Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος: Για τους αγίους Αποστόλους
«Οι δε ευθέως αφέντες το πλοίον και
τον πατέρα αυτών ηκολούθησαν αυτώ»
(Mατθ. 4:20).
Στο έργο της απολυτρώσεως και σωτηρίας των ανθρώπων ο φιλάνθρωπος, ο υπεράγαθος και Θεάνθρωπος Κύριός μας Ιησούς Χριστός κάλεσε ως συνεργούς του δώδεκα άνδρες, τους οποίους και μαθητές και αποστόλους του ονόμασε· και πρώτους από τους μαθητές του κάλεσε τα δύο ζεύγη αδερφών, Πέτρο και Ανδρέα, Ιάκωβο και Ιωάννη. Μια μέρα, ενώ ο Κύριός μας περπατούσε στην ακρογιαλιά τής θάλασσας της Γαλιλαίας, είδε δύο αδελφούς, τον Πέτρο και τον αδελφό του Ανδρέα, που ήταν ψαράδες και ετοίμαζαν τα δίχτυα τους, και τους λέει: «Δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων» (Ματθ. 4:19). Ελάτε μαζί μου και εγώ θα σας κάνω αλιείς ανθρώπων, να πιάνετε με το δίχτυ της πίστεως λογικούς ανθρώπους. Αμέσως ο Πέτρος και ο Ανδρέας άφησαν τα δίχτυα και ακολούθησαν τον Χριστό. Αφού προχώρησε λίγο ο Κύριος, είδε άλλους δύο αδελφούς, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη μαζί με τον πατέρα τους Ζεβεδαίο, οι οποίοι και αυτοί ετοίμαζαν τα δίχτυα τους, και κάλεσε και αυτούς· και αυτοί με την ίδια προθυμία και τον ίδιο ζήλο άφησαν το πλοίο, τα δίχτυα και τον πατέρα τους και ακολούθησαν τον Χριστό.
Θαυμάζω, απορώ και εξίσταμαι, πώς για ένα τέτοιο παμμέγιστο έργο ο Θεάνθρωπος Ιησούς δεν κάλεσε εγγράμματους επιστήμονες και σοφούς, παρά κάλεσε τους αγράμματους ψαράδες; Αλλά μου λύνει την απορία και τον θαυμασμό ο θεοκήρυκας απόστολος Παύλος: «τα μωρά του κόσμου ο Θεός εξελέξατο, ίνα καταισχύνη τους σοφούς, και τα ασθενή, ίνα καταισχύνη τα ισχυρά, και τα αγενή και τα εξουθενημένα και τα μη όντα, ίνα τα όντα καταργήση, όπως μη καυχήσηται πάσα σαρξ». Επειδή από τη δική τους σοφία δεν γνώρισαν οι άνθρωποι τον Θεό, ευδόκησε ο Θεός με τη μωρία του κηρύγματος να σώσει αυτούς που πιστεύουν σε αυτόν.
Οι άγιοι Απόστολοι για την προθυμία, τον ζήλο, την πίστη, την αφοσίωση που έδειξαν στο κάλεσμα του Διδασκάλου τους και για την αγάπη τους προς Αυτόν έλαβαν πλούσια τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Από άσοφοι έγιναν πάνσοφοι, από αλιείς ιχθύων, αλιείς ανθρώπων. Έγιναν Κήρυκες, Θεολόγοι και Διδάσκαλοι όλης της οικουμένης. «Ευλογητός ει Χριστέ ο Θεός ημών, ο πανσόφους τους αλιείς αναδείξας, καταπέμψας αυτοίς το Πνεύμα το άγιον, και δι’ αυτών την οικουμένην σαγηνεύσας», ψάλλει η Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Οι πρώην αγράμματοι Απόστολοι υπερέβησαν στη σοφία και στη μάθηση όλους τους σοφούς, τους ρήτορες και επιστήμονες… Με μία δημηγορία ο Απόστολος Πέτρος σαγηνεύει στα δίχτυα της πίστεως τρεις χιλιάδες ψυχές. Έλαβαν δύναμη από τον Χριστό οι άγιοι Απόστολοι, για να υποτάξουν τα έθνη στον Χριστιανισμό. Ξεκίνησαν από την Ιερουσαλήμ δώδεκα στον αριθμό χωρίς όπλα, χωρίς χρήματα, χωρίς επιστήμες και τέχνες, ήταν αγράμματοι, άσοφοι ψαράδες. Όλοι ήταν εχθροί των Αποστόλων, αυτοκράτορες, βασιλείς, ηγεμόνες, τοπάρχες, σατράπες, στρατηγοί, αξιωματικοί, στρατιώτες, ιδιώτες και όλα τα συστήματα των φιλοσόφων.
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός που κάλεσε τους αγίους του Αποστόλους, καλεί και εμάς και όλους. Μας καλεί, όχι για να γίνουμε αλιείς ανθρώπων, γιατί δεν είναι δυνατό να γίνουμε όλοι απόστολοι, ούτε όλοι προφήτες ή διδάσκαλοι ή θαυματουργοί· μας καλεί για να μας αναπαύσει. «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς. Ελάτε προς εμένα, όσοι κοπιάζετε για τη φύλαξη των εντολών μου και όσοι μετανοείτε για τις αμαρτίες σας, και εγώ θα σας αναπαύσω. Ελάτε προς εμένα όλοι. Εγώ είμαι το φως του κόσμου, ελάτε προς το φως, όσοι είστε στο σκοτάδι της αμαρτίας, για να φωτιστείτε. Εγώ είμαι η οδός, αφήστε την οδό της αμαρτίας και ελάτε προς εμένα, για να περπατήσετε την οδό της αρετής. Εγώ είμαι η ζωή, αφήστε την αμαρτία, γιατί προξενεί θάνατο. Εγώ είμαι η αλήθεια, αφήστε το ψεύδος και ελάτε προς εμένα, για να μάθετε την αλήθεια. Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής, ελάτε προς εμένα, λάβετε, φάγετε το σώμα μου και πιείτε το αίμα μου, για να έχετε ζωή αιώνια, για να είστε μαζί μου. Εγώ είμαι το ύδωρ το ζων, το οποίο όποιος πιει, δεν θα διψάσει στον αιώνα. Ελάτε προς εμένα, για να σας κάνω υιούς μου και θεούς κατά χάρη. Εγώ είπα, θεοί εστέ και υιοί Υψίστου πάντες. Εγώ υιούς εγέννησα και ύψωσα, αυτοί δε με ηθέτησαν».
Εμείς σε αυτά τα καλέσματα να μη φράζουμε τα αυτιά και να μην κλείνουμε τα μάτια μας, αλλ’ ας ακούσουμε τη φωνή του πανάγαθου Σωτήρα μας Ιησού Χριστού: «Εγώ ειμί η αγάπη. Ο Θεός αγάπη εστί και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ…»
Από πρόχειρες σημειώσεις του Γέροντα Φιλοθέου Ζερβάκου, 1920-30 περίπου. Δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό “Όσιος Φιλόθεος της Πάρου” 11, Εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη, σελ. 159.
