ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.
Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017
ΜΟΝΑΧΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΒΛΙΑΓΚΟΦΤΗΣ: Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΓΟΜΕΝΗ "ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ"
ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ: ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΤΕ ΚΑΘΕ ΔΙΑΦΟΡΑ
ΑΓΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ
Ο Άγιος Στυλιανός, προστάτης των νηπίων
Ο Όσιος Στυλιανός ήταν γιος πλουσίων γονέων (που μάλλον γεννήθηκε στην Παφλαγονία, χωρίς αυτό να είναι σίγουρο, διότι εκεί φυλασσόταν και ιερό λείψανο του), διδάχτηκε νωρίς απ' αυτούς να είναι εγκρατής και να θεωρεί το χρήμα μέσο για την ανακούφιση και περίθαλψη των φτωχών και των αρρώστων.
Αφού έτσι ανατράφηκε, και οι γονείς του πέθαναν, διαμοίρασε όλη την κληρονομιά του και πήγε σαν ασκητής στην έρημο. Εκεί γνωρίστηκε με άλλους ασκητές, που ζούσε μαζί τους με αδελφική αγάπη, χριστιανική συγκατάβαση και επιείκεια. Δεν λύπησε ποτέ κανένα, μεγάλη του χαρά μάλιστα, ήταν να επαναφέρει τη γαλήνη στις ταραγμένες ψυχές. Η φήμη της θαυμαστής ασκητικής του ζωής έφθασε μέχρι τις πόλεις, και πολλοί έτρεχαν να τον βρουν για να ζητήσουν απ' αυτόν τις πνευματικές του οδηγίες.
Ο όσιος Στυλιανός, παρά την ερημική ζωή του, έτρεφε στοργή και συμπάθεια προς τα παιδιά, που τόσο αγαπούσε και ο Κύριος. Αν, έλεγε, η ταπεινοφροσύνη αποτελεί θεμέλιο των αρετών, η παιδική ηλικία από τη φύση της είναι περισσότερο ενάρετη, απ' ότι οι μεγαλύτεροι των φιλοσόφων. Πολλές φορές οι γονείς έφεραν προς αυτόν τα παιδιά τους, και τότε η αγαλλίαση του οσίου ήταν πολύ μεγάλη. Ο Θεός βραβεύοντας το Ιερό αυτό αίσθημα του, προίκισε τον όσιο με το χάρισμα να θεραπεύει τα άρρωστα παιδιά και να καθίστα εύτεκνους άτεκνες γυναίκες.
Η φήμη του Αγίου Στυλιανού είχε εξαπλωθεί και πολλοί πιστοί έρχονταν στο σπήλαιο της ερήμου να τον βρουν και να αποκομίσουν ψυχικά και σωματικά οφέλη. Εκείνη την εποχή υπήρχε μια θανατηφόρος ασθένεια που έφερνε τον θάνατο σε όλα τα νήπια. Οι πιστοί γονείς επικαλούνταν με πίστη το όνομα του Αγίου Στυλιανού, ζωγράφιζαν την εικόνα του, και κατάφερναν να γεννούν υγιή παιδιά ή να θεραπεύονται, με τη Χάρη του Θεού, τα παιδιά που είχαν ήδη αρρωστήσει.
Ακόμη και στις μέρες μας ο Άγιος Στυλιανός θεωρείται προστάτης των παιδιών και μεσιτεύει στο Θεό ώστε να θεραπευτούν παιδιά από ασθένειες καθώς και η στειρότητα των γυναικών. Ο Όσιος Στυλιανός κοιμήθηκε πλήρης ήμερων αλλά και αρετών. Η μνήμη του εορτάζεται στις 26 Νοεμβρίου.
ΑΓΙΕ ΣΤΥΛΙΑΝΕ ΦΥΛΑΓΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΡΕΦΗ ΚΑΙ ΤΑ ΝΗΠΙΑ!
