ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.
Τετάρτη 31 Ιουλίου 2019
Τρίτη 30 Ιουλίου 2019
ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΘΕΟΛΟΓΩΝ
Για τον
προσφάτως εκλιπόντα σεβασμιότατο
Μητροπολίτη Φθιώτιδος Κυρό Νικόλαο Πρωτοπαπά
Ο
απόστολος Παύλος γράφει στους Εβραίους για το αρχιερατικό αξίωμα του
Χριστού: «Τοιοῦτος γὰρ ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, ...
(Εβρ. 7,26). Και όντως αληθινός επίσκοπος «εις
τύπον και τόπον Χριστού» ήταν ο μακαριστός Μητροπολίτης Φθιώτιδος κυρός
Νικόλαος Πρωτοπαπάς (1948-2019), ο οποίος εξεμέτρησε τους χρόνους της επίγειας
ζωής του, το Σάββατο 27 Ιουλίου 2019 και μετέστη αδόκητα
προς την αγήρω μακαριότητα.
Για τις αρετές αυτού του πολυτάλαντου εκκλησιαστικού ανδρός και για τις
εξαιρετικές ικανότητές του (διοικητικές, πνευματικές, συγγραφικές, κηρυκτικές, φιλανθρωπικές κ.ά), σίγουρα θα μιλήσουν και θα γράψουν
άλλοι πιο ειδήμονες από εμάς. Εμείς ζήσαμε τον μακαριστό μητροπολίτη Νικόλαο
στα φοιτητικά μας χρόνια ως Διευθυντή του Θεολογικού οικοτροφείου της Αποστολικής Διακονίας της
Εκκλησίας της Ελλάδος από το 1984 και εξής (1984-1996), που ήταν τότε στη μονή
Ζωοδόχου Πηγής στο Βύρωνα .
Σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορικής διαδρομής του Θεολογικού
οικοτροφείου (που έφτανε στα όρια αναστολής της λειτουργίας του), ήλθε από την
Τήνο και ανέλαβε καθήκοντα διευθυντού ο Αρχιμ. π. Νικόλαος Πρωτοπαπάς. Με την
οξυδέρκεια, την εργατικότητα, την δυναμικότητα, το κύρος και το επικοινωνιακό
χάρισμα που διέθετε κατάφερε γρήγορα να ξεπεράσει τις δυσκολίες (κυρίως
οικονομικές) και όχι μόνο να συνεχίσει απρόσκοπτα τη λειτουργία του, αλλά στα
χρόνια της εμπνευσμένης διοικήσεως του από τον μακαριστό Νικόλαο, να δει
ένδοξες ημέρες. Διαμέναμε τότε περίπου πενήντα φοιτητές από όλον τον Ορθόδοξο
κόσμο, Έλληνες από όλα τα μέρη της Ελλάδος και της Κύπρου, Ρουμάνοι,
Γεωργιανοί, Τσέχοι, Βούλγαροι , Αφρικανοί από τις χώρες της Ιεραποστολής ,
Αιγύπτιοι , Αιθίοπες κ.ά
Η καλοσύνη ,το ενδιαφέρον, η καταδεκτικότητα, η απλότητα, η αγάπη, η
προσωπική επικοινωνία με τον καθένα χωριστά και όλους μαζί, δεν ήταν για τον
μακαριστό Νικόλαο (αλλά και για την μακαριστή μητέρα του την απλή γλυκύτατη και διακριτική κυρα Μαρία) απλά υπηρεσιακό καθήκον ,αλλά
στάση ζωής. Κι αυτό δεν άλλαξε με το πέρασμα του χρόνου. Έτσι όλοι μας,
ζώντας σαν μια
μεγάλη οικογένεια παρά την διαφορά ηλικίας, νοοτροπίας, εθνικής προέλευσης και
κουλτούρας αισθανόμασταν σαν παιδιά του κι εγγόνια της κυρά Μαρίας. Άλλωστε
παρά το ότι ο μακαριστός είχε σπίτι στην Αθήνα, έμενε συνεχώς μαζί μας και ο
ίδιος και η αγαπητή και σεβαστή μας Κυρά Μαρία. Ήταν και ήμασταν γι’ αυτόν η
οικογένειά του. Τουλάχιστον αυτό αισθανόμασταν.
Καθιέρωσε εκδρομές στη Ι. Μονή του Οσίου Δαβίδ (γνωρίζοντάς μας με τον
Άγιο Ιάκωβο τον Τσαλίκη), στον αγ. Ιωάννη τον Ρώσσο στην Έυβοια, στο άγιον Όρος (στον Άγιο Παΐσιο),
στην Ευαγγελίστρια στην Τήνο, αγρυπνίες και ακολουθίες στα κοντινά μοναστηράκια
στους πρόποδες του Υμηττού, προκάλεσε εκδηλώσεις και επισκέψεις Εκκλησιαστικών
προσωπικοτήτων απ’ όλο τον Ορθόδοξο κόσμο στο Οικοτροφείο. Μας έδωσε την δυνατότητα να καλλιεργήσουμε εκκλησιαστικό ήθος και υγιή
πρότυπα θεολογικά, ιερατικά, Εκκλησιαστικά, Ορθόδοξα.
΄Ηξερε να ανακαλύπτει τις κλίσεις και τις ικανότητες του καθενός και να
τις αξιοποιεί κατάλληλα. Παρακινούσε, προέτρεπε, συμβούλευε, ενδιαφερόταν για
τις σπουδές μας, διαλεγόταν με προσήνεια, επικοινωνούσε με όλους, σου ενέπνεε
εμπιστοσύνη γιατί είχε αγάπη. Υπήρχε αμοιβαία αγάπη και σεβασμός. Με την
ολοκλήρωση των σπουδών μας ,ακόμα κι όταν φεύγαμε και σταδιοδρομούσαμε είτε
στην εκπαίδευση είτε σε Εκκλησιαστικό λειτούργημα , φρόντιζε να ρωτά, να
μαθαίνει για μας, να επικοινωνεί, να στέλνει βιβλία του, να χαίρεται για μας
και τις οικογένειές μας και να μας δείχνει ανιδιοτελώς το ενδιαφέρον και την
αγάπη του.
Θα ήταν λοιπόν παράλειψη και αγνωμοσύνη προς αυτή την εξέχουσα
εκκλησιαστική μορφή, αν δεν αρθρώναμε ένα λόγο ευχαριστίας, ένα λόγο
ευγνωμοσύνης. Αν δεν καταθέταμε ένα δάκρυ πένθους, αν δεν ανάβαμε ένα κερί ικεσίας, στον απλό ,
καταδεκτικό, πολυτάλαντο, αξιοσέβαστο όντως Ιεράρχη, που μας φέρθηκε στα
δύσκολα φοιτητικά μας χρόνια ως φυσικός και πνευματικός κυριολεκτικά πατέρας.
Ενώνουμε
λοιπόν την ασήμαντη φωνή μας , μαζί με όλων των άλλων ευεργετηθέντων επωνύμων
και ανωνύμων ανθρώπων και ασπαζόμενοι περίλυποι για τελευταία φορά το τίμιο λείψανό του αναφωνούμε ευλαβικά μαζί με όλο
το πλήρωμα της Εκκλησίας του Χριστού:
Νικολάου
Αρχιερέως του θεοπροβλήτου , θεοφιλούς τε και λαοφιλούς μητροπολίτου της
αγιωτάτης μητροπόλεως Φθιώτιδος Αιωνία η μνήμη!!!
Καλό
παράδεισο πολυσέβαστέ μας πάτερ και Δέσποτα. Εύχου υπέρ ημών. Αμήν.
Πρώην φοιτητές του Θεολογικού Οικοτροφείου της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος των ετών 1984-1990
Πρώην φοιτητές του Θεολογικού Οικοτροφείου της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος των ετών 1984-1990
ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΟΥΝ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ!
Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Αν έχουμε
λογισμούς που θέλουν να διορθώσουν τα λάθη των άλλων, είναι σα να τους χτυπάμε.
Ανεξάρτητα πόσο κοντά μας είναι κάποιο πρόσωπο, θα απομακρυνθεί από μας, διότι
θα του έχουμε δώσει ένα σκαμπίλι με τους λογισμούς μας. Κι εμείς νομίζουμε ότι
οι λογισμοί δεν είναι τίποτα!
ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ: ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΑΚΑΘΑΡΤΟΥΣ ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΑΣ!
Άγιος Λουκάς Κριμαίας: Μας κάνουν
ακάθαρτους όλα εκείνα που βγαίνουν από μέσα μας. Και από μέσα μας βγαίνουν όχι
μόνο τα λόγια αλλά και οι πράξεις και γενικά όλη η συμπεριφορά μας. Τα λόγια,
τα έργα, ακόμα το βλέμμα μας φανερώνουν την κατάσταση που βρίσκεται η ψυχή μας.
Αν τα λόγια μας είναι γεμάτα κακίες και συκοφαντίες, αν τα έργα μας δεν είναι
καθαρά και όλη η συμπεριφορά μας δείχνει την κακία, την υπερηφάνεια, τη
μεγαλομανία και την τάση να προβάλλουμε τον εαυτό μας, αυτό μας κάνει
ακάθαρτους.
ΑΓΙΟΣ ΤΥΧΩΝ ΤΟΥ ΖΑΝΤΟΝΣΚ: ΑΝ ΔΕΙΣ Ή ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΑΜΑΡΤΑΝΕΙ, ΜΗ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΙΣ!
Άγιος
Τύχων του Ζαντόνσκ: Ἄν δεῖς ἤ ἀκούσεις κάποιον ν’ ἁμαρτάνει, μήν τόν
κατακρίνεις. Γιατί, ἄν ἐσύ πεῖς τό ἁμαρτημά του σ’ ἕναν, αὐτός θά τό πεῖ σέ
δεύτερο, ἐκεῖνος σέ τρίτο, ὁ τρίτος σέ τέταρτο, κι ἔτσι θά τό μάθουν ὅλοι καί
θά τόν κατακρίνουν, πράγμα πού εἶναι βαρύ. Αἰτία ὅλης αὐτῆς τῆς καταστάσεως θά
εἶσαι ἐσύ, πού διαφήμισες πρῶτος τό παράπτωμα τοῦ ἀδελφοῦ σου.
Δευτέρα 29 Ιουλίου 2019
ΕΤΣΙ ΗΤΑΝ ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 100 ΧΡΟΝΙΑ- Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ ΣΤΟ «ΛΙΚΝΟ» ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Πώς ήταν το Άγιο Όρος πριν από έναν αιώνα,
ποιά ήταν τα διακονήματα των μοναχών και ποιά η καθημερινότητα στην Αθωνική
Πολιτεία, στο «λίκνο» της Ορθοδοξίας, περιγράφει με μαγνητοσκόπηση της εποχής
του 1917, ένα κινηματογραφικό συνεργείο λήψεων.
Όλες οι
απαντήσεις βρίσκονται σε αυτό το εξαιρετικά σπάνιο υλικό από το Άγιο
Όρος, που κινηματογραφήθηκε κατά τα έτη 1917 και 1918 και δείχνει τη
λειτουργική ζωή και όλα όσα βρήκαν παρακαταθήκη οι σημερινοί μοναχοί που
διακονούν σήμερα το Περιβόλι της Παναγίας, αλλά και από τα Μετέωρα.
Το πρώτο μέρος του
βίντεο γαλλικής παραγωγής που φιλοξενείται από την «Αγιορειτική
Ταινιοθήκη», περιέχει υλικό από τα Μετέωρα με θέα τις πεδιάδες της
Θεσσαλίας.
Το μεγαλύτερο μέρος
του βίντεο, ωστόσο, είναι αφιερωμένο στο Άγιο Όρος, και περιλαμβάνει ιερές
πομπές από την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου προς στις Καρυές και από την Ιερά
Μονή Ιβήρων προς το Βατοπαίδι καθώς και σπάνια πλάνα από τις Ιερές Μονές.
Διακριτό είναι επίσης
το Μοναστήρι της Σιμωνόπετρας, που κρέμεται στην αρχαία πλαγιά με θέα στη
θάλασσα.
Το συγκεκριμένο υλικό
αποτελεί παράθυρο στο παρελθόν και κάνει τον θεατή να ταξιδεύει στην
καθημερινότητα των μοναχών, των αρχών του περασμένου αιώνα.
Δείτε το συγκλονιστικό από κάθε άποψη βίντεο
ΓΕΡΩΝ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΑΡΒΟΥ: Ο ΘΕΟΣ ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΣΗΜΑΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΣΤΟΥΜΕ!
Γέρων Ιουστίνος Πάρβου: Ο Θεός κατά κάποιον
τρόπο μας δείχνει σημάδια για να ετοιμαστούμε. Εμείς όμως δεν δίνουμε σημασία.
Αυτό σημαίνει ότι τα πάθη μάς τύφλωσαν τόσο πολύ, που δεν μπορούμε να
ξεχωρίσουμε το καλό από το κακό. Η γενιά αυτή είναι τόσο τυφλωμένη από τα πάθη,
που ακόμη κι αν δουν βομβαρδισμούς ή οτιδήποτε άλλο δεν πρόκειται να
μετανοήσουν... Όπως λέει και η Γραφή ο καθένας είναι αλυσοδεμένος από κάποιο
πάθος. Και όταν θα μας βρει το κακό, τότε δεν θα έχουμε τη δύναμη να
μετανοήσουμε. Ο καθένας προσπαθεί να ικανοποιήσει το πάθος του. Οι καρδιές
έχουν πετρώσει. Αυτός που δεν αγωνίστηκε εναντίον των παθών του, δεν θα βρει
θεία βοήθεια στον καιρό των διωγμών. Ο Θεός μας στέλνει σημάδια για να έλθουμε
”εν εαυτώ” και να μετανοήσουμε. Να πάμε στους πνευματικούς για να
εξομολογηθούμε, να κοινωνήσουμε με το σώμα και το αίμα του Χριστού για να
πάρουμε δύναμη...''
ΓΕΡΩΝ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΑΡΒΟΥ: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ!
Γέρων Ιουστίνος
Πάρβου: Πρέπει να επιμένουμε στην εσωτερική εργασία. Όταν δεν ζούμε αυτά πού
λέμε στην προσευχή, αυτές οι προσευχές είναι μάταιες. Μέχρι τώρα μπορούσαμε να
ξεπερνάμε τις καθημερινές μας δυσκολίες κάνοντας κάποια επιφανειακά θρησκευτικά
καθήκοντα, αλλά αυτό δεν θα είναι αρκετό για τούς καιρούς πού έρχονται. Αν δεν
έχουμε συντετριμμένη καρδιά, δεν θα μπορούμε να αντέξουμε στα ψυχολογικά
βασανιστήρια.
Θα έρθει εποχή πού
μόνο αυτοί πού έχουν πείρα της χάριτος τού Θεού θα μπορέσουν να διακρίνουν το
καλό από το κακό. Θα γίνουν φοβερές προδοσίες, γι’ αυτό προσευχηθείτε,
προσευχηθείτε, για να μην πέσετε στην παγίδα της προδοσίας….
ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ: ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΘΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΥΠΟΤΑΞΕΙΣ ΚΙ ΑΠΟ ΚΑΜΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ Ν' ΑΠΑΛΛΑΓΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΧΑΡΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!
ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ!
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!
«Μου αναπτέρωσες πολύ
το κουράγιο και μ’ έκανες να σκιρτώ από χαρά γιατί, αφού μου ανήγγειλες τα
δυσάρεστα, πρόσθεσες τη φράση, που πρέπει να λέμε σε όλα όσα συμβαίνουν,
λέγοντας: Δόξα λοιπόν τω
Θεώ για όλα (Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν). Αυτή η φράση είναι θανατηφόρο
πλήγμα για τον διάβολο! Είναι πολύ μεγάλη γι’
αυτόν που την λέει σε κάθε κίνδυνο, προϋπόθεση ασφάλειας κι ευχαρίστησης. Γιατί μόλις την απαγγείλει κανείς, αμέσως
διασκορπίζεται το σύννεφο της λύπης. Μην
παύσεις να την λες και να ασκείς και τους άλλους σ’ αυτό. Έτσι και η φουρτούνα που μας βρήκε, κι αν ακόμη γίνει
μεγαλύτερη, θα μεταβληθεί σε γαλήνη. Έτσι κι
όσοι δοκιμάζονται θα πάρουν μεγαλύτερη αμοιβή παράλληλα προς την απαλλαγή τους
απ’ τα δεινά. Αυτή η φράση ανέδειξε τον Ιώβ
νικητή, αυτή η φράση έτρεψε σε φυγή τον διάβολο, κι αφού τον γέμισε από ντροπή
τον έκανε να αναχωρήσει, αυτή είναι εξάλειψη κάθε ταραχής…»
[Απ’ την 193 Επιστολή
του]
Σημειώνεται ότι με την φράση αυτή ο Άγιος
Ιωάννης Χρυσόστομος άφησε την τελευταία του αναπνοή!
Κυριακή 28 Ιουλίου 2019
ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΑΡΙΖΟΝΑΣ: ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΦΩΤΙΣΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΝ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΟΥΛΕΣ!
Γέρων Εφραίμ Αριζόνας: Οι Άγιοι Πατέρες
φωτίστηκαν και μας άφησαν αυτές τις προσευχούλες. Τρία και δύο γράμματα, «Κύριε
Ιησού Χριστέ, ελέησον ημάς» και «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς». Δεν είναι να
διαβάσουμε εγκυκλοπαίδειες, ούτε πολλά βιβλία. Μ’ αυτές τις δύο προσευχούλες,
σωζόμαστε όλοι οι Χριστιανοί. Οι μοναχοί που δεν έχουν τις μέριμνες των
κοσμικών, προσεύχονται πολύ και φθάνουν ψηλά. Τους βοηθάει πολύ και η Παναγία
μας. Είναι σαν να μιλούν στο αυτί του Χριστού μας, γιατί είναι αφοσιωμένοι στη
προσευχή και αυτό είναι το κύριο έργο τους και όποιος έχει το δώρο της
προσευχής στη καρδιά του, όταν πεθάνει δεν τον αγγίζουν τα τελώνια. Πηγαίνει
μετά τον θάνατό του , κατευθείαν στο Χριστό μας. Δεν έχει εμπόδια, γιατί το
όνομα του Χριστού έχει δύναμη. Είναι πυρ ο Θεός.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)



















