Ανάμνηση Θαύματος Αρχαγγέλου Μιχαήλ στις Χωναίς
Σε κάποιο μέρος της
Φρυγίας, η γη ανέβλυσε αγιασμένο νερό με τη δύναμη του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, που
γιάτρευε κάθε αρρώστια των ασθενούντων. Ένας χριστιανός, λοιπόν, επειδή
γιατρεύτηκε η κόρη του, έκτισε ωραιότατο ναό στο όνομα του Αρχιστράτηγου, επάνω
στο άγιασμα.
Μετά 90 χρόνια, ήλθε στο ναό κάποιος ευλαβής νέος, ονόματι Άρχιππος. Έμεινε
υπηρέτης στο ναό και ζούσε ζωή ασκητική και με εγκράτεια. Όταν είδαν αυτό το
πράγμα οι ειδωλολάτρες, έπιασαν τον Άρχιππο και τον χτύπησαν δυνατά. Έπειτα,
όρμησαν να καταστρέψουν το ναό και το άγιασμα. Αλλά ώ της μεγάλης δυνάμεως του
Αρχαγγέλου! Άλλων απ' αυτούς τα χέρια έμειναν παράλυτα και άλλους σταμάτησε
φράγμα φωτιάς και έτσι γύρισαν όλοι άπρακτοι. Όμως το πείσμα και ο θυμός τους
ώθησε να κάνουν εκτροπή του κοντινού ποταμού, για να παρασύρει το ναό και να
πνίξουν τον Άρχιππο. Αλλά και πάλι θαύμα! Ο ποταμός γύρισε προς τα πίσω! Τότε
σκέφθηκαν να ενώσουν και άλλους δύο ποταμούς. Όμως ο Αρχάγγελος Μιχαήλ
παρουσιάστηκε στον Άρχιππο και, αφού τον έβγαλε έξω από το ναό, έκανε το σημείο
του σταυρού και οι ποταμοί στάθηκαν σαν τείχος. Πρόσταξε, έπειτα, να χωνευθούν
και πράγματι, κατά παράδοξο τρόπο, έως σήμερα στο μέρος εκείνο τα νερά των
ποταμών χωνεύονται. Και γι' αυτό το μέρος ονομάστηκε Χώναι.
Προφήτης Ζαχαρίας και Ελισάβετ
Ο Ζαχαρίας, πατέρας
του Ιωάννη του Βαπτιστή, έζησε στα χρόνια του Ηρώδη, βασιλιά της Ιουδαίας. Κατά
τη γνώμη του Χρυσοστόμου, καθώς και άλλων Πατέρων της Εκκλησίας, ο Ζαχαρίας δεν
ήταν απλός Ιερέας, αλλά αρχιερέας που έμπαινε στα άγια των αγίων. Σύζυγο είχε
την Ελισάβετ και δεν είχαν παιδί.
Κάποια μέρα λοιπόν, την ώρα του θυμιάματος μέσα στο θυσιαστήριο, είδε άγγελο
Κυρίου που του ανήγγειλε ότι θα αποκτούσε γιο και θα ονομαζόταν Ιωάννης. Ο
Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά, αλλά δυσπίστησε. Η γυναίκα του ήταν στείρα και
γριά, πώς θα γινόταν αυτό που άκουγε; Τότε ο άγγελος του είπε ότι θα μείνει
κωφάλαλος μέχρι να πραγματοποιηθεί η βουλή του Θεού.
Πράγματι, η Ελισάβετ συνέλαβε και έκανε γιο. Όταν θέλησαν να δώσουν όνομα στο
παιδί, ο Ζαχαρίας έγραψε πάνω σε πινακίδιο το όνομα Ιωάννης. Αμέσως δε λύθηκε η
γλώσσα του και όλοι μαζί δόξασαν το Θεό.
Βέβαια, η χάρη αυτή έγινε από το Θεό στο Ζαχαρία, διότι της ήταν «δίκαιος ἐνώπιον
τοῦ Θεοῦ, πορευόμενος ἐν πάσαις ταὶς ἐντολαὶς καὶ δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτος»
(Λουκά, α' 6.). Ήταν, δηλαδή, δίκαιος μπροστά στο Θεό και ζούσε σύμφωνα με της
της εντολές και τα παραγγέλματα του Κυρίου, άμεμπτος από κάθε σοβαρή ενοχή.
Όσιος
Παΐσιος ο Αγιορείτης: Να μιλάς αυθόρμητα στον Χριστό, στην Παναγία, στους Αγγέλους,
στους Αγίους, όπου κι αν βρίσκεσαι, και να τους λές ό,τι θέλεις. «Χριστέ μου,
να λές, Παναγία μου, την διάθεσή μου την ξέρεις. Βοήθησέ με!». Έτσι απλά και
ταπεινά να τους μιλάς συνέχεια για ό,τι σε απασχολεί και ύστερα να λές την ευχή:
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
Άγιος Άνθιμος ο Ιερομάρτυρας, Επίσκοπος Νικομήδειας
Ο
Άγιος Άνθιμος έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. και πατρίδα του ήταν η
Νικομήδεια. Από μικρός διακρίθηκε για τον ευσεβή ζήλο του προς τα θεία. Όταν
ενηλικιώθηκε, η ζωή του ήταν υπόδειγμα σωφροσύνης και αγάπης. Επειδή πλούσια
κατείχε το θησαυρό των θείων αληθειών, η θερμή του διδασκαλία, εμπνεόμενη από
αποστολικό ζήλο, έβρισκε σχεδόν πάντα ανταπόκριση στις ψυχές των πιστών.
Η
πνευματική ικανότητα του Άνθιμου ώθησε τους χριστιανούς της Νικομήδειας και τον
έπεισαν να γίνει Ιερέας και αργότερα επίσκοπος τους. Όταν, όμως, έγινε ο
διωγμός επί Διοκλητιανού, τον κυνήγησαν και τον συνέλαβαν (302 μ.Χ.). Ο
Διοκλητιανός του πρότεινε να θυσιάσει στους Θεούς για να κερδίσει τη ζωή του,
αλλιώς τον περίμεναν φρικτά βασανιστήρια, και του έδειξε το όργανα που θα τον
βασάνιζαν. Ο Άνθιμος είπε: «Γιατί μου τα δείχνεις; για να με φοβίσεις; Αυτά ας
τα φοβούνται εκείνοι, για τους οποίους η παρούσα ζωή είναι μόνο ηδονή και τη
στέρηση της θεωρούν μεγάλη απώλεια. Αλλά σε μένα, όπως και σε κάθε χριστιανό,
αυτά δεν ασκούν καμιά γοητεία. Το σώμα μου είναι πρόσκαιρο και ευτελές, που
μόνη αξία έχει, όταν αγιασθεί δια του Χριστού και δοθεί εις την κατά Χριστόν
ζωή. Επομένως, τιμωρίες και βάσανα είναι για μένα πιο ποθητά από του να αρνηθώ
το Σωτήρα μου». Τότε, αφού τον βασάνισαν φρικτά, τελικά τον αποκεφάλισαν.
Άγιος Ιωάννης ο Νηστευτής, Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
Ο Άγιος Ιωάννης, από
παιδί διακρίθηκε για τη σπάνια εγκράτεια του και για τον από φυσικού έρωτα προς
τη νηστεία. Πράγμα που του έδωσε και την προσωνυμία του Νηστευτή. Ο Άγιος
Ιωάννης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και όταν έγινε έφηβος έκανε το επάγγελμα
του χαράκτη. Η καρδιά του όμως, ήταν δοσμένη στα θεία και κάθε μέρα διάβαζε την
Αγία Γραφή και άλλα θρησκευτικά βιβλία, πλουτίζοντας έτσι τις γνώσεις του. Τα
πλεονεκτήματα του αυτά, εκτίμησε ο Πατριάρχης Ιωάννης ο Γ' και τον χειροτόνησε
διάκονο.
Από τη θέση αυτή ανέπτυξε ιδιαίτερα την ελεημοσύνη, βοηθώντας πλήθος φτωχών και
άλλων απόρων. Αργότερα έγινε πρσβύτερος, και μετά το θάνατο του Πατριάρχη
Ευτυχίου, με κοινή υπόδειξη αρχόντων και λαού, εκλέχτηκε διάδοχος του ο Ιωάννης
ο Νηστευτής σαν Ιωάννης Δ' (12/04/582 μ.Χ. επί βασιλέως Μαυρικίου).
Το πόσο έλαμψε και σαν Πατριάρχης ο Ιωάννης, έχουμε πολύ εύγλωττες μαρτυρίες: Ο
επίσκοπος Σενιλλίας Ισίδωρος τον παριστάνει σαν Άγιο και Ο Πατριάρχης
Ιεροσολύμων Σωφρόνιος τον αποκάλεσε «σκήνωμα πάσης ἀρετῆς». Στον Ιωάννη επίσης,
Σύνοδος των Πατριαρχών που συνήλθε στην Κωνσταντινούπολη το 587 μ.Χ., του
απένειμε τον τίτλο «Οἰκουμενικός». Σχετικά με τις εκκλησιαστικές ποινές ο
Ιωάννης θέσπισε σοφό κανονικό, που βρίσκεται στο Πηδάλιο.
Κοιμήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου του 595 μ.Χ. και το λείψανο του τάφηκε στο ναό των
Αγίων Αποστόλων. Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Αγάθωνος Φθιώτιδος.
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Ιβήρων Αγίου
Όρους και Βαρνάκοβας Ναυπακτίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του
Αγίου Ιωάννη του Νηστευτή στις 2 Σεπτεμβρίου.
Άγιος Μάμας, Προστάτης των Ζώων
Ο άγιος Μάμας
καταγόταν από την Γάγγρα της Παφλαγονίας. Γονείς του ήταν ο Θεόδοτος και η
Ρουφίνα, οι οποίοι ήταν Χριστιανοί. Εκείνη την εποχή αυτοκράτορας ήταν ο
Αυρηλιανός και κήρυξε διωγμό εναντίον των Χριστιανών.
Από τους πρώτους που συνελήφθησαν ήταν οι γονείς του αγίου Μάμα. Αυτοί με θάρρος ομολόγησαν την πίστη τους, με συνέπεια να ριχτούν στις φυλακές της Καισάρειας. Εκείνες τις ημέρες η Ρουφίνα, που ήταν έγκυος, έφερε στον κόσμο τον μικρό Μάμα. Ο Θεόδοτος όμως δεν πρόλαβε να τον γνωρίση, γιατί βρήκε φρικτό θάνατο από τα βασανιστήρια. Λίγο αργότερα και η Ρουφίνα παρέδωσε το πνεύμα της στον Κύριο.
Ο Μάμας μένει πλέον
ορφανός στη φυλακή. Ο Θεός όμως δεν τον εγκατέλειψε. Στέλνει μια γυναίκα, την
Ματρώνα, στη φυλακή. Αυτή παίρνει τα λείψανα των γονιών και τα ενταφιάζει.
Κατόπιν παίρνει στο σπίτι της το παιδί και αναλαμβάνει την ανατροφή του.
Κοντά στην καινούρια
του μητέρα ο μικρός Μάμας μεγάλωσε με χριστιανική βιοτή, φροντίζοντας να
μεταφέρη το μήνυμα του Χριστού και στα παιδιά της ηλικίας του.
Έτσι η ιεραποστολική δράση του Μάμαντος έγινε γρήγορα γνωστή με αποτέλεσμα να οδηγηθή στον ειδωλολάτρη ηγεμόνα Δημόκριτο. Αυτός με λόγια και υποσχέσεις προσπάθησε να αλλάξη την πίστη του μικρού παιδιού. Μάταια όμως προσπάθησε ο ηγεμόνας, γιατί ο μικρός Μάμας με παρρησία ομολόγησε το Χριστό.
Τότε έριξαν τον μικρό Μάμα στα βασανιστήρια, τα οποία ήταν φρικτά, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Η πίστη του μικρού παιδιού δυνάμωνε περισσότερο. Θαυματουργικά ο Θεός απαλλάσσοντάς τον από τα βασανιστήρια τον μετέφερε σε βουνό της Καισάρειας. Σ’ αυτό το μέρος ο Άγιος έζησε έως τα δεκαπέντε του χρόνια με συντροφιά τα άγρια ζώα. Τα εξημέρωνε, τα έβοσκε και τα άρμεγε για να τρέφεται.
Η παρουσία όμως του ιεραποστόλου Μάμα δεν άργησε να γίνη και πάλι γνωστή. Οι εχθροί της πίστεως τον οδήγησαν σε σκληρότερα μαρτύρια χωρίς αποτέλεσμα. Έτσι άκαμπτος ο Μάμας ντρόπιασε τον σκληρό ηγεμόνα, ο οποίος διέταξε να τον σκοτώσουν. Ο δήμιος με μια σιδερένια τρίαινα τον χτύπησε στην κοιλιά. Ο Άγιος παρέδωσε την αγιασμένη ψυχή του στο Χριστό, που τόσο αγάπησε.
Σύμφωνα με μια παράδοση το λείψανο του αγίου έφτασε στην Κύπρο μέσα σε μια σαρκοφάγο από τα μικρασιατικά παράλια και τάφηκε στη Μόρφου. Εκεί κτίστηκε ένας βυζαντινός ναός δίπλα στη Λάρνακα, που βρισκόταν το λείψανό του. Μια άλλη Κυπριακή παράδοση αναφέρει ότι ο Άγιος Μάμας ήταν ένας φτωχός ερημίτης που ζούσε σε μια σπηλιά κοντά στη Μόρφου. Μια χρονιά του ζήτησαν κεφαλικό φόρο, αλλά ο Άγιος δεν τον πλήρωνε και τότε τον πήγαν στον διοικητή να απολογηθή.
Στο δρόμο που πήγαιναν συνάντησαν ένα λιοντάρι που κυνηγούσε ένα αρνί. Ο Άγιος διέταξε το λιοντάρι να αφήση το αρνί και το λιοντάρι υπάκουσε. Ο Άγιος κουρασμένος καθώς ήταν πήρε το αρνί στα χέρια του, ανέβηκε στο λιοντάρι και συνέχισε το δρόμο για τον διοικητή. Όταν έφτασαν στον διοικητή και τον είδε επάνω στο λιοντάρι, έδωσε διαταγή να τον αφήσουν ελεύθερο και να τον απαλλάξουν από τη φορολογία.
Ωστόσο τα θαύματα του Αγίου είναι πλέον διαδεδομένα στην Κύπρο. Στους βυζαντινούς χρόνους ο Άγιος Μάμας ήταν ο προστάτης των Μαρδαϊτών στην Κύπρο. Αυτοί οι Μαρδαΐτες, που μετά τις αραβικές επιδρομές εγκαταστάθηκαν στην Κύπρο, εισήγαγαν τη λατρεία του Αγίου στη νήσο. Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του Αγίου στις 2 Σεπτεμβρίου.
Γέρων Ιωσήφ ο
Ησυχαστής: Σε όλες τις προσευχές ο νους να παρακολουθεί και να εννοεί το τι
εύχεσαι και τι λες. Διότι, αν σύ δεν εννοείς το τι λες, πως θα γίνει συνεννόηση
με τον Θεό να σου χαρίσει ότι ζητείς.
