ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΑΙΔΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΤΥΠΑ, ΧΩΡΙΣ ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας

Το νέο σχολείο όπως το προαναγγέλλει ο κ. Φίλης και το σχεδιάζει το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) θα ομοιάζει περισσότερο με ΙΕΚ επαγγελματικής καταρτίσεως και θα απέχει παρασάγγας από την ουσιαστική Παιδεία. Με αλλοίωση του Ορθοδόξου χαρακτήρος των Θρησκευτικών, με υποβάθμιση των Αρχαίων Ελληνικών, με διαγραφή της Ποντιακής Γενοκτονίας από την ύλη της Γ΄ Λυκείου, με επανασυγγραφή των βιβλίων Ιστορίας υπό εμφυλιοπολεμικό και διχαστικό πρίσμα, τα παιδιά μας δεν θα έχουν πρότυπα ούτε θα αποκτήσουν εθνική ταυτότητα.
Θυμίζω ότι βάσει του άρθρου 16, παρ. 2 του Συντάγματος ένας εκ των θεμελιωδών σκοπών της Παιδείας είναι η ανάπτυξη εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως. Θυμίζω επίσης ότι με βάση τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας του 1995 και 1998 και του Διοικητικού Εφετείου Χανίων (2012) το μάθημα των Θρησκευτικών πρέπει να διδάσκεται με βάση την Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία. Διαβάζω με ενδιαφέρον ότι το 92% των γυμνασίων στη Γαλλία αποφάσισε από φέτος να διδάσκει Αρχαία Ελληνικά. Και υπενθυμίζω στους σχεδιαστές των εκσυγχρονιστικών πειραματισμών ότι σύσσωμος ο λαός μας αντέδρασε στην διαστροφή της Ιστορίας μας από το βιβλίο του «συνωστισμού».
Στην εποχή της οικονομικής κρίσης, η οποία κατά βάθος είναι πνευματική και ηθική κρίση, η ανθρωπιστική παιδεία είναι απαραίτητο στοιχείο για τη διάπλαση προσωπικοτήτων, για την καλλιέργεια ήθους, για τη δια-μόρφωση υπευθύνων και δημοκρατικών πολιτών. Τα Ορθόδοξα Θρησκευτικά, τα Αρχαία Ελληνικά κείμενα, η διδασκαλία των κλασσικών της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, η προβολή των ηρώων του Έθνους ως προτύπων, θα μπορούσαν να συντελέσουν στην καταπολέμηση της εθνικής καταθλίψεως, στην καλλιέργεια της ελπίδας στην ψυχή των παιδιών μας, στην αποφυγή των πάσης φύσεως ακροτήτων.
Το μάθημα των Θρησκευτικών υφίσταται τριπλή υποβάθμιση. Πρώτον καθιερώνεται με ΦΕΚ μία πολυθρησκειακή αλλοίωση του περιεχομένου του μαθήματος. Το νέο αυτό περιεχόμενο, που υποβαθμίζει την Ορθόδοξη Χριστιανική παράδοση του λαού μας, έχει απορριφθεί από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, από επιστημονικά συνέδρια και από την Πανελλήνιο Ένωση Θεολόγων. Δεύτερον καταργούνται τα ισχύοντα σχολικά βιβλία του μαθήματος χωρίς να έχουν τυπωθεί καινούργια. Η νέα ύλη των Θρησκευτικών υπάρχει σε τίτλους και μόνο στο διαδίκτυο, με αποτέλεσμα να μειώνεται το κύρος και του μαθήματος και του διδάσκοντος. Τρίτον το μάθημα πλέον δεν θα εξετάζεται στις εξετάσεις του Ιουνίου, όσον αφορά τουλάχιστον στα Γυμνάσια. Άρα δίδεται το μήνυμα στους μαθητές ότι υπάρχουν μαθήματα α΄, β΄ και γ΄ κατηγορίας. Με τις νέες αποφάσεις τον Ιούνιο θα γίνονται γραπτές εξετάσεις μόνο στα Νέα Ελληνικά, στα Μαθηματικά, στη Φυσική και στην Ιστορία.
Ούτε τα Αρχαία Ελληνικά θα εξετάζονται στις γραπτές εξετάσεις του Γυμνασίου, ενώ ταυτοχρόνως μειώθηκαν οι ώρες διδασκαλίας του μαθήματος στη Μέση Εκπαίδευση. Η ρίζα της γλώσσας μας, τα κείμενα που βοηθούν τα παιδιά μας να ετυμολογούν, να κατανοούν και να μιλούν καλύτερα τα Νέα Ελληνικά, η κλασσική περίοδος της ενιαίας ελληνικής, το μάθημα που αποτελεί ένα από τα θεμέλια του ευρωπαϊκού πολιτισμού καταδιώκεται και υποτιμάται στα ελληνικά σχολεία. Η Πανελλήνιος Ένωσις Φιλολόγων και διεθνείς Οργανισμοί Κλασσικών Σπουδών έχουν εκφράσει τη διαμαρτυρία τους. Είμαι βέβαιος ότι η διαμαρτυρία θα γενικευθεί, διότι η γλώσσα μας είναι άρρηκτα δεμένη με τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού και με την εθνική μας ταυτότητα.
Η Ιστορία κινδυνεύει διττώς: Πρώτον, η απάλειψη των κεφαλαίων για την Ποντιακή Γενοκτονία προκαλεί ανησυχία μήπως οδηγηθούμε σε νέα βιβλία χειρότερα από το αποσυρθέν της κ. Ρεπούση. Δεύτερον, η εξαγγελία του Υπουργού ότι πρέπει να διδαχθεί εκτενώς ο Εμφύλιος, προφανώς με μονόπλευρη και ιδεοληπτική ερμηνεία, δημιουργεί ερωτηματικά για το μέλλον του μαθήματος. Θα ενώνει ή θα διχάζει; Θα συντελεί στην ανάπτυξη υγιούς και αφανάτιστης εθνικής συνειδήσεως ή θα προκαλεί πολιτικές διαμάχες μέσα στην τάξη; Θα προβάλλει τους ήρωες και τους δημιουργικούς ηγέτες του Ελληνισμού από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα ή θα ανταποκρίνεται στην ιδεολογική τοποθέτηση ορισμένων συμβούλων του Υπουργείου, ότι δεν τους ενδιαφέρει η διαμόρφωση εθνικής συνειδήσεως μέσω του μαθήματος;
Η μετάλλαξη των Θρησκευτικών πρέπει να προβληματίσει κάθε σοβαρό και υπεύθυνο άνθρωπο. Η Παλαιά Διαθήκη, που είναι η κοινή θρησκευτική παράδοση Χριστιανισμού και Ιουδαϊσμού, διδασκόταν μέχρι τώρα σε όλη τη διάρκεια της Α΄ Γυμνασίου. Τώρα καταργείται και στη θέση της εισέρχονται αναφορές σε διάφορα άλλα θρησκεύματα. Η Καινή Διαθήκη, το ιερό βιβλίο όλων των Χριστιανών του κόσμου, η διδασκαλία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, κάλυπτε όλα τα κεφάλαια της Β΄ Γυμνασίου μέχρι σήμερα. Με τη νέα ύλη συρρικνώνεται αδικαιολόγητα. Στη Γ΄ Γυμνασίου εμφανίζεται μία ενὀτητα που παρουσιάζει μαζί τον Άγιο Πορφύριο, τη μητέρα Τερέζα, τον Γκάντι και τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Το ίδιο είναι η αγιότητα των Ορθοδόξων Αγίων με τον πολιτικό ειρηνισμό του Γκάντι; Φοβούμαι ότι τα μεταλλαγμένα Θρησκευτικά θα οδηγήσουν τους μαθητές στη σύγχυση, στον σχετικισμό και στον συγκρητισμό.
Οι σχεδιαστές του πολυθρησκειακού προγράμματος ισχυρίζονται ότι με τη νέα μορφή των Θρησκευτικών θα περιορισθούν (ή θα καταργηθούν;) οι απαλλαγές από το μάθημα. Προσωπικά προβλέπω ότι θα αυξηθούν. Άλλωστε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε το 2007 (υπόθεση Νορβηγίας) ότι και από ένα πολυθρησκειακό μάθημα επιτρέπονται οι απαλλαγές.

Άρθρο στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016

ΤΙΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ Κ.Κ. Ν. ΦΙΛΗ ΚΑΙ ΣΤ. ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ, ΑΝΑΜΕΝΕΙ Η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΘΕΟΛΟΓΩΝ (ΠΕΘ)

Αθήνα, 22 Σεπτεμβρίου 2016
Αριθμ. Πρωτ. 121
Δελτίο τύπου
Τις παραιτήσεις των κ.κ. Ν. Φίλη και Στ. Γιαγκάζογλου,
αναμένει η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ),
ζητώντας την άμεση απόσυρση των νέων Προγραμμάτων Σπουδών
για το μάθημα των Θρησκευτικών.

Οι Θεολόγοι καθηγητές έχουν νόμιμο δικαίωμα
και συνειδησιακή υποχρέωση να μην εφαρμόσουν
τα νέα αντισυνταγματικά, αντιπαιδαγωγικά και αντορθόδοξα
Προγράμματα Σπουδών.


Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) συμφωνεί απόλυτα με τις δηλώσεις (20/9/2016) του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, ότι τα νέα Προγράμματα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών (ΦΕΚ υπ. αριθ. 143575/Δ2 ΥΑ 13.09.2016), που βεβιασμένα επιβάλλει στα σχολεία ο Υπουργός Παιδείας κ. Ν. Φίλης, «είναι απαράδεκτα, είναι επικίνδυνα, είναι πράγματα που δεν θα αποδώσουν καρπούς, αλλά μεγάλη ζημιά στην παιδεία, γενικότερα στην κοινωνία μας, και ρήξη μέσα στην Εκκλησία στις σχέσεις με την πολιτεία».
Η ΠΕΘ εκφράζει την πλήρη αντίθεσή της στην εφαρμογή αυτών των πνευματοκτόνων Προγραμμάτων για τρεις πολύ συγκεκριμένους λόγους :

1) Είναι αντισυνταγματικά, διότι, έτσι όπως τα κατάντησαν ο κ. Φίλης και οι περί αυτόν υπεύθυνοι Θεολόγοι του ΙΕΠ και του Θεολογικού Συνδέσμου «Καιρός», δεν αναπτύσσουν την ορθόδοξη χριστιανική συνείδηση των μαθητών, με αποτέλεσμα να διαπράττονται από όλους αυτούς τους εμπνευστές και εφαρμοστές, σύμφωνα με γνωμοδοτήσεις έγκριτων νομικών, δύο αδικήματα:

α) Το αδίκημα της συνταγματικής ανισονομίας, αφού το νέο πολυθρησκειακό ή, όπως το ονομάζει ο κ. Φίλης, Θρησκειολογικό Πρόγραμμα των Θρησκευτικών επιβάλλεται, ρατσιστικά, μόνον στους Ορθόδοξους μαθητές. Έτσι, οι Εβραίοι, οι Μουσουλμάνοι και οι Ρωμαιοκαθολικοί Έλληνες μαθητές απολαμβάνουν -και πολύ σωστά- από το Υπουργείο Παιδείας το δικαίωμα να διδάσκονται αποκλειστικά τη δική τους πίστη, από διδάσκοντες και ύλη, που οι θρησκευτικές τους κοινότητες επιλέγουν και εγκρίνουν. Αντίθετα, με το νέο Πρόγραμμα Σπουδών, που αυταρχικά επιβάλλει ο κ. Φίλης, οι Ορθόδοξοι μαθητές δεν διδάσκονται πλέον τη δική τους πίστη, αλλά ένα πολτοποιημένο μείγμα Χριστιανισμού- θρησκειών, κάτι που ολοφάνερα αντίκειται στο Σύνταγμα, στον εκπαιδευτικό Νόμο και στην ισχύουσα νομολογία

β) Το αδίκημα του Προσηλυτισμού, όπως εγκύρως έχει αποδειχθεί, καθώς οδηγούν με μαεστρία, σε άλλους πνευματικούς δρόμους, ανήλικα ορθόδοξα παιδιά που δεν είναι σε θέση να αμυνθούν πνευματικά.

2) Είναι αντιπαιδαγωγικά, διότι :

α) Η διδακτέα ύλη που προσφέρουν, δεν ανταποκρίνεται στο πνευματικό επίπεδο των μαθητών.
β) Με το πολυθρησκειακό τους περιεχόμενο προξενούν θρησκευτική σύγχυση στους μαθητές.

3) Είναι αντορθόδοξα, διότι:

α) Έχουν αφαιρεθεί, εσκεμμένα, από τη διδακτέα ύλη αυτών των Προγραμμάτων, τα βασικότερα θέματα διδασκαλίας της ορθόδοξης πίστης (από την Αγία Γραφή, την πατερική και αγιολογική παράδοση, το δόγμα, τη λατρεία, τη θεολογία, την ιστορία της Εκκλησίας κ.ά.).

β) Σε όλες σχεδόν τις διδακτικές ενότητες των Προγραμμάτων υπάρχει παράλληλη απλή παράθεση σε βάρος πάντα, της ορθόδοξης πίστης, θεμάτων και στοιχείων, που αφορούν στην Ορθοδοξία, στις χριστιανικές ομολογίες και στις θρησκείες.

Ως εκ τούτου, η ΠΕΘ δηλώνει ότι:

α) Οι Θεολόγοι καθηγητές, ως υπάλληλοι του κράτους, σύμφωνα με έγκυρες γνωμοδοτήσεις, έγκριτων νομικών, έχουν καθήκον άμα δε και δικαίωμα να τηρούν το Σύνταγμα και να μην εφαρμόζουν προδήλως (ολοφάνερα) αντισυνταγματικές και παράνομες αποφάσεις της διοίκησης (ν. 3528/2007, αρθρ. 24 και 25 παρ. 3 εδάφιο 1ον και Ποινικός Κώδικας, άρθρ. 21).

β) Ζητάει από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος, κ. Αλέξη Τσίπρα, την άμεση απόσυρση των νέων Προγραμμάτων Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών. Αναμένει επίσης, την παραίτηση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, διότι πιστεύει ότι ο κ. Νίκος Φίλης θα κατανοήσει ότι δεν μπορεί πλέον, να υπηρετήσει προς όφελος κανενός, το «θεσμικό του ρόλο», καθώς λειτουργεί αποδιοργανωτικά στον ευαίσθητο χώρο της Παιδείας και διχάζει με τον λόγο και τις αποφάσεις του, την ελληνική κοινωνία.

γ) Καταγγέλλει τον κ. Σταύρο Γιαγκάζογλου, Σύμβουλο του κ. Φίλη, που ήταν ο εμπνευστής και συντονιστής των νέων αυτών Προγραμμάτων, ως υπεύθυνο ηθικό αυτουργό για όλες αυτές τις εξελίξεις και την αναστάτωση που έχει δημιουργήθει, στο χώρο της Παιδείας και της Εκκλησίας, δεν τον αναγνωρίζει πλέον ως Σύμβουλο, με θετικές προθέσεις και ενέργειες για το μάθημα των Θρησκευτικών, αλλά ως αποδομητή των Θρησκευτικών και αναμένει την υποβολή της παραίτησης του, λόγω ευθιξίας, από τη συγκεκριμένη θέση ευθύνης για το μάθημα των Θρησκευτικών.

δ) Είναι έτοιμη να συντονιστεί με τις αποφάσεις της Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος του Οκτωβρίου 2016, για έναν από κοινού αγώνα υπερασπίσεως των αληθειών της Ορθόδοξης Εκκλησίας από τις παράνομες αντιστυνταγματικές, αντορθόδοξες, αντιπαιδαγωγικές και καταχρηστικές αποφάσεις του Υπουργείου Παιδείας.

ε) Καλεί τον Ορθόδοξο Χριστιανικό λαό να αφυπνιστεί και να αντιδράσει δυναμικά έναντι όλων αυτών που επιβουλεύονται την ορθόδοξη πνευματική καλλιέργεια και ανάπτυξη των βαπτισμένων παιδιών του, αντιστεκόμενος έτσι, στο σχέδιο της πνευματικής τους γενοκτονίας και της ένταξή τους, σε μια μελλοντική εκκοσμικευμένη και ομογενοποιημένη πανθρησκεία.


Το ΔΣ της ΠΕΘ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΓΙΑΤΙ ΕΝΟΧΛΕΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΩΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΝΟΧΛΟΥΝ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΠΟΥ ΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ;

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ
 Ἐν Πάτραις τῇ 21ῃ Σεπτεμβρίου 2016

 Πρὸς
Τόν Ἐξοχώτατον Πρωθυπουργόν τῆς Ἑλλάδος
Κύριον Ἀλέξιον Τσίπραν
Εἰς Ἀθήνας

Κύριε Πρωθυπουργέ,
Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε.
   Σᾶς γράφω μὲ πολὺ πόνο ψυχῆς τὶς γραμμὲς αὐτὲς θέλοντας νὰ ἐκφράσω τὴν προσωπική μου δυσαρέσκεια, ὡς Ἕλλην Ὀρθόδοξος Ἱεράρχης, ὅσο καὶ τὴν δυσαρέσκεια τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καὶ τοῦ πιστοῦ Λαοῦ τῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῶν Πατρῶν, σχετικῶς μὲ τὴν ὅλη στάση καὶ συμπεριφορὰ τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων κ. Φίλη, ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν καὶ τῆς Προσευχῆς.
   Ἡ ἐπιστολή μας αὐτή εἶναι συνέχεια, τῶν ὅσων κατά καιρούς, ἐν συνειδήσει εὐθύνης ἔχομεν εἴπει καί ἔχομε γράψει περί τοῦ ἐν λόγῳ θέματος.

    Στὶς δύσκολες ὧρες καὶ καταστάσεις ποὺ βιώνει ὁ Ἑλληνικὸς Λαός, κ. Πρωθυπουργέ, ἀγωνιστήκαμε καὶ ἀγωνιζόμαστε θυσιαστικῶς, ὅπως καί Σεῖς, γιὰ νὰ ξεπεραστῇ ἡ κρίση καὶ νὰ σταθῆ ὁ τόπος μας στὰ πόδια του.
     Συμμεριζόμαστε τὸν ἀγῶνα καὶ τὴν ἀγωνία Σας γιὰ τὸ καλό τῆς Πατρίδος μας καὶ κάνομε κατάθεση ψυχῆς γιὰ νὰ βοηθήσωμε τούς ἀνθρώπους ὄχι μόνο ὡς πρὸς τὴν ἀντιμετώπιση τῶν ὑλικῶν ἀναγκῶν, ἀλλὰ κυρίως γιὰ νὰ εὕρουν πνευματικὸν ἐπιστηριγμό, δύναμη ψυχῆς καὶ ἐλπίδα προκειμένου νὰ προχωρήσουν στὴ ζωή.
   Πιστεύω ὅτι καὶ Σεῖς προσωπικὰ γνωρίζετε, ἀλλὰ καὶ κοινὸς τόπος εἶναι πλέον, ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἦτο καί εἶναι ἡ ἀπαντοχὴ καὶ παρηγοριά τοῦ Λαοῦ, ὄχι μόνο τῶν Ὀρθοδόξων, ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν ἀδελφῶν μας ποὺ βρίσκονται στὴν χώρα μας, ἀφοῦ ὅλους τούς ἀγκαλιάζομε ὡς τέκνα τοῦ Θεοῦ.
    Ὅμως, ἐνῶ μὲ αἴσθημα εὐθύνης ἔναντι Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων πορευόμεθα μιμούμενοι τὸν Σωτῆρα μας, δυστυχῶς λυπούμεθα καὶ ἀπογοητευόμεθα, διότι ὁ Ὑπουργὸς κ. Νικόλαος Φίλης, πολλάκις μὲ τα λεγόμενά του παρέσχε πράγματα, ὅμως μὲ τὶς τελευταῖες τοποθετήσεις του ἔναντι τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, τῆς τροφοῦ καί σώτειρας τοῦ Γένους, ὑπερέβη τὰ ὅρια καὶ προὐκάλεσε τὴν ἀγανάκτησή μας. (Βλέπετε δηλώσεις του στὸν τηλεοπτικὸ σταθμὸ KONTRA, περί τῆς συμβολῆς, ὡς εἶπε, τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἠθικὴ ἔκπτωση τῆς κοινωνίας. Σὲ συζήτηση στὸν ἐν λόγῳ σταθμὸ διερωτήθη «ποῦ ἦταν ἡ Ἐκκλησία στὴ Χούντα καὶ στὴν Κατοχή;»). Γιατί ἀπομειώνεται καὶ διαγράφεται ἡ προσφορὰ τῆς Ἐκκλησίας στοὺς Ἐθνικοὺς Ἀγῶνες κ. Πρωθυπουργὲ ἀπὸ τὸν κ. Φίλη; Γιατί τόσο μένος κ. Πρωθυπουργὲ ἐναντίον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας; Τί κακὸν ἔπραξε ἡ Ὀρθόδοξη πίστη; Γιατί τόσο μῖσος ἐναντίον τοῦ προσώπου τοῦ Κυρίου μας καὶ τῆς διδασκαλίας τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου, ποὺ στήριξε καὶ στηρίζει τὸν Λαό μας; Γιατί ἐνοχλεῖ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ὡς διδασκαλία περί τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ δὲν ἐνοχλοῦν τὰ ἄλλα πιστεύματα καὶ θρησκεῖες ποὺ τυγχάνουν δυστυχῶς ἰδιαίτερης καὶ προνομιακῆς μεταχείρισης;
    Ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος μας κ. Πρωθυπουργέ, μέ τήν συνετή καί πατρική φωνή του καί τήν εὐθυκρισία του, ἐξέφρασε τόν πόνο ὅλων μας, μέσα ἀπό τήν τοποθέτησή του, σχετικά μέ τά συγκεκριμένα ζητήματα.
    Κύριε Πρωθυπουργὲ, δυστυχῶς φαίνεται ὅτι ἐξυφαίνεται ἢ μᾶλλον ἐξυφάνθη καὶ ἐφαρμόζεται ἕνα σχέδιο ἀλλοτριώσεως τῆς πνευματικῆς ζωῆς τῆς Πατρίδος μας. Αὐτὴ ἡ τακτική, νὰ εἶστε βέβαιος, ὅτι θὰ ἔχῃ καταστροφικὲς συνέπειες γιὰ τὸ μέλλον τῆς Πατρίδος μας. Ἂν ἐμεῖς οἱ ἴδιοι δὲν σεβόμεθα τὸν ἑαυτό μας καὶ τὰ καθ’ ἠμᾶς, τότε πῶς ἔχομε ἀπαίτηση νὰ μᾶς ὑπολογίζουν καὶ νὰ μᾶς σέβωνται οἱ ἄλλοι;  Μὴ συνδέσετε τὴν θητεία Σας, ὡς Πρωθυπουργὸς τῆς Χώρας, μὲ αὐτὸ τὸ ἔγκλημα. Ἡ ἱστορία οὐδέποτε χαρίζεται καὶ σπάνια συγκαταβαίνει, ὡς ἔχει εὐστόχως εἰπωθεῖ. Ὅλοι μας γράφομε ἱστορία καὶ μακάρι νὰ ἀφήσωμε βήματα καὶ πατήματα εὐεργετικὰ γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κόσμο μας.
    Αὐτὸς ὁ Λαὸς κ. Πρωθυπουργὲ εἶναι εὐσεβής, ἀγαπάει τὶς ρίζες του, τὴν ἱστορία του καὶ τὴν πνευματική του πορεία καί εἶναι συνδεδεμένος μέ τίς Παραδόσεις καί τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Εἶναι πρόκληση καὶ ὕβρις ἡ στάση τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας ἔναντι τῶν Ἱερῶν καὶ τῶν Ὁσίων μας. Μπορεῖ νὰ ἔχῃ τὶς ὅποιες θέσεις του καὶ ἀντιλήψεις καὶ τὴν δική του ἰδεολογία, ἀλλὰ δὲν μπορεῖ νὰ προκαλῆ τό αἴσθημα τοῦ εὐσεβοῦς καί φιλοπάτριδος Λαοῦ μας.
    Κύριε Πρωθυπουργέ, γιά ὅποιον ἀγῶνα γιὰ τὸ καλὸ τῆς Πατρίδος μας, σᾶς συνοδεύουν οἱ προσευχές μας καί ἔχετε τὴν ὑποστήριξή μας. Ὅμως Σᾶς παρακαλοῦμε, νά ἀνακαλέσατε τάχιστα στὴν τάξη τὸν κ. Φίλη, ἐὰν ἀγαπᾶτε εἰλικρινὰ τὸν Ἑλληνικὸ Λαό, ὁ ὁποῖος ὑπάρχει καί ζεῖ γιατί κάποιοι θυσιάστηκαν γιὰ αὐτὰ ποὺ περιφρονεῖ ὁ κ. Ὑπουργός.
    Στὸ ὄνομα λοιπὸν αὐτῶν τῶν Μαρτύρων καὶ τῶν αἱμάτων τους μέ τά ὁποῖα πότισαν τὰ βουνὰ καὶ τὰ χώματα τῆς Πατρίδος μας, Σᾶς διαβεβαιοῦμε ὅτι θὰ ἀγωνιστοῦμε μέ σύνεση καί σταθερότητα στίς πνευματικές μας ἀρχές, ὥστε οἱ ὅποιοι ὑβρισταὶ καὶ ἐπιλήσμονες αὐτοῦ του χρέους, νά μή προκαλέσουν ἄλλο κακό στόν τόπο μας. Καὶ θὰ τὸ κάνωμε ὄχι μόνοι μας, ἀλλὰ μαζὶ μὲ τὸν Λαὸ ποὺ ὑποφέρει ὑλικὰ καὶ τώρα βασανίζεται ἀπό κάποιους πνευματικά, ἀφοῦ τὸν ἀδικοῦν καταφανῶς μὴ σεβόμενοι τὰ ἐσώψυχά του καὶ τὶς ἰδιαίτερες πνευματικὲς καὶ πολιτιστικὲς πτυχὲς τῆς ζωῆς του καὶ τῆς πορείας του στὸν χρόνο καὶ τὴν ἱστορία.
    Ὥς ἀκροτελεύτιον λόγο Σᾶς ὑπενθυμίζω κ. Πρωθυπουργέ τά λόγια τοῦ Μεγάλου πατρός τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου: «Πόσοι ἐπολέμησαν τήν Ἐκκλησίαν, καί οἱ πολεμήσαντες ἀπώλοντο, αὕτη δέ ὑπέρ τόν οὐρανόν ἀναβέβηκε. Τοιοῦτον ἔχει μέγεθος ἡ Ἐκκλησία, πολεμουμένη νικᾷ, ὑβριζομένη, λαμπροτέρα καθίσταται…».
Μετά τιμῆς καί εὐχῶν ἐν Κυρίῳ
γιά τήν ἐπιτυχία στό ἔργο Σας

O MHTΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ


ΦΡΕΝΟ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ

Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ, ιατρός

Η λεγομένη ‘’Αγία και μεγάλη σύνοδος’’ της Κρήτης, ως εκκλησιαστικό ιστορικό γεγονός, αποτελεί πλέον παρελθόν. Δεν αποτελούν, όμως, παρελθόν τα αποτελέσματα και οι συνέπειές της.
Ήδη, τα πορίσματα και οι αποφάσεις της ‘’συνόδου’’ άρχισαν να μπαίνουν σε εφαρμογή. Μια εφαρμογή, που ξαναφέρνει ζωηρά στο προσκήνιο την προαιώνια διελκυστίνδα φιλενωτικοί-ανθενωτικοί, οικουμενιστές-παραδοσιακοί.

Έτσι, το μεν ακατήχητο μέρος του λαού μας, έχει περιπέσει σε πρωτοφανή σύγχυση, ο δε έντιμος κλήρος και οι περί αυτόν πιστοί βρίσκονται σε κατάσταση πνευματικής ετοιμότητας και έντονου προβληματισμού.

Τα γεγονότα, τα μετασυνοδικά, μιλάνε από μόνα τους:

α) Αγιορείτες μοναχοί, αλλά και παππάδες Ιερών Μητροπόλεων, συκοφαντούνται, διώκονται και τρομοκρατούνται, για τον αγώνα τους τον αντιαιρετικό, για την καταπολέμηση κυρίως της παναίρεσης του οικουμενισμού, για το Πατερικό τους φρόνημα. (1,2)

β) Πατριάρχες, αρχιεπίσκοποι και μητροπολίτες, απροκάλυπτα πλέον, θαυμάζουν και επαινούν την διοργάνωση από αιρετικούς, χριστιανικού τάχα συνεδρίου στην ‘’μεικτή μοναστική κοινότητα’’ του Μποζέ. (3,4)

γ) Έλληνες μητροπολίτες δηλώνουν περιχαρείς και ανερυθρίαστα, ότι ‘’επιτέλους λύθηκε το πρόβλημα των μεικτών γάμων και έτσι οι χριστιανοί(;) θα μπορούν να παντρεύονται ελεύθερα μεταξύ τους’’. (5)

δ) Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος καμαρώνουν ‘’συνοδικώς’’ για το έργο του ‘’παγκοσμίου συμβουλίου εκκλησιών’’, την ‘’κουρελού του διαβόλου’’, όπως έλεγε ο Άγιος γέροντάς μας Παΐσιος. (6)

ε) Καρδινάλιοι και πάστορες την πρώτη της Ινδίκτου, σύμφωνα με ανάρτηση του επισήμου ιστολογίου του Πατριαρχείου μας, ‘’εκκλησιάζονται’’ και ‘’συμπροσεύχονται’’ μέσα στον Πατριαρχικό μας Ιερό Ναό, σε ώρα Εσπερινού και Θείας Λειτουργίας, λες και κατέχουν Αποστολική διαδοχή, λες και φέρουν Ιεροσύνη, λες και μετανόησαν για τις πλάνες τους και ζήτησαν με συντριβή να γυρίσουν πίσω στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. (7)

στ) Πατριάρχες και επίσκοποι, ‘’συνοδική αποφάσει’’, αναγνωρίζοντας εκκλησιαστικότητα σε αμετανόητους αιρετικούς, αποκαλούν τους παπικούς, τους προτεστάντες και τους μονοφυσίτες ‘’αδελφές εκκλησίες’’ και συμπροσεύχονται μαζί τους. (7,8)

ζ) Επίσκοποι του Πατριαρχικού Θρόνου, παραθεωρώντας αποφάσεις Συνόδων και περιφρονώντας σχετικές διδασκαλίες των Αγίων μας, δηλώνουν ότι ‘’οι Ορθόδοξοι και οι ρωμαιοκαθολικοί είμαστε οι δύο πνεύμονες της Μίας Εκκλησίας’’. (9)

η) Ο πάπας, ο μεγαλύτερος εχθρός της Ορθοδοξίας μας κατά τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό και όχι μόνον, εκφράζει δημοσίως την ευαρέσκειά του για τα αποτελέσματα της ‘’αγίας και μεγάλης συνόδου’’, και οι περισσότεροι από τους δικούς μας πνευματικούς ταγούς δέχονται τους επαίνους αυτούς, χωρίς ίχνος προβληματισμού. (10,11)

Πάντως -σε αντίθεση με την πλειονότητα της εκκλησιαστικής μας διοίκησης- είναι ολοφάνερο, ότι ο φιλότιμος κλήρος και ο πιστός λαός, μαθαίνοντας μέσω υπευθύνων δημοσιευμάτων το τί αποφασίστηκε στην ‘’σύνοδο’’ της Κρήτης, έχουν περιέλθει σε μια κατάσταση αφόρητης συνειδησιακής κρίσεως και συγχρόνως καλής ανησυχίας.

Η συνειδησιακή αυτή κρίση -κατά το βιβλικό ‘’οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε’’- γέννησε πολύ γρήγορα και τον θυμό. Απέναντι, δηλαδή, στις επιθέσεις των αιρετικών, όπως διδάσκει και ο Μέγας Βασίλειος, διέγειρε το ‘’νεύρο της ψυχής’’.

Ενεργοποίησε δυναμικά το πατροπαράδοτο ομολογιακό φρόνημα του πληρώματος της Εκκλησίας, υψώνοντας έτσι, θεοφρούρητα αναχώματα απέναντι στις διαθέσεις των οικουμενιστών.

Από την άλλη μεριά, η καλή ανησυχία, όπως συνήθιζε να την ονομάζει ο άγιος γέροντάς μας Παΐσιος, αναδεικνύεται στις ημέρες μας ως η πνευματική εκείνη δύναμη, η οποία κατορθώνει ταυτόχρονα τρία πράγματα:

Πρώτον, με την Χάρι του Τριαδικού μας Θεού, διατηρεί ανόθευτη και ακεραία την εκκλησιολογική και δογματική συνείδηση στις ψυχές του πιστού μας λαού και του έντιμου κλήρου.

Δεύτερον, εκφραζόμενη καθημερινά με έμπρακτη ομολογία Πίστεως, βάζει φρένο στα σχέδια κάποιων οικουμενιστών επισκόπων μας, οι οποίοι δεν υπακούουν πια στο Πνεύμα το Άγιον, αλλά στα ‘’πρωτεία’’ και στα κελεύσματα του περιβόητου ’’παγκοσμίου συμβουλίου εκκλησιών’’.

Και τρίτον, η καλή αυτή ανησυχία του πληρώματος της Εκκλησίας, ξυπνάει, στις καρδιές των καλών μας παραδοσιακών Επισκόπων, την μνήμη της Αρχιερατικής τους Υπόσχεσης. Τους ελέγχει και τους προβληματίζει σοβαρά για την μέχρι τούδε ανοχή και σιωπή τους. Οι Αρχιερείς μας, στην πλειονότητά τους, δεν είναι οικουμενιστές. Απλώς, παγιδεύτηκαν. Θαμπώθηκαν από το οικουμενιστικώς νοούμενον ‘’φιλαδέλφως’’ και υπέγραψαν αποφάσεις, για τις οποίες, το ποίμνιό τους και προπαντός η θριαμβεύουσα Εκκλησία, θλίβονται και θρηνούν.
Άλλο πράγμα, όμως, το ‘’φιλαδέλφως’’ των Φράγκων και άλλο το ‘’αγιοπνευματικώς’’ και ‘’θεαρέστως’’ των Αγίων Πατέρων μας.

Μετασυνοδικώς, απλοί παπάδες, ταπεινοί μοναχοί και πιστός λαός, ‘’προσκαρτερούντες τη προσευχή’’, ελπίζουμε στο Έλεος του φιλανθρώπου Θεού, να μας απαλλάξει σύντομα από τους νεοφανείς ψευτοποιμένες και να φωτίσει τους πραγματικούς μας ποιμένες, να πράξουν απλά και μόνον το Αρχιερατικό τους καθήκον. Να υπακούσουν, δηλαδή, στο Πνεύμα το Άγιον, το οποίον και τους ανέδειξε Αρχιερείς.

21.9.2016

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:

(1) yiorgosthalassis.blogspot.com/2016/06/blog-post_1.html
(2) aktines.blogspot.gr/2016/09/blog-post_50.html
(3) entoytwnika1.blogspot.gr/2016/09/bose.html
(4) fanarion.blogspot.gr/2016/09/24-bose.html
(5)trelogiannis.blogspot.gr/2016/07/blog-post_22.html?showComment=1467658350254
(6)https://www.pemptousia.gr/2016/06/to-episimo-kimeno-tis-agias-ke-megalis-sinodou-gia-tis-schesis-
me-ton-lipo-christianiko-kosmo/
(7) www.ec-patr.org/news.php?lang=gr&mo=9&ye=2016
(8) opaidagogos.blogspot.gr/2016/09/blog-post_57.html
(9) http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2016/09/blog-post_85.html
(10)www.candianews.gr/2016/06/19/to-minyma-tou-papa-gia-ti-synodo-tis-kritis-ikona/
(11) aktines.blogspot.gr/2016/07/blog-post_748.html 

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΠΕΘ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΠΑΛΙΩΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ: Ο Κ. ΦΙΛΗΣ…ΠΑΣΧΕΙ ΑΠΟ «ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ» ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Λάβρος εμφανίστηκε στον Alpha 989 ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ εναντίον του Πρωθυπουργού, του Πάνου Καμμένου και του Νίκου Φίλη για το μάθημα των θρησκευτικών:

«Να αναλάβει τις ευθύνες του ο πρωθυπουργός και να μην «παίζει κρυφτούλι» με τον κ. Φίλη. Και όχι μόνο ο Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος. Πρόταγμα του κόμματος των ΑΝΕΛ είναι η διατήρηση της ορθόδοξης ιδιοπροσωπίας του λαού μας. Πώς θα διατηρηθεί η ιδιοπροσωπία του λαού; Κάνοντας «σούπα» το μάθημα των θρησκευτικών; Κρύπτεται ο Πάνος Καμμένος» είπε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Πειραιώς και πρόσθεσε «δεν μπορεί η Εκκλησία να παραδίδεται βορά στην ιδεοληψία του κάθε κυρίου Φίλη. Δεν είναι η πατρίδα ιδιοκτησία του κ. Φίλη ούτε του πρωθυπουργού ούτε κανενός».
«Ο Αρχιεπίσκοπος αντιδρά πολύ σωστά. Είναι και θέμα Δημοκρατίας. Είναι ένα πρόβλημα βαθιάς νομικής τάξεως και οι μη νομικοί δεν το κατανοούν πλήρως. Μιλάμε για μία στυγνή παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο κ. Φίλης με τρόπο απαράδεκτο καταφέρεται εναντίον της Εκκλησίας γιατί δεν έχει επιχειρήματα. Πάσχει από «θρησκευτικό ρατσισμό» σε βάρος της ορθοδόξου Εκκλησίας»
Τόνισε πως «η Εκκλησία έχει έναν μόνο δρόμο, να κηρύξει αυτή εν διωγμό από την κυβέρνηση της Ελλάδος. Να προσφύγει στο δικαστήριο Ευρωπαϊκό Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και να καταγγείλει την κατάσταση του θρησκευτικού ρατσισμού σε βάρος της, παγκοσμίως». 
Συγκεκριμένα για τον Νίκο Φίλη ο κος Σεραφείμ είπε πως «ο ίδιος άνθρωπος ψήφισε νόμο στη Βουλή, όπου στο άρθρο 55 και την παράγραφο 5 λέει τα εξής: για τις ανάγκες των μαθητών του εβραϊκού δόγματος είναι δυνατή η πρόσληψη εκπαιδευτικού εκτός των πινάκων αναπληρωτών εκπαιδευτικών για την διαδικασία της διδασκαλίας των θρησκευτικών του ρωμαιοκαθολικού δόγματος και της εβραϊκής θρησκείας, με απόφαση του υπουργού Παιδείας. Ο κ. Φίλης διαπράττει «έγκλημα καθοσιώσεως» σε βάρος της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ο κόσμος δεν γνωρίζει το ζήτημα. Γνωρίζει ότι είναι μία πλουραλιστική προσπάθεια του κ. Φίλη για να αναστοχαστεί επάνω στο θέμα των θρησκευτικών. Το θέμα δυστυχώς για τον κ. Φίλη είναι θέμα παραβιάσεως της αρχής της ισονομίας της χώρας μας, παραβιάσεως της συνταγματικής ισότητας και είναι θέμα παραβιάσεως της Δημοκρατίας μας.
Τη στιγμή που ο κ. Φίλης θέλει να αναστοχαστεί επάνω στο μάθημα των ορθοδόξων ελληνοπαίδων, την ίδια στιγμή αναγνωρίζει το δικαίωμα στο Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο, στη Ρωμαιοκαθολική Ιεραρχία της Ελλάδας και στις Μουσουλμανικές Μουφτείες, όχι μόνο να επιλέγουν το περιεχόμενο του μαθήματος αλλά να διορίζουν και τους καθηγητές τους. Γεννάται τεράστιο θέμα Δημοκρατίας.
Η Εκκλησία θεωρείται «παρίας» του κοινωνικού συστήματος. Τίθεται η Εκκλησία σε ήσσονα μοίρα από το Ισλάμ, τον Ιουδαϊσμό και ότι είμεθα υποκείμενα του κάθε κυρίου Φίλη. Δεν μπορεί να έχει άλλα μέτρα και άλλα σταθμά για τους Έλληνες Μουσουλμάνους και τους Έλληνες Εβραίους.
Γιατί δεν τολμά να αναστοχαστεί ο κ. Φίλης και για το μάθημα των Μουσουλμάνων Ελληνοπαίδων, να διδάσκονται και αυτοί το Κοράνιο και το Ευαγγέλιο.
Γιατί δεν τολμά να αναστοχαστεί για το μάθημα των Εβραίων ελληνοπαίδων, να διδάσκονται μαζί με την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη.
Γιατί δεν τολμά να αναστοχαστεί για το μάθημα των Ρωμαιοκαθολικών παιδιών να διδάσκονται μαζί με το Πρώτιο Δόγμα και την Ορθόδοξη θέση που λέει ότι όλο αυτό στηρίζεται σε πλαστογραφημένα κείμενα. Μόνο οι ορθόδοξοι έχουν ανάγκη αναστοχασμού; Είναι θέμα Δημοκρατίας και ισονομίας.
Το θέμα έχει λυθεί με δύο αποφάσεις του ΣτΕ και με μία απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Χανίων. Έχει υποχρέωση η Ελληνική Πολιτεία βάσει του Συντάγματος να διδάσκει το ομολογιακό μάθημα στα ορθόδοξα παιδιά, όπως διδάσκει το ομολογιακό μάθημα στα μουσουλμανάκια, στα εβραιόπαιδα και στα παιδιά της ρωμαιοκαθολικής κοινότητας. Δεν μπορεί η Εκκλησία να παραδίδεται «βορά» στην ιδεοληψία του κάθε κυρίου Φίλη. Δεν είναι η πατρίδα ιδιοκτησία του κ. Φίλη ούτε του πρωθυπουργού ούτε κανενός. Ένα ψευδές αυτό που ακούγεται ότι δήθεν η Εκκλησία έχει συμπράξει. Η Εκκλησία όρισε μία επιτροπή, έγινε μόνο μία συνάντηση και μετά ήρθε η απάντηση που εξαγγέλλουν καθημερινώς από τα ΜΜΕ».

Αναφερόμενος στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο ο κος Σεραφείμ είπε πως «ο Μακαριότατος έχει από πολλού χρόνου κινητοποιηθεί για το θέμα αυτό. Στη Σύνοδο έχει τεθεί το θέμα που παρουσιάζω στην επιστολή μου στον πρωθυπουργό. Η επιστολή μου είναι ευγενής, κοσμία. Ο Αρχιεπίσκοπος κουράζεται για να υπάρξει σύγκλιση των θέσεων».

ΕΝΑ... ΓΕΜΙΣΜΑ!

Θά σού τό πώ, παιδί μου, γιά νά ένισχυθείς στήν πίστη ότι ό Κύριος δέν έγκαταλείπει τούς δικούς του, όταν αύτοί μέ απόλυτη έμπιστοσύνη στή στοργική Πρόνοιά Του άφήνουν τούς έαυτούς τους καί τις οίκογένειές τους στά χέρια Του...

Μέ τούτα τά λόγια άρχισε ό πατήρ 'Ιωάννης νά διηγείται σέ πνευματικό του παιδί τό περιστατικό έκείνο άπό τήν ιερατική του ζωή καί διακονία, όταν νέος άκόμα άρχιμανδρίτης γυρνούσε τά χωριά τού θεσσαλικού κάμπου ώς ιεροκήρυκας τής Μητροπόλεως.
-Πάνε χρόνια τώρα, άλλά τό γεγονός έκείνο δέν είναι δυνατόν νά σβήσει μέσα μου. Είναι κάτι πού θά τό θυμούμαι σ’ όλη μου τή ζωή.

Κι άρχισε νά διηγείται:

-Ήταν Κυριακή, Νοέμβρης μήνας, άν θυμάμαι καλά. Άπό τή Μητρόπολη μ’ έστειλαν νά λειτουργήσω σ’ ένα ήμιορεινό χωριό, κάπου στούς πρόποδες τού Κισσάβου. Ήξερα ότι έκεί εφημέριος είναι ένας πολύ εύσεβής ίερεύς, ό π. ’Εμμανουήλ. Τόν έβλεπα κάπου - κάπου στις ιερατικές μας συνάξεις. Διακρινόταν γιά τή σεμνότητα καί εύλάβειά του. Ήταν καί πολύτεκνος οικογενειάρχης. Πέντε παιδιά είχε. 

Έφτασα σχεδόν άχάραγα άκόμη στό χωριό. Ό ναός άνοιχτός. Ό π. ’Εμμανουήλ άναβε τά καντήλια. Πώς έκανε πού μέ είδε! «Καλώς ήλθες, πάτερ μου, στό χωριό μας. Σήμερα θά ’χουμε πατριαρχική λειτουργία μέ τήν παρουσία σου»! Τό ’λεγε, καί τό πρόσωπό του φωτιζόταν. Τί άνθρωπος!
Λειτουργήσαμε μαζί. Τόσο πού εύχαριστήθηκα! Συνδύαζε ό ίερεύς αύτός τήν άπλότητα μέ κάποια - πώς νά τό πώ; - έπισημότητα στή λειτουργία του. Μεγάλα πράγματα...
Όταν άπολύσαμε, μού λέει μέ τό φωτεινό του πρόσωπο:
-Πάτερ μου, δέν θά φύγεις. Σήμερα θά φάμε μαζί στό σπίτι.
Ήδη ή πρεσβυτέρα πήγε νά έτοιμάσει τό τραπέζι.
Δέν μπορούσα νά άρνηθώ. Καί μόνο ό τρόπος του μέ σκλάβωνε.
Πήγα στό σπίτι του. Όλα πρόδιδαν έσχατη φτώχεια. Δύο καμαρούλες όλο κι όλο, κι ένα καθιστικό, πού ήταν καί κουζίνα καί τραπεζαρία μαζί.

Τά παπαδοπαίδια - πέντε, όπως σού είπα - όλα τους χαριτωμένα, γελαστά, πρόθυμα. Τό μεγαλύτερο ώς δεκάξι -δεκαεφτά χρονών. Τό μικρότερο στήν αγκαλιά τής μάννας. Τά δύο άγοράκια, άφού πήραν τήν εύχή μου καί ζήτησαν τήν άδεια άπό τόν πατέρα τους, βγήκαν έξω στήν αύλή νά παίξουν. Ή μία άπό τις κόρες έψησε τόν καφέ καί τόν έφερε σεβαστικά, νά πιούμε μέ τόν παπα-Μανώλη. Έπειτα εύγενικά άποσύρθηκε στό διπλανό δωμάτιο. Ή άλλη, μικρότερη, έτρεχε πίσω άπό τή μαμά.

-Πάτερ Ιωάννη, μού λέει ό παπα-Μανώλης, όπως βλέπεις, φτώχεια μεγάλη έχουμε. Αλλά δόξα τω Θεώ. Τίποτε δέν μάς λείπει. Όλα μάς τά δίνει ό άγαθός Θεός. Μέρα - νύχτα Τόν ευχαριστούμε καί Τόν δοξάζουμε. Τί νά σού πω; Έγώ, πάτερ μου, συγκινούμαι πολύ μέ τις εύεργεσίες τού Θεού στό σπίτι μας. Έχουμε τέτοια χαρά έδώ μέσα, ένα γέμισμα νιώθουμε, δέν μπορώ νά σού τό έξηγήσω.

-Ή χάρις είναι, πάτερ μου, ή χάρις τού Θεού. Αύτή δίνει αύτό τό γέμισμα πού λές.

-Ναι, πάτερ. Αύτό είναι. Όπως τό είπες. Η χάρις.

Μού ’πε καί άλλα γιά τήν ιερατική του διακονία στό χωριό, μέχρι πού έφτασε ή ώρα γιά τό φαγητό. Ή πρεσβυτέρα φώναξε τά παιδιά καί όλοι βρεθήκαμε γύρω άπό τό τραπέζι.
Έμεινα έμβρόντητος. Στό τραπέζι ύπήρχε μία ψωμιέρα στό κέντρο μέ μιά λειτουργιά άπό τήν έκκλησία, καί στόν καθένα μπροστά ένα πιάτο μ’ ένα κεφτεδάκι μέσα. Τό δικό μου πιάτο είχε δύο. Τίποτε άλλο.

Τό μικρότερο άγόρι είπε τό «Πάτερ ημών»; «Τόν άρτον ήμών τόν έπιούσιον δός ήμίν σήμερον...». Έγώ εύλόγησα. Καθίσαμε.
Φάγαμε. Τί γεύμα ήταν έκείνο! Τί άπόλαυση! Δέν μπορώ νά σού πώ, παιδί μου. Άπόλαυση. Χαρά! Χορτασμός. Χορτασμός; Ξέρεις τί χορτασμός; Σά νά είχα φάει διπλή μερίδα άπ’ ό,τι συνήθως τρώμε. Κι όχι μόνο χορτασμός. Ένα... - πώς νά σού πώ; - ένα γέμισμα! Αύτό. Αύτό πού είπε ό π. ’Εμμανουήλ πρίν. Γέμισμα. Εύφροσύνη. Ηδονή. Συγκίνηση. Πώς νά σού τό περιγράφω, δέν ξέρω!

Έκανα τήν εύχαριστία στό τέλος. «Εύλόγησον τά περισσεύματα τής παρούσης τραπέζης...» - λίγα ψίχουλα ήταν - «καί πλήθυνον αύτά έν τώ οϊκω τούτω καί εις τόν κόσμον σου άπαντα». Καί καθώς τά παιδιά μέ κοίταζαν πού έλεγα τήν προσευχή, τά μάτια τους είχαν μιά τέτοια λάμψη, ζωηράδα, χαρά... Τί νά σού πώ, παιδί μου. Ένα... γέμισμα! 

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2016

ΣΦΟΔΡΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ: «ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ»

Υψηλούς τόνους χρησιμοποίησε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος για τις προωθούμενες αλλαγές στο μάθημα των Θρησκευτικών με το νέο πρόγραμμα σπουδών που εφαρμόζει το υπ. Παιδείας κάνοντας λόγο για «απαράδεκτα και επικίνδυνα πράγματα».
«Επειδή το διάβασα το πρόγραμμα σπουδών, αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα και επικίνδυνα. Είναι πράγματα που δεν θα αποδώσουν καρπούς αλλά μεγάλη ζημιά στην παιδεία γενικότερα, στην κοινωνία και ρήξη στις σχέσεις Εκκλησίας-Πολιτείας» είπε ο κ. Ιερώνυμος μετά από συνάντηση που είχε με την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων.
Ο κ. Ιερώνυμος έκανε λόγο, επίσης, για βεβιασμένα νέα προγράμματα που ξέρουμε πώς προωθήθηκαν και με σφραγίδα ποιών ανθρώπων προωθήθηκαν.
«Έχουμε την ανάγκη όλοι και από πλευράς Εκκλησίας και από πλευράς πολιτείας να συνεργαστούμε με θετική άποψη, όχι περιοριζόμενοι από χρονικά όρια 10 ή 5 ημερών αλλά με περισσότερη άνεση για να πάρουμε τις σχετικές αποφάσεις» πρόσθεσε ο Αρχιεπίσκοπος.

«Κάνω έκκληση στον πρωθυπουργό να σταματήσει την προσπάθεια αυτή, να αναβάλει κάθε νέα πρωτοβουλία ενός ή μερικών ανθρώπων και σε μια βάση μεγάλη να συνεργαστούμε σοβαρά επιτέλους σε έναν τόπο που ακούγονται λόγια, λόγια, λόγια και λείπει ο λόγος» κατέληξε ο κ. Ιερώνυμος.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ

Το σημαντικότερο κείμενο-παρακαταθήκη του Αγίου Γέροντα Παϊσίου του Αγιορείτου:
“Ο Γέροντας, ξεριζωμένος από την βρεφική του ηλικία, και έχοντας ζήσει τη φρίκη του πολέμου και της Κατοχής, γνώριζε από την πείρα του ότι το να «διάγωμεν ήρεμον και ησύχιον βίον» είναι μεγάλη ευλογία.
Αγαπούσε τη Πατρίδα και έλεγε: «Και η Πατρίδα είναι μία μεγάλη οικογένεια». Δεν επεδίωκε το εθνικό μεγαλείο, τη δόξα και την ισχύ με την κοσμική έννοια, αλλά την ειρήνη, τη πνευματική άνοδο και την ηθική ζωή των πολιτών, για να μας βοηθά και ο Θεός. Ούτε επιζητούσε την ασφάλεια για ν’ απολαμβάνουν οι άνθρωποι τις ανέσεις τους.
Σε κάποιο Έλληνα θερμό πατριώτη που ζούσε στην Αμερική και προσπαθούσε να προβάλλει την Ελλάδα, συνέστησε ν’ αγωνιστεί για ν’ αγιάσει και ύστερα να προβάλλει σωστά και πνευματικά και την Ελλάδα.
Όπως οι Προφήτες του Ισραήλ συμμετείχαν στη ζωή του έθνους ενεργά με τον τρόπο τους, προσεύχονταν, θρηνούσαν, έλεγχαν βασιλείς, κήρυτταν μετάνοια και προφήτευαν για τα επερχόμενα δεινά, το ίδιο και ο Γέροντας δεν ήταν αδιάφορος και απαθής στα θέματα της Πατρίδας. Ο προφήτης δεν ήταν εθνικιστής που έλεγε: «Δια Σιών ου σιωπήσομαι». Το ίδιο και η στάση του Γέροντα ήταν καθαρά πνευματική.
Ενώ ζούσε έκτος κόσμου, αγωνίσθηκε όσο λίγοι για το καλό της Πατρίδας. Αξιοθαύμαστη ήταν η δραστηριότητα και η προσφορά του στα εξωτερικά εθνικά θέματα μας. Μιλούσε εναντίον των ανθελληνικών ρευμάτων, των πλαστογράφων της ιστορικής αληθείας, και κυρίως εναντίον των αδίκων εδαφικών διεκδικήσεων σε βάρος της Ελλάδας, των Σκοπιανών «πανσλαυϊστών», Αλβανών, Τούρ­κων κ.ά. Έλεγε: «Ο ένας θέλει τη Θεσσαλονίκη, ο άλλος θέλει να φθάσει μέχρι τη Λάρισα, ο άλλος θέλει το Αιγαίο. Μα τέλος πάντων δεν υπήρχε ποτέ Ελλάδα;».
Επεσήμανε τους εθνικούς κινδύνους, πριν ακόμη φανούν. Βοήθησε πολλούς να δουν ξεκάθαρα τις ξένες προπαγάνδες σε βάρος της Πατρίδας, και όσοι είχαν θέσεις και ευαισθησία έλαβαν τα ανάλογα μέτρα.
Σχετικά με το Μακεδονικό, αναφέρει ανώτατος αξιωματικός: «Εγώ ήμουν μέσα στα πράγματα και δεν είχα πάρει είδηση. Ο Γέροντας μου άνοιξε τα μάτια. Στην αρχή παραξενευόμουν και έλεγα: Τί είναι αυτά που λέει ο Γέροντας και από πού τα ξέρει; Έπειτα κατάλαβα». Ο Γέροντας ήδη από το 1977, όταν πήγε στην Αυστραλία, ανέφερε το Μακεδονικό θέμα. Αυτά κάποιοι «ειδικοί» τα θεώρησαν «ανεύθυνες φανατικές κινδυνολογίες».
Υπερασπιζόμενος την ελληνικότητα της Μακεδονίας, ανήρτησε στο αρχονταρίκι του το κείμενο του προφήτη Δανιήλ, που αναφέρεται στο βασιλέα των Ελλήνων Αλέξανδρο, και δίπλα του μία μεγάλη χάρτινη εικόνα ενός Αγγέλου από Σερβικό Μοναστήρι, να δείχνει το κείμενο.
Παρομοίαζε το κράτος των Σκοπίων με οικοδόμημα που είναι κτισμένο με τούβλα και με φαρσαλινούς χαλβάδες, που είναι κομμένοι σε σχήμα τούβλων, και που φυσικό είναι κάποτε να κατάρρευση.
Το βιβλίο του πρώην υπουργού Βορείου Ελλάδος κ. Νικολάου Μάρτη «Η πλαστογράφηση της Μακεδονίας», όταν το διάβασε, τον ενθουσίασε. «Δόξα τω Θεώ», είπε, «υπάρχουν και πατριώτες». Πήρε πολλά βιβλία και τα μοίραζε ευλογία. Έγραψε και ένα επαινετικό ποιηματάκι, το οποίο ο κ. Μάρτης συμπεριέλαβε σε νέα έκδοση του βιβλίου του.
Για την Τουρκία διεκήρυσσε με βεβαιότητα: «θα διαλυθεί,οι Κούρδοι θα κάνουν κράτος και οι μεγάλες δυνάμεις θα μας δώσουν την Πόλη. Όχι επειδή μας αγαπούν αλλά γιατί θα οικονομήσει ο Θεός τα πράγματα έτσι, ώστε το συμφέρον τους θα είναι να την έχουμε εμείς. Θα λειτουργήσουν οι πνευματικοί νόμοι. Οι Τούρκοι έχουν να πληρώσουν πολλά, απ’ αυτά που έχουν κάνει. Αυτό το Έθνος θα καταστραφεί, διότι δεν προήλθε με την ευλογία του Θεού. Τα κόλλυβα τους τα’ χουν στο ζωνάρι τους (δηλαδή πλησίασε το τέλος τους).
Ο άγιος Αρσένιος έλεγε πριν από την Ανταλλαγή: «Την Πατρίδα μας θα την χάσουμε, αλλά πάλι θα την βρούμε».
Ρωτήθηκε ο Γέροντας, πότε θα ελευθερωθεί η Κύπρος, και απάντησε: «Η Κύπρος θα ελευθερωθεί, όταν μετανοήσουν οι Κύπριοι. Να κάνετε πνευματικές βάσεις για να διώξουν τις βάσεις των Τούρκων, των Άγγλων και των Αμερικανών». Έβλεπε δηλαδή το Κυπριακό ως πνευματικό θέμα, όχι ως εθνικό ή πολιτικό, και ότι η λύση του θα προέλθει από την μετάνοια του λαού και την προσευχή.
Βλέποντας τον από Ανατολάς κίνδυνο για την Θράκη, μετέβη στην Κομοτηνή για να στηρίξη εκχριστιανισθέντες Μουσουλμάνους. Ήθελε να παραμείνη μαζί τους για ένα διάστημα για να βοηθήση.
Στα θέματα της Πατρίδος δεν ήθελε οι Χριστιανοί να είναι αδιάφοροι. Πολύ λυπόταν που έβλεπε πνευματικούς ανθρώπους να επιζητούν να βολευθούν οι ίδιοι και να μην ενδιαφέρωνται για την Πατρίδα. Ο καημός του και η απορία του ήταν πως οι υπεύθυνοι δεν αντιλαμβάνονται πού οδηγούμαστε. Ο ίδιος από παλαιά διέβλεπε την σημερινή κατάσταση και ανησυχούσε, αλλά δεν διέσπειρε τις ανησυχίες του στον κόσμο.
Έλεγε: «Από το κακό που επικρατεί σήμερα θα βγει μεγάλο καλό. Βλέπω μια ελιά. Το ένα της κλωνάρι έχει ξεραθεί, το άλλο το τρώγει η κάμπια και θα ξεραθή και αυτό. Αλλά πετιέται ένα άλλο βλαστάρι από κάτω που έχει πολύ θυμό (δύναμη) και αναπτύσσεται γρήγορα».
Λυπόταν για την πνευματική κατάπτωση των πολιτών. Μιλούσε αυστηρά γι’ αυτούς που ψήφιζαν αντιχριστιανικούς νόμους. Λυπήθηκε για την αλλαγή της γλώσσας και είπε: «Η επόμενη γενεά θα φέρει Γερμανούς να μας μάθουν την γλώσσα μας, και τα παιδιά μας θα μας φτύνουν». Έγραφε σε επιστολή του: «Αυτοί που κατάργησαν τα Αρχαία πάλι θα τα ξαναφέρουν».
Δημοσίευσε ένα σύντομο κείμενο υποστηρίζοντας τον αγνότατο πατριώτη και ευλαβέστατο ήρωα Μακρυγιάννη από τις εναντίον του άδικες και ψευδείς κατηγορίες. Πέρα από την αποκατάσταση της αληθείας, υπήρχε τότε, όπως και σήμερα, επιτακτική ανάγκη προβολής ενός ιδανικού προτύπου προς μίμηση για τους πολιτικούς ηγέτες, αλλά και για υποβοήθηση του λαού να αποκτήση ορθά πολιτικά κριτήρια στην επιλογή των κυβερνητών του Έθνους μας.
Κάποιος Πρωθυπουργός, του οποίου κατέκρινε δημοσίως ενέργειες επιζήμιες για το Έθνος και την Εκκλησία, ζήτησε να τον συναντήση στην Σουρωτή. Ο Γέροντας απάντησε: «Ας έρθη, θα του τα ψάλω και μπροστά του». Είχε το ψυχικό σθένος αυτός ο πτωχός καλυβίτης να υψώνη την φωνή του άφοβα μπροστά στους ισχυρούς της ημέρας.
Όταν κάποιος πρόεδρος της Δημοκρατίας επισκέφθηκε το Άγιον Όρος, ο Γέροντας συνέστησε στα μοναστήρια να μην τον δεχθούν, γιατί είχε υπογράψει τον νόμο περί των αμβλώσεων.
Από Υπουργό που θέλησε να βοηθήση γνωστό του Μοναστήρι δεν δέχθηκε τίποτε, γιατί ανήκε σε κόμμα που είχε υπογράψει αντιχριστιανικούς νόμους.
Ο Γέροντας ήταν άνθρωπος της ειρήνης και της ενότητος. Δεν ανήκε σε κανένα κόμμα. Ήταν υπεράνω κομμάτων. Απέρριπτε άθεα πολιτικά κόμματα και πολιτικούς που είχαν σχέση με την Μασωνία, για την αθεΐα τους και την πολεμική τους προς την Εκκλησία. Έλεγε: «Τι να το κάνω το δεξί ή το αριστερό χέρι, αν δεν κάνη σταυρό;», απορρίπτοντας έτσι τούς άθεους πολιτικούς ανεξάρτητα από την πολιτική τους τοποθέτηση. Κάποια κόμματα; γνωρίζοντας την επιρροή του στον λαό, ζήτησαν να τον προσεταιρισθούν χάριν ψηφοθηρίας, αλλά ματαίως.
Τον επισκέπτονταν πολιτικά πρόσωπα, βουλευτές, υπουργοί, γερουσιαστές από τις Η.Π.Α. και ο βασιλιάς Κωνσταντίνος του έστελνε κάρτες. Από κανέναν όμως δεν ζήτησε τίποτε για τον εαυτό του ή για γνωστά του μοναστήρια. Μόνο ζητούσε να ενεργούν για το καλό της Πατρίδος και της Εκκλησίας.
Ακόμη βοήθησε πολλούς κρατικούς υπαλλήλους με τις συμβουλές του να είναι τίμιοι και ευσυνείδητοι στην εργασία τους. Εκτιμούσε τους καλούς παιδαγωγούς για το ουσιαστικό έργο που προσφέρουν, και τους ευλαβείς στρατιωτικούς, που έχουν ιδανικά.
Πολλούς νέους αναρχικούς τους έπεισε να υπηρετήσουν στρατιώτες.
Γενικώς συμβούλευε όλους να έχουν σεβασμό και αγάπη προς την Πατρίδα, να ενεργούν για το κοινό καλό ευσυνείδητα και να μην παρασύρωνται από το γενικό πνεύμα της αδιαφορίας, της ισοπεδώσεως των πάντων, του βολέματος και της καταχρήσεως.
Κυρίως όμως ο Γέροντας βοήθησε την Πατρίδα αφανώς με την προσευχή του. Αυτό φαίνεται από το τυπικό που αναφέρθηκε, αλλά και από το ποίημα που έστειλε στην μητέρα του. Στο τέλος γράφει ότι γίνεται καλόγηρος για να προσεύχεται «και για όλη την Πολιτεία». Έδινε πρώτος το παράδειγμα και παρακινούσε, λέγοντας: «Να κάνουμε προσευχή ο Θεός να φωτίζη τους υπευθύνους που έχουν θέσεις μεγάλες στην Πολιτεία, γιατί αυτοί μπορούν να κάνουν μεγάλο καλό».
Όταν υπήρχε ένταση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, έλεγε: «Πολλά σύννεφα μαζεύτηκαν. Αν μπορέσουμε να τα διώξουμε» (με την προσευχή).
Σε παρόμοια περίπτωση έκανε θεία Λειτουργία στο Καλύβι του. Στους Μακαρισμούς δεν έψαλλε ό,τι προέβλεπε το τυπικό, αλλά από τον κανόνα του οσίου Νικολάου του Κατασκεπηνού, γιατί ήταν κατάλληλο για την περίπτωση αυτή: «Αθέων Αγαρηνών τα βέλη σύντριψον Δέσποινα, και πάσαν επιβουλήν δαιμόνων ματαίωσον, λαόν χριστεπώνυμον σκέπων και φυλάττων, ίνα πόθω σε δοξάζωμεν».
Όταν η Πατρίδα περνούσε περίοδο πολιτικής αστάθειας, λόγω αδυναμίας σχηματισμού κυβερνήσεως, ο Γέροντας πονούσε και ευχόταν πολύ. Την τρίτη φορά που θα γίνονταν εκλογές σε μικρό χρονικό διάστημα συνέβη το εξής, όπως διηγήθηκε: «Ήταν παραμονή εκλογών. Καθόμουν στο ξυλοκρέββατο στο Αρχονταρίκι και έλεγα την ευχή. Ξαφνικά παρουσιάστηκε ο διάβολος με την μορφή του… (ανωτάτου πολιτικού προσώπου της εποχής εκείνης του οποίου κατέκρινε ενέργειες καταστρεπτικές) και με απειλούσε. Αλλά δεν μπορούσε να πλησίαση. Ήταν σαν δεμένος, κάτι τον κρατούσε και σφιγγόταν».
Το ίδιο βράδυ ο Γέροντας παρουσιάσθηκε σ’ έναν έγγαμο ιερέα στον ύπνο του. Του είπε αυστηρά:
«Παπα-… τι κοιμάσαι; Σήκω να κάνης προσευχή, γιατί η Πατρίδα κινδυνεύει».
Την σωτηρία του Έθνους την περίμενε από τον Θεό. Έλεγε: «Αν ο Θεός άφηνε την τύχη του Έθνους στους πολιτικούς θα καταστρεφόμασταν. Αλλά αφήνει λίγο τα πράγματα, για να φανούν οι διαθέσεις του καθενός».
Για τούς πολιτικούς που έκαναν κακό στο Έθνος έλεγε: «Με αναπαυμένη συνείδηση παρακαλώ τον Θεό να τους δίνη μετάνοια και να τους παίρνη, για μην κάνουν μεγαλύτερο κακό, και να αναστήση Μακκαβαίους».
Πίστευε ότι ένας μοναχός μπορεί να βοηθήση ολόκληρο το Έθνος. «Άλλον ο Θεός τον κάνει μοναχό για να βοηθήση μια οικογένεια και άλλον για να βοηθήση ολόκληρο Έθνος. Το Άγιον Όρος πολλά μπορεί να προσφέρη. Μπορεί να δημιουργήση πάλι το Βυζάντιο από το οποίο προήλθε».

Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου
†Ιερομονάχου ΙΣΑΑΚ

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2016

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟΙ ΟΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ

Ανεξέλεγκτοι οι Προτεστάντες
στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών
Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Ανεξέλεγκτοι οι Προτεστάντες στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών (ΠΣΕ) προωθούν την παγκοσμιοποίηση και την παγκόσμια συγκρητιστική θρησκεία.
Είναι λυπηρό ότι στη δράση τους αυτή δεν αντιμετωπίζουν οποιαδήποτε αντίρρηση, αντίδραση, και διαμαρτυρία από τους Ορθοδόξους, που συμμετέχουν σ’ αυτό. Μια δικαιολογία είναι πως οι Ορθόδοξοι  αισθάνονται ότι φιλοξενούνται από τους Προτεστάντες στο ΠΣΕ και έτσι συμπεριφέρονται με ευπείθεια προς αυτούς...
Πρόσφατο παράδειγμα: Η ομιλία του Γενικού Γραμματέα του ΠΣΕ Όλαφ Τβέιτ,  Νορβηγού Λουθηρανού πάστορα, στην έναρξη της 24ης Παγκοσμίου Συνδιάσκεψης των Πεντηκοστιανών, στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, την 7η Σεπτεμβρίου 2016. Ο Δρ. Τβέιτ απευθυνόμενος σ’ αυτούς ανέφερε, μεταξύ των άλλων: « Ο κόσμος απεγνωσμένα έχει ανάγκη από λαό όπως εσείς, που πιστεύετε στη μεταμορφωτική δύναμη του Αγίου Πνεύματος, για να την επενδύσουμε στο μέλλον του κόσμου για τα παιδιά μας» (Σημ.!!!).
Στη συνέχεια ο Γ.Γ. του ΠΣΕ  εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς τους εκπροσώπους των Πεντηκοστιανών (Σημ. !!!), γιατί «υιοθέτησαν μια καρποφόρα συνεργασία εν Χριστώ μεταξύ του ΠΣΕ και της Παγκόσμιας Πεντηκοστιανής Αδελφότητας (ΠΠΑ) και πιο συγκεκριμένα διαμέσου του Παγκόσμιου Χριστιανικού Φόρουμ, αλλά και με τη συμμετοχή τους  στη Γενική Συνέλευση του ΠΣΕ στο Πουσάν της Νότιας Κορέας». Επίσης στην ομιλία του ο Δρ. Τβέιτ σημείωσε: «Μια Καινούργια εποχή αρχίζει αμοιβαίας αναγνώρισης μεταξύ της Πεντηκοστιανής κίνησης και της αντίστοιχης Οικουμενικής, με την έννοια  ότι αισθάνονται υποχρεωμένοι δια της πίστεώς τους να βαδίσουν μαζί, να προσευχηθούν μαζί και να υπηρετήσουν μαζί...». Μαζί Πεντηκοστιανοί, Κουάκεροι, Λουθηρανοί και...Ορθόδοξοι!
Ο Γενικός Γραμματέας του ΠΣΕ είναι ο Πάπας, ο απόλυτος ηγεμόνας  στην οικουμενιστική κίνηση. Οι Ορθόδοξοι, με πρώτο το Φανάρι απλώς επικροτούν, ως υπάκουοι υπήκοοι, τις ενέργειες του... Τα διοικητικά όργανα του ΠΣΕ είναι, στην ουσία, διακοσμητικά, αφού σε όλα τη μεγάλη πλειονοψηφία έχουν οι προτεστάντες:
 Η Γενική Συνέλευση είναι το ανώτατο όργανο διοίκησης του ΠΣΕ και συνεδριάζει κάθε οκτώ χρόνια! Σ’ αυτήν άνω του 90% των μελών είναι προτεστάντες. Μεταξύ αυτών και οι πιο απίθανες ομάδες, από τον Στρατό Σωτηρίας και τους Κουάκερους έως τους μεταρρυθμισμένους των ατολών Τουβάλου, των 10.851 κατοίκων...
Η Κεντρική Επιτροπή – η ονομασία  θυμίζει τα πάλαι ποτέ κομμουνιστικά κόμματα – συνεδριάζει ανά δύο έτη και επί 151 μελών οι Ορθόδοξοι είναι 25, λιγότεροι οι Μονοφυσίτες και πάνω από εκατόν δέκα οι Προτεστάντες.
Η Εκτελεστική Επιτροπή συνεδριάζει δύο φορές το χρόνο και αποτελείται από 20 μέλη και τρεις συντονιστές. Από τα 23 μέλη της τα πέντε είναι από τις τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες ( ανά ένα από τα Πατριαρχεία Κωνσταντινουπόλεως, Ιεροσολύμων, Ρωσίας και Ρουμανίας και από την Εκκλησία της Ελλάδος), δύο είναι μονοφυσίτες και δεκαέξι  προτεστάντες.
Τα όργανα όταν συνεδριάζουν καλούνται να εγκρίνουν έτοιμες προτάσεις από τον Γενικό Γραμματέα και σχεδόν πάντα τις εγκρίνουν ομοφώνως... Αν γίνει ψηφοφορία οι προτεστάντες διαθέτουν τη μεγάλη πλειονοψηφία. Το θέμα της συναίνεσης έχει ατονήσει σε μεγάλο βαθμό... Παράδειγμα: Τον περασμένο Ιούνιο έγινε πρόταση από τον ΓΓ στην Κεντρική Επιτροπή να εκλεγούν ως αναπληρωτές Γενικοί Γραμματείς ο Ρουμάνος Ορθόδοξος δρ. Ιοάν Σάουκα και η δρ. Ιζαμπέλ Απάβο Φίρι, αφρικανή προτεστάντισσα, από το Μαλάουι. Η πρόταση περνούσε και με απλή πλειονοψηφία των προτεσταντών, αλλά έγινε δεκτή ομοφώνως... Τα δύο νέα στελέχη αντικαθιστούν τους αποχωρούντας Γεώργιο Λαιμόπουλο, του Οικουμενικού Πατριαρχείου, και Χίελκε Βόλτερς, Ολλανδό Προτεστάντη. Το Φανάρι έχασε μια θέση, γοήτρου περισσότερο. Την πήραν οι Ρουμάνοι...

Οι Πεντηκοστιανοί στην Ελλάδα

          Στη Σύνοδο της Κρήτης  το Φανάρι πέτυχε να αναγνωριστούν ως Εκκλησίες όσες ομάδες αυτοπροσδιορίζονται ως χριστιανικές και συμμετέχουν στο ΠΣΕ. Μεταξύ αυτών και οι Πεντηκοστιανοί, που ορισμένες ομάδες τους συμμετέχουν στο ΠΣΕ. Σημειώνεται ότι η μεγάλη  πλειονοψηφία των Πεντηκοστιανών δεν θέλει να ενταχθεί στο ΠΣΕ, γιατί θεωρεί ότι οι Ορθόδοξοι και οι άλλοι Χριστιανοί δεν έχουν το Πνεύμα το Άγιο, όπως το έχουν εκείνοι...
Από πλευράς Ορθοδόξων υπάρχουν τα πορίσματα της ΚΓ΄ Πανορθόδοξης Συνδιάσκεψης Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων διά Θέματα Αιρέσεων και Παραθρησκείας, του 2011. Στα πορίσματα ομοφώνως οι εκπρόσωποι των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών – και του Οικουμενικού Πατριαρχείου με τον εκπρόσωπό του, αείμνηστο Μητροπολίτη Νικοπόλεως Μελέτιο - είχαν  διακηρύξει την πλάνη των Πεντηκοστιανών. Οι σημερινοί  Ορθόδοξοι ταγοί, που συμμετέχουν στο ΠΣΕ, φαίνεται ότι πλέον δέχονται τη διδασκαλία και τις σε βάρος των Ορθοδόξων προσηλυτιστικές δράσεις των Πεντηκοστιανών!...    
          Οι Πεντηκοστιανοί ξεκίνησαν από το Λος Άντζελες των ΗΠΑ, στις αρχές του 20ού αιώνα και έχουν αναπτύξει παγκοσμίως ένα πολύ επιθετικό δίκτυο προσηλυτισμού προς τον αμερικανικό τρόπο κουλτούρας, με τη βοήθεια της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Στην Ελλάδα οι ίδιοι αναφέρουν ότι διαθέτουν 122 ευκτήριους οίκους. Ελπίζεται ότι θα εφαρμοστεί και σ’ αυτούς ο προσφάτως ψηφισθείς Νόμος και θα ελεγχθούν αν διαθέτουν τους απαιτούμενους ανά ευκτήριο οίκο 250 πιστούς και επίσης από πού προέρχονται οι πόροι μιας τόσο δαπανηρής προσηλυτιστικής καμπάνιας, με εφημερίδα, φυλλάδια, δωρεάν Άγιες Γραφές, ενοίκια, προσωπικό. Πρέπει κάποτε να πληροφορηθεί η κοινή γνώμη αν οι Πεντηκοστιανοί διαθέτουν ευκτήριους οίκους ή κέντρα προσηλυτισμού. Σημειώνεται ότι κατά την έκδοση Operation World μέσα σε λιγότερο από 25 χρόνια οι Πεντηκοστιανοί έχουν προσηλυτίσει περίπου 10.000 Ορθοδόξους Έλληνες.