Ο Κύριος είναι το
ασάλευτον θεμέλιον, επί του οποίου ακλόνητος έχω στερεωθή. Είναι το οχυρόν
καταφύγιόν μου και ο σωτήρ μου. Ο Θεός είναι ο βοηθός μου και εις αυτόν εγώ θα
ελπίζω πάντοτε. Αυτός είναι ο υπερασπιστής μου, η ισχυρά δύναμις, η οποία, ως
ακατανίκητος παράταξις, εξασφαλίζει την σωτηρίαν μου. Αυτός είναι ο ταχύς
προστάτης μου εις κάθε περίστασιν. (Ψαλμός 17,3)
ΕΓΩ ΕΙΜΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
(Ιωάννης 9,12)
12 Πάλιν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς ἐλάλησε λέγων· ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ’ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς.
12 Πάλι δέ ο Ιησούς μίλησε σ΄ αυτούς λέγοντας: «Εγώ
είμαι τό φώς του κόσμου. Όποιος ακολουθεί εμένα, δέν θά περιπατήση στό σκοτάδι,
αλλά θά έχη τό ζωντανό φώς».
Έρχεται η ώρα, που ο Θεός
θα χωρίσει την ήρα από το σιτάρι!
(Ας βάζουμε κάθε μέρα,
αρχήν μετανοίας).
Καρπός της αληθινής
σοφίας είναι ο φόβος του Κυρίου. Είναι επί πλέον ο πλούτος, η δόξα και η ζωή.
(Παροιμίαι 22,4)
τὸ ποτήριον τῆς εὐλογίας ὃ εὐλογοῦμεν, οὐχὶ κοινωνία τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ ἐστι; τὸν ἄρτον ὃν κλῶμεν, οὐχὶ κοινωνία τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ ἐστιν; (Α’ Κορ. 10,16)
Το ποτήριο, το οποίο ο ίδιος ο Κύριος ευλόγησε, δεν
είναι κοινωνία και συμμετοχή στο αίμα του Χριστού; Τον άρτο τον οποίο μοιραζόμαστε
μεταξύ μας, δεν είναι κοινωνία του σώματος του Χριστού;
Θέλησα να ζωγραφίσω την
αγάπη και ζωγράφισα εσένα Κύριε και Θεέ μου!
Ο ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ ἐμπόρῳ ζητοῦντι καλοὺς μαργαρίτας· ὃς εὑρὼν ἕνα πολύτιμον μαργαρίτην ἀπελθὼν πέπρακε πάντα ὅσα εἶχε καὶ ἠγόρασεν αὐτόν. (Ματθαίος 13,45-46)
Είναι πάλι όμοια η Βασιλεία των Ουρανών με έμπορο, ο οποίος
ζητεί να αγοράσει πολύτιμα μαργαριτάρια. Αυτός, όταν βρήκε ένα μαργαριτάρι
μεγάλης αξίας, πήγε αμέσως και πούλησε όλα όσα είχε και το αγόρασε.
καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῶν οὐρανῶν λέγουσα· οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα. (Ματθαίος 3,17)
Και ιδού ηκούσθη από τους ουρανούς η φωνή του Θεού και
Πατρός, ο οποίος έλεγεν· “Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπημένος στον οποίον
αναπαύομαι πάντοτε πλήρως, διότι πράττει το αρεστόν εις εμέ”.
