Όσιος Πατάπιος
Ο Άγιος με έσπρωξε και μου
είπε: «Πώς εσύ, αιρετική, με πλησιάζεις;»
Κατά το φετινό δηλαδή Πάσχα στο Άγιον Όρος
συνομιλούσαμε με γείτονα ευλαβή Γέροντα, ονόματι Μαρτινιανό (Καλύβη «Άγιοι
Πάντες», στην Καψάλα, της Ι. Μονής Παντοκράτορος) και ο λόγος κατέληξε περί
συγχρόνων θαυμάτων. Γιατί η αφορμή ήταν το διαρκές θαύμα της Ορθόδοξης Πίστεώς
μας του Αγίου Φωτός του Παναγίου και Ζωοδόχου Τάφου. Τότε ο Γέροντας
Μαρτινιανός μας ανέφερε και το επόμενο πρόσφατο θαύμα του Οσίου Παταπίου, το
οποίο παραθέτουμε κατά τη διήγησή του.
Ο Γέροντας είχε συγγενή μετανάστη στη Δ. Γερμανία, από
την οποία πριν λίγα χρόνια επέστρεψε ως συνταξιούχος. Ο συγγενής του ονομάζεται
Γεώργιος Ζ……και στη Γερμανία ενυμφεύτηκε Γερμανίδα σύζυγο «καθολική», χωρίς
εκείνη να βαπτισθεί πριν με το Ορθόδοξο Βάπτισμα. Ετέλεσαν, βέβαια, γάμο σε
Ορθόδοξο Ι. Ναό και τα δύο παιδιά τους τα εβάπτισαν με το Ορθόδοξο Βάπτισμα,
αλλά η σύζυγος παρέμεινε καθολική, αν και εκκλησιαζόταν και σε Ορθόδοξους Ναούς.
Αφού επέστρεψαν στην Ελλάδα, το καλοκαίρι του 1985
πήγαν για παραθερισμό στο Λουτράκι Λορινθίας και από εκεί ανέβηκαν μια μέρα και
στη Μονή του Οσίου Παταπίου να προσκυνήσουν τον Όσιο.Πρώτος εισήλθε στο ι.
Σπήλαιο ο σύζυγος, ο οποίος και προσκύνησε. Αλλά ενώ εισήλθε και η «καθολική»
σύζυγος και επλησίασε να προσκυνήσει, ευρέθηκε κάτω λιπόθυμη! Την έπιασε αμέσως
στα χέρια του ο σύζυγος και με τη βοήθεια και άλλων παρευρισκομένων προσκυνητών
την έβγαλαν έξω και τη βοηθούσαν να συνέλθει. Αφού συνήλθε, την ερώτησαν τι της
συνέβη, κι εκείνη με έκπληξη απάντησε:
«Καλά δεν είδατε, δεν ακούσατε; Ο Άγιος με έσπρωξε και
μου είπε: «Πώς εσύ, αιρετική, με πλησιάζεις;»
Και από τη στιγμή αυτή μόνη της εζήτησε να βαπτισθεί
Ορθόδοξη, όπως και έγινε ύστερα από σχετική κατήχησή της στην Ενορία της.
Τώρα πια ως Ορθόδοξη επισκέπτεται με ευλάβεια το ι. Σπήλαιο του Οσίου και προσκυνεί το ι. Λείψανο με πόθο και ευγνωμοσύνη. Γιατί αφότου έλαβε το Ορθόδοξο Βάπτισμα, αισθάνεται άλλος άνθρωπος! «Όταν προσεύχομαι», μας είπε «αισθάνομαι το Θεό δικό μου, Πατέρα μου, ενώ πριν δεν αισθανόμουν τίποτε. Τώρα ανάβω το καντήλι στο Εικονοστάσι, ετοιμάζω πρόσφορο, μεταλαμβάνω, διαβάζω βίους Αγίων και η ψυχή μου αισθάνεται το Θεό κοντά της. Να, πώς να σας το πω; Κάτι πολύ διαφορετικό από πριν, μια βεβαιότητα ότι είμαι κοντά στο Θεό. Και αυτό το οφείλω στον Άγιο Πατάπιο, που τον ευχαριστώ».
Απόσπασμα από «ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ
ΠΑΤΑΠΙΟΥ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ», έκδοση της Ιεράς Μονής Λουτρακίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου