Άγιος
Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ
Συνεχίζουμε
να κυνηγάμε μόνο τα πρόσκαιρα αγαθά,
σαν να ήταν μόνιμα και αιώνια
Τι φοβερή που είναι η τύφλωση μας! Και πόσο φανερά αποδεικνύεται, απ’ αυτή την τύφλωση, η πτώση μας! Βλέπουμε τους συνανθρώπους μας να πεθαίνουν. Γνωρίζουμε ότι κι εμείς οπωσδήποτε θα πεθάνουμε, ίσως μάλιστα και πολύ σύντομα, γιατί κανένας άνθρωπος δεν έμεινε παντοτινά στη γη. Βλέπουμε, επίσης, ότι για τους πιο πολλούς και πριν από τον θάνατο η επίγεια ευημερία συχνά μεταβάλλεται σε δυστυχία, όμοια κι αυτή στην πίκρα με τον θάνατο. Και παρά την τόσο καθαρή μαρτυρία της ίδιας της πείρας μας, συνεχίζουμε να κυνηγάμε μόνο τα πρόσκαιρα αγαθά, σαν να ήταν μόνιμα και αιώνια. Σ’ αυτά έχουμε στρέψει όλη μας την προσοχή. Ξεχάσαμε τον Θεό! Ξεχάσαμε τη μεγαλειώδη και συνάμα φοβερή αιωνιότητα!
Ας κοιτάξουμε, αδελφοί, δίχως εμπάθεια, κάτω από το φως του Ευαγγελίου, την επίγεια ζωή μας. Θα διαπιστώσουμε πως είναι μηδαμινής αξίας. Όλα τα αγαθά της αφαιρούνται με τον θάνατο ή και πολύ νωρίτερα με διάφορα απροσδόκητα περιστατικά. Δεν αξίζει, λοιπόν, να ονομάζονται αγαθά αυτά που χάνονται τόσο σύντομα! Απάτη είναι, ή μάλλον δίχτυα. Και όσοι μπλέκονται σ’ αυτά τα δίχτυα, στερούνται τα αληθινά, τα αιώνια, τα ουράνια, τα πνευματικά αγαθά, που μπορούν να τα αποκτήσουν μόνο αν πιστέψουν στον Χριστό και Τον ακολουθήσουν, τραβώντας τον μυστικό δρόμο της ευαγγελικής ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου