Γέροντας
Αἰμιλιανὸς Σιμωνοπετρίτης: Ὅταν ἀγαπᾶς κάποιον, τόν νοιώθεις ζωντανό μπροστά
σου. Μοναξιά νοιώθει αὐτός πού δέν ἀγαπᾶ, καί ἡ μοναξιά γίνεται μεγαλύτερη,
ὅταν θέλω νά μέ ἀγαποῦν. Οἱοσδήποτε ἄνθρωπος, εἴτε βασιλιάς, εἴτε ζητιάνος
εἶναι, μόλις θελήσει νά τόν ἀγαποῦν, θά δεῖτε ὅτι ἀμέσως θά νοιώσει μοναξιά.
Μόλις ἀρχίσει νά ἀγαπᾶ, ὄχι μέ ἀγάπη ἀνθρώπινη ἀλλά ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, ἀρχίζει νά
φεύγει ἡ μοναξιά καί ἀνακαλύπτει πώς ὅλη ἡ Ἐκκλησία, οἱ πάντες, εἶναι μαζί του.
Γέροντας
Αἰμιλιανὸς Σιμωνοπετρίτης: Ἡ ἀγάπη εἶναι κάτι πού προσιδιάζει στήν γυναῖκα.
Στόν ἄνδρα προσιδιάζει ὁ σεβασμός, ἡ ἀξιοπρέπεια καί ἡ συμπεριφορά πού ὑψώνει
τήν γυναῖκα. Εἶναι ὁ μόνος τρόπος, μέ τόν ὁποῖο μπορεῖ νά κρατήση κανείς πλάι
του μία γυναῖκα. Ἐάν δέν τῆς ἀποδώση τιμή καί σεβασμό, θά τήν χάση ὁπωσδήποτε,
διότι θά νιώσει συντετριμμένη καί θά ἀναζητήση ἀλλοῦ τόν σεβασμό τόν ὁποῖο δέν
ἀπολαμβάνει. Γι΄ αὐτό ὁ ἄνδρας ἐπιτυγχάνει ὡς σύζυγος, ὅταν ξέρη νά ἔχη
λεπτότητα συνειδήσεως καί νά τιμᾶ τήν γυναῖκα του.
Λόγοι
ασκητικοί (αββά Ησαΐα) σελ, 306
Γέροντας
Αἰμιλιανὸς Σιμωνοπετρίτης: Η Θεία Λειτουργία, είναι ένας αρραβώνας με τον
Χριστόν, ένας γάμος. Μας βάζει εις την Βασιλείαν Του. Ύστερα θα βγούμε πάλι, θα
πάμε στο σπίτι μας με τα πάθη μας, με τις αμαρτίες μας, με τις μιζέριες μας.
Δεν έχει σημασία. Θα πάμε πάλι στη Λειτουργία, θα αρπάξωμε πάλι τον Χριστόν, θα
μας θεώση ξανά. Και έτσι, με συνεχή αγώνα, με συνεχή πορεία, μπροστά ο Ιερεύς,
πίσω εμείς, θα φθάσωμε εις τη Βασιλείαν των Ουρανών. Πηγαίνομε εις την
Λειτουργίαν με τον πόθο αυτόν; Εξασφαλίσαμε τη Βασιλείαν των Ουρανών.