Είμαι Χριστιανός
Ορθόδοξος
και χίλια βάσανα να υποφέρω δεν με πειράζει…
και χίλια βάσανα να υποφέρω δεν με πειράζει…
Αγαπητοί αδελφοί,
έχουμε λαμπρά παραδείγματα Χριστιανών στην Ιεραποστολή μας που πραγματικά είναι
άξια προς μίμηση και έχουν να μας διδάξουν πολλά. Υπάρχουν νεοφώτιστοι στο
Μαλάουι, εκτός από τους ιερείς μας, που με τη συμπεριφορά τους πραγματικά μας
έχουν τραβήξει την προσοχή και μας έχουν συγκινήσει.
Ένας από αυτούς είναι και ο Μηνάς. Όταν τον γνωρίσαμε πριν από έξι χρόνια, δεν ήταν ανάπηρος. Περπατούσε κανονικά, παρόλο που μας έλεγε συχνά ότι πονούσε πολύ στα πόδια. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να βρουν τι έχει. Ο πόνος δυνάμωνε, παράλληλα όμως αύξανε και η υπομονή του Μηνά. Ώσπου ήρθε εκείνη η ευλογημένη ώρα, η σημαντικότερη της ζωής του, που βαπτίστηκε στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Η χαρά του ήταν μεγάλη. Από τη μία οι πόνοι στα πόδια, από την άλλη η χαρά της ψυχής. Είχε εσωτερική χαρά, που δεν μπορούσε να την εξωτερικεύσει. Άρχισε μία συνειδητή χριστιανική ζωή. Ερχόταν ανελλιπώς στη Θεία Λειτουργία, την οποία παρακολουθούσε με μεγάλη προσήλωση και λαχτάρα. Μετά από λίγο διάστημα, όμως, η υγεία του επιδεινώθηκε και δεν μπορούσε να σηκωθεί ούτε κατά την ανάγνωση του Ευαγγελίου. Τα πόδια του δεν τον «άκουγαν» πλέον και στενοχωριόταν. Ο Μηνάς έμεινε τελείως ανάπηρος. Αποκούμπι του ένα μεταχειρισμένο παλιό αναπηρικό καροτσάκι. Αυτό είναι το κάθισμά του και η ξεκούρασή του.
Ένας από αυτούς είναι και ο Μηνάς. Όταν τον γνωρίσαμε πριν από έξι χρόνια, δεν ήταν ανάπηρος. Περπατούσε κανονικά, παρόλο που μας έλεγε συχνά ότι πονούσε πολύ στα πόδια. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να βρουν τι έχει. Ο πόνος δυνάμωνε, παράλληλα όμως αύξανε και η υπομονή του Μηνά. Ώσπου ήρθε εκείνη η ευλογημένη ώρα, η σημαντικότερη της ζωής του, που βαπτίστηκε στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Η χαρά του ήταν μεγάλη. Από τη μία οι πόνοι στα πόδια, από την άλλη η χαρά της ψυχής. Είχε εσωτερική χαρά, που δεν μπορούσε να την εξωτερικεύσει. Άρχισε μία συνειδητή χριστιανική ζωή. Ερχόταν ανελλιπώς στη Θεία Λειτουργία, την οποία παρακολουθούσε με μεγάλη προσήλωση και λαχτάρα. Μετά από λίγο διάστημα, όμως, η υγεία του επιδεινώθηκε και δεν μπορούσε να σηκωθεί ούτε κατά την ανάγνωση του Ευαγγελίου. Τα πόδια του δεν τον «άκουγαν» πλέον και στενοχωριόταν. Ο Μηνάς έμεινε τελείως ανάπηρος. Αποκούμπι του ένα μεταχειρισμένο παλιό αναπηρικό καροτσάκι. Αυτό είναι το κάθισμά του και η ξεκούρασή του.
Παρακολουθούσαμε την εξέλιξή του με λύπη, ενώ εκείνος έδινε κουράγιο σε μας. Έλεγε με αυτοπεποίθηση: «Δεν πειράζει, αρκεί που έχω την αληθινή πίστη. Είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος και χίλια βάσανα να υποφέρω δεν με πειράζει. Τώρα έχω τον Χριστό και την Ορθοδοξία». Πώς λοιπόν να μην θαυμάσουμε τέτοιον άνθρωπο; Η πίστη του φλογερή. Δεν λύγισε ούτε στους πόνους ούτε στην αναπηρία. Τα δέχτηκε όλα με δοξολογία. Είχε ακούσει μία φορά να λέμε τα λόγια του Ρώσου παπα-Τύχωνα, του Πνευματικού του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη, και μας έλεγε: «Το Κύριε ελέησον κάνει 100 δραχμές, το Δόξα σοι ο Θεός 1.000 δραχμές». Ήξερε ότι η δοξολογία, ειδικά όταν αντιμετωπίζουμε πειρασμούς, έχει αμέτρητη αξία.
Ο Μηνάς δεν μπορεί πια να εργαστεί. Γυρίζει στους δρόμους και ζητιανεύει. Το καροτσάκι του είναι σε άθλια κατάσταση, έτοιμο να διαλυθεί. Τον λυπάται η ψυχή μας και πρέπει να του αγοράσουμε σύντομα καινούριο. Κατά καιρούς έρχεται στην Ιεραποστολή και του δίνουμε λίγα τρόφιμα. Παρόλο που είναι επικίνδυνο, πηγαίνει τις Κυριακές στη Θεία Λειτουργία στον Ι. Ναό της Αναστάσεως του Κυρίου. Ο δρόμος είναι δύσβατος και όμως αυτός επιμένει. Το έχει δέσει με κάτι σχοινιά, με την ελπίδα να αντέξει λίγο ακόμα…
Ο Μηνάς αποτελεί παράδειγμα για μας. Στη δύσκολη ζωή που κάνει, δεν το βάζει κάτω. Έχει την ελπίδα του στον Θεό. Τον ευχαριστεί το κάθε τι. Κρατάει την πίστη του ζεστή. Αγωνίζεται θέτοντας τον εαυτό του σε κίνδυνο, προκειμένου να λειτουργηθεί. Τις Κυριακές χαιρόμαστε που έχουμε έναν τέτοιον Ορθόδοξο ανάμεσά μας. Καμιά φορά, αν έχουμε θλίψεις και δοκιμασίες, τον φέρνουμε στη μνήμη μας, τον βλέπουμε μπροστά μας να μας δίνει κουράγιο καθισμένος στο αναπηρικό του καροτσάκι που τρίζει κάθε τόσο.
Αλήθεια, αδελφοί μου, πόσο αναπολόγητοι και αδικαιολόγητοι είμαστε, όταν εμείς που ζούμε κοντά σε Εκκλησίες, τις αγνοούμε και δεν εκκλησιαζόμαστε, αρνούμενοι την πνευματική ζωή. Τέτοιοι άνθρωποι σαν τον Μηνά θα μας κρίνουν στη Δευτέρα Παρουσία και τότε θα αισθανθούμε ντροπή, που δεν προσπαθήσαμε περισσότερο για τη σωτηρία της ψυχής μας και δεν αγαπήσαμε τον Χριστό από καρδιάς.
Σαν τον Μηνά υπάρχουν κι άλλοι ανάπηροι στο Μαλάουι. Όταν τα οικονομικά μας το επιτρέψουν, θα φροντίσουμε και για την αγορά αναπηρικών αμαξιδίων. Δόξα σοι ο Θεός, έχουμε και στηριζόμεθα στα γερά μας πόδια, ενώ αυτοί οι άνθρωποι ζουν και πεθαίνουν πάνω στα καροτσάκια τους. Ο Θεός ας ευλογήσει και αυτή μας την προσπάθεια.
Αναφερθήκαμε στον ευλογημένο Μηνά προς δόξαν Κυρίου αλλά και προς παρηγοριά και ενδυνάμωση της πίστης των Ελλήνων αδελφών μας, ιδιαίτερα το διάστημα αυτό που η Πατρίδα, η Πίστη και η Εκκλησία μας πολεμούνται από παντού. Ο Κύριος είναι κοντά και κάνει αισθητή την παρουσία του στις καρδιές που τον ποθούν και τον αναζητούν, τον εμπιστεύονται και τον καλούν στη ζωή τους. Ο Κύριος είναι κοντά και στη γλυκιά μας Ελλάδα, που μοιάζει τόσο ανυπεράσπιστη και αδικημένη μπροστά στη λεηλασία και την αρπαγή όλου του υλικού και πνευματικού της πλούτου. Χρέος όλων μας είναι, τόσο για μας τους ίδιους όσο και προς τους προγόνους αλλά και στους απογόνους μας, να αντισταθούμε γενναία σ’ αυτήν την καταστροφή που συνετελείται, με όπλο την Ορθόδοξη πίστη που κάνει θαύματα! Την πίστη που παράγει καρπούς μετανοίας, υπακοής, θυσίας και την έμπονη προσευχή. Έμπονη και θερμή προσευχή για όλους και για όλα. Ζει Κύριος ο Θεός μας, όλα θα τα οικονομήσει.
Αυτόν τον τρόπο ζωής ας ακολουθήσουμε, αυτόν που βιώνουν μερικοί από τους νεοφωτίστους ιθαγενείς αδελφούς μας.
π. Ερμόλαος Ιατρού
Τριμηνιαίο Περιοδικό
Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός»
Τεύχος 111
Το περιοδικό αποστέλλεται δωρεάν. Αν σας ενδιαφέρει καλέστε στο 2310606920
Τεύχος 111
Το περιοδικό αποστέλλεται δωρεάν. Αν σας ενδιαφέρει καλέστε στο 2310606920
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου