ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

 
Από το βίο του Αγίου Αντωνίου
 
Κάποια μέρα, στις τρεις το απόγευμα, ο άγιος Αντώνιος ετοιμαζόταν να φάει. Καθώς σηκώθηκε να προσευχηθεί, ένιωσε τον εαυτό του ν' αρπάζεται νοερά. και το περίεργο είναι ότι, ενώ στεκόταν, έβλεπε την ψυχή του σαν να έχει βγει από το σώμα και να οδηγείται από κάποιους στον αέρα. 
 
Έπειτα έβλεπε άλλους, φοβερούς και μοχθηρούς, να στέκονται στον αέρα και να θέλουν να εμποδίσουν τη διάβασή του. εκείνοι όμως πού τον οδηγούσαν αντιδικούσαν μ' αυτούς πού ζητούσαν λόγο, μήπως ήταν υπεύθυνη απέναντί τους για κάτι. και ενώ ήθελαν να κάνουν έλεγχο της ζωής του από τον καιρό πού γεννήθηκε, οι οδηγοί του αγίου Αντώνιου τους εμπόδιζαν, λέγοντας: ο Κύριος του έσβησε όλες τις αμαρτίες από τη γέννησή του.
 
- Μπορείτε να λογαριάσετε μόνο όσα έπραξε αφότου έγινε μοναχός και αφιερώθηκε στο Θεό.
 
Τότε, επειδή τον κατηγορούσαν χωρίς να μπορούν ν' αποδείξουν τις κατηγορίες, ο δρόμος του έγινε ελεύθερος και ανεμπόδιστος. και αμέσως είδε την ψυχή του να επιστρέφει, κι ένιωσε να συνέρχεται και να γίνεται πάλι ο Αντώνιος, όπως ήταν πρώτα,
 
Ξέχασε τότε να φάει και πέρασε την υπόλοιπη μέρα κι όλη τη νύχτα με στεναγμούς και προσευχές. Έμενε εκστατικός, καθώς αναλογιζόταν με πόσους έχουμε να παλέψουμε και με τι κόπους πρέπει κανείς να περάσει την εναέρια διάβαση (ώσπου να φτάσει στον ουρανό). και σκεφτόταν ότι αυτό εννοούσε ο απόστολος Παύλος όταν έλεγε, «κατά τον άρχοντα της εξουσίας του αέρος» (Έφ. 2:2). Γιατί η εξουσία του εχθρού αυτή είναι να πολεμάει και να προσπαθεί να εμποδίσει όσους περνούν από τον εναέριο αυτό δρόμο. Συμβούλευε λοιπόν συνεχώς: "Φορέστε την πανοπλία του Θεού, για να μπορέσετε ν' αντισταθείτε την πονηρή μέρα, ώστε να καταντροπιαστεί ο εχθρός, αφού δεν θα έχει να πει κανένα κακό εναντίον μας" (Έφ. 6:13. τι τ. 2:8).
 
Κάποτε άλλοτε, συζήτησε με μερικούς επισκέπτες για την πορεία της ψυχής και για τον τόπο πού της έχει ετοιμαστεί μετά τη ζωή αυτή. Την ίδια νύχτα κάποιος τον προσκάλεσε από ψηλά και του είπε:
 
- Σήκω, . Α Αντώνιε. Βγες έξω και δες.
 
Σαν βγήκε λοιπόν έξω - γιατί γνώριζε σε ποίους πρέπει να υπακούει - και σήκωσε το βλέμμα του, είδε κάποιον ψηλό, απαίσιο και φοβερό, να στέκεται όρθιος και να φτάνει μέχρι τα σύννεφα. και καθώς κάποιοι ανέβαιναν, λες και είχαν φτερά, εκείνος άπλωνε τα χέρια του και τους εμπόδιζε να περάσουν. Μερικοί όμως με το πέταγμά τους τον ξεπερνούσαν και ανέβαιναν ανενόχλητοι.
 
Γι' αυτούς λοιπόν έτριζε τα δόντια του εκείνος ο ψηλός, ενώ χαιρόταν για όσους γκρεμίζονταν και αμέσως ακούστηκε μία φωνή να λέει στον Αντώνιο:
 
- Προσπάθησε να καταλάβεις αυτό πού βλέπεις.
 
Φωτίστηκε τότε ο νους του και κατάλαβε ότι το δράμα ήταν το πέρασμα των ψυχών στον ουρανό και ότι ο ψηλός εκείνος πού στεκόταν ήταν ο διάολος, πού φθονεί τούς πιστούς. Αυτός κρατούσε και εμπόδιζε να περάσουν όσους ήταν δούλοι του, ενώ όσους δεν τον ακολούθησαν σ' αυτή τη ζωή δεν μπορούσε να τούς πιάσει, γιατί περνούσαν ψηλότερα απ' αυτόν.

ΦΟΒΕΡΗ ΟΠΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ: ΑΛΟΓΑ ΚΤΗΝΗ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ!

Φοβερή οπτασία του Αγίου Αντωνίου γιά τούς αιρετικούς: 

Άλογα κτήνη γύρω απὸ τήν Αγία Τράπεζα 

Eἶναι ὄντως φοβερὸ τὸ ὅραμα ποὺ εἶδε ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος σχετικὰ μὲ τὴν παρουσία αἱρετικῶν μέσα σὲ ὀρθόδοξους ναούς. Τὸ ὅραμα αὐτὸ αἰτιολογεῖ, ἐξηγεῖ παραστατικὰ γιὰ ποιὸ λόγο οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἀπαγορεύουν μὲ συνοδικοὺς κανόνες τὴν εἴσοδο αἱρετικῶν σὲ καθαγιασμένους χώρους, τὴν συμμετοχὴ τους σὲ ἀκολουθίες καὶ λειτουργίες, τὶς συμπροσευχὲς καὶ τὰ συλλείτουργα. Οἱ αἱρετικοὶ μὴ δεχόμενοι τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων, ἐπηρεάζονται ἀπὸ τοὺς δαίμονες καὶ τὸν πατέρα τους τὸν διάβολο, στὴν προβολὴ πλανεμένων ἀπόψεων.
Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ διδασκαλία τους «μᾶλλον ἄγονος καὶ ἄλογος καὶ διανοίας ἐστὶν οὐκ ὀρθῆς, ὡς ἡ τῶν ἡμιόνων ἀλογία».
Συγκλονίσθηκε λοιπόν, καὶ ἐτρόμαξε ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος, ὅταν ἐπέτρεψε ὁ Θεὸς νὰ δῇ στὸ ὅραμά του τοὺς Ἀρειανοὺς νὰ περικυκλώνουν τὸ Ἅγιο Θυσιαστήριο ὡς ἡμίονοι (= μουλάρια), νὰ τὸ λακτίζουν καὶ νὰ τὸ μιαίνουν. Τόση ἦταν ἡ λύπη καὶ ἡ στεναχώρια του, ὥστε ἔβαλε τὰ κλάμματα, ὅπως πικράθηκαν καὶ ἔκλαυσαν πολλοὶ εὐσεβεῖς, ὅταν εἶδαν τὸν αἱρεσιάρχη πάπα νὰ εἰσάγεται μέσα στὸν ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στὸ Φανάρι, τὸν ὁποῖο μάλιστα Ἅγιο κατήργησε τὸ Βατικανό, καὶ νὰ τὸν μολύνῃ. Εἴμαστε βέβαιοι πὼς, ἂν διαβάσουν καὶ μάθουν αὐτὸ τὸ ὅραμα τοῦ Ἁγίου οἱ πατριάρχες, οἱ ἀρχιεπίσκοποι καὶ οἱ ἐπίσκοποι, ἂν βέβαια ἐξακολουθοῦν ὡς Ὀρθόδοξοι νὰ σέβονται καὶ νὰ ἀκολουθοῦν τὴν ζωὴ καὶ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων, θὰ διακόψουν τὶς λειτουργικὲς ἀμοιβαῖες φιλοξενίες καὶ ἐπισκέψεις, τὶς ἑβδομάδες συμπροσευχῆς καὶ τὶς ἀποστολὲς ἀντιπροσωπειῶν στὶς θρονικὲς ἑορτές. Γιατὶ διαφορετικὰ θὰ συμπεριλαμβάνονται καὶ αὐτοὶ ὡς συνεργοὶ στὸ φρικτὸ ὅραμα τοῦ Μ. Ἀντωνίου.
Κατὰ τὴν διήγηση τοῦ Μ. Ἀθανασίου στὸ «Βίο», ἐνῶ ἠσχολεῖτο μὲ τὸ ἐργόχειρό του καθιστὸς ὁ Μ. Ἀντώνιος, περιῆλθε σὲ ἕνα εἶδος ἐκστάσεως καὶ ἀναστέναζε πολὺ βλέποντας τὴν ὀπτασία. Μετὰ ἀπὸ ἀρκετὴ ὥρα στράφηκε πρὸς τοὺς παρισταμένους μοναχούς, ἐξακολούθησε νὰ στενάζῃ καὶ νὰ τρέμῃ. Ἔπεσε στὰ γόνατα γιὰ νὰ προσευχηθῇ καὶ ἔμεινε γονατιστὸς ἐπὶ πολλὴ ὥρα. Ὅταν σηκώθηκε ἔκλαιγε ὁ Γέροντας. Ἐτρόμαξαν οἱ παριστάμενοι καὶ ἐφοβήθηκαν πολύ, γι’ αὐτὸ τὸν παρακάλεσαν νὰ τοὺς ἐξηγήσῃ. Καὶ ἀφοῦ τὸν ἐπίεσαν πολὺ καὶ τὸν ἐξεβίασαν ἀναστέναξε πάλι καὶ εἶπε: «Παιδιά μου εἶναι καλύτερα νὰ πεθάνω, πρὶν νὰ συμβοῦν ὅσα εἶδα στὴν ὀπτασία. Θὰ πέσῃ στὴν Ἐκκλησία ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ, καὶ θὰ παραδοθῇ σὲ ἀνθρώπους ποὺ εἶναι ἄλογα κτήνη. Εἶδα τὴν Ἁγία Τράπεζα τοῦ ναοῦ, στὸ Κυριακὸ τῆς σκήτης νὰ περικυκλώνεται σ’ ὅλες τὶς πλευρὲς ἀπὸ μουλάρια, τὰ ὁποῖα κλωτσοῦσαν καὶ χοροπηδοῦσαν, ὅπως συνηθίζουν νὰ κάνουν αὐτὰ τὰ ἄλογα κτήνη. Εἴδατε καὶ ἀντιληφθήκατε πῶς ἐστέναζα προηγουμένως; Τὸ ἔκανα γιατὶ ἄκουσα φωνὴ ποὺ ἔλεγε: «Θὰ μιανθῇ τὸ θυσιαστήριό μου». Αὐτὰ εἶδε ὁ Γέροντας. Καὶ μετὰ ἀπὸ δύο ἀκριβῶς ἔτη ἔγινε ἐπίθεση τῶν Ἀρειανῶν καὶ ἡ ἁρπαγὴ τῶν Ἐκκλησιῶν. Ἅρπαξαν τὰ ἱερὰ σκεύη μὲ τὴ βία, τὰ ἔδωσαν σὲ εἰδωλολάτρες νὰ τὰ κρατοῦν, τοὺς ἐξανάγκασαν νὰ μετέχουν στὶς συνάξεις τους καὶ παρόντων αὐτῶν ἔκαναν στὴν Ἁγία Τράπεζα ὅ,τι ἤθελαν. Τότε καταλάβαμε ὅλοι μας, λέγει ὁ Μ. Ἀθανάσιος, ὅτι τὰ λακτίσματα ἐκεῖνα τῶν ἡμιόνων προεμήνυαν στὸν Ἀντώνιο ὅσα πράττουν τώρα οἱ Ἀρειανοὶ ὡς κτήνη. Μετὰ τὴν ὀπτασία ἔνιωσε τὴν ἀνάγκη ὁ Γέροντας νὰ ἐνθαρρύνῃ καὶ νὰ παρηγορήσῃ τοὺς γύρω του λέγοντας: «Μὴ λυπᾶσθε, παιδιά μου, γιατὶ ὅπως ὀργίσθηκε ὁ Κύριος, ἔτσι πάλι καὶ θὰ θεραπεύσῃ τὸ κακό. Σύντομα ἡ Ἐκκλησία θὰ ἐπαναποκτήσῃ τὴν ὀμορφιά της καὶ θὰ λάμψῃ. Θὰ δεῖτε αὐτοὺς ποὺ ἐξορίστηκαν νὰ ἐπιστρέφουν, τὴν ἀσέβεια νὰ ὑποχωρῇ καὶ νὰ κρύβεται, καὶ τὴν εὐσεβὴ πίστη νὰ ἐμφανίζεται καὶ νὰ κυριαρχῇ παντοῦ, ἀρκεῖ σεῖς νὰ μὴν μιανθῆτε ἀπὸ τὴν αἵρεση τῶν Ἀρειανῶν, γιατὶ δὲν εἶναι ἡ διδασκαλία τῶν Ἀποστὸλων, ἀλλὰ τῶν δαιμόνων καὶ τοῦ πατρὸς αὐτῶν τοῦ διαβόλου, ἄλογη καὶ ἄκαρπη, σὰν τὴν ἀλογία τῶν ἡμιόνων».

ΑΓΙΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ: Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΧΕΙ ΠΟΡΤΑ ΧΑΜΗΛΗ!

Ἱερὸς Αὐγουστῖνος: Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἔχει πόρτα χαμηλή, γιὰ νὰ μπεὶς μέσα πρέπει ἢ νὰ σκύψεις ἢ νὰ εἶσαι παιδί.  

ΓΕΡΩΝ ΙΩΗΛ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΤΗ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος: Τὸ καλύτερο σχολεῖο εἶναι αὐτὸ ποὺ μᾶς διδάσκει τὴ ματαιότητα τοῦ κόσμου.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΣΠΛΑΧΝΙΣΟΥ ΜΕ ΚΑΙ ΚΑΜΕ ΔΕΚΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΥΧΗ ΜΟΥ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: "Σπλαχνίσου μὲ καὶ κάμε δεκτὴ τὴν προσευχή μου". Διότι, κι ἂν ἀκόμη κατορθώσουμε ἄπειρα πράγματα, κι ἂν ἀκόμη φθάσαμε στὴν κορυφὴ τῆς ἀρετῆς, σωζόμαστε ἀπὸ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ἀπὸ ἐδῶ μαθαίνουμε ὅτι μαζὶ μὲ τὴν ἀρετὴ χρειάζεται καὶ διάθεση, ποὺ νὰ πηγάζει ἀπὸ καρδιὰ συντετριμμένη».

Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Εἷς Δ' Ψαλμόν, ΕΠΕ 5, 136 

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ: ΕΑΝ ΔΕΝ ΦΑΓΕΤΕ ΤΗΝ ΣΑΡΚΑ ΤΟΥ ΥΪΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΠΙΕΤΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΑΥΤΟΥ, ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΜΕΣΑ ΣΑΣ ΖΩΗΝ!

Ιησούς Χριστός: «Τοὺς εἶπε τότε ὁ Ἰησοῦς· εἰλικρινῶς καὶ ἀληθῶς σᾶς λέγω, ἐὰν δὲν φάγετε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, διὰ τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Εὐχαριστίας, καὶ πίετε τὸ αἷμα αὐτοῦ, δὲν ἔχετε μέσα σας ζωήν».
(Ιωάννης 6,53) 

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ: ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΤΡΩΓΕΙ ΤΗΝ ΣΑΡΚΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΙΝΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ, ΕΧΕΙ ΖΩΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ!

Ιησούς Χριστός: Εκείνος που τρώγει την σάρκα μου και πίνει το αίμά μου, έχει ζωήν αιώνιον.
(Ιωάννης 6,54) 

Π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ: ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΤΟΝ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΛΟΓΟ, ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΔΙΩΚΕΤΑΙ!

Πως θα καταλαβαίνουμε, άγιε Γέροντα, αν ο λόγος που ακούμε είναι αυθεντικός και ορθόδοξος;
 
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Θα καταλαβαίνετε τον αυθεντικό ορθόδοξο λόγο, όταν αυτός διώκεται. Αν ακούτε λόγο που σας χαϊδεύει τα αυτιά και κοιμίζει τη συνείδηση σας να φεύγετε...

ΑΓΙΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ: Ο ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ - ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ: Η ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ!

Άγιος Αυγουστίνος: Ο πιστός, στηριζόμενος με την πίστη στην αγάπη του Θεού, υπομένει καρτερικά ό,τι Εκείνος επιτρέπει. 

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Η γενναιότητα της καρδιάς αποκτάται από την πολλή Πίστη στο Θεό και η Πίστη από την ταπεινή καρδιά. 

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: ΤΟΣΟΥΣ ΑΔΙΚΕΙΣ, ΟΣΟΥΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ!

Μέγας Βασίλειος: Το ψωμί που φυλάς στην αποθήκη σου είναι του φτωχού. Τα ρούχα που κρατάς κρυμμένα στην αποθήκη σου είναι του γυμνού. Τα υποδήματα που σαπίζουν αχρησιμοποίητα είναι του ξυπόλυτου. Τα χρήματα που κρύβεις βαθιά στη γη είναι του φτωχού. Λοιπόν, τόσους αδικείς, όσους θα μπορούσες να βοηθήσεις και το αρνήθηκες. Β.Ε.Π.Ε.Σ. σ. 64-65 

ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ: ΑΙΤΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΛΑΝΗ!

Άγιος Αντώνιος: Αιτία όλων των κακών είναι η πλάνη, η απάτη του κόσμου και η άγνοια του Θεού.

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ: ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΟΥΜΕ, ΝΑ ΤΟ ΔΙΟΡΘΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ ΠΑΥΛΟΣ: ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ!

Πατριάρχης Σερβίας Παύλος: Δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι φτωχοί στην κοινωνία μας, που οι γονείς τους δεν μπόρεσαν να τους δώσουν τίποτα άλλο εκτός από λεφτά. 

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΟΡΦΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΣ: ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΕΝΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΠΑΤΕΡΑ!

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ: ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΑΓΙΑΣΘΗΚΑΝ, ΕΙΧΑΝ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΔΙΑ!

Μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος: Όλοι όσοι αγιάστηκαν είχαν πειρασμούς, εμπόδια... όμως είχαν αλλού το μυαλό τους να αρέσουν στο Θεό και όχι στους ανθρώπους. 

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Τι είναι η κατάθλιψη; Ένας συνδυασμός σκέψεων. Ένας άνθρωπος συνδυάζει το ένα, το άλλο, το τρίτο … Σκέφτεται: θα υπάρξει αυτό, θα υπάρξει αυτό … Πρέπει να σταματήσουμε να μαντεύουμε πώς και τι θα συμβεί. Όλοι μαζεύουμε το μυαλό μας, πώς θα είναι όλα – αυτό ή εκείνο. Και στο τέλος, ο Κύριος τα κανονίζει όλα με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Και μετά τι σπαταλήσαμε τα νεύρα μας και ανησυχούσαμε;

ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΗΣ ΒΥΡΙΤΣΑ: Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΣ ΠΡΟΦΥΛΑΣΣΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΠΟΒΟΛΕΣ ΤΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ!

Άγιος Σεραφείµ της Βύριτσα: Η προσευχή μάς προφυλάσσει από τις υποβολές των σκοτεινών δυνάμεων. Και η πιο δυνατή προσευχή είναι η προσευχή των συγγενών και των φίλων μας. Η προσευχή της μάνας μας ή κάποιου φίλου μας έχει πολλή δύναμη. 

ΟΣΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ: ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΙΤΕ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Στάρετς Σάββας ο Παρηγορητής: Προσευχηθείτε στη Μητέρα του Θεού, όταν η καταιγίδα της εχθρότητας και της κακίας ξεσηκώνεται στο σπίτι σας. Αυτή η Πανάγαθη και Κραταιά, πάρα πολύ εύκολα μπορεί να ειρηνεύσει τις ανθρώπινες καρδιές. Η ειρήνη και η αγάπη προέρχονται σαν από Πηγή, από τον ένα Θεό. Αλλά η Δέσποινά μας , ενωμένη με τον Θεό και ως Μητέρα του Χριστού προσεύχεται θερμά υπέρ ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, πολύ περισσότερο υπέρ πάντων των χριστιανών.

Ξεκινώντας την προσευχή στην Κυρία Θεοτόκο, πριν από την προσευχή να είσαι πεπεισμένος ότι δεν θα φύγεις απ’ Αυτή , χωρίς να λάβεις έλεος. 

ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ: Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ!

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς: Η αθανασία του ανθρώπου ξεκινά από τη σύλληψή του μέσα στην κοιλία της μητέρας του. Και πότε αρχίζει ο παράδεισος και η κόλαση του ανθρώπου;
Από την ελεύθερη επιλογή για το θεϊκό αγαθό ή για το δαιμονικό κακό, για τον Θεό ή για τον διάβολο. Και ο παράδεισος μα και η κόλαση του ανθρώπου αρχίζουν εδώ από τη γη για να συνεχιστούν αιώνια στην άλλη ζωή.
Τί είναι ο παράδεισος; Είναι η αίσθηση της παρουσίας του Θεού. Άμα ο άνθρωπος αισθάνεται εντός του τον Θεό, είναι ήδη στον παράδεισο, γιατί όπου είναι ο Θεός εκεί είναι και η Βασιλεία του Θεού, εκεί και ο παράδεισος. 

Ο ΕΛΑΦΡΥΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ

Ο ελαφρύς κανόνας του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ

Ο ελαφρύς κανόνας του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ με εντολή της Βασίλισσας των Ουρανών για τους χριστιανούς των εσχάτων χρόνων Στάρετς Σάββας ο Παρηγορητής (1898 – 27 Ιουλίου 1980).
Ο Στάρετς έτρεφε ιδιαίτερη, μπορεί να πει κανείς, τρυφερή αγάπη και αφοσίωση στη Μητέρα του Θεού και δεν έβρισκε λόγια για να εκφράσει και τη δική Της αγάπη στους ανθρώπους και τη δική του προς Αυτήν.
Κάποιος χριστιανός είδε ένα θαυμαστό όραμα των μονών του παραδείσου που είχαν μια ασυνήθιστη ομορφιά. Ιδιαιτέρως διακρινόταν για την ομορφιά του ένα ανάκτορο. Ρώτησε:
– Ποιός κατοικεί εκεί;
– Η Μητέρα του Θεού, του απάντησαν.
– Και που είναι τώρα; Γιατί δεν είναι εδώ;
– Βρίσκεται στη γη… βοηθάει τους ανθρώπους.
Ο Πατήρ Σάββας συχνά προσέφευγε κατά την προσευχή στη Μητέρα του Θεού και την ονόμαζε «Βροντή κατά των δαιμόνων», γιατί δεν υπάρχει τίποτε φοβερότερο για τους δαίμονες από την παρουσία της Παναγίας. Αυτοί δεν μπορούν να βλάψουν τον άνθρωπο, αν εκείνος δεν εγκαταλείψει την Υπεραγία Θεοτόκο.
Προσευχηθείτε στη Μητέρα του Θεού, όταν η καταιγίδα της εχθρότητας και της κακίας ξεσηκώνεται στο σπίτι σας. Αυτή η Πανάγαθη και Κραταιά, πάρα πολύ εύκολα, μπορεί να ειρηνεύσει τις ανθρώπινες καρδιές. Η ειρήνη και η αγάπη προέρχονται σαν από Πηγή, από τον Ένα Θεό. Αλλά η Δέσποινά μας, ενωμένη με το Θεό και ως Μητέρα του Χριστού προσεύχεται θερμά υπέρ ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, πολύ περισσότερο υπέρ πάντων των χριστιανών.
Ξεκινώντας την προσευχή στην Κυρία Θεοτόκο, πριν την προσευχή να είσαι σταθερά πεπεισμένος ότι δε θα φύγεις απ’ Αυτή, χωρίς να λάβεις έλεος.παναγια_theotokosΌταν προσευχόμαστε στον Κύριο, τότε η Μητέρα του Θεού χαίρεται και ευχαριστεί τον Υιό Της που προσελκύει τις καρδιές μας στην προσευχή και πάντοτε μας βοηθεί, αν ζητούμε την βοήθειά Του. Μη λησμονείτε να παρακαλείτε την Βοήθεια και Προστασία της.
Ο π. Σάββας δεν επιβάρυνε το λαό με μεγάλους κανόνες προσευχής, αλλά δίδασκε όπως ο όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ: «Είναι καλύτερο να τηρείτε λίγα, αλλά με θερμότητα και ευλάβεια. Ο Θεός δεν χρειάζεται τον τύπο αλλά την ουσία. Εκείνος χρειάζεται την καρδιά μας».
Ο όσιος Σεραφείμ με εντολή της Βασίλισσας των Ουρανών έδωσε νέο, πιο ελαφρύ Τυπικό στα πνευματικά του τέκνα, τις αδελφές της Μονής Ντιβέγιεβο, γνωρίζοντας πόσο δύσκολο είναι να σωθούν οι χριστιανοί των εσχάτων χρόνων. Στους απλούς ανθρώπους ο όσιος Σεραφείμ έδινε αυτόν τον κανόνα:
«Σήκω από τον ύπνο, στάσου μπροστά στις εικόνες και πες τρεις φορές το «Πάτερ ημών» προς τιμήν της Αγίας Τριάδος, υστέρα το «Θεοτόκε Παρθένε» τρεις φορές και μια φορά το «Πιστεύω».
Αυτές οι προσευχές, όπως εξηγούσε ο όσιος Σεραφείμ, είναι η βάση του χριστιανισμού. Η πρώτη, ως προσευχή δοσμένη από τον ίδιο τον Θεό ως πρότυπο όλων των προσευχών. Η δεύτερη προσφέρθηκε από τον ουρανό διά του Αρχαγγέλου Γαβριήλ στην Παρθένο Μαρία, την μητέρα του Θεού.
Το Σύμβολο της Πίστεως ενώπιων συντομία περιέχει όλα τα σωτήρια δόγματα της χριστιανικής πίστεως, όπως διατυπώθηκαν στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο (325).
Στον κελί του μπορεί καθένας να λέγει ήσυχα την ευχή του Ιησού κι όταν είναι ανάμεσα στους ανθρώπους το «Κύριε, ελέησον» και έτσι να συνεχίζει μέχρι το γεύμα.
Ακριβώς πριν το γεύμα πάλι σύντομος κανόνας.
Μετά το γεύμα: «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσόν με τον αμαρτωλόν».
Στην ερημιά: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, διά της Θεοτόκου, ελέησόν με τον αμαρτωλόν».
Πριν τον ύπνο, πάλι σύντομος κανόνας και μετά ύπνος, αφού διαφυλαχθούμε με το σημείο του σταυρού. Κρατώντας αυτόν τον απλό κανόνα, μπορεί να φθάσει κανείς στο μέτρο της χριστιανικής τελειότητας».