ΓΕΡΩΝ ΜΩΥΣΗΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: "Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑ, ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ".

 Ρώτησα μία φορά ένα παιδάκι: «Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;» 

– Ό,τι βγάζει πιο πολλά λεφτά»!, απάντησε

Εξεπλάγην, ειλικρινά τάχασα.

Τί φταίει αυτό το παιδί;

Έτσι ακούει, έτσι έμαθε, αυτό λέει. Αυτό το παιδί όραμα έχει την απόκτηση πολλών χρημάτων.

Αυτός είναι ο σκοπός της ζωής του. Γι’ αυτό ζει. Αυτό μόνο το ενδιαφέρει.

Για χρήματα ακούει συνεχώς τους γονείς του να μιλούν, τ’ αδέλφια του, οι φίλοι του, οι γείτονες, οι συγγενείς.

Αυτό είναι το ρεύμα της εποχής. Τίθεται ως ευτυχία η οικονομική ευημερία, ο πλούτος, η κατανάλωση.

Ο Μέγας Βασίλειος λέγει πως σκοπός του ανθρώπου είναι να ομοιωθεί με τον Θεό, όσο αυτό είναι δυνατόν.

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει στους γονείς:

Ανάθρεψε έναν αθλητή για τον Χριστό και μάθε τον και σαν άνθρωπος του κόσμου να είναι ευσεβής από μικρός.

Ο άγιος Χρυσόστομος δεν θεωρεί παιδεία την πολυμάθεια και την ξηρή μετάδοση τυπικών γνώσεων, αλλά την ευσέβεια, την ευλάβεια και τη μετάληψη αγιότητος. Προτεραιότητα δίνει στην υπεύθυνη στάση των γονέων και των δασκάλων, αυτών που κυρίως δίνουν την αγωγή, κι όχι στην απειρία των παιδιών. Οι άγιοι πατέρες μιλούν σοφά για τη διάκριση που χρειάζεται στη μετάδοση της αγωγής κατά ηλικία και κατ’ άνθρωπο. Δεν μπορούν όλοι όλα. Δεν είναι για όλους εξίσου όλα. Σημασία μεγάλη δίνουν στη βιωματικότητα των λόγων των παιδαγωγών. Μην κριθούν και κατηγορηθούν από το σοφό λαϊκό λόγιο: «Δάσκαλε που δίδαξες και νόμο δεν κρατούσες».

x

Ο άγιος Χρυσόστομος συνηθίζει να λέει, αυτό που ήδη είπαμε, πως το παράδειγμα των γονέων προς τα παιδιά είναι το πάν. Ο τρόπος της συνομιλίας τους θα επηρεάσει τα παιδιά. Αν ο σύζυγος προσβάλλει, επιτίθεται, βρίζει τη σύζυγο, και τ’ αντίστροφο, πληγώνονται τα παιδιά, αλλά και συνηθίζουν να συμπεριφέρονται έτσι. Ο σεβασμός, η αγάπη, η υπακοή εμπνέονται καλύτερα και δύσκολα διδάσκονται με ξερά λόγια. Είναι πολύ διαφορετικό να κάνει κανείς αυτό που του λένε από φόβο, πειθαρχία, καταναγκασμό και υποχρέωση, κι άλλο να προτιμά το θέλημα του άλλου από αγάπη.

Στα μαθήματα, στα παιχνίδια, στ’ αθλήματα θα πρέπει να μάθουν από μικρά τα παιδιά ότι τ’ αγαθά αποκτιούνται με κόπο, μόχθο, αγώνα, άσκηση, δυσκολία, υπομονή κι επιμονή. Έτσι δεν είναι σωστό να τους τα παρουσιάζουμε όλα εύκολα. Είναι καλό να μάθουν να προσπαθούν, να ζητούν και τη βοήθεια του άλλου, να ταπεινώνονται, να φιλοτιμούνται, να βγαίνουν από τον ατομισμό, εγωισμό και τη φιλαυτία. Το παιδί θα μάθει πως αντιδρά ο γονιός στην ασθένεια, το πένθος, τη δυσκολία, τη στέρηση και την καθυστέρηση και θα πράξει παρόμοια.

+ Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ: ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ!

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος: Όταν είμαστε παιδάκια, φοβόμαστε τον πατέρα⸱ τη μάνα μας δεν την φοβήθηκε κανένας. Και όταν θέλαμε κάποια χάρη από τον πατέρα μας, τρέχαμε στη μάνα μας. Αυτή είναι η Παναγία μας!

ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ: ΕΙΝΑΙ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑΖΕΙ!

Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός: Είναι Μητέρα και εξουσιάζει. Και το άλλο της χέρι το έχει κάτω, στα άλλα της παιδιά που κάμπτονται και λυγίζουν και τα τραβάει προς τα πάνω. Ποιος θα απελπιστεί; Ποιος θα κινδυνεύσει; Κανείς! Απολύτως κανείς!

ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ: ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΕ ΜΕ!

Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός: Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησέ με! Δεν θέλω τίποτε. Θέλω Εσένα! Δεν μπορώ να σε βρω. Τράβα με Εσύ! 

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ: "ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΜΑΝΟΥΛΑ, ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ".

Γλυκιά μου Μανούλα, Παναγία μου. 

Επίτρεψέ μου να σου  μιλήσω, να σε απασχολήσω λίγο. 

Όλα στην ζωή έχουν τέλος, Μανούλα μου. 

Έτσι και η δική μου ζωή έφτασε πια στο τέλος.  

Θέλω όμως, προτού φύγω από αυτόν τον κόσμο, Παναγία  μου, να κάμω μια σύντομη αναδρομή της ζωής μου ενώπιόν σου. 

Να σε ευχαριστήσω, γιατί σε όλη την ταλαίπωρη ζωή, 

την γεμάτη περιπέτειες,θλίψεις και διωγμούς, ήσουν κοντά μου…..

Σε ευχαριστώ και που μου έδωσες την αγία εικόνα σου, την Παντάνασσά μου, να την έχω εγκόλπιο σε όλη μου την ζωή….

Εις σε, Μανούλα μου, ανατίθημι τα πάντα.

Όταν έρθει η ώρα, παράλαβε την άθλια ψυχή μου. 

Μη με αφήσεις να χαθώ. 

Δι’ευχών του Πατρός μου Ιωσήφ. Αμήν.

Απόσπασμα από την Προσευχή του Γέροντος Ιωσήφ του Βατοπαιδινού προ της «Γλυκιά Μανούλα Παναγία».

Ι.Μ Μ Βατοπαιδίου, 3 Ιουνίου 1999

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΨΑΝΗΣ: " ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΕΜΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ: ΟΧΙ".

 Στὴν προσπάθεια ποὺ γίνεται νὰ φτιάξουν ἕνα κόσμο 

χωρισμένο ἀπὸ τὸν Θεό, ἐμεῖς πρέπει νὰ ποῦμε «ὄχι»!

Ἀρχιμανδρίτου Γεωγρίου Καψάνη,

προηγουμένου Ἱ. Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους

Τὸ λάθος τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου εἶναι τὸ ἴδιο λάθος τοῦ Ἀδάμ. Θέλει νὰ κτίση ἕνα κόσμο ποὺ νὰ μὴν ἔχη ὡς κέντρο τὸν Θεό, ἀλλὰ τὸ ἐγώ μας.

Ὁ πολιτισμὸς ποὺ ἔχουμε φτιάξει εἶναι ἕνας πολιτισμὸς ἐγωιστικός, πολιτισμὸς φιλαυτίας. Καὶ ἐπειδὴ εἶναι πολιτισμὸς φιλαυτίας, εἶναι καὶ πολιτισμὸς ἀκοινωνησίας. Δὲν μποροῦμε οἱ ἄνθρωποι πραγματικὰ νὰ κοινωνήσουμε ὁ ἕνας μὲ τὸν ἄλλον, νὰ αἰσθανθοῦμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον ὡς ἀδελφό, νὰ ἑνωθοῦμε ὁ ἕνας μὲ τὸν ἄλλον ἀδελφικά. Εἶναι φυσικὸ ὅτι ἕνας τέτοιος πολιτισμὸς γίνεται ἀσφυκτικὸς καὶ ἀδιέξοδο. Ὁ ἄνθρωπος σκάει. Αὐτοὶ ποὺ τὸ αἰσθάνονται περισσότερο εἶναι οἱ νέοι ποὺ ὡς πιὸ εὐαίσθητοι καὶ εὐάλωτοι, μὴ μπορώντας νὰ ἀναπνεύσουν σ΄ αὐτὸν τὸν ἐγωιστικὸ πολιτισμὸ τῆς φιλαυτίας, καταφεύγουν στὰ ναρκωτικά, στὴν ἀναρχία καὶ στὶς ἄλλες ἀντικοινωνικὲς ἐκδηλώσεις.

Τὸ δυσάρεστο εἶναι ὅτι αὐτὸς ὁ πολιτισμὸς τῆς φιλαυτίας, ὁ ὁποῖος εἶναι καὶ ἡ ἀρρώστια μας ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ μακρυὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ποὺ μᾶς φέρνει πάλι στὴν ἐξουσία τοῦ διαβόλου, γίνεται προσπάθεια νὰ ἐπιβληθῆ μὲ θεσμοὺς καὶ νόμους καὶ νὰ διαδοθῆ ἀπὸ τὰ μαζικὰ μέσα ἐπικοινωνίας.

Δὲν εἶναι βέβαια πρόσφατο τὸ γεγονός. Εἶναι κάτι ποὺ ἔχει ἀρχίσει ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ χρόνια. Εἶναι κάτι ποὺ πιστεύω ὅτι κι ἐσεῖς τὸ βλέπετε, τὸ αἰσθάνεσθε καὶ... γιὰ τὸ ὁποῖο πονᾶτε.

Ὅταν βγαίνω στὸν κόσμο, συναντῶ ἀδελφοὺς πού μοῦ ἐκφράζουν τὸν πόνο τοὺς γι΄ αὐτὰ ποὺ δείχνει ἡ τηλεόρασι. Πονάω καὶ ἐγὼ μαζί τους, διότι διαπιστώνω ὅτι αὐτὰ δὲν εἶναι ἡ παράδοσις τοῦ λαοῦ μας, δὲν εἶναι τὸ ἑλληνορθόδοξο ἦθος, δὲν εἶναι αὐτὴ ἡ εὐχαριστιακὴ ζωὴ γιὰ τὴν ὁποία μιλᾶμε, ἀλλὰ εἶναι ὁ ἐγωκεντρικὸς καὶ ἄρρωστος πολιτισμὸς τοῦ δυτικοῦ ἀνθρώπου.

Ζοῦμε σὲ μία κρίσιμη ἱστορικὴ ἐποχή, κατὰ τὴν ὁποία γίνεται προσπάθεια νὰ μᾶς ἐπιβληθῆ αὐτὸς ὁ ἐγωιστικός, αὐτόνομος, μὴ εὐχαριστιακὸς τρόπος ζωῆς. Ἴσως οἱ ἡγέτες μας ἔχουν καλὲς προθέσεις. Θέλουν νὰ διορθώσουν τὰ πράγματα, νὰ κάνουν ἀλλαγές. Αὐτὸ εἶναι καλὸ καὶ πρέπει νὰ τὸ ἐπαινέσουμε.

Τὸ κακὸ εἶναι ὅτι ὅλα αὐτὰ τὰ καλὰ θέλουν νὰ τὰ ἐπιτύχουν χωρὶς τὸν Χριστό. Χωρὶς τὸν Θεό. Χωρὶς νὰ τὰ συνδέσουν μὲ τὸν Θεό.

Καὶ ἐμεῖς γνωρίζουμε ὅτι κάθε τι ποὺ δὲν εἶναι συνδεδεμένο μὲ τὸν Θεό, ἔχει μέσα του τὸν θάνατο. Δὲν ἔχει τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ. Δὲν δίνει στὸν ἄνθρωπο τὴν δυνατότητα νὰ ἑνωθῆ μὲ τὸν Θεό.

Ἐπιτρέψτε μου νὰ ἀναφερθῶ πάλι στὸ θέμα τοῦ γάμου. Δύο ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι κάνουν τὸ γάμο τους ἐν Χριστῷ, ἐν Ἐκκλησίᾳ, ἔχουν τὴν συνείδησι ὅτι ὁ γάμος τους εἶναι ἕνας δρόμος ποὺ θὰ τοὺς φέρει στὸν Θεό. Μὲ τὸν ἐν Χριστῷ ἀγώνα ποὺ κάνουν μέσα στὸ γάμο, μὲ τὴν ταπείνωσι, μὲ τὴν προσφορά, μὲ τὴν θυσία, μὲ τὴν προσευχή, μὲ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, ὁ γάμος τους γίνεται δρόμος ἁγιασμοῦ καὶ σωτηρίας γι΄ αὐτοὺς καὶ τὰ παιδιά τους.

Ἄλλοι ἄνθρωποι κάνουν γάμο χωρὶς Χριστό. Ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Μὲ κέντρο ὄχι τὸν Θεό, ἀλλὰ τὸ ἐγώ τους. Τέτοιος εἶναι ὁ πολιτικὸς γάμος. Γάμος ἔξω ἀπὸ τὴν εὐχαριστία τοῦ Θεοῦ.

Ὁ γάμος εἶναι κάτι καλό. Ἀλλὰ ἀκόμη καὶ αὐτὸ τὸ καλό, ὅταν γίνη ἔξω ἀπὸ τὸν Θεό, δὲν σώζει καὶ δὲν ἁγιάζει τοὺς συζύγους. Καὶ ἕνας τέτοιος ἐγωιστικὸς γάμος ποὺ δὲν ἀναφέρεται καὶ δὲν προσφέρεται στὸν Θεό, τελικὰ ἀπομακρύνει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸν Θεό. Χωρίζει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸν Θεό.

Αὐτὸ συμβαίνει μὲ ὅλες τὶς ἐκδηλώσεις τοῦ πολιτισμοῦ μας, ὅπως μὲ τὴν παιδεία. Ἡ παιδεία εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ. «Γράμματα, σπουδάσματα, τοῦ Θεοῦ τὰ πράγματα», ὅπως ἔλεγαν οἱ πρόγονοί μας κατὰ τὴν Τουρκοκρατία.

Ἡ παιδεία χωρὶς Χριστὸ καὶ χωρὶς Θεὸ εἶναι κάτι ποὺ χωρίζει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸν Θεό. Ἡ παιδεία καὶ ἡ μόρφωσι συνδεδεμένες μὲ τὸν Θεὸ ἑνώνουν τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸν Θεό. 

Γι΄ αὐτὸ λοιπὸν σ΄ αὐτὴν τὴν προσπάθεια ποὺ γίνεται ἀπὸ ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι δὲν εἶναι κακῆς διαθέσεως, ἀλλὰ δὲν μποροῦν νὰ δοῦν βαθύτερα τὰ πράγματα, καὶ θέλουν νὰ φτιάξουν ἕνα κόσμο καλύτερο, μὰ χωρισμένο ἀπὸ τὸν Θεό, ἐμεῖς σ΄ αὐτὴν τὴν προσπάθεια πρέπει νὰ ποῦμε «ὄχι». Λέμε «ὄχι», διότι αὐτὴ ἡ ἀλλαγὴ καὶ αὐτὴ ἡ καλυτέρευσις δὲν συνδέεται μὲ τὴν παράδοσι τοῦ λαοῦ μας. Δὲν συνδέεται μὲ τὴν Ὀρθοδοξία, ποὺ εἶναι ἡ ἀληθινὴ παράδοσις τοῦ λαοῦ μας.

πηγή:  www.orthodoxia-ellhnismos.gr

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΟΡΕΥΟΝΤΑΝ ΣΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥΣ ΘΛΙΒΟΜΕΝΟΙ!

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος: Οι άγιοι πορεύονταν στο μαρτύριο τους, θλιβόμενοι, στενοχωρούμενοι, διωκόμενοι⸱ ήταν παιδιά, κοπέλες, υπερήλικες, απειλείτο η ζωή τους, όλα ήταν εναντίον τους⸱ εντούτοις είχαν στην καρδιά τους απόλυτη και βαθιά ειρήνη. Πόσο σπουδαίο πράγμα και απαραίτητο είναι αυτό σήμερα. 

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: ΕΙΝΑΙ ΣΩΤΗΡΙΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ!

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος: Είναι σωτήριο τα παιδιά να βλέπουν τους γονείς τους να προσεύχονται μαζί. Η εικόνα αυτή δεν θα βγει ποτέ από το μυαλό τους. 

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΑΠΕΙΝΩΝΕΤΑΙ, ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΣ!

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος: Να διδάσκουμε τα παιδιά μας ότι αυτός που ταπεινώνεται, αυτός είναι ο κερδισμένος.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΕΡΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΕΡΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος: Πολλές φορές τίποτε δεν μας απειλεί εξωτερικά, όμως η ψυχή μας συνέχεται από αγωνίες, φόβους, ενδοιασμούς, απορίες και στενοχώριες. Τότε κάτι λείπει από την ψυχή, κάτι στερείται. Η μεγαλύτερη στέρηση της ψυχής είναι η στέρηση του Θεού Πατέρα μας. Τίποτε δεν μπορεί να καλύψει την παρουσία του Θεού.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΜΑΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ!

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος: Ο Άγιος Παΐσιος μιλούσε όλη νύκτα με ένα Γάλλο. Ο Γέροντας μιλούσε Ελληνικά και ο Γάλλος άκουγε Γαλλικά. Ο Γάλλος μιλούσε Γαλλικά και ο Γέροντας άκουγε Ελληνικά. Το Πνεύμα το Άγιο έκανε την αυτόματη μετάφραση.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: ΕΠΗΓΑΙΝΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ (ΣΤΟ ΚΕΛΛΙ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ)!

Επήγαινα πάρα πολύ συχνά (στο κελλί του Γέροντος Παϊσίου), έμενα πάρα πολλές νύχτες μαζί του, λειτουργούσα πάρα πολλές φορές στο εκκλησάκι του, αλλά ποτέ μου δεν τον συνήθισα αυτόν τον άνθρωπο. Κάθε φορά πού τον συναντούσα είχα την ίδιαν αγωνία όπως την πρώτη φορά. Και μου έλυσε αυτήν την απορία ό Γέροντας (Όσιος) Σωφρόνιος στο Έσσεξ. Όταν πήγαμε με τον αείμνηστο Γέροντά μας, στην κουβέντα επάνω πού μας έλεγε, λέει το έξης: «Ή συνάντησις με έναν πνευματικόν άνθρωπο αποτελεί, ανά πάσα στιγμή, προφητικό γεγονός και ουδέποτε είναι δυνατό να εξοικειωθείς με τον άνθρωπο του Θεού. Πάντοτε θα είναι ένα μοναδικό και ανεπανάληπτο γεγονός».

ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ: Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΘΑ ΔΟΞΑΣΤΕΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ!

Ὁ καθένας θά δοξαστεῖ κατά τό μέτρο τῆς ἀγάπης του!

Ἅγιος Σιλουανός

Ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε τήν ἐντολή νά ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Αὐτή εἶναι ἡ ἀληθινή ἐλευθερία: ἡ ἀγάπη γιά τό Θεό καί τόν πλησίον. Ἐδῶ βρίσκεται καί ἡ ἐλευθερία καί ἡ ἰσότητα.

Στήν κοσμική τάξη εἶναι ἀδύνατο νά ὑπάρξει ἰσότητα – αὐτό ὅμως δέν ἔχει σημασία γιά τήν ψυχή. Δέν μπορεῖ νά εἶναι ὁ καθένας βασιλιάς ἤ ἄρχοντας, πατριάρχης ἤ ἡγούμενος ἤ διοικητής.

Mπορεῖ ὅμως ὁ καθένας, σέ ὅποια τάξη κιἄν ἀνήκει, ν’ ἀγαπάει τό Θεό καί νά εἶναι εὐάρεστος σ’ Ἐκεῖνον – κι αὐτό εἶναι τό σπουδαῖο. Καί ὅσοι ἀγαποῦν περισσότερο τό Θεό στή γῆ, θά ἔχουν περισσότερη δόξα στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν καί θά εἶναι πιό κοντά στόν Κύριο.

Ὁ καθένας θά δοξαστεῖ κατά τό μέτρο τῆς ἀγάπης του.

Ἡ θεία χάρη δέν ἀφαιρεῖ τήν ἐλευθερία, ἀλλά συνεργεῖ μόνο στήν ἐκπλήρωση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἀδάμ βρισκόταν στήν κατάσταση τῆς χάριτος, ἀλλά δέν τοῦ ἀφαιρέθηκε τό αὐτεξούσιο. Oἱ ἄγγελοι παραμένουν ἐπίσης στό Ἅγιο Πνεῦμα, ἀλλά δέν τούς ἔχει ἀφαιρεθεῖ ἡ ἐλεύθερη βούληση.

Ὁ Κύριος ἔδωσε στή γῆ τό Ἅγιο Πνεῦμα· καί ὅσοι τό ἔλαβαν, αἰσθάνονται τόν παράδεισο μέσα τους.

Ἴσως πεῖς: “Γιατί λοιπόν δέν ἔχω κι ἐγώ μιά τέτοια χάρη;”. Ἐπειδή ἐσύ δέν παραδόθηκες στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ζεῖς σύμφωνα μέ τό δικό σου θέλημα.

Παρατηρῆστε ἐκεῖνον πού ἀγαπάει τό θέλημά του: Δέν ἔχει ποτέ εἰρήνη στήν ψυχή του καί δέν εὐχαριστιέται μέ τίποτα. Γι’ αὐτόν ὅλα γίνονται ὅπως δέν θά ἔπρεπε. Ὅποιος ὅμως δόθηκε ὁλοκληρωτικά στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἔχει τήν καθαρή προσευχή καί ἡ ψυχή του ἀγαπάει τόν Κύριο.

Από το βιβλίο: “Γνωριμία με τον Θεό”

Ι.Μ. Παρακλήτου Ωρωπού

Askitikon.eu

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: "ΟΤΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ".

 Όταν οι γονείς έχουν πόλεμο μεταξύ τους, 

τα παιδιά δεν πάνε καλά

Το καλοκαίρι του 1989 επισκέφτηκαν την Βιτόβνιτσα δύο ζευγάρια μέσης ηλικίας. Έφτασαν στο μοναστήρι αργά το μεσημέρι.

Μόλις βγήκανε από το αυτοκίνητο ρώτησαν έναν προσκυνητή πού τυχαία βρέθηκε εκεί στην αυλή του μοναστηριού: «Υπάρχει εδώ κάποιος Τάδια μέντιουμ πού ξέρει να βλέπει το μέλλον;»

Στη Σερβία τότε, μετά το κομουνισμό, οι άνθρωποι αντί να ψάχνουν την πνευματική υποστήριξη της Ορθόδοξης εκκλησίας έψαχναν ύποπτους ανθρώπους πού διαφήμιζαν πώς ήξεραν να βλέπουν το μέλλον.

Ο πατήρ Θαδδαίος πού ήταν στο μπαλκόνι, στο παλαιό κτήριο του μοναστηρίου, είπε σέ έναν προσκυνητή: «Πήγαινε, να ρωτήσεις τον πάτερ Λουκά μήπως αυτός ξέρει να βλέπει το μέλλον!».

Με πόση ταπεινοφροσύνη και χιούμορ αντιμετώπισε ο γέροντας Θαδδαίος τα δύο αυτά ζευγάρια! Οι περισσότεροι από εμάς πού ζούμε μέσα στην εκκλησία θα λέγαμε αυστηρά σέ αυτούς τούς επισκέπτες να πάνε σέ μάγους και σέ μέντιουμ, πού βλέπουν το μέλλον, και όχι στο μοναστήρι.

Ο πατήρ Θαδδαίος συχνά έλεγε ότι οι μάγοι και τα μέντιουμ συνεργάζονται με τα πονηρά πνεύματα και γι’ αυτό γνωρίζουν το παρόν του κάθε άνθρωπου. Κάθε φορά πού συναντούν τούς ανθρώπους τούς λένε όσα ξέρουν σχετικά με την κάθε κατάσταση πού αντιμετωπίζουν και έτσι κερδίζουν την εμπιστοσύνη τους. Το μέλλον όμως δεν το γνωρίζουν. Το μέλλον το γνωρίζει μόνον ο Θεός.

Τα μέντιουμ και οι μάγοι παρόλο πού δεν ξέρουν το μέλλον λένε πώς το γνωρίζουν και έτσι συχνά επηρεάζουν τούς ανθρώπους.

Οι επισκέπτες ανέβηκαν προς την εκκλησία και συζήτησαν σχεδόν δύο ώρες με τον πάτερ Λουκά πού είχε έρθει για λίγες μέρες στο μοναστήρι, όντας φίλος του Γέροντα.

Στη συνέχεια με τα δύο ζευγάρια μίλησε και ο ίδιος ο γέροντας Θαδδαίος, χωρίς φυσικά να γνωρίζει το περιεχόμενο της συζήτησης των δύο ζευγαριών με τον πάτερ Λουκά.

Το πρώτο ζευγάρι ήταν χωρισμένο έδώ και είκοσι χρόνια. Ό άνδρας ζούσε στην πόλη Ποζάρεβατς και η γυναίκα ζούσε στο Μόναχο με τις δύο κόρες της.

Ο λόγος πού συναντήθηκαν οι δύο σύζυγοι ήταν σοβαρός. Και οι δύο κόρες έπαιρναν ναρκωτικά και οι δύο είχαν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας. Είχαν προσπαθήσει να πέσουν από το δεύτερο όροφο μιας πολυκατοικίας στην Γερμανία.

Το άλλο ζευγάρι επίσης προερχόταν από την πόλη Ποζάρεβατς, πόλη πού απέχει από το μοναστήρι της Βιτόβιτσας, 40 χιλιόμετρα. Το πρόβλημα του δεύτερου ζευγαριού, ήταν ότι δεν μπορούσαν να παντρέψουν τον γιό τους.

Όλοι μίλησαν για τα προβλήματα τους αρχικά στον πάτερ Λουκά.

Μετά από δύο ώρες έφτασε ο άγιος γέροντας Θαδδαίος και χωρίς να έχει ακούσει προηγουμένως τη συζήτηση είπε: «Έτσι συμβαίνει, όταν οι γονείς έχουν πόλεμο μεταξύ τους, έχουν πόλεμο με τις σκέψεις τους, τα παιδιά τους είναι στο δρόμο και δεν πάνε καλά».

Στη συνέχεια όλοι τον ακούσαμε με μεγάλη προσοχή και οι απελπισμένοι και πρώην μαλωμένοι γονείς, αφού αγκαλιάστηκαν μετά από χρόνια, έφυγαν γεμάτοι αισιοδοξία για το μέλλον των παιδιών τους.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΘΑΔΔΑΙΟΥ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑΣ

ΓΕΡΩΝ ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗΣ: Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΑΓΑΠΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΙ!

Γέρων Ευσέβιος Γιαννακάκης: Η μεγαλύτερη μορφή αγάπης είναι να προσεύχεσαι για κάποιον που δεν το ξέρει…

Έχει μεγάλη αξία η προσευχή, όταν επεκτείνεται και σε ανθρώπους που δεν έχουν για μας καλή γνώμη. Δυνατόν να μας αντιπαθούν είτε από άγνοια είτε γιατί ζουν μακριά από τον Θεό. Και όχι να λέει κανείς δυο λόγια, αλλά με την καρδιά του, με πραγματική αγάπη. Ο πιστός που φεύγει από αυτή την ζωή, πόση χαρά νιώθει για το ότι προσευχόταν για κάποιον που δεν του φέρθηκε καλά!

ΓΕΡΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΗΣ: ΕΧΕΙΣ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ; ΠΑΡΕ ΚΙ ΑΝΟΙΞΕ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ!

Γέρων Γερμανός Σταυροβουνιώτης: Έχεις στενοχώρια; Πάρε κι άνοιξε ένα βιβλίο πνευματικό. Να βρεις εκείνο, που αρμόζει στην περίπτωσή σου και να διαβάσεις.
Λες πως δεν μπορείς να περιοριστείς στο σπίτι; Πάρε τότε το βιβλίο και βγες έξω στο ύπαιθρο. Κάθισε κάπου και διάβασε! Και να έχεις την αίσθηση ότι νοερώς σε παρακολουθεί ο Άγιος του οποίου διαβάζεις είτε τον Βίο, είτε τις Διδαχές.
 
Για τούτο γράφτηκαν οι Βίοι των Αγίων: Για να τους μελετούμε και να μας εμπνέουν. Για να μαθαίνουμε πώς ζούσαν οι Άγιοι, τι μας συμ­βουλεύουν, και να πράττουμε κι’ εμείς ομοίως. Επειδή πολλές φορές μας λείπουν τα ζωντανά παραδείγματα αγιό­τητας δίπλα μας, επιβάλλεται να μελετούμε τους Βίους των Αγίων για να φωτιζόμαστε. 

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΣΚΗΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ: ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΜΠΑΘΩΣ ΚΡΙΣΗ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ!

Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα: Η κρίση δεν απαγορεύεται και μάλιστα είναι αναγκαία, για να συγκρίνουμε και να επιλέξουμε μεταξύ καλού και κακού, το καλό και μεταξύ του καλού και του καλυτέρου, το καλύτερο. Απλά δεν πρέπει να κρίνουμε και να κατακρίνουμε εμπαθώς, γιατί τότε δεν έχουμε ούτε αγάπη, ούτε ευσπλαχνία και χάνουμε τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ο Θεός δεν είπε να μην κρίνουμε, ίσα-ίσα είπε: «Την δίκαιαν κρίσην κρίνετε». Εξάλλου ο άνθρωπος έχει και λογική. Αυτό όμως που είναι αμαρτία, είναι η εμπαθώς κρίση, γιατί είναι κατάκριση και η οποία καταστρατηγεί την Δευτέρα Εντολή: Αγάπα τον πλησίον σου, ως εαυτόν.

ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ: ΜΗΝ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ!

Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός: Μην μιλάς για τα προβλήματά σου σε εκείνους που δεν μπορούν να σε βοηθήσουν. Μίλα στον Θεό που έχει την δύναμη να τα λύσει!

ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ: ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΧΩΡΙΣ ΟΠΛΟ!

Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος: Χριστιανός χωρίς το σημείο του Σταυρού μοιάζει με στρατιώτη χωρίς όπλο. Βρίσκεται στην διάθεσι του εχθρού. Ο Σταυρός αγιάζει κάθε άνθρωπο και κάθε αντικείμενο. Έτσι παρέλαβε η Εκκλησία από τους αποστόλους και έτσι πιστεύουν οι χριστιανοί. Γι' αυτό εύλογα αναρωτιέται κανείς: Είναι χριστιανός εκείνος που αποφεύγει το σημείο του Σταυρού; 

ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ: ΑΣΕ ΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΥΤΗ ΝΑ ΓΛΙΣΤΡΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ "ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ"!

Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ: Είτε περπατάς είτε κάθεσαι, είτε στέκεσαι, είτε εργάζεσαι, είτε βρίσκεσαι στην εκκλησία, άσε τη προσευχή αυτή να γλιστρήσει από τα χείλη σου: “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με”. Με τη προσευχή αυτή στην καρδιά σου θα βρεις εσωτερική ειρήνη και γαλήνη σώματος και ψυχής.