ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2019

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: Ο ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΜΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΕΩΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 13η Ιουνίου 2019

Ο ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΜΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΕΩΣ

Όπως και άλλες φορές έχουμε τονίσει το μεγάλο δράμα του ανθρωπίνου γένους αρχίζει με την πτώση και την παράβαση της εντολής που έλαβε από τον Θεό το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος, ο Αδάμ και η Εύα, μέσα στον παράδεισο.
Οι πρωτόπλαστοι προτού να αμαρτήσουν ζούσαν συνεχώς εν τω Θεώ, συνομιλούσαν άμεσα με τον Θεό και απολάμβαναν άρρητη χαρά και ευφροσύνη. Όταν όμως αμάρτησαν και εξορίστηκαν από τον παράδεισο, έπαυσαν πλέον να βρίσκονται σε κοινωνία με τον Θεό. Έφυγε από μέσα τους η ζωοποιός Χάρις του αγίου Πνεύματος και έτσι έγινε αισθητή η απουσία του Θεού από τη ζωή τους. Η ανταρσία του ανθρώπου κατά του Δημιουργού του, του Θεού της αγάπης, της ειρήνης και των οικτιρμών, έστρεψε αναπόφευκτα την ανθρωπότητα σε αλλότριες ατραπούς. Ο αποκομμένος από το Θεό μεταπτωτικός άνθρωπος, εστερημένος από τη δημιουργική και σώζουσα Χάρη Του, θέλησε να δημιουργήσει μια δική του, χωρίς Θεό κοινωνία, ανάξια του υψηλού και αιώνιου προορισμού του. Να χαράξει μια δική του αυτόνομη πορεία, η οποία ήταν πορεία προς την οδύνη, τη φθορά και το θάνατο. Αδιάψευστος μάρτυρας η ανθρώπινη παγκόσμια ιστορία, η οποία είναι ζυμωμένη με τη φρίκη, το άγχος, το μίσος, τις έχθρες, τους πολέμους, τις γενοκτονίες, την κοινωνική αδικία.

Ωστόσο ο Θεός, παρά την πτώση του ανθρώπου και την αποξένωσή του από Αυτόν, δεν εγκατέλειψε το πλάσμα του. Όπως πολύ ωραία παρατηρεί ο μέγας Βασίλειος στη Θεία Λειτουργία του: «Ου γαρ απεστράφης το πλάσμα σου εις τέλος ό εποίησας αγαθέ, ουδέ επελάθου έργου χειρών σου, αλλ’ επεσκέψω πολυτρόπως διά σπλάγχνα ελέους σου». Όταν δε ήρθε το πλήρωμα του χρόνου (βλ. Γαλ.4,4), ο Θεός εξαπέστειλε τον Υιόν Του στον κόσμο, ο οποίος προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και ενώ ήταν «Θεός προαιώνιος», «επί της γης ώφθη και τοις ανθρώποις συνανεστράφη».Ήρθε ανάμεσά μας ως το «φως το αληθινό» (Ιωάν.1,9), για να ανακαλέσει τον εκπεσόντα Αδάμ και τους εξ’ Αδάμ, για να φωτίσει τις ανθρώπινες καρδιές και να διαλύσει τα σκοτάδια της πλάνης. Και αφού ίδρυσε την Εκκλησία του, μας άνοιξε και πάλι το δρόμο της σωτηρίας και της κατά χάριν θεώσεως.               
Όμως ο «απ’ αρχής ανθρωποκτόνος» (Ιωάν.8,44), ο αρχαίος δράκων, ο δόλιος διάβολος, «το πρώτον και μέσον και τελευταίον κακόν», κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, (Βλ. «Γρηγορίου Παλαμά έργα», Ε.Π.Ε. τομ.1, σελ. 68), δεν έπαυσε να πολεμεί τον άνθρωπο, δεν έπαυσε, με περισότερη μανία τώρα, να βάλλει κατά της Εκκλησίας, και να μεταχειρίζεται κάθε τρόπο και μέσον, κάθε δόλο και πανουργία, για να ματαιώσει την σωτηρία, που μας προσέφερε ο Χριστός. Προσπάθησε στην αρχή να πλήξει την Εκκλησία με εξωτερικά χτυπήματα, διά μέσου των διωγμών, αλλά οι διωγμοί κατά παράδοξο τρόπο έφεραν αντίθετα αποτελέσματα. Οι ποταμοί των αιμάτων των αγίων μαρτύρων πότισαν το δένδρο της πίστεως και όχι μόνον δεν εξαφάνισαν την Εκκλησία, αλλά απεναντίας μάλιστα την εδόξασαν. Τότε προσπάθησε να την πλήξει με εσωτερικά χτυπήματα, μέσω δηλαδή των αιρέσεων, επειδή γνωρίζει ως δόλιος απατεώνας, ότι η Αλήθεια-Χριστός  είναι συνώνυμη με τη σωτηρία, ενώ το ψεύδος της αιρέσεως την αναστέλλει και τη ματαιώνει. Η ιστορία της Εκκλησίας μας επί 20 τώρα αιώνες έχει να μας παρουσιάσει ένα ατελείωτο κατάλογο αιρεσιαρχών και απατεώνων, αλλά και ένα ατελείωτο και συνεχή αγώνα της Εκκλησίας για την αντιμετώπιση και συνοδική καταδίκη των ποικιλωνύμων αιρέσεων και των εμπνευστών των.
Ιδιαίτερα στις τραγικές και αποκαλυπτικές ημέρες μας ο αρχέκακος όφις εργάζεται μέσω των συγχρόνων αιρέσεων, με επί κεφαλής τον Οικουμενισμό, για να εξαφανίσει την σώζουσα διδασκαλία της Εκκλησίας μας. Ένας από τους άμεσους πρωτεργάτες του ο κυκεώνας, η πανσπερμία των αιρετικών ομάδων του κατακερματισμένου δυτικού Χριστιανισμού, στον οποίο δε διασώθηκε τίποτε από την αυθεντική του αρχέγονη μορφή. Αιρεσιάρχες από το χώρο του πολυδαίδαλου Προτεσταντισμού οδήγησαν την δυτική Χριστιανοσύνη από πτώση σε πτώση, εξυπηρετώντας τα καταχθόνια σχέδια των προωθητών της «Νέας Τάξεως Πραγμάτων», και της Νέας Εποχής οι οποίοι εργάζονται πυρετωδώς για την αποχριστιανοποίηση του κόσμου.
Αφορμή για το παρόν σχόλιό μας πήραμε από ένα ενδιαφέρον, αποκαλυπτικό δημοσίευμα στο ιστολόγιο «http://redskywarning.blogspot.com», με θέμα: «“Woke Christianity”, [αφυπνισμένος Χριστιανισμός]. Ένας χριστιανισμός στα μέτρα των παγκοσμιοποιητών». Σ’ αυτό γίνεται αναφορά στην σύγχρονη τάση, που επικρατεί, κυρίως στην Αμερική, να παραφθαρεί ακόμη περισσότερο ο προτεσταντικός Χριστιανισμός, έτσι ώστε να καταστεί όργανο, πολύτιμο εργαλείο, στα χέρια των προωθητών της παγκοσμιοποίησης. Διότι γνωρίζουν κάλλιστα ότι η αυθεντική μορφή του Χριστιανισμού, με την αληθινή και επωφελή για την ανθρωπότητα παγκοσμιότητα, την παγκόσμια εν Χριστώ αδελφότητα, αποτελεί σοβαρό εμπόδιο στα σχέδιά τους.
Ο αρθρογράφος πήρε αφορμή από το θάνατο μιας 37χρονης δημοφιλούς αμερικανίδας χριστιανής συγγραφέως, της Rachel Held Evansη οποία πρέσβευε τις πλέον ακραίες μορφές εκκοσμικευμένου Χριστιανισμού και γι’ αυτό ήταν αγαπητή στην Αμερική. Σύμφωνα με το δημοσίευμα: «Ο θάνατος της Evans προκάλεσε πολύ θλίψη στα mainstream media. Ακόμη και η Χίλαρι Κλίντον θρήνησε το θάνατό της. Εάν αναρωτιέστε γιατί η Χίλαρι και τα mainstream media θρήνησαν για το θάνατο μιας χριστιανής, οι λόγοι είναι προφανείς: η Evans ήταν μια πρώην ευαγγελική που προώθησε τον ‘προοδευτικό’ Χριστιανισμό. Το New Yorker την εξύμνησε γιατί  προώθησε έναν "ριζοσπαστικό inclusive Χριστιανισμό". ΤοAtlantic την ονόμασε ‘ήρωα για τους χριστιανούς απροσάρμοστους’. ΟιNew York Times είπαν ότι ήταν η ‘φωνή του περιπλανώμενου χριστιανού’»Πράγματι. Η όλη εικόνα που μας δίνει το άρθρο για την Evans, είναι η εικόνα μιάς «περιπλανώμενης» από σκοτάδι σε μεγαλύτερο σκοτάδι και από πλάνη σε μεγαλύτερη πλάνη «χριστιανής», η οποία αντί να αναζητήσει και να βρεί τον αυθεντικό χριστιανισμό στην Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού, ακολούθησε τον εντελώς αντίθετο δρόμο. Επενόησε ένα«ριζοσπαστικό inclusive Χριστιανισμό», σύμφωνα με το New Yorker,δηλαδή ένα Χριστιανισμό ακόμη πιο αλλοτριωμένο και παραμορφωμένο σε σχέση με τον παραδοσιακό Προτεσταντισμό και σ’ αυτόν  προσπάθησε να οδηγήσει τους οπαδούς της. Σ’ ένα Χριστιανισμό κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του κόσμου της αμαρτίας και της αποστασίας. Σ’ ένα τρόπο ζωής που εξωτερικά μεν θα φαίνεται χριστιανικός, εσωτερικά όμως θα είναι πλήρης «οστέων νεκρών και πάσης ακαθαρσίας», (Ματθ.23,27). Και σε τελική ανάλυση σ’ ένα Χριστιανισμό, έτσι ακριβώς όπως τον θέλει η «Νέα Τάξη Πραγμάτων», και η Νέα Εποχή.

Παραθέτουμε παρά κάτω μερικά αποσπάσματα από τους λόγους και τα έργα της, για να πάρει μια γεύση ο αναγνώστης, διότι το δημοσίευμα είναι αρκούντος διαφωτιστικό«Ισχυρίζεται ότι κάποιος μπορεί να είναι ‘καλός χριστιανός’ χωρίς απαραίτητα να ακολουθεί όλους τους κανόνες της Εκκλησίας. Έτσι η ίδια ήταν παντρεμένη, αλλά δεν έκανε παιδιά, απορρίπτοντας τη μητρότητα, αρνούμενη ότι αυτός είναι ο σκοπός μιας σωστής χριστιανής. Στο βιβλίο της σατιρίζει και κοροϊδεύει τα ‘βιβλικά καθήκοντα»’ της γυναίκας ανακατεύοντας σε αυτά και εντολές της Παλαιάς Διαθήκης που ίσχυαν για τους Ιουδαίους». Ακόμη: «Ο ‘προοδευτικός’ Χριστιανισμός της Evans υπερασπιζόταν κάθε αριστερό σύνθημα και σκοπό με μια ‘βιβλική επικάλυψη’. Δεν ήταν τυχαίο πως την κηδεία της ‘τέλεσε’ η Λουθηρανή πάστορας Nadia Bolz-Weber, η γεμάτη τατουάζ γυναίκα κληρικός, (η οποία) διανθίζει τα κηρύγματά της με σεξουαλικές αναφορές, προωθεί τις αξίες της σεξουαλικής επανάστασης προτρέποντας τους χριστιανούς να έχουν περισσότερη “free love”, [ελεύθερη ζωή] και αγωνίζεται ενάντια στην ‘κουλτούρα της καθαρότητας’. Όπως και η Evans, τα βιβλία της είναι μπεστ σέλερ και αποθεώνεται από τα mainstream media»!
Επίσης ο συντάκτης διαπιστώνει ότι: «Οι «προοδευτικοί» έχουν καταλάβει ότι είναι καλύτερο να εκμεταλλευτούν τον Χριστιανισμό παρά να του επιτεθούν. Ξέρουν ότι μπορούν να βασίζονται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ώστε να αγνοήσουν τους ποιμένες και τους επισκόπους σχετικά με την άμβλωση και τη σεξουαλικότητα, και να επικεντρωθούν στην μετανάστευση ως πρώτο θέμα. […] Οι παγκοσμιοποιητές χρειάζονται κάθε θεσμικό όργανο για να υποστηρίξουν την ατζέντα τους. Ένας “Woke Χριστιανισμός” συμβάλλει στην προώθηση αυτού του στόχου υποσκάπτοντας τις εκκλησίες που δεν είναι πολύ ‘προοδευτικές’. Ένας τέτοιος χριστιανισμός δεν αμφισβητεί την εξουσία - επαναβεβαιώνει την επικρατούσα τάξη». Πράγματι ο σύγχρονος παρεφθαρμένος Χριστιανισμός είναι ο καλλίτερος κράχτης των ιδεών και των επιδιώξεων της Νέας Εποχής, η οποία αγωνίζεται να πολτοποιήσει την ανθρωπότητα. Ένας Χριστιανισμός εκκοσμικευμένος, προσαρμοσμένος στον πτωτικό και απομακρυσμένο από το Θεό κόσμο, είναι το πλέον πολύτιμο εργαλείο στα χέρια της Νέας Εποχής.             
Αλλά δεν είναι μόνο οι Προτεστάντες οι οποίοι γίνονται άριστοι συνεργοί της Νέας Τάξεως Πραγμάτων. Είναι και ο Παπισμός, ο οποίος εργάζεται με τα δικά του μέσα και τις δικές του κρυφές επιδιώξεις. Και το ακόμη χειρότερο: Οι αντίχριστες σκοτεινές δυνάμεις δεν άφησαν ανεπηρέαστη και την Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Εδώ και έναν αιώνα έχει εισβάλει ο θανατηφόρος ιός του Οικουμενισμού μέσα στον χώρο της Εκκλησίας και έχει διαβρώσει με τις κακόδοξες θεωρίες του την πλειονότητα των επισκόπων, γενικότερα του κλήρου, των θεολόγων και των λαϊκών μελών της Εκκλησίας. Μέσα στα πλαίσια της οικουμενιστικής, πεπλανημένης ιδεολογίας των διακηρύσσουν όλοι αυτοί και προπαγανδίζουν «ευκαίρως ακαίρως», «εν παντί καιρώ και τόπω», σε όλους τους τόνους, ότι η πραγματική επιδίωξη και αποστολή του Χριστιανισμού οφείλει να είναι η καταλλαγή, η αγάπη και η ενότητα του κατακερματισμένου χριστιανικού κόσμου, χωρίς την επιστροφή των αιρετικών στην Ορθοδοξία, προβάλλοντας, αλλά και παραχαράσσοντας τον λόγο του Κυρίου μας στην αρχιερατική του προσευχή, «ίνα εν ώσιν» (Ιωάν.17,11). Μια δεύτερη δε μεγάλη αποστολή του, λέγουν, ότι οφείλει να είναι η ειρηνική συνύπαρξη και συνεργασία με όλες τις θρησκείες σε κοινού ενδιαφέροντος θέματα, όπως η αποτροπή του πολέμου, η οικολογία, η μετανάστευση, η αντιμετώπιση των ποικίλλων κοινωνικών προβλημάτων. Ο δε απώτερος και τελικός, αλλά και ανομολόγητος, στόχος όλων αυτών είναι η θρησκευτική ενοποίηση του κόσμου, που είναι ταυτόχρονα ένας από τους μεγάλους στόχους του Διεθνούς Σιωνισμού και της Νεάς Τάξεως Πραγμάτων. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε μια πληθώρα σχετικών δημοσιευμάτων για την ανάγκη συμμετοχής μας στις παγκόσμιες Διαχριστιανικές και Διαθρησκειακές Οργανώσεις, αλλά και την πυρετώδη συμμετοχή Ορθοδόξων στα παγκόσμια συνέδρια που αυτές διοργανώνουν. Δεν είναι καθόλου τυχαίος ο ισχυρισμός των, ότι στις ημέρες μας δεν υπάρχει αίρεση, διότι δήθεν οι σημερινοί«ετερόδοξοι αδελφοί μας» δεν είναι αιρετικοί, αλλά «χριστιανοί με διαφορετικές παραδόσεις». Αποκορύφωμα δε όλων αυτών των κακοδόξων θεωριών, οι κακόδοξες αποφάσεις της «Συνόδου» της Κρήτης, η οποία ως γνωστόν αναγνώρισε τους ετεροδόξους ως «εκκλησίες»!

Περαίνοντας, με πολύ πόνο κρούομε και πάλι τον κώδωνα του κινδύνου πριν είναι πλέον πολύ αργά!

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΓΙΟΓΚΑ ΣΕ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΝΟΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ!

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 10η Ιουνίου 2019

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΓΙΟΓΚΑ ΣΕ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΝΟΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ!

Έχουμε ήδη κατ’ επανάληψη αναφερθεί σε παλαιότερες ανακοινώσεις και μελέτες μας στα δύο μεγάλα σκοτεινά, δαιμονικά και αντίχριστα κινήματα παγκοσμίων διαστάσεων, στη λεγόμενη Νέα Εποχή και τον Οικουμενισμό. Πρόκειται για δύο πολυκέφαλα θηρία, όμοια μ’ αυτά που περιγράφει ο άγιος Ιωάννης στην Αποκάλυψη, τα οποία αποτελούν την μεγαλύτερη απειλή στη ζωή της Εκκλησίας και τα οποία καλείται σήμερα η Εκκλησία μας πρωτίστως και κυρίως να αντιμετωπίσει. Και τα δύο έχουν παράλληλη πορεία, συγκλίνουν μεταξύ τους και τελικά υπηρετούν ένα κοινό στόχο, την σταδιακή ενοποίηση της ανθρωπότητος, και την πραγματοποίηση και εγκαθίδρυση μιας νέας παγκόσμιας θρησκείας.
Οι θιασώτες της Νέας Εποχής και του Οικουμενισμού διακηρύσσουν«εν παντί καιρώ και τόπω»,και προπαγανδίζουν σε όλους τους τόνους,ότι η νέα παγκοσμιοποιημένη κοινωνία στην οποία έχει εισέλθει η ανθρωπότητα, είναι μια σύγχρονη αναγκαιότητα. Ότι η κατάσταση του κόσμου έχει αλλάξει  πλέον, οι λαοί έχουν βγεί από την απομόνωσή τους και καλούνται να αποκτήσουν μια νέα πλανητική συνείδηση. Η ανθρωπότητα εισήλθε σε μια νέα εποχή ειρήνης, συναδέλφωσης, αλληλεγγύης και ενότητας, αφήνοντας πίσω της τις αγκυλώσεις και τις έχθρες του παρελθόντος.

 Οι αντιπαραθέσεις μεταξύ χριστιανικών ομολογιών και θρησκειών καλούνται να γεφυρωθούν και να παραχωρήσουν την θέση τους στην αγάπη, στην αλληλεγγύη και την συνεργασία. Το«σπουδαίο» αυτό έργο καλούνται να φέρουν εις πέρας τα δύο αυτά σκοτεινά και δαιμονικά κινήματα,αμβλύνοντας τις δογματικές διαφορές και προωθώντας έναν πρωτόγνωρο θρησκευτικό συγκρητισμό. Οι επί μέρους δογματικές διδασκαλίες των διαφόρων θρησκειών καλούνται να υποχωρήσουν και να παραχωρήσουν τη θέση τους σ’ ένα νέο κυρίαρχο δόγμα.Στο «παν δόγμα» της Νέας Εποχής και του Οικουμενισμούσύμφωνα με το οποίο όλες οι θρησκείες πιστεύουν στον ίδιο Θεό. Όλες προσφέρουν τη σωτηρία, διότι κατ’ ουσίαν όλες δεν είναι τίποτε άλλο παρά «διαφορετικοί τρόποι και δρόμοι αναγωγής στον ίδιο Θεό».

Αν μελετήσει κανείς τις ομιλίες αυτών που μετέχουν στους Διαθρησκειακούς Διαλόγους και συναντήσεις, στις οποίες δυστυχώς συμμετέχουν και υψηλόβαθμοι κληρικοί της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, θα διαπιστώσει ότι όλες σχεδόν κινούνται πάνω στα ιδεολογικά πλαίσια που σκιαγραφήσαμε παρά πάνω. Επειδή όμως αδυνατούν να θεμελιώσουν τις θέσεις και απόψεις τους πάνω σε βιβλικές, ή πατερικές μαρτυρίες, επενόησαν μια ακόμη νέα οικουμενιστική θεωρία, καινοφανή και κακόδοξη, την λεγόμενη «Οικονομία του Πνεύματος», σύμφωνα με την οποία η επιδημία του Αγίου Πνεύματος στον κόσμο, την ημέρα της Πεντηκοστής«επεσκίασε»  και τις θρησκείες, τις εκτός του Χριστιανισμού, και «ενεργοποίησε»σ’ αυτές τη δυνατότητα της «σωτηρίας», ανατρέποντας όμως έτσι τον θεόπνευστο βιβλικό λόγο ότι«ουκ έστιν εν άλλωουδενί η σωτηρία· ουδέ γαρ όνομά εστιν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δει σωθήναι ημάς», (Πραξ.4,12).

Μια πρόσφατη είδησηστο ιστολόγιο«Ρομφαία», ήρθε να επιβεβαιώσει με τον πλέον επίσημο τρόπο την τραγική αυτή και οδυνηρή πραγματικότητα, ότι δηλαδή Νέα Εποχή και ο Οικουμενισμός, αλληλοπεριχωρούνται μεταξύ τους. Πρόκειται για δημοσίευμα του κ.Αλέξανδρου Ντελόπουλουκαι αφοράσε «Ορθόδοξη»ενορία της Ιεράς Μητροπόλεως Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας,(του κλίματος του Οικουμενικού Πατριαρχείου). Σύμφωνα με τον αρθρογράφο:«Έναν διαφορετικό σύγχρονο τρόπο προσέγγισης των νέων έχει επιλέξει μια ενορία στο Λονδίνο που προσφέρει μαθήματα... γιόγκα! «Νιώσε καλύτερα», «το αξίζεις» λέει η ενορία για να διαφημίσει τα μαθήματα και προσκαλεί τον κόσμο να συμμετέχει σε πολύ... προνομιακές τιμές. Μπορεί άλλες Ιερές Μητροπόλεις να καταδικάζουν τη γιόγκα ως μυστικιστική πρακτική της άπω Ανατολής, όμως η συγκεκριμένη ενορία της Αγίας Αικατερίνης της Ιεράς Μητροπόλεως Θυατείρων δεν κάνει κατηχητικά σχολεία, ή αθλητικές δραστηριότητες, αλλά προσφέρει «εναλλακτικές» στιγμές στους ενορίτες. Στο διαφημιστικό της φυλλάδιο η ενορία προσκαλεί τους νέους να φέρουν μαζί και έναν φίλο τους και διαφημίζει πως αν κλείσουν ένα σετ πολλών ωρών κερδίζουν μια ώρα δωρεάν...»!Μάλιστα! Μαθήματα γιόγκα σε «Ορθόδοξη» ενορία! Καλά το διάβασαν οι αναγνώστες μας! Απίστευτο, και όμως πραγματικότητα!
Ας σημειωθεί εδώ ότι η γιόγκα σήμερα έχει κατακλύσει κυριολεκτικά τον δυτικό κόσμο, μαζί και την Ελλάδα.Τούτο οφείλεται εν πολλοίς στο ότι ο σύγχρονος ευρωπαίος άνθρωπος, απογοητευμένος από τον χρεοκοπημένο,στείρο και άμοιρο γνησίας πνευματικότητος Παπισμό και Προτεσταντισμό, έστρεψε την προσοχή του στην ανατολική «πνευματικότητα», στα πολυθεϊστικά θρησκεύματα της Ανατολής στον Ινδουισμό και το Βουδισμό, αναζητώντας σ’ αυτά, λύτρωση, αυτοπραγμάτωση, σωτηρία, το «ύδωρ το ζων». Επειδή λοιπόν τα θρησκεύματα αυτά και ιδιαιτέρως οιινδουϊστικές πρακτικές της γιόγκα έχουν βρεί μεγάλη απήχηση και αποδοχή στις ευρωπαϊκές κοινωνίες και επειδή πολλοί Ορθόδοξοι χριστιανοί αγνοούν, τι κατ’ ουσίαν είναι η γιόγκα και ποιους κινδύνους εγκυμονεί για την σωτηρία τους, θα προσπαθήσουμε στις γραμμές που ακολουθούν να παραθέσουμε με πολλή συντομία, μερικά βασικά στοιχεία, γύρω από τη γιόγκα, προς ενημέρωση και προφύλαξη.
Κατ’ αρχήν η λέξη γιόγκα σημαίνει «ένωση» με την υπερβατική πραγματικότητα, που συντελείται μετά την«διάλυση της δυαδικότητας του νου και της ύλης μέσα στην υπέρτατη πραγματικότητα», (Βλ. Αντ. Αλεβιζοπούλου, «Αποκρυφισμός, Γκουρουϊσμός, Νέα Εποχή», Πρέβεζα 1990, σελ. 169). Στο χώρο  του εσωτερισμού, ο διαλογισμός και κατ’ επέκταση η γιόγκα, είναι η τεχνική της δημιουργικής δύναμης της σκέψης και χαρακτηρίζεται ως «μονοπάτι προς την απελευθέρωση»από την ξεχωριστότητα και «επιστροφή» στην απρόσωπη θεότητα, στην υπέρτατη συμπαντική Υπερσυνειδητότητα. Το «μονοπάτι» αυτό, ή μ’ άλλα λόγια οι χρησιμοποιούμενες μέθοδοι και τεχνικές της γιόγκα και του διαλογισμού, συνίστανται σε ψυχοσωματικές ασκήσεις οι οποίες έχουν βαθμίδες και στάδια, οκτώ τον αριθμό. Οι τέσσερις πρώτες βαθμίδεςαναφέρονται στην ηθική συμπεριφορά και σε σωματικές ασκήσεις και τεχνικές αναπνοής. Στην πέμπτη βαθμίδα οι σχέσεις προς τον έξω κόσμο διακόπτονται και οι αισθήσεις στρέφονται «προς τα έσω». Ύστερα ακολουθεί η κυριαρχία του πνεύματος κατά τις τρείς τελευταίες βαθμίδες.Εδώ έχουμε τον διαλογισμό στην κύρια σημασία του. Είναι η συγκέντρωση του νου σ’ ένα αντικείμενο, ο διαλογισμός σ’ αυτό και τελικά η κατάσταση της λεγόμενης καθαρής συνείδησης. Σ’ αυτή την τελευταία βαθμίδα τα σύνορα ανάμεσα στο εγώ και στο αντικείμενο εξαφανίζονται και το ένα διαλύεται μέσα στο άλλο, ή απορροφάται από αυτό. Στη διαδικασία του διαλογισμού χρησιμοποιούνται διαλογιστικές συλλαβές τα λεγόμενα μάντρα, που είναι τις περισσότερες φορές ονόματα θεοτήτων.  (Βλ. Αντ. Αλεβιζοπούλου, «Διαλογισμός ή προσευχή;», Αθήναι 1997, σελ. 58-59).
Από τα παρά πάνω ελάχιστα στοιχεία που αναφέραμε γίνεται αμέσως  αντιληπτό, ότι η γιόγκα δεν είναι απλές γυμναστικές ασκήσεις,αλλά ένα αναπόσπαστο κομμάτι της θρησκευτικής λατρείας του Ινδουϊσμού, που σκοπό έχει την «ένωση» της ψυχής με το απρόσωπο ένα,την απόλυτη υπερβατικότητατου Ινδουισμού, με τη βοήθεια και την καθοδήγηση κάποιου διδασκάλου, που λέγεται γκουρού.Οι λεγόμενες γυμναστικές ασκήσεις που εφαρμόζονται, συνοδεύονται με επικλήσεις θεοτήτων, ή μάντρα, όπως π.χ. το «ομ», που επαναλαμβάνεται συνεχώς από τον ασκούμενο στη γιόγκα. Επί πλέον η γιόγκα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με αντιχριστιανικές θεωρίες και δόγματα, όπως η μετενσάρκωση και το κάρμα, αλλά και με την πεπλανημένη θεωρία της αυτολύτρωσης, που είναι μια ανθρωποκεντρική προσπάθεια εξιλέωσης που στην ουσία καταργεί την απολυτρωτική θυσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.  Ωστόσο στις δυτικές κοινωνίες ευρύτατα και παραπλανητικά παρουσιάζεται ως γυμναστική, με στόχο να γίνει πιο εύκολα αποδεκτήστουςανίδεους και αφελείς. Τα διάφορα κέντρα, ή σχολές, ή ινστιτούτα γιόγκα, την παρουσιάζουν σαν μια ψυχοσωματική μέθοδο, ντυμένη με επιστημονικό μανδύα, που σκοπό έχει να χαλαρώσει τον ασκούμενο από το στρές και να του δώσει ευεξία σωματική και ψυχική.
Από τα παρά πάνω συμπεραίνουμε ότι δεν είναι δυνατόν να είναι κανείς αληθινός χριστιανός, συνειδητό μέλος της Εκκλησίας του Χριστού και παράλληλα να ασκείται στη γιόγκα, ή να παίρνει μαθήματα γιόγκα, διότι όπως λέγει ο Κύριός μας «ουδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν»,(Ματθ.6,24). Δεν μπορεί κανείς να λατρεύει ταυτόχρονα τον Χριστό και τον διάβολο.
Ειλικρινά λυπούμεθα διότι οι ποιμένες της ενορίας Αγίας Αικατερίνης του Λονδίνουαδυνατούν να εννοήσουν αυτή την μεγάλη αλλά και στοιχειώδη αλήθεια, ότι δηλαδή  η Γιόγκα είναι μια δαιμονική πρακτική και ως εκ τούτου απόλυτα ασυμβίβαστη με την χριστιανική μας πίστη. Είναι μια καλοστημένη παγίδα των σκοτεινών θιασωτών της «Νέας Εποχής», για την απόσπαση πιστών από την πίστη της Εκκλησίας μας. Μια πρακτική η οποία αποξενώνει τον πιστό από τη σώζουσα χάρη του Χριστού και της Εκκλησίας και τον οδηγεί στην απώλεια. Λυπούμεθα ειλικρινά μπροστά στο τραγικό φαινόμενο, «Ορθόδοξοι» υποτίθεται, ποιμένες, να αγνοούν την αποστολή τους και αντί να οδηγήσουν τα πρόβατα στο Χριστό, να τα οδηγούν στο στόμα του λύκου. Αντί να διδάξουν μαθήματα Ορθοδόξου πνευματικότητος και ζωής, τα οποία μόνον αυτά, μπορούν να βοηθήσουν τον σύγχρονο άνθρωπο και μάλιστα τους νέους, να ξεπεράσουν τα όποια προσωπικά τους προβλήματα, να μετατρέπουν τις ενορίες των σε κέντρα εκμαθήσεως γιόγκα. Αντί να διδάξουν την νοερά προσευχή, διδάσκουν την αντίστροφη απομίμησή της, τη γιόγκα, μέσω της οποίας εισέρχεται μέσα στον χώρο της Εκκλησίας η δαιμονική «πνευματικότητα» της «Νέας Εποχής».  Εδώ επαληθεύεται η προφητική ρήση του μεγάλου σύγχρονου αντιαιρετικού κληρικού, αειμνήστου π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου«Η «Νέα Εποχή» δεν θέλει άδειες εκκλησίες, αλλά γεμάτες από πιστούς, με αλλοιωμένο φρόνημα»!

Κλείνοντας με θλίψη διαπιστώνουμε ότι οι δύο μεγάλες σκοτεινές δυνάμεις της Νέας Εποχής και του Οικουμενισμού εν είδει σαρωτικής θύελλας τείνουν να ισοπεδώσουν τα πάντα στη γηραιά Ήπειρο. Φυσικά δεν περιμέναμε μια διαφορετική εξέλιξη των πραγμάτων στην τοπική αυτή Εκκλησία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στην οποία  όπως είναι γνωστό κυριαρχεί ο Οικουμενισμός σε απίστευτα μεγάλο βαθμό. Διότι είναι αδύνατον εκεί όπου κυριαρχεί ο Οικουμενισμός να μη βρίσκει πρόσφορο και κατάλληλο έδαφος για να αναπτυχθεί και η Νέα Εποχή. Αυτά τα δύο «λουλούδια» φυτρώνουν μαζί και όπου φυτρώνει το ένα, φυτρώνει και το άλλο. 

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ

Κάποιος που θα καταλαβαίνει…

Πήγε κάποτε ένας πιτσιρίκος να αγοράσει ένα σκυλάκι από petshop. Μπαίνει, λοιπόν, στο μαγαζί και ρωτάει τον ιδιοκτήτη πόσο στοιχίζει ένα κουταβάκι. «100 ευρώ» του λέει εκείνος. «Τι κρίμα», λέει ο μικρός, «δεν έχω τόσα χρήματα.» Ψάχνει τις τσέπες του και βλέπει ότι έχει 7,58 ευρώ. «Έχω μόνο τόσα», λέει. «Μπορώ με αυτά να δω τουλάχιστον τα κουτάβια και να τα χαϊδέψω λιγάκι;
Ο καταστηματάρχης το σκέφτεται λίγο, σφυρίζει, και τα κουτάβια έρχονται τρέχοντας κοντά του. Ένα από τα κουτάβια κούτσαινε λίγο και ήρθε τελευταίο στην παρέα. Μόλις το είδε ο μικρός, είπε: «Αυτό θέλω να αγοράσω!» «Μα, αυτό είναι ανάπηρο ξέρεις και δε θα μπορέσει ποτέ να παίξει μαζί σου όπως τα άλλα», του λέει ο κύριος. «Εγώ δε σου συνιστώ να πάρεις αυτό, διάλεξε κανένα άλλο.» «Όχι», λέει ο μικρός, «εγώ αυτό θα αγοράσω όταν μαζέψω τα χρήματα.»
Αφού με τα πολλά ο καταστηματάρχης βλέπει ότι ο μικρός δεν αλλάζει γνώμη, του λέει: «Εντάξει, μπορείς να πάρεις αυτό το κουτάβι δωρεάν, δε θέλω χρήματα.» Έξαλλος ο μικρός τού αποκρίνεται: «Όχι, αυτό το κουτάβι αξίζει τα ίδια χρήματα με τα άλλα, έχει την ίδια αξία.» Βγάζει, λοιπόν, τα 7,58 ευρώ που είχε πάνω του, τα δίνει στον κύριο και του λέει: «Τα υπόλοιπα θα σου τα δίνω ένα ευρώ την ημέρα, ώσπου να σε ξεχρεώσω.»
Ο καταστηματάρχης δεν κατάλαβε την εμμονή του μικρού να αγοράσει ένα ανάπηρο ζώο και τότε ο μικρός σηκώνει το παντελόνι του και δείχνει το πόδι του που ήταν τεχνητό (πρόσθετο μεταλλικό) και λέει: «Δε χρειάζομαι ένα σκύλο να τρέχει γιατί και εγώ δεν μπορώ να τρέξω βλέπετε, και νομίζω ότι ο σκύλος χρειάζεται κάποιον που θα τον καταλαβαίνει!»

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΑΡΙΖΟΝΑΣ: Η ΓΙΑΓΙΑ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ!


Η ΓΙΑΓΙΑ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ

Ήταν μια γιαγιά, που είχε αρρωστήσει βαριά και την πήγαν στο νοσοκομείο και μετά από μια βδομάδα θα την χειρουργούσαν. 
Η γιαγιά όμως διατείνονταν εκεί στο περιβάλλον της, ότι δεν θα προλάβαιναν να την χειρουργήσουν, διότι σε 3 μέρες και ώρα 5 το απόγευμα, θα πέθαινε!! 
Όσοι την άκουσαν άρχισαν να σκέφτονται: '' Η γιαγιά παλάβωσε, τρελάθηκε! Πράγματι, όταν γεράσει ο άνθρωπος, δεν ξέρει τι λέει και τι κάνει...''. 

Όμως η γιαγιά ήταν ένας πνευματικός άνθρωπος! Και πράγματι την τρίτη μέρα της νοσηλείας της, στις 5 το απόγευμα, παρέδωσε το πνεύμα!
Όταν επαληθεύτηκαν τα λόγια της γιαγιά, όλοι άρχισαν να αναζητούν, τι καλό έκανε στη ζωή της, αυτή η γιαγιά. Διαπίστωσαν ότι ήταν νηστευτής μια ολόκληρη ζωή, έφτιαχνε κρυφές ελεημοσύνες και προσευχόνταν νοερώς...
Όταν ο άνθρωπος πληροφορείται από το Θεό, ότι θα πεθάνει, αυτή η Θεϊκή δωρεά επισφραγίζει, ότι είναι για τον παράδεισο.

Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα, Αγίου Όρους.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ: ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΘΑ ΑΛΛΑΖΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ!


Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Με μια ματιά στον ουρανό θα άλλαζαν τα πράγματα.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΣΤΕ ΤΗΝ ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ!


Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Νά ἔχετε φιλότιμο καί νά μήν ἐκμεταλλεύεστε τήν καλωσύνη τῶν ἄλλων. Ὁ φιλότιμος βομβαρδίζεται ἀπό εὐλογία, ἐνῶ ὁ γκρινιάρης γεννᾶ κακομοιριά. Ἡ καρδιά δέν καθαρίζεται μέ «κλίν», ἀλλά μέ φιλότιμο. Νά μήν ἀφήνουμε τόν ἄλλον νά κουράζεται. Νά γινώμαστε θυσία.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΡΙΣΚΕΙ, ΑΛΛΑ ΔΟΞΑΖΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΤΟΤΕ ΣΚΑΖΕΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ!


Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Όταν δεν γκρινιάζει κανείς για μια δυσκολία που τον βρίσκει, αλλά δοξάζει τον Θεό, τότε σκάζει ο διάβολος και πάει σε άλλον που γκρινιάζει, για να του τα φέρει όλα ανάποδα. Γιατί, όσο γκρινιάζει κανείς, τόσο ρημάζει. Μερικές φορές μας κλέβει το ταγκαλάκι (διάβολος) και μας κάνει να μη μας ευχαριστεί τίποτε, ενώ μπορεί κανείς όλα να τα γλεντάει πνευματικά με δοξολογία και να έχει την ευλογία του Θεού.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΓΚΡΙΝΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΓΚΡΙΝΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΑ!


Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Ἡ γκρίνια γίνεται συνήθεια, γιατί ἡ γκρίνια φέρνει γκρίνια καὶ ἡ κακομοιριὰ φέρνει κακομοιριά. Ὅποιος σπέρνει κακομοιριά, θερίζει κακομοιριὰ καὶ ἀποθηκεύει ἄγχος. Ἐνῶ ὅποιος σπέρνει δοξολογία δέχεται τὴν θεϊκὴ χαρὰ καὶ τὴν αἰώνια εὐλογία. Ὁ γκρινιάρης, ὅσες εὐλογίες κι ἂν τοῦ δώσει ὁ Θεός, δὲν τὶς ἀναγνωρίζει. Γι’ αὐτὸ ἀπομακρύνεται ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν πλησιάζει ὁ πειρασμός, τὸν κυνηγάει συνέχεια ὁ πειρασμὸς καὶ τοῦ φέρνει ὅλο ἀναποδιές, ἐνῶ τὸν εὐγνώμονα τὸν κυνηγάει ὁ Θεὸς μὲ τὶς εὐλογίες Του.

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2019

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ: ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ!


Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς: Πήγαινε στην ευχή του Κυρίου. Όλα θα πάνε καλά.

ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ: Σ' ΟΠΟΙΟΝ ΠΑΡΑΠΟΝΙΟΤΑΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΑΠΟΚΡΙΝΟΤΑΝ!


Άγιος Στάρετς Σεβαστιανός: Σ’ όποιον παραπονιόταν για τις καθημερινές δυσκολίες της ζωής και για τις συνεχείς ενοχλήσεις από τούς ανθρώπους, τούς δαίμονες, τά πάθη κ.λπ., αποκρινόταν:
- Μην περιμένεις άνεση και ανάπαυση σε τούτη τη ζωή. Ανάπαυση θα βρεις, ίσως, όταν θα ψάλουν για σένα: «Μετά των άγιων άνάπαυσον, Χριστέ, την ψυχήν του δούλου σου...». Ό άνθρωπος γεννιέται όχι για ν’ αναπαύεται, αλλά για ν’ αγωνίζεται, να μοχθεί, να υπομένει πειρασμούς για χάρη της αιώνιας ζωής. Έδώ, στη γη, είμαστε ξενιτεμένοι. Και οι ξενιτεμένοι δεν βρίσκουν ανάπαυση στην ξενιτιά. ’Έτσι κι εμείς δεν πρόκειται ποτέ να βρούμε ανάπαυση σε τούτη την ξένη χώρα• θα βρούμε, αν αγωνιστούμε, στην αγαπημένη μας πατρίδα, στο κατοικητήριο του Θεού, στη βασιλεία των ουρανών!

ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ: ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!


Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης: Ἂν γνώριζε ὁ κόσμος τὴ δύναμη τῶν λόγων τοῦ Χριστοῦ: «μάθετε ἀπ᾿ Ἐμοῦ, ὅτι πράος εἰμὶ καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ», τότε ὅλος ὁ κόσμος, ὅλη ἡ οἰκουμένη, θὰ ἐγκατέλειπαν ὅλες τὶς ἄλλες ἐπιστῆμες καὶ θὰ μάθαιναν μόνον αὐτὴ τὴν οὐράνια ἐπιστήμη.

ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ: ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΤΑΠΕΙΝΩΘΕΙΣ!


Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης: Για να σωθείς, είναι ανάγκη να ταπεινωθείς. Γιατί τον υπερήφανο, και με τη βία να τον βάλεις στον παράδεισο, κι εκεί δεν θα βρει ανάπαυση, γιατί δεν θα είναι ικανοποιημένος και θα λέει: «Γιατί δεν είμαι εγώ στην πρώτη θέση;» Αντίθετα, η ταπεινή ψυχή είναι γεμάτη αγάπη και δεν επιδιώκει πρωτεία, αλλά επιθυμεί για όλους το καλό και είναι ευχαριστημένη με όλα.

Τρίτη 18 Ιουνίου 2019

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ!


Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή. Και τη δυσκολία και τη θλίψη, τις κάνει προσευχή. Ό,τι και να του τύχει, αμέσως αρχίζει: “Κύριε Ιησού Χριστέ…”. Η προσευχή ωφελεί σε όλα, και στα πιο απλά.
Όλα με την προσευχή τακτοποιούνται. Αλλά πρέπει να έχεις αγάπη, φλόγα στην προσευχή. Να μην έχεις άγχος αλλά εμπιστοσύνη στην αγάπη και στην πρόνοια του Θεού. Όλα είναι μέσα στην πνευματική ζωή. Όλα αγιάζονται, και τα καλά και τα δύσκολα και τα υλικά και τα πνευματικά και όσα αν ποιήτε, προς δόξαν Θεού ποιείτε.

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΕΣΥ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ!


Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Για να σε αγαπούν οι άλλοι, πρέπει πρώτα εσύ να αγαπάς.

ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ: ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ!


Άγιος Αντώνιος: Το μάτι του ανθρώπου βλέπει μόνον αυτά που φαίνονται. Αλλά ο νους κατανοεί και τα αόρατα. Διότι ο θεοφιλής νους, είναι φως της ψυχής. Εκείνος που έχει νουν θεοφιλή, έχει φωτισμένη καρδιά και βλέπει τον Θεόν (νοερά) δια μέσου του ιδίου του νοός του.

ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ: ΤΙΠΟΤΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΤΙΜΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ!


Άγιος Αντώνιος: Τίποτε στον κόσμο αυτόν δεν πρέπει να προτιμάμε από την αγάπη στον Χριστό.

Δευτέρα 17 Ιουνίου 2019

ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ: ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΣΕ ΕΠΙΣΚΙΑΖΕΙ!

Όταν η νεφέλη του αγίου Πνεύματος άρχισε να επισκιάζει τη σκηνή της καρδιάς σου.
Εάν βλέπεις, σε κάθε λογισμό πού κινείται στην ψυχή σου, και σε κάθε ενθύμηση, και στις πνευματικές σου ενατενίσεις την ώρα της ησυχίας σου, να γεμίζουν τα μάτια σου δάκρυα, και να βρέχουν τις παρειές σου, χωρίς εσύ να βιάζεις τον εαυτό σου, να ξέρεις ότι, σ’ αυτή την περίπτωση, άρχισε να ανοίγει ο φράχτης μπροστά σου, για να έρθει η χάρη του Θεού και να καταστραφεί ο εχθρός.
Μπορεί πάλι, να βρίσκεις, από καιρού εις καιρόν, ότι βυθίζεται ο νους σου στην καρδιά σου, χωρίς εσύ να το επιδιώκεις κατά τη συνήθεια σου, και να διαμένει εκεί (ο νους σου) για κάποιο μικρό διάστημα.
Μετά απ’ αυτό, πράγμα πού είναι σύνηθες, μπορεί να βλέπεις τα μέλη του σώματος σου σαν να πέρασαν από μεγάλη αρρώστια, και να βασιλεύει η ειρήνη του Θεού στους λογισμούς σου, και αυτό να κρατάει πολύ. Σ’ αυτή την περίπτωση, να ξέρεις ότι η νεφέλη του αγίου Πνεύματος άρχισε να επισκιάζει τη σκηνή της καρδιάς σου.

Αγίου Ισαάκ του Σύρου
«Περί Θείας Χάριτος»

ΚΟΙΤΑ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΘΕΟ!


Κοίτα πίσω σου και ευχαρίστησε Το Θεό!
Κοίτα μπροστά σου και εμπιστεύσου Το Θεό!
Κοίτα γύρω σου και υπηρέτησε Το Θεό!
Κοίτα μέσα σου και θα βρεις Το Θεό!

ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ- ΒΑΣΙΛΕΥ ΟΥΡΑΝΙΕ!


Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε,
τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας,
ὁ πανταχοῦ παρών, καὶ τὰ πάντα πληρῶν,
ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν, καὶ ζωῆς χορηγός,
ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν,
καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος,
καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ: Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΚΤΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ!


Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ: Σκοπός της ζωής είναι η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος!