ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΙΑΝΙΝΩΦ: ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΚΥΝΗΓΑΜΕ ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΡΟΣΚΑΙΡΑ ΑΓΑΘΑ, ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΜΟΝΙΜΑ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΑ!

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ
Συνεχίζουμε να κυνηγάμε μόνο τα πρόσκαιρα αγαθά,
σαν να ήταν μόνιμα και αιώνια

Τι φοβερή που είναι η τύφλωση μας! Και πόσο φανερά αποδεικνύεται, απ’ αυτή την τύφλωση, η πτώση μας! Βλέπουμε τους συνανθρώπους μας να πεθαίνουν. Γνωρίζουμε ότι κι εμείς οπωσδήποτε θα πεθάνουμε, ίσως μάλιστα και πολύ σύντομα, γιατί κανένας άνθρωπος δεν έμεινε παντοτινά στη γη. Βλέπουμε, επίσης, ότι για τους πιο πολλούς και πριν από τον θάνατο η επίγεια ευημερία συχνά μεταβάλλεται σε δυστυχία, όμοια κι αυτή στην πίκρα με τον θάνατο. Και παρά την τόσο καθαρή μαρτυρία της ίδιας της πείρας μας, συνεχίζουμε να κυνηγάμε μόνο τα πρόσκαιρα αγαθά, σαν να ήταν μόνιμα και αιώνια. Σ’ αυτά έχουμε στρέψει όλη μας την προσοχή. Ξεχάσαμε τον Θεό! Ξεχάσαμε τη μεγαλειώδη και συνάμα φοβερή αιωνιότητα!

Ας κοιτάξουμε, αδελφοί, δίχως εμπάθεια, κάτω από το φως του Ευαγγελίου, την επίγεια ζωή μας. Θα διαπιστώσουμε πως είναι μηδαμινής αξίας. Όλα τα αγαθά της αφαιρούνται με τον θάνατο ή και πολύ νωρίτερα με διάφορα απροσδόκητα περιστατικά. Δεν αξίζει, λοιπόν, να ονομάζονται αγαθά αυτά που χάνονται τόσο σύντομα! Απάτη είναι, ή μάλλον δίχτυα. Και όσοι μπλέκονται σ’ αυτά τα δίχτυα, στερούνται τα αληθινά, τα αιώνια, τα ουράνια, τα πνευματικά αγαθά, που μπορούν να τα αποκτήσουν μόνο αν πιστέψουν στον Χριστό και Τον ακολουθήσουν, τραβώντας τον μυστικό δρόμο της ευαγγελικής ζωής.

ΓΕΡΩΝ ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΠΑΠΑΤΣΙΟΚ: ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ!

Γέρων Αρσένιος Παπατσιόκ: Τίποτα δεν με βοήθησε περισσότερο στην ζωή από τον πόνο. Ο πόνος από μόνος του είναι ένα πανεπιστήμιο θεολογίας. 

Π. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: ΠΩΣ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ;

Π. Σεραφείμ Δημόπουλος: Πώς απολαμβάνεις το καλοκαίρι; 

Εάν το φθινόπωρο η φύση αναδιπλώνεται στον εαυτό της, περιπίπτει σε περισυλλογή και αυτοσυγκέντρωση, εάν την άνοιξη όλη η δημιουργία ξυπνάει και προετοιμάζεται για την παραγωγή, το καλοκαίρι είναι η εποχή όπου στο κορυφαίο της σημείο, στην ολότητά της παρουσιάζει, εκθέτει την εργασία όλου του χρόνου.

Είναι το πανηγύρι της δημιουργίας, ο θρίαμβος της εργασίας. Ό,τι προετοιμαζόταν όλο το χρόνο, το απολαμβάνουμε τώρα.

Είναι πράγματι η ωραιότερη εποχή του έτους. Η θάλασσα μια απέραντη γαλάζια ομορφιά, που πολλές φορές διαδέχεται τη βαθυπράσινη στοχαστικότητα του βουνού. Η χρυσίζουσα άμμος γεμάτη θεραπευτικές ιδιότητες σε περιμένει για να δυναμώσει, να ανανεώσει τα κύτταρα του κουρασμένου σου σώματος. Κι έπειτα αυτές οι βραχονησίδες, οι σιωπηλές, οι καρτερικές στη μανία του υγρού στοιχείου, οι ήρεμοι κολπίσκοι κάνουν τις ελληνικές θάλασσες τις ωραιότερες, τις μαγικότερες του κόσμου. Την ομορφιά της θάλασσας συναγωνίζεται εκείνη του βουνού. Του ελληνικού βουνού, του καταπράσινου, του ήρεμου, του στοχαστικού βουνού.

Τα βουνά μας στρόγγυλα από τα σμιλεύματα του χρόνου είναι πολύ διαφορετικά από τα ευρωπαϊκά βουνά, τα γρανιτώδη, τα κατακόρυφα που καταλήγουν σε πύργο κάποιου μεσαιωνικού ηγεμόνα. Το βουνό μας στην κορυφή του στολίζεται με το ολόασπρο εκκλησάκι του προφήτη Ηλία, της αγίας Μαρίνας, της Μεγαλόχαρης. Τι διαφορά! Όση είναι η διαφορά των ριζών μας, της καταγωγής μας.

Αυτή την ομορφιά, που με τόση απλοχεριά ο μεγάλος καλλιτέχνης ζωγράφισε τη φλούδα της γης, καλούμαστε να απολαύσουμε.

Πώς όμως απολαμβάνεις αυτή την ομορφιά; Την απολαμβάνεις αναμάρτητα, βυθισμένος στο πνεύμα και στη χάρη του Θεού; Γεύεσαι τους καρπούς της δημιουργίας συνδέοντας την απόλαυσή τους με τον Δημιουργό και Χορηγό; Απολαμβάνοντας την ροδοκόκκινη ανατολή ή την βερυκοκκένια δύση στοχάζεσαι ότι υπάρχει και άλλο φως απλό και ανέσπερο που είναι ασυγκρίτως ωραιότερο; Εάν έτσι απολαμβάνεις την ομορφιά, τότε το καλοκαίρι θα περάσει ωραία, χωρίς να σκονισθεί η συνείδησή σου από την θανατηφόρο αμαρτία. Θα έχεις τότε μια σωματική ανανέωση και μια πνευματική αναγέννηση.

Εάν όμως τη θερινή διακοπή τη συνδέσεις με τις κατώτερες απολαύσεις, εάν βυθιστείς στο έλος της αμαρτίας, εάν οι αισθήσεις σου κυνηγούν τις προσωπικές χαρές, εάν η λάσπη επικαθήσει στην ψυχή σου, ω τότε, θα μονολογείς και θα λες: Έλα, Σοφοκλή, εσύ ο τραγικός που πήρες τα θέματά σου από τη βασιλική δυναστεία των Θηβών! Έλα, Ευριπίδη, εσύ που διερευνούσες τις δυναστείες των Μυκηνών για να βρεις θέματα της τραγωδίας σου! Έλα και διερεύνησε τη ζωή μου, τα σπλάχνα μου. Και θα βρεις μέσα μου πόνο και οδύνη, φρίκη και απελπισία, θανάτους και ερείπια για να γράψεις τραγωδίες πιο συγκλονιστικές από τον Οιδίποδα Τύραννο.

Με αρχή και σύνθημα λοιπόν ένα αναμάρτητο καλοκαίρι, ας πάρουμε τη θερινή μας άδεια. Και όταν θα παρέλθει μέσα στη χάρη, θα μας αφήσει μια γλυκιά ανάμνηση. Γιατί το καλοκαίρι γρήγορα περνάει και θα έρθει το φθινόπωρο. Και πρόσεξε μήπως οι κεραυνοί του ελέγχου αυλακώνουν τη συνείδησή σου και η πικρία της αμαρτίας είναι μόνιμα στο στόμα σου. «Ο κόσμος παράγεται και η επιθυμία αυτού· ο δε ποιών το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα» (Α’ Ιω. 2:17).

(Από το βιβλίο: † Αρχιμ. Σεραφείμ Δημόπουλου, ΛΟΓΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ Α’. Έκδοση Φιλ. Σωματείου «Ιωάννης ο Χρυσόστομος», Λάρισα 2015)

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ: ΜΗ ΔΙΩΧΝΕΤΕ ΤΟ ΘΕΟ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!

 Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Μη διώχνετε το Θεό από τα παιδιά σας

Τα παιδιά και οι άγιοι αφοσιώνονται σε Σένα Κύριε. Οι άλλοι επαναστατούν εναντίον Σου. Τα παιδιά και οι άγιοι είναι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στη βασιλεία των ουρανών (η φωτεινή ύπαρξη) και στο σκόταδι της ανυπαρξίας (Ματθ. 18. 2-5).
Οι φύλακες των παιδιών ονομάζουν τους εαυτούς των, γονείς και εγκαταλείπουν τα παιδιά Σου στο χάος.
Οι φύλακες παρουσιάζονται ως γονείς και γι᾽ αυτό καθοδηγούν τα παιδιά Σου σαν να είναι προσωπική τους ιδιοκτησία. Ακριβώς γι᾽ αυτό παρεκτρέπονται και διασπούν το ρόλο τους.
Τα παιδιά που εσείς οι φύλακες έχετε απαγάγει ανήκουν σε κάποιον άλλον και σεις ευθύνεστε για κλοπή και ληστεία.
Δεν σας ανήκει ούτε η δική σας ζωή, ούτε η ζωή των παδιών σας για την οποία εσείς έχετε μόνο το ρόλο του αγωγού. Όλα ανήκουν σε κάποιον άλλον, εκτός από την εσωτερική κακία σας και την αδυναμία που είναι μόνο δική σας. Για ότι άλλο κατέχετε θα θεωρηθείτε υπεύθυνοι κλοπής. Δηλαδή ευθύνεστε για ληστεία γιατί οικειοποιηθήκατε αυτά που στην ουσία δεν είναι δικά σας αλλά ανήκουν σε κάποιον άλλον. Θα ευθύνεστε για ληστεία επειδή έχετε ακρωτηριάσει εκείνα που ανήκουν σε άλλον.
Πάνω στη γη, υπάρχουν μόνο φύλακες, όχι δημιουργοί. Φύλακες της δημιουργίας του Θεού, και αυτό είναι μέγιστη τιμή.
Ο Θεός σας έχει εμπιστευτεί την προστασία, την κηδεμονία του πολυτιμότερου θησαυρού Του.
Και αυτό είναι ανυπολόγιστη τιμή.
Εκείνος που δεν έχει γεννηθεί και επομένως δεν του έχουν εμπιστευθεί την προστασία κανενός θα είναι ποιό ευλογημένος από σένα, αν η κηδεμονία που ασκείς είναι βδελυγμία και απονέκρωση των ψυχών (Ματθ. 18. 6).
Γιατί άλλο να χαίρεστε που έχετε παιδιά παρά μόνο για να αγρυπνείτε γι᾽ αυτά και να τα φυλάγετε σαν να είναι άγγελοι, από τον ουρανό; Γιατί να λυπάστε γι᾽ αυτά όταν φεύγουν νωρίς και πετούν με τους αγγέλους στον παράδεισο; Απολαμβάνετε η στεναχωρείστε για κάτι που ανήκει σε άλλον.
Μη φροντίζετε μόνο να διατηρείτε το σώμα των παιδιών σας ασφαλές γιατί ακόμα και οι αλεπούδες το ίδιο κάνουν για τα μικρά τους. Αλλά βασικά ενδιαφερθείτε για την παρουσία του Θεού στη ζωή των παιδιών σας. Εάν εσείς ενδιαφέρεστε για την παρουσία του Θεού, Εκείνος θα φρόντισει για όλα τα υπόλοιπα. Και ο,τι εσείς συσσωρεύετε με πόνο και κόπο για τα παιδιά σας Εκείνος τους τα παρέχει άνετα και ταχύτητα. (Ματθ 6: 33).
Μη διώχνετε το Θεό από τα παιδιά σας, γιατί θα τους στερήσετε την ειρήνη, την ευτυχία, την υγεία και την ευημερία τους.
Σε ανθρώπους που έχουν εγκαταλείψει το Θεό, και ολόκληρο τον κόσμο να τους αφήσετε, είναι σαν να τον αφήνετε σε πεινασμένους που θα τον καταβροχθίσουν ολόκληρο και ακόμη θα πεινούν και θα πεθάνουν από την πείνα.
Πολλές φορές κάνετε το παν για να εξασφαλίσετε ένα κομμάτι ψωμί για τα παιδιά σας αλλά αδιαφορείτε τελείως έστω και για την παραμικρή ποσότητα τροφής της ψυχής και της συνειδήσεώς τους. Μόνο μ᾽ αυτή την τροφή εξασφαλίζετε απόλυτα το μέλλον των παιδιών σας και εσείς ελκύετε την ευλογία του Θεού.
Ο Βασιλιάς Θεός εμπιστεύετε τα παιδιά Του στην κηδεμονία σας. Θα ανταμείψει δε βασιλικά εκείνους που αληθινά προστατεύουν την «πριγκιπική γενιά» και δεν σβύνουν με τον τρόπο τους το Όνομα του Πατέρα από τη μνήμη των παιδιών Του.
Μέσω των παιδιών Του ο Βασιλιάς παρακολουθεί εσάς που τα φροντίζετε και περιμένει την ανταπόκρισή σας. Αν η απάντησή σας είναι «νεκρή» αυτό θα σημαίνει ότι φροντίζετε….πτώματα!.
Τα παιδιά – πολύτιμες ύπαρξεις για το Θεό – μαζί με τους αγίους είναι στραμένα απόλυτα και ειλικρινά προς το Θεό… Τα παιδιά και οι άγιοι θα κρίνουν τον κόσμο.
Εμείς οι άλλοι είμαστε επαναστάτες….
Πρόσεχε, ψυχή μου, πρόσεχε και μην κάνεις λάθη.

