Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Η διαφορά μεταξύ της Ορθοδοξίας και των θρησκειών είναι απλή: Η Ορθοδοξία θεραπεύει την ιδιοτέλεια και μαζί με αυτήν θεραπεύει και τις σωματικές και ψυχικές ασθένειες του ανθρώπου και αποδίδει στην κοινωνία καλούς και αγαθούς πολίτες, ενώ οι θρησκείες θεωρούν την ανιδιοτέλεια ανέφικτη και αδυνατούν να θεραπεύσουν τον κόσμο, επειδή χρειάζονται κι οι ίδιες θεραπεία.

Η βάση της θεραπευτικής της Ορθοδοξίας είναι «ιατρέ θεράπευσε τον εαυτό σου για να θεραπεύσεις και τους άλλους». Στην Ορθοδοξία δεν υπάρχουν καλοί ή κακοί χριστιανοί. Υπάρχουν θεραπευμένοι και αθεράπευτοι. Ο θεραπευμένος γίνεται θεραπευτής των άλλων.

Ορθοδοξία που δεν θεραπεύει τον κόσμο, δεν είναι Ορθοδοξία. Το ερώτημα είναι, υπάρχουν σήμερα θεραπευμένοι στην Ορθοδοξία; Η ύπαρξη των Αγίων μαρτυρεί κατ’ αρχήν ότι η Ορθοδοξία θεραπεύει τον κόσμο. Προϋπόθεση για την θεραπεία αυτού που θέλει να θεραπευτεί είναι να έχει καθαρή καρδιά. Γι’ αυτό όταν ο χριστιανός πηγαίνει το δώρο του στην Εκκλησία, πρέπει να έχει συμφιλιωθεί με τον εχθρό του και κατόπιν να προσφέρει το δώρο του.

Ο Δυτικός Κόσμος επέλεξε να μην είναι ο Χριστός το θεμέλιο της κοινωνίας κι η κοινωνία του είναι σχεδόν διαλυμένη. Γιατί είναι διαλυμένη και γιατί η Ορθοδοξία κρατάει ακόμα την οικογένεια και την κοινωνία; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό περιέχεται στα λόγια του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, ότι τις ενώσεις τις δημιουργεί το ωραίο, και η ιδιοτέλεια δεν είναι ωραία.

 Δεν μπορεί κανείς να βάλει άλλο θεμέλιο εκτός από αυτό που υπάρχει. Αν εμβαθύνεις στην αιτία, η οποία αρρωσταίνει τους ανθρώπους, που είναι να θεωρείς εκ των προτέρων ανέφικτη την αγάπη και την ανιδιοτέλεια, θα αντιληφθείς γιατί οι κοινωνίες, που απομακρύνονται από το Θεό, διαλύονται.Η ορθή δογματική συνείδηση έχει πρακτικές συνέπειες στην καθημερινή ζωή του ανθρώπου.

https://proskynitis.blogspot.gr 

Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΧΑΘΗΚΕ! ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΜΙΛΤΙΑΔΗ Μ. ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΌΣΙΟ ΓΕΡΟΝΤΟ ΕΥΣΕΒΙΟ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΜΙΛΤΙΑΔΗ Μ.

  Ο  Κ Α Ρ Κ Ι Ν Ο Σ   Χ Α Θ Η Κ Ε !!!

Τόν Ἅγιο Γέροντα Εὐσέβιο Γιαννακάκη δὲν εὐτύχησα νὰ τὸν γνωρίσω. Ὅμως ἀπὸ ὅσα ἔζησα καὶ ζῶ, ἔχω ἔντονη τὴν αἴσθηση τῆς παρουσίας του. Ἐκεῖνος ἦρθε στὴ ζωή μου, μετὰ τὴν κοίμησή του, χωρὶς ἐγὼ νὰ τὸν καλέσω καὶ θεράπευσε τὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα μου. Πρὸς δόξαν Θεοῦ,  καὶ ἀπὸ εὐγνωμοσύνη πρὸς στὸν ἅγιο Γέροντα θέλω νὰ κάνω γνωστὸ τὸ μεγάλο θαῦμα ποὺ ἔγινε σὲ μένα μὲ τὴ δική του θαυμαστὴ ἐπέμβαση.

Γύρω στίς 15 Δεκεμβρίου 2013 βρισκόμουν στό σπίτι μου, ὕστερα ἀπό ἕνα σοβαρό χειρουργεῖο (ὄγκος στὸν οὐρανίσκο). Ἐνῶ καθόμουν στό τζάκι, τὰ ξημερώματα, βλέπω σάν σέ  ὅραμα ὅτι κατέβαινα ἕνα χωματόδρομο, σάν νά πήγαινα στό Μοναστήρι τῆς Ἱ.Μ. Πεπελενίτσας. Στὸ δρόμο συνάντησα δυό μοναχούς, οἱ ὁποῖοι μοῦ εἶπαν: «Πήγαινε-πήγαινε, ἔχεις ἀργήσει, κι ἐκεῖ πού θά φθάσεις θά σοῦ πεῖ, θὰ σοῦ τὰ ψάλλει ὁ Γιαννακάκης (σάν νά μοῦ ἔλεγαν ὅτι θά μέ μαλώσει).

Μόλις συνῆλθα προσπαθοῦσα νὰ ἐξηγήσω, γιατὶ θὰ μὲ ἐπέπληττε ὁ Γέροντας. Σκέφθηκα ὅτι μέ καλοῦσε νά πάω στό Μοναστήρι του, γιατί δέν εἶχα ἐκπληρώσει κάποιο τάμα πού εἶχα κάνει στὴν Παναγία τῆς Πεπελενίτσας, τῆς ὁποίας ἡ εἰκόνα φυλασσόταν στὸ Μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου του Θεολόγου (μετὰ τὴν καταστροφὴ τῆς Μονῆς ἀπὸ τὴν πυρκαϊὰ τὸ 2007). Τὴν ἴδια μέρα, λοιπόν, μέ τή σύζυγό μου καὶ τό παιδί μου πήγαμε στὸ Μοναστήρι τό τάμα στὴν Παναγία (κι ἤμασταν ἥσυχοι ὅτι ἔγινε ἡ ἐκπλήρωση).

Ὅμως στὴν πραγματικότητα δὲν ἦταν τὸ τάμα ὁ λόγος ποὺ μὲ καλοῦσε ὁ Γέροντας. Ἀργότερα θυμήθηκα ὅτι μετὰ τὸ πρῶτο ἐκεῖνο χειρουργεῖο ποὺ εἶχα κάνει,  κάποιος καλός μου φίλος, ὁ Ἀποστόλης, μοῦ εἶχε πεῖ ὅτι εἶδε στὸν ὕπνο του τὸν Γέροντα Εὐσέβιο ποὺ τοῦ παρήγγειλε τὰ ἑξῆς: «Νὰ πεῖς στὸν φίλο σου τὸν Μιλτιάδη νὰ ἔλθει στὸ Μοναστήρι». Ἐγὼ ὅμως, ἴσως ἐπειδὴ ἤμουν λίγο μετὰ τὴ νάρκωση, τὸ ξέχασα καὶ δὲν πῆγα.  Ἔτσι ὅλα μέσα μου ἐξηγήθηκαν.

Νὰ σημειώσω ὅτι, ἐνόσω ζοῦσε ὁ Γέροντας, ἐγκυκλοπαιδικὰ μόνο ἤξερα ὅτι εἶναι ὁ Γέροντας τῆς Μονῆς αὐτῆς, στὴν ὁποία μάλιστα δὲν πήγαινα, γιατὶ δὲν εἶχα καλὸ λογισμὸ γιὰ τὸ μεγάλο κτήριο ποὺ εἶχε γίνει.  Ἔλα ὅμως ποὺ τώρα μὲ κάλεσε ὁ Γέροντας γιὰ νὰ μοῦ δώσει δύναμη καὶ βοήθεια γιὰ ὅσα θὰ ἀκολουθοῦσαν. Ὁ Γέροντας μέ καλοῦσε, γιὰ νὰ βοηθήσει κι ἐμένα καί τήν οἰκογένειά μου νά ἀντέξουμε ὅλα ὅσα θά ἐπέρχονταν.

Ἀπὸ τὴν πρώτη φορὰ ποὺ προσκύνησα στὸν τάφο του, ἔνιωσα τὴ χάρη ποὺ ἐκπέμπει. Ἐπιπλέον, μοῦ δημιουργήθηκε ὁ πόθος γιὰ μιὰ καλὴ ἐξομολόγηση, πράγμα ποὺ ἔγινε. Ἄρχισα νὰ κοινωνῶ τακτικὰ καὶ αὐτὸ μοῦ ἔδινε φτερά.

            Λίγες μέρες μετά, στὶς 3 Ἰανουαρίου 2014, μοῦ εἶπαν ὅτι εἶχε γίνει λάθος στήν ἱστολογική ἐξέταση (βιοψία) καί δέν εἶχα καλοήθη ὄγκο ὑπερώας, ὅπως μοῦ εἶχαν πεῖ, ἀλλά καρκίνο. Καί ὡς ἐκ τούτου δέν εἶχε γίνει τό σωστό χειρουργεῖο, δηλαδή, ἡ ἐκτομή δέν ἦταν σωστή, ἔπρεπε νά ἦταν μεγαλύτερη, καί γι’ αὐτό στά ὅρια τῆς ἐκτομῆς ὑπῆρχαν καρκινικά κύτταρα. Ἄρα ἔπρεπε νά ξαναγίνει χειρουργεῖο μέ πολύ μεγαλύτερη ἐκτομή  καί στὴ συνέχεια  ἀκτινοβολίες.

Φανταστεῖτε σέ ποιά ψυχολογική κατάσταση ἤμουν. Νά ξέρεις ὅτι ἔχεις χειρουργηθεῖ γιά καλοήθεια καί ξαφνικά νά μαθαίνεις γιά καρκίνο. Ὁ Γέροντας ὅμως, πού μέ εἶχε καλέσει, μέ βοήθησε κι ἐμένα καί τήν οἰκογένειά μου νά ἀντέξουμε ὅλα ὅσα θά ἐπέρχονταν.

Ἐπειδὴ εἶχα χάσει τὴν ἐμπιστοσύνη μου γιὰ τὶς ἱστολογικές, πῆρα ὅλα τὰ πλακάκια καὶ τοὺς κύβους μὲ τὰ παρασκευάσματα καὶ τὰ πῆγα στὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν. Ὁ κ. Κίττας ἦταν ὁ διευθυντὴς τοῦ Παθολογοανατομικοῦ ἐργαστηρίου τοῦ Πανεπιστημίου καὶ Καθηγητὴς τῆς ἕδρας τῆς Παθολογοανατομίας. Τὰ ἐξέτασε ὅλα προσεκτικὰ καὶ ἀποφάνθηκε ὅτι καὶ στὴν πρώτη καὶ στὴ δεύτερη ἐπέμβαση στὸ Νοσοκομεῖο τοῦ Ρίου οἱ ἱστολογικὲς ἔδειχναν ὅτι εἶχα καρκίνο. Μάλιστα, στὴ δεύτερη ἐπέμβαση στὰ ὅρια τοῦ ἐξαιρεθέντος ὄγκου ὑπῆρχαν καρκινικὰ κύτταρα, ποὺ σήμαινε ὅτι εἶχε μείνει μέρος τοῦ καρκίνου στὸ στόμα μου.

Ἔχασα τὸν κόσμο κάτω ἀπὸ τὰ πόδια μου. Σκεφτόμουν ὅτι ὁ μικρὸς Δημήτρης θὰ μείνει χωρὶς πατέρα, πῶς θὰ μεγάλωνε, τὶ θὰ γινόταν. Ἡ σύζυγός μου  προσπαθοῦσε νὰ μοῦ δώσει κουράγιο, ἀλλὰ μόλις σκεπτόμουν τὸ παιδὶ ἔχανα τὰ πάντα. Τὰ μάτια μου δὲν μποροῦσαν νὰ σταματήσουν νὰ κλαῖνε. Μέσα σ’ αὐτὴ τὴ θλίψη ἦρθε νὰ μοῦ δώσει δύναμη καὶ κουράγιο ἡ Ἀδελφότητα τῆς Μονῆς, ἡ ὁποία μᾶς στήριξε μὲ ἀδελφικὴ ἀγάπη. Νά, λοιπόν γιατὶ μοῦ εἶχε ἐμφανισθεῖ στὸ ὅραμα ὁ Γέροντας Εὐσέβιος. Τώρα πιστεύω πὼς ἦταν, γιὰ νὰ μπορέσω ν’ ἀντέξω ὅλα αὐτὰ ποὺ θὰ ἐπακολουθοῦσαν καὶ μὲ τὶς πρεσβεῖες του νὰ γίνει τὸ θαῦμα…

             Στό κελλί του μέσα ἄκουσα τήν πιό θερμή προσευχή ἀπό τό παιδάκι μου (ἦταν τότε 4 χρόνων): «Πάτερ Εὐσέβιε Γιαννακάκη, κάνε τόν πατεράκο μου γρήγορα καλά». Πήγαινε κάτω ἀπὸ τὴ φωτογραφία του στὸ εἰκονοστάσι μας καὶ φώναζε:

—Γέροντα Εὐσέβιε Γιαννακάκη, κάνε γρήγορα τὸν Πατεράκο μου καλά, σοῦ λέω!

—Πῶς μιλᾶς ἔτσι στὸ Γέροντα, παιδάκι μου; τοῦ  ἔλεγε ἡ σύζυγός μου.

—Ὁ Γέροντας εἶναι φίλος μου, τῆς ἀπαντοῦσε.

Καὶ ὁ Γέροντας ἄκουσε τό παιδάκι αὐτό καί τίς Μοναχές πού εἶχαν τήν εὐλογία νά τόν ἔχουν Γέροντα. Καί ποιό εἶναι τό θαῦμα;

Ἦρθε ἡ Παρασκευή, 7 Φεβρουαρίου 2014 γιά τό τρίτο ἐκτεταμένο χειρουργεῖο στόν Εὐαγγελισμό. Περίμενα στὸ δωμάτιό μου νὰ ἔρθουν νὰ μὲ πάρουν.  Ἔνιωθα μέσα μου πανικό, ταραχὴ καὶ στενοχώρια μεγάλη, στὴ σκέψη ὄχι μόνο τοῦ χειρουργείου ποὺ θὰ μοῦ ἄφηνε σοβαρὴ ἀναπηρία, ἀλλὰ καὶ ὅλων ὅσων θὰ ἀκολουθοῦσαν. Αὐτὴ τὴ στιγμὴ κρατάω στό χέρι μου τόν Γέροντα καί προσεύχομαι. «Γέροντά μου, τώρα σὲ χρειάζομαι, τοῦ εἶπα μὲ πόνο, βοήθησέ με». Καί ξαφνικά μέσα στό κλειστό δωμάτιο ἦλθε ὁ ἴδιος, σὰν μιά λεπτὴ αὔρα ποὺ μὲ τύλιξε. Τὰ παράθυρα ὅλα κλειστά, κλιματιστικὸ δὲν ὑπῆρχε στὸ δωμάτιο. Δέν ξέρω γιά πόση ὥρα ἔνιωθα αὐτὴ τὴν αὔρα. Ἐκεῖνο πού ξέρω εἶναι ὅτι ἀπό ἐκείνη τή στιγμή ἔγινα ἄλλος ἄνθρωπος.  Ἡ ταραχή καί ὁ φόβος ἐξαφανίστηκαν. Ἡ ψυχή μου γαλήνεψε. Καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτὴ τὴν αὔρα, ἤμουν σίγουρος στὸ βάθος ὅτι ὅλα τελείωσαν. Ἄρχισε μιὰ σειρὰ ἀπὸ θαύματα:

 Ἔνιωσα τὸν Ἅγιο Γέροντα Εὐσέβιο νὰ μὲ παίρνει ἀπὸ τὸ χέρι νὰ μὲ κατεβάζει στὸ χειρουργεῖο. Κατέβηκα σάν νά πήγαινα μιά βόλτα στήν ἐξοχή. Εἶχα τήν πεποίθηση ὅτι δι’ εὐχῶν του ὅλα θά πᾶνε καλά. Καί ὄντως ἔτσι ἔγινε. Ἐνῶ θὰ ἔπρεπε νά εἶναι ἕνα πολύ δύσκολο χειρουργεῖο ποὺ θὰ διαρκοῦσε πέντε καί πλέον ὧρες - ὅπως μᾶς εἶπε ὁ χειρουργός- δὲν κράτησε οὔτε δύο. Μοῦ ἀφαίρεσαν τή μισὴ ἄνω γνάθο καὶ τὴν ὑπερώα. Τὸ πρόσωπό μου θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι παραμορφωμένο μετὰ τὴν ἐπέμβαση, κι ὅμως βγῆκα ἀψεγάδιαστος, δέν φαίνεται σχεδόν τίποτα. Καὶ τὸ ἐκπληκτικὸ εἶναι ὅτι μιὰ ὥρα μετά τήν ἐγχείρηση μιλοῦσα κι εἶχα ὅλες μου τίς δυνάμεις, σάν νά μήν εἶχα μπεῖ στό χειρουργεῖο.  Στὴ συνέχεια ἡ ἀνάρρωση ἀπὸ τὴν ἐπέμβαση ἦταν ταχύτατη.

Καί τό μέγα θαῦμα:  Ὅλες οἱ ἱστολογικὲς βγῆκαν ἀρνητικές σὲ ὅ,τι ἀφαίρεσαν, καὶ δὲν ἦταν καὶ λίγα. Μισὴ γνάθος καὶ ὑπερώα. Δηλαδή, δὲν ἔχω πλέον καρκίνο, γιατὶ ὅπως ἔλεγε ὁ Γέροντας «στήν πορεία ὅλα ἀλλάζουν» καί «ὁ μεγαλύτερος ἰατρός εἶναι ὁ Χριστός».

Τήν ἱστολογική τὴν περίμενα ἕνα μήνα, ἑνάμισι μήνα, ὅμως καμία ἀπάντηση. Στούς δυό μῆνες πῆγα μόνος μου στό παθολογοανατομικό τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. Μοῦ λέει ἡ διευθύντρια κ. Βουρλάκου:

— Ἐσύ εἶσαι ὁ Μιλτιάδης Μ.; Μᾶς παίδεψες πολύ. Δυό μῆνες ψάχνουμε στό δικό σου παρασκεύασμα πολλοί γιατροί, δέν βρήκαμε οὔτε ἕνα καρκινικό κύτταρο. (!) Στήν προηγούμενη ἱστολογική εἶχες καρκίνο μέχρι τά ὅρια τῆς ἐκτομῆς, τώρα οὔτε ἕνα καρκινικὸ κύτταρο δέν ὑπάρχει.  Ὅταν εἶδα τὴ γνάθο σου, ὑπέθεσα ὅτι ἦταν γνάθος ἀπὸ αὐτοκινηστικὸ ἀτύχημα τόσο καθαρὴ ἦταν.

— Εἶστε σίγουρη; Μήπως πρέπει νά τά πάω νά τά ἐξετάσουν καί κάπου ἀλλοῦ; τή ρώτησα.

Μὲ κοίταξε καὶ μοῦ ἀπάντησε μὲ βεβαιότητα:

—Ὑπογράφω ὅτι ἀπό τότε ποὺ χειρουργήθηκες στό Ρίο μέχρι καί πού χειρουργήθηκες σέ μᾶς ἤσουν γεμάτος καρκίνο. Τώρα δέν βρήκαμε τίποτα. Πράγμα πού δέν ἐξηγεῖται  ἰατρικά...

Οἱ γιατροὶ ἔψαχναν δύο μῆνες τὸν καρκίνο. Ὁ καρκίνος χάθηκε! Ἐξαφανίστηκε! Ὁπότε γλίτωσα καί τό Γολγοθά καί τόν ἐφιάλτη τῶν ἀκτινοβολιῶν, μέ ὅλες τίς μόνιμες ζημιές πού θά ἐπέφεραν στόν ἤδη ἐπιβαρυμένο ὀργανισμό μου.

            Μετά τό χειρουργεῖο, σέ μιά ἐπίσκεψη πού ἔκανα στόν χειρουργό μου στὸν Εὐαγγελισμό, ὅπου μέ βρῆκε πολύ καλά, τοῦ χάρισα τή βιογραφία καί μιά μικρή φωτογραφία τοῦ Γέροντα Εὐσεβίου. Τήν πῆρε συγκινημένος στά χέρια του καί εἶπε: «Αὐτός, λοιπόν, ἦταν μαζί μου στό χειρουργεῖο»;  Ἔτσι ἑρμήνευσε ὁ ἴδιος πῶς ἡ ἐπέμβαση ἔγινε τόσο εὔκολα καί γρήγορα καί τό ἀποτέλεσμα ἦταν ἡ ἐξαφάνιση τοῦ καρκίνου.

            Σήμερα πλέον, Ὀκτώβριος τοῦ 2017, μετά ἀπό 3 χρόνια καί 6 μῆνες, ἥσυχος καί γαλήνιος γράφω αὐτή τή μαρτυρία, γιὰ νά γνωρίσουν κι ἄλλοι τό θαῦμα πού ἐπιτελέστηκε σ’ ἐμένα καί στήν οἰκογένειά μου, μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Παναγίας μας καί τοῦ Γέροντα Εὐσεβίου Γιαννακάκη, πρός δόξαν τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μας. Εὐλογημένο τό Ὄνομα τοῦ Κυρίου μας!

Τό θαῦμα ἐκτός ἀπό σωματικό ἦταν καί ψυχικό. Ψυχική καί πνευματική ἴαση ἔνιωσα πρῶτα καί ὕστερα σωματική. Πνευματική ἀναγέννηση, πού μοῦ ἐνέπνευσε ἡ ζωή καί τά λόγια τοῦ π. Εὐσεβίου καί ἡ εὐλογημένη Ἀδελφότητα πού ἄφησε στό Μοναστήρι του. Μὲ τὶς ἅγιες εὐχὲς τοῦ ὁσίου Γέροντα ἡ Ἱ. Μ. Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου μέ τήν Ἀδελφότητά της νά στέκεται πάντα σάν φάρος στίς φουρτοῦνες καί σάν κιβωτός στούς κατακλυσμούς. Ὅπως στάθηκε καί στέκεται σέ μένα καί στήν οἰκογένειά μου καί σέ ὅλους ὅσους προστρέχουν καί ἔρχονται σ΄αὐτό τό πνευματικό καταφύγιο. Στό καταφύγιο, πού τόν κάθε προσκυνητή τόν ὑποδέχονται «ἐπίγειοι ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ».

Ἅγιε Γέροντα, Ἅγιε Εὐσέβιε, Σ’ εὐχαριστῶ γιατὶ ἤμουν τυφλὸς καὶ μοῦ ἄνοιξες τὰ μάτια γιὰ νὰ γνωρίσω τὸν Γλυκύτατο Ἰησοῦ μας καὶ μ’ ἔκανες πολὺ εὐτυχισμένο. Ἀναγεννηθήκαμε πνευματικὰ καὶ βιώνουμε καταστάσεις ποὺ ποτὲ δὲν εἴχαμε νιώσει…

Ὁ πατὴρ Εὐσέβιος ζεῖ ὄχι μόνο στοὺς Οὐρανοὺς ἀλλὰ καὶ ἀνάμεσά μας (τὸ ἔχω βιώσει πάρα πολλὲς φορὲς αὐτό). Ἡ δύναμη πού ἔπαιρνα καί παίρνω πάντα, προσκυνώντας τόν τάφο τοῦ Γέροντα  καί πηγαίνοντας στό κελί του, δέν περιγράφεται. Τόν νιώθω κοντά μου. Τὸν ἔχουμε μέσα στὸ σπίτι μας. Ἔχουμε ἕναν Ἅγιο μέσα στὸ σπιτικό μας καὶ μποροῦμε νὰ τοῦ μιλᾶμε, νὰ τὸν παρακαλοῦμε, νὰ προσευχόμαστε. Δὲν ξέρετε τὶ γαλήνη εἶναι αὐτὴ σ’ ὅλη τὴν οἰκογένειά μας!   

Γι΄ αὐτό τόν εὐχαριστοῦμε καί τόν δοξάζουμε κάθε μέρα, κάθε ὥρα, κάθε στιγμή καί τόν ἔχουμε πλέον καθοδηγητή τῆς ζωῆς μας. Τόν ἔχουμε δάσκαλο, αὐτόν πού ἔζησε γιά 35 χρόνια μέσα στόν πόνο καί τούς πονεμένους στό Ἱπποκράτειο νοσοκομεῖο. Αὐτόν, πού ἦταν ὅλος ταπεινοφροσύνη, συγχωρητικότητα καί ἀγάπη. Ἀπέραντη ἀγάπη γιά τόν κάθε ἄνθρωπο ἀκόμη καί γι΄ αὐτούς πού τόν εἶχαν βλάψει. Αὐτόν, πού εἶχε καθαρίσει τήν καρδιά του ἀπό κάθε ἁμαρτία καί γι΄ αὐτό ἀξιώθηκε νά λάβει τά χαρίσματα τῶν Ἁγίων καί τήν αἰώνια ζωή. Αὐτόν, πού ἦταν δοχεῖο τῆς χάριτος, πού ἦταν ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ καί φώτιζε καί φωτίζει, καθοδηγοῦσε καί καθοδηγεῖ τούς χαμένους στόν δρόμο τοῦ Θεοῦ.

Εἶμαι σίγουρος ὅτι ἀπό κεῖ ψηλά πού εἶναι, κοντά στόν Χριστό μας, στήν Παναγία μας καὶ στούς Ἁγίους μᾶς προστατεύει. Δέν ξέρω ἄν εἶναι σωστό ἤ ὄχι, ἄν εἶναι ἁμαρτία, ἐγώ ὅμως τόν νιώθω Ἅγιο. Γιά μένα εἶναι ὁ Ἅγιος Εὐσέβιος. Δέν ξέρω μέ ποιό ὄνομα θά ἀνακηρυχθεῖ κάποτε, ἀλλά σίγουρα θά ἀνακηρυχθεῖ Ἅγιος.

Ὅλοι μας νιώθουμε πὼς ὁ Γέροντας ἦταν καὶ εἶναι ἕνας Ἅγιος. Τοὺς Ἁγίους δὲν τοὺς κάνει ἕνα χαρτί, μιὰ Πατριαρχικὴ πράξη. Ἁπλῶς μιὰ Πατριαρχικὴ πράξη ἀναγνωρίζει αὐτὸ ποὺ βιώνει ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία, ἡ συνείδηση τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.

Μιλτιάδης Μ. 

 --------------------------------------------------------------------------------------

Σημείωση ιστολογίου:

·       Η παρούσα ανάρτηση του ιστολογίου  «Αγιοπνευματικά»  αποτελεί την πρώτη κατ΄ αποκλειστικότητα δημόσια δημοσίευση  της  θαυματουργικής θεραπείας του κυρίου Μιλτιάδη Μ.  με τη χάρη του Θεού και τη θαυμαστή επέμβαση του ηγιασμένου Γέροντος Ευσέβιου Γιαννακάκη. Τη μαρτυρία, μας προσκόμισε ιδιοχείρως καταγεγραμμένη σε CD, ενώ τα πλήρη  στοιχεία του  βρίσκονται στη διάθεση παντός  ενδιαφερόμενου.

·       Τη φιλολογική επιμέλεια του κειμένου ανέλαβε η ευλογημένη Αδελφότης των μοναζουσών στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στο Βερίνο Αιγιαλείας, (της Ιεράς Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας), η οποία ευτύχησε να έχει  κτίτορα και απλανή πνευματικό πατέρα και οδηγό τον μακαριστό Γέροντα.

·       Το όλο εγχείρημα για την παρούσα δημοσίευση έχει την ευλογία του  πατρός Θεοφάνους, θεοφώτιστου Αγιορείτη ιερομονάχου και  σύγχρονου πνευματικού πατρός της Αδελφότητος, γίνεται δε προς δόξαν Θεού, θεία παρηγορία και παιδαγωγία των ψυχών ημών. Αμήν!

http://agiopneymatika.blogspot.gr

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ

π. Εφραίμ Παναούση

Στην ομάδα ερχότανε πάντα σιωπηλός. Δεν άφηνε τον εαυτό του να γελάσει. Καθόταν σε μια γωνιά και περίμενε να του ανατεθεί δουλειά. Ευγενικός πάντα. Ποτέ δεν διεκδίκησε παραπάνω κέρασμα. Και το δικό του το μοιραζόταν.
Πολύ δύσκολο να πιστέψεις ότι αυτό το πλάσμα θα το συναντούσες σε φυλακή.
Καλλιτέχνης από κούνια. Του άρεσαν τα χρώματα. Από μικρός μεγαλωμένος σε Ιδρύματα, αφημένος, μόνος. Από νωρίς έμπλεξε και έφτασε στα σοβαρά .
Τώρα ήτανε στη φυλακή .Στο δικαστήριο τα πήρε όλα πάνω του. Αφού είμαι μέσα ας μείνω εγώ μοναχά. Ας μην πληρώσει άλλος.
Μιλούσαμε πάντα αρκετά. Τις συζητήσεις μας δεν τις θέλανε όλοι.
Ξεκινήσαμε με βιβλία .Του πήγα μία Αγία Γραφή εικονογραφημένη.
Διάβαζε πολύ.
"Ταξιδεύω" μου λέει. Όταν διαβάζω δεν είμαι στη φυλακή. Το βράδυ μέσα στο κελλί διαβάζω πολύ και καμμιά φορά διαβάζω και στους άλλους, τους αρέσει να ακούνε.
Το βλεπα το πλάσμα του Θεού από δω, το βλεπα από κεί δεν μπορούσα να δώσω απαντήσεις. Έψαχνα στις ταμπέλες του καλού και του κακού κι άκρη δεν μπορούσα να βρω. Τι είναι τελικά τούτο το παιδί. Για να'ναι στη φυλακή καλό παιδί δεν το λες .Μα πάλι ....
Αποφάσισα να ξεμπερδέψω με τις ταμπέλες και βρήκα την άκρη. Είναι ένα πλάσμα που έγινε πρώτα θύμα και ύστερα θύτης.
Για να θυμηθώ τον παπα-Ανδρέα Κονάνο: «Κάνουμε λάθη αλλά λάθη δεν είμαστε»
Έχουμε και φωτεινές μέρες και μέρες που έχουνε σκοτάδι.
Ήσυχος ,γλυκύς και πάντοτε ευγενικός με ρωτούσε την τελευταία φορά που ανταμώσαμε πως είναι τα παιδάκια στην Αφρική. Χαιρετηθήκαμε. Στο έβγα της πόρτας με πρόλαβε με μια φράση μαχαίρι.
«Nα μου φέρεις ένα βιβλίο για αμαρτωλούς»

https://proskynitis.blogspot.gr

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΣΙΩΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΡΟΣ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ κ. ΠΑΥΛΟ

ΞΕΝΙΤΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ! ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΪΒΑΝ

Πρίν ἀπό ἕνα μήνα μᾶς ἐπισκέφτηκε μία κοπέλα ὄχι Ταϊβανέζα. Στή χώρα της ἀπαγορεύεται ὁ Χριστιανισμός. Ἔμεινε κοντά μας περίπου μία ἑβδομάδα καί μάλιστα εἶχε νοικιάσει ἕνα δωμάτιο στήν περιοχή μας λίγα τετράγωνα πιό κάτω. Εἶχε προετοιμάσει τήν παραμονή της χωρίς νά μᾶς ἐπιβαρύνει σέ τίποτα. Ἐρχόταν ἁπλά κάθε πρωί στήν Ἐκκλησία γιά νά μᾶς γνωρίσει καλύτερα.

Εἶναι τό μοναδικό παιδί μίας οἰκογένειας καί αὐτό διότι δέν ἐπιτρέπεται ἡ ἀπόκτηση δεύτερου τέκνου. Δυστυχῶς στήν πατρίδα της τιμωρεῖται τό ζευγάρι, ἄν τολμήσει καί φέρει στόν κόσμο δεύτερο παιδί. Κάποια στιγμή θά ἤθελα νά γράψω γιά τό τερατῶδες ἔγκλημα τῶν ἐκτρώσεων στήν Ἄπω Ἀνατολή καί γιά τή σιωπηλή γενοκτονία ἑκατομμυρίων παιδιῶν.

Ἐρευνώντας μόνη της μέσα ἀπό τό διαδίκτυο, γνώρισε τόν Χριστιανισμό. Ἀποφάσισε λοιπόν νά ξενιτευτεῖ σέ ἄλλο κράτος, στό Λάος, γιά νά μπορεῖ ἐλεύθερα νά λατρεύει τόν Χριστό. Στήν Ταϊβάν δέν μποροῦσε νά ἔρθει ἐξ ἀρχῆς, διότι δέν τῆς χορηγεῖτο βίζα. Στό Λάος ξεκίνησε μία καινούργια ζωή ἀπό τό μηδέν. Σπούδασε καθηγήτρια ἀγγλικῶν, δουλεύοντας σκληρά, γιά νά βγάζει τό ψωμί της καί νά μπορεῖ νά εἶναι ἐλεύθερη.

Δέν ξέρω πόσοι ἀπό μᾶς θά μποροῦσαν νά κάνουν μία τέτοια θυσία. Στήν πατρίδα της εἶχε καί καλή δουλειά καί χρήματα ἀπό τούς γονεῖς. Θά μποροῦσε νά κάνει μία ὑπέροχη οἰκογένεια μέ κάποιον νέο ἀπό τούς πολλούς φίλους πού εἶχε. Ὅμως αὐτή τά ἐγκατέλειψε ὅλα γιά τόν Χριστό. Διάλεξε ἕναν διαφορετικό δρόμο. Ἡ πολλή ἀγάπη γιά τόν Χριστό εἶναι πού τήν ἱκανώνει νά κάνει τέτοια θυσία! Θυσία χωρίς καθοδήγηση καί κρατούμενα.

Στήν ἀρχή συνδέθηκε μέ προτεστάντες, σύντομα ὅμως ἀνακάλυψε τήν Ἐκκλησία μας, διαβάζοντας γενικά πράγματα καί ἱστορίες ἀπό τήν ἱστοσελίδα μας καί παρακολουθώντας τά περίπου 2.000 βίντεο, πού ἔχουμε ἀναρτήσει στό youtube. Κατάλαβε ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ὁ ἀληθινός Χριστιανισμός. Δέν ἦταν εὔκολο... Ἴσως νά ἀναρωτιέστε, γιατί δέν ρωτοῦσε. Μήν τά βλέπουμε ὅμως ὅλα ἀπό τή σκοπιά μας, ἀπό τήν ἀσφάλεια καί τή σιγουριά μας… Ποιόν νά ἐμπιστευτεῖ; Πόσα κύματα προβληματισμοῦ δέν πέρασε γιά νά γίνει Ὀρθόδοξη ἀπό μόνη της!!!

Ἔκλαψα ἀπό συγκίνηση, ὅταν κατάλαβα ὅτι εἶχε διαβάσει ὅλα τά κείμενα τῆς ἱστοσελίδας μας. Στήν πόλη πού ζοῦσε δέν ὑπῆρχε Ἱερός Ναός. Ὁδηγοῦσε καί πήγαινε σέ ἄλλη πόλη, δύο ὧρες μακριά, ὅπου κάποιοι Εὐρωπαῖοι εἶχαν ἕνα δωμάτιο καί τελοῦσαν τή Θεία Λειτουργία. Ἐκεῖ βαπτίστηκε πρόσφατα.
Δυστυχῶς γρήγορα βρέθηκε ἀντιμέτωπη μέ προβλήματα καί σκάνδαλα πού ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀντιμετωπίζει ἐξ αἰτίας τοῦ ἐθνοφυλετισμοῦ. Οἱ διάφορες Ἐκκλησίες προσπαθοῦν νά γίνουν ἐθνικές καί δέν θέτουν ὡς πρῶτο στοιχεῖο τήν ὀρθόδοξη πίστη. Ἀντί νά διδάσκουν πρωτίστως τόν Χριστό, διδάσκουν τά ἤθη καί τά ἔθιμα τῶν ἐθνῶν τους (κυρίως οἱ Σλάβοι), τά ὁποία χρησιμοποιοῦνται καί πολιτικά ὡς μέσο ἐπιρροῆς. Ἐπιπλέον οἱ διάφορες κοινότητες Εὐρωπαίων ἔχουν τήν Ἐκκλησία ὡς σημεῖο ἐθνικῆς ἀναφορᾶς, ὄχι χριστιανικῆς.

Μέ λύπη μοῦ ἀνέφερε ὅτι τίς Κυριακές ἔρχονται κυρίως Ρουμάνοι καί κάθονται ἔξω ἀπό τόν Ἱερό Ναό. Μέσα πού τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία δέν μπαίνουν. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕνα δωμάτιο, μέρος ἑνός πολυχώρου μέ καφετέριες, ἑστιατόρια κ.λπ. Ἔτσι ἐνῶ τρῶνε μαζί, στήν Ἐκκλησία μπαίνουν μόνο 4-5 ἄτομα. Καί ὅμως αὐτό τό γεγονός δέν τήν σκανδαλίζει.
Ἀπό τήν ἵδρυση τῆς Ἐκκλησίας μας ἐδῶ στήν Ταϊπέι προσπαθοῦμε νά μήν ἀναφέρουμε τό Greek Orthodox Church (Ἑλληνορθόδοξη Ἐκκλησία) καί νά μήν εἰσάγουμε ἔθιμα ἑλληνικά, ἀλλά νά κηρύσσουμε μόνο τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ. Βέβαια αὐτό μᾶς κόστισε καί τό πληρώνουμε μέχρι σήμερα. Ὅπως γνωρίζετε, οἱ Ρῶσοι δυστυχῶς διέσπασαν τήν Ἐκκλησία μας μέ ἐπαίσχυντο τρόπο.

  Ἡ κοπέλα λοιπόν αὐτή, δουλεύοντας σκληρά ἀπό τή μία πλευρά καί διαβάζοντας ἀπό τήν ἄλλη ἀπό τό διαδίκτυο καί ἀπό διάφορα βιβλία πού μπόρεσε νά παραγγείλει, εἶχε πολλές ἀπορίες. Γιά παράδειγμα, γιατί πρέπει νά ἔχει καλυμμένο μέ μαντήλα τό κεφάλι της, γιατί πρέπει νά γονατίζει τήν Κυριακή στό Εὐαγγέλιο, γιατί δέν μπορεῖ νά κοινωνάει συχνά καί πολλά ἄλλα ἀκόμη πιό σοβαρά ἐρωτήματα. Πρωτίστως ὅμως ἤθελε νά βιώσει τή λατρευτική ζωή καί τήν προσευχή, ὅπως τά ἔβλεπε ἀπό τά βίντεο πού εἴχαμε, ἀπό τίς διδασκαλίες γιά τή νοερά προσευχή, ἀπό τίς διδαχές καί ἀναμνήσεις τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου καί ἀπό διάφορα φιλοκαλικά κείμενα πού εἴχαμε μεταφράσει.

Τή συγκινοῦσε ἰδιαίτερα ἡ Θεία Λειτουργία, πού παρακολουθοῦσε ζωντανά ἀπό τό διαδίκτυο, ὅταν λόγω τῆς δουλειᾶς της δέν μποροῦσε νά πάει Ἐκκλησία τήν Κυριακή. Παρακολουθοῦσε μέ ζῆλο τά τελούμενα ὑπό τοῦ Ἱερέως. Ὁ Χριστιανός λόγω τοῦ χρίσματος, ἔχει τήν εἰδική ἱεροσύνη καί ὀφείλει νά γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια τῆς Θείας Λειτουργίας. Δέν πηγαίνει σέ θέατρο οὔτε σέ γήπεδο, ἀλλά ὀφείλει νά συμμετέχει. Δέν ὑπάρχουν κρυφά καί μυστικά στή λατρεία μας. Λυπᾶμαι πού τό λέω, ἀλλά ὑπάρχει ἄγνοια, σκοταδισμός καί κακῶς ἐννοούμενη εὐσέβεια. 

Θυμᾶμαι ὅτι ἤμουν παιδί, στό Γυμνάσιο στήν Πάτρα, ὅταν ἕνας καθηγητής μᾶς μοίρασε τό βιβλιαράκι μέ τό κείμενο τῆς Θείας Λειτουργίας. Τοῦ εἴπαμε μετά: «Κύριε, τά περισσότερα τά παραλείπει ὁ παπάς, δέν τά λέει», καί ἐκεῖνος γελώντας μᾶς ἐξήγησε ὅτι τά λέει ἀπό μέσα του.

Ὅλη τήν ἑβδομάδα λειτουργούσαμε κάθε μέρα –ὅπως βέβαια κάνουμε πάντα ἐδῶ–, ἀλλά εἰδικά γι' αὐτήν. Εἶδε γιά πρώτη φορά ἀπό κοντά τήν προσκομιδή καί μέ δάκρυα στά μάτια μνημόνευσε ὀνόματα. Ἔκλαψε, ὅταν ἔλεγα «Θύεται ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ…» καί μου εἶπε ὅτι αἰσθάνθηκε κάτι, ὅταν ἔνυξα μέ τήν Ἁγία Λόγχη λέγοντας τό «Εἷς τῶν στρατιωτῶν λόγχῃ τήν πλευράν αὐτοῦ ἔνυξε…». Πολλά χρόνια πρίν, κάποιος ἄλλος, πού πρώτη φορά ἔβλεπε τήν προσκομιδή, μοῦ εἶπε ὅτι μόλις ἄκουσε αὐτό τό «ἔνυξε», φώναξε μέσα του: «Μή!», αἰσθανόμενος πόνο.

Ὅσο γιά τή συγκίνηση καί τά δάκρυά της κατά τή Θεία Λειτουργία, τί νά πῶ; Ἐγώ δέν εἶμαι ἄξιος γιά τέτοιους ἀνθρώπους. Μία βδομάδα τή δίδασκα ἐγώ καί ἡ Πελαγία, κάθε μέρα, ἀπό τό πρωί μέχρι τό βράδυ. Πόσες ἐρωτήσεις, πόσες ἅγιες ἀπορίες, πόσες παιδικές ἐρωτήσεις. Ἐμεῖς νομίζουμε, μέσα στή μακαριότητα πού ζοῦμε, ὅτι εἴμαστε τό κέντρο τοῦ κόσμου καί ὅτι οἱ ἄλλοι πρέπει νά προσαρμόζονται στά δικά μας. Ὅμως, θά πρέπει νά σκύψουμε καί νά ἀκούσουμε ταπεινά τόν κόσμο. Αὐτούς πού δέν ἔχουν γεννηθεῖ μέσα ἀπό τίς δικές μας παραδόσεις, πού δέν ἦταν τυχεροί νά γεννηθοῦν Ὀρθόδοξοι καί νά γνωρίζουν ἀπό τό σχολεῖο ὅσα κουτσά-στραβά ξέρουμε ἐμεῖς. Ἡ κοπέλα αὐτή δέν μᾶς ζήτησε οὔτε μία φορά νά βγοῦμε ἔξω νά δεῖ τήν πόλη, μόνο μαγείρευε λίγο νηστήσιμο φαγάκι καί χαιρόταν πού ἀξιωνόταν νά κοινωνεῖ. Δέν μπορῶ νά πῶ περισσότερα, διότι κωλύομαι ὡς πνευματικός.

 Συνέχισε τό ταξίδι της καί μετά ἀπό ἐμᾶς γύρισε στήν πατρίδα της, νά δεῖ τούς δικούς της μετά ἀπό τρία χρόνια, γιατί εἶναι γέροι καί ἔχουν μεγάλο πρόβλημα ὑγείας. Ἐδῶ στήν Ἀνατολή, ὅπως ξέρετε, εἶναι βασικό τό παιδί νά ὑπηρετεῖ τούς γονεῖς ὅταν γεράσουν. Βέβαια εἶναι πλούσιοι καί ἔχουν λεφτά, ὅμως ἠθικά δημιουργεῖται τεράστιο πρόβλημα. Ὡστόσο, αὐτή διάλεξε, γιά νά μπορεῖ νά κοινωνεῖ ἔστω καί σπάνια τόν Χριστό, νά ξενιτευτεῖ καί νά ἀφήσει τά πάντα σάν ἀληθινή μοναχή, χωρίς νά εἶναι μοναχή, γιά τήν ἀγάπη καί μόνο τοῦ Χριστοῦ, ἐλπίζοντας καί πιστεύοντας ὅτι ὁ Θεός θά "σκεπάσει" τούς γονεῖς της.

 Ἀπό τότε πού ἔφυγε, γιά μᾶς εἶναι σάν νά μήν ἔφυγε. Θά εἶναι πάντα ἀδερφή μας ἐδῶ. Τῆς εἴπαμε ὅτι θά τῆς μεταδίδουμε τή Θεία Λειτουργία ἐκεῖ πού εἶναι μέσω τοῦ διαδικτύου καί πέταξε ἀπό τή χαρά της. Καί πράγματι, μέσω τῆς τεχνολογίας πήγαινε στό δωμάτιό της καί μέσω τοῦ κινητοῦ τηλεφώνου παρακολουθοῦσε τή Θεία Λειτουργία καί ἀκούγαμε τά δάκρυα καί τούς λυγμούς της. Μᾶς συγκίνησε ἀφάνταστα καί συνδεθήκαμε πολύ μαζί της. Τό εἶπε καί στούς γονεῖς της ὅτι προσεύχεται καί ἐκεῖνοι, ἄν καί ἄθεοι, ἀφοῦ ἀσχολοῦνται μέ δίαιτες καί ὑγιεινή διατροφή, τό δέχτηκαν. Ἄλλωστε δέν θά ἔμενε καί γιά πάντα ἐκεῖ. Τήν καλοπιάνανε.

 Μετά ἀπό τρεῖς ἑβδομάδες ξαναγύρισε στή δουλειά της στό Λάος καί παρακαλάει τόν Θεό νά τή φωτίσει, νά δεῖ τί θά κάνει, διότι ἀπό τή μία πλευρά πρέπει νά ἐκπληρώσει τό συμβόλαιό της μέ τήν ἑταιρεία πού ἐργάζεται, ἀφοῦ δέν μπορεῖ νά τό "σπάσει", καί ἀπό τήν ἄλλη πλευρά πρέπει νά ὡριμάσει καί νά διαλέξει μόνη τόν δρόμο της. Γι' αὐτό σᾶς παρακαλῶ νά προσεύχεστε γι' αὐτή, νά τή βοηθήσει ὁ Θεός καί νά τήν ὁδηγήσει στό καλύτερο. Προσεύχεστε, ἐπίσης, γιά ὅλα ἐκεῖνα τά ἑκατομμύρια τῶν ἀνθρώπων πού δέν μποροῦν νά ἔχουν τή χαρά τῆς Θείας Λειτουργίας, ὅπως τήν ἔχουμε ἐμεῖς δίπλα στό σπίτι μας, ἤ καί τήν πολυτέλεια νά πηγαίνουμε σέ ρομαντικά ξωκλήσια ἤ καί Μοναστήρια. Πρέπει νά καταλάβουμε ὅτι ὁ Χριστιανισμός δέν εἶναι ὅπως στήν Ἑλλάδα. Ὅλοι μας ἔχουμε τεράστια εὐθύνη ἀπέναντι τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας καί θά δώσουμε λόγο γιά ὅσα δέν κάναμε, γιά ὅσα ἁπλά μπορούσαμε νά κάνουμε καί δέν κάναμε γιά τά ἑκατομμύρια τῶν ἀδελφῶν μας ἀνά τόν κόσμο.

  Θυμᾶμαι πρίν ἀπό ἕξι χρόνια, κατά τήν τελευταία μου ἐπίσκεψη στήν Ἑλλάδα, ἐκεῖ στήν Ἀθήνα, στήν ὁδό Ἀθηνᾶς, ἐκεῖ πού πουλᾶνε τά ἐκκλησιαστικά εἴδη, πῆγα νά ἀγοράσω ἕνα δισκοπότηρο γιά νά τό ἔχω στήν Ἐκκλησία. Ἐνῶ παζάρευα ἕνα ἀσημένιο γιά νά μή σκουριάζει, ἦρθε κάποιος ἡλικιωμένος καί ἤθελε νά ἀγοράσει ὁλόκληρο μαρμάρινο δεσποτικό θρόνο, διότι τόν εἶχε τάμα σέ μία Ἐκκλησία καί βέβαια τό κόστος ἦταν χιλιάδες εὐρώ. Τόν εἶδα καί πῆγα νά τοῦ ζητήσω νά μᾶς δώσει κάτι κι ἐμᾶς, πού δέν ἔχουμε τίποτα παρά ἕνα δωμάτιο, ἀλλά ἀπό τήν ἄσχημη ἀντίδρασή του, μόλις πῆγα νά τοῦ μιλήσω, κατάλαβα καί ἔτσι σταμάτησα. Γι' αὐτό σᾶς ὑπενθυμίζω νά μήν ξεχνᾶτε ὅ,τι ἔλεγε καί ὁ Ἅγιος Παΐσιος γιά τά σκεύη καί τά τάματα πού στέλνει κανείς στίς Ἐκκλησίες, ὅτι εἶναι πολύτιμα καί ἄχρηστα πράγματα, ἐνῶ θά μποροῦσε νά τά στείλει γιά νά ἀξιοποιηθοῦν γιά τά ἑκατομμύρια τῶν ἀνθρώπων πού δέν γνωρίζουν τόν Χριστιανισμό.

 Ἴσως μερικοί ἀναγνῶστες νά μήν ἀντιλαμβάνονται τήν ἀναγκαιότητα τοῦ διαδικτύου καί νά σκανδαλίζονται. Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, ἐάν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ζοῦσε σήμερα θά εἶχε ραδιοφωνικό σταθμό καί φυσικά ἴντερνετ. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι πληρώνουμε πολλά γιά τή διαφήμιση τῶν βίντεο καί τῶν κειμένων, ἀλλά εἶναι κάτι ἀναγκαῖο, γιά νά μποροῦν νά βγαίνουν εὔκολα στά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης. Ὅμως αὐτό εἶναι κάτι γιά τό ὁποῖο θά μιλήσουμε ἄλλη φορά. Ὁ εὐαγγελισμός τῶν λαῶν δέν εἶναι μία ρομαντική ἱστορία ἀλλά ἀπαιτεῖ σκληρή δουλειά, τεχνολογία, ξενύχτι καί χρήματα καί πάνω ἀπ' ὅλα πολλή προσευχή καί ταπείνωση.

Εὔχεσθε, ἀδελφοί μου.
π. Ιωνᾶς Μοῦρτος

https://proskynitis.blogspot.gr

ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΕΥΤΟ-ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ''Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ''

Ἐπειδή γίνεται μεγάλος θόρυβος μέ τήν θεατρική παράσταση πού παίζεται στήν Θεσσαλονίκη «Ἡ ὥρα τοῦ διαβόλου» τοῦ Πορτογάλου ποιητή καί συγγραφέα Φερνάντο Πεσσόα (Fernando Antonio Nogueira de Seadro Pessoa), ὁ ὁποῖος γεννήθηκε τό 1888 καί πέθανε τό 1935 διαλυμένος ἀπό τόν ἀλκοολισμό σέ ἡλικία 47 ἐτῶν, ἀναφέρομε ὅτι ὑπῆρξε ἐνθουσιώδης μέ τόν ἐσωτερισμό, τόν ἀποκρυφισμό, τόν ἑρμητισμό, τήν ἀριθμολογία καί τήν ἀλχημεία.

Ὑπῆρξε λάτρης τοῦ νεοπαγανισμοῦ, τῆς θεοσοφίας καί τοῦ ροσιτρουσιανισμοῦ καί ἄμεσος συνεργός τοῦ γνωστοῦ σατανιστή καί ἀποκρυφιστή Aleister Crowley, ὁ ὁποῖος κατεδικάσθη στήν Ἰταλία γιά τελετουργικές δολοφονίες γυναικῶν.

Ὁ Πεσσόα μετέφρασε στά πορτογαλικά τό ποίημα τοῦ Crowley «Hymn to Pan».

Εἶναι γνωστό ὅτι ὁ σατανιστής Aleister Crowley ἀνῆκε στό ἑρμητικό τάγμα «Χρυσή Αὐγή» τοῦ ὁποίου ἱδρυτικό στέλεχος ἦταν ὁ Ἰρλανδός ποιητής W. B. Yeats, τό ὁποῖον ἀναφέρει ὁ Γ.Γ. τοῦ Λαϊκοῦ Συνδέσμου Χρυσή Αὐγή κ. Ν. Μιχαλολιάκος στόν πρόλογο τοῦ βιβλίου τοῦ Ὀδυσσέως Πατεράκη, ἐκδ. Ἐλεύθερη Σκέψις 1982, «Τό ἀστραφτερό σκοτάδι τοῦ ἑωσφόρου - Ἐθνική τῶν Ἑλλήνων Θρησκεία».

Ἰδιαιτέρας μνείας πρέπει νά τύχη τό γεγονός ὅτι ὁ ἴδιος ὁ κ. Ν. Μιχαλολιάκος στήν ποιητική του συλλογή «Ἡ ἐξομολόγησις ἑνός ἐθνικοῦ», ἐκδ. Νέα Σπάρτη, πού ἀνετυπώθη τό 2008 ἔχει καί αὐτός ὕμνο στόν Πάνα, ὅπως ἀκριβῶς ὁ Aleister Crowley, τοῦ ὁποίου τόν ὕμνο μετέφρασε στά πορτογαλικά ὁ Πεσσόα.

Τά συμπεράσματα στούς ἀναγνῶστες καί γιά τό θεατρικό ἔργο καί γιά τόν συγγραφέα του.

https://ellasnafs.blogspot.gr

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: ΤΟ ΟΧΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Το ΟΧΙ της ελευθερίας

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            

 Οι ξένοι παραξενεύονται, που οι Έλληνες εορτάζομε την αρχή του πολέμου με τους Ιταλούς και όχι την απελευθέρωσή μας από τον ναζιστή βάρβαρο κατακτητή. Εμείς νιώθουμε υπερήφανοι και μνημονεύουμε το ΟΧΙ υπέρ της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, το ΟΧΙ στη βία, στην αδικία, στην επιχείρηση επιβολής του δικαίου του ισχυροτέρου.

 Το μήνυμα του ΟΧΙ της 28^ης Οκτωβρίου 1940 είναι μήνυμα αγώνα για πολιτική και εθνική ελευθερία και έχει να κάνει με την πρέπουσα προσωπική στάση του κάθε Έλληνα. Εκείνη την ημέρα ήρθη στο ύψος των ιστορικών περιστάσεων. Ξέχασε ιδεολογικούς και πολιτικούς φανατισμούς, εμφύλιους διχασμούς, προσωπικές φοβίες και ατομικά συμφέροντα και συνέβαλε στην αποτελεσματική προστασία της ελευθερίας του.

 Η ελευθερία δεν είναι κάτι εύκολο. Δεν είναι κάτι που αγοράζεται στο σούπερ μάρκετ. Αποκτάται με σκληρό αγώνα και δια της Παιδείας. Είναι λυπηρό πως στη σύγχρονη Ιστορία μας υπάρχουν συχνά  ενέργειες υπονόμευσης της εθνικής ελευθερίας μας. Δεν ξεχνάμε τη φαγωμάρα μας, ενώ η Επανάσταση του 1821  κινδύνευε να κατασταλεί από τους Οσμανλήδες. 

 Ο Σολωμός έγραψε στον Ύμνο προς την Ελευθερία: «Από στόμα οπού φθονάει, παλληκάρια, ας μην πωθή, πως το χέρι σας κτυπάει του αδελφού την κεφαλή. – Μην ειπούν ΄σ τον στοχασμό τους τα ξένα έθνη αληθινά, εάν μισούνται ανάμεσά τους δεν τους πρέπει ελευθεριά». Δεν ξεχνάμε τον μετά το ένδοξο ΟΧΙ καταστροφικό εμφύλιο, ούτε το διεφθαρμένο σύστημα διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών, που μας οδήγησε στο να ζούμε σήμερα σε καθεστώς περιορισμένης ελευθερίας και κηδεμονίας από τους δανειστές μας.

 Ο Νικολάϊ Μπερντιάγεφ στο βιβλίο του «Το πνεύμα του Ντοστογιέφσκι» γράφει πως ο άνθρωπος πρέπει να διανύσει το δρόμο της ελευθερίας, αλλά η ελευθερία μεταβάλλεται σε δουλεία και καταστρέφει τον άνθρωπο, όταν αυτός, στην άγρια ορμή της ελευθερίας του, δεν αναγνωρίζει τίποτε πιο πάνω από τον εαυτό του. Ο ίδιος ο Ντοστογιέφσκι είναι σα να ζει σήμερα στην Ελλάδα. Το 1873, στο «Ημερολόγιο» του, γράφει πως την ευθύνη για την αρρωστημένη κατάσταση της κοινωνίας την έχει η οικογένεια, με την ουσιαστική αμάθειά της, και η Πολιτεία, που αντικαθιστά την αληθινή Παιδεία με την αναιδή άρνηση, όπου τα υλικά κίνητρα κυριαρχούν πάνω σε κάθε υψηλή ιδέα, όπου τα παιδιά διαπαιδαγωγούνται χωρίς αρχές και πέρα από κάθε φυσική αλήθεια, με έλλειψη σεβασμού ή αδιαφορία στην Πατρίδα και ειρωνική περιφρόνηση προς τις παραδόσεις του λαού.

 Ελευθερία. Μεγάλη λέξη. Η σπουδαιότερη ιδιότητα του ανθρώπου, που τον ξεχωρίζει από τα ζώα. Πόσα όμως εγκλήματα έχουν γίνει και γίνονται στο όνομά της...Και πόσο δύσκολο είναι να αντισταθούμε στην οργουελιανή επίθεση που δεχόμαστε, με την οποία ο «μεγάλος αδελφός» επιχειρεί, με όλα τα μέσα, να μας πείσει πως «η σκλαβιά είναι ελευθερία». Όμως πρέπει να αντισταθούμε. Το οφείλουμε στους ήρωες του ΟΧΙ και στις επόμενες γενιές.

http://aktines.blogspot.gr 

ΜΗΤΡΟΠ. ΑΙΤΩΛΙΑΣ Κ. ΚΟΣΜΑΣ: ΣΗΜΕΡΑ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΥΒΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΑΘΕΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Εν Ιερά Πόλει Μεσολογγίου, τη  28^η  Οκτωβρίου 2017

ΔΕΛΤΙΟΝ  ΤΥΠΟΥ

Η 28η Οκτωβρίου στην Ιερά Πόλη Μεσολογγίου

Μητροπολίτης Αιτωλίας Κοσμάς:  Ελάτε να σταθούμε όρθιοι!  

Όχι  άλλη  υποδούλωση  της  Πατρίδας  μας.

Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος, στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου, χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, κατά την Θεία Λειτουργία της εορτής της Αγίας Σκέπης. Αμέσως μετά προέστη της επισήμου δοξολογίας για την Εθνική Εορτή της 28^ης Οκτωβρίου, παρουσία του εκπροσώπου της Ελληνικής Κυβερνήσεως, του Δημάρχου της Ιεράς Πόλεως και των αρχών, του Στρατού, των Σωμάτων ασφαλείας, των μαθητών και των πιστών.

Ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο των Πεσόντων Ηρώων, η κατάθεση στεφάνων και το προσκλητήριο των πεσόντων πολεμιστών.

Ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας, παρακολούθησε από την εξέδρα την παρέλαση, κατά την οποία οι μαθητές των σχολείων, το τμήμα του Ερυθρού Σταυρού και το άγημα του 2/39 Συντάγματος Ευζώνων, παρέλασαν με υπερηφάνεια τιμώντας τους Ήρωες του Έπους του 1940.

Ο Σεβασμιώτατος κ. Κοσμάς κατά το σύντομο μήνυμά του, στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, τόνισε τα εξής:

«Να ευχαριστήσουμε την μεγάλη μας Μητέρα, την Παναγία μας, την Κυρία Θεοτόκο, σήμερα που εορτάζουμε την εορτή της Αγίας Σκέπης της. Η Παναγία μας σκέπασε το Έθνος μας, το έσωσε σε αυτούς τους δύσκολους, γεμάτους ανισότητα αγώνες. Ο Θεός, με τις μεσιτείες της Παναγίας μας, έδωσε δύναμη και νίκη στο Ελληνικό μας Έθνος.

Παρακαλώ αγαπητοί, να προσευχηθούμε θερμά σήμερα, αλλά και πάντα, να φωτίσει ο Θεός τους συγχρόνους Έλληνες και μάλιστα τους ηγήτορες, να σταματήσουν τον πόλεμο κατά της Παναγίας μας. Βλέπουμε και ακούμε τί πόλεμος γίνεται σήμερα... Άλλος τάχα που έχει εξουσία πετάει την εικόνα της Παναγίας μας στα σκουπίδια… κι άλλοι παρουσιάζουν θέατρο που την εξυβρίζουν! Ο Θεός να μας ελεήσει, για το τί παρουσιάζεται εκεί για την Παναγία μας. Αυτή είναι η ευχαριστία των Ελλήνων για την προστασία και την αγάπη της Παναγίας; 

Να προσευχηθούμε, αγαπητοί, να μετανοήσουν αυτοί οι άνθρωποι. Να προσευχηθούμε να προστατεύσει ο Θεός το Γένος μας. Δεν θα ανεχθεί άλλο ο Θεός μας αυτή την πρόκληση. Σήμερα, η Ελλάδα η Ορθόδοξος, η Ελλάδα των Αγίων και των Ηρώων υβρίζει τον Θεό, προσφέρει άθεα γράμματα στα παιδιά, καταρρακώνει με τη διαστροφή τη νέα γενιά, υβρίζει την Παναγία! 

Η Χώρα μας σήμερα, δυστυχώς υποδουλώνεται, υποτιμάται. Πραγματικά εξευτελίζεται, γιατί κάποιοι νόες σκοτισμένοι - συγχωρέστε με - βρώμικοι, έχοντας εξουσία δεν κατάλαβαν ότι είναι άνθρωποι. Μάλλον θέλουν να κάνουν όπως τον εαυτό τους και όλους τους Έλληνες.

Εμείς, μην αφήσουμε τον εαυτό μας. Ας κρατήσουμε την σημαία ψηλά. Η Ελλάδα μας υποδουλώνεται και χάνεται. Σήμερα, στην Εθνική μας Εορτή, ας το ακούσουμε όλοι μας: να σταθούμε όρθιοι!  Όχι άλλη υποδούλωση και αποκτήνωση της Πατρίδας μας. Στην Ελλάδα μας, έχουμε Τριαδικό Θεό. Έχουμε Αλήθεια. Έχουμε Αγίους. Έχουμε Θαύματα.  Έχουμε Μυστήρια.  Έχουμε Εκκλησία Ορθόδοξο.

Ελάτε να σταθούμε όρθιοι και να προσευχηθούμε πολύ, ώστε εκείνοι μεν να μετανοήσουν, αλλά και η Ελλάδα μας να σωθεί. Και τους νέους, τα νιάτα μας που τα έχουμε πετάξει στη λάσπη, να τα επαναφέρουμε στη δόξα, στον ηρωισμό, στα ιδανικά, στις αξίες, στην αλήθεια, στην πραγματική πρόοδο και ολοκλήρωση.

Ας ευχηθούμε, η Παναγία μας να σκέπει και πάλι την Ελλάδα και να μην επιτρέψει άλλη υποδούλωση. Όπως λένε οι Πατέρες, είναι ματωμένα τα γόνατα της Παναγίας μας γιατί προσεύχεται για τη σωτηρία μας. Εμείς όμως σήμερα δεν το κατανοούμε και υβρίζουμε την Παναγία. Ο Θεός να μας ελεήσει.

Εύχομαι χρόνια πολλά, ευλογημένα και άγια! Να ζει η Πατρίδα μας! Να ζει η Ελλάδα!»

Εκ  του  Γραφείου  Τύπου  και  Επικοινωνίας
της  Ιεράς  Μητροπόλεως

http://aktines.blogspot.gr

ΦΑΚΕΛΟΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ: ΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ;

Ὁλοκληρώθηκαν οἱ δύο συνάξεις τῶν 22 Ὀρθόδοξων Χριστιανικῶν Σωματείων Θεσσαλονίκης πού πραγματοποιήθηκαν στήν πόλη τῆς Θεσσαλονίκης, Δευτέρα 16/10 καί Τετάρτη 18/10/2017, πρός ἐνημέρωση κάθε ἐνδιαφερόμενου γιά τά νέα βιβλία θρησκευτικῶν (φάκελοι μαθήματος).

Ὁ κ. Θεόδωρος Κουτσιώρας, θεολόγος καθηγητής, παρουσίασε σέ προβολή μία πολύ ἐμπεριστατωμένη ἔρευνα πού διενήργησε γιά τά νέα βιβλία θρησκευτικῶν στήν Α΄βάθμια καί Β΄βάθμια ἐκπαίδευση, ἐπισημαίνοντας πολλά ἀπό τά σημεῖα τῶν βιβλίων πού εἶναι ὄχι μόνο ἀπαράδεκτο ἀλλά καί ἐπικίνδυνο νά ἐμπεριέχονται σέ σχολικό ἐγχειρίδιο θρησκευτικῶν γιά μαθητές: Φωτογραφίες, εἰκόνες, τραγούδια, πρόσωπα καί δοξασίες ἄλλων δογμάτων καί θρησκειῶν μπερδεύονται μέ τό ὀρθόδοξο ὑλικό, καθιστώντας ἔτσι τόν μαθητή ἀδύναμο νά συμπεράνει πώς ἡ Ὀρθόδοξη πίστη εἶναι ἡ μόνη ἀλήθεια πού σώζει τόν ἄνθρωπο στήν αἰωνιότητα.​

Ενωμένη Ρωμηοσύνη

http://thriskeftika.blogspot.gr

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940- Η ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ!

ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΛΛΑΔΑ!

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ! ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ!

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

Γενική Διεύθυνση Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας ΕκπαίδευσηςΑνδρέα Παπανδρέου 37, Μαρούσι, Τ.Κ. 151 80

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ / ΦΑΚΕΛΟ ΜΑΘΗΤΗ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Κύριοι,

Δεν γνωρίζω αν θα μπείτε καν στον κόπο να ανοίξετε τον φάκελο της επιστολής μου, πολύ περισσότερο αν θα διαβάσετε αυτή την ίδια. Όμως ο πολύς και μόνιμος πόνος που με διακατέχει με ωθεί να σας γράψω τα παρακάτω.

Συνεχώς θλίβομαι εδώ και χρόνια συνειδητοποιώντας την ασταμάτητη σφαγή αναρίθμητων εμβρύων πριν εξέλθουν από την κοιλιά της μητέρας τους, η οποία συντελείται παγκοσμίως και δη και στην πατρίδα μας Ελλάδα με την βούλα του νόμου του κράτους. Σαν πυκνό χιόνι πέφτουν οι ψυχές των σφαγμένων εμβρύων στον άδη βαρύνοντας την ανθρωπότητα όλη με την ευθύνη για αμέτρητα εγκλήματα· «και επλάτυνεν ο άδης την ψυχήν αυτού και διήνοιξε το στόμα αυτού του μη διαλιπείν».

Σαν να μην έφθανε όμως αυτή η συμφορά και τόσες άλλες που βιώνουμε καθημερινά στην γενεά ταύτη την μοιχαλίδα και αμαρτωλό , και προστέθηκε ένα πρόσφατο μεγάλο κακό αναφορικά με τα παιδιά και τους νέους μας. Τα θρησκευτικά που δόθηκαν φέτος προς διδασκαλίαν στα σχολεία της χώρας μας, αντί να κατηχούν τους ορθοδόξους νέους την ορθόδοξη πίστη και ζωή, τους παρουσιάζουν λεπτομερώς μαζί με την ορθόδοξη διδασκαλία ένα τεράστιο μωσαϊκό δοξασιών, αντιλήψεων και θρησκειών. Η ιδέα που πλανάται σ' αυτά τα βιβλία των θρησκευτικών είναι ότι όλες οι θρησκείες και ιδεολογίες και δοξασίες λίγο πολύ έχουν τους ίδιους πόθους και αναζητήσεις και διδασκαλίες· επομένως είναι φανατισμός και μισαλλοδοξία να απαιτεί κάποια από τις θρησκείες την μοναδικότητα και αποκλειστικότητα της αλήθειας για τον εαυτό της. Κατά την αντίληψη των βιβλίων αυτών, είναι έλλειψη αγάπης να θεωρεί κάποιος ότι  οι άλλες θρησκείες δεν σώζουν και ότι έξω από την ορθόδοξη χριστιανική πίστη όλοι είναι αιρετικοί και άπιστοι. Επίσης, σύμφωνα με το φρόνημα όσων έγραψαν τα βιβλία αυτά και όσων τα προωθούν, τότε είναι ελεύθερο το παιδί και ο έφηβος να διαλέξει όποια θρησκεία και ιδεολογία θέλει, όταν του παρουσιάζονται προς μελέτη τουλάχιστον οι βασικότερες που υπάρχουν στην υφήλιο.

Όλες αυτές οι αντιλήψεις, καθώς και το περιεχόμενο των βιβλίων έτσι όπως έχει στηθεί (η ορθόδοξη αλήθεια μαζί με όλες τις άλλες πλάνες και αιρέσεις σαν μια ενότητα αξιάγαστη μέσα στον πολυπολιτισμικό κόσμο) είναι απαράδεκτες για την Εκκλησία. Ο Χριστός στα Ευαγγέλια δεν κηρύττει απλώς ότι διδάσκει την μοναδική αλήθεια, αλλά ότι η αλήθεια είναι Αυτός ο ίδιος: «Εγώ ειμι η αλήθεια και η οδός και η ζωή. Ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ει μη δι' εμού». Η αλήθεια είναι ο Χριστός και χωρίς τον Χριστό και τις εντολές Του είναι αδύνατο να ζήσει κανείς αιώνια και να γνωρίσει τον αληθινό Θεό. Γι' αυτό και οι απόστολοι διακηρύττουν: «Δεν υπάρχει άλλο όνομα που να έχει δοθεί στην υφήλιο δια του οποίου να μπορεί κάποιος να βρει την σωτηρία, παρά μόνο το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού». Το ίδιο διακηρύττουν και όλοι οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας σε όλους τους αιώνες μέχρι και σήμερα. Μάλιστα τονίζουν στους γονείς και τους παιδαγωγούς να μεταδώσουν την ορθόδοξη χριστιανική πίστη και ζωή όσο γίνεται πιο νωρίς. Ο άγιος Πορφύριος για παράδειγμα διδάσκει τις μητέρες όταν κυοφορούν το παιδί τους να μελετούν την Αγία Γραφή, να προσεύχονται, να εκκλησιάζονται, να βρίσκονται σε γαλήνη, δίχως μαλώματα και εξάρσεις, προκειμένου να του μεταδώσουν τα άγια βιώματά τους ήδη από τότε. Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος παροτρύνει ενθέρμως και επιτακτικά τους γονείς να βαπτίζουν τα παιδιά λίγες μέρες μετά την γέννα τους, για να τους διασφαλίσουν την χάρη του Θεού και την σωτηρία τους. Ομοίως ο ιερός Χρυσόστομος διδάσκει τους γονείς να εκμεταλλευτούν το εύπλαστο της ηλικίας του παιδιού τους, προκειμένου  να του μεταδώσουν την χριστιανική πίστη και την εν Χριστώ και κατά Χριστόν μόρφωση. Τους εφιστά μάλιστα την προσοχή να  βρουν τέτοιους διδασκάλους και παιδαγωγούς, οι οποίοι θα τους καλλιεργήσουν την ευσέβεια και θα τους παιδαγωγήσουν εν Χριστώ Ιησού. Τονίζει μάλιστα ο άγιος ότι θα πρέπει να απομακρύνουν τα παιδιά τους από δασκάλους και γενικά ανθρώπους που προσπαθούν να κλονίσουν την πίστη τους και την ηθική ζωή τους.

Το καλό δεν έχει ανάγκη από το κακό για να σταθεί στα πόδια του. Αναφορικά με την ηθική ζωή, δεν είναι ανάγκη να δώσουν οι γονείς στο παιδί τους βρώμικα περιοδικά και έργα, για να διαλέξει ανάμεσα στην αγνότητα και την πορνεία. Αν το κάνουν αυτό, θα διαστρέψουν το παιδί τους. Η αγνότητα δεν έχει ανάγκη από την γνώση της πορνείας και κάθε ηθικής διαστροφής για να διατηρηθεί στον άνθρωπο. Όποιος και όσο κάποιος αλληθωρίζει ανάμεσα στην αγνότητα και την διαστροφή, τόσο τραυματίζει την αγνότητά του και διαστρέφεται. Περιφρονώντας το πνεύμα και το φρόνημα των πόρνων ανθρώπων ο νέος παραμένει αγνός και είναι αληθινά και καθ' ολοκληρίαν αγνός. Ομοίως και στην ορθόδοξη πίστη. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν έχει ανάγκη από την γνώση -και μάλιστα εξωραϊσμένη και λαμπικαρισμένη, όπως γίνεται στα νυν βιβλία των θρησκευτικών, τα οποία κάνουν μάρκετιν για τις άλλες θρησκείες αποκρύπτοντας όλα τα σκοτεινά τους σημεία- αιρέσεων και θρησκειών, για να σταθεροποιηθεί στον πιστό νέο. Αλλά όσο περισσότερο γαλουχείται από μικρός κάποιος και δέχεται τα νάματα της ορθοδόξου διαδασκαλίας και τα εφαρμόζει, τόσο πιο ξεκάθαρα γνωρίζει την αλήθεια του Χριστού και καθαρίζεται από την αμαρτία και βιώνει από εδώ την πρόγευση της αιωνίου ζωής. Αν όμως αρχίσει να αλληθωρίζει και προς άλλες θρησκείες και δοξασίες, ελαττώνεται η πίστη του, φεύγει η χάρη του Θεού, μπερδεύεται η σκέψη του και τελικά καταλήγει εύκολα σε σοβαρές αμαρτίες, οι οποίες σε μεγαλύτερο η μικρότερο βαθμό τον καθιστούν δούλο τους. Και τότε θα απαλλαχθεί από όλα αυτά και θα γίνει πάλι ελεύθερος, όταν σιχαθεί τον εαυτό του για την απομάκρυνσή του από τον Χριστό και το φλερτάρισμά του με τις δαιμονικές δοξασίες και αντιλήψεις και δεν θέλει άλλο να ακούσει γι' αυτές, καθ' όμοιο τρόπο με την μετανοημένη πόρνη που δεν θέλει πλέον να σκέφτεται καθόλου την πρώην ζωή της, διότι και μόνο η ανάμνηση την πληγώνει. Επειδή λοιπόν ο Χριστός και οι άγιοι της Εκκλησίας μας μας θέλουν καθαρούς και καθόλου να μην ατιμασθούμε ούτε στο ηθικό επίπεδο, ούτε στο επίπεδο της πίστεως, διακηρύττουν συνεχώς για τον νηπιοβαπτισμό και την εν Χριστώ και κατά Χριστόν αγωγή και προφύλαξη των παιδιών και των νέων από τους γονείς και τους παιδαγωγούς τους.

Δυστυχώς όμως σήμερα εσείς οι κρατούντες έχετε αντίθετη γνώμη από τους Αγίους της Εκκλησίας μας και θεωρείτε τους εαυτούς σας πιο σοφούς και συνετούς στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών από εκείνους! Καταπατείτε το κατοχυρωμένο παγκοσμίως ακόμη και από κοσμικούς φορείς δικαίωμα των γονέων να διαπαιδαγωγήσουν τα παιδιά σύμφωνα με την δική τους πίστη. Βέβαια για τους μουσουλμάνους, Εβραίους, αθέους, χιλιαστές στην χώρα μας αναγνωρίζετε αυτό το δικαίωμα. Για τα ορθόδοξα όμως παιδιά και νέους επιβάλλονται βιβλία θρησκευτικών και τρόπος διδασκαλίας ξένος και αντίθετος προς την ορθόδοξη πίστη και ζωή. Αυτό συνιστά ξακάθαρο διωγμό κατά της ορθοδόξου πίστεως. Τα σχολεία πλέον έχουν μετατραπεί σε νέα στρατόπεδα παιδομαζώματος, στα οποία τα παιδιά δια της επιβολής του νόμου μπροστά στα μάτια των γονέων τους μετατρέπονται σε γενίτσαρους. Το κράτος πλέον μιμούμενο τους πάλαι ποτέ Τούρκους κατακτητές θεωρεί τα παιδιά και τους νέους κτήμα του, τα οποία δικαιούται, περιφρονώντας την πίστη και ελευθερία των γονέων τους, να χρωματίσει όπως θέλει. Έτσι, βλέπουμε πάλι ενώπιόν μας τον βάρβαρο δυνάστη να αρπάζει τα παιδιά από την αγκαλιά της μητέρας τους και με κάθε βία και μεθοδεία να τους αλλάζει την πίστη.

Πραγματικά, έξω από τον Χριστό δεν νοείται ελευθερία. Η λεγόμενη ελευθερία στους απομακρυσμένους από το ορθόδοξο χριστιανικό πνεύμα άρχοντες μεταπίπτει είτε σε ασυδοσία και αμοραλισμό νομιμοποιώντας κάθε ανηθικότητα και διαστροφή, είτε σε στυγνή τυραννία αδιαφορώντας για την ελεύθερη επιλογή των πολιτών τους και καταπατώντας βάναυσα τα πιστεύω τους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ποικίλοι «εταίροι» της χώρας μας μας πήραν όλων τις περιουσίες και μας κατέστησαν φόρου υποτελείς. Τώρα με τα βιβλία των θρησκευτικών που χρηματοδότησαν την έκδοσή τους επιχειρούν να μας πάρουν επίσης τον Χριστό και την ψυχή μας, φέρνοντας στην μνήμη μας τα προφητικά λόγια του αγίου Κοσμά του Αιτωλού: «Το κορμί σας ας το καύσουν, ας το τηγανίσουν· τα πράγματά σας ας σας τα πάρουν· μη σας μέλλει· δώσατέ τα· δεν είναι ιδικά σας. Ψυχή και Χριστός σας χρειάζονται. Αυτά τα δύο όλος ο κόσμος να πέση, δεν ημπορεί να σας τα πάρη, εκτός και τα δώσετε με το θέλημά σας. Αυτά τα δύο να τα φυλάγετε, να μη τα χάσετε». Αυτά τα δύο έμειναν στα παιδιά ημών των ορθοδόξων χριστιανών. Γιατί επιχειρείτε με βία και δόλο να τους τα αφαιρέσετε; Στο τέλος ο Θεός βέβαια θα φέρει τα πράγματα στην θέση τους, αλλά ο κάθε ένας μας θα δώσει λόγο για το τι έπραξε σ' αυτά τα δύσκολα χρόνια. Θα δώσει λόγο ενώπιον του Θεού και ενώπιον της ανθρώπινης ιστορίας.

Κλείνω με μια πολύ ελπιδοφόρο αναφορά του αγίου Παϊσίου, η οποία θα πρέπει να σας προβληματίσει πολύ.«Ο Θεός ο,τι δεν είναι σωστό θα το πετάξη πέρα, όπως το μάτι πετάει το σκουπιδάκι. Δουλεύει ο διάβολος, αλλά δουλεύει και ο Θεός και αξιοποιεί το κακό, ώστε να προκύψη από αυτό καλό. Σπάζουν λ.χ. τα πλακάκια και ο Θεός τα παίρνει και φτιάχνει ωραίο μωσαϊκό. Γι' αυτό μη στενοχωρήσθε καθόλου, διότι πάνω από όλα και από όλους είναι ο Θεός, που κυβερνά τα πάντα και θα καθίση τον καθέναν στο σκαμνί, για να απολογηθή για το τι έπραξε, οπότε και θα τον ανταμείψη ανάλογα. Θα αμειφθούν αυτοί που θα βοηθήσουν μια κατάσταση και θα τιμωρηθή αυτός που κάνει το κακό. Τελικά ο Θεός θα βάλη τα πράγματα στην θέση τους, αλλά ο καθένας μας θα δώση λόγο για το τι έκανε σ᾿ αυτά τα δύσκολα χρόνια με την προσευχή, με την καλωσύνη».
Μολονότι είμαι απογοητευμένος από σας και δεν περιμένω τίποτε το πραγματικά θετικό εκ μέρους σας, ωστόσο ολόψυχα σας εύχομαι καλή μετάνοια και σωτηρία και να αποσύρετε όλους τους αντίθεους νόμους και διατάξεις και βιβλία και να εργασθείτε εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών για την διαφύλαξη των ορθοδόξων νέων μας στην ορθόδοξη χριστιανική πίστη και ζωή και στην αγάπη για την επίγειο πατρίδα μας Ελλάδα, προ πάντων όμως την επουράνιο και μόνιμη πατρίδα μας, την Βασιλεία των Ουρανών.

Με πολύ πόνο, αγάπη και συνοχή καρδίας

Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Καραλάζος, Δρ. ΘεολογίαςΙεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας

http://istographos.blogspot.gr

Η ΟΛΕΘΡΙΑ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ!

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 26η  Οκτωβρίου  2017

Η ΟΛΕΘΡΙΑ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ!

Είναι πλέον κοινός τόπος ότι εποχή μας χαρακτηρίζεται ως εποχή πρωτοφανούς αποστασίας, και έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των εσχάτων χρόνων, όπως αυτά έχουν προφητευθεί από το αδιάψευστο στόμα του Κυρίου μας, από τους ιερούς συγγραφείς της Αγίας Γραφής και από αγίους και χαρισματούχους Γέροντες, που ομίλησαν προφητικά για τα έσχατα.

Σύμφωνα με τον αποκαλυπτικό λόγο των βιβλικών κειμένων, στους έσχατους χρόνους θα επέλθει μια απίστευτη διπλή αποστασία: Αποστασία από τον Θεό και από κάθε παραδεδομένο ηθικό κώδικα.

  Ο άνθρωπος των εσχάτων θα αρνηθεί με βδελυγμία την πίστη στον αληθινό Θεό και θα λατρεύσει τον αντίδικό Του, τον διάβολο: «και εβλασφήμησαν οι άνθρωποι το όνομα του Θεού του έχοντος εξουσίαν επί τας πληγάς ταύτας, και ου μετενόησαν δούναι αυτώ δόξαν», (Αποκ.16,9). Έτσι θα πραγματοποιήσει το προαιώνιο σχέδιο του εκπεσόντοςΕωσφόρου, να πάρει τη θέση του Θεού και να λατρευτεί ως Θεός (Ησ.14,14). Παράλληλα η ηθική αποστασία θα φτάσει στο αποκορύφωμά της, σύμφωνα με τον προφητικό λόγο του αποστόλου: «Τούτο δε γίνωσκε, ότι εν εσχάταις ημέραις ενστήσονται καιροί χαλεποί• έσονται γαρ οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεύσιν απειθείς, αχάριστοι, ανόσιοι,  άστοργοι, άσπονδοι, διάβολοι, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον, η φιλόθεοι» (Β΄ Τιμ.3,1-4). Πράγματι, αν ρίξουμε μια ματιά στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα, θα διαπιστώσουμε ότι οι παρά πάνω προφητικοί λόγοι του αποστόλου επαληθεύονται πλήρως. Η σύγχρονη ηθική αποστασία δεν έχει σύγκριση με καμιά άλλη εποχή της ανθρώπινης ιστορίας. Ολόκληρη η γη έχει πλημμυρίσει από το «βδέλυγμα της ερημώσεως», (Ματθ.24,15). Η αμαρτία έχει γίνει τρόπος ζωής και η ηθική συκοφαντείται ως «αφύσικη ζωή». Τα πάντα κινούνται γύρω από τις ηδονικές απολαύσεις και μάλιστα μέσα από τις σεξουαλικές διαστροφές. Η αιδώς και η σωφροσύνη έχουν αφανιστεί και κυριαρχούν η αναίδεια και η αισχρότητα. Τα κοινοβούλια των λαών συναγωνίζονται, ποιο θα ψηφίσει νόμους, οι οποίοι θα νομιμοποιούν την διαστροφή και την ανωμαλία. Οι πνευματικές ηγεσίες των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, διαβρωμένες από το δηλητήριο του Οικουμενισμού, έχουν περιπέσει σε πνευματικό λήθαργο και αδιαφορία, τα πνευματικά τους αντανακλαστικά δεν λειτουργούν, και είτε μένουν απαθείς μπροστά στον ηθικό ξεπεσμό, είτε τον σιγοντάρουν, είτε εξωθούν τους πιστούς στο θρησκευτικό συγκρητισμό και στην πανθρησκεία.

  Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο σύγχρονος άνθρωπος έχει συμφιλιωθεί με το διάβολο και τον έθεσε στη θέση του Θεού, Τον οποίο εκθρόνισε από την καρδιά του και την ψυχή του. Η λατρεία του φαίνεται καθαρά από όλες τις εκφάνσεις και πτυχές της ζωής του. Το δείχνει με τον τρόπο που θρησκεύει, με τον τρόπο που σκέφτεται, με τον τρόπο που ζει. Ιδιαίτερα στο δυτικό κόσμο ο Σατανάς λατρεύεται δημόσια και με την προστασία του νόμου. Στην Αμερική του στήνουν αγάλματα σε δημόσιους χώρους και καλούν «ιερείς» του σε δημαρχεία και τοπικά κοινοβούλια για να προσευχηθούν για την …ευόδωση των εργασιών τους! Η Αμερική είναι η κοιτίδα της οργανωμένης σατανολατρείας, με την νόμιμη λειτουργία της «Εκκλησίας του Σατανά», η οποία ιδρύθηκε από τον διαβόητο μάγο και σατανιστή Άντον Λάβεϋ το 1966. Η λατρεία του Σατανά προωθείται κυρίως μέσω της τέχνης και της μουσικής.  Τα μουσικά συγκροτήματα rock, have metal, κλπ είναι οι καλλίτεροι «ιεραπόστολοι» του σατανισμού. Το ίδιο και οι ηθοποιοί του θεάτρου και του κινηματογράφου, όπου ανεβάζουν παραστάσεις και ταινίες, οι οποίες μυούν τους θεατές τους στο σατανισμό.

  Μια τέτοια βλάσφημη και απαίσια θεατρική παράσταση ανέβηκε σε θέατρο της Θεσσαλονίκης εδώ και μερικές ημέρες και ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών από πιστούς της πόλεως. Πρόκειται για την παράσταση: «Η ώρα του διαβόλου», όπου, σύμφωνα με έγκυρα δημοσιεύματα, είναι ξεκάθαρη σατανιστική τελετουργία, την οποία δεν μπορούμε να περιγράψουμε από φρίκη και αηδία, για να μη μολύνουμε τη σκέψη των αναγνωστών μας. Σύμφωνα πάντα με σχετικά δημοσιεύματα, η βλάσφημη αυτή παράσταση, στηρίζεται σε σύγγραμμα ενός διαβόητου αποκρυφιστή, του Πορτογάλου συγγραφέα  Φερνάντο Πεσσόα, ο οποίος έζησε τον περασμένο αιώνα και θήτευσε σε διάφορες αποκρυφιστικές ομάδες και είχε προσωπική φιλία με τον διαβόητο άγγλο μάγο και θεμελιωτή του νεοσατανισμού, Άλιστερ Κρόουλυ.

 Το περίεργο είναι ότι, όταν οι συντελεστές της βλάσφημης παράστασης διεκδικούν το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, οι λογίς «κουλτουριάρηδες» υπερασπιστές τους, αρνούνται το δικαίωμα στους πιστούς να διαμαρτυρηθούν γι’ αυτή, αφού αποδεδειγμένα βλασφημούνται σε αυτή τα Θεία και ιερά Πρόσωπα της πίστεώς μας, αλλά και η ίδια η παράσταση είναι σαφώς σατανιστική τελετουργία. Εφημερίδες με πηχυαίους τίτλους και τηλεοπτικά κανάλια  επιτίθενται κατά των διαμαρτυρομένων, χαρακτηρίζοντάς τους ως «σκοταδιστές», «ταλιμπάν», «φανατικούς» κλπ. Είναι το γνωστό «τροπάριο», η πιο πρόσφορη «ρετσινιά» κατά των πιστών, αφού δεν μπορούν να τους αντιμετωπίσουν με σοβαρά επιχειρήματα και δε μπορούν να διανοηθούν, ότι έχουν και αυτοί δικαιώματα και λόγο δημόσιο!

  Οι ηθοποιοί, σε συνέντευξη τύπου, προσπάθησαν να πείσουν πως το έργο έχει δήθεν «μεγάλη σημασία» και «περιέχει υψηλά  νοήματα», τα οποία δεν μπορούν κάποιοι «ανόητοι και φτωχοί στο πνεύμα» να καταλάβουν! Ο πρωταγωνιστής της παράστασης δήλωσε: «Είναι πρωτοφανές για θεατρικά χρονικά να κατηγορούμαστε άμεσα εμείς, εγώ η Ευγενία Σαμαρά και ο σκηνοθέτης μας Γρηγόρης Αποστολίδης, και εμμέσως ο Πεσσόα, για σατανισμό. Είναι αστείο. Εγώ έχω γελάσει πολύ. Και ελπίζω να μείνω στο γέλιο, γιατί θέλω να γίνει η παράσταση, επειδή άκουσα σχόλια, πως δεν θα μας επιτρέψουν να γίνει η παράσταση. Εμείς λοιπόν δεν θα επιτρέψουμε να μην γίνει η παράσταση». Στην ερώτηση δημοσιογράφου: «Έχετε πει πως ο Διάβολος είναι ο πιο γοητευτικός αρσενικός χαρακτήρας που έχετε διαβάσει στην λογοτεχνία. Γιατί;» Απάντησε: «Γιατί εμπεριέχει τα πάντα, όλες τις ανθρώπινες συμπεριφορές: είναι ερωτικός, είρωνας, ανασφαλής, ανήμπορος προς το τέλος του έργου, έξυπνος, θα μπορούσε να είναι εν δυνάμει οικογενειάρχης, χρωματιστός σε περιπτώσεις, σκοτεινός σε άλλες, μοναχικός, όμορφος, έντονος, άσχημος μερικές φορές…. Είναι γενικά πολύπλοκος και αυτή η πολυπλοκότητά του τον κάνει να είναι τόσο εξανθρωπισμένος. Θα έλεγα πως είναι περισσότερο εμπνευσμένος από τους Ολύμπιους θεούς και όχι από τον χριστιανικό Θεό γιατί ακριβώς οι πρώτοι έχουν αυτά τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Φαντάζομαι το ίδιο έργο θα έπαιζα αν λέγονταν “Η ώρα του Θεού” γιατί για τον Πεσσόα, θεός και διάβολος είναι αδέρφια που δεν μαλώνουν, απλώς κουβεντιάζουν και στο τέλος παραδέχονται την ανημποριά τους να υπερασπιστούν το σύμπαν, πράγμα που καθιστά το έργο σύγχρονο»(Ιστ. http://parallaximag.gr)! Νομίζουμε πως πιο ξεκάθαρη ομολογία, ότι η παράσταση αποτελεί μύηση στο σατανισμό και εξοικείωση και συμφιλίωση με το διάβολο, δεν υπάρχει, από την απάντηση του ηθοποιού!

  Χαρακτηριστική είναι η ανακοίνωση του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχη μαςκ. Σεραφείμ για την βλάσφημη παράσταση: «Επειδή γίνεται μεγάλος θόρυβος με την θεατρική παράσταση που παίζεται στην Θεσσαλονίκη “Η ώρα του διαβόλου” του Πορτογάλου ποιητή και συγγραφέα Φερνάντο Πεσσόα (Fernando Antonio Nogueira De SeadroPessoa), ο οποίος γεννήθηκε το 1888 και πέθανε το 1935 διαλυμένος από τον αλκοολισμό σε ηλικία 47 ετών, αναφέρομε ότι υπήρξε ενθουσιώδης με τον εσωτερισμό, τον αποκρυφισμό, τον ερμητισμό, την αριθμολογία και την αλχημεία. Υπήρξε λάτρης του νεοπαγανισμού, της θεοσοφίας και του ροσιτρουσιανισμού και άμεσος συνεργός του γνωστού σατανιστή και αποκρυφιστή Aleister Crowley, ο οποίος κατεδικάσθη στην Ιταλία για τελετουργικές δολοφονίες γυναικών. Ο Πεσσόα μετέφρασε στα πορτογαλικά το ποίημα του Crowley “Hymno Pan”. Είναι γνωστό ότι ο σατανιστής Aleister Crowley ανήκε στο ερμητικό τάγμα “Χρυσή Αυγή” του οποίου ιδρυτικό στέλεχος ήταν ο Ιρλανδός ποιητής W. B. Yeats, το οποίον αναφέρει ο Γ. Γ. του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή κ. Ν. Μιχαλολιάκος στον πρόλογο του βιβλίου του Οδυσσέως Πατεράκη, εκδ. Ελεύθερη Σκέψις 1982, “Το αστραφτερό σκοτάδι του εωσφόρου - Εθνική των Ελλήνων Θρησκεία”. Ιδιαιτέρας μνείας πρέπει να τύχη το γεγονός ότι ο ίδιος ο κ. Ν. Μιχαλολιάκος στην ποιητική του συλλογή “Η εξομολόγησις ενός εθνικού”, εκδ. Νέα Σπάρτη, που ανετυπώθη το 2008, έχει και αυτός ύμνο στον Πάνα, όπως ακριβώς ο Aleister Crowley, του οποίου τον ύμνο μετέφρασε στα πορτογαλικά ο Πεσσόα.  Τα συμπεράσματα στους εκλεκτούς αναγνώστες και για το θεατρικό έργο και για τον συγγραφέα του». Δε χρειάζεται καμιά περαιτέρω ανάλυση. Ο Σεβασμιώτατος τα λέει όλα, με τόσο λίγα λόγια! Καθίσταται σαφές ότι οι συντελεστές της παράστασης προωθώντας τη σκέψη του Πεσσόα, προωθούν το ιδεολόγημα του Ερμητικού Τάγματος «Χρυσή Αυγή» και δι’ αυτού, το κοσμοθεωρητικό υπόβαθρο (αποκρυφισμό) του σημερινού κομματικού σχηματισμού «Χρυσή Αυγή», όπως αποδεικνύεται από τα κείμενα του αρχηγού της.

   Περαίνοντας, θα θέλαμε να εκφράσουμε τη λύπη μας και την ανησυχία μας, βλέποντας συνανθρώπους μας, που είναι πλάσματα και εικόνες του Θεού, να συμβιβάζονται και να συμφιλιώνονται με τον «ανθρωποκτόνο απ’ αρχής», (Ιωάν.8,44), διάβολο, τον πιο μεγάλο εχθρό και ολετήρα του ανθρωπίνου γένους. Και το χειρότερο: να γίνονται κήρυκές του και να παρασύρουν και άλλους στην έμμεση, ή άμεση λατρεία του!  Ο σύγχρονος αποστατημένος άνθρωπος είναι η πλέον τραγική ύπαρξη σε όλους τους κόσμους, όπως έλεγε και έγραφε ο αγιασμένος και θεοφώτιστος νεοφανήςάγιος Ιουστίνος Πόποβιτς. Διότι, όπως ο άνθρωπος, μπορεί να γίνει θεός κατά χάριν, το ίδιο μπορεί να γίνει και διάβολος. Με την ουσιώδη διαφορά ότι για να γίνει θεός απαιτείται αγώνας, ενώ για να γίνει διάβολος είναι πανεύκολο! Καλούμε λοιπόν τους αγαπητούς μας πιστούς να προσεύχονται και να επαγρυπνούν, διότι αν οι ημέρες ήταν πονηρές στα χρόνια του Κυρίου, στους καιρούς μας είναι τραγικές και δραματικές. Ο διάβολος, επειδή αντιλαμβάνεται ότι ελάχιστος χρόνος απομένει στην κυριαρχία του, καθ’ ότι«ολίγον αυτόν δει μείναι … και εις απώλειαν υπάγει» (Αποκ.17,10-11),«ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίη» (Α΄ Πέτρ.5,8)! Αλίμονο, λοιπόν, σ’ αυτούς που θα του δώσουν το δικαίωμα να τους κατασπαράξει! Στώμεν καλώς! 

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

http://thriskeftika.blogspot.gr