ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: "ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΣ".

 Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: Όταν είσαι πληγωμένος

Όταν είσαι πληγωμένος, επειδή έπεσες σε κάποιο αμάρτημα λόγω αδυναμίας σου ή καμιά φορά με την θέλησή σου για κακό σου, μη δειλιάσεις ούτε να ταραχθείς γι’ αυτό, αλλά αφού επιστρέψεις αμέσως στο Θεό, μίλησε έτσι:

«Βλέπε, Κύριέ μου, έκανα τέτοια πράγματα σαν τέτοιος που είμαι, ούτε ήταν δυνατό να περίμενες και τίποτα άλλο από εμένα, τον τόσο κακοπροαίρετο και αδύνατο, παρά ξεπεσμό και γκρέμισμα»
Και εδώ, ξευτελίσου στα μάτια σου αρκετή ώρα και λυπήσου με πόνο καρδιάς για την λύπη που προξένησες στον Θεό και χωρίς να συγχυστείς, αγανάκτησε κατά των αισχρών σου παθών, ιδιαιτέρως δε και μάλιστα, εναντίον εκείνου του πάθους που έγινε αιτία να πέσεις έπειτα πες πάλι:
«Ούτε μέχρι εδώ θα στεκόμουνα, Κύριέ μου, και θα αμάρτανα χειρότερα, εάν εσύ δεν με κρατούσες με την πολύ μεγάλη σου αγαθότητα».

Και ευχαρίστησέ Τον και αγάπησέ Τον περισσότερο παρά ποτέ θαυμάζοντας την τόση μεγάλη ευσπλαγχνία Του, ότι και παρόλο που λυπήθηκε από σένα, πάλι σου δίνει το δεξί Του χέρι και σε βοηθάει, για να μη ξαναπέσεις στην αμαρτία τελευταία πες με μεγάλο θάρρος στη μεγάλη ευσπλαγχνία του:
«Εσύ, Κύριέ μου, κάνε σαν εκείνος που είσαι και συγχώρεσέ με και μην επιτρέψεις στο εξής να ζω χωρισμένος από σένα, ούτε να απομακρυνθώ ποτέ, ούτε να σε λυπήσω πλέον».
Και κάνοντας έτσι, μη σκεφθείς αν σε συγχώρεσε, διότι αυτό δεν είναι τίποτα άλλο, παρά υπερηφάνεια, ενόχλησις του νου, χάσιμο του καιρού και απάτη του διαβόλου, χρωματισμένη με διάφορες καλές προφάσεις.
Γι αυτό, αφήνοντας τον εαυτό σου ελεύθερα στα ελεήμονα χέρια του Θεού, ακολούθησε την άσκησί σου, σαν να μην είχες πέσει. Και αν συμβεί εξαιτίας της αδυναμίας σου να αμαρτήσεις πολλές φορές την ημέρα και να μείνεις πληγωμένος, κάνε αυτό που σου είπα όλες τις φορές, όχι με μικρότερη ελπίδα στο Θεό.
Και κατηγορώντας περισσότερο τον εαυτό σου και μισώντας την αμαρτία περισσότερο, αγωνίσου να ζεις με περισσότερη προφύλαξη. Αυτή η εκγύμναση δεν αρέσει στο διάβολο γιατί βλέπει πως αρέσει πολύ στο Θεό, επειδή και μένει ντροπιασμένος ο αντίπαλος, βλέποντας ότι νικήθηκε από εκείνον, που αυτός είχε πριν νικήσει.
Γι’ αυτό και διαφορετικούς απατηλούς τρόπους χρησιμοποιεί για να μας εμποδίσει να μη το κάνουμε. Και πολλές φορές πετυχαίνει τον σκοπό του εξαιτίας της αμέλειάς μας και της λίγης φροντίδας που έχουμε στον εαυτό μας.
Γι αυτό, όσο εσύ βρεις δυσκολία σε αυτό από τον εχθρό, τόσο περισσότερο πρέπει να αγωνισθείς να το κάνεις πολλές φορές, ακόμη και αν μία μόνο φορά έπεσες μάλιστα πρέπει αυτό να κάνεις, αν, αφού αμαρτήσεις, αισθάνεσαι ότι ενοχλείσαι και συγχύζεσαι και σε πιάνει απελπισία για να μπορέσεις έτσι με αυτό να αποκτήσεις ειρήνη και γαλήνη στην καρδιά σου και θάρρος μαζί και αφού οπλισθείς με αυτά τα όπλα, να στραφείς στο Θεό.
Γιατί, αυτή η παρόμοια ενόχληση και ταραχή που έχει κάποιος για την αμαρτία, δεν γίνεται επειδή με αυτό που έκανε λύπησε τον Θεό, αλλά γίνεται για τον φόβο της δικής του καταδίκης και αυτό σημαίνει ότι, αυτή προέρχεται από την φιλαυτία, όπως πολλές φορές είπαμε.
Ο τρόπος λοιπόν, για να αποκτήσεις την ειρήνη, είναι ο εξής: Να ξεχάσεις τελειωτικά την πτώση και την αμαρτία σου και να παραδοθείς στην σκέψη της μεγάλης και άφατης αγαθότητας του Θεού και ότι, αυτός μένει πολύ πρόθυμος και επιθυμεί να συγχωρέσει κάθε αμαρτία, όσο και αν είναι βαριά, προσκαλώντας τον αμαρτωλό με διάφορους τρόπους και μέσα από διάφορους δρόμους, για να έλθει σε συναίσθηση και να ενωθεί μαζί του σε αυτή την ζωή με την χάρη του στην δε άλλη, να τον αγιάσει με τη δόξα του και να τον κάνη αιώνια μακάριο.
Και αφού με αυτές και παρόμοιες σκέψεις και στοχασμούς, γαληνέψεις το νου σου, τότε θα επιστρέψεις στην πτώση σου, κάνοντας όπως είπα πιο πάνω κατόπιν, όταν έρθει ώρα της εξομολογήσεως (την οποία σε προτρέπω να κάνεις πολύ συχνά), θυμήσου όλες σου τις αμαρτίες, και με νέο πόνο και λύπη, για την λύπη του Θεού, και με πρόθεση και απόφαση να μη τον λυπήσεις πλέον, φανέρωσέ τες όλες στον Πνευματικό σου και κάνε με προθυμία τον κανόνα που θα σού ορίσει.

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: "Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΑΝΕΒΗΚΕ ΣΤΟΝ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΚΑΙ ΥΨΗΛΟΤΑΤΟ ΒΑΘΜΟ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ".

Η Θεοτόκος ανέβηκε στον υπέρτατο και υψηλότατο βαθμό της τελειότητας, στον οποίον άλλο κτίσμα δεν ανέβηκε, ούτε μπορεί να ανέβει, με το να γίνει Μητέρα αληθινή του προτελείου και υπερτελούς και παντελείου Λόγου.

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης(Εορτάζει 14 Ιουλίου).

Εικόνα: Από τη συλλογή του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου, φορητή εικόνα με θέμα : Η Κοίμηση και η Μετάσταση της Θεοτόκου, του ζωγράφου Κωνσταντίνου Κόνταρη, 1ο μισό του 18ου αιώνα.

ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΟΣ Ο ΜΑΡΤΥΡΑΣ

 Άγιος Ιούστος ο Μάρτυρας

 

Ο Άγιος Ιούστος ήταν Ρωμαίος στην καταγωγή και στρατιωτικός στο επάγγελμα και διακρινόταν για τη γενναιότητά του. Σε πολλές μάχες έδειξε σπάνια ανδρεία, γι' αυτό και οι ανώτεροι του τον τιμούσαν Ιδιαίτερα. Μάλιστα, μετά από κάθε πόλεμο τον προβίβαζαν και σε κάποιο ανώτερο στρατιωτικό αξίωμα.
Σε κάποια όμως εκστρατεία κατά των βαρβάρων, το στράτευμα βρέθηκε σε μεγάλο κίνδυνο και τότε η αυτοθυσία των χριστιανών στρατιωτών το έσωσε. Ο Ιούστος, με αφορμή το περιστατικό αυτό, θαύμασε τη διαγωγή των χριστιανών και θέλησε να γίνει και ό ίδιος χριστιανός. Εκείνοι του απάντησαν ότι μόνο με την πίστη στο Χριστό μπορεί να γίνει αυτό και τον ενημέρωσαν σχετικά με το Ευαγγέλιο. Ο Ιούστος, όταν άκουσε αυτά, βρέθηκε σε δίλημμα. Διότι αντιδρούσε μέσα του η παλαιά θρησκεία των ειδώλων. Αλλά κάποια νύχτα που κοίταζε τον έναστρο ουρανό συλλογιζόμενος, παρατήρησε φωτεινό σταυρό, γύρω από τον οποίο έλαμπε η λέξη «ἀκολούθει». Πράγματι, ο Ιούστος σ' αυτό το κάλεσμα του Χριστού ανταποκρίθηκε αμέσως χωρίς δισταγμούς. Δε λογάριασε ούτε δόξες, ούτε τιμές, ούτε στρατιωτική καριέρα, ούτε απολαύσεις. Αλλά «καταλιπῶν ἅπαντα ἀναστᾶς ἠκολούθησεν αὔτω» (Λουκά, ε' 28). Αφού, δηλαδή, άφησε τα πάντα, βαπτίσθηκε και ακολούθησε το Χριστό.
Όταν όμως έμαθε το γεγονός ο Τριβούνος Κλαύδιος, τον βασάνισε με πυρωμένα σίδερα. Κατόπιν τον έριξε στη φωτιά, όπου θριαμβευτικά παρέδωσε στο Θεό την ψυχή του. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 14 Ιουλίου.
 
https://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΦΑΡΑΓΓΙΤΗΣ

 
Όσιος Αρσένιος ο Αγιοφαραγγίτης

 
Ο Όσιος Αρσένιος, μύησε τον Όσιο Γρηγόριο τον Σιναΐτη στην νηπτική εσωτερική εργασία της εμπειρικής νοεράς προσευχής, όπως πληροφορούμαστε από δημοσιευμένα ελληνικά και σλαβικά χειρόγραφα. Μετά από συναναστροφή του Οσίου Γρηγορίου με τον Όσιο Αρσένιο, «…τόν θεῖον ἐκεῖνον ἄνδρα…» μεταξύ άλλων πληροφορούμαστε ότι ο Όσιος Αρσένιος τον δίδαξε «…περί τέ φυλακῆς νοός, περί νήψεως εἰλικρινοῦς καί καθαρᾶς προσευχῆς, ὅπως διά τῆς τῶν ἐντολῶν ἐργασίας ὁ νοῦς καθαίρεται καντεῦθεν ὁ οὕτω θεοφιλῶς μεριμνῶν καί μελετῶν ἄνθρωπος ἐλλαμπόμενος ὅλος φωτοειδής γίνεται…». Η νοερά προσευχή από τον Όσιο Αρσένιο διά του Οσίου Γρηγορίου, μεταφέρθηκε στο Άγιο Όρος. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου στις 14 Ιουλίου.
 
https://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΜΗ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΛΟΙΠΟΝ, ΑΚΟΜΑ ΕΙΣΑΙ ΑΡΧΑΡΙΟΣ!

-Γέροντα, τι θα γίνει με εμένα, δε βλέπω προκοπή, ρωτησε κάποιος προσκυνητής.

-Εσύ σήμερα φύτεψες την κληματαριά και θέλεις αμέσως να πιεις κρασί. Πρέπει να περιμένεις, να βγει το σταφύλι, να ωριμάσει, να το ραντίσεις, να το κόψεις, να το πατήσεις, να το βάλεις στο βαρέλι, να γίνει καλό κρασί και μετά να πιεις. Μη βιάζεσαι λοιπόν. Ακόμα είσαι αρχάριος. Βρε παιδί μου, ζαλίζεσαι έτσι και, ενώ το στομάχι σου δεν μπορεί να χωνέψει το γάλα, πάς να φας μπριζόλα!

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΣ, ΘΕΛΕΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Ο Θεός είναι καλός. Θέλει όλοι να σωθούμε. Αν ήταν να σωθούνε μόνο λίγοι, τότε γιατί σταυρώθηκε ο Χριστός; Δεν είναι στενή η πύλη του Παραδείσου. Χωράει όλους τους ανθρώπους που σκύβουν ταπεινά και δεν είναι φουσκωμένοι από υπερηφάνεια, αρκεί να μετανοήσουν, να δώσουν δηλαδή το φορτίο των αμαρτιών τους στον Χριστό, και τότε χωρούν να περάσουν εύκολα από την πύλη. Έπειτα έχουμε και το δικαιολογητικό ότι είμαστε χωματένιοι. Δεν είμαστε μόνον πνεύμα όπως οι Άγγελοι. Είμαστε όμως αδικαιολόγητοι, όταν δεν μετανοούμε και δεν πλησιάζουμε τον Σωτήρα μας ταπεινά.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Γνωρίζω ότι ο φύλακας Άγγελος που έχουμε, μας προστατεύει και μας οδηγεί. Όταν προσευχόμαστε για κάποιον, ο Άγγελός μας αστραπιαία μπορεί να βοηθήσει, να πληροφορήσει, να φυλάξει αυτόν για τον οποίο προσευχόμαστε.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ: "ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΕΝΟΣ ΖΗΤΙΑΝΟΥ ΜΕ ΕΝΑΝ ΔΙΑΣΗΜΟ ΘΕΟΛΟΓΟ"!

Στο βιβλίο του Αγίου Ιωάννου Μαξίμοβιτς υπάρχει ένας διάλογος ενός ζητιάνου με έναν διάσημο θεολόγο.

Ο θεολόγος επί οκτώ έτη ακατάπαυστα παρακαλούσε τον Θεό να του φανερώσει κάποιον άνθρωπο, που θα μπορούσε να του δείξει τον πιο σίγουρο δρόμο για τη Βασιλεία των Ουρανών. 

Κάποια μέρα που έφθασε στο αποκορύφωμα της προσευχής άκουσε μιά φωνή «Πήγαινε και στην έξοδο της Εκκλησίας θα βρείς τον άνθρωπο που ζητάς». Πηγαίνει βιαστικά στην Εκκλησία, όπου βρίσκει ένα γέρο ζητιάνο με κουρελιασμένα ρούχα και πληγωμένα γόνατα και τον χαιρετά

– «Καλό και ευτυχισμένο πρωινό, γέροντα».

– «Ποτέ δεν είχα κακό και δυστυχισμένο πρωινό».

(Ο άλλος εν αμηχανία διορθώνει)

– «Είθε να σου στείλει ο Θεός κάθε αγαθό»!

– «Ουδέποτε μού εστάλη κάτι μη αγαθό»!

(ο θεολόγος παραξενεύεται και του λέει)

– «Τί συμβαίνει με σένα, γέροντα; Εγώ σου εύχομαι κάθε ευτυχία».

– «*Μα ποτέ δέν είμαι δυστυχής. Ζω σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Για το ζυγό που μου έδωσε ο Θεός ποτέ δεν δυσανασχέτησα και είμαι πάντοτε ευχαριστημένος*».

– «Από πού ήλθες εσύ, γέροντα, εδώ»;

– «Από τον Θεό».

– «Και πού Τον βρήκες»;

«Εκεί πού Τον άφησα στην αγαθή θέληση».

– «Ποιός είσαι, γέροντα, και σε ποιά τάξη ανήκεις»;

«Οποιος κι αν είμαι, είμαι ικανοποιημένος με την κατάστασή μου, γιατί βασιλεύς είναι αυτός που κυβερνά και διευθύνει τον εαυτό του*».

Ο θεολόγος αποδέχθηκε τελικά πως ο δρόμος του ζητιάνου ήταν ο μόνος σίγουρος για τον Ουρανό, δηλαδή η τελεία παράδοση στο θέλημα του Θεού»

ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΑΓΙΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑ

ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ 

ΚΑΙ ΑΓΙΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑ (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ)

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ, 

ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ.

* " Ο Γέροντας έλαβε από Θεού αυτό το χάρισμα, ώστε να μεταδίδει στους γύρω του πολλήν αγάπην, αγάπη όχι γήινη,όπως την γευθομαθα από συγγενείς και φίλους, αλλά αγάπη θεϊκή, καθώς του την παρείχε πλουσιαν ο Θεός ' και με τη σειρά του την μετέδιδε αφειδωλευτα στους ανθρώπους".

* " Ως γνωστόν ο μακαριστός Γέροντας ήταν αυτός που επέμενε παρά πολύ λόγω και γραμματι στην καλλιέργεια της μονολογιστης ευχής" Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον Με", η οποία, μας έλεγε, είναι ικανή να σε βαλη στον Παράδεισο".
* " Έχουμε μαρτυρίες ότι ο Γέροντας παρέμενε στην ζωή, γιατί είχε αγωνία για τα πνευματικά του παιδιά. Και αυτό το βλέπουμε μέχρι τωρα' πόσο ήθελε να δίνει χαρά σε όλους, μικρούς και μεγάλους, παρόλη τη βεβαρημένη υγεία του και την ηλικία του. 
* " Είναι πολλές οι θαυμαστές επεμβάσεις του αγίου Γέροντος, μαρτυρουμενες υπό πλήθους μοναχών και λαϊκών. Αλλά αυτά ας τα αφήσουμε στον Δεσπότη Χριστό και την εκκλησία Του, να κριθούν εις το μέλλον". 
*  " Ο μικρός Ιωάννης από τον Βόλο, ο ασκητής και οικιστής των σπηλαίων και Καλυβίων του Άθω, ο μετέπειτα Γέροντας και Καθηγουμενος της Ιεράς Μονής Φιλοθέου Αγίου Όρους, και ακολούθως γεωργός είς τον αμπελώνα αυτής της μεγάλης και ευγενούς χώρας των Η.Π.Α και κτιτωρ γενόμενος της Ιεράς ταύτης Μονής του Μεγάλου Αντωνίου και ετέρων πολλών Μονών είς τάς Η.Π.Α και τον Καναδά, ομοιάζει ως να άπλωσε και εξεδιπλωσε την Ορθόδοξη πνευματικότητα σε όλη την γη. Έτσι τα Αθωνικα Καλυβάκια κατέκτησαν την οικουμένη, προσφέροντας το ανεξιτηλον Φώς του Χριστού, " ο φαινει πάντα άνθρωπον". 

Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ

ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Β ΕΤΟΣ 2000 ΑΡΙΘΜ.45.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: "ΤΙ ΦΤΑΙΝΕ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΝΤΑΙ, ΑΝ ΕΓΩ, ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΓΙΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΗΣΩ;"

Το 1978 , που έγιναν οι σεισμοί στην Θεσσαλονίκη, εγράφη ένα βιβλίο που έλεγε: " Η αγάπη του Θεού σείει την γη". Και ο Άγιος Παϊσιος, που ήταν τότε στη Σουρωτή, έλεγε: " Να πάμε στο Άγιο Όρος να δέσουμε τη Θεσσαλονίκη, για να μη κουνιέται". Άλλοτε πάλι ο ίδιος, όταν του έλεγαν για κάποιους που είχαν πόνο και στενοχώριες, έλεγε: " Τι φταίνε αυτοί οι άνθρωποι και ταλαιπωρούνται, αν εγώ, το χαμένο, δεν είμαι άγιος για να τους βοηθήσω;". Βλέπετε; Την ευθύνη την έριχνε επάνω του . Δεν την έριχνε στους ανθρώπους που υπέφεραν. Αυτό το πνεύμα να έχουμε πατέρες. Πάντοτε να έχουμε αυτή την διαθεσι, ότι εμείς πρέπει να διορθωθουμε και μετά θα διορθώνουν και οι άλλοι. 

(+ Αρχιμανδρίτη Χριστοφόρου Καθηγουμενου Ι. Μονής Οσίου Γρηγορίου

Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΎΝΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

* Λόγοι πνευματικοί προς τους αδερφούς της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου του Αγίου Όρους κατά την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, 25/3/2020).

Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ, ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ. ΠΕΡΙΟΔΟΣ Β ΕΤΟΣ 2020 ΑΡΙΘΜ.45.