Άγιος Άνθιμος της Χίου: Αδελφοί μου, συμπάθεια να έχετε ο ένας για τον άλλον. Όχι με μίσος και έχθρα, όχι με φθόνον και κακία, όχι με πονηρία και σκληρότητα ψυχής και απανθρωπιά. Παρά με συμπάθεια, με μακροθυμία, με καρτερία, με σπλάγχνα οικτιρμών και φιλανθρωπίας. Σήμερα είσαι συ, αύριο εγώ, τώρα σφάλλει ο ένας, σε λίγο ο άλλος. Kάθε στιγμή μας συγχωρεί ο Θεός. Kαι μεις να συγχωρούμεν αλλήλους μας, και μεις να κλαύσωμεν και να θρηνήσωμεν και να λυπηθούμεν και να συμπονέσωμεν και να παρακαλέσωμεν τον Θεόν για το σφάλμα του αδελφού μας. Αυτή είναι η μεγαλυτέρα αρετή. Όσες αρετές και αν έχης, όσα καλά έργα και προσευχές και αγαθοεργίες και αν κάμης, όλα τα υπερβαίνει, εάν πης ένα λόγο: Θεέ μου, συγχώρεσε τον αδελφόν μου για ό,τι μου έκαμε.
ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.
Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2023
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ ΤΙΣ ΛΟΙΜΩΔΕΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ!
– Ποιες είναι οι λοιμώδεις ασθένειες;
– Οι ασθένειες, Γέροντα, που μεταδίδονται με τα μικρόβια .
– Τότε να παρακαλάτε την Αγία Βαρβάρα να σας βοηθάη, για να μη μεταδίδεται το «μικρόβιο» της ζήλειας μεταξύ σας. Να φωτοτυπήσης της Παράκληση της Αγίας Βαρβάρας και να την μοιράσης στις αδελφές.
– Η Αγία Βαρβάρα, Γέροντα, είναι προστάτις και του Πυροβολικού.
– Ε, καλά, ένας Άγιος μπορεί να κάνει όλα τα διακονήματα.
– Γέροντα, και η Αγία Ειρήνη είναι προστάτις της Χωροφυλακής.
– Ναι, γι’ αυτό όταν καμμιά φορά δεν έχης ειρήνη , να παρακαλάς την Αγία Ειρήνη, που κυβερνάει και ολόκληρο το σώμα της Χωροφυλακής και φέρνει ειρήνη, να φέρνη την ειρήνη και μέσα στην καρδιά σου.
Αυτή είναι και η δουλειά όλων γενικά των Αγίων∙ να βοηθούν να βοηθούν και να προστατεύουν εμάς τους ταλαίπωρους ανθρώπους από τους ορατούς και αοράτους πειρασμούς.
Δική μας δουλειά είναι, όσο μπορούμε, να ζούμε πνευματικά, να μη στεναχωρούμε τον Χριστό, να ανάβουμε το καντηλάκι στους Αγίους και να τους παρακαλούμε να μας βοηθούν. Σε αυτήν την ζωή έχουμε ανάγκη βοηθείας, για να μπορέσουμε να πάμε κοντά στον Χριστό.
Στην άλλη ζωή, εάν ο Θεός μας αξιώση και πάμε κοντά Του, ούτε και τους Αγίους θα «κουράζουμε», αλλά ούτε και θα υπάρχη λόγος να τους παρακαλούμε να μας βοηθήσουν.
Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2023
ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΝΑ ΖΗΤΑΜΕ ΝΑ ΛΑΜΨΕΙ ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ ΤΟ ΑΚΗΡΑΤΟΝ ΦΩΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΓΝΩΣΕΩΣ!
Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Να ζητάμε να λάμψει εντός μας το ακήρατον φως της θείας γνώσεως και να ανοίξει τα πνευματικά μας μάτια, για να κατανοήσουμε τα θεία Του λόγια. Με τον τρόπο αυτό, χωρίς να το καταλάβουμε, αγαπάμε τον Θεό χωρίς σφιξίματα, προσπάθεια κι αγώνα. Αυτά που είναι δύσκολα στους ανθρώπους, για τον Θεό είναι πολύ εύκολα. Τον Θεό θα Τον αγαπήσουμε ξαφνικά, όταν η χάρις θα μας επισκιάσει. Αν αγαπήσουμε πολύ τον Χριστό, η ευχή θα λέγεται μόνη της. Ο Χριστός θα είναι συνεχώς στο μυαλό μας και στην καρδιά μας.
ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ: ΟΤΑΝ ΘΕΛΗΣ ΝΑ ΙΔΗΣ ΑΓΑΠΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ!
Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής: Όταν θέλης νά ιδής αγάπην Χριστού, υπόμεινον είς ό,τι σου έλθει, όχι όπου αρέσεις εσύ, αλλ' όπου θελήσει ο Κύριος νά σέ δοκιμάση.
Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023
ΑΓΙΟΣ ΑΓΓΕΛΗΣ Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΕΚ ΤΟΥ ΑΡΓΟΥΣ
Ο Άγιος Αγγελής ο Νεομάρτυρας μαρτύρησε στη Χίο. Η καταγωγή του ήταν από το Άργος της Πελοποννήσου και ζούσε στο Κουσάντασι (Έφεσο) της Μικράς Ασίας. Εργαζόταν ως πρακτικός γιατρός. Ήταν άνθρωπος ήσυχος, ευλαβής, φιλακόλουθος και ελεήμων.
Κάποια μέρα σε μια συνάντηση έτυχε να βρίσκεται ένας Γάλλος άθεος, ο οποίος χλεύαζε τη χριστιανική πίστη. Ο Αγγελής με παρρησία αντέκρουσε τα επιχειρήματα του Φράγκου. Του πρότεινε μάλιστα να μονομαχήσουν, εκείνος πάνοπλος και ο άγιος μόνο με ένα ξύλο, πιστεύοντας πως θα τον νικήσει με τη δύναμη της πίστης. Ο Γάλλος δέχτηκε. Έκαναν μάλιστα και έγγραφη συμφωνία στην πρεσβεία. Ο Αγγελής έτρεξε στον πνευματικό του, εξομολογήθηκε και ζήτησε την ευχή του. Ο πνευματικός πάσχισε να τον αποτρέψει, αλλά ο Αγγελής επέμενε. Έτσι, ο ιερέας του έδωσε τελικά ευλογία.
Ο Αγγελής έμεινε άγρυπνος όλη τη νύχτα προσευχόμενος και ζητώντας από το Θεό να τον ενισχύσει εναντίον του βλάσφημου Γάλλου. Μ’ αυτό τον τρόπο προετοιμάστηκε πνευματικά για τη μονομαχία. Όμως, ο Θεός δεν επέτρεψε να γίνει τελικά ανθρωποκτονία. Αφού κοινώνησε ο Αγγελής των αχράντων Μυστηρίων, εμφανίστηκε μπροστά στο Γάλλο. Τότε τρόμος και δειλία κυρίευσε τον Φράγκο και μπροστά σε όλους εγκατέλειψε καταντροπιασμένος τη μονομαχία. Έτσι, νικητής ανακηρύχθηκε ο άγιος.
Μετά το γεγονός αυτό, ο Αγγελής κλείστηκε στον εαυτό του. Έμενε διαρκώς στο σπίτι του. Μόνο δύο φίλοι του τον επισκέπτονταν, του έφερναν τροφή και προσπαθούσαν να του διώξουν τη μελαγχολία και την υποχονδρία, όπως νόμιζαν. Αυτός όμως, τους έλεγε να μην κοπιάζουν μάταια, διότι είχε αποφασίσει να μαρτυρήσει για το Χριστό. Νυχθημερόν φανταζόταν τα στίγματα του Χριστού στο σώμα του. Τον κατέτρωγε δυστυχώς η υπερηφάνεια, ότι τάχα νίκησε τον αντίπαλο λόγω της μεγάλης πίστης του. Βρίσκοντας τότε ευκαιρία ο ανθρωποκτόνος διάβολος, του υπέβαλε την ιδέα να τουρκέψει για να μαρτυρήσει στη συνέχεια.
Έτσι, το Σάββατο του Λαζάρου του έτους 1813 μ.Χ., πήγε στους Τούρκους ζητώντας να γίνει μουσουλμάνος. Οι Τούρκοι αρχικά τον έδιωχναν με βρισιές, ύστερα όμως, μπροστά στην επιμονή του, τον δέχθηκαν. Αμέσως μετά την εξώμοσή του, άρχισε να κάνει διάφορες παράλογες πράξεις, ώστε να τον οδηγήσουν στο δικαστήριο, να ομολογήσει τον Χριστό και να μαρτυρήσει. Όμως, δεν έγινε έτσι, αλλά τον έδιωξαν ως τρελό και τον έστειλαν στη Χίο.
Στη Χίο συνέχισε την παράξενη συμπεριφορά. Σε κάθε εκκλησία που συναντούσε έμπαινε μέσα και με λυγμούς έκανε μετάνοιες, χτυπούσε αλύπητα το κεφάλι του στο δάπεδο, τόσο που ο χτύπος ακουγόταν μακριά και ύστερα ασπαζόταν με πολλή ευλάβεια τις εικόνες.
Συμμετείχε στις ακολουθίες λέγοντας τόσο κατανυκτικές προσευχές στον Χριστό, την Παναγία και τους αγίους, ώστε όλοι θαύμαζαν, πώς είχε προσαρμόσει τόσο ωραία και είχε αποστηθίσει όλες εκείνες τις ευχές, οι οποίες προκαλούσαν στους υπολοίπους δάκρυα και συμπάθεια προς τον μάρτυρα. Άλλοτε πάλι, έδινε λειτουργίες στους ιερείς και ελεημοσύνες στους φτωχούς, ώστε να δέονται στο Θεό γι’ αυτόν. Στους Χριστιανούς έλεγε, να προσεύχονται στο Θεό, για να φέρει εις πέρας τον αγώνα του. Αν τον επαινούσαν για την επιθυμία του αυτή, αγρίευε, έβριζε και γινόταν απειλητικός. Προκαλούσε και με άλλους τρόπους τους Τούρκους, για να τους ερεθίσει, ώστε να καταφέρει το σκοπό του.
Κάποτε, ενώ ήταν περίοδος ραμαζανιού, κάθισε κάτω από ένα τούρκικο σπίτι, έπινε νερό και κάπνιζε. Κατέβηκε λοιπόν κάτω ο σπιτονοικοκύρης και έδειρε τον Αγγελή. Άλλοτε πάλι, ενώ ήταν ραμαζάνι, κάθισε μπροστά στην πόρτα του δικαστηρίου, άπλωσε το μαντήλι του, έτρωγε και έπινε κρασί. Κανείς όμως, δεν ασχολήθηκε μαζί του.
Συχνά πήγαινε στον τάφο του αγίου Μακαρίου Νοταρά, καθοδηγητή πολλών νεομαρτύρων και προσευχόταν με δάκρυα αγκαλιάζοντας το μνημείο, ώστε με τις πρεσβείες του αγίου, να αξιωθεί να μαρτυρήσει. Άλλοτε πήγαινε σε ένα εξωκλήσι, όπου συναντιόταν με έναν πνευματικό. Προσευχόταν με πολλή κατάνυξη και συντριβή, μένοντας για πολλή ώρα εκστατικός, λες και αρπαζόταν ο νους του σε θεία θεωρία. Όμως, δεν αποκάλυπτε τις πνευματικές του εμπειρίες αλλά προσποιούταν το σαλό.
Έχοντας πλέον συνειδητοποιήσει ότι ξεγελάστηκε από τον δόλιο δαίμονα, αναγνώρισε την ανθρώπινη αδυναμία του και μετενόησε ειλικρινώς αναθέτοντας όλη του την ελπίδα στον Θεό τότε λοιπόν, ο Θεός τον αξίωσε για εκείνο, που τόσο σφοδρά επιθυμούσε.
Αφού παρέμεινε έξι μήνες στη Χίο, προετοιμαζόμενος πνευματικά, με συντετριμμένη πλέον καρδιά εισήλθε στο στάδιο του μαρτυρίου. Μια μέρα ξυρίζει τα γένια του και πηγαίνει στο τελωνείο. Μόλις τον είδαν οι Τούρκοι απορημένοι τον ρώτησαν γιατί ξύρισε τα γένια του. Εκείνος τους απάντησε, πως όσο ήταν Τούρκος τα άφηνε, επειδή οι Τούρκοι τα έχουν περί πολλού. Τώρα όμως που ξαναέγινε Χριστιανός, τα έκοψε ως περιττά και άχρηστα, επειδή εδώ οι Χριστιανοί συνήθιζαν να ξυρίζονται.
Προσπάθησαν να τον συνετίσουν. Βλέποντας όμως ότι δε γίνεται τίποτα, τον έκλεισαν σιδηροδέσμιο στο κάστρο. Όλη τη νύχτα τον βασάνιζαν. Την άλλη μέρα τον οδήγησαν στον διοικητή του νησιού, όπου είχαν συγκεντρωθεί και οι αγάδες. Επεχείρησαν με υποσχέσεις και απειλές να τον μεταπείσουν. Θέλησαν να τον ανεβάσουν βιαίως στο τζαμί σέρνοντάς τον και χτυπώντας τον άσπλαχνα. Όμως, ο μάρτυρας φώναζε πως ήταν καλύτερα γι’ αυτόν να τον θανατώσουν εκείνη τη στιγμή, παρά να ανέβει στο Τζαμί, διότι ήταν πλέον και πάλι Χριστιανός.
Επειδή ο Αγγελής έμενε σταθερός στο Χριστό, τον έκλεισαν και πάλι στη σκοτεινή φυλακή με τα πόδια στο τουμπρούκι. Την άλλη μέρα, 3 Δεκεμβρίου του 1813 μ.Χ. μη καταφέρνοντας να του αλλάξουν γνώμη, τον οδήγησαν στη θέση Βουνάκι, όπου τον απεκεφάλισαν.
Το μαρτυρικό του λείψανο τρία μερόνυχτα έμεινε στον τόπο της εκτέλεσης. Οι Χριστιανοί προσπαθούσαν να πάρουν κάτι από τα ενδύματα του μάρτυρα ή από το αίμα του, δίνοντας χρήματα στους φρουρούς. Ένας Χριστιανός πρότεινε χιλιάδες γρόσια να πάρει το άγιο λείψανο για ταφή, αλλά οι Τούρκοι δε δέχτηκαν. Επειδή κάποιος ιερέας άρπαξε την τιμία κάρα του αγίου και την καταφιλούσε μπροστά στους Τούρκους, σκλήρυναν τη στάση τους και σήκωσαν το άγιο λείψανο μαζί με την κεφαλή και το χώμα, που είχε βραχεί από το αίμα και τα έριξαν στο πέλαγος σε 25 οργυιές βάθος. Τη νύχτα προσπάθησαν κάποιοι φιλομάρτυρες Χριστιανοί να τα βγάλουν αλλά δεν το κατόρθωσαν. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 3 Δεκεμβρίου.
Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2023
ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ: Η ΔΟΚΙΜΗ ΜΟΝΑΧΗ ΚΑΙ Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ
Και όταν ετελείωνε, την τελευταία βραδυά, η ηγουμένη βλέπει σε όραμα τη μοναχή, η οποία της είπε:
– Μητέρα μου, όσα μνημόσυνα και αν μου κάμετε, εγώ κολάστηκα, έχασα τη ψυχή μου.
– Παιδί μου, λέει η ηγουμένη, …. εάν εσύ κολάστηκες, ποιός θα σωθή; Αλοίμονο στον ταλαίπωρο άνθρωπον!!!
Απαντά η μοναχή:
– Εγώ προτού έλθω εις την ευλογημένη συνοδεία σας, εξαπατήθηκα από ένα νέο, ο οποίος μου υποσχέθηκε, οτι θα με έπερνε, αλλά το φοβερό ήταν οτι με κατέστησε έγκυο. Μετά δε απ’ αυτό το φρικτό, φέρθηκε άνανδρα και με εγκατέλειψε την δυστυχισμένη. Τότε εγώ πάνω στην απελπισία μου έκανα έκτρωση, φόνο, σκώτοσα και έρριξα το παιδί, που είχα μέσα μου. Γι’ αυτά τα δύο ανόσια αμαρτήματα μου έκλαψα πικρά, μετανόησα, συχάθηκα τότε τον κόσμο και τα του κόσμου, γι’ αυτό και αποφάσισα να γίνω μοναχή, να δώσω την καρδιά μου στον Χριστό και εκεί να θρηνώ τις αμαρτίες μου. Γι’ αυτές τις αμαρτίες έκλαψα, γι’ αυτές έκανα οτι έκανα, για τα οποία όλες σας με μακαρίζατε. Πλήν όμως δεν εξομολογήθηκα τα φρικτά αυτά αμαρτήματα σε ιερέα, απο ντροπή και γι’ αυτό κολάσθηκα!
Ω! Θεέ μου! Τι φοβερόν! Βλέπεις αναγνώστα μου; Βλέπεις παιδί μου, ούτε τα δάκρυα, ούτε οι μετάνοιες, ούτε οι αγρυπνίες, μηδέ η βασίλισσα των αρετών της Μοναχικής πολιτείας, η υπακοή λέγω, ούτε τίποτε άλλο από όσα καλά έκαμε, δεν την έσωσε – εφ όσον έλλειψε η καθαρά εξομολόγησης. Δεν αρκεί να μετανοήση κανείς για τις πράξεις του και να σωθή, αλλά απαραιτήτωνς θα πρέπει και να εξομολογηθή τα αμαρτήματα για τα οποία μετανόησε.
Χιλιάδες, εκατομμύρια άνθρωποι με φοβερά ακατονόμαστα και παμπολλα αμαρτήματα, δια της μετάνοιας και καθαρής εξομολογήσεως σώθησαν και μάλιστα πολλοί απ’ αυτούς, που απέδωσαν καρπούς μετανοίας άξιους, αγίασαν και τους αντιδόξασεν ο Θεός. Όπως τον άγιο Κυπριανό τον άλλοτε μάγο, τον Μωυσή τον Αιθίοπα τον άλλοτε αρχιληστή, την οσία Μαρία την Αιγυπτία, Πελαγία, Ευδοκία, Μαρίαν του Αβραμίου, που ήσαν πρώτα γυναίκες “κοινές” του υποκόσμου και τόσοι άλλοι που διαβάζουμε στο Συναξαριστή. Ενώ τόσοι, με πάμπολλα αμαρτήματα, ηγίασαν και εθαυματούργησαν διότι καθαρά εξομολογήθηκαν, η δυστυχισμένη εκείνη μοναχή, που αναφέρουμε προηγουμένως, για δύο αμαρτήματα εκολάσθη
Γι’ αυτό μη ξεθαρρεύης λοιπόν αδελφέ μου και στηρίζης την ελπίδα σου στις ελεημοσύνες η σε οτι άλλο καλό και αν είναι αυτό και μη ελπίζης να σωθής, εάν δεν καθαρίσης τη ψυχή σου πρωτίστως, στο Μέγα Μυστήριο της εξομολογήσεως, σε ιερέα Ορθοδόξου Εκκλησίας και να τα πεις όλα, χωρίς ν’ αφίσης τον παραμικρό λεκέ, που θα σκιάζη την αθάνατη ψυχή σου. Τότε μόνο θα αισθανθής ανακούφιση και τότε μόνο θα δικαιωθής από τον Θεό, όταν τα εξομολογηθής όλα.
Μη διστάζης, εάν είναι πολλά και φοβερά – όσα περισσότερα και μεγαλύτερα είναι τόσο μεγαλύτερη χαρά θα δώσης στον Θεό και στους Αγγέλους.
Η Γραφή μας λέγει, οτι οι Άγγελοι πανυγηρίζουν στον ουρανό ” για ένα αμαρτωλόν μετανοημένο”
ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!
Ο άγιος Πορφύριος, εξόχως φωτισμένη και αγαπημένη μορφή της εποχής μας, μιλάει πολλές φορές και για τη σχέση Θεού και ανθρώπου. Τη σχέση που ο Θεός δημιουργεί με τον άνθρωπο, αλλά και τη σχέση που ο άνθρωπος δημιουργεί με τον Θεό. Λέει:
» Το Ευαγγέλιο λέει με συμβολικές λέξεις για τον άδικο, ότι θα βρεθεί εκεί όπου υπάρχει “ο τριγμός και ο βρυγμός των οδόντων”, διότι μακράν του Θεού έτσι είναι… Αυτές οι λέξεις δημιουργούν το φόβο της κολάσεως. Όλα έχουν τη σημασία τους, το χρόνο και την περίστασή τους. Η έννοια του φόβου είναι καλή για τα πρώτα στάδια. Ο άνθρωπος ο αρχάριος, που δεν έχει ακόμη λεπτυνθεί, συγκρατείται από το κακό με το φόβο. Αλλ’ αυτό είναι ένα στάδιο, ένας χαμηλός βαθμός σχέσεως με το θείον. Το πάμε στη συναλλαγή, προκειμένου να κερδίσουμε τον Παράδεισο ή να γλυτώσουμε την κόλαση. Αυτό δείχνει κάποια ιδιοτέλεια, κάποιο συμφέρον. Εμένα δεν μου αρέσει αυτός ο τρόπος. Όταν ο άνθρωπος προχωρήσει και μπει στην αγάπη του Θεού, τι του χρειάζεται ο φόβος; Το να γίνει καλός κάποιος από φόβο στον Θεό κι όχι από αγάπη, δεν έχει τόση αξία.
» Προχωρώντας το Ευαγγέλιο, μας δίνει να καταλάβουμε πως ο Χριστός είναι η χαρά, η αλήθεια, πως ο Χριστός είναι ο Παράδεισος. Πώς το λέει ο ευαγγελιστής Ιωάννης; “Φόβος ουκ έστιν εν τη αγάπη, αλλ΄ η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον φόβον, ότι ο φόβος κόλασιν έχει. Ο δε φοβούμενος ου τετελείωται εν τη αγάπη”. Προσπαθώντας διά του φόβου, μπαίνουμε σιγά σιγά στην αγάπη του Θεού. Πάει τότε η κόλαση, πάει ο φόβος, πάει ο θάνατος. Ενδιαφερόμαστε μόνο για την αγάπη του Θεού. Κάνουμε το παν γι’ αυτή την αγάπη. Ό,τι ο γαμπρός για τη νύφη». (Αγ. Πορφυρίου, Βίος και Λόγοι, σ. 232-235)
Ας δώσει ο άγιος να διαπεράσουμε όλοι μας από τον φόβο στην αγάπη του Θεού!
«Αντιύλη». Ι. Ν. Αγ. Βασιλείου, Πρέβεζα
Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2023
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΕΚΤΡΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΕΡΗ ΑΜΑΡΤΙΑ!
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Αν κάμει έκτρωση,
θα την πληρώσουν τα άλλα παιδιά τους με αρρώστιες και ατυχήματα. Σήμερα οι
γονείς σκοτώνουν τα παιδιά με τις εκτρώσεις και δεν έχουν την ευλογία του Θεού. Παλιά,
αν γεννιόταν ένα παιδάκι άρρωστο, το βάπτιζαν, πέθαινε αγγελούδι, και ήταν πιο
ασφαλισμένο.
Η έκτρωση είναι φοβερή
αμαρτία. Είναι φόνος, και μάλιστα πολύ μεγάλος φόνος, για τι σκοτώνονται
αβάπτιστα παιδιά. Πρέπει να καταλάβουν οι γονείς ότι ή ζωή αρχίζει από την
στιγμή της συλλήψεως.
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΕΣΑΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΑΙ!
Όσιος Παΐσιος ο
Αγιορείτης: Όταν την ώρα που εργάζεσαι έχεις τον νου σου στον Θεό, είναι σαν να
λες την ευχή. Γιατί, και αν λες την ευχή και ο νους σου δεν είναι στον Θεό, τι
ωφελεί; Και όταν κουράζεται κανείς στην ευχή, αν φέρη στον νου του τον Χριστό ή
την Παναγία, πάλι ευχή είναι.
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΝΑ ΒΑΖΕΤΕ ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΤΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΙΤΗΜΑ ΕΙΤΕ ΓΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ!
Όσιος
Παΐσιος ο Αγιορείτης: Να βάζετε καρδιά είτε πρόκειται για αίτημα είτε για
ευχαριστία. Με το κεράκι λέω: «Θεέ μου, Σου ζητάω με όλη μου την καρδιά να μου
κάνης μια χάρη».
Και
με το θυμίαμα λέω: «Σε ευχαριστώ, Θεέ μου, με όλη μου την καρδιά για όλες τις
δωρεές Σου. Σ’ ευχαριστώ που συγχωρείς τις δικές μου τις πολλές αμαρτίες και
την αχαριστία όλου του κόσμου και την δική μου την αχαριστία την πολλή».
ΟΣΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ: ΜΕΙΝΕ ΛΙΓΟ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ!
«Πρέπει να μαζευτούμε. Να μαζέψουμε και τη διάνοια και την ψυχή. Όλα. Και να κλείσουμε τις θύρες. Ποιες είναι οι θύρες; Είναι οι αισθήσεις. Μαζέψου μέσα και κλείσε τις πόρτες. Μείνε λίγο με τον εαυτό σου, βρε παιδί μου. Θα πεθάνεις και δεν θα τον έχεις γνωρίσει. Θα φύγεις και δε θα τον έχεις αγαπήσει, δε θα τον έχεις πονέσει. Άμα δεν τον έχεις πονέσει, πώς θα τον σώσεις; Άμα δεν τον έχεις αγαπήσει πώς θα αγαπήσεις τον άλλον; Δεν λέει ο Κύριος, «αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν»; Εκεί, μέσα σου αρχίζει η δουλειά.»
Από το βιβλίο «Έλα Φως…» Συνάντηση με τον Όσιο Εφραίμ τον Κατουνακιώτη, του π. Σπυρίδωνα Βασιλάκου.
Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2023
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΕΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕΤΑΙ!
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Η βοήθεια του Θεού δεν εμποδίζεται ούτε από ανθρώπους ούτε από δαίμονες. Δεν είναι τίποτε δύσκολο για τον Θεό ούτε για έναν Άγιο. Το εμπόδιο σε εμάς τους ανθρώπους είναι η ολιγοπιστία, με την οποία εμποδίζουμε τις μεγάλες δυνάμεις να μας πλησιάσουν. Και ενώ υπάρχει τόσο μεγάλη δύναμη δίπλα μας, εμείς, επειδή υπάρχει μέσα μας σε μεγάλο βαθμό το ανθρώπινο στοιχείο, δεν μπορούμε να καταλάβουμε το θείο, που ξεπερνάει όλου του κόσμου τις ανθρώπινες δυνάμεις, γιατί οι θείες δυνάμεις είναι παντοδύναμες.
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ!
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Έρχονται δύσκολα χρόνια. Θα έχουμε δοκιμασίες μεγάλες. Θα έχουν μεγάλο διωγμό οι χριστιανοί. Και βλέπεις, οι άνθρωποι ούτε καν καταλαβαίνουν ότι ζούμε στα σημεία των καιρών, ότι προχωρεί το σφράγισμα. Είναι σαν να μη συμβαίνει τίποτε. Πολλοί άγιοι θα ήθελαν να ζούσαν στην εποχή μας, γιατί θα τους δίνονταν η ευκαιρία να αγωνιστούν πολύ. Και πολλοί ευλαβείς χριστιανοί θα ήθελαν να ζούσαν στην εποχή μας για να αγωνιστούν κι αυτοί. Εμείς δυστυχώς μένουμε έτσι.
Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2023
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΜΑΣ!
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Να καταδικάζουμε τις αμαρτίες μας, να συγχωρούμε τις αμαρτίες των αδελφών μας, να ‘χουμε κερδοφόρα προσευχή, καρπούς ελεημοσύνης και ταπεινοφροσύνης, δίχως να καθυστερούμε, δίχως να χάνουμε ούτε μία μέρα και ώρα βαδίζοντας τους πέντε αυτούς σωτήριους δρόμους καθημερινά.
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΟ ΝΟΙΚΟΚΥΡΗ ΝΑ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ, ΓΙ' ΑΥΤΟ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΜΑΣΤΕ!
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: «Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι»…Δεν αφήνουμε το Θεό νοικοκύρη να μας κυβερνάει• γι’ αυτό ταλαιπωρούμαστε. Πρέπει να αφήσουμε εν λευκώ τον εαυτό μας και το μέλλον μας στη Θεία Πρόνοια, στο θείο θέλημα, και ο Θεός θα μας φροντίσει. Να έχουµε απόλυτη εµπιστοσύνη.
Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2023
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΟΥΡΟΖ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΛΟΥΜ: ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ!
Θα τους τεθούν συγκεκριμένες και άμεσες ερωτήσεις, που μπορούμε να τις συνοψίσουμε σε μία: υπήρξες άνθρωπος στη ζωή σου, ή όχι; Είχες συμπόνοια γι’ αυτούς που την χρειάστηκαν; Συγχώρεσες εκείνους που είχαν ανάγκη την συγχώρεση σου; …όλες οι εντολές συνοψίζονται σε μία, την Αγάπη,
«Αγαπήστε ο ένας τον άλλον, καθώς εγώ σας αγάπησα»;
Και θα έλθει η μέρα που θα σταθούμε ενώπιον του Θεού, και δεν θα μας ρωτήσει τίποτα. Θα μας κοιτάξει με απέραντη συμπόνια και πόνο, και τότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι βρισκόμαστε μέσα στην παρουσία Αυτού που ήταν για μας η Οδός, η Αλήθεια, που μπορούσε να είναι Ζωή· και Τον απορρίψαμε ως αλήθεια και τρόπο ζωής· και μπορούμε να υπολογίζουμε στην ζωή;
Είναι τρομερή η στιγμή όταν θα βρισκόμαστε ενώπιον Εκείνου που πληγώσαμε βαθιά και ξαφνικά θα δούμε πόσο βαθιά ήταν αυτή η πληγή. Και όταν θα σταθούμε ενώπιον του Χριστού θα δούμε Εκείνον για τον οποίο κάθε μας πράξη δεν ήταν αντάξια της ζωής μας, της πίστης μας, του Χριστού, που καλούμε Κύριο και Θεό μας- κάθε πράξη και λόγος μας είναι καρφί που μπήξαμε στον σταυρωμένο Χριστό…
Ας το σκεφτούμε και ας θυμηθούμε την σημερινή εντολή: αν θέλεις να μοιάσεις στον Θεό, γίνε πρώτα Αληθινός Άνθρωπος…
Απόσπασμα από ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Μπλουμ περί της Κρίσεως του Θεού