ΓΕΡΩΝ ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΠΑΠΑΤΣΙΟΚ: ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ!

Γέρων Αρσένιος Παπατσιόκ: Τίποτα δεν με βοήθησε περισσότερο στην ζωή από τον πόνο. Ο πόνος από μόνος του είναι ένα πανεπιστήμιο θεολογίας. 

ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ- ΠΕΡΙ ΘΛΙΨΕΩΝ

 Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος- Περὶ θλίψεων

Πρέπει νὰ γνωρίζεις ὅτι μέσα στὶς θλίψεις καὶ τὰ παθήματα, στὴν ὑπομονὴ καὶ στὴ πίστη, εἶναι κρυμμένες οἱ ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἐπίσης καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ ἀπόκτηση τῶν οὐρανίων ἀγαθῶν. Γιατί καὶ τὸ σιτάρι, ποὺ σπέρνεται στὴ γῆ, εἶναι ἀνάγκη πρῶτα νὰ δοθεῖ στὴ σήψη καὶ στὴν ἀτιμία, φαινομενικά, καὶ ἔτσι νὰ ἀπολαύσομε τὴν ὀμορφιὰ καὶ τὸν πολλαπλάσιο καρπό του. Ἂν ὅμως δὲν περνοῦσε ἀπὸ τὴ σήψη ἐκείνη καὶ τὴ φαινομενικὴ ἀτιμία, δὲν θὰ ἔβγαζε καρπό. Αὐτὸ λέει καὶ ὁ Ἀπόστολος: «Πρέπει νὰ περάσουμε πολλὲς θλίψεις γιὰ νὰ μποῦμε στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ». Καὶ ὁ Κύριος λέει: «Μὲ τὴν ὑπομονή σας, θὰ σώσετε τὶς ψυχές σας», καί: «στὸν κόσμο θὰ ἔχετε θλίψεις.

ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΙΩΣ ΝΑ ΥΠΟΜΕΙΝΕΙ ΤΙΣ ΘΛΙΨΕΙΣ, ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΡΟΝΗΣΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Δεν μπορεί κανείς αλλιώς να υπομείνει τις θλίψεις, αν δεν καταφρονήσει τη ζωή του στον κόσμο για την επιθυμία της μέλλουσας ζωής.

ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ: ΟΤΑΝ ΘΕΛΗΣ ΝΑ ΙΔΗΣ ΑΓΑΠΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΥΠΟΜΕΙΝΟΝ ΕΙΣ ΟΤΙ ΣΟΥ ΕΛΘΕΙ!

Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής: Όταν θέλης νά ιδής αγάπην Χριστού, υπόμεινον είς ό,τι σου έλθει, όχι όπου αρέσεις εσύ, αλλ' όπου θελήσει ο Κύριος νά σέ δοκιμάση.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΠΑΛΙ ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙΤΕ!

Όσιος Παΐσιος: Πάλι θα κοιμηθείτε!

– Γέροντα, στὴν Πάτρα πρὶν ἀπὸ 2 μῆνες ἔκανε σεισμό! Δυνατὸ σεισμό, ράγισαν καὶ οἱ ἐκκλησίες!

– Σᾶς κούνησε γερὰ δηλαδή! Σᾶς ξύπνησε ὅμως;

– Μᾶς ξύπνησε, μᾶς ξύπνησε γέροντα!

– Ὅμως πάλι θὰ κοιμηθεῖτε.

– Ναί, ναί, γέροντα.

– Καὶ ΄δῶ βλέπει κανεὶς τὴν εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ. Γυρίζει τὸ κουμπὶ μέχρι τὸ πέντε, δὲν τὸ γυρίζει παρὰ πάνω, θὰ μποροῦσε νὰ πάει μέχρι τὸ δώδεκα καὶ δὲν θά ἔμενε τίποτα ὄρθιο. Γυρίζει τὸ κουμπί, μέχρι ἐκεῖ ποὺ θὰ ὠφελήσει. Ὁ Θεὸς θὰ μποροῦσε νὰ κάνει ὅλους τούς ἀνθρώπους μέσα σὲ τρία λεπτὰ νὰ μετανοήσουν, ἂν γύριζε ἂς ποῦμε τὸ κουμπὶ καὶ ἔκανε σεισμὸ σὲ ὅλη τὴν γῆ. Ἀμέσως θὰ φώναζαν ὅλοι «ἥμαρτον, ἥμαρτον» καὶ θὰ ΄καναν προσευχὲς καὶ τάματα. Μετὰ ἀπὸ μία βδομάδα ὅμως… θὰ τρεχαν πάλι στὰ μπουζούκια.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ὁ Πατὴρ Παΐσιος μοῦ εἶπε», τοῦ Ἀθανασίου Ρακοβαλῆ