ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ, ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ...

Γράφει ο π. Θεόφιλος, εφημέριος Ι.Ν. Αγίου Χαραλάμπους  (Αϊδίνιο Αλμυρού Ν. Μαγνησίας)

Μακάρι αυτό να ήταν ένα κακόγουστο αστείο αλλά δυστυχώς δεν είναι και αυτό βγαίνει από τα χείλη Αγίων πατέρων. 
Δυστυχώς, τα επερχόμενα είναι πλέον ορατά και δια γυμνού οφθαλμού, αφού όλοι μας μπορούμε πλέον να δούμε αυτό που έρχεται, δηλαδή την δυστυχία και την πείνα. 
Δεν μπορώ να καταλάβω τον κόσμο. Όλοι ρωτάνε. Εμένα με πιάνουν τα νέα μέτρα; Ειλικρινά, δεν μπορώ να κατανοήσω πόσο πολύ έχει διαβρωθεί η σύγχρονη κοινωνία και οι άνθρωποι που ζούνε σε αυτήν την χώρα. Κανείς δεν νοιάζεται για τον διπλανό του. Κανείς δεν νοιάζεται για το πρόβλημα που έχει χτυπήσει την πόρτα του συμπολίτη του, του γείτονά του. Όλοι σκέφτονται εάν τα μέτρα προσβάλουν τα δικά τους μικροσυμφέροντα.
Ειλικρινά, πιστεύω πως ο Θεός θα δώσει την ευκαιρία για να συνέλθουμε. Η Ελληνική Ορθοδοξία ανέδειξε μεγάλες σύγχρονες μορφές, που πρόσφεραν στο έργο του Θεού, που αγωνίστηκαν για να σώσουν ανθρώπινες ψυχές. Ο Πορφύριος, ο Παϊσιος, ο Ιωσήφ, γέροντες που μάτωσαν στον αγώνα υπέρ των συνανθρώπων τους, στον αγώνα να διώξουν την δυστυχία και το κακό από τις καρδιές ανθρώπων που υπέφεραν. Ποια ηθική υπάρχει πλέον; Το κακό έχει χτυπήσει την οικογένεια, την Παιδεία ... 
Έχει χτυπήσει σε κάθε υγιές κύτταρο της κοινωνίας και σήμερα ζούμε τα αποτελέσματα αυτού του πολέμου. Τρέχουν οι άνθρωποι χωρίς να νοιάζονται για τον διπλανό τους. Η κοινωνία που ξέραμε δεν υπάρχει πια. Σήμερα κυριαρχεί ο ατομικισμός. Γιατί; Επειδή κάποιοι έπαιξαν με τον χαρακτήρα του Έλληνα και διάβρωσαν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν. Είναι αδιανόητο! Ο ατομικισμός ζει και βασιλεύει, ενώ η απάτη έγινε χάρισμα. Μεγάλωσαν γενιές που διδάχτηκαν πως να αρπάξουν. Και αυτό σε ένα καθεστώς πλήρους ατιμωρησίας. Μάλιστα, όσα πιο πολλά αρπάζεις, τόσο περισσότερο απομακρύνεσαι από την τιμωρία. Αυτό το βλέπει ο Θεός. Σήμερα επιτρέπει να δεχτούμε μερικές σφαλιάρες, ελπίζοντας πως θα συνέλθουμε, όπως συμβαίνει και στους μεθυσμένους.

Μην αφήνετε την λογική σας να παραδίνεται σε όσα σας λένε. Που είναι μωρέ η λεβεντιά εκείνων που δεν επέτρεπαν σε κανέναν να τους μειώσει; Πού είναι εκείνα τα λεβεντόπαιδα που έδωσαν το αίμα τους για όλους εμάς; Αυτή η γη ποτίστηκε με αίμα. Είναι μεγάλο κρίμα να την κυβερνάνε ξένοι και ανάξιοι. Να προσέχετε. 
Τι να πω; Θυμήθηκα τα λόγια του γέροντα Εφραίμ της Αριζόνα: "Έρχονται πολύ δύσκολες ημέρες. Προσέξτε την ψυχή σας. Μαζευτείτε και δώστε τον αγώνα σας..."  Αυτά έλεγε πριν μερικούς μήνες. Και σήμερα γίνεται πιό σαφής: "Τον Σεπτέμβριο θα αρχίσουν τα πολύ δύσκολα ...". 
Όμως, αναρωτιέμαι:
 Εμείς τι κάνουμε για να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας; Απλά ανησυχούμε για το αν τα μέτρα μας αγγίζουν; Σας το λέω με σιγουριά ότι θα μας αγγίξουν και θα μας εξαθλιώσουν. Κάποιος πρέπει να σας πει πως δεν ζουμε σε όνειρο, ούτε σε εφιάλτη. Ζουμε μία πολύ άσχημη πραγματικότητα, που θα χειροτερέψει.
Τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο και χρειάζεστε κάπου να στηριχθείτε. 
Όταν περνάτε δύσκολα, θυμηθείτε ότι ο πόνος δεν έρχεται χωρίς λόγο. Αφήστε πίσω σας ότι σας έκανε κακό, αλλά μην ξεχάσετε ποτέ τι σας δίδαξε. Το γεγονός ότι αντιμετωπίζετε δυσκολίες, δεν σημαίνει ότι έχετε αποτύχει. 
Κάθε επιτυχία απαιτεί να δώσετε έναν αγώνα. Το καλό πράγμα αργεί, γι' αυτό να έχετε υπομονή και να παραμείνετε αισιόδοξοι και στο τέλος θα γίνουν όλα, απλώς ίσως όχι αμέσως. Να θυμάστε ότι υπάρχουν δύο είδη πόνου. Ο πόνος που σας πληγώνει και ο πόνος που σας αλλάζει. Όταν, αντί να αντιστέκεστε, δέχεστε τη ζωή όπως είναι, και τα δύο είδη μπορούν να σας βοηθήσουν να εξελιχτείτε.

Τα πάντα στη ζωή είναι προσωρινά.
Κάθε φορά που βρέχει, η βροχή ύστερα από λίγο σταματά. Κάθε φορά που πληγωνόμαστε, οι πληγές θα επουλωθούν.Μετά το σκοτάδι υπάρχει πάντα φως , αυτό πρέπει να το θυμόμαστε κάθε μέρα, αλλά συχνά το ξεχνάμε και νομίζουμε ότι η νύχτα θα διαρκέσει για πάντα. Κάτι τέτοιο όμως δεν πρόκειται να συμβεί, διότι τίποτα δεν διαρκεί για πάντα.

Η στενοχώρια και η γκρίνια δεν αλλάζουν τίποτα.
Όσοι διαμαρτύρονται περισσότερο, καταφέρνουν τα λιγότερα. Είναι πάντα προτιμότερο να προσπαθείτε να κάνετε κάτι σπουδαίο και να αποτύχετε, παρά να μην κάνετε τίποτα και να πετύχετε. Αν δεν πετύχετε, δεν χάνετε τίποτα. Χαμένοι είστε όταν δεν κάνετε τίποτα αλλά παραπονιέστε γι' αυτό. Αν πιστεύετε σε κάτι, συνεχίστε να προσπαθείτε. 

Η αρνητικότητα των άλλων ανθρώπων δεν είναι δικό σας πρόβλημα. 
Όταν περιβάλλεστε από αρνητικότητα, εσείς να παραμείνετε θετικοί. Όταν οι άλλοι προσπαθούν να σας αποθαρρύνουν, χαμογελάστε. Είναι ένας εύκολος τρόπος για να διατηρήσετε τον ενθουσιασμό και την προσήλωσή σας. Όταν οι άνθρωποι γύρω σας φέρονται άσχημα, παραμείνετε ο εαυτός σας. 
Μην αφήσετε ποτέ τη δυσαρέσκεια κάποιου να αλλάξει αυτό που είστε. Μην παίρνετε τα πράγματα πολύ προσωπικά, ακόμα κι αν έτσι φαίνονται. Σπάνια η αιτία που οι άνθρωποι κάνουν πράγματα είστε εσείς. Η πραγματική αιτία συνήθως βρίσκεται σε αυτούς.
 Αυτό που είναι να γίνει, θα γίνει. Δεν γίνεται να αναγκάσετε τα πράγματα να συμβούν βασανίζοντας τον εαυτό σας προσπαθώντας ξανά και ξανά. Κάποια στιγμή θα πρέπει να αφήσετε τις καταστάσεις να κυλήσουν μόνες τους ... Τελικά, αγαπώ τη ζωή μου σημαίνει εμπιστεύομαι τον Θεό, αρπάζω τις ευκαιρίες, χάνω και βρίσκω την ευτυχία, φυλάω τις αναμνήσεις μου και μαθαίνω από τις εμπειρίες μου. Είναι ένα μακρύ ταξίδι και πρέπει να σταματήσετε να ανησυχείτε, να αναρωτιέστε και να αμφιβάλλετε σε κάθε σας βήμα. 
Χαμογελάστε όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, ζήστε συνειδητά την κάθε στιγμή και απολαύστε τη ζωή σας όπως κι αν έρχεται. Μπορεί να μην φτάσετε ακριβώς εκεί που σκοπεύατε να πάτε, αλλά τελικά θα φτάσετε εκεί όπου θα έπρεπε να είστε. Για αναλογιστείτε που θα έπρεπε να είσαστε. Μήπως όλοι μας έχουμε απομακρυνθεί από εκεί που θα έπρεπε να είμαστε;

Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να συνεχίσετε να προσπαθείτε. Μην αφήσετε ένα σκληρό μάθημα που σας έδωσε η ζωή να σκληρύνει και την καρδιά σας. Τα καλύτερα μαθήματα συχνά έρχονται μέσα από τις χειρότερες στιγμές και από τα χειρότερα λάθη. 
Η ζωή είναι σκληρή, είναι αλήθεια, εσείς όμως είστε πιο σκληροί. Βρείτε τη δύναμη να γελάτε κάθε μέρα. Βρείτε το θάρρος να αισθάνεστε διαφορετικά, αλλά όμορφα. Ψάξτε μέσα στην καρδιά σας και κάντε τους άλλους να χαμογελούν κι' αυτοί. Αυτός είναι ο Χριστός μας. 
Μην αγχώνεστε για πράγματα που δεν μπορείτε να αλλάξετε. Ζήστε απλά και δώστε αγάπη απλόχερα, μιλήστε με ειλικρίνεια, εργαστείτε με όρεξη. Και ακόμα κι αν αποτύχετε κάπου, συνεχίστε να προσπαθείτε και να εξελίσσεστε. Αυτός είναι ο Χριστός μας. 
Τα σημάδια από τις πληγές σας είναι τα σύμβολα της δύναμής σας. Ποτέ να μην ντρέπεστε για τα σημάδια που σας άφησε η ζωή. Μια ουλή σημαίνει ότι το πρόβλημα έφυγε και η πληγή έκλεισε. Σημαίνει ότι νικήσατε τον πόνο, πήρατε ένα μάθημα, γίνατε πιο δυνατοί και προχωρήσατε μπροστά. Μια ουλή είναι η μόνιμη επιβεβαίωση της νίκης σας και πρέπει να είστε υπερήφανοι.
Μην την αφήνετε να σας κρατήσει όμηρο και να σας γεμίσει την ζωή με φόβο. Δεν μπορείτε να εξαφανίσετε τα σημάδια, αλλά μπορείτε να αλλάξετε τον τρόπο αντίληψής σας. Μπορείτε να αρχίσετε να τα βλέπετε ως ένδειξη δύναμης και όχι πόνου. Κάθε μικρός αγώνας είναι ένα βήμα μπροστά.
Στην ζωή υπομονή δεν σημαίνει αναμονή. Είναι η ικανότητα να διατηρήσετε μια σωστή στάση ζωής ενώ κοπιάζετε αδιάκοπα για να πραγματοποιήσετε τα όνειρά σας γνωρίζοντας ότι η προσπάθεια αξίζει τον κόπο. Μήπως τα όνειρα μας είναι αντίθετα από τους νόμους του Θεού και υπέρ του διαβόλου; Εγώ απλά ρωτώ. Μήπως χρειαστεί να αλλάξουμε τις ισορροπίες και τις ανέσεις μας για ένα διάστημα και ίσως ακόμη και τον τρόπο σκέψης μας σε κάποιες περιπτώσεις;

Αξίζει τον κόπο, να προσπαθήσουμε να φτάσουμε μέχρι το τέλος της διαδρομής.
Μιας διαδρομής γεμάτη πόνο και στενοχώριες. Αυτό είμαι υποχρεωμένος να σας το πω και δεν το λέω εγώ αλλά το είπε ο ίδιος ο Χριστός μας. Εύχομαι ολόψυχα σε όλους μας καλή επιστροφή στον Χριστό.-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου