Άγιος Αντώνιος ο Μέγας
Ο Μέγας Αντώνιος γεννήθηκε το 251 μ.Χ. στην Άνω Αίγυπτο από πλούσιους και
ενάρετους γονείς, τους οποίους έχασε σε νεαρή ηλικία. Συγκεντρώνει όμως την
προσοχή του στην μυστική θεωρία των μοναχών της ερήμου και στην φροντίδα της
μικρής αδελφής του.
Γρήγορα
αποφασίζει να εγκαταλείψει τα εγκόσμια και αναχωρεί για την έρημο, αφού πρώτα
τακτοποίησε την μικρότερη αδελφή του και μοίρασε την μεγάλη πατρική περιουσία
στους φτωχούς της περιοχής του.
Στην έρημο
παίδευσε την ψυχή του και τιθάσευσε τα πάθη του φθάνοντας στα ανώτατα όρια της
άσκησης ώστε η ψυχή του αγίου μπορούσε να εξέρχεται του σώματός του ενώ
βρισκόταν ακόμη εν ζωή. Γίνεται το πρότυπο των ασκητών. Πολλοί εξ αυτών έφθαναν
στην έρημο για να τον ακούσουν και να τον συμβουλευθούν. Παρέδωσε την μακάρια
ψυχή του στον μισθαποδότη Θεό σε ηλικία 105 ετών.
Αν και,
όπως λέγει ο Μέγας Αθανάσιος, μία από τις τελευταίες επιθυμίες του Οσίου
Αντωνίου ήταν να μείνει κρυφός ο τόπος της ταφής του, οι μοναχοί που
μόναζαν κοντά του έλεγαν ότι κατείχαν το ιερό λείψανό του, το οποίο επί
Ιουστινιανού (561 μ.Χ.), κατατέθηκε στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του
Προδρόμου στην Αλεξάνδρεια και από εκεί αργότερα, το 635 μ.Χ., μεταφέρθηκε στην
Κωνσταντινούπολη. Τη
μνήμη του Αγίου Αντωνίου τιμά η Εκκλησία μας στις 17 Ιανουαρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου