά μεν τον Χριστόν θάνατον ωνόμασε διά να πιστοποίηση το πάθημά Του, δι’ ημάς δε κοίμησιν ωνόμασε, διά να παρηγορήση την οδύνην μας, διότι όστις κοιμάται θα εξεγερθή εξάπαντος, και τίποτε άλλο δεν είναι ο θάνατος, παρά ύπνος μακρύς.

*Η Εκκλησία είναι κιβωτός σωτηρίας, πολύ ανώτερη απ’ την κιβωτό του Νώε. Εδώ, λέγει ο ιερός Χρυσόστομος, η Εκκλησία «παραλαμβάνει τα ζώα και μεταβάλλει… Εισήλθε κάποιος κοράκι, και εξέρχεται περιστερά. Εισέρχεται λύκος, και εξέρχεται πρόβατον. Εισέρχεται όφις, και εξέρχεται αρνίον, ου της φύσεως μεταβαλλόμενης, αλλά της κακίας ελαυνομένης».

*«Κανείς δεν θα ήταν ειδωλολάτρης, αν ήμεθα πραγματικοί Χριστιανοί· αν εφυλάγαμε τις εντολές του Χριστού όταν μας αδικούσαν και όταν μας άρπαζαν τα ιδικά μας· αν ευλογούσαμε όταν μας ύβριζαν· αν ευεργετούσα¬με όταν εδεινοπαθούσαμε. Κανείς δεν θα ήταν τόσο θηρίο, ώστε να μην τρέξη προς την ευσέβεια, αν από όλους μας ετηρείτο αυτή η τακτική».

Πνευματικά Ορθόδοξα Μηνύματα Σωτήριου Οικοδομής
Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη
Θεσσαλονίκη