ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ...ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΣΟΥΒΛΑΤΖΙΔΙΚΟ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ!

Μας ανέφερε ένας Αγιορείτης Μοναχός:

ΛΙΓΕΣ ἡμέρες  πρὶν ,πέρασε ἀπὸ τὸ  καλύβι μας ἕνα νέο καὶ ἁπλὸ παιδὶ .

Μὲ μεγάλη ἀπορία μου ἀνέφερε ἕνα συγκλονιστικὸ γεγονὸς ποὺ ἔζησε σὲ ἕνα σουβλατζίδικο  στὴν πόλη ὅπου καὶ διαμένει.  Μᾶς εἶπε χαρακτηριστικὰ :

«Πρὶν ἀπὸ μία βδομάδα περίπου , ἀπογευματιάτικα, εἶχα πάει στὸ σουβλατζίδικο τῆς γειτονιᾶς  γιὰ νὰ φάω νηστίσιμο γύρο (ὀρφανὸ ὅπως τὸν λένε διότι  περιέχει μόνο νηστήσιμα προϊόντα).

Ἔκατσα σὲ ἕνα τραπέζι μέσα στὸ σουβλατζίδικο. Μοῦ ἀρέσουν πολὺ ὁ γύροι ,ἀλλὰ ἀφοῦ εἶναι Σαρακοστὴ δὲν μοῦ κάνει καρδιὰ νὰ ἀρτηθῶ. Ἔτσι εἶπα νὰ τοὺς φάω νηστίσιμους.

 Ὅπως λοιπὸν ἔτρωγα τὸ ὀρφανό, ξάφνου μία παράξενη καὶ πρωτόγνωρη  γαλήνη  ἔνιωσα νὰ ἀγκαλιάζει ὅλο μου τὸ  εἶναι. Ἀμέσως στὰ καλὰ καθούμενα, χωρὶς κάτι ἐξωτερικὰ νὰ μὲ ἐπηρεάζει, μία Θεϊκὴ  εἰρήνη μὲ σκέπασε καὶ μοῦ γλύκανε  τὴν ψυχή.

Τέτοια ἠρεμία  δὲν ξανάνιωσα ποτές μου. Ἄρχισαν λοιπὸν νὰ τρέχουν δάκρυα ἀπὸ τὰ μάτια μου…δὲν μποροῦσα νὰ τὰ κρύψω, καὶ τότε ἔνοιωσα, σὰν μικρὸ παιδί, νὰἀγαπάω ὅλο τὸν κόσμο.

Σὰν νὰ εἶχα ξαναγεννηθεῖ…Τέτοιο πράγμα δὲν μοῦ ξανασυνέβει στὴν ζωή μου. Σκέτος Παράδεισος!

Μὰ μήπως πλανεύομαι Πάτερ; Ἐγὼ δὲν γνωρίζω καὶ πολλὰ γράμματα. Μεροκαματιάρης εἶμαι. Ἐσεῖς ποῦ ξέρετε καλύτερα γιὰ πέστε μου, ἦταν καλὸ ἢ κακὸ αὐτὸ ποῦ ἔπαθα;»;

Ἔμεινα ἄφωνος. Δὲν ἤξερα τί νὰ τοῦ ἀπαντήσω!

Πόσο «σκανδαλωδῶς» συμπεριφέρεται ὁ Θεός! Πράγματα ποὺ πολλοὶ γραμματιζούμενοι καὶ στοχαζόμενοι κάνουν δεκαετίες, καὶ ἄν, νὰ τὰ νοιώσουν, αὐτὸς ὁ τρισμακάριος Κώστας μὲ τὴν μακαρία ἁπλότητα τοῦ κατάφερε νὰ βιώσει  μὲ δάκρυα τὴν Ἐμπειρία  τῆς Θείας Χάριτος, μέσα σὲ ἕνα ἁπλὸ σουβλατζίδικο τῆς γειτονιᾶς.

-Τί νὰ σοῦ πῶ παιδάκι μου; κατάφερα νὰ ψελλίσω. Εἶδε ὁ Θεὸς τὴν θυσία ποὺ ἔκανες, μέσα στὸν πειρασμὸ τῶν ὀσμῶν νὰ δώσεις μαρτυρία πίστης καὶ νηστείας, καὶ φαίνεται συγκινήθηκε. Γι’ αὐτὸ καὶ σοῦ ἔστειλε ἕνα χάδι , ἕνα μικρὸ γλύκισμα νὰ δοκιμάσεις , γιὰ νὰ πάρεις μία μικρὴ  γεύση   τοῦ οὐρανίου  ζαχαροπλαστείου πού μαςἀναμένει στὸν Παράδεισο ,γιὰ νὰ τὸ θυμᾶσαι σὲ ὅλη σου τὴν ζωή.

«Τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ,»(Ιωάνν.γ΄, 8)

Μὰ αὐτὸς ὁ εὐλογημένος δὲν κατάλαβε τί ἐννοοῦσα.

Μεροκαματιάρης ἄνθρωπος …

«Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι.» (Ματθ., ε΄, 3)

π. Διονύσιος Ταμπάκης

ΕΝΑ ΛΑΜΠΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΘΕΑΣ ΤΟΥ ΑΚΤΙΣΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΥΞΕΝΤΙΟ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΗ

Ένα λαμπρό παράδειγμα θέας του Ακτίστου Φωτός από το Γέροντα Αυξέντιο Κωνσταντώνη Γρηγοριάτη, καταγόμενο από τα Κούντουρα (Αρβανιτοχώρι της Αττικής), αντιγράφω από το βιβλίο που συνέγραψε η Συνοδεία του Γέρο-Ευθύμιου στην Καψάλα με τίτλο «Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση» (σελ.142-143):

Ο Γέρο-Αυξέντιος († 1892 – 1981)

ʺΟ ίδιος είχε κάνει πράξη στη ζωή του το «αδιαλείπτως προσεύχεσθε» και μάλιστα έφθασε σε προχωρημένη κατάσταση πνευματική, ώστε να λέγη την ευχή και στον ύπνο του, όπως με απλότητα απεκάλυψε στο γέροντα Παΐσιο.

Άλλοτε είπε ο ίδιος, όντας τυφλός, ότι, «όταν λέω την ευχή βλέπω στο δεξιό μέρος φως. Αυτό το βλέπω, όταν κάνω τον κανόνα με το κομποσχοίνι. Το βλέπω συχνά. Αυτό φεύγει και ύστερα πάλι ξανάρχεται. Το κυριότερο όμως είναι η αγάπη που έρχεται στην καρδιά για τον Χριστό».

Έβλεπε το Άκτιστο Φως και κάποια μέρα ανησύχησε γιατί δεν το είδε και ζητούσε να εξομολογηθεί στον Πνευματικό του. Κάποτε ο γέρο-Αυξέντιος πήγε να κοινωνήσει στο παρεκκλήσι του Οσίου Γρηγορίου, του Κτίτορος, όπου θα γινόταν Θεία Λειτουργία.

Ενώ προσήλθε προετοιμασμένος με πολύ πόθο και ευλάβεια, ο λειτουργός Ιερέας τυφλώθηκε από ένα φως δυνατό και ιλαρό που έβγαινε από το πρόσωπο του γέροντος Αυξεντίου. Το πρόσωπό του σκεπάστηκε, εξαφανίστηκε από έναν φωτεινό ήλιο, υπέρ τον ήλιο λάμποντα, και ο Ιερέας δε μπορούσε πλέον όχι να τον κοινωνήσει αλλά ούτε να τον αντικρύσει, ρίχνοντας το βλέμμα του χαμηλά.

«Έλαμπε τόσο το πρόσωπό του», διηγείται ο λειτουργός, «που όταν τον κοίταξα, ζαλίστηκα και παρά λίγο να πέσω κάτω. Έβαλα το χέρι μου και σκέπασα τα μάτια μου γιατί δεν άντεχα το δυνατό φως. Έλαμπε ολόκληρος». Όταν σε λίγο υπεστάλη το Άκτιστο Φως και συνήλθε ο έκπληκτος Ιερέας, τότε τον κοινώνησε. Ο Γέρο-Αυξέντιος έγινε συχνά θεωρός του Ακτίστου Φωτός και έφθασε στην κατάσταση του θείου έρωτος. Και όλα αυτά από την επιμονή του στην ευχήʺ.

Δοξασμένο το όνομα του Θεού ημών!! Απερίγραπτη η Δόξα Του και γενναιοδωρία Του!! Χαροποιεί τους αγαπόντας Αυτόν, κάνοντάς τους συμμέτοχους στης Δόξης του Ακτίστου Φωτός Του!! Όπως τον ταπεινό Γέροντα Αυξέντιο!!

πηγή: http://proskynitis.blogspot.gr/ 

ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ;

Πόση ώρα να προσεύχομαι;

Ρώτησα κάποτε ένα νέο 16 ετών:
-Αγαπάς, παιδί μου, το Θεό;

-Τον αγαπώ πολύ, πάτερ μου, μου απάντησε αυθόρμητα.

-Προσεύχεσαι σ’ Αυτόν τακτικά;

-Όχι! μου είπε με ειλικρίνεια.

Ο νέος αυτός δεν μπορούσε να συλλάβει την αντίθεση που υπήρχε μεταξύ των δύο απαντήσεών του. Γιατί είναι αδύνατον να αγαπά κανείς πραγματικά το Θεό και να μην προσεύχεται.

Αν έχεις ένα φίλο εξαιρετικά αγαπητό, δεν προσπαθείς να βρεις τρόπους να επικοινωνείς συχνά μαζί του και να συζητάς διάφορα ζητήματα; Έτσι δεν είναι;

Παρακολούθησε, παιδί μου, αυτούς τους αριθμούς που θα σου πω. Είναι εξακριβωμένοι. Ένας άνθρωπος που πέθανε 70 ετών διέθεσε τα χρόνια της ζωής του ως εξής: 15 χρόνια εργάσθηκε, 20 κοιμήθηκε, 2 έτρωγε, 1 ντυνότανε, 9 μήνες πλυνότανε, 7 μήνες ξυριζότανε, 4 μήνες καθάριζε τη μύτη του, 2 μήνες τα δόντια του κλπ.

Παρατήρησες κάτι; Όλα όσα αναφέρονται πιο πάνω αφορούν εξωτερικές ασχολίες. Φροντίδες και μέριμνες για το σώμα.

Όταν όμως, παιδί μου, παρουσιασθείς ενώπιον του Θεού πολύ διαφορετικός θα είναι ο λογαριασμός τον οποίο θα υποχρεωθείς να κάνεις. Θα σε ρωτήσει τότε ο δίκαιος Κριτής:

«Πόσα καλά έκανες; Πόσα κακά;»
«Πόσα καθήκοντα εκτέλεσες και πόσα όχι;»
«Πόσον καιρό προσευχόσουν;»

Μέσα σ’ ένα χρόνο η καρδιά σου χτύπησε 36.792.000 φορές. Απ’ το τεράστιο αυτό ποσό, πόσους παλμούς διέθεσες για το Θεό σου;

«Μα πόσο λοιπόν πρέπει να προσεύχομαι;»

Πρέπει να ξέρεις, παιδί μου, πως ο Θεός δεν υπολογίζει την προσευχή με τη χρονική της διάρκεια, αλλά με το ζήλο, με τη διάθεση, με την καρδιά. Μια μικρή, ζωντανή, ολόθερμη προσευχή αξίζει πολύ περισσότερο από μια άτονη, τυπική, ξερή, έστω και πολύωρη.

Εκείνο που προέχει είναι ο ζήλος και η θερμή διάθεση της καρδιάς. Κάνε την πρωινή και βραδινή σου προσευχή. Μην παραλείπεις όμως καθ’ όλη την ημέρα πολλές φορές να στρέφεις τη σκέψη και την καρδιά σου στο Θεό.

Θα ‘ναι, παιδί μου, ευλογημένη η μέρα σου, όταν τις πρώτες σου τις σκέψεις τις αφιερώνεις στο Θεό. Κι ο ύπνος σου θα είναι ήρεμος και γαλήνιος όταν, πριν παραδοθείς στα χέρια του, στρέψεις και πάλι σ’ Αυτόν τους λογισμούς σου.

Δε σου συνιστώ να προσεύχεσαι στο κρεβάτι! Αν όμως δεν πρόκειται καθόλου να προσευχηθείς αλλιώς, τότε μη σταματήσεις τη συνήθειά σου. Πιστεύω όμως ότι κι εσύ δε θα το βρίσκεις τόσο σωστό, να συνομιλείς με το Θεό και Κύριό σου, και να ‘σαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι σου! Αφήνω πως μπορείς να πάθεις, αυτό που πολλοί νέοι το παθαίνουν, να μην προλάβεις δηλαδή να τελειώσεις την προσευχή σου και… να σε πάρει ο ύπνος!

Σαν φρόνιμος λοιπόν νέος, κάνε την πρωινή σου προσευχή αφού ντυθείς και τη βραδινή σου πριν βγάλεις τα ρούχα σου. Κατόπιν δε, όταν θα πέσεις στο κρεβάτι, εξακολούθησε, αν θέλεις, τις ευσεβείς σου σκέψεις· θα κοιμηθείς έτσι πιο γαλήνια.

Ξέρεις εκείνο το σοφό γνωμικό που λέει «Τίποτε δεν μπορεί να επιτύχει, αν δεν το ευλογήσει ο Θεός»; 
Εάν λοιπόν τις μέρες σου δεν τις αρχίζεις ζητώντας τη βοήθεια του Θεού, πώς περιμένεις την ευτυχία; 

Κοίταξε γύρω σου, παιδί μου. Όλα τα πλάσματα με το δικό του το καθένα τρόπο, προσεύχονται κι υμνούν τον πάνσοφο Δημιουργό. 
Τα φυτά ανοίγουν τ’ άνθη τους και στέλλουν το ζωογόνο άρωμά τους στο Θρόνο του Πλάστη. 
Τα πουλιά με τις γλυκές μυριότονες φωνές τους, ποιον άλλον παρά τον Παντοδύναμο υμνούν; 
Γι’ Αυτόν βομβίζει η μέλισσα. 
Γι’ Αυτόν πετά χαρούμενη η πεταλούδα. 
Αυτόν δοξάζουν με τη λάμψη τους οι αστραπές. 
Αυτόν υμνολογούν και οι βροντές μ’ όλο το τρομερό τους μεγαλείο. 
Ναι! ολόκληρη η φύση θερμά προσεύχεται σ’ Αυτόν, αν και δεν έχει τη συναίσθηση αυτού που κάνει. Κι εσύ, παιδί μου, άνθρωπος με θέληση ελεύθερη, θα αρνηθείς αυτό που πρόθυμα εκτελεί η άλογη φύση; 

«Το πιο όμορφο πράγμα που μπορείς ν’ αντικρίσεις στον κόσμο είναι ο άνθρωπος που προσεύχεται». 

Αυτή η πρόταση είναι πολύ σωστή. Εκείνος που προσεύχεται ζει σ’ έναν άλλο κόσμο. Άφθονη αναπνέει τη χάρη του Θεού και ξεδιψάει απ’ το γλυκύτατο νερό της θείας παρουσίας. 

Σου είπα, παιδί μου, πιο πάνω, ότι η φύση ολόκληρη προσεύχεται. Θέλησα να σου κάνω ένα συμβολισμό, γιατί η προσευχή η αληθινή είναι προνόμιο του ανθρώπου. Μόνο αυτός μπορεί συνειδητά να ανυψώνει την ψυχή του στο Θεό, και να συνομιλεί μαζί Του. 
Είναι αλήθεια τιμή μεγάλη για τον άνθρωπο η προσευχή· κι αυτή είναι ένα ακόμη στοιχείο που κάνει να ξεχωρίζει ο άνθρωπος απ’ τ’ άλλα τα δημιουργήματα. 

Όταν προσεύχομαι, βρίσκεται σ’ έξαρση η ψυχή μου! Ουράνια αισθήματα με πλημμυρίζουν. Χαρά, ευγνωμοσύνη, αγάπη. Όλα τα νιώθω στον υπέρτατο βαθμό. Πώς λοιπόν να μη δοξολογήσω το Θεό μου για το υπέροχο αυτό δώρο Του; 
Με τα φτερά της προσευχής, μπορούμε ν’ ανεβούμε σε ύψη δυσθεώρητα. Μπορούμε να πετάξουμε μέχρις αυτόν τον θρόνο του Θεού, μακριά από τον κόσμο με τις τόσες του μικρότητες. 
Με τα φτερά της προσευχής φθάνουμε εκεί, όπου άπληστα χαιρόμαστε το ζωογόνο αέρα της θείας παρουσίας. 
Η προσευχή είναι πηγή δυνάμεως για τον αγώνα το σκληρό που φέρνει εμπρός μας η κάθε μέρα. 
Λες και αλλάζει ο εαυτός σου, όταν πετάς με τα φτερά της προσευχής. 
Έλα λοιπόν, παιδί μου! 
Σαν έρχονται οι θλίψεις και σε χτυπούν σα μανιασμένες θύελλες, πέσε στα γόνατα κι άνοιξε την καρδιά σου στον Πατέρα σου. 
Μετά την προσευχή θα δεις πόσο θα είσαι αλλαγμένος! Γαλάζιο θα τον βλέπεις τώρα τον ουρανό κι η θάλασσα θα έχει γαληνέψει.

Ο κατοικών εν βοηθεία του Υψίστου,
εν σκέπη του Θεού του ουρανού αυλισθήσεται.
Ερεί τω Κυρίω· αντιλήπτωρ μου ει και καταφυγή μου, ο Θεός μου,
και ελπιώ επ᾿ αυτόν,
ότι αυτός ρύσεταί σε εκ παγίδος θηρευτών
και από λόγου ταραχώδους.
εν τοις μεταφρένοις αυτού επισκιάσει σοι,
και υπό τας πτέρυγας αυτού ελπιείς·
όπλω κυκλώσει σε η αλήθεια αυτού.
Ου φοβηθήση από φόβου νυκτερινού,
από βέλους πετομένου ημέρας,
από πράγματος εν σκότει διαπορευομένου,
από συμπτώματος και δαιμονίου μεσημβρινού.
Πεσείται εκ του κλίτους σου χιλιάς και μυριάς εκ δεξιών σου,
προς σε δε ουκ εγγιεί·
Πλην τοις οφθαλμοίς σου κατανοήσεις
και ανταπόδοσιν αμαρτωλών όψει.
Ότι συ, Κύριε, η ελπίς μου·
τον ῞Υψιστον έθου καταφυγήν σου.
Ου προσελεύσεται προς σε κακά,
και μάστιξ ουκ εγγιεί εν τω σκηνώματί σου.
Ότι τοις αγγέλοις αυτού εντελείται
περί σού του διαφυλάξαι σε εν πάσαις ταίς οδοίς σου.
[Από τον 90ο Ψαλμό] 

Αυτές οι σκέψεις που γεμίζουν παρηγοριά την ψυχή σου γράφτηκαν απ’ τον μεγάλο εκείνο εστεμμένο Ψαλμωδό, κι είναι ένα άριστο βοήθημα γι’ αυτούς που θέλουν να βαδίζουν στη ζωή τους ίσια και τίμια. 

Και εσύ, παιδί μου, είσαι ασφαλώς ένας από αυτούς. Γι’ αυτό έχεις μεγάλη ανἀγκη από τη χάρη του Θεού, που ένας μόνο τρόπος υπάρχει να την κερδίσεις. Η προσευχή. 

Μη στερείς λοιπόν, παιδί μου, την ατίμητη ψυχή σου απ’ τη ζωογόνα αναπνοή της, αλλά προσεύχου, προσεύχου με ζήλο, ώστε να έλθει η μυριοπόθητη μέρα που θα στεφανωθείς με το στεφάνι της δόξης. 

(Από το βιβλίο του Tihamer Toth «Αντίθετα στο ρεύμα» των εκδόσεων «Φώς») 

Πηγή-Agioritikovima.gr 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΤΗΣ ΠΕΘ: «ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΔΙΔΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΥΛΗ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ»

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ: ΔΙΑΛΥΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Φραγγέλιο για τα νέα Θρησκευτικά

«Αρνούμαστε να διδάξουμε τη νέα ύλη των Θρησκευτικών» ανέφερε ο πρόεδρος του παραρτήματος Λάρισας της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων κ. Δημ. Οικονόμου

Της Λένας Κισσάβου

«Διάλυση της συνοχής της ελληνικής κοινωνίας, με την αποχριστιανοποίηση, την αλλαγή πίστεως και συνείδησης».

Διάλυση της πολιτισμικής μας βάσης, της ταυτότητάς μας, είναι ο στόχος της διδασκαλίας της νέας ύλης του μαθήματος των Θρησκευτικών στην εκπαίδευση», υποστήριξαν πανεπιστημιακοί καθηγητές της χώρας μας και θεολόγοι μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων, χθες σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη Λάρισα, με θέμα τα νέα προγράμματα σπουδών στο μάθημα των Θρησκευτικών.

Ως «εργαλείο αποδόμησης της ορθοδόξου πίστεως» χαρακτηρίστηκε η νέα ύλη του μαθήματος, με την εκκλησία να βρίσκεται στο πλευρό τους, καθώς ο π. Νικηφόρος ως εκπρόσωπος της Ιεράς Μητρόπολης Λάρισας, στην ίδια εκδήλωση έκανε αναφορά «στον διάβολο» και στους «πειρασμούς της ύλης, που καταστρέφουν τις πνευματικές μας βάσεις: Οικογένεια, θρησκεία, πατρίδα», δίνοντας το στίγμα ενός αγώνα που θα συνεχιστεί ενάντια σε ότι επιβάλλει το υπουργείο Παιδείας και αφορά την ορθόδοξη πίστη.

Οι θεολόγοι χθες, έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου και δια στόματος του προέδρου του παραρτήματος Λάρισας, της Πανελλήνιας Ένωσής τους, κ. Δημήτρη Οικονόμου, διαμήνυσαν: «Αρνούμαστε να διδάξουμε τη νέα ύλη των Θρησκευτικών. Να έχουμε το θάρρος και την τόλμη να αγωνιστούμε… Αντιστεκόμαστε και θα συνεχίσουμε να διδάσκουμε τον Χριστό στα παιδιά μας».

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα της Χριστιανικής Εστίας «Απόστολος Παύλος», από την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, το Παράρτημα Λαρίσης της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων, το Εργαστήριο Παιδαγωγικής – Χριστιανικής Παιδαγωγικής του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητρόπολης Λαρίσης και Τυρνάβου.

«ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ»

Οι ομιλητές αναφέρθηκαν στις αλλαγές και στις επιπτώσεις που θα φέρουν στην κοινωνία, με όλους τους να συγκλίνουν στο ότι: «η νέα ύλη του μαθήματος δημιουργεί σύγχυση στους μαθητές και ωθεί στη διάλυση της ορθόδοξης πίστεως, που αποτελεί βασικό στοιχείο συνοχής της ελληνική κοινωνίας».

Αναλυτικότερα ο κ. Ιωάννης Φύκαρης, επίκουρος καθηγητής Διδακτικής Μεθοδολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, αναφερόμενος στη δομική προσέγγιση του νέου αναλυτικού προγράμματος του μαθήματος των Θρησκευτικών στο ελληνικό σχολείο, κατέθεσε κοινωνικο-διδακτικούς προβληματισμούς και ερωτήματα, τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος… Η θρησκεία έχει βασικό ρόλο στην ύπαρξη κοινωνικής συνοχής. Αν διαλυθεί, θα ακολουθήσει η διάλυση της ελληνικής κοινωνικής συνοχής.

Το πρόβλημα είναι βαθιά κοινωνικό! Με τη νέα ύλη επιχειρείται η αποχριστιανοποίηση, η αλλαγή πίστεως και συνείδησης».

Καταθέτοντας επιχειρήματα για το πώς θα έρθει η διάλυση, ο κ. Φύκαρης, υποστήριξε: «Η ζωή στην Ελλάδα είναι οργανωμένη πάνω στο ορθόδοξο εορτολόγιο. Η καθημερινότητά της κινείται βάση αυτών των παραδόσεων και στην εκπαίδευση, όπως οι γιορτές των Χριστουγέννων, του Πάσχα, των Τριών Ιεραρχών κ.ά. Η επόμενη κίνηση του υπουργείου Παιδείας, στο όνομα της πολυθρησκείας ποια θα είναι; Να καταργήσει τις αργίες, καθώς δεν θα βρίσκει νόημα σε αυτές;».

Κατέληξε δε, στο ότι: «Δεν γνωρίζουμε ακόμη ποια ανάγκη ώθησε στην αλλαγή της ύλης του μαθήματος των Θρησκευτικών, διότι δεν πείθει το επιχείρημα της ύπαρξης μεταναστών στη χώρα μας…».

Αντίστοιχα ο κ. Ηρακλής Ρεράκης, καθηγητής Παιδαγωγικής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τόνισε: «πρόκειται για εσκεμμένα προγράμματα σπουδών αποπροσανατολισμού από την ορθόδοξη πίστη, με σκοπό το θρησκευτικό μηδενισμό.

Οι παιδαγωγικές επιπτώσεις θα είναι τραγικές. Αλλάζει το πολιτισμικό στοιχείο της χώρας μας. Αλλάζουν οι δομές του και οι βάσεις του. Καταργούν τις βάσεις της ορθόδοξης παράδοσης, αλλάζουν τη δομή του πολιτισμού μας…

Τα παιδιά πρέπει να διαπαιδαγωγούνται βάση του πολιτισμικού στοιχείου της χώρας τους. Αν όχι χάνουν την ταυτότητά τους».

Ακολούθησε ομιλία του κ. Κωνσταντίνου Σπαλιώρα, Δρ. Θεολογίας, πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων, διευθυντή Γυμνασίου - Λυκειακές Τάξεις Νέου Μοναστηρίου Φθιώτιδας, με θέμα τα «νέα προγράμματα σπουδών στο ΜτΘ. Από την Ορθόδοξη αγωγή στην πολυθρησκειακή σύγχυση».

Να σημειωθεί ότι στην εκδήλωση χαιρετισμό απηύθυνε και η σχολική σύμβουλος Θεολόγων της περιφέρειας Λάρισας –Μαγνησίας κ. Φωτεινή Σταλίκα.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 

ΣΕ ΠΟΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΧΩΡΑ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ ΘΕΟ

Σε ιστορικό ρεκόρ έχει φτάσει ο αριθμός των ανθρώπων που δεν πιστεύουν στον Θεό σ’ αυτή τη χώρα της Ευρώπης.

Σύμφωνα με ετήσια έρευνα, το 39% των Νορβηγών απάντησε «Όχι» στην ερώτηση «Πιστεύετε στον Θεό;», ενώ το 37% απάντησε «Ναι» και το 23% απάντησε «Δεν ξέρω».

Όταν η ίδια ερώτηση είχε τεθεί για πρώτη φορά στη Νορβηγία το 1985, το 50% των πολιτών είπε ότι πιστεύει στον Θεό, ενώ το 20% δήλωσε το αντίθετο.

Ο επικεφαλής της έρευνας, Ζαν - Πωλ Μπρέκε, ανέφερε ότι από τότε που ξεκίνησαν να ρωτάνε πριν 30 χρόνια, το ποσοστό του πληθυσμού που απάντησε ότι δεν ξέρει έχει παραμείνει περίπου το ίδιο. Στη συνέχεια, πρόσθεσε ότι δεν είχαν όλες οι θρησκευτικές ομάδες ισχυρή παρουσία στην αξιολόγηση και ότι ο «Θεός» δεν προσδιοριζόταν στην ερώτηση.

Η αλλαγή στα στοιχεία ξεκίνησε να εμφανίζεται πριν δύο χρόνια, όταν ο αριθμός των πιστών και των μη πιστών ήταν ίσος.

http://www.pronews.gr

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΟΝΟΥΝ!

Η Παναγία γνώρισε στη ζωή της, τον πόνο και την θλίψη του θανάτου. Γι' αυτό και μπορεί να καταλάβει αυτούς που πονούν, αυτούς που θλίβονται, αυτούς που βρίσκονται στο κρεβάτι της ασθενείας.

ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ!

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς·
ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου·
ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου·
γενηθήτω τὸ θέλημά σου,
ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς·
τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον
δὸς ἡμῖν σήμερον·
καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν,
ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν·
καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν,
ἀλλὰ ρῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία
καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας·
ἀμήν.

ΒΑΣΙΛΕΥ ΟΥΡΑΝΙΕ!

Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε,
τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας,
ὁ πανταχοῦ παρών, καὶ τὰ πάντα πληρῶν,
ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν, καὶ ζωῆς χορηγός,
ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν,
καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος,
καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟ;

Δυο αμφιβόλου αξιοπιστίας αυτοαποκαλούμενοι ερευνητές, ο Simcha Jacobovici και ο Barrie Wilson ισχυρίζονται οτι ανακάλυψαν χειρόγραφο του 6ου αιώνα μ.Χ., στη Βρετανική Βιβλιοθήκη και πως δήθεν το αρχαίο κείμενο επιβεβαιώνει τη θεωρία ότι ο Ιησούς παντρεύτηκε και είχε παιδιά. 

Υπάρχουν πολλές θεωρίες που υποστηρίζουν ότι ο Ιησούς ήταν παντρεμένος... Ήταν, όμως, θεωρίες και καμία δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ. Κατά διαστήματα αρκετοί επιχείρησαν να υποδομήσουν τη θεϊκή υπόσταση του Ιησού και κατ επέκταση να δημιουργήσουν σύγχυση στο λαό και στην Εκκλησία. 

Τις τελευταίες ώρες κάνει το γύρο του Ιντερνέτ η είδηση ότι κάποιος Simcha Jacobovici, ένας Ισραηλινοκαναδός σκηνοθέτης και ο Barrie Wilson, καθηγητής θρησκευτικών σπουδών στο Τορόντο, ανακάλυψαν ένα αρχαίο κείμενο, που δήθεν πρόκειται για τη μεγάλη αποκάλυψη. 

Για τη ζωή του Ιησού δεν γνωρίζουμε πολλά. Αναφέρονται μόνο κάποια γεγονότα στην Αγιά Γραφή, όταν ο Ιησούς ήταν 12 ετών, καθώς επίσης και η ιστορία της γέννησής του, όπως και οι τελευταίες ημέρες του πάνω στη Γη.

Ωστόσο, ο Simcha Jacobovici και ο Barrie Wilson, ανακάλυψαν ένα χειρόγραφο που χρονολογείται από τον 6ο αιώνα μ.Χ., που γράφτηκε σε περγαμηνή στα Αραμαϊκά - τη γλώσσα δηλαδή που μιλούσε ο Ιησούς – και βρέθηκε στην Βρετανική Βιβλιοθήκη. Οι ερευνητές γράφουν στο βιβλίο τους με τίτλο "Το Χαμένο Ευαγγέλιο", πως "σύμφωνα με το έγγραφο που αποκαλύψαμε, κάποια στιγμή ο Ιησούς παντρεύτηκε, είχε σεξουαλικές σχέσεις, και έκανε παιδιά". 

Και συνεχίζουν: «Σε ένα καθαρά ιστορικό επίπεδο, αυτό πραγματικά δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Ο γάμος και τα παιδιά ήταν... αναμενόμενα για έναν Εβραίο. Αν δεν ήταν παντρεμένος, αυτό θα είχε προκαλέσει προβλήματα στην οικογένεια του, ένα πιθανό σκάνδαλο στην κοινότητα του. Αλλά τώρα έχουμε ένα έγγραφο που αναφέρει ότι ήταν πράγματι παντρεμένος και πατέρας παιδιών. Και όχι μόνο αυτό, αλλά το έγγραφο μας δείχνει ότι για ορισμένους οπαδούς του, ο γάμος του Ιησού ήταν η πιο σημαντική πτυχή της θεολογίας τους». 

Ο Simcha Jacobovici πιστεύει επίσης ότι υπάρχουν στοιχεία στην Αγία Γραφή που μαρτυρούν ο Ιησούς ήταν παντρεμένος. Όλα τα παραπάνω γράφονται στο βρετανικό ΜΜΕ Express.

Ποια είναι όμως η απάντηση της Αγίας Γραφής; 

Παρότι η Αγία Γραφή δεν κάνει άμεση αναφορά στην οικογενειακή κατάσταση του Ιησού, δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν ήταν παντρεμένος. Εξετάστε τα ακόλουθα στοιχεία.

Η Αγία Γραφή μιλάει αρκετές φορές για την οικογένεια του Ιησού, καθώς και για γυναίκες οι οποίες τον συνόδευαν στη διακονία του και ήταν παρούσες στην εκτέλεσή του. Ωστόσο, πουθενά δεν λέει ότι ο Ιησούς είχε σύζυγο. (Ματθαίος 12:46, 47· Μάρκος 3:31, 32· 15:40· Λουκάς 8:2, 3, 19, 20·Ιωάννης 19:25) Η πιο λογική εξήγηση για αυτό είναι, πολύ απλά, ότι δεν ήταν παντρεμένος.

Αναφορικά με όσους δεν παντρεύονται για να μπορούν να κάνουν περισσότερα στην υπηρεσία του Θεού, ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Αυτός που μπορεί να αφήσει χώρο για αυτό [την αγαμία] ας αφήσει χώρο για αυτό». (Ματθαίος 19:10-12) Ο ίδιος έθεσε το υπόδειγμα για εκείνους που επιλέγουν να μην παντρευτούν προκειμένου να αφοσιωθούν πληρέστερα στον Θεό.—Ιωάννης 13:15· 1 Κορινθίους 7:32-38.

Λίγο πριν πεθάνει, ο Ιησούς ανέθεσε σε κάποιον τη φροντίδα της μητέρας του. (Ιωάννης 19:25-27) Αν ήταν παντρεμένος ή είχε παιδιά, ασφαλώς θα είχε λάβει πρόνοια και για την άμεση οικογένειά του.

Η Αγία Γραφή λέει ότι ο Ιησούς είναι υπόδειγμα για τους συζύγους. Εντούτοις, δεν εννοεί ότι ο ίδιος είχε κατά γράμμα σύζυγο, επειδή αναφέρει: «Σύζυγοι, να αγαπάτε τις γυναίκες σας, όπως και ο Χριστός αγάπησε την εκκλησία και παρέδωσε τον εαυτό του για αυτήν». (Εφεσίους 5:25) 

Αν ο Ιησούς ήταν παντρεμένος όταν ήταν στη γη, θα ήταν ο τέλειος σύζυγος. Δεν θα έθετε, λοιπόν, αυτό το εδάφιο ως πρότυπο για τους συζύγους τη συμπεριφορά του Ιησού απέναντι στη γυναίκα του;

http://www.newsbomb.gr

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ- Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ (ΜΕΡΟΣ 2ο)

Η ζωή του Άγιου Παΐσιου Μέρος 2ο

''Φυγόκεντρος'' Μακεδονία TV 11.10.2016.

Το δεύτερο μέρος του αφιερώματος στον Άγιο Παϊσιο.

Οι εξορκισμοί και οι «εμφανίσεις» μετά την κοίμησή του.

Οι συμπροσευχές με τον Άγιο Πορφύριο,

αλλά και το «μήνυμα» του Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνα 

για την κρίση στην Ελλάδα,

στο πνευματικό του τέκνο, Αθηνά Σιδέρη.

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ- Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ (ΜΕΡΟΣ 1ο)

Η ζωή του Άγιου Παΐσιου Μέρος 1ο

''Φυγόκεντρος'' Μακεδονία TV 11.10.2016.Η πορεία του Αγίου μέχρι το Άγιο Όρος.Συγκλονιστικές μαρτυρίες ευσεβών ανθρώπων 

που έζησαν από κοντά τον Άγιο.

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ: Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ!

Ο ΑΠΙΣΤΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Ένας άπιστος γιατρός έλεγε σε έναν πιστό χριστιανό: Δεν υπάρχει ψυχή. Είδες ποτέ με τα μάτια σου καμιά ψυχή; Άκουσες καμιά ψυχή με τα αυτιά σου; Γεύτηκες, οσφράνθηκες ποτέ την ύπαρξη της ψυχή;

Όχι, απάντησε ο πιστός.

Ο γιατρός με κάποιο υπεροπτικό ύφος είπε: Βλέπεις; Έχουμε τέσσερις αισθήσεις που μας πληροφορούν ότι δεν υπάρχει ψυχή και μόνο μία υπέρ της ύπαρξης της.

Αλλά ο πιστός δεν τα έχασε. Με ευστροφία ρωτά το γιατρό:
Είδες ποτέ γιατρέ μου, με τα μάτια σου τον πόνο; Τον άκουσες με τα αυτιά σου; Τον γεύτηκες με το στόμα σου; Τον οσφράνθηκες με τη μύτη σου;

Όχι απάντησε ο γιατρός.

Αισθάνθηκες ποτέ τον πόνο;

Ναι, ήταν η απάντηση του γιατρού.

Βλέπετε γιατρέ μου, έχουμε κι εδώ τέσσερις αισθήσεις, που μας πληροφορούν ότι πόνος δεν υπάρχει και μόνο μία ότι υπάρχει. Να καταλήξουμε στα ίδια συμπεράσματα;

Ο γιατρός παίρνει την απάντηση και ο πιστός κερδίζει μία νίκη.

ΑΡΧΙΜ. π. ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΖΗΣΟΠΟΥΛΟΣ

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΔΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΔΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ

Μια μέρα ένας πλούσιος άνθρωπος παρέδωσε ένα καλάθι με σκουπίδια σ’ ένα φτωχό άνθρωπο.

Ο φτωχός άνθρωπος χαμογέλασε και έφυγε με το καλάθι.

Το άδειασε, το έπλυνε και το γέμισε με όμορφα λουλούδια.

Το επέστρεψε στο πλούσιο άνθρωπο και του το έδωσε.

Ο πλούσιος άνθρωπος έκπληκτος του είπε:

– Γιατί μου δίνεις όμορφα λουλούδια, ενώ σου έδωσα σκουπίδια.

Και ο φτωχός απάντησε:

– Ο καθένας δίνει ότι έχει στην καρδιά του…

ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΗΣ ΒΥΡΙΤΣΑ: ΚΥΡΙΕ, ΣΩΣΕ ΚΑΙ ΕΛΕΗΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ!

Άγιος Σεραφείµ της Βύριτσα: Κύριε, σώσε και ελέησε όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, που ζουν σε κάθε τόπο της δεσποτείας σου Ορθοδόξως. Δώρησαί τους ειρήνη ψυχής και σώματος. Συγχώρεσέ τους κάθε αμάρτημα εκούσιο και ακούσιο. Δια των αγίων προσευχών τους ελέησε και εμένα τον άθλιο.

ΟΤΙ ΕΔΩΣΕΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΘΑ ΠΑΘΕΙΣ!

Ότι έδωσες θα πάρεις και ότι έκανες θα πάθεις

Αν σπείρεις εντιμότητα, θα θερίσεις εμπιστοσύνη. 

Αν σπείρεις καλοσύνη, θα θερίσεις φίλους. 

Αν σπείρεις ταπεινοφροσύνη, θα θερίσεις μεγαλείο. 

Αν σπείρεις επιμονή, θα θερίσεις νίκη. 

Αν σπείρεις στοχασμό, θα θερίσεις αρμονία. 

Αν σπείρεις σκληρή δουλειά, θα θερίσεις επιτυχία. 

Αν σπείρεις συγχώρεση, θα θερίσεις συμφιλίωση. 

Αν σπείρεις ειλικρίνεια, θα θερίσεις καλές σχέσεις. 

Αν σπείρεις υπομονή, θα θερίσεις βελτίωση. 

Αν σπείρεις πίστη, θα θερίσεις θαύματα. 

Αν σπείρεις ανεντιμότητα, θα θερίσεις δυσπιστία. 

Αν σπείρεις εγωισμό, θα θερίσεις μοναξιά. 

Αν σπείρεις περηφάνια, θα θερίσεις καταστροφή. 

Αν σπείρεις ζήλια, θα θερίσεις ταλαιπωρία. 

Αν σπείρεις οκνηρία, θα θερίσεις στασιμότητα. 

Αν σπείρεις πικρία, θα θερίσεις απομόνωση. 

Αν σπείρεις πλεονεξία, θα θερίσεις απώλεια. 

Αν σπείρεις κακολογία, θα θερίσεις εχθρούς. 

Αν σπείρεις στενοχώριες, θα θερίσεις ρυτίδες. 

Αν σπείρεις αμαρτίες, θα θερίσεις ενοχές.

Πρόσεχε, λοιπόν, τι σπέρνεις τώρα. 

Αυτό θα καθορίσει τι θα θερίσεις αύριο. 

Οι σπόροι που σπέρνεις θα κάνουν τη ζωή χειρότερη ή καλύτερη, τόσο τη δική σου όσο και αυτών που θα έλθουν μετά.
Να είσαι βέβαιος ότι κάποια μέρα θα απολαύσεις τους καρπούς της εντιμότητας και της ακεραιότητάς σου ή θα πληρώσεις για τις εγωιστικές επιλογές που έσπειρες σήμερα.

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΥΣΕΒΕΙΑ Δ'- ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

Ἡ ἀληθινὴ εὐσέβεια (δ)

ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

π. Δημητρίου Μπόκου

Οἱ νουνεχεῖς καὶ ἀληθινὰ θεοσεβεῖς ἄνθρωποι, σὰν τὸν Ἰώβ, δὲν ξεχνοῦσαν ποτέ, ὅτι ἡ γέννηση τοῦ νέου ἀνθρώπου εἶναι ἔργο πρωτίστως τοῦ Θεοῦ (βλ. ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, ἀρ. φ. 384, Ἰούλ. 2015). Δὲν παραμέριζαν τὸν ἀληθινὸ Δημιουργό, βάζοντας βέβηλα στὴ θέση του τὸν ἑαυτό τους. Ἀναγνώριζαν ταπεινὰ τὰ ὅριά τους. Ἔτσι, ὅταν ἡ Εὔα ἀπέκτησε τὸ πρῶτο της παιδί, εἶπε γεμάτη χαρά: «Ἀπέκτησα ἄνθρωπο μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ» (Γεν. 4, 1). Δὲν ἐπέτρεψε στὸν λογισμό της νὰ αὐθαδιάσει, ὅτι εἶναι δικό της, καθαρὰ ἀνθρώπινο, κατόρθωμα αὐτό. Καὶ πάλι, ὅταν γέννησε τὸν Σήθ, εἶπε: «Μοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς ἄλλο παιδὶ ἀντὶ γιὰ τὸν Ἄβελ ποὺ σκότωσε ὁ Κάιν» (Γεν. 4, 25). Ο Ἰσαὰκ προσευχόταν γιὰ τὴ στείρα σύζυγό του καὶ μόνο ὅταν «τὸν ἄκουσε ὁ Θεός, ἔμεινε ἔγκυος ἡ Ρεβέκκα ἡ γυναίκα του» (Γεν. 25, 21). 

Ὁ Θεὸς ἄνοιξε τὴ μήτρα τῆς Λείας, σὲ ἀντιστάθμισμα τῆς περιφρόνησης ποὺ ἀντιμετώπιζε, καὶ τὴν τίμησε μὲ πολλὰ παιδιά. Ὅταν ἀπέκτησε τὸν πρῶτο της γιό, τὸν Ρουβήν, εἶπε: «Εἶδε ὁ Κύριος τὴν περιφρόνησή μου (ἀπὸ τὸν ἄνδρα μου) καὶ μοῦ ἔδωσε γιό». Ὅταν ἔφτασε στὸν ἕκτο της γιό, τὸν Ζαβουλών, εἶπε: «Μοῦ χάρισε ὁ Θεὸς ἕνα καλὸ δῶρο κατὰ τὸν καιρὸ αὐτό». Στὰ παράπονα τῆς Ραχὴλ γιὰ τὴν ἀτεκνία της ὁ Ἰακὼβ μὲ θυμὸ ἀπάντησε: «Μήπως εἶμαι Θεὸς ἐγώ; Ἐκεῖνος (=ἄρα ὄχι ἐγὼ) σὲ “ἐστέρησεν ἀπό καρπὸν κοιλίας”». Καὶ ὅταν ὁ Θεὸς τὴ «θυμήθηκε» καὶ ἄνοιξε καὶ «αὐτῆς τὴν μήτραν» καὶ τῆς χάρισε τὸν πρῶτο της γιό, τὸν πάγκαλο Ἰωσήφ, ἡ Ραχὴλ εἶπε: «Ἀφαίρεσε ὁ Θεός μου τὴ ντροπή μου» (Γεν. κεφ. 29 καὶ 30). Τὰ παραδείγματα ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Ἱστορία εἶναι πάμπολλα καὶ δείχνουν ὅλα τὴ σταθερὴ καὶ ἀμετακίνητη πίστη τῶν θεοσεβῶν ἀνθρώπων, ὅτι ὅλα τὰ καλά, καὶ ἰδιαίτερα τὰ παιδιά, εἶναι θέμα καὶ δῶρο τοῦ Θεοῦ.

Καὶ ὁ Θεός; Κάνει πιὸ ἀκλόνητη τὴν πεποίθηση αὐτὴ μὲ τρανταχτὰ θαύματα, ποὺ δείχνουν ὅτι καὶ στὸ θέμα αὐτὸ τὸν πρῶτο καὶ κύριο λόγο ἔχει ὁ ἴδιος. Κανένα ἀνθρώπινο θέλημα, κανένας φυσικὸς νόμος δὲν μπορεῖ νὰ φέρει στὸν κόσμο μιὰ νέα ὕπαρξη, ἂν δὲν τὸ θελήσει ὁ Κύριος. Μπροστὰ στὴ δική του βούληση «ὑποχωροῦν οἱ φυσικοὶ νόμοι». «Ὅπου γὰρ βούλεται Θεός, νικᾶται φύσεως τάξις».

Ἔτσι, δίνει παιδὶ στὸν Ἀβραάμ, ὅταν ἐκεῖνος εἶναι ἑκατὸ χρονῶν καὶ ἡ Σάρρα ἐνενήντα, καὶ ἑπομένως μὲ κανένα φυσικὸ νόμο δὲν μποροῦσαν νὰ τεκνοποιήσουν. Ἡ Σάρρα μάλιστα εἶχε γελάσει μὲ τὴν καρδιά της, ὅταν ἀνήγγειλε ὁ Θεός, ὅτι σὲ ἕνα χρόνο θὰ εἶχε παιδί. Τὸ θεωροῦσε φύσει ἀδύνατον. «Ἀβραὰμ δὲ καὶ Σάρρα πρεσβύτεροι προβεβηκότες ἡμερῶν», εἶχαν γεράσει πιά, λέγει ἡ Γραφή, «ἐξέλιπε δὲ τῇ Σάρρᾳ γίνεσθαι τὰ γυναικεῖα», εἶχε περάσει ἡ Σάρρα πρὸ πολλοῦ τὴ φάση τῆς ἐμμηνόπαυσης (Γεν. 18, 11-12).

Ἡ εὐλαβὴς Ἄννα, γεμάτη πόνο ἐπειδὴ ὁ Κύριος τῆς ἔδωσε στειρότητα («ἀπέκλεισε τὰ περὶ τὴν μήτραν αὐτῆς») καὶ «οὐκ ἔδωκεν» εἰς αὐτὴν «παιδίον», ὑποσχέθηκε, ἂν ἀποκτήσει παιδί, νὰ τὸ ἀφιερώσει στὸν Θεό. Καὶ ὅταν τὴ «θυμήθηκε» ὁ Κύριος καὶ συνέλαβε καὶ γέννησε τὸν  Σαμουήλ, εἶπε, «ὅτι τὸν ζήτησα καὶ τὸν ἔλαβα ἀπό τὸν Παντοκράτορα Θεὸ καὶ Κύριο» (Α΄ Βασ. κεφ. 1). Τὸν θεώρησε δῶρο τοῦ Θεοῦ. Πρῶτα ἦταν τοῦ Θεοῦ καὶ μετὰ δικό της παιδί.

Ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται πολλάκις, μὲ κορυφαῖες περιπτώσεις τὸν Ζαχαρία καὶ τὴν Ἐλισάβετ, τὸν Ἰωακεὶμ καὶ τὴν Ἄννα. Πουθενὰ ὁ Θεὸς δὲν ἀφήνει περιθώρια παρερμηνείας γιὰ τὸ ποιὸς εἶναι Κύριος τῆς ζωῆς, πραγματικὴ πηγὴ τῆς ζωῆς. Γι’ αὐτὸ καὶ ὅλα τὰ ἅγια ἀνδρόγυνα, ἔχοντας τὴ σαφῆ αὐτὴ ἐπίγνωση, δὲν δίσταζαν νὰ ἀφιερώνουν πρόθυμα στὸν Θεὸ τὰ τέκνα τους.

Ἡ ἀναγνώριση αὐτῆς τῆς τάξης τοῦ Θεοῦ συνιστᾶ τὴν ἀληθινὴ θεοσέβεια, ποὺ εἶχαν ὅλοι οἱ δίκαιοι καὶ εὐλαβεῖς, μὲ κορυφαῖο τὸν Ἰώβ. Τὴν τάξη αὐτὴ καλούμαστε νὰ σεβόμαστε ταπεινὰ κι ἐμεῖς.

(ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, ἀρ. φ. 385, Αὔγουστος 2015)

(Τέλος)

Ἀ ν τ ι ύ λ η

Ἱ. Ναὸς Ἁγ. Βασιλείου, 481 00 Πρέβεζα

Τηλ. 26820-25861/23075/6980.898.504

e-mail: antiyli.gr@gmail.com

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΣΤΟΝ ΑΒΒΑ ΑΝΤΩΝΙΟ

Ούτε αυτό το μπορούμε

Από το γεροντικό

Επισκέφτηκαν κάποιοι αδελφοί τον αββά Αντώνιο και του λέγουν:

-Ειπέ μας γέροντα, κάποιο λόγο, πως να σωθούμε;

Τους λέει ο γέροντας:

– Ακούσατε την Γραφή; Αρκετή είναι για σας.

Αυτοί όμως είπας:

-Θέλομε ν’ ακούσωμε και από σένα, πάτερ.

Κι ο γέροντας τους λέει:

– Το Ευαγγέλιο λέει, ΄«αν κάποιος σε ραπίσει στη δεξιά σιαγόνα, στρέψε του και την άλλη».

Αυτοί του λένε:

-Ούτε αυτό το μπορούμε.

Τους λέει ο γέροντας:

-Αν δεν μπορείτε να στρέψετε και την άλλη,  υπομείνατε τουλάχιστον τη μία.

Αυτοί του λένε:

– Ούτε αυτό το μπορούμε.

Τους λέει ο γέροντας:

– Αν ούτε αυτό δεν μπορείτε, μην ανταποδίδετε όσα δεχθήκατε.

Και είπαν:

– Ούτε αυτό το μπορούμε.

Λέει λοιπόν ο γέροντας στο μαθητή του: Φτιάξ’ τους λίγο τραχανά γιατί είναι άρρωστοι.

Και σ’ αυτούς λέει:

-Αν αυτό δεν μπορείτε να το κάνετε κι εκείνο δεν το θέλετε, τι να σας κάνω; Χρειάζονται προσευχές.

ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟΝ

Διμηνιαίο φυλλάδιο Ορθοδόξου διδαχής

Έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης
Έτος Α’ – 2002 – Ιούλιος – Αυγουστος

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΜΕΤΕΜΨΥΧΩΣΗ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Η μετεμψύχωση βολεύει τους ανθρώπους, και ειδικά τους αθέους, τους απίστους. Είναι η μεγαλύτερη πονηριά του διαβόλου. Τους κρατά ο διάβολος στην ζωή της αμαρτίας, με τον λογισμό ότι η ψυχή έρχεται και ξανάρχεται σε αυτόν τον κόσμο.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο άνθρωπος στην πραγματικότητα δεν πεθαίνει. Ο θάνατος είναι απλώς μετάβαση από τη μια ζωή στην άλλη. Είναι ένας αποχωρισμός για ένα μικρό διάστημα!