ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΕΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕΤΑΙ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Η βοήθεια του Θεού δεν εμποδίζεται ούτε από ανθρώπους ούτε από δαίμονες. Δεν είναι τίποτε δύσκολο για τον Θεό ούτε για έναν Άγιο. Το εμπόδιο σε εμάς τους ανθρώπους είναι η ολιγοπιστία, με την οποία εμποδίζουμε τις μεγάλες δυνάμεις να μας πλησιάσουν. Και ενώ υπάρχει τόσο μεγάλη δύναμη δίπλα μας, εμείς, επειδή υπάρχει μέσα μας σε μεγάλο βαθμό το ανθρώπινο στοιχείο, δεν μπορούμε να καταλάβουμε το θείο, που ξεπερνάει όλου του κόσμου τις ανθρώπινες δυνάμεις, γιατί οι θείες δυνάμεις είναι παντοδύναμες. 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ; Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Η αληθινή ευτυχία είναι στην αιωνιότητα, και όχι στην ματαιότητα. 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Έρχονται δύσκολα χρόνια. Θα έχουμε δοκιμασίες μεγάλες. Θα έχουν μεγάλο διωγμό οι χριστιανοί. Και βλέπεις, οι άνθρωποι ούτε καν καταλαβαίνουν ότι ζούμε στα σημεία των καιρών, ότι προχωρεί το σφράγισμα. Είναι σαν να μη συμβαίνει τίποτε. Πολλοί άγιοι θα ήθελαν να ζούσαν στην εποχή μας, γιατί θα τους δίνονταν η ευκαιρία να αγωνιστούν πολύ. Και πολλοί ευλαβείς χριστιανοί θα ήθελαν να ζούσαν στην εποχή μας για να αγωνιστούν κι αυτοί. Εμείς δυστυχώς μένουμε έτσι.

Π. ΑΝΑΝΙΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗΣ: ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΔΕΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ, ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ!

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΜΑΣ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Να καταδικάζουμε τις αμαρτίες μας, να συγχωρούμε τις αμαρτίες των αδελφών μας, να ‘χουμε κερδοφόρα προσευχή, καρπούς ελεημοσύνης και ταπεινοφροσύνης, δίχως να καθυστερούμε, δίχως να χάνουμε ούτε μία μέρα και ώρα βαδίζοντας τους πέντε αυτούς σωτήριους δρόμους καθημερινά. 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΟ ΝΟΙΚΟΚΥΡΗ ΝΑ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ, ΓΙ' ΑΥΤΟ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΜΑΣΤΕ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: «Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι»…Δεν αφήνουμε το Θεό νοικοκύρη να μας κυβερνάει• γι’ αυτό ταλαιπωρούμαστε. Πρέπει να αφήσουμε εν λευκώ τον εαυτό μας και το μέλλον μας στη Θεία Πρόνοια, στο θείο θέλημα, και ο Θεός θα μας φροντίσει. Να έχουµε απόλυτη εµπιστοσύνη. 

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΟΥΡΟΖ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΛΟΥΜ: ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ!

Μητροπολίτης Αντώνιος Μπλουμ: Λέγεται, ότι όταν έρθει η Μέρα της Κρίσεως, εκείνοι που θα σταθούν ενώπιον του Θεού – και είμαστε όλοι εμείς- δεν θα ερωτηθούν για την πίστη, για την θεολογική τους γνώση, για τις πεποιθήσεις τους.
Θα τους τεθούν συγκεκριμένες και άμεσες ερωτήσεις, που μπορούμε να τις συνοψίσουμε σε μία: υπήρξες άνθρωπος στη ζωή σου, ή όχι; Είχες συμπόνοια γι’ αυτούς που την χρειάστηκαν; Συγχώρεσες εκείνους που είχαν ανάγκη την συγχώρεση σου; …όλες οι εντολές συνοψίζονται σε μία, την Αγάπη,
«Αγαπήστε ο ένας τον άλλον, καθώς εγώ σας αγάπησα»;
Και θα έλθει η μέρα που θα σταθούμε ενώπιον του Θεού, και δεν θα μας ρωτήσει τίποτα. Θα μας κοιτάξει με απέραντη συμπόνια και πόνο, και τότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι βρισκόμαστε μέσα στην παρουσία Αυτού που ήταν για μας η Οδός, η Αλήθεια, που μπορούσε να είναι Ζωή· και Τον απορρίψαμε ως αλήθεια και τρόπο ζωής· και μπορούμε να υπολογίζουμε στην ζωή; 
Είναι τρομερή η στιγμή όταν θα βρισκόμαστε ενώπιον Εκείνου που πληγώσαμε βαθιά και ξαφνικά θα δούμε πόσο βαθιά ήταν αυτή η πληγή. Και όταν θα σταθούμε ενώπιον του Χριστού θα δούμε Εκείνον για τον οποίο κάθε μας πράξη δεν ήταν αντάξια της ζωής μας, της πίστης μας, του Χριστού, που καλούμε Κύριο και Θεό μας- κάθε πράξη και λόγος μας είναι καρφί που μπήξαμε στον σταυρωμένο Χριστό… 
Ας το σκεφτούμε και ας θυμηθούμε την σημερινή εντολή: αν θέλεις να μοιάσεις στον Θεό, γίνε πρώτα Αληθινός Άνθρωπος…
 
Απόσπασμα από ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Μπλουμ περί της Κρίσεως του Θεού 

ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ ΟΛΑΡΟΥ: ΤΙ ΤΥΧΗ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΖΩΗ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΦΟΝΕΥΘΕΝΤΩΝ ΒΡΕΦΩΝ!

Μερικοί από τους χριστιανούς ερώτησαν τον Γέροντα, Τι τύχη θα έχουν στην άλλη ζωή οι ψυχές των φονευθέντων βρεφών από εκτρώσεις και εκείνος στενάζοντας είπε:
Εγώ πιστεύω ότι αυτά τα βρέφη είναι μάρτυρες. Αυτά θα συμπληρώσουν τον αριθμό των μαρτύρων στους έσχατους καιρούς, όπως λέγει η Αποκάλυψις. Αυτά λαμβάνουν το βάπτισμα του αίματος, όταν προέρχονται από εκτρώσεις, αλλά ή Εκκλησία δεν τα μνημονεύει στις προσευχές της για να μη ενθαρρύνει τις εκτρώσεις, πού για τους γονείς αποτελούν πράξη παιδοκτονίας.

ΟΣΙΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΑΙΓΙΝΗΣ: ΜΗ ΚΟΙΤΑΣ ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!

Όσιος Ιερώνυμος Αιγίνης: Μη κοιτάς να ικανοποίησης όλους τους ανθρώπους. Ό,τι και να κάνης δεν ικανοποιούνται. Να κάνης μόνον ό,τι θεωρείς αναγκαίο η καθήκον σου. Από τους ανθρώπους να μη απογοητεύεσαι. Μη περιμένεις να είναι τέλειοι. Κανένας δεν είναι τέλειος. Όλοι παλεύουμε με τα πάθη μας. Δεν πρέπει να έχει κανείς εμπιστοσύνη ούτε εις τον εαυτόν του. Πόσον μάλλον εις τους άλλους. Άς φαίνονται καλοί, ας φαίνονται δυνατοί, ας φαίνονται σοφοί! Ποιος περίμενε, ο σοφός Σολομών να πέσει! Στα λέγω αυτά, όχι διά να περιφρονάς τους ανθρώπους. Είμεθα όλοι αδελφοί και οφείλομαι σεβασμό και αγάπη, αλλά διά να σε προφυλάξω, διά να προλάβω. Ή μπορεί και αργότερα, αυτά που τώρα σε λέγω, να σε βοηθήσουν. Εγώ δεν θα ‘μαι πάντα έδώ, διά να στα λέγω.

Σε λέγω: Δι’ ότι θέλεις και εις όποιον πειρασμό ή θλίψιν ευρέθης, παρακάλεσε τον Θεό, εις ανθρώπους μη εμπιστεύεσαι, μη ελπίζεις. Θα με ενθυμηθείς αργότερα και το επιθυμώ, δηλ. να με ενθυμάσαι, διά να βοηθείσαι, να γλυτώνεις. Θα δοκιμαστής και θα καταλάβεις αυτά πού τώρα σε λέγω. Πάντως μη φοβάσαι! 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΟΤΑΝ ΜΠΑΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ, ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης Όταν μπαίνης στην θέση του άλλου, τα πράγματα αλλάζουν. Όσο μπορεί κανείς, να κάνη ένα - δύο πράγματα μόνο, να τα τελειώνη σωστά και να έχη το μυαλό του καθαρό και ξεκούραστο. Και μετά να αρχίζη κάτι άλλο. Γιατί, άμα ο νους του σκορπίση, τι πνευματικά θα κάνη μετά; Πως να θυμηθή τον Χριστό; Η εργασία που γίνεται γρήγορα, με νευρικότητα δεν είναι αγιασμένη. 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΜΑΡΤΙΑ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Ὅταν κανεὶς βαριέται ὄχι μόνο νὰ κάνη μιὰ ἐξυπηρέτηση, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ νὰ κάνη μιὰ δουλειὰ γιὰ τὸν ἑαυτό του, αὐτὸς κουράζεται καὶ μὲ τὴν ξεκούραση. Ἕνας ποὺ βοηθάει, ξεκουράζεται μὲ τὴν κούραση. Αὐτὸς ποὺ ἔχει πνεῦμα θυσίας, ἂν δῆ λ.χ. κάποιον ποὺ δὲν ἔχει σωματικὲς δυνάμεις νὰ δουλεύη καὶ νὰ κουράζεται, θὰ τοῦ πῆ «κάτσε λίγο νὰ ξεκουρασθῆς», καὶ θὰ κάνη ἐκεῖνος τὴν δουλειά. Ὁ ἀδύναμος θὰ ξεκουρασθῆ σωματικά, ὁ ἄλλος ὅμως θὰ νιώση πνευματικὴ ξεκούραση. Ὅ,τι κάνει κανείς, νὰ τὸ κάνη μὲ τὴν καρδιά του, ἀλλιῶς δὲν ἀλλοιώνεται πνευματικά. Ὅ,τι γίνεται μὲ τὴν καρδιά, δὲν κουράζει. Ἡ καρδιὰ εἶναι σὰν μιὰ μηχανὴ ποὺ φορτίζεται· ὅσο δουλεύει, τόσο φορτίζεται. Βλέπεις, τὰ ἁλυσοπρίονα, ὅταν βροῦν κούτσουρο μαλακό, κάνουν «βρού...» καὶ σταματοῦν· ὅταν ὅμως βροῦν κούτσουρο γερό, ζορίζονται ἐκεῖ πέρα, φορτίζονται καὶ δουλεύουν. Καὶ ὄχι μόνο στὸ νὰ δίνουμε, ἀλλὰ καὶ ὅταν πρόκειται νὰ πάρουμε κάτι, νὰ μὴ σκεφτώμαστε τὸν ἑαυτό μας, καὶ νὰ κοιτᾶμε πάντα τί ἀναπαύει καὶ τὴν ἄλλη ψυχή. Νὰ μὴν ὑπάρχη μέσα μας ἀπληστία, νὰ μὴν ἔχουμε τὸν λογισμὸ ὅτι δικαιούμαστε νὰ πάρουμε ὅσα θέλουμε, καὶ ἂς μὴ μείνη τίποτε γιὰ τὸν ἄλλον.
 
Το παράπονο έχει σχέση με την αχαριστία. Μπορεί μάλιστα κάποιος, ενώ τον φροντίζουν για το καλό του, να νιώθει αδικημένος και να παραπονιέται.
 
Να ζείτε σε διαρκή δοξολογία και ευχαριστία προς τον Θεό, διότι η μεγαλύτερη αμαρτία είναι η αχαριστία και ο χειρότερος είναι ο αχάριστος».
 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΒΟΗΘΑΕΙ, ΞΕΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΗ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Ὅταν κανεὶς βαριέται ὄχι μόνο νὰ κάνη μιὰ ἐξυπηρέτηση, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ νὰ κάνη μιὰ δουλειὰ γιὰ τὸν ἑαυτό του, αὐτὸς κουράζεται καὶ μὲ τὴν ξεκούραση. Ἕνας ποὺ βοηθάει, ξεκουράζεται μὲ τὴν κούραση. Αὐτὸς ποὺ ἔχει πνεῦμα θυσίας, ἂν δῆ λ.χ. κάποιον ποὺ δὲν ἔχει σωματικὲς δυνάμεις νὰ δουλεύη καὶ νὰ κουράζεται, θὰ τοῦ πῆ «κάτσε λίγο νὰ ξεκουρασθῆς», καὶ θὰ κάνη ἐκεῖνος τὴν δουλειά. Ὁ ἀδύναμος θὰ ξεκουρασθῆ σωματικά, ὁ ἄλλος ὅμως θὰ νιώση πνευματικὴ ξεκούραση. Ὅ,τι κάνει κανείς, νὰ τὸ κάνη μὲ τὴν καρδιά του, ἀλλιῶς δὲν ἀλλοιώνεται πνευματικά. Ὅ,τι γίνεται μὲ τὴν καρδιά, δὲν κουράζει. Ἡ καρδιὰ εἶναι σὰν μιὰ μηχανὴ ποὺ φορτίζεται· ὅσο δουλεύει, τόσο φορτίζεται. Βλέπεις, τὰ ἁλυσοπρίονα, ὅταν βροῦν κούτσουρο μαλακό, κάνουν «βρού...» καὶ σταματοῦν· ὅταν ὅμως βροῦν κούτσουρο γερό, ζορίζονται ἐκεῖ πέρα, φορτίζονται καὶ δουλεύουν. Καὶ ὄχι μόνο στὸ νὰ δίνουμε, ἀλλὰ καὶ ὅταν πρόκειται νὰ πάρουμε κάτι, νὰ μὴ σκεφτώμαστε τὸν ἑαυτό μας, καὶ νὰ κοιτᾶμε πάντα τί ἀναπαύει καὶ τὴν ἄλλη ψυχή. Νὰ μὴν ὑπάρχη μέσα μας ἀπληστία, νὰ μὴν ἔχουμε τὸν λογισμὸ ὅτι δικαιούμαστε νὰ πάρουμε ὅσα θέλουμε, καὶ ἂς μὴ μείνη τίποτε γιὰ τὸν ἄλλον.

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΧΙΟ

 Άγιος Γεώργιος ο Νεομάρτυρας από τη Χίο

 

Ο Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε στη Χίο. Ο πατέρας του ονομαζόταν Παρασκευάς, η δε μητέρα του Αγγερού. Σε ηλικία 18 μηνών, ορφανός από μητέρα, παραδόθηκε από τον πατέρα του να τον αναθρέψει η μητριά του. Σε παιδική ηλικία οι γονείς, παρέδωσαν τον Γεώργιο σε κάποιο λεπτουργό, Βισσετζή ονομαζόμενο, για να του μάθει την τέχνη του. Όταν κάποτε με το αφεντικό του ήλθε στα Ψαρά, για να φιλοτεχνήσουν το τέμπλο του ναού του Αγίου Νικολάου, ο Γεώργιος έφυγε με ορισμένους νέους στην Καβάλα. Εκεί συνελήφθη να κλέβει από έναν κήπο και παραδόθηκε στον κριτή. Για ν' αποφύγει την τιμωρία δέχτηκε τον Ισλαμισμό, περιτμήθηκε και ονομάστηκε Αχμέτ.
Σε ηλικία 10 χρονών, επέστρεψε στη Χίο κλαίγοντας και ομολογώντας τον Χριστό. Ο πατέρας του για να τον προφυλάξει τον μετέφερε σ' ένα κτήμα του στις Κυδωνιές. Αργότερα, 22 χρονών, αρραβωνιάστηκε και ο αδελφός της μνηστής του, επειδή είχε μαζί του χρηματικές διαφορές, τον πρόδωσε στον Τούρκο διοικητή, ότι ενώ έγινε Μουσουλμάνος επανήλθε στον Χριστιανισμό. Βασανίστηκε σκληρά και αφού μέσα στη φυλακή κοινώνησε των αχράντων μυστηρίων, το πρωί της 26ης Νοεμβρίου 1807 μ.Χ. του έκοψαν - με μαρτυρικό τρόπο - το κεφάλι λίγο-λίγο. Έτσι έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου, από τον αθλοθέτη Χριστό. Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στο Μουσείο Μπενάκη των Αθηνών. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 26 Νοεμβρίου.  
 
https://www.saint.gr

ΑΓΙΟΣ ΣΟΦΙΑΝΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΔΡΥΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΥ

Άγιος Σοφιανός, Επίσκοπος Δρυϊνουπόλεως καί Αργυροκάστρου

 

Ο Άγιος Σοφιανός, υπήρξε σημαντική θρησκευτική προσωπικότητα της εποχής του στην περιοχή της Ηπείρου και θεωρείται ο πρόδρομος του Κοσμά του Αιτωλού. Γεννήθηκε πιθανότατα στο χωριό Πολύτσιανη (περιοχή Πωγωνίου της Βορείου Ηπείρου). Έμεινε γνωστός από τη στιγμή που ανέλαβε επίσκοπος Δρυινουπόλεως (περιοχή Αργυροκάστρου, Δέλβινου, Χειμάρρας).
Το 1672 μ.Χ. ίδρυσε στο τοπικό μοναστήρι του Αγίου Αθανασίου σχολείο. Την εποχή που έζησε, οι εξισλαμισμοί ήταν ιδιαίτερα σύνηθες φαινόμενο. Ο ίδιος θέλοντας να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση περιόδευε από χωριό σε χωριό για να πείσει τον κόσμο να διατηρήσει τις παραδόσεις και την θρησκεία του. Το 1711 μ.Χ., λίγους μήνες πριν τον θάνατό του, παραιτείται από τα ιερατικά καθήκοντα και γίνεται μοναχός για να αποδοθεί αποκλειστικά στο κηρυκτικό και ιεραποστολικό του έργο.
Λόγω το χαρακτήρα του ήταν ιδιαίτερα σεβαστός ακόμη και από τους μουσουλμάνους. Μαρτυρείται μάλιστα η περίπτωση μιας νεαρής μουσουλμάνας, που απελπισμένη προσέφυγε στον Άγιο, αδυνατώντας να βρει το κεντημένο με χρυσά φλουριά φέσι της. Εκείνος προσευχήθηκε θερμά και της αποκάλυψε ότι το φέσι της βρισκόταν στην φωλιά ενός πελαργού, υποδεικνύοντας μάλιστα το ακριβές σημείο, όπου λίγο αργότερα το βρήκε ευγνωμονώντας τον Άγιο.
Ένα ακόμη θαύμα του Αγίου μαρτυρούν οι ιστορικές πηγές και οι προφορικές μαρτυρίες. Τη Μονή του Αγίου Αθανασίου επισκέφτηκε ένας διαβάτης, στον οποίο οι μοναχοί διηγήθηκαν κάποιο θαύμα. Στη διήγηση ήταν παρών και ο Άγιος Σοφιανός, που άκουγε προσεκτικά. Ο διαβάτης αρχικά φάνηκε δύσπιστος στη διήγηση των μοναχών και κατόπιν εξέφρασε έντονα την απιστία του. Τότε ο Άγιος σηκώθηκε και διέταξε ένα νεαρό καλογέρι να πάρει από το τζάκι τρία κομμάτια ξύλου κερασιάς, που καίγονταν. Ζήτησε από τον ξένο και άπιστο διαβάτη και τον καλόγερο να τον ακολουθήσουν στην αυλή και, παίρνοντας την αξίνα, φύτεψε τα καμένα τρία κομμάτια ξύλου λέγοντας στο διαβάτη ότι αυτά θα ανθίσουν και θα καρποφορήσουν μέχρι επόμενη άνοιξη, για να του δείξει ο Θεός έμπρακτα ότι η διήγηση των μοναχών για το αναφερόμενο θαύμα ήταν πέρα για πέρα αληθινή.
Και με τις προσευχές του Αγίου το θαύμα έγινε. Τα καμένα ξύλα έπιασαν ρίζες, έβγαλαν φύλλα και καρπούς, όπως εκείνος είχε προβλέψει. Βρίσκονται ακόμη και στις μέρες μας στον περίβολο της Ιεράς Μονής, που σήμερα φέρει πλέον και το όνομα του Αγίου και ονομάζεται Μονή Αγίων Αθανασίου και Σοφιανού.
Ο Άγιος Σοφιανός κοιμήθηκε στις 26 Νοεμβρίου του 1711 μ.Χ. Η τιμία του κάρα καθώς και τα ιερά του λείψανα φυλάσσονται σε περίτεχνες θήκες, τα οποία από την Μονή του Οσίου μεταφέρθηκαν για λόγους ασφαλείας από τον ευλαβέστατο ιερέα του χωριού π. Ευθύμιο Καλαμά και τους κατοίκους του στο κεντρικό ιερό Ναό των Ταξιαρχών της Πολύτσανης, όπου μέχρι σήμερα φυλάσσονται για αγιασμό και ευλογία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 26 Νοεμβρίου.  
 
https://www.saint.gr

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ: ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΙΟΣ ΔΕΝ ΕΖΗΤΗΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΑΛΛΑ ΥΠΟΜΟΝΗ!

 Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης: Ἀπαλλαγή κανένας Ἅγιος

δέν ἐζήτησε ἀπό τόν Θεό, αλλά υπομονή!

 

Εγώ σας έχω πει ότι κάποτε με πλησίασε μια Γερόντισσα εκεί και λέει:
-Θέλω να εξομολογηθώ.
-Μα εγώ δεν εξομολογώ τους καλογήρους, θα εξομολογήσω καλογριές;
-Όχι, θέλω να πω τον λογισμό μου, λέει.
-Ε, πες τον λογισμό σου. 
Αφού είπε κι εκείνη τα βάσανά της -γιατί πάντα βάσανα θα σου πει, δεν θα σου πει χαρές- λέει: «Είδα σαν ένα όραμα, ότι πάνω σ’ ένα βουναλάκι καθόντουσαν οι Πατριάρχαι Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ. Και λέω: 
-Οι Πατριάρχαι είσαστε; 
-Ναι, λένε, Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ.
-Νά ‘ρθω κι εγώ εκεί;
-Έλα.
-Από πού νά ‘ρθω;
-Να, από ΄κει, απ’ τον δρόμο.
-Δεν βλέπω κανέναν δρόμο.
-Εκεί είναι, ψάξε να τον βρεις.
-Μα, δεν βλέπω δρόμο.
-Ψάξε, βρε ευλογημένη, ψάξε και θα τον βρεις.
-Μα, αυτός ο δρόμος είναι δεκαπέντε πόντους, πώς θα περάσω; Όλο αγριοπούρναρα και αγκάθια. Θα σχίσω τα φορέματά μου, θα ματώσω τα ποδάρια μου.
-Α, κι εμείς από ‘κει περάσαμε και ήρθαμε εδώ πάνω.»
Το πράγμα θέλει να πει ότι διά μέσου των θλίψεων, δια μέσου των στενοχωριών, διά μέσου του αίματος, ο άνθρωπος θ’ ανέβει στον ουρανό. Με αμεριμνία και με άνεση, με αυτοκίνητο δεν πάμε, πάτερ, στον Παράδεισο. Θα δώσεις αίμα, να πάρεις πνεύμα.
Έξω αυτή η Γερόντισσα, να πούμε, δεν αναφέρω τ’ όνομά της. Καρκίνο, εγχειρήσεις, τούτο, εκείνο, αυτό κι όμως προσευχομένη είδε την Παναγία στο θρόνο της. «Περάστε οι όσιοι», λέει. Όλοι οι όσιοι πέρασαν μπροστά σαν παρέλαση, στην Παναγία. «Περάστε οι μεγαλομάρτυρες».
Αυτή καθότανε εκεί, Γερόντισσα ήταν, Ηγουμένη. Και στο τέλος πήγε, έβαλε μετάνοια φίλησε το χέρι της Παναγίας, ήταν ένα βελούδο! Και η Παναγία της είπε: «Υπομονή, υπομονή, υπομονή», και ξύπνησε, να πούμε.
Δηλαδή αν θέλεις να είσαι μαθήτρια και μαθητής του Χριστού, θ’ ανέβεις κι εσύ απάνω στο Σταυρό. Απαλλαγή κανένας Άγιος δεν εζήτησε από τον Θεό. Υπομονή να χαρίσει. Αν κάνεις υπομονή θά ‘χεις και λιγάκι μισθό, αν θά ‘χεις απαλλαγή, δεν έχεις τίποτες, μισθό δεν έχεις...!
 
ΕΛΛΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΜΑΡΤΙΑ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΗΛΕΓΞΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ!

Γέρων Παΐσιος: Η αχαριστία είναι μεγάλη αμαρτία
την οποία ήλεγξε ο Χριστός

Όταν βλέπετε έναν άνθρωπο να έχει μεγάλο άγχος, στενοχώρια και λύπη, ενώ τίποτε δεν του λείπει, να ξέρετε ότι του λείπει ο Θεός.

Όποιος τα έχει όλα, και υλικά αγαθά και υγεία, και, αντί να ευγνωμονεί τον Θεό, έχει παράλογες απαιτήσεις και γκρινιάζει, είναι για την κόλαση με τα παπούτσια. Ο άνθρωπος όταν έχει ευγνωμοσύνη, με όλα είναι ευχαριστημένος. Σκέφτεται τί του δίνει ο Θεός και χαίρεται τα πάντα. Όταν όμως είναι αχάριστος, με τίποτε δεν είναι ευχαριστημένος. γκρινιάζει και βασανίζεται με όλα...

Θέλω να πω ότι, αν δεν αναγνωρίζουμε τις ευλογίες που μας δίνει ο Θεός και γκρινιάζουμε, έρχονται οι δοκιμασίες και μαζευόμαστε κουβάρι. Όχι, αλήθεια σας λέω, όποιος έχει αυτό το τυπικό, την συνήθεια να γκρινιάζει, να ξέρει ότι θα του έρθει σκαμπιλάκι από τον Θεό, για να ξοφλήσει τουλάχιστον λίγο σ΄ αυτήν την ζωή. Και αν δεν του έρθει σκαμπιλάκι, αυτό θα είναι χειρότερο, γιατί τότε θα τα πληρώσει όλα μια και καλή στην άλλη ζωή.

- Δηλαδή Γέροντα, η γκρίνια μπορεί να είναι συνήθεια;

- Γίνεται συνήθεια, γιατί η γκρίνια φέρνει γκρίνια και η κακομοιριά φέρνει κακομοιριά. Όποιος σπέρνει κακομοιριά, θερίζει κακομοιριά και αποθηκεύει άγχος. Ενώ, όποιος σπέρνει δοξολογία, δέχεται την Θεϊκή χαρά και την αιώνια ευλογία. Ο γκρινιάρης, όσες ευλογίες κι να του δώσει ο Θεός, δεν τις αναγνωρίζει. Γι΄ αυτό απομακρύνεται η Χάρις του Θεού και τον πλησιάζει ο πειρασμός. τον κυνηγάει συνέχεια ο πειρασμός και του φέρνει αναποδιές, ενώ τον ευγνώμονα τον κυνηγάει ο Θεός με τις ευλογίες Του. 

Η αχαριστία είναι μεγάλη αμαρτία την οποία ήλεγξε ο Χριστός : «Ουχί οι δέκα εκκαθαρίσθησαν ; οι δε εννέα πού ;» (Λουκάς 17,17), είπε στον λεπρό που επέστρεψε να τον ευχαριστήσει. Ο Χριστός ζήτησε την ευγνωμοσύνη από τους δέκα λεπρούς όχι για τον εαυτό Του αλλά για τους ίδιους, γιατί η ευγνωμοσύνη τους ίδιους θα ωφελούσε.

ΠΗΓΗ : ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ, Ε΄ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ, εκδ. ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ», ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2006, σ. 141 κ.ε.

ΟΤΑΝ ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΕΥΧΗ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ ΣΧΕΔΟΝ ΕΛΕΓΕ!

Γερόντισσα Γαλακτία

Όταν τής ζητούσαν ευχή στερεότυπα σχεδόν έλεγε: «Νά έχετε τήν ευχή τού Ανάρχου Πατρός, τού Συνάναρχου Λόγου καί τού Συναΐδιου καί Ζωοποιού Πνεύματος. Τής Παναγίας, τού Προδρόμου καί Βαπτιστού πού είναι ο υψηλότερος στό ανάστημα Άγιος αλλά καί αυστηρός επισκέπτης, τών Αποστόλων καί Πάντων τών Αγίων. Νά είστε κάτω από τήν σκέπη τών Ουρανίων Δυνάμεων. Καί άν έχω καί εγώ ευχή, χαλάλι σας». 

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΙΩΛΗΣ: ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΘΑ 'ΡΘΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ!

Π. ΑΝΑΝΙΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗΣ: Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΕΚΕΙ ΣΤΑ ΑΓΡΑΦΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΙΟΣ!

Π. Ανανίας Κουστένης: Ο Άγιος Πορφύριος μου έλεγε ότι εκεί στα Άγραφα είναι ένας μεγάλος Άγιος!

ΟΣΙΟΣ ΑΝΘΙΜΟΣ ΧΙΟΥ: ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΡΕΤΕΣ, ΑΛΛΑ ΣΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Η ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕΣ!

Άγιος Άνθιμος της Χίου: Μην νομίσεις, ότι επειδή 3 μέρες εγκρατεύτηκες και νήστεψες τρομάζεις μ' αυτό τον σατανά. Να σε κατηγορήσουν και να μην μιλήσεις, να σε βρίσει ο άλλος και να μην μιλήσεις, να σε ταράξει ο άλλος και να υπομείνεις, αυτό είναι το τέλειο και αυτό πειράζει το σατανά. Γιατί αν έχεις όλες τις αρετές, δεν έχεις όμως ταπεινοφροσύνη, τίποτα δεν έκανες.

ΟΣΙΟΣ ΑΓΑΘΩΝ: ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΤΑ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΑ ΕΡΓΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ, ΟΣΟ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ!

Ὅσιος Ἀγάθων: Τίποτα ἄλλο δὲν ἀνατρέπει τὰ καταχθόνια ἔργα τῶν δαιμόνων τόσο, ὅσο ἡ προσευχή. Γι’ αὐτὸ καὶ κάνουν τὰ πάντα γιὰ νὰ μὴν προσευχηθεῖ ὁ ἄνθρωπος. 

ΓΕΡΩΝ ΤΥΧΩΝ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΥΧΗ, ΠΡΙΝ ΑΡΧΙΣΕΙΣ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΣΙΑ!

Γέρων Τύχων ο Αγιορείτης: Πάντοτε να κάνεις ευχή πριν αρχίσεις κάθε εργασία. Να λες «Θεέ μου, δώσε μου δύναμη και φώτιση» και κατόπιν να αρχίσεις την δουλειά σου. Και στο τέλος «δόξα τον Θεό»!

ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ: ΠΕΡΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ!

 Περί λειτουργίας των πνευματικών νόμων

Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής

 

Ο Γέροντας αγαπούσε να εργάζεται και δεν σταματούσε καθόλου στις ώρες πού επέτρεπε το πρόγραμμα. Το εργόχειρο μας τότε ήταν σταυρουδάκια σκαλιστά, τα οποία σκάλιζε με μεγάλην ευχέρεια και ταχύτητα, αφού εμείς ετοιμάζαμε το ξύλο. Έμενε μόνος του στο καλυβάκι πού του χτίσαμε μακρύτερα από μας, κι εμείς πηγαίναμε να τον βρούμε το μεσημέρι και μετά φεύγαμε ο καθένας μόνος του.

Το μέρος εκεί ήταν απόμερο και ήσυχο, αλλά ήταν πιο εκτεθειμένο στους καιρούς. Έτσι, το κρύο ήταν περισσότερο, ώσπου τον πείσαμε να του βάλουμε λίγη θέρμανσι με καμμιά σόμπα. Πήρα, εγώ ο ευτελής, τα μέτρα και ετοίμασα τα υλικά, για να την φτιάξω με λαμαρίνα απ'; έξω και μέσα χτιστή με πηλό. Ετοιμάστηκα για την επομένη, όπως του έταξα αποβραδίς, και το πρωί μάζεψα τα εργαλεία μου και τα υλικά και πήγα κάπου εκεί κοντά να την φτιάξω και να την τοποθετήσω μετά. Έβαλα μετάνοια, όπως πάντα, και άρχισα με καλό καιρό, γιατί δούλευα έξω στο ύπαιθρο.
Μόλις μέτρησα και έκοψα τα εξαρτήματα και άρχισα να δουλεύω, χάλασε απότομα ο καιρός. Μετά, εύρισκα μια παράξενη δυσκολία σε ο,τιδήποτε και αν επιχειρούσα να κάμω. Φυσούσε ένας παράξενος αέρας, πού δεν είχε κατεύθυνσι προς κανένα σημείο, μόνο σήκωνε τα πάντα κατ'; επάνω μου και μου 'φερνε στο πρόσωπο ο,τιδήποτε βρισκόταν στον τόπο: λαμαρίνες, σανίδες, παλιόχαρτα και άμμο. Παραδόξως μου έφευγαν τα εργαλεία και κατρακυλούσαν μακριά χωρίς λόγο, διότι ο τόπος δεν ήταν παντελώς κατωφερής. Τα καρφιά στράβωναν χωρίς λόγο, με την παραμικρή πίεσι, έσπαζαν τα τρυπάνια, άλλαζαν τα σχέδια μου, πού τα είχα μετρημένα και κομμένα με ακρίβεια.
Στην αρχή δεν υπελόγισα τίποτε και βιαζόμουν να επαναφέρω τα πράγματα στην ταξί και να συνεχίσω. Σε λίγο όμως το πράγμα έγινε πολύ αισθητό, ότι κάτι συνέβαινε. Σταμάτησα λίγο όμως, γιατί είχα κατασυντρίψει κυριολεκτικά και όλα μου τα δάχτυλα, και μια παράξενη ταραχή μέσα μου, μου προκαλούσε οργή, σύγχυσι, ανυπομονησία. «Περίεργο πράγμα, λέω, κάτι συμβαίνει»! Εν τω μεταξύ και ο καιρός επεδεινώθη, πού με ανάγκασε να διακόψω, και πήγα στον Γέροντα. Αυτή η κατασκευή απαιτούσε δυο με τρεις, το πολύ, ώρες δουλειά και πέρασαν περισσότερο από έξι ώρες, χωρίς να έχω κάνει τίποτα.
Τότε θυμήθηκα κάτι πού μου είχε πη ο Γέροντας το πρωί, όταν ξεκίνησα, και δεν το έλαβα υπ' όψι. «Άντε να δούμε, μου είχε πη, θα κάμης τίποτε σήμερα;». Εγώ δεν έδωσα σημασία στο νόημα αυτών των λέξεων, αλλά σκέφτηκα πώς το είπε για να με ταπείνωση ίσως, γιατί ήξερα αυτή τη δουλειά. Μάλιστα φιλοδοξούσα να τελειώσω και συντομώτερα καν επιτυχέστερα, για να τον αναπαύσω, και με την κρυφή χαρά πώς μας επέτρεψε να του βάλωμε θέρμανσι και αυτό θα το έκανα μόνος μου εγώ!
Πήγα, λοιπόν, του χτύπησα την πόρτα και μου άνοιξε. Μόλις με είδε ταραγμένο, άρχισε να γελάη.
«Γέροντα, λέω, τι συμβαίνει εδώ; και γιατί μου είπες το πρωί σαν πρόρρησι, αν τελειώσω'; Αφού ξέρεις πώς για μένα τούτο ήταν παιχνίδι». «Εσύ τι συμπέρανες πώς ήταν», μου είπε χαριεντιζόμενος. «Πειρασμός, του είπα, σατανική ενέργεια». «Αυτό ήταν, μου απάντησε. Και άκουσε να μάθης το φαινόμενο σε σένα μυστήριο. Το βράδυ στην προσευχή μου, όταν τελείωσα και ήθελα να ησυχάσω, είδα τον σατανά και απειλούσε να μου κάμη εμπόδια και πειρασμό στην απόφασί μου, πού είχα προγραμματίσει. Κι εγώ είπα στον Χριστό μας- 'Κύριέ μου, μη τον εμπόδισης, για να του δείξω πώς σε αγαπώ και θα υπομείνω το κρύο, όσο επιτρέψης Εσύ'. Και αυτός ήταν ο λόγος, παιδί μου, πού έγιναν όλα αυτά, για να μην έχω σύντομα θέρμανσι, καθώς σεις επιθυμούσατε να μου ετοιμάσετε».
Εγώ, ο μάρτυς αυτού του δράματος, όταν άκουσα αυτή την λεπτομέρεια και τα μυστήρια της κρυπτής προνοίας, με τα οποία λειτουργεί ο πνευματικός νόμος, έμεινα κατάπληκτος και εν σιωπή μονολογούσα· «Μέγας ει, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα σου και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον και δόξαν των θαυμάσιων Σου»! Το γεγονός αυτό με βοήθησε να καταλάβω τη δύναμι του λόγου των Γερόντων, πού κατά τον αββά Ποιμένα και τον αββά Δωρόθεο- κρύβουν μέσα τους δύναμι και ενέργεια της χάριτος, σαν δείγμα της προσωπικής των καταστάσεως και πείρας.
Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής
 
ΑΓΑΠΗ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ "ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΘΕΟΣ", ΤΙ ΕΝΝΟΟΥΜΕ;

 Όσιος Πορφύριος

Όταν λέμε «ας είναι βλέπει ο Θεός», τι εννοούμε;

 

Ο άνθρωπος έχει τέτοιες δυνάμεις, ώστε να μπορεί να μεταδώσει το καλό ή το κακό στο περιβάλλον του. Αυτά τα θέματα είναι πολύ λεπτά. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή.
Πρέπει να βλέπομε το καθετί με αγαθό τρόπο. Τίποτα το κακό να μη σκεπτόμαστε για τους άλλους. Κι ένα βλέμμα κι ένας στεναγμός επιδρά στους συνανθρώπους μας.
Και η ελάχιστη αγανάκτηση κάνει κακό. Να έχομε μέσα στην ψυχή μας αγαθότητα κι αγάπη αυτά να μεταδίδομε.
Να προσέχομε να μην αγανακτούμε για τους ανθρώπους που μας βλάπτουν· μόνο να προσευχόμαστε γι’ αυτούς με αγάπη. Ό,τι κι αν κάνει ο συνάνθρωπος μας, ποτέ να μη σκεπτόμαστε κακό γι’ αυτόν. Πάντοτε να ευχόμαστε αγαπητικά. Πάντοτε να σκεπτόμαστε το καλό.
Δεν πρέπει ποτέ να σκεπτόμαστε για τον άλλο ότι θα του δώσει ο Θεός κάποιο κακό ή ότι θα τον τιμωρήσει για το αμάρτημά του. Αυτός ο λογισμός φέρνει πολύ μεγάλο κακό, χωρίς εμείς να το αντιλαμβανόμαστε.
Πολλές φορές αγανακτούμε και λέμε στον άλλο: «Δεν φοβάσαι τη δικαιοσύνη του Θεού, δεν φοβάσαι μη σε τιμωρήσει;».
Άλλη φορά πάλι λέμε: «Ο Θεός δεν μπορεί θα σε τιμωρήσει γι’ αυτό που έκανες» ή «Θεέ μου, μην κάνεις κακό σ’ αυτόν τον άνθρωπο γι’ αυτό που μου έκανε» ή «Να μην πάθει αυτό το πράγμα ο τάδε».
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, έχομε βαθιά μέσα μας την επιθυμία να τιμωρηθεί ο άλλος. Αντί, όμως να ομολογήσομε το θυμό μας για το σφάλμα του, παρουσιάζομε με άλλον τρόπο την αγανάκτησή μας και, δήθεν, παρακαλούμε τον Θεό γι’ αυτόν. Έτσι, όμως, στην πραγματικότητα καταριόμαστε τον αδελφό.
Κι αν, αντί να προσευχόμαστε, λέμε, «να το βρεις απ’ τον Θεό, να σε πληρώσει ο Θεός για το κακό που μου έκανες», και τότε πάλι ευχόμαστε να τον τιμωρήσει ο Θεός.
Ακόμη και όταν λέμε, «ας είναι βλέπει ο Θεός», η διάθεση της ψυχής μας ενεργεί κατά ένα μυστηριώδη τρόπο, επηρεάζει την ψυχή του συνανθρώπου μας και αυτός παθαίνει κακό.
Καταλάβατε, λοιπόν πώς οι κακές μας σκέψεις, η κακή μας διάθεση επηρεάζουν τους άλλους; Γι’ αυτό πρέπει να βρούμε και τον τρόπο να καθαρίσομε το βάθος του εαυτού μας από κάθε κακία. Όταν η ψυχή μας είναι αγιασμένη, ακτινοβολεί το καλό. Στέλνομε τότε σιωπηλά την αγάπη μας χωρίς να λέμε λόγια.
Ο Χριστός ποτέ δεν θέλει το κακό. Αντίθετα παραγγέλλει: «Ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς …».
 
Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης
 
ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΣΤΟΝ ΘΕΟ, ΠΡΙΝ ΣΑΣ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ή Η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ!

Άγιος Νεκτάριος: Θα πρέπει παιδιά μου, να πηγαίνετε στον Θεό, πριν σας έρθει το πρόβλημα ή η δοκιμασία, και όχι μόνον κατά την διάρκεια τής δοκιμασίας ή του προβλήματος. Ο Θεός δεν είναι ασθενοφόρο πού καλείς όταν τα πράγματα πάνε άσχημα. Ο Θεός είναι απαραίτητος στον άνθρωπο κάθε μέρα όπως το φως όπως ο αέρας.

ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ: ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ΣΟΥ ΠΑΤΕΡΕΣ!

Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς: Να συμβουλεύεσαι και να υπακούς μέχρι τέλους στους πνευματικούς σου πατέρες, για να σωθεί η ψυχή σου και να γίνεις κληρονόμος των αιωνίων και άφθαρτων αγαθών. 

ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ: ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ!

Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς: Μόνο ένας ταπεινός ασχολείται με τον εαυτό του. Ο υπερήφανος με τους άλλους. 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Έχουμε παρακαταθήκη τα παιδιά. Ας φροντίζουμε λοιπόν και ας κάνουμε το πάν για αυτό.

ΕΠΕ 23, 266 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: Η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΡΥΦΗ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Η αλαζονεία είναι η κορυφή των κακών και η ρίζα και η πηγή όλων των ελαττωμάτων. Είναι καλύτερα να είναι κανείς μωρός παρά αλαζόνας. 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΟΠΩΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΥΛΙΚΗ ΤΡΟΦΗ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Όπως το σώμα έχει ανάγκη από υλική τροφή, έτσι και η ψυχή έχει ανάγκη από καθημερινή υπόμνηση και τροφή πνευματική. 

ΟΣΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ Ο ΑΣΚΗΤΗΣ: ΚΑΝΕΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΩΣ ΚΑΡΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΣΚΕΨΗ!

Όσιος Νείλος ο ασκητὴς: Κάνει προσευχή εκείνος που πάντα προσφέρει στόν Θεό ώς καρπό τήν πρώτη του σκέψη. 

ΟΣΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ: ΔΕΝ ΟΡΙΣΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΑΝ ΦΑΡΜΑΚΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΜΟΝΑΧΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ!

Όσιος Εφραίμ ο Σύρος: Δὲν ὅρισε τὴν μετάνοια σὰν φάρμακο γιὰ κάποια μονάχα ἁμαρτήματα, ἀποκλείοντας κάποια ἄλλα. Γιὰ κάθε εἴδους τραῦμα τῆς ἁμαρτίας, γιὰ κάθε ἁμάρτημα πνευματικό, ὁ Μεγάλος Γιατρὸς τῶν ψυχῶν μας, μᾶς τὴν ἔχει σὰν φάρμακο χαρίσει. 

ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΙΑΝΙΝΩΦ: ΜΕ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ ΚΑΘΑΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΚΠΛΥΝΟΝΤΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ!

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ: Μὲ τὸ μυστήριον τῆς ἐξομολογήσεως καθαρίζονται καὶ ἐκπλύνονται τελείως ὅλες οἱ ἁμαρτίες ποὺ ἔχουν διαπραχθῆ ἐν λόγω ἢ ἔργω ἢ διανοία. 

ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΙΑΝΙΝΩΦ: ΑΣ ΕΞΕΤΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΓΕΙΑ ΖΩΗ ΜΑΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ, ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΑ, ΥΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ!

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ: Ἀδελφοί, ἂς ἐξετάσουμε τὴν ἐπίγεια ζωὴ μας ἀντικειμενικά, ἀμερόληπτα, ὑπὸ τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου. Εἶναι μηδαμινή, ἕνα τίποτε. Ὅλα της τὰ ἀγαθὰ ἀφαιροῦνται μὲ τὸν θάνατο, ἀλλὰ συχνὰ καὶ πολὺ πρὶν ἀπὸ τὸν θάνατο μὲ ποικίλες, ἀπροσδόκητες καταστάσεις. 

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΤΙΠΟΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΓΝΩΣΗ!

Άγιος Νεκτάριος: Τίποτα χειρότερο ἀπὸ τὴν ἀπόγνωση, ὅταν ὁ ἄνθρωπος βρίσκεται σὲ ἀπόγνωση οὐδέποτε τρέχει νὰ γιατρευτεῖ, ἀλλὰ ἀφήνει ἀθεράπευτο τὸ πάθος νὰ λυμαίνεται, νὰ κατατρώγει τὴν καρδιά του καί νὰ διαφθείρει τὴν ψυχὴ του.  

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΕΜΦΥΤΕΣ ΟΡΜΕΣ ΤΟΥ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΛΟΓΙΚΗ ΨΥΧΗ!

Άγιος Νεκτάριος: Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀφήνεται στὶς ἔμφυτες ὁρμὲς του, δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει λογικὴ ψυχή, γιατὶ ἡ λογικὴ ψυχή θέλει νὰ ἐνεργεῖ ἑλεύθερα. 

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: Ο ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΒΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΒΙΟΣ ΗΘΙΚΟΣ!

Άγιος Νεκτάριος: Ὁ κατὰ Χριστὸν βίος εἶναι βίος ἠθικός. Αὐτὸς εἶναι στ’ ἀλήθεια ἠθικός βίος. Αὐτὸςποὺ ζεῖ μὲ τὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ ζεῖ ἀληθινά. 

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΠΟΣΟ ΩΡΑΙΑ, ΠΟΣΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΕΚΕΙΝΟΥ ΠΟΥ ΕΛΠΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ!

Άγιος Νεκτάριος: Πόσο ὡραία, πόσο εὐχάριστη, πόσο χαριτωμένη εἶναι ἡ εἰκόνα ἐκείνου ποὺ ἐλπίζει στὸν Θεὸ ποὺ σώζει, στὸν Θεὸ τῶν οἰκτιρμῶν, τὸν Θεὸ τοῦ ἐλέους, τὸν ἀγαθὸ καὶ φιλάνθρωπο Θεό.

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΠΙΣΤΕΥΩ ΧΑΡΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ!

Άγιος Νεκτάριος: Πιστεύω χάρη στὸν Θεό. Στὸν Θεὸ ἐλπίζω καὶ Τοῦ ἀναθέτω τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μου. Τὸν Θεό τὴν πηγὴ τῆς ἀγάπης, ἀγαπῶ καὶ ποθῶ διακαῶς.

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΔΙΟΤΙ ΜΙΑ ΘΕΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΤΗΡ, Ο ΥΪΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ!

Άγιος Νεκτάριος: Διότι μία Θεότητα εἶναι ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, μία δύναμις, μία σύνταξις καὶ μία προσκύνησις, αὐτὴ τῆς ὁμοουσίου Τριάδος. 

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΟΛΟΛΟΓΩ ΕΝΑΝ ΘΕΟ ΤΡΙΣΗΛΙΟ, ΤΗΝ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΗ ΘΕΟΤΗΤΑ!

Άγιος Νεκτάριος: Ὀμολογῶ ἕναν Θεὸ Τρισήλιο, τὴν Τρισυπόστατη Θεότητα. Κηρύττω μία Θεότητα ἄναρχον, χωρὶς ἀρχὴ καὶ τέλος (ἀΐδιον), ἁπλή, ὑπερούσιον καὶ ἀμέριστον, ποὺ εἶναι συγχρόνως Μονάδα καὶ Τριάδα. Τέλεια Μονάδα καὶ τέλεια Τριάδα. 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Το παράπονο έχει σχέση με την αχαριστία. Μπορεί μάλιστα κάποιος, ενώ τον φροντίζουν για το καλό του, να νιώθει αδικημένος και να παραπονιέται.

Λόγοι Γ, Σελ. 72 

ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ: Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΑΡΑΞΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ!

Άγιος Εφραίμ ο Σύρος: Ο αντίχριστος πρόκειται να ταράξει όλη την οικουμένη, και να βάλει μέσα στις καρδιές των ανθρώπων δειλία και αμέλεια και Φοβερή απιστία...».

(Τόμος Δ' σελ 111, Εκδ. Το Περιβόλι της Παναγίας).