Ο Άγιος Στυλιανός, προστάτης των νηπίων
Ο Όσιος Στυλιανός ήταν γιος πλουσίων γονέων (που μάλλον γεννήθηκε στην Παφλαγονία, χωρίς αυτό να είναι σίγουρο, διότι εκεί φυλασσόταν και ιερό λείψανο του), διδάχτηκε νωρίς απ' αυτούς να είναι εγκρατής και να θεωρεί το χρήμα μέσο για την ανακούφιση και περίθαλψη των φτωχών και των αρρώστων.
Αφού έτσι ανατράφηκε, και οι γονείς του πέθαναν, διαμοίρασε όλη την κληρονομιά του και πήγε σαν ασκητής στην έρημο. Εκεί γνωρίστηκε με άλλους ασκητές, που ζούσε μαζί τους με αδελφική αγάπη, χριστιανική συγκατάβαση και επιείκεια. Δεν λύπησε ποτέ κανένα, μεγάλη του χαρά μάλιστα, ήταν να επαναφέρει τη γαλήνη στις ταραγμένες ψυχές. Η φήμη της θαυμαστής ασκητικής του ζωής έφθασε μέχρι τις πόλεις, και πολλοί έτρεχαν να τον βρουν για να ζητήσουν απ' αυτόν τις πνευματικές του οδηγίες.
Ο όσιος Στυλιανός, παρά την ερημική ζωή του, έτρεφε στοργή και συμπάθεια προς τα παιδιά, που τόσο αγαπούσε και ο Κύριος. Αν, έλεγε, η ταπεινοφροσύνη αποτελεί θεμέλιο των αρετών, η παιδική ηλικία από τη φύση της είναι περισσότερο ενάρετη, απ' ότι οι μεγαλύτεροι των φιλοσόφων. Πολλές φορές οι γονείς έφεραν προς αυτόν τα παιδιά τους, και τότε η αγαλλίαση του οσίου ήταν πολύ μεγάλη. Ο Θεός βραβεύοντας το Ιερό αυτό αίσθημα του, προίκισε τον όσιο με το χάρισμα να θεραπεύει τα άρρωστα παιδιά και να καθιστά εύτεκνους άτεκνες γυναίκες.
Η φήμη του Αγίου Στυλιανού είχε εξαπλωθεί και πολλοί πιστοί έρχονταν στο σπήλαιο της ερήμου να τον βρουν και να αποκομίσουν ψυχικά και σωματικά οφέλη. Εκείνη την εποχή υπήρχε μια θανατηφόρος ασθένεια που έφερνε τον θάνατο σε όλα τα νήπια. Οι πιστοί γονείς επικαλούνταν με πίστη το όνομα του Αγίου Στυλιανού, ζωγράφιζαν την εικόνα του, και κατάφερναν να γεννούν υγιή παιδιά ή να θεραπεύονται, με τη Χάρη του Θεού, τα παιδιά που είχαν ήδη αρρωστήσει.
Ακόμη και στις μέρες μας ο Άγιος Στυλιανός θεωρείται προστάτης των παιδιών και μεσιτεύει στο Θεό ώστε να θεραπευτούν παιδιά από ασθένειες καθώς και η στειρότητα των γυναικών. Ο Όσιος Στυλιανός κοιμήθηκε πλήρης ήμερων αλλά και αρετών. Η μνήμη του εορτάζεται στις 26 Νοεμβρίου.
Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2017
ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ Η ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ
Αγία Αικατερίνη η Μεγαλομάρτυς
Η Αγία Αικατερίνη
καταγόταν από οικογένεια ευγενών της Αλεξάνδρειας, «θυγάτηρ βασιλίσκου τινός
ονομαζομένου Kώνστου», και μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. (304 μ.Χ.)
Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής. Ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών κατείχε τις
γνώσεις της ελληνικής, ρωμαικής και λατινικής φιλολογίας και φιλοσοφίας, δηλαδή
γνώριζε τα έργα του Oμήρου, του λατίνου ποιητή Bιργίλιου, του Aσκληπιού, του
Iπποκράτη και Γαληνού των ιατρών, του Aριστοτέλη και του Πλάτωνα, του
Φιλιστίωνα και του Eυσέβιου των φιλοσόφων, του Iαννή και Iαμβρή των μεγάλων
μάγων, του Διονυσίου και της Σιβύλλης και άλλων. Ήταν όμως και άρτια
καταρτισμένη στα δόγματα της χριστιανικής πίστης.
Όταν επί Μαξεντίου (υιός του Mαξιμιανού) διεξαγόταν διωγμός εναντίον των
χριστιανών, η Αικατερίνη δε φοβήθηκε, αλλά με παρρησία διέδιδε πώς ο Ιησούς
Χριστός είναι ο μόνος Αληθινός Θεός. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τον έπαρχο
της περιοχής, ο οποίος προσπάθησε με συζητήσεις να την πείσει να αρνηθεί την
πίστη της. Όταν ο έπαρχος διαπίστωσε την ανωτερότητά των λόγων της Αικατερίνης,
συγκάλεσε δημόσια συζήτηση με τους πιο άξιους ρήτορες της Αλεξάνδρειας, τους
οποίους όμως η Αικατερίνη αποστόμωσε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κάποιοι από τους
συνομιλητές της Αικατερίνης πείσθηκαν για τους λόγους της και ασπάστηκαν την
Χριστιανική Πίστη.
Μπροστά σε αυτή την κατάληξη, ο έπαρχος διέταξε να τη βασανίσουν σκληρά με την
ελπίδα πώς η αγία θα λύγιζε και θα αρνιόταν τον Χριστό. Όμως η Αικατερίνη
έμεινε ακλόνητη στην πίστη της. Τελικά αποκεφαλίσθηκε, ύστερα από διαταγή του
έπαρχου.
Τα Ιερά Λείψανα της Αγίας βρίσκονται αδιάφθορα στην Ιερά Μονή Σινά. Δάκτυλος της Αγίας βρίσκεται στη Συλλογή των Ανακτόρων του Μπάκινγχαμ Λονδίνου. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στη Μονή Χιλανδαρίου Αγίου Όρους, στον ομώνυμο Ναό Ν. Λιοσίων Αττικής, στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Αγίας στις 25 Νοεμβρίου.
Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2017
ΠΟΛΛΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΝ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΑΝ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΗΤΑΝ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥΣ.
ΚΑΙ Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΑΤΡΩΝ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΩΝ ΦΑΚΕΛΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ
● Τό θέμα τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας καί Πολιτείας εἶναι πολυσήμαντο μέ βαθειές ρίζες στό παρελθόν καί ποικίλες συνέπειες γιά τό παρόν καί τό μέλλον τῆς Πατρίδος μας. Δέν νοεῖται στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα «χωρισμός» Ἐκκλησίας καί Πολιτείας, μέ τήν ἔννοια καί μορφή, τῆς ἀποκοπῆς τοῦ Λαοῦ ἀπό τήν ἑλληνορθόδοξη παράδοσή του, ἀπό τήν Ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου καί τήν εὐεργετική παρουσία του στήν σύγχρονη κοινωνία. Γνωρίζομε ὃτι ὑπάρχουν δυνάμεις, οἱ ὁποῖες ἐπιδιώκουν τόν «χωρισμό» τοῦ Λαοῦ ἀπό τήν Ἐκκλησία καί μανιωδῶς ἀγωνίζωνται νά ἀποκόψουν μέ ποικίλα τεχνουργήματα τόν Λαό, ἀπό τίς πνευματικές καί σωτήριες ρίζες του. Ἡ Ἐκκλησία οὐδέποτε, ἐζήτησε ἢ θά ζητήσῃ τέτοιο «χωρισμό», τόν ὁποῖον οἱ ὑπηρετοῦντες τό πνεῦμα τῆς «νέας ἐποχῆς» καί τῆς παγκοσμιοποιήσεως ἐπιθυμοῦν νά ἐπιβάλλουν, γιατί ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἱστορικά καί οὐσιαστικά, ἡ μάνα αὐτοῦ τοῦ Λαοῦ, μέ ὃ,τι αὐτό συνεπάγεται γιά τό παρόν καί τό μέλλον. Οὐδεμία ἀπαίτηση ἢ ὁδηγία ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Ἓνωση ἢ τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης ὑφίσταται γιά τό καθορισμό τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας–Πολιτείας στήν Πατρίδα μας. Αὐτό τό «ἐπιχείρημα» εἶναι ἐφεύρημα προκειμένου νά πλανᾶται ὁ Ἑλληνικός Λαός, ὣστε νά υἱοθετοῦνται πρακτικές, οἱ ὁποῖες ἀντίκεινται στήν ὃλη ἱστορική καί πολιτιστική πορεία τῆς χώρας μας.
● Δέν δυνάμεθα ἐπ’ οὐδενί λόγῳ νά δεχθοῦμε ὁποιαδήποττε ὑποβάθμιση ἢ θεσμική ὑποτίμηση τῆς Ἐκκλησίας, στό πλαίσιο εἲτε τῆς ἀναθεωρήσεως τοῦ Συντάγματος, εἲτε τῆς τροποποιήσεως τῆς κοινῆς νομοθεσίας.
●Ἐπειδή πολλά ἀκούονται περί τῆς μισθοδοσίας τοῦ Κλήρου μέ ἀποτέλεσμα νά παραπλανᾶται ὁ Λαός σημειώνομε τά ἐξῆς: Ἡ μισθοδοσία τοῦ Κλήρου δέν εἶναι ζήτημα θεσμικῆς σχέσεως μεταξύ Ἐκκλησίας καί Πολιτείας ὡς θέλουν τινές νά πείσουν τόν Λαό μας καί βεβαίως δέν δίδει στήν Πολιτεία τό δικαίωμα νά ἐπεμβαίνῃ ἂκριτα, σέ ἐκκλησιαστικά θέματα, ἀφοῦ ἡ μισθοδοσία συνιστᾶ ἐκπλήρωση ἀποζημιωτικῆς ὑποχρέωσης ἒναντι τῆς ὁλοκληρωτικῆς σχεδόν ἀφαίρεσης τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας, χωρίς ποτέ νά καταβληθῇ οἱαδήποτε ἀποζημίωση ἀπό τό Κράτος, τό ὁποῖο κατέχει αὐτή τήν περιουσία καί τήν ἐκμεταλλεύεται μέχρι σήμερα. Ἐξ’ ἂλλου ἡ μισθοδοσία τοῦ Κλήρου δέν ἀποτελεῖ νομικό προνόμιο εἰδικά τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. (Τό ἲδιο συμβαίνει μέ τούς Μουφτῆδες καί ἱεροδιδασκάλους τῆς Θράκης). Ἀπό τό Ἑλληνικό Δημόσιο, δηλ, δέν μισθοδοτοῦνται μόνο οἱ Λειτουργοί τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Τά ἄρθρα 3 καί 13 τοῦ Συντάγματος εἶναι βασικά ὡς πρός τίς σχέσεις Ἐκκλησίας καί Πολιτείας καί ὂχι μόνο. Τό θέμα αὐτό πρέπει νά τύχῃ ἰδιαιτέρας προσοχῆς ἀπό τήν Πολιτεία γιά ἱστορικούς, ἐθνικούς καί κοινωνικούς λόγους. Ἡ νομοθετοῦσα Πολιτεία σέ καλόπιστο διάλογο μέ τήν Ἐκκλησία καί σέ συμφωνία μέ τό θρησκευτικό αἴσθημα τῆς συντριπτικῆς πλειονοψηφίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, μπορεῖ νά προβαίνῃ σέ νομοθετικές ρυθμίσεις, οἱ ὁποῖες θά ἐπικαιροποιοῦν καί θά ἐπιλύουν τά ἀναφυόμενα θέματα στίς σχέσεις Ἐκκλησίας καί Πολιτείας, ἀλλά πάντοτε στό πλαίσιο τοῦ ἀλληλοσεβασμοῦ καί τῆς κοινῆς ὡφέλειας τοῦ Λαοῦ μας.
●Οἱ ἀλλαγές στά προγράμματα σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, τόσο σέ ἐπίπεδο ὕλης, ὅσο καί διδασκαλίας, ἔχουν δημιουργήσει εὔλογες καί πολλές ἀνησυχίες στόν Κλῆρο καί στόν Λαό καί ἰδιαίτερα στούς γονεῖς καί στούς δασκάλους. Τό περιεχόμενο τῶν λεγομένων «φακέλων σπουδῶν», πού διενεμήθησαν στούς μαθητές δημιουργεῖ σύγχυση μεταξύ ἀλήθειας καί ψεύδους, μέ τόν τρόπο πού παρουσιάζονται οἱ ἀλλόδοξες καί ἑτερόδοξες διδασκαλίες, ἰδιαιτέρως στούς μικρούς ἡλικιακά μαθητές.
Τά νέα προγράμματα καί οἱ λεγόμενοι «φάκελοι» τοῦ μαθήματος δέν ἀνταποκρίνονται στά βασικά χαρακτηριστικά τῆς πίστεως καί τῆς ἱστορικῆς πορείας τῆς Πατρίδος μας. Τό Ἱερατικό Σῶμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, συγχαίρει τούς γονεῖς καί ὃποιους ἐξέφρασαν καί ἐκφράζουν τήν ἀντίθεσή τους μέ τά προγράμματα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ὃπως ἒχουν διαμορφωθεῖ καί τούς ἐπαινεῖ γιά τήν ἐπιστροφή τῶν φακέλων, ὡς ἀπαραδέκτων.
Ἡ ἀντίδραση αὐτή δέν ὀφείλεται σέ ἰδεολογικούς λόγους, ἀλλά εἶναι στάση ζωῆς ἀπέναντι στήν πίστη μας καί στήν ἰδιοπροσωπία μας. Εἶναι δικαίωμα ἀπέναντι, σέ μιά ἀντισυνταγματική καί ἀντιπαιδαγωγική, συγχρόνως δέ καί ἀντορθόδοξη φιλοσοφία, πού ἐτσιθελικά προσπαθεῖ, νά ἐπιβάλῃ ἡ Πολιτεία στήν Ἐλληνική κοινωνία.
Γιά τοῦτο καί ἐπαινοῦμε τίς κινήσεις αὐτές τίς πολιτισμένες μέν, δυναμικές δέ καί τίς δίκαιες ἀντιδράσεις τῶν γονέων καί ἂλλων συλλόγων, οἱ ὁποῖοι ἒχουν συνειδητοποιήσει πλήρως τόν κίνδυνο μπροστά στόν ὁποῖο εὑρίσκεται πλέον ἡ Ἑλληνική κοινωνία, μέ τήν υἱοθέτηση ξένων «μοντέλων» ζωῆς καί ἐκπαίδευσης, τά ὁποῖα οὐδεμία σχέση ἒχουν μέ τήν διαχρονική πορεία τῆς Πατρίδος μας.
● Ἐκφράζομε τήν ἀντίθεσή μας, τήν διαμαρτυρία μας καί τήν βαθειά μας λύπη σχετικά μέ τό ψηφισθέν Νομοσχέδιο γιά τήν ἐπιλογή φύλου καί τίς λεγόμενες ἔμφυλες ταυτότητες. Τό ἐν λόγῳ νομοσχέδιο στρέφεται ἐναντίον ὄχι μόνο τῆς χριστιανικῆς Πίστεως, ἀλλά ἀντιτίθεται στήν διαμορφωθεῖσα ἀνά τούς αἰῶνες πανανθρώπινη ἠθική καί ἀντιστρατεύεται αὐτήν ταύτην τήν ἀνθρώπινη ὀντότητα καί ἀξία, «προκαλεῖ τό αἲσθημα τῆς κοινωνίας, τορπιλίζει τόν ἱερό θεσμό τῆς οἰκογενείας, ἒρχεται σέ ἀντίθεση μέ τά χρηστά ἢθη καί τήν κοινή λογική καί κυρίως καταστρέφει τόν ἂνθρωπο» (Δελτίο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, 5.10.2017). Ὡς Ἐκκλησία θεωροῦμε χρέος μας νά ἀγωνιζώμεθα γιά τήν ἱερότητα, τήν ἀξιοπρέπεια καί τήν ἠθική ὀντότητα τοῦ ἀνθρώπου, ὡς δημιουργήματος τοῦ Θεοῦ κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν Αὐτοῦ. Ζητοῦμε ἐπίσης ἀπό τό Ὑπουργεῖο νά μή συνεχίσῃ τήν ἐφαρμογή στά Σχολεῖα στό πλαίσιο τῆς λεγομένης θεματικῆς ἑβδομάδος, τῶν θεματικῶν ἑνοτήτων, «βιολογικό καί κοινωνικό φύλο» καί «ἀποδομώντας τά ἒμφυλα στερεότυπα». Ἡ διδασκαλία τῶν θεματικῶν αὐτῶν ἑνοτήτων κλονίζει τόν ἐσωτερικό κόσμο τῶν παιδιῶν, σέ μιά κρίσιμη ἡλικία καί ὁδηγεῖ σέ ψυχολογικά ἀδιέξοδα. Τά προβλήματα τά ὁποῖα θά ἀνακύψουν θά εἶναι τεράστια καί πρωτόγνωρα σέ κάθε ἐπίπεδο τῆς προσωπικῆς, οἰκογενειακῆς, κοινωνικῆς, ἐθνικῆς καί πνευματικῆς ζωῆς τοῦ Λαοῦ μας. Στηρίζομε ὡς ἐκ τούτου τούς γονεῖς καί τούς ἐκπαιδευτικούς, οἱ ὁποῖοι διαμαρτύρονται σχετικά μέ τό ἐν λόγῳ θέμα καί τούς παρακαλοῦμε νά συνεχίσουν τόν ἀγῶνα τους, ὣστε νά ματαιωθοῦν ὃλες αὐτές οἱ πρωτόγνωρες μέθοδοι πού ἐφαρμόζονται ἐσχάτως στήν Πατρίδα μας.
● Μέ ἀφορμή τήν παρουσία ἀνάμεσά μας τοῦ ἀκρίτα Ἀρχιερέως, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου κ. Δαμασκηνοῦ καί ἐξ ἀφορμῆς τῶν ὅσων ἐνημερωτικῶς μᾶς εἶπε σχετικῶς μέ ὃσα ἀφοροῦν στήν εὐαίσθητη περιοχή τῆς Θράκης, δηλώνομε τήν συμπαράσταση τοῦ σώματος τῶν Κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, στούς ἀγῶνες καί τίς ἀγωνίες τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν τῆς Θράκης, ὅπως αὐτές διετυπώθησαν σέ σχετική πρόσφατη δήλωσή τους.
● Τό ἱερατικό Σῶμα τῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῶν Πατρῶν ἐκφράζει τήν εὐαρέσκειά του καί τήν ὁλόθυμη συμπαράστασή του γιά τίς τοποθετήσεις τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου σχετικά πρός τά κοινωνικά καί λοιπά ζητήματα πού κατά καιρούς ἀναφύονται, ὡς καί τήν σύμφωνη γνώμη του γιά τίς δηλώσεις τοῦ Σεβασμιωτάτου, τίς προφορικές καί γραπτές, γιά ζητήματα τά ὁποῖα ἀπασχολοῦν τήν Ἑλληνική κοινωνία, ὡς λ.χ. τό περί τῆς ἐπιλογῆς φύλου- ἒμφυλες ταυτότητες, τό περί τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, περί τῶν δηλώσεων Βούτση καί ἂλλα θέματα.
Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017
ΛΑΜΠΡΟΣ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΣ: ΑΓΙΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΙΚΟΝΙΟΥ: Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΗΣ ΠΑΤΕΡΑΣ
Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2017
ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ
ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ;
Στην Kabala:
Ο Vulcan από όπου πήρε το όνομα ο πλανήτης στην σειρά Star Trek ,ήταν μια θεότητα που συνδέθηκε με τη φωτιά, τους κεραυνούς, και το φως. Το φεστιβάλ προς τιμήν του ονομάστηκε η Vulcanalia στο οποίο προσφέρονταν ανθρώπινες θυσίες.