ΜΗΝ ΚΡΙΝΕΤΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ
(ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ
14,1-12)
1 Τον ασθενή
όμως στην πίστη να τον δέχεστε, χωρίς να κρίνετε τις γνώμες του.
2 Ο ένας
πιστεύει ότι μπορεί να φάει απ’ όλα, αλλά ο ασθενής τρώει λάχανα.
3 Αυτός που
τρώει ας μην εξουθενώνει εκείνον που δεν τρώει, κι εκείνος που δεν τρώει ας μην
κρίνει αυτόν που τρώει, γιατί ο Θεός τον δέχτηκε.
4 Εσύ ποιος
είσαι που κρίνεις ξένο υπηρέτη; Στο δικό του κύριο στέκεται ή πέφτει – θα
σταθεί όμως, γιατί ο Κύριος είναι δυνατός να τον κάνει να σταθεί.
5 Γιατί, βέβαια,
ο ένας κρίνει ανώτερη μια ημέρα από άλλη ημέρα, ο άλλος όμως κρίνει ότι κάθε
ημέρα είναι ίδια. Καθένας μέσα στο δικό του νου ας πειστεί πλήρως.
6 Αυτός που
φρονεί την ημέρα ανώτερη, τη φρονεί για τον Κύριο. Και αυτός που τρώει, για τον
Κύριο τρώει, γιατί ευχαριστεί το Θεό. Και αυτός που δεν τρώει, για τον Κύριο
δεν τρώει και ευχαριστεί το Θεό.
7 Γιατί κανείς
από εμάς δε ζει για τον εαυτό του και κανείς δεν πεθαίνει για τον εαυτό του.
8 Γιατί και αν
ζούμε, για τον Κύριο ζούμε, και αν πεθαίνουμε, για τον Κύριο πεθαίνουμε. Είτε,
λοιπόν, ζούμε είτε πεθαίνουμε, του Κυρίου είμαστε.
9 Γιατί γι’ αυτό
ο Χριστός πέθανε και έζησε, για να κυριαρχήσει και στους νεκρούς και στους
ζωντανούς.
10 Αλλά εσύ
γιατί κρίνεις τον αδελφό σου; Ή κι εσύ γιατί εξουθενώνεις τον αδελφό σου; Γιατί
όλοι θα παρουσιαστούμε στο βήμα του Θεού.
11 Επειδή είναι
γραμμένο: Ζω εγώ, λέει ο Κύριος, ότι σ’ εμένα θα κάμψει κάθε γόνατο και κάθε
γλώσσα θα ομολογήσει τη δόξα του Θεού.
12 Άρα, λοιπόν,
καθένας μας για τον εαυτό του θα δώσει λόγο στο Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου