ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!

«Μου αναπτέρωσες πολύ το κουράγιο και μ’ έκανες να σκιρτώ από χαρά γιατί, αφού μου ανήγγειλες τα δυσάρεστα, πρόσθεσες τη φράση, που πρέπει να λέμε σε όλα όσα συμβαίνουν, λέγοντας: Δόξα λοιπόν τω Θεώ για όλα (Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν). Αυτή η φράση είναι θανατηφόρο πλήγμα για τον διάβολο! Είναι πολύ μεγάλη γι’ αυτόν που την λέει σε κάθε κίνδυνο, προϋπόθεση ασφάλειας κι ευχαρίστησης. Γιατί μόλις την απαγγείλει κανείς, αμέσως διασκορπίζεται το σύννεφο της λύπης. Μην παύσεις να την λες και να ασκείς και τους άλλους σ’ αυτό. Έτσι και η φουρτούνα που μας βρήκε, κι αν ακόμη γίνει μεγαλύτερη, θα μεταβληθεί σε γαλήνη. Έτσι κι όσοι δοκιμάζονται θα πάρουν μεγαλύτερη αμοιβή παράλληλα προς την απαλλαγή τους απ’ τα δεινά. Αυτή η φράση ανέδειξε τον Ιώβ νικητή, αυτή η φράση έτρεψε σε φυγή τον διάβολο, κι αφού τον γέμισε από ντροπή τον έκανε να αναχωρήσει, αυτή είναι εξάλειψη κάθε ταραχής…»

[Απ’ την 193 Επιστολή του]

Σημειώνεται ότι με την φράση αυτή ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άφησε την τελευταία του αναπνοή!

ΟΣΙΟΣ ΔΩΡΟΘΕΟΣ: ΜΗΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ!

Αββάς Δωρόθεος: Μην απαιτήσεις αγάπη από τον πλησίον, γιατί αυτός που απαιτεί, ταράζεται αν δεν του δώσουν. Αλλά δείξε εσύ μάλλον την αγάπη σου στον πλησίον και ανάπαυσε τον και έτσι θα τον φέρεις στο σημείο να σε αγαπήσει.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 26η Φεβρουαρίου 2018

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, δεν ήρθε στον κόσμο για να ιδρύσει κάποια θρησκεία, έστω την καλλίτερη και τελειότερη, αλλά

να ελευθερώσει τον πεσόντα άνθρωπο από τη δουλεία του διαβόλου. Όντας ο άνθρωπος μέσα στον Παράδεισο, δεν του δόθηκε από το Θεό καμιά θρησκευτική πίστη, ή συγκεκριμένη λατρεία προς Αυτόν, διότι η ίδια η ζωή του ήταν, (και θα συνέχιζε να είναι), μια διαρκής δοξολογία και λατρεία του Δημιουργού του. Δεν χρειαζόταν καμιά θρησκεία να τον ενώσει με το Θεό, διότι η κοινωνία μ’ Αυτόν ήταν μια δεδομένη πραγματικότητα.

Όμως η πτώση και η σταδιακή απομάκρυνσή του από το Θεό, έφεραν ως αναπόφευκτο επακόλουθο, τον σκοτισμό του νου του, τη φθορά και τον θάνατο, τον πνευματικό και στη συνέχεια τον βιολογικό. Έτσι δημιουργήθηκε χάσμα μέγα ανάμεσά στον Θεό και στον άνθρωπο, αγεφύρωτο για τις ανθρώπινες δυνατότητες. Ο μεταπτωτικός άνθρωπος, στην προσπάθεια του να γεφυρώσει αυτό το χάσμα και να ενωθεί ξανά με το Θεό, επινόησε, με τη σκέψη και τη φαντασία του, κτιστά υποκατάστατα του Θεού, παρμένα από τον εξωτερικό κόσμο των αισθήσεων. Έτσι δημιούργησε τις διάφορες θρησκείες με τις πεπλανημένες και χονδροειδείς περί Θεού αντιλήψεις του. Ο αείμνηστος καθηγητής της Δογματικής πρωτ. π. Ιωάννης Ρωμανίδης, πολύ ωραία επισημαίνει στη Δογματική του, ότι «με τον όρο θρησκεία εννοούμεν κάθε ‘ταύτισιν’ του ακτίστου με το κτιστό και μάλιστα κάθε ‘ταύτισιν παραστάσεων’ του ακτίστου με νοήματα και ρήματα της ανθρωπίνης σκέψεως, που είναι το θεμέλιο της λατρείας των ειδώλων».1 Και συνεχίζει: «Οι πατριάρχαι και οι προφήται της Παλαιάς Διαθήκης, οι απόστολοι και οι προφήται της Καινής Διαθήκης και οι διάδοχοί των γνωρίζουν καλώς την νόσον της θρησκείας και τον ιατρόν που θεραπεύει, δηλαδή τον Κύριον, (Γιαχβέ) της δόξης. Αυτός είναι ο ιατρός των ψυχών και των σωμάτων ημών. Εθεράπευσε την νόσον αυτήν, [της θρησκείας], στους φίλους και πιστούς του προ της ενσαρκώσεως του και συνεχίζει και ως Θεάνθρωπος να την θεραπεύει.  Η εν λόγω  νόσος συνίσταται εις το ότι υπάρχει βραχυκύκλωμα μεταξύ του πνεύματος εν τη καρδία του ανθρώπου, (δηλαδή της κατά τους πατέρας νοεράς ενεργείας), και του εγκεφάλου. Εις την φυσιολογικήν της κατάστασιν η νοερά ενέργεια κινείται κυκλικώς ωσάν στρόφαλος  προσευχομένη εντός της καρδίας. Εις την νοσούσαν κατάστασίν της η νοερά ενέργεια δεν στροφαλίζεται κυκλικώς, αλλά ξεδιπλωμένη και ριζωμένη εις την καρδίαν κολάει στον εγκέφαλον και δημιουργεί βραχυκύκλωμα μεταξύ εγκεφάλου και καρδίας. Έτσι τα νοήματα του εγκεφάλου, που είναι όλα από το περιβάλλον, γίνονται νοήματα της νοεράς ενεργείας, ριζωμένη πάντα στην καρδίαν. Έτσι ο πάσχων γίνεται δούλος του περιβάλλοντος του . Ως εκ τούτου συγχέει ορισμένα προερχόμενα εκ του περιβάλλοντος του νοήματα με τον θεόν, η τους θεούς του…Εις την θεραπευτικήν παράδοσιν της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης χρησιμοποιούνται κατάλληλα νοήματα και ρήματα ως μέσα κατά την διάρκειαν της καθάρσεως  και του φωτισμού της καρδίας και τα οποία καταργούνται κατά την διάρκειαν του δοξασμού, όταν αποκαλύπτεται εν τω  σώματι του Χριστού η πληρούσα τα κτιστά πάντα απερίγραπτος και ακατάληπτος και άκτιστος δόξα του Θεού… Από τον δοξασμόν του ο πάσχων διαπιστώνει ότι ουδεμία ομοιότης υπάρχει μεταξύ κτιστού και ακτίστου και ότι ‘Θεόν φράσαι αδύνατον και νοήσαι αδυνατότερον’».2 Ο άγιος Μάξιμος ο ομολογητής συμπληρώνει ότι ο άνθρωπος «εικότως οία του νοητού κάλους ήδη της θείας ωραιότητος διαμαρτήσας, την φαινομένην κτίσιν εις Θεόν παρεγνώρισεν δια την αυτής προς σύστασιν σώματος χρείαν θεοποιήσας. Και το σώμα το ίδιον οικείως έχον κατά φύσιν προς την νομισθείσαν είναι θεόν κτίσιν, κατά το εικός ηγάπησε, κατά πάσαν σπουδήν, δια της περί μόνον το σώμα φροντίδος και επιμελείας, λατρεύων τη κτίσει παρά τον κτίσαντα».3 Tέλος ο απόστολος Παύλος επιβεβαιώνοντας όλα τα παρά πάνω επισημαίνει ότι «γνόντες τον Θεόν ουχ ως Θεόν εδόξασαν η ευχαρίστησαν, αλλ’ ἐματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών, και εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία• φάσκοντες είναι σοφοί εμωράνθησαν, και ήλλαξαν την δόξαν του αφθάρτου Θεού εν ομοιώματι εικόνος φθαρτού ανθρώπου και πετεινών και τετραπόδων και ερπετών», (Ρωμ.1,21-23). 

Δεν είναι τυχαίο το ότι οι θρησκείες του προχριστιανικού και του εξωχριστιανικού παρελθόντος, αλλά και του παρόντος, υπήρξαν και συνεχίζουν να είναι, η αγιάτρευτη πληγή της ανθρωπότητας, η πηγή της δεισιδαιμονίας, του σκοταδισμού, της ανηθικότητας, της βίας, του πολέμου, των γενοκτονιών, της καταπίεσης, της εκμετάλλευσης και κάθε μορφής κακού. Και τούτο διότι ο αντίδικος διάβολος άρπαξε την δημιουργηθείσα ανάγκη της θρησκευτικότητας και την έθεσε στη δική του σκοπιμότητα, να λατρεύεται ως θεός μέσω των ψευδοθεών των θρησκειών του κόσμου. Στην εποχή μας, όπου κυριαρχεί οι οικουμενιστικός οίστρος, προβάλλονται δυστυχώς οι θρησκείες του κόσμου «ως αξίες» και επιχειρείται να παραβλεφθούν όλα τα αρνητικά τους στοιχεία. Και ακόμη περισσότερο: Επιδιώκεται να έρθουν οι θρησκείες «κοντά», για να υπάρξει δήθεν «ειρήνη» και «καταλλαγή» και το χειρότερο, να υπάρξει «εμπλουτισμός» των επί μέρους θρησκειών από τον «πλούτο» των άλλων θρησκειών, που σημαίνει ότι έτσι ετοιμάζεται η σχεδιαζόμενη Πανθρησκεία! Μάλιστα μεταξύ των θρησκειών ενέταξαν και την Ορθόδοξη Εκκλησία και αποφάνθηκαν, ότι και εμείς οι Ορθόδοξοι πιστεύουμε στον ίδιο Θεό, με τους Μουσουλμάνους και τους Εβραίους! Κύριο «εργαλείο» προς αυτή την κατεύθυνση είναι, οι χωρίς όρια και προϋποθέσεις, Διαθρησκειακοί Διάλογοι.

Αφορμή για την παρούσα ανακοίνωσή μας πήραμε από πρόσφατο δημοσίευμα στην εφημερίδα «Εφημερίδα των Συντακτών» (φ. 4-2-2018), του κ. Αποστόλου Λυκεσά, με τίτλο: «Στις θρησκείες της Ανατολής βρήκαν τη μέθοδο να αγαπάς τον άνθρωπο». Στο άρθρο γίνεται προβολή των προσώπων και του έργου δύο θεολόγων καθηγητών του ΑΠΘ, του κ. Γρηγόρη Ζιάκα, ομότιμου καθηγητού και της κόρης του κ. Αγγελικής Ζιάκα, αναπληρώτριας καθηγήτριας. Μελετήσαμε με προσοχή τις δηλώσεις των ειρημένων καθηγητών και μείναμε έκπληκτοι, διότι δεν περιμέναμε τέτοιου είδους δηλώσεις από ορθοδόξους καθηγητές της Θεολογίας.Παρά κάτω σχολιάζουμε μερικές εξ’ αυτών. 

Γράφει ο κ. Ζιάκας: «Εντρυφώντας στις ανατολικές θρησκείες έμαθα τον τρόπο να προσεγγίζει κάποιος αντιλήψεις και προσδοκίες άλλων λαών, κυρίως βρήκα τη μέθοδο να αγαπά κανείς τον άνθρωπο»! 

Αλλά, που αλλού μπορεί να βρει κανείς «τη μέθοδο να αγαπά τον άνθρωπο», παρά μόνον εν τω  Χριστώ, δια του Χριστού και εν τη Εκκλησία, αφού ο Χριστός είναι κατά την διδασκαλία της Εκκλησίας μας η ενυπόστατη, η σαρκωμένη αγάπη, Εκείνος ο οποίος συνόψισε όλο το περιεχόμενο της Καινής του Διαθήκης στην εντολή της αγάπης προς τον πλησίον; «Εντολήν καινήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους, καθώς ηγάπησα υμάς ίνα και υμείς αγαπάτε αλλήλους», (Ιω.13,34). Είναι αδύνατο λοιπόν σύμφωνα με την διδασκαλία, αλλά και την εμπειρία της Εκκλησίας μας, να βρει κανείς «τη μέθοδο να αγαπά τον άνθρωπο» πραγματικά, έξω από τον Χριστό και την Εκκλησία και μέσα στα άλλα θρησκεύματα.

Είναι φανερό ότι ο κ. καθηγητής, περιπλανώμενος μέσα στις θρησκείες του κόσμου, έψαξε να βρει την αληθινή αγάπη προς τον πλησίον εκεί που δεν υπάρχει. Και αυτό, που νόμισε ότι βρήκε, φυσικά δεν είναι η εν Χριστώ αληθινή προς τον πλησίον αγάπη. Δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια καρικατούρα, ένα φάσμα κίβδηλης και ψεύτικης αγάπης. Διότι, πως είναι δυνατόν να βρει κανείς αληθινή αγάπη στον απόκοσμο και ατομοκεντρικό Ινδουισμό, στον εχθρό της ζωής Βουδισμό, στους Σιχ, οι οποίοι έχουν κάνει συχνά φρικτά μαζικά εγκλήματα μέσα στους ναούς τους, στο Ισλάμ και το «ιερό» του βιβλίο, το Κοράνιο, το οποίο είναι γεμάτο από μίσος και εκδικητικότητα για τους «απίστους», και εξωθεί τους πιστούς του να έχουν διαπράξει και να διαπράττουν εκατομμύρια ειδεχθή εγκλήματα, στους 13 αιώνες της ιστορίας του; 

Παρά κάτω γράφει: «Όταν είχα ξεκινήσει να ασχολούμαι με τις ανατολικές θρησκείες σε επίπεδο μελέτης, μου λέγανε “τι τα θες κι ασχολείσαι μ’ αυτά;”, αλλά όταν τέλειωσα τη μελέτη μου για το Ισλάμ, ο επικεφαλής καθηγητής μου είπε πως “κάθε ύμνος ηττάται” μπροστά στη δουλειά που είχα κάνει. Εγώ, ερευνώντας και μαθαίνοντας, βρήκα τον έρωτα της ψυχής του ανθρώπου για το Κάτι Άλλο, το πέρα από τις πεζότητες». Είναι δυνατόν ο έρωτας της ψυχής ενός ορθόδοξου Χριστιανού και πολύ περισσότερο ενός καθηγητού, να είναι το «Κάτι Άλλο», και όχι ο Χριστός, ο επουράνιος Νυμφίος της Εκκλησίας; Με τον τρόπο που εκφράζεται δηλώνει σαφέστατα ότι   δε μπόρεσε να βρει «τον έρωτα της ψυχής του» στο Νυμφίο της Εκκλησίας, στο Χριστό, αλλά στο «Κάτι Άλλο» των ανατολικών θρησκευμάτων! Η ορθόδοξη θεολογία, την οποία σπούδασε και υπηρέτησε, μάλλον, θα είναι κατ’ αυτόν, «πεζότητα» και ελάσσονος σημασίας, μπροστά στο «Κάτι Άλλο», που υπάρχει μόνο στα ανατολικά θρησκεύματα.

Παρά κάτω γράφει: «Στα 82 χρόνια του σήμερα συμπεραίνει για την επιστήμη του πως όσο κι αν ακουστεί περίεργο, παρότι η αναζήτηση του θείου έχει μεταφυσικό χαρακτήρα, η επιστήμη μου υπηρετεί τον ορθό λόγο»! Χαρακτήρα μεταφυσικής αναζήτησης του θείου έχουν οι θρησκείες του κόσμου, που εκφράζουν την απέλπιδα και αγωνιώδη προσπάθεια του ανθρώπου, να βρει τον Θεό και να επιτύχει τη λύτρωσή του, όπως και ο αιρετικός δυτικός χριστιανισμός του σχολαστικισμού. Για μας τους ορθοδόξους δεν τίθεται θέμα αναζήτησης του Θεού, διότι ο Θεός είναι Εκείνος ο Οποίος ήλθε «ζητήσαι και σώσαι το απολωλός» (Λουκ.19,10) και είναι μαζί μας «πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος» (Ματθ.28,20). Ισχυρίζεται επίσης ότι «η επιστήμη μου υπηρετεί τον ορθό λόγο». Η έρευνα των θρησκειών του κόσμου ασφαλώς και έχει επιστημονικό χαρακτήρα, διότι οι θρησκείες ως ανθρώπινα κατασκευάσματα μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο επιστημονικής έρευνας και μπορούν να προσεγγιστούν με τον ορθό λόγο. Αν λοιπόν με τη λέξη «επιστήμη» εννοεί το μάθημα της Θρησκειολογίας έχει καλώς. Αν όμως εννοεί την Ορθόδοξη Θεολογία, τότε δεν πρέπει να ξεχνά ότι η αυθεντική Ορθόδοξη Θεολογία είναι αποκάλυψη Θεού στους αξίους, στους διαβεβηκότας δια πράξεως και θεωρίας και δεν έχει καμία σχέση με την επιστημονική έρευνα και τον ορθό λόγο.

Στη συνέχεια γράφει: «Μέχρι σήμερα προσπάθησα να δω τα πνευματικά αγαθά των ανθρώπων. Ασχολήθηκα με τις διαχρονικές αξίες της ανθρωπότητας. Έτσι αγαπά κανείς»! Ανάλωσε την ζωή του ο κ. καθηγητής για να βρει «τα πνευματικά αγαθά των ανθρώπων», (προφανώς μελετώντας τις θρησκείες του κόσμου), αλλά δεν μπορεί τελικά να μας βεβαιώσει, αν τα βρήκε και ποια είναι αυτά. Δεν φαίνεται να είναι σε θέση να μας εξηγήσει από που πηγάζουν αυτά τα πνευματικά αγαθά. Αδυνατεί να μας  βεβαιώσει ότι το πρώτο πνευματικό αγαθό, η πρώτη και ανεκτίμητη πνευματική δωρεά του Θεού στην ανθρωπότητα είναι ο Χριστός και το απολυτρωτικό του έργο. Κατ’ επέκταση κάθε άλλη πνευματική δωρεά πηγάζει από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, αυτό δηλαδή που ομολογούμε κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας: «Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν εστι καταβαίνων εξ’ ου του Πατρός των φώτων». Δεν φαίνεται επίσης να είναι σε θέση να μας εξηγήσει, από που πηγάζουν οι «διαχρονικές αξίες της ανθρωπότητας». Από που πηγάζει δηλαδή η ελευθερία, η αγάπη, η δικαιοσύνη, η ισότης μεταξύ των ανθρώπων, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κλπ. Αν ανοίξει κανείς το ευαγγέλιο, πολύ εύκολα θα διαπιστώσει ότι όλες οι παρά πάνω διαχρονικές αξίες ενσαρκώνονται στο πρόσωπο του Χριστού. Και μόνον μέσα στην Εκκλησία και με τη δύναμη του αναστάντος Χριστού είναι σε θέση το κάθε πιστό μέλος της να κάνει βίωμα και πράξη στη ζωή του τις παρά πάνω διαχρονικές αξίες. 

Η κόρη του, κα Αγγελική Ζιάκα, αναφέρθηκε στην «παρεξηγημένη» ισλαμική θρησκεία. Γράφει: «είναι σπουδαίο που τα ανοίγματα αυτά [προς τις άλλες θρησκείες], τα έχουν κάνει θεολογικές σχολές (άνοιγμα από το 1960) σε θρησκείες, άρα και κουλτούρες, καθώς κάθε μέρα που περνά διαπιστώνουμε ότι το πεδίο είναι τεράστιο, αφού ‘δεν υπάρχει ενιαία αντίληψη του Ισλάμ ακόμη και στον μουσουλμανικό κόσμο, όχι μόνο θρησκευτικά, αλλά και πολιτιστικά και πολιτικά’»! Θεωρεί σπουδαίο η κ. Ζιάκα και μεγάλο επίτευγμα, το γεγονός ότι στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ έχει εισαχθεί πρόσφατα Εισαγωγική Κατεύθυνση Μουσουλμανικών Σπουδών, στην οποία μάλιστα είναι και επιστημονικά υπεύθυνη. Καυχάται μ’ άλλα λόγια, διότι «αξιώνεται» να διδάσκει το Ισλάμ, που υβρίζει τον Χριστό ως κτίσμα και τον ορίζει ως προφήτη, κατώτερο του Μωάμεθ, και τα διδάγματα του Κορανίου, που είναι γεμάτα από ύβρεις και βλασφημίες κατά της πίστεώς μας, τα οποία οι άγιοι Πατέρες και ιδιαίτερα ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, χαρακτηρίζουν ως «γέλωτος άξια». 

Σχετικά με το θέμα αυτό πολύ σοφά παρατηρεί σύγχρονος ομολογητής κληρικός ότι: «Η επιχειρούμενη ενσωμάτωση του Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών αποτελεί: «άμικτο μίξη», ανόσια παρεμβολή, ανίερη σύζευξη, …καταιγίδα στην ορθόδοξη θεολογία και εκκλησιαστική μας ενότητα, απαράδεκτη, διεθνώς, πανεπιστημιακή πράξη, εμπέδωση των ξενοκίνητων και επίβουλων διαθρησκειακών συναντήσεων, προοίμιο της νεοεποχίτικης πανθρησκείας. Ποιά σύνδεση μπορεί να υπάρξει μεταξύ της ακτίστου χάριτος και της ψευδοπροφητικής ιδεοληψίας του Κορανίου; της εν Αγίω Πνεύματι εμπειρικής θεολογίας των αγίων μας και των εκφυλισμένων θρησκευτικών διατάξεων της Σαρίας; Πως είναι δυνατόν να συνυπάρξουν η αλήθεια με το ψέμα, η αγάπη με το μίσος, το φως με το σκοτάδι; Με ποιά λογική μπορεί να συνδυαστούν ο ιερός πόλεμος (τζιχάντ) που κηρύσσει το Κοράνιο εναντίον κάθε αντιθέτου πίστεως προς το Ισλάμ, με την ειρήνη και την αγάπη που διδάσκει το ιερό Ευαγγέλιο του Χριστού και της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας; Με ποιά λογική μπορεί να συνδυαστούν η ορθόδοξη θεολογία της θεώσεως …με τους φανταστικούς παραδείσους και τις επαγγελίες ηδονικών απολαύσεων και γευστικών εδεσμάτων που υπόσχεται το Κοράνιο;». 

Περαίνοντας εκφράζουμε τη λύπη μας και την απογοήτευσή μας για την κατάπτωση της σύγχρονης  ακαδημαϊκής Ορθοδόξου διδασκαλίας, η οποία απομακρύνθηκε παρασάγγας από την αγιοπατερική Παράδοση. Τα λεγόμενα και πραττόμενα από τους σύγχρονους ακαδημαϊκούς (και όχι μόνο) θεολόγους είναι αρεστά από τους έχοντες κοσμικό φρόνημα και τις επιδιώξεις της παγκοσμιοποίησης, η οποία έρχεται, ως οδοστρωτήρας μεγατόνων, για να συνθλίψει την μόνη σώζουσα ορθόδοξη πίστη της Εκκλησίας μας. Ο πιστός λαός μας μπορεί να μην γνωρίζει θεολογία, έχει όμως την εμπειρική σχέση με την Εκκλησία μας, η οποία του δίνει τη δυνατότητα να ξεχωρίζει το γνήσιο από το νόθο.Είμαστε σίγουροι λοιπόν ότι οι περισσότεροι από όσους διάβασαν τις δηλώσεις τους κατάλαβαν ότι αυτές δεν εκφράζουν την ορθόδοξη αυτοσυνειδησία του πιστού λαού!   

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

https://kaini-ktisis.blogspot.gr

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΝΙΤΣΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ: ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΨΕΥΤΙΚΩΝ ΘΕΩΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

«Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι ;»

Κήρυγμα Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς και Κονίτσης κ. Ἀνδρέου  τὴν Κυριακὴν τῆς Ὀρθοδοξίας

(Ἱ. Ναὸς Ἁγ. Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ Κονίτσης , 25.2.2018)

Ὅπως μᾶς ἀφηγεῖται ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος (Κεφ. ΙΣΤ΄, 13 καὶ ἑξῆς), ὁ Κύριος βρέθηκε στὰ μέρη Καισαρείας τῆς Φιλίππου.   Ἡ Καισάρεια ἦταν μία πόλις, τὴν ὁποία εἶχε δημιουργήσει ὁ τετράρχης Φίλιππος πρὸς τιμὴν τοῦ Τιβερίου Καίσαρος. Ἐκεῖ, λοιπόν, ποὺ ἦσαν ὁ Χριστὸς μὲ τοὺς Ἀποστόλους, γυρίζει ξαφνικά, καὶ τοὺς θέτει τὸ ἑξῆς ἐρώτημα : «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι;»

Τί λένε γιὰ μένα οἱ ἄνθρωποι; Τί γνώμη ἔχουν; Μετὰ τὸν αἰφνιδιασμὸ ποὺ ὑπέστησαν οἱ Ἀπόστολοι, εἶπαν : - Ἄλλοι λένε ὅτι εἶσαι ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ἄλλοι ὅτι εἶσαι ὁ Ἠσαΐας, ὁ Ἱερεμίας καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς παλιοὺς προφῆτες ποὺ ἀναστήθηκαν. Δεύτερο ἐρώτημα ὑποβάλλει ὁ Κύριος : «Ὑμεῖς δὲ τίνα μὲ λέγετε εἶναι ;» Καλὰ τὶ λένε οἱ ἄλλοι. Ἐσεῖς τί λέτε γιὰ μένα. Τὶ γνώμη ἔχετε γιὰ μένα ; Δὲν ἤξεραν ν’ ἀπαντήσουν οἱ Ἀπόστολοι. Καὶ ὁ Πέτρος, ποὺ ἦταν αὐθόρμητος καὶ ὁρμητικὸς τύπος, ἀπήντησε ὅτι «Ἐσὺ εἶσαι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, τοῦ ζῶντος», εἶσαι δηλ. ζωντανὸς καὶ ὄχι νεκρός, ὅπως τὰ εἴδωλα.

Αὐτὸ τὸ ἐρώτημα, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι», ὁ Χριστὸς τὸ ὑποβάλλει σὲ ὅλες τὶς γενεὲς τῶν ἀνθρώπων. Καὶ ἐπειδὴ οἱ αἱρετικοὶ προσπαθοῦσαν νὰ διαστρέψουν τὴν ἀλήθεια τῶν λόγων του, γι’ αὐτὸ συνεκλήθησαν οἱ ἑπτὰ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι, στὶς ὁποῖες τὸ ἴδιο ἐρώτημα ἐπαναλαμβάνετο. «Τὶ γνώμη ἔχουν γιὰ μένα οἱ ἄνθρωποι». Καὶ ἀπαντοῦσαν οἱ Ἱεράρχαι ποὺ συγκροτοῦσαν τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους, ὅτι Ἐσὺ εἶσαι ὁ Ἕνας καὶ Μοναδικός. Εἶσαι τὸ δεύτερο πρόσωπο τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ. Εἶσαι ὁ τέλειος Θεὸς καὶ ὁ τέλειος ἄνθρωπος. Εἶσαι ὁ Σωτῆρας τοῦ κόσμου.

Ἔτσι, λοιπόν, οἱ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι μὲ τὸν φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πέτυχαν νὰ ὁλοκληρώσουν τὴν δογματικὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία μᾶς ἔχει παραδοθεῖ, ἀκέραια, ἀλώβητη μέχρι σήμερα. Καὶ αὐτὴ τὴν ἀλήθεια τὴν κρατάει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Ἀλλὰ ὁ σατανᾶς, ὅμως, δὲν ἔχει παύσει, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, νὰ διαστρέφει τὰ πράγματα. Τώρα, τοὺς τελευταίους καιρούς, ἔχει βρεῖ μιὰ ἄλλη μέθοδο : «Νὰ κρατᾶτε», λέει, «αὐτὰ ποὺ πιστεύετε. Μὴν τὰ ἀλλάζετε. Ἀλλὰ νὰ δείχνετε ἀγάπη καὶ κατανόηση καὶ πρὸς τὶς ἄλλες θρησκεῖες, οἱ ὁποῖες... μᾶς ὁδηγοῦν στὸν ἴδιο Θεό». Καὶ γιὰ νὰ ὡραιοποιήσουν τὰ πράγματα παρουσιάζουν μὲν τὸν Κύριο σὰν ἕνα μεγάλο ἡγέτη, ἀλλὰ χωρὶς νὰ διαφέρει ἀπὸ τὸν Μωάμεθ, τὸν Κουμφούκιο, τὸν Κρῖσνα, καὶ ὅλους αὐτοὺς τοὺς ψεύτικους θεούς, ποὺ ἀκοῦμε συχνὰ τὰ ὀνόματά τους καὶ τῶν ὁποίων τὰ ὀνόματα, δυστυχῶς, ἔχουν ἀρχίσει νὰ μπαίνουν καὶ στὰ βιβλία τῶν Σχολείων. Καὶ ἔχουμε διαμαρτυρίες πολλῶν συλλόγων γονέων, οἱ ὁποῖοι ἐπέστρεψαν τὰ ἀπαράδεκτα αὐτὰ βιβλία πίσω στὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας.

«Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι ;» Ἀλλὰ θὰ πεῖ κανεὶς δὲν θὰ τοὺς ἀγαπᾶμε τοὺς ἄλλους, ποὺ ἔχουν μιὰ διαφορετικὴ θρησκεία, ἕνα ἄλλο πίστευμα ; Βεβαίως θὰ τοὺς ἀγαπᾶμε. Ἀλλοίμονο. Χριστιανὸς ποὺ δὲν ἀγαπάει δὲν εἶναι ἀληθινὸς χριστιανός. Κοιτᾶξτε, ὅμως. Ἄλλο νὰ ἀγαπᾶμε τοὺς ἀνθρώπους σὰν ἄτομα, καὶ ἄλλο νὰ ἀγαπᾶμε τὴν θρησκεία τους. Διότι τὸ νὰ ἀγαπᾶμε τὶς ἄλλες θρησκεῖες βαδίζουμε ὁλοταχῶς στὴνπαγκοσμιοποίηση τῶν Θρησκειῶν. Καὶ ἐπιτρέψτε μου, μιὰ λαϊκὴ ἔκφραση, γίνεται ἕνας «ἀχταρμάς» τῶν Θρησκειῶν, ποὺ κανεὶς δὲν ξέρει τί ἀκριβῶς πιστεύει.

Γι’ αὐτὸ νὰ εὐχαριστοῦμε τὸν Ἅγιο Θεό, ὁ ὁποῖος μᾶς ἔκανε μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καὶ μᾶς παρέδωσε τὴν ἀλήθεια, ὅπως τὴν δίδαξε ὁ Χριστός, χωρὶς νὰ προστεθεῖ οὔτε ἕνα γιῶτα, οὔτε ἕνα κόμμα. Καὶ αὐτὴν τὴν πίστη νὰ τὴν κρατᾶμε ἀλώβητη γιὰ νὰ τὴν παραδώσουμε  στὶς ἑπόμενες γενεές, ποὺ ἔρχονται καὶ θὰ συνεχίσουν νὰ ἔρχονται.       

Μόνον νὰ προσέξουμε τοῦτο, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί. Πολλὲς φορὲς ἴσως, κάποιοι, δὲν μποροῦν νὰ διακρίνουν ποιὰ εἶναι ἡ ἀλήθεια, ποιὰ εἶναι ἡ ἀληθινὴ θρησκεία. Ξέρετε γιατί ; Ὄχι ὅτι δὲν ὑπάρχουν ἐπιχειρήματα, ὑπάρχουν. Ἀλλὰ ὑπάρχει ἡ ἁμαρτία, ἡ ὁποία, βάζει ἕνα πέπλο σκοτεινὸ μπροστὰ στὰ μάτια τῆς ψυχῆς, καὶ οἱ ἄνθρωποι δὲν μποροῦν νὰ δοῦν ποιά εἶναι ἡ ἀλήθεια. Καὶ γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει καθιερώσει σήμερα, τὴν Α΄Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν, νὰ τελεῖται καὶ ἡ ἀκολουθία τῆς λιτανεύσεως τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων, ὥστε νὰ πάρουμε τὴ δύναμη καὶ τὴν χάρη τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος εἶναι ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτό, λοιπόν, νὰ προσέξουμε, ἀδελφοί μου, τὴν ἁμαρτία νὰ προσέξουμε. Αὐτὴ μᾶς ὁδηγεῖ σὲ πλανεμένους δρόμους. Ἐὰν φύγει αὐτὴ ἀπὸ τὴ μέση, ὅλα εἶναι φωτεινὰ καὶ ὅλα μποροῦμε νὰ τὰ καταλαβαίνουμε.

Σήμερα, λοιπόν, στὸν θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας, ἄς εὐχαριστήσουμε, ἐπαναλαμβάνω γιὰ ἄλλη μιὰ φορά, καὶ ἄς δοξάσουμε τὸν Ἰησοῦ Χριστό, στὸν Ὁποῖο ὅλοι μας μὲ ἕνα στόμα νὰ ποῦμε :  Ἐσὺ Εἶσαι ὁ Ἦν, ὁ Ὦν καὶ ὁ Ἐρχόμενος, Εἶς Ἅγιος, Εἶς Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός, τοῦ ὁποίου ἡ Χάρις καὶ τὸ ἔλεος, εἴθε νὰ εἶναι μὲ ὅλους μας, Ἀμήν.

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΚΥΡΙΕ, ΩΣ ΟΙΔΑΣ ΚΑΙ ΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

ΟΣΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ: Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΕΚΕΤΑΙ ΣΑΝ ΑΕΤΟΣ ΣΤΑ ΥΨΗ!

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης: Ο πνευματικός άνθρωπος στέκεται σαν αετός στα ύψη και με την ψυχή του αισθάνεται τον Θεό και βλέπει όλον τον κόσμο, έστω και αν προσεύχεται στο σκοτάδι της νύχτας.

ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: Ο ΜΗ ΛΕΓΩΝ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Ὁ μή λέγων τήν Θείαν ἀλήθειαν ὑπεύθυνος ἐστι τοῦ αἵματος τουτέστι τῆς σφαγῆς τῶν ψυχῶν τῶν πλανωμένων.

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ!

ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΩΡΟΙ

 

ΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΗ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ!

Α' ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ

ΑΓΙΟΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Άγιος Πολύκαρπος, Επίσκοπος Σμύρνης 

Ο Άγιος Πολύκαρπος γεννήθηκε περί το 80 μ.Χ. από ευσεβείς και φιλόθεους γονείς, τον Παγκράτιο και τη Θεοδώρα, που είχαν εγκλειστεί στη φυλακή για την πίστη του Χριστού, και βαπτίσθηκε Χριστιανός σε νεαρή ηλικία. Υπήρξε μαζί με τον Άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο μαθητής του Ευαγγελιστή Ιωάννη. Λίγο πριν αναχωρήσει από τον πρόσκαιρο αυτό βίο ο Άγιος Βουκόλος, Επίσκοπος Σμύρνης, χειροτόνησε μετά των Αγίων Αποστόλων, ως διάδοχό του, τον Άγιο Πολύκαρπο και μετά κοιμήθηκε με ειρήνη.

Ο Άγιος παρακολούθησε με αγωνία και προσευχή τη σύλληψη του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου, Επισκόπου Αντιοχείας και τα μαρτύρια αυτού. Η αγάπη του προς τον θεοφόρο Πατέρα μαρτυρείται και από την Επιστολή την οποία έγραψε προς τους Φιλιππησίους. Σε αυτή την επιστολή τους συγχαίρει για την φιλοξενία, την οποία παρείχαν στον Άγιο Ιγνάτιο, όταν αυτός διήλθε από την πόλη τους. Το κείμενο αυτό του Αγίου Πολυκάρπου διακρίνεται για τον αποστολικό, θεολογικό και ποιμαντικό χαρακτήρα του.

Ο Άγιος Πολύκαρπος, διακρινόταν για την σωφροσύνη, τη θεολογική κατάρτιση και την αφοσίωση στη διδασκαλία του Ευαγγελίου, καθώς μιλούσε πάντα σύμφωνα με τις Γραφές. Ήταν ο γνησιότατος εκπρόσωπος της αποστολικής διδασκαλίας σε όλες τις Εκκλησίες της Ασίας. Ο Άγιος Ειρηναίος παρέχει την πληροφορία ότι ο Άγιος Πολύκαρπος μετέστρεψε πολλούς από τις αιρέσεις του Βαλεντίνου και του Μαρκίωνος στην Εκκλησία του Θεού. Διηγείται μάλιστα και ένα επεισόδιο αναφερόμενο στη στάση του Αγίου Πολυκάρπου έναντι του Μαρκίωνος. Όταν ο αιρεσιάρχης αυτός τον πλησίασε κάποτε και του απηύθυνε την παράκληση: «ἐπεγίνωσκε ἠμᾶς», δηλαδή αναγνώρισέ μας, ο Άγιος απάντησε: «ἐπιγινώσκω, ἐπιγινώσκω σὲ τὸν πρωτότοκον τοῦ Σατανᾶ».

Ένα άλλο επεισόδιο ανάγεται στη γεροντική ηλικία του Αγίου Πολυκάρπου. Όπως είναι γνωστό, οι Εκκλησίες της Μικράς Ασίας εόρταζαν το Πάσχα στις 14 του μηνός Νισσάν, σε οποιαδήποτε ημέρα και αν τύχαινε αυτό. Αντίθετα οι άλλες Εκκλησίες δεν εόρταζαν καθόλου το Πάσχα, αλλά αρκούνταν στον εβδομαδιαίο κατά Κυριακή εορτασμό της Αναστάσεως, τονίζοντας ασφαλώς περισσότερο τον εορτασμό της πρώτης Κυριακής μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας. Επειδή λόγω της διαφοράς αυτής η Εκκλησία της Ρώμης τηρούσε αυστηρή στάση έναντι των Μικρασιατών, ο Άγιος Πολύκαρπος αναγκάσθηκε να μεταβεί στη Ρώμη, για να διευθετήσει το ζήτημα και άλλα δευτερεύοντα θέματα, με τον Επίσκοπο Ρώμης Ανίκητο.

Μετά την επιστροφή του από την Ρώμη, υπέργηρος πλέον, συνέχισε την αποστολική δράση του με τόση επιτυχία, ώστε προκάλεσε την οργή των ειδωλολατρών. Αυτή η προδιάθεση ήταν φυσικό να προκαλέσει το μαρτύριό του, που ακολούθησε την εξής πορεία. Ο Κόιντος, ζηλωτής Χριστιανός, ο οποίος ήλθε στη Σμύρνη από τη Φρυγία, παρακίνησε ομάδα Φιλαδελφέων Χριστιανών να προσέλθουν στον ανθύπατο Στάτιο Κοδράτο, για να δηλώσουν σε αυτόν την ιδιότητά τους και την πίστη τους στον Χριστό, πράγμα το οποίο φυσικά προοιώνιζε θάνατο. Τελικά μαρτύρησαν όλοι, εκτός από τον Κόιντο, ο οποίος δειλιάσας την τελευταία στιγμή, θυσίασε στα είδωλα. Ο όχλος, αν και θαύμασε την γενναιότητα των Μαρτύρων, απαιτούσε να εκτελεσθούν οι «άθεοι» και να αναζητηθεί ο Άγιος Πολύκαρπος, ο οποίος πιεζόμενος από τους Χριστιανούς είχε αναχωρήσει σε κάποιο αγρόκτημα. Τελικά ο Άγιος συνελήφθη το έτος 167 μ.Χ. και οδηγήθηκε ενώπιον του ανθυπάτου.

Ο γηραιός Επίσκοπος δεν ταράχθηκε. Το πρόσωπό του ήταν γαλήνιο και λαμπερό. Ο αστυνόμος Ηρώδης και ο πατέρας του Νικήτας προσπάθησαν να πείσουν τον Άγιο να αρνηθεί τον Χριστό. Ο Άγιος όμως, με πνευματική ανδρεία απάντησε ότι υπηρετεί τον Χριστό επί 86 έτη χωρίς καθόλου να Τον εγκαταλείψει. Πως μπορούσε λοιπόν τώρα να Τον βλασφημήσει και να Τον αρνηθεί; Ο ανθύπατος τότε διέταξε να τον ρίξουν στην φωτιά. Ο Γέρων Πολύκαρπος αποδύθηκε μόνος τα ιμάτιά του και περίμενε προσευχόμενος λέγοντας: «Κύριε, ὁ Θεὸς ὁ Παντοκράτωρ, ὁ τοῦ ἀγαπητοῦ καὶ εὐλογητοῦ παιδός Σου Ἰησοῦ Χριστοῦ Πατήρ, δι’ Οὐ τὴν περὶ Σοῦ ἐπίγνωσιν εἰλήφαμεν, ὁ Θεὸς τῶν ἀγγέλων καὶ δυνάμεων, καὶ πάσης τῆς κτίσεως, καὶ παντὸς τοῦ γένους τῶν δικαίων, οἱ ζώσιν ἐνώπιόν Σου, εὐλογῶ Σε, ὅτι ἠξίωσας μὲ ἧς ἡμέρας καὶ ὥρας ταύτης τοῦ λαβεῖν μὲ μέρος ἐν ἀριθμῷ τῶν μαρτύρων Σου, ἐν τῷ ποτηρίῳ τοῦ Χριστοῦ Σου, εἰς ἀνάστασιν ζωῆς αἰωνίου, ψυχῆς τε καὶ σώματος, ἐν ἀφθαρσίᾳ Πνεύματος Ἁγίου, ἐν οἲς προσδεχθείην ἐνώπιόν Σου σήμερον ἐν θυσίᾳ πίονι καὶ προσδεκτή, καθὼς προητοίμασας καὶ προσεφανέρωσας καὶ ἐπλήρωσας ὁ ἀφευδὴς καὶ ἀληθινὸς Θεός. Διὰ τοῦτο καὶ περὶ πάντων αἰνῶ Σε, εὐλογῶ Σε, δοξάζω Σε, σὺν τῷ αἰωνίῳ καὶ ἐπουρανίω Ἰησοῦ Χριστό....».

Η φωτιά σχημάτισε γύρω από το σώμα του Αγίου Πολυκάρπου καμάρα χωρίς να τον αγγίζει. Τότε στρατιώτης εκτελεστής τελείωσε τον Άγιο Μάρτυρα διά του ξίφους. Έπειτα το Ιερό λείψανο ρίφθηκε στην φωτιά, οι δε πιστοί συνέλεξαν τα ιερά λείψανα αυτού.

Η Σύναξη του Αγίου Πολυκάρπου ετελείτο στη Μεγάλη Εκκλησία. Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας. Η δεξιά του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Παν. Αμπελακιωτίσσης Ναυπάκτου. Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκεται στο Ναό του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 23 Φεβρουαρίου. 

https://www.saint.gr

ΤΑ ΒΛΑΣΦΗΜΑ «ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ» ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ… ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΑΣ ΜΑΣ ΕΙΣ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Τα βλάσφημα «τραγούδια» εξαπατούν… τους μαθητάς μας 

εις το μάθημα των Θρησκευτικών

Γράφει ο Πρόεδρος Νικόλαος Ζαχαριάδης, 

Καθηγητής Θεολόγος – Συγγραφεύς

ΑΝΤΙΔΡΑΣΙΣ Του Παραρτήματος της Πανελ. Ενώσεως Θεολόγων Ν. Ηλείας

Αγαπητοί αναγνώστες, κάθε φορά που γράφω και εκφράζω προσωπικές μου απόψεις, για τα Θρησκευτικά και άλλα, νιώθω έντονο τον πόνο, γιατί με αυτούς τους φακέλους, εξευτελίζεται η Χριστιανική Ελληνική μας Παράδοση, αφού αυτοί προκαλούν σύγχυση στους μαθητές, με τον ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ. Η Μουσική στους φακέλους είναι μία σκέτη κοροϊδία! Τι παριστάνουν;

Η Μουσική γενικά, υπήρξε, μέσον έκφρασης, αλλά και προώθησης αντιλήψεων και συναισθημάτων. Ερωτώ. Που είναι η Βυζαντινή Μουσική στους νέους φακέλους των Θρησκευτικών; Που είναι τα Δημοτικά μας τραγούδια;

Με αυτά τα τραγουδάκια που παρουσιάζουν, αδυνατεί κάποιος να πιστέψει ότι προορίζονται για τα Θρησκευτικά. Κύριοι -σκεφτήκατε ποτέ– με ποιό σκοπό θα κατανοήσουμε την ανάπτυξη της Χριστιανικής και ΕΘΝΙΚΗΣ συνειδήσεως των Ελληνιπαίδων μας; Με τον μιμητισμό και την ξενομανία, που τείνουν να γίνουν συρμός και διασυρμός, με καταστροφικές συνέπειες για το ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ.

ΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΩΣ ΜΟΥΣΙΚΗ;

1. Έπρεπε να διδάσκεται η Βυζαντινή μας Μουσική στα σχολεία, γιατί όλοι οι μεγάλοι Μουσικοσυνθέτες του κόσμου γνωρίζουν πολύ καλά αυτή (την γλώσσα) που λέγεται Βυζαντινή Μουσική. Η Μουσική αυτή έφτασε σε εμάς, από τους αρχαίους θεωρητικούς της προχριστιανικής Ελλάδας και αναπτύχθηκε σε περίτεχνη επιστήμη, από τους μελωδούς και Πατέρες της Χριστιανικής μας πίστεως. Στα 400 χρόνια της μαύρης τουρκικής σκλαβιάς, η Βυζαντινή μας Μουσική, υπήρξε η παρηγορητική φωνή στη διατήρηση της Ελληνορθόδοξης ταυτότητας του υπόδουλου ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

2. Ένα άλλο σκέλος της μουσικής μας που εκλείπει από τους φακέλους των Θρησκευτικών είναι τα ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΜΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, τα οποία είναι η εθνική μας κληρονομιά, είναι η ψυχή του λαού μας, είναι η ταυτότητά μας. Αυτά τα τραγούδια, σώθηκαν σαν κείμενα, από τον μεγάλο μας λαογράφο Νικόλαο Πολίτη και άξιους συνεχιστές… Σήμερα τα Δημοτικά μας τραγούδια κινδυνεύουν να χάσουν το Ελληνικό ηχόχρωμά τους, από συνθέτες τουρκογύφτικης προέλευσης, από μουσικούς της Δύσεως, που βάλθηκαν να τα εξευρωπαΐσουν. ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΜΕ…

ΒΛΑΣΦΗΜΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Ακούστε και βγάλτε τα συμπεράσματά σας, τι είδους τραγούδια σερβίρονται στους φακέλους των Θρησκευτικών.

1. Μπαγάσας. Στίχοι τραγουδιού: «Ρε μπαγάσα (αναφέρεται στο Θεό) περνάς καλά εκεί πάνω… σαν σε χαζεύω, δε χαμπαριάζεις»! (Τα σχόλια δικά σας).

2. Εν «κατακλείδι» Σιδηρόπουλος: Σκέπασε όλους, τους νεκρούς ψαλμούς. (Η κρίση δική σας).

3. «Ο δικός μου Θεός», Θαλασσινός «Ο δικός μου Θεός, δε μυρίζει λιβάνι, δε φοράει στεφάνι, δε χωράει σε εικόνες! (Η αγανάκτηση όλων μας… είναι δεδομένη… Λυπητερόν! Άξιον κατακρίσεως να κοροϊδεύουν τον Κύριο και Θεό μας) «Βλέπετε – αγρυπνείτε και προσεύχεσθε (Μαρκ. κεφ. 13 στιχ. 33).

4. «Γλυκό σταφύλι», Θαλασσινός: «Κάντο γλυκό σταφύλι, για να σε φιλώ στα χείλη… κέρασέ με όσο θέλεις και μοίρασέ μου το κορμί» Προβληματιστείτε… και αφυπνιστείτε (Τα οψώνια της αμαρτίας θάνατος… Απ. Παύλος, Προς Ρωμαίους κεφ. 6, στιχ. 23).

5. «Καθρέφτης», Δεληβοριάς. (Εν: Μπορούν οι άνθρωποι να εικονίζουν το Θεό;): Αντανακλά αυτά που θέλουν, οι γυναίκες και έτσι τις πείθεις ότι είμαι το άλλο του μισό. Μπροστά τους γδύνονται! Τους λένε γλυκές κουβέντες πίσω από το Τζαμί – εγώ ολομόναχος κοιτάζω… (Το που παραπέμπουν αυτοί οι τελευταίοι στίχοι… αισχρόν εστι και λέγειν (Εφεσίους κεφ. 5, στιχ. 12).

«Ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη έως πότε έσομαι μεθ’ ημών; Έως πότε ανέξομαι υμών;» (Ματθαίος κεφ. 17, στιχ. 17)

Που είναι οι ύμνοι της Εκκλησίας μας;

Άλλα πολλά παρουσιάζονται στους φακέλους των Θρησκευτικών, που μόνον αναγούλα σου προκαλούν! Δυστυχώς εμπαίζουν τα Θεία, τα ιερά και τα όσια της φυλής μας. Αυτά τα αχαρακτήριστα, τι παράδειγμα θα δώσουν στους μαθητές 8 – 14 ετών;

Ερωτώ. Αυτές οι μουσικές επιλογές αρμόζουν για το μάθημα των Θρησκευτικών;

Χρησιμοποιούν αυτοί οι φάκελοι, το όνομα του Θεού επί ματαίω. Μιλάνε για θρησκευτικές εμπειρίες, άλλων θρησκειών, η χριστιανική διδασκαλία, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, πολτοποιείται και εξαφανίζεται… Επίσης τονίζουν όπως κατάλαβα, ότι πρέπει να ψάχνουμε από κοινού την αλήθεια και το νόημα της ζωής, να γίνεται αναθεώρηση ατομικών και κοινών απόψεων… όλα αυτά που παρέθεσα πιο πάνω από Ορθοδόξου Παραδόσεως, πρόκειται να οδηγήσουν τα παιδιά μας στα σχολεία σε δημόσια μύηση στην ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΜΗΔΕΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΑΘΕΪΑ…

Βλέπουμε και συνειδητοποιούμε ότι τη χριστιανική μας διδασκαλία και την πολιτιστική μας κληρονομιά τις ξεπάτωσαν… δεν άφησαν τίποτα όρθιο! «Λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους, τον πολιτισμό τους, τα ήθη και τα έθιμα είναι προορισμένοι να πεθάνουν». Εμείς με αυτό το πρόσχημα, δεν θα πεθάνουμε! Θα υψώσουμε την φωνή μας μέχρι τα πέρατα της Οικουμένης «Χάρις υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός ημών και Κυρίου Ιησού Χριστού» (Β  Κορινθίους κεφ. 1, στιχ. 2).

Κοινοποίηση: Α) Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ηλείας κ. Γερμανό Β) Σε όλα τα παραρτήματα Π.Ε.Θ. Ελλάδας. Τηλ. Επικοινωνίας: 2621 044682 – 6982547160

Ορθόδοξος Τύπος 

ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ «JESUS CHRIST – SUPER STAR»

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ κατάθεσε ἐνώπιον τοῦ Εἰσαγγελέως Πρωτοδικῶν Ἀθηνῶν τήν κάτωθι Μηνυτήριον Ἀναφοράν.

Ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως

ENΩΠΙΟΝ    ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ

Του Σεβ. Μητροπολίτη Πειραιώς κ. κ. Σεραφείμ (κατά κόσμο Χρήστου) Μεντζελόπουλου, κατοίκου Πειραιώς, Ακτή Θεμιστοκλέους αριθ. 198.

ΚΑΤΑ

Παντός υπευθύνου.

*******

Α.        Με την παρούσα θέτω υπόψη Σας τη διάπραξη εγκληματικών πράξεων που πρόσφατα υπέπεσε στην αντίληψή μου, τελεσθείσες και κατ’ εξακολούθηση ακόμα και σήμερα τελούμενες από τους παραγωγούς, ηθοποιούς και εν γένει συντελεστές της θεατρικής παράστασης που έχει ξεκινήσει από τις 9.2.2018 και λαμβάνει χώρα παρουσιαζόμενη στο κοινό καθημερινά, πλην των ημερών Δευτέρα και Τρίτη, στην Αθήνα, στο θέατρο Ακροπόλ, επί της οδού Ιπποκράτους 9-11, φέρει δε η θεατρική παράσταση τον τίτλο «Jesus Christ – Super Star».

Την ύπαρξη της παραπάνω θεατρικής παράστασης πληροφορήθηκα με την από 6.2.2018 επιστολή της κας Κυπραίου Παρασκευής, η οποία μου γνωστοποίησε το πρόγραμμα της παράστασης αυτής, ως και σχετικό έγγραφο υλικό περί της θεματολογίας της. Όπως αναγράφεται στα παραπάνω έγγραφα, η παραπάνω θεατρική παράσταση περιλαμβάνει πράξεις και εκδηλώσεις χλευασμού, φράσεις απρεπείς και προσβλητικές κατά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και γενικά  κατά της επίσημης, συνταγματικά κατοχυρωμένης, θρησκείας της χώρας μας, της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού.

Πιο συγκεκριμένα στην παραπάνω θεατρική παράσταση ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός παρουσιάζεται ως «χίπης», δηλαδή ως μέλος κοινότητας ευρύτατα γνωστής για τη χρήση ναρκωτικών ουσιών και τη χωρίς όρια σεξουαλική συμπεριφορά. Εμφανίζεται ως άνθρωπος αμαρτωλός, ανασφαλής και νάρκισσος.  Επίσης ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός παρουσιάζεται ως έχων ερωτική σχέση με την Αγία Μαρία Μαγδαληνή. Όπως δε αναφέρεται χαρακτηριστικά στο έγγραφο που τέθηκε υπόψη μου κατά τα παραπάνω αναφορικά με την παράσταση (σχετ. 3), η Αγία Μαρία Μαγδαληνή παρουσιάζεται ως γυναίκα ελευθερίων ηθών, να έχει ερωτευθεί τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. 

Β.        Η παραπάνω θεατρική παράσταση είναι προφανές ότι πληροί ως προς τους παραγωγούς, ηθοποιούς και εν γένει συντελεστές αυτής την υποκειμενική και αντικειμενική υπόσταση των εγκλημάτων της κακόβουλης βλασφημίας και της καθύβρισης θρησκευμάτων που τιμωρούνται κατά τα άρθρα 198 και 199 του Ποινικού Κώδικα. Διότι εκδηλώνει δημόσια έλλειψη σεβασμού προς το Θείο και ενέχει χλευασμό, προσβλητική, απρεπή και χυδαία έκφραση κατά του Θείου, ως τέτοιου νοούμενου ό,τι θεωρείται ιερό από την Ανατολική Ορθόδοξη του Χριστού Εκκλησία. Καθυβρίζει δε την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, αφού καθυβρίζει και κακόβουλα χλευάζει τα δόγματα αυτής, τη Θεία μορφή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, την Αγία Μαρία Μαγδαληνή, αλλά και τη Θεία Σταύρωση και Ανάσταση του Θεανθρώπου, τα οποία και διαγράφει ως δήθεν ουδέποτε να έλαβαν χώρα.

           

            Επειδή τα παραπάνω εγκλήματα διώκονται αυτεπαγγέλτως.

            Επειδή υπάρχει ανάγκη όπως ληφθούν επειγόντως μέτρα, προκειμένου να παύσει η παραπάνω θεατρική παράσταση, με την οποία καθυβρίζονται καθημερινά τα Θεία, ώστε να παύσει η συνεχιζόμενη προσβολή.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΖΗΤΩ

            Τις κατά το νόμο δικές Σας ενέργειες για την κατά το νόμο τιμωρία των υπαιτίων.

            Προσάγω δε τα παραπάνω αναφερθέντα έγγραφα, ήτοι:

-         Της από 6.2.2018 επιστολής της κας Παρασκευής Κυπραίου, Κοινωνικής Λειτουργού, κατοίκου Ζωγράφου Αττικής, οδός Αλεξάνδρου Παπάγου αρ. 58 (σχετ. 1) και τα συνοδευτικά έγγραφα αυτής:

-         Έγγραφο περί του προγράμματος των παραστάσεων (σχετ. 2).

-         Έγγραφο περί της υπόθεσης της παράστασης (σχετ. 3).

-         Έγγραφο περί της υπόθεσης της παράστασης με φωτογραφίες (σχετ. 4).

-         Έγγραφο περί της έννοια τους «χίπη», ως μέλους κοινότητας με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς (σχετ. 5).

Μάρτυρες προτείνω τους:

1.      Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτη Νήφωνα Καπογιάννη του Χαραλάμπους,  Πρωτοσύγκελλο,

2.      Αιδεσ. Πρωτοπρ. Μιλτιάδη Ζέρβα, Δ/ντη Περιοδικού. Πειραϊκή Εκκλησία,

     

Πληρεξούσια και αντίκλητο μου διορίζω τη δικηγόρο Πειραιά, Βαϊα Στεργιοπούλου του Βασιλείου, κάτοικο Πειραιά.

                                                                        Πειραιάς, 20 Φεβρουαρίου 2018

                                                                                      Ο Μηνυτής

                                                                  + ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

http://thriskeftika.blogspot.gr 

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ: ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ

Ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΛΥΧΝΟΣ TV

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΜΕ ΑΓΓΕΛΟ ΚΥΡΙΟΥ

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΑΡΙΖΟΝΑΣ: ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ

Ο Γέροντας Εφραίμ λέει ότι όταν θα πάρουμε την Κωνσταντινούπολη θα περάσουν 33 χρόνια ευημερίας και μετά θα ξεκινήσει η πλήρης αποστασία και θα κυβερνήσει ο Αντίχριστος. Ο Γέροντας Εφραίμ αποκαλύπτει ότι δεν είναι ακόμα η εποχή της κυβέρνησης του Αντίχριστου και ότι υπάρχουν ακόμα προφητείες που δεν έχουν συμβεί, όπως η κυβέρνηση της 33-χρονης βασιλείας του κοιμώμενου μαρμαρωμένου βασιλιά Ιωάννη μετά τον 3ο παγκόσμιο πόλεμο και το πάρσιμο της Κωνσταντινούπολης.

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ: ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗ ΘΛΙΨΗ

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΠΑΡΑΥΤΑ Η ΒΛΑΣΦΗΜΗ ΚΑΙ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ “JESUS CHRIST SUPERSTAR”

Έχουν κατατεθεί μηνύσεις κατά όλων των συντελεστών της παράστασης Jesus Christ Superstarγια παραβίαση των άρθρων 198 και 199 του Ποινικού Κώδικα (Κακόβουλη βλασφημία και καθύβριση θρησκεύματος)

Στις 9 Φεβρουαρίου 2018, το βράδυ, έγινε στην Αθήνα, στο θέατρο ΑΚΡΟΠΟΛ, η πρεμιέρα της βλάσφημης θεατρικής παράστασης  'JESUS CHRIST SUPERSTAR', μιας παράστασης η οποία είναι καταφανώς βλάσφημη, παρουσιάζοντας τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό ως μέλος της κοινότητας των 'ΧΙΠΙΣ', μιας κοινότητας προσώπων η οποία είναι ταυτισμένη με σεξουαλικά όργια και χρήση ναρκωτικών ουσιών, όπως αναλύεται και στο συνημμένο άρθρο (Σχετικό 5). Συγχρόνως η παράσταση παρουσιάζει τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό ως έχοντα ερωτική σχέση με την Αγία Μαρία Μαγδαληνή (Σχετικό 2). Το πρωί της 9ης Φεβρουαρίου 2018, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, τηλεφώνησε στο γραφείο της κ. Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, κατήγγειλε την έναρξη της παράστασης αυτής, εξήγησε το βλάσφημο χαρακτήρα του περιεχομένου της και ζήτησε την ανάληψη από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου κάθε απαραίτητης ενέργειας προς άμεση διακοπή της παράστασης αυτής. Το βράδυ της ιδίας ημέρας, 9 Φεβρουαρίου 2018, και καθόσον η παράσταση αυτή ξεκίνησε, ο Μητροπολίτης Κυθήρων προχώρησε στην κατάθεση μήνυσης μετά συνοδευτικών εγγράφων σε αρμοδία Αστυνομική Αρχή. Την ιδία ημέρα υποβλήθηκαν και τρεις ακόμη μηνύσεις, δύο εκ μέρους δικηγόρων Αθηνών και μία εκ μέρους κληρικού. Μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει καμία αντίδραση εκ μέρους της δικαιοσύνης η οποία δεικνύει μια αναιτιολόγητη αδράνεια.

Το βλάσφημο περιεχόμενο της παράστασης αυτής γίνεται αντιληπτό μέσω περιγραφών της εν λόγω παράστασης, όπως περιέχονται σε σχετικές δημοσιεύσεις και όπως παρουσιάζονται κατωτέρω με πλάγια γραφή και εντός εισαγωγικών (“...”): α) “μια τελείως καινούργια και τολμηρή προσέγγιση του θείου δράματος” (Σχετ.2, σελ.1), β) “στο 'Jesus Christ Superstar' δεν έχει θέση ο Υιός του Θεού, αλλά ο συναισθηματικός και 'ανθρώπινα' ανασφαλής Ιησούς που δεν γνωρίζει πως να διαχειριστεί τους καρπούς της διδασκαλίας του, πέφτοντας στην παγίδα ενός ανθρώπινου ναρκισσισμού, που τον παρασύρει σε λανθασμένες επιλογές και 'ανθρώπινες αδυναμίες'” (Σχετ.2, σελ.2), γ) “..βάζοντας δίπλα στον Ιησού την Μαρία Μαγδαληνή.. όχι στα γόνατα ως πόρνη να ζητάει συγχώρεση, ούτε πίσω του ως γυναίκα που πρέπει να αντιληφθεί τη θέση της, αλλά δίπλα του. Ως σύντροφο και έμπιστη που προσπαθεί να τον βοηθήσει, να τον ερμηνεύσει και να τον αγαπήσει, όπως όταν στο 'I don't know how to love him' τραγουδάει τον έρωτά της για τον Ιησού που “είναι άντρας, είναι απλά ένας άντρας και είχα πολλούς άντρες μέχρι τώρα”, κλείνοντας με τους στίχους “τον θέλω τόσο, τον αγαπώ πολύ””(Σχετ.2, σελ.2), δ) “..το έργο σταματάει στη Σταύρωση. Δεν υπάρχουν αποκαθήλωση και ταφή, αλλά πάνω απ' όλα δεν υπάρχει Ανάσταση. Ο συμβολισμός είναι κάτι περισσότερο από φανερός και ευθύς: ο τελευταίος σταθμός είναι ο θάνατος, αυτή είναι η ανθρώπινη κατάληξη” (Σχετ.2, σελ.2), ε) “Μια απόλυτη βλασφημία, μια ταινία σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς ή μια πρωτοπορία της έβδομης τέχνης; Η ταινία είναι λίγο και από τα τρία” (Κριτική από την ιστοσελίδα Cine.gr, Σχετ.4). Να τονισθεί ιδιαιτέρως ότι στην Λευκορωσία η συγκεκριμένη παράσταση (ροκ όπερα) χαρακτηρίσθηκε από την κυβέρνηση της χώρας ως βλάσφημη και απαγορεύθηκε (Σχετ.3). Αποστέλλονται συνημμένα αντίγραφα της υποβληθείσης μηνύσεως και των συνημμένων σχετικών, προς πιστοποίηση των ανωτέρω.

Να σημειωθεί ότι η ανωτέρω παράσταση παίζεται στο θέατρο ΑΚΡΟΠΟΛ, σχεδόν καθημερινά με εξαίρεση ορισμένες ημέρες. Πιστοί βρίσκονται καθόλη την διάρκεια της παράστασης έξωθεν του κτιρίου, όπου η παράσταση λαμβάνει χώρα, εκφράζοντας την διαμαρτυρία τους, όμως η διαμαρτυρία τους δεν εισακούεται, γεγονός που δεικνύει την μεροληψία που υφίσταται σε βάρος των ορθοδόξων χριστιανών. Εάν η παράσταση αυτή περιείχε προσβολή άλλου θρησκεύματος θα είχαν ληφθεί άμεσα από τις αρμόδιες αρχές τα αναγκαία μέτρα προς παύση της. Η προσβολή της ορθόδοξης πίστης, μέσω της βλασφημίας σε βάρος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όπως συντελείται δια της παράστασης αυτής παρουσιάζει ομοιότητες με την περίπτωση του ζητήματος του θρησκευτικών, όπου πάλι η ορθόδοξος πίστη αποδεικνύεται ως τελούσα υπό διωγμόν. Να αναφερθεί ότι η συγκεκριμένη θεατρική παράσταση εμφανίζει πολλά όμοια στοιχεία, ως προς το σενάριό της, με την βλάσφημη ταινία του Καζαντζάκη με τίτλο 'Τελευταίος Πειρασμός' η οποία παρουσιάζει τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό με σαρκικά πάθη και η προβολή της οποίας απαγορεύθηκε στο παρελθόν με εντολή της Δικαιοσύνης.

http://aktines.blogspot.gr/2018/02/jesus-christ-superstar.html 

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ: ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΛΕΤΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ!

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: Πάντα να λέτε την ευχή και με το στόμα και με το νου σας, και μέρα και νύχτα, όπου κι αν βρίσκεστε, ότι κι αν κάνετε, διότι αυτό σας ωφελεί πολύ, σας ελευθερώνει από κάθε κακό, σας λυτρώνει από την αιώνια κόλαση και σας αξιώνει να πηγαίνετε στον Παράδεισο, στην αιώνια πατρίδα σας.

Ο ΘΕΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ, ΚΑΙ, ΑΥΤΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΛΑ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΤΗ ΖΩΗ!

Εσύ μπορεί να αισθάνεσαι χαμένος και μόνος. Αλλά ο Θεός γνωρίζει ακριβώς που είσαι, και, Αυτός έχει καλά σχέδια για την δική σου τη ζωή. 

ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΣΥΓΝΩΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΜΗΧΑΝΕΣ

"Ὁ ἅγιος Παΐσιος ἦταν ἕνας εὐλογημένος ἀσκητής καί τελικά ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας πού εἶχε ξεκάθαρες θεολογικές σκέψεις, εἶχε προφητικό καί ἀποστολικό χάρισμα, γι’ αὐτό και ὁ λόγος του εἶναι ἐπίκαιρος. Κάποτε ὁμίλησε γιά τίς πνευματικές προϋποθέσεις προκειμένου νά ἐνεργήση τό Ἅγιο Πνεῦμα. Εἶπε:

«Ὁ λόγος τοῦ μυαλοῦ ἀλλοίωση δέν κάνει στίς ψυχές, γιατί εἶναι σάρκα. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ πού γεννιέται ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα ἔχει τήν θεία ἐνέργεια καί ἀλλοιώνει τίς ψυχές>>.

<<Τό Ἅγιο Πνεῦμα δέν κατεβαίνει μέ μηχανές∙ γι’ αὐτό ἡ θεολογία δέν ἔχει καμμιά δουλειά μέ τό στεῖρο ἐπιστημονικό πνεῦμα. Τό Ἅγιο Πνεῦμα κατεβαίνει μόνο Του, ὅταν βρῆ τίς πνευματικές προϋποθέσεις στόν ἄνθρωπο>>.

<<Πνευματική προϋπόθεση εἶναι νά ξεσκουριάση ὁ ἄνθρωπος τά πνευματικά του καλώδια, νά γίνη καλός ἀγωγός, γιά νά δεχθῆ τό πνευματικό ρεῦμα τοῦ θείου φωτισμοῦ, καί ἔτσι γίνεται πνευματικός ἐπιστήμων, θεολόγος >>.

<<Ὅταν λέω "θεολόγος", ἐννοῶ αὐτούς τούς θεολόγους πού ἔχουν ἀντίκρυσμα θεολογικό καί τό πτυχίο τους ἔχει ἀξία, καί ὄχι αὐτούς πού ἔχουν μόνο χαρτί χωρίς ἀντίκρυσμα καί τό πτυχίο τους εἶναι ὅμοιο μέ τά χρήματα τῆς Κατοχῆς >>.

Μέ πολλή διάκριση κρίνει τούς ἐκκλησιαστικούς ἡγέτες πού ζοῦν σωματικά μόνον στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀλλά «τό εἶναι τους» βρίσκεται στήν Δύση. Εἶπε:

«Δυστυχῶς ὁ δυτικός ὀρθολογισμός ἔχει ἐπιδράσει καί σέ ἀνατολικούς ὀρθοδόξους ἄρχοντες καί ἔτσι βρίσκονται σωματικά μόνον στήν Ἀνατολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ ὅλο τό εἶναι τους βρίσκεται στήν Δύση πού τήν βλέπουν νά βασιλεύη κοσμικά.

Ἐάν ἔβλεπαν τήν Δύση πνευματικά, μέ τό φῶς τῆς Ἀνατολῆς, μέ τό φῶς τοῦ Χριστοῦ, τότε θά ἔβλεπαν τό πνευματικό ἡλιοβασίλεμα τῆς Δύσης, πού χάνει σιγά-σιγά τό φῶς τοῦ νοητοῦ Ἡλίου, τοῦ Χριστοῦ, καί προχωρεῖ γιά τό βαθύ σκοτάδι.

Μαζεύονται καί συνεδριάζουν καί κάνουν συζητήσεις ἀτέλειωτες γιά πράγματα πού δέν χωράει συζήτηση, πού οὔτε οἱ Ἅγιοι Πατέρες συζήτησαν ἐδῶ καί τόσα χρόνια.

Ὅλες αὐτές οἱ ἐνέργειες εἶναι τοῦ πονηροῦ, γιά νά ζαλίζουν καί νά σκανδαλίζουν τούς πιστούς καί νά τούς σπρώχνουν ἄλλους στήν αἵρεση καί ἄλλους σέ σχίσματα, καί νά κερδίζη ἔδαφος ὁ διάβολος. Πά, πά... βασανίζουν καί μπερδεύουν τόν κόσμο αὐτοί οἱ ἄνθρωποι!»....

ΠΗΓΗ: Εκκλησιαστική Παρέμβαση - Τεῦχος 240 - Ἰούλιος 2016

Ἱερὰ Μητρόπολις Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου.

http://agiopneymatika.blogspot.gr

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ: «ΣΤΙΣ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ Ο ΘΕΟΣ ΑΠΑΝΤΑ ΜΕ ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΜΕΣΑ»

Με ρωτάς, άνθρωπε του Θεού από που προέρχεται η σημερινή κρίση, και τι σημαίνει αυτή. Ποιος είμαι εγώ για να με ρωτάς για ένα τόσο μεγάλο μυστικό;

”Μίλα όταν έχεις κάτι καλύτερο από τη σιωπή”, λέγει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Όμως παρόλο που θεωρώ, ότι η σιωπή είναι ώρα καλύτερη από κάθε ομιλία, και όμως λόγω αγάπης προς εσένα , θα σου εκθέσω εκείνα που σκέπτομαι περί αυτού που ρώτησες.

Η κρίση είναι ελληνική λέξη , και σημαίνει δίκη. Στην Αγία Γραφή αυτή η λέξη χρησιμοποιείται πολλές φορές . Έτσι ο ψαλμωδός λέει : “διά τούτο ουκ αναστήσονται ασεβείς εν κρίσει ” (Ψαλμ. 1,5). Σε άλλο μέρος πάλι λέει : ” έλεος και κρίσιν άσομαι σοι , Κύριε ” (Ψαλμ. 100,1) . Αντικατάστησε τη λέξη “κρίση” με τη λέξη “δίκη” και διάβασε : “διά τούτο ουκ αναστήσονται ασεβείς εν δίκη “.

Εώς τώρα οι ευρωπαϊκοί λαοί χρησιμοποιούσαν τη λέξη “δίκη” αντι για τη λέξη “κρίση” όποτε και να τους έβρισκε κάποια συμφορά. Τώρα η καινούρια λέξη αντικατέστησε την παλιά , και το κατανοητό έγινε ακατανόητο . Όταν γινόταν ξηρασία , πλημμύρα , πόλεμος , ή έπεφτε επιδημία , όταν έριχνε χαλάζι , γίνονταν σεισμοί , πνιγμοί και άλλες συμφορές , λέγανε «Θεία δίκη!» .

Και αυτό σημαίνει: κρίση μέσα από ξηρασίες , κρίση μέσα από πλημμύρες , μέσα από πολέμους , μέσα από επιδημίες κ.λπ. Και τη σημερινή χρηματο-οικονομική δυσκολία ο λαός την θεωρεί ως Θεία δίκη , όμως δεν λέει η δίκη αλλά η κρίση.

Έτσι ώστε η δυσκολία να πολλαπλασιάζεται με το να γίνεται ακατανόητη! Εφόσον όσο ονομαζόταν με την κατανοητή λέξη «δίκη» , ήταν γνωστή και η αιτία , λόγω της οποίας ήρθε η δυσκολία , ήταν γνωστός και ο Δικαστής , ο Οποίος επέτρεψε την δυσκολία , ήταν γνωστός και ο σκοπός της επιτρεπόμενης δυσκολίας. Μόλις όμως χρησιμοποιήθηκε η λέξη «κρίση» , λέξη ακαταλαβίστικη σε όλους , κανείς δεν ξέρει πια να εξηγήσει ούτε για ποιο λόγο, ούτε από Ποιον , ούτε ως προς τι ; Μόνο σ’αυτό διαφέρει η τωρινή κρίση από τις κρίσεις που προέρχονται από την ξηρασία ή την πλημμύρα ή τον πόλεμο ή την επιδημία ή τους πνιγμούς ή κάποιους άλλους πειρασμούς.

Με ρωτάς για την αιτία της τωρινής κρίσης , ή της τωρινής Θείας δίκης ! Η αιτία είναι πάντα η ίδια . Η αιτία για τις ξηρασίες , τις πλημμύρες , τις επιδημίες και άλλα μαστιγώματα της γενιάς των ανθρώπων , είναι η αιτία και για την τωρινή κρίση. Η αποστασία των ανθρώπων από τον Θεό . Με την αμαρτία της Θεό-αποστασίας οι άνθρωποι προκάλεσαν αυτή την κρίση , και ο Θεός την επέτρεψε , ώστε να ξυπνήσει τους ανθρώπους , να τους κάνει ευσυνείδητους , πνευματικούς και να τους γυρίσει προς Εκείνον . Στις μοντέρνες αμαρτίες -μοντέρνα και η κρίση. Και όντως ο Θεός χρησιμοποιήσε μοντέρνα μέσα ώστε να το συνειδητοποιήσουν οι μοντέρνοι άνθρωποι: χτύπησε τις τράπεζες, τα χρηματιστηρία, τις οικονομίες, το συνάλλαγμα των χρημάτων. Ανακάτωσε τα τραπέζια στις συναλλαγές σ’όλο τον κόσμο, όπως κάποτε στον ναό των Ιεροσολύμων. Προξένησε πρωτόγνωρο πανικό μεταξύ εμπόρων και αυτών που ανταλλάσσουν το χρήμα. Προκάλεσε σύγχυση και φόβο.

Όλα αυτά τα έκανε για να ξυπνήσουν τα υπερήφανα κεφαλάκια των σοφών της Ευρώπης και της Αμερικής , για να έλθουν εις εαυτούς και να πνευματικοποιηθούν. Και από την άνεση και το αγκυροβόλημα στα λιμάνια της υλικής σιγουριάς να θυμηθούμε τις ψυχές μας, να αναγνωρίσουμε τις ανομίες μας και να προσκυνήσουμε τον ύψιστο Θεό , τον ζωντανό Θεό.

Μέχρι πότε θα διαρκέσει η κρίση ; Όσο το πνεύμα των ανθρώπων μένει δίχως αλλαγή. Ώσπου οι υπερήφανοι υπαίτιοι αυτής της κρίσης να παραιτηθούν μπροστά στον Παντοδύναμο . Ώσπου οι άνθρωποι και οι λαοί να θυμηθούν , την ακαταλαβίστικη λέξη «κρίση», να την μεταφράσουν στην γλώσσα τους , ώστε με αναστεναγμό και μετάνοια να φωνάξουν : «Θεία δίκη!».

Πες και εσύ τίμιε πατέρα , η Θεία δίκη , αντί η κρίση , και όλα θα σου γίνουν ξεκάθαρα.

Χαιρετισμούς και Ειρήνη.

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς από το βιβλίο “Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται – Ιεραποστολικές Επιστολές Α’.

https://paraklisi.blogspot.gr