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΡΟΣΤΩΦ: ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ ΤΗ ΣΙΩΠΗ, ΝΑ ΖΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΦΑΝΕΙΑ!

 Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ
Να αγαπήσεις τη σιωπή, να ζεις στην αφάνεια

Νὰ ἀγαπήσεις τὴν σιωπή. Νὰ ζεῖς στὴν ἀφάνεια, ἀποκρύπτοντας ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τὰ καλὰ ἔργα καὶ τοὺς πνευματικοὺς κόπους σου. Νὰ σηκώνεις ἀγόγγυστα τοὺς ἐλέγχους, τὶς ἀτιμίες, τὶς λοιδορίες καὶ τὴν περιφρόνηση τῶν ἀνθρώπων, καθὼς καὶ τὰ παιδαγωγικὰ ραπίσματα τοῦ Θεοῦ. Νὰ θυμᾶσαι τὰ πολλά σου ἁμαρτήματα καὶ νὰ συντρίβεσαι γι᾿ αὐτά. Νὰ μελετᾷς καὶ νὰ θαυμάζεις τὰ ὑπερφυσικὰ κατορθώματα τῶν Ἁγίων του Θεοῦ. Νὰ καλλιεργεῖς τὴν ἐσωτερικὴ αὐτομεμψία. Νὰ ἀποφεύγεις τοὺς ἐπαίνους σὰν φωτιά. Τέλος, νὰ κρατᾷς πάντοτε στὸν νοῦ σου τὴ μνήμη τοῦ φοβεροῦ δικαστηρίου τοῦ Κυρίου, ἐκεῖ ποὺ ὅλοι οἱ ὑπερήφανοι θὰ ταπεινωθοῦν ὁριστικά.

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΡΟΣΤΩΦ (ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Ι. Μ. Παρακλήτου)

ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ- ΠΕΡΙ ΘΛΙΨΕΩΝ

 Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος- Περὶ θλίψεων

Πρέπει νὰ γνωρίζεις ὅτι μέσα στὶς θλίψεις καὶ τὰ παθήματα, στὴν ὑπομονὴ καὶ στὴ πίστη, εἶναι κρυμμένες οἱ ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἐπίσης καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ ἀπόκτηση τῶν οὐρανίων ἀγαθῶν. Γιατί καὶ τὸ σιτάρι, ποὺ σπέρνεται στὴ γῆ, εἶναι ἀνάγκη πρῶτα νὰ δοθεῖ στὴ σήψη καὶ στὴν ἀτιμία, φαινομενικά, καὶ ἔτσι νὰ ἀπολαύσομε τὴν ὀμορφιὰ καὶ τὸν πολλαπλάσιο καρπό του. Ἂν ὅμως δὲν περνοῦσε ἀπὸ τὴ σήψη ἐκείνη καὶ τὴ φαινομενικὴ ἀτιμία, δὲν θὰ ἔβγαζε καρπό. Αὐτὸ λέει καὶ ὁ Ἀπόστολος: «Πρέπει νὰ περάσουμε πολλὲς θλίψεις γιὰ νὰ μποῦμε στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ». Καὶ ὁ Κύριος λέει: «Μὲ τὴν ὑπομονή σας, θὰ σώσετε τὶς ψυχές σας», καί: «στὸν κόσμο θὰ ἔχετε θλίψεις.

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: ΕΞΕΤΑΖΕ ΚΑΛΑ ΕΚΕΙΝΑ, ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ!

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: Εξέταζε καλά εκείνα, που έρχονται στην καρδιά σου για να πεις, πριν να περάσουν στη γλώσσα και θα βρεις πολλά, που είναι καλύτερα να μην βγουν από το στόμα σου.

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ

 
Ο άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης για την υπακοή

Ο άγιος παπα-Εφραίμ ο Κατουνακιώτης έμεινε 42 χρόνια στην υπακοή σκληρού και αυστηρού Γέροντος. Από την υπακοή πήρε την Χάρι. Πολλές φορές σκέφτηκε να φύγη, γιατί δεν άκουγε μία καλογερική κουβέντα, αλλά έκανε υπομονή. Στο τέλος έλεγε: «Αν έφευγα τότε, δεν θα σωζόμουν».

Έλεγε κάποτε ότι πήγε στο Κελλί τους ένας Καρουλιώτης ασκητής και ζήτησε ένα κρεμμύδι από τον παραδελφό του π. Προκόπιο. Εκείνος του έδωσε χωρίς να ρωτήση και ο γέροντάς του παπα-Νικηφόρος τον έστειλε να το πάρη πίσω, θέλοντας φυσικά να του διδάξη την ακρίβεια της υπακοής.

«Η υπακοή είναι το παν. Στο Μοναστήρι πάμε για υπακοή. Με την αληθινή υπακοή μαθαίνουμε την αληθινή προσευχή».

«Από πείρα το λέω. Μην κοιτάς εργόχειρο, μην κοιτάς προσευχή· αυτό σας παραδίδω, το “να ‘ναι ευλογημένο” να κρατήσετε. Αυτό θα σας αγιάσει. Τότε και ο Θεός “να ‘ναι ευλογημένο” είπε στον πατέρα Του, δεν ήλθα να κάνω το θέλημά μου, αλλά το θέλημα του πέμψαντός μου. Αλλά και ο Παράκλητος δεν λέει ό,τι θέλει αλλά ό,τι του πει ο Άλλος. Είδατε από πού ξεκινάει η υπακοή;».

«Αυστηρός Γέροντας, άγια καλογέρια».

«Γέροντας ασκητής από την έρημο έστειλε κάποτε τον υποτακτικό του στην Λαύρα για μία υπόθεση, με την ρητή εντολή το βράδυ να γυρίση στο Καλύβι τους. Ο γερω-Σπυρίδων ο Καμπανάος, ο γιατρός, είδε τον καιρό βροχερό και κράτησε το καλογέρι για να μη βραχή. Ο Γέροντάς του έβαλε κανόνα στον Καμπανάο ακοινωνησία ένα μήνα».

«Η Χάρις δεν πληρώνεται. Η πίστις που έχεις στον Γέροντα αυτή πληρώνεται».

«Όταν κάποιος πη “ευλόγησον” για ένα σφάλμα, αυτό είναι η τιμωρία του, ο κανόνας του. Κανόνα άλλον βάζουμε όταν δεν πη το “ευλόγησον”. Όταν δεν έχη ειλικρινή μετάνοια».

«Να μην εισέλθη ο υποτακτικός εις κρίσιν της εντολής (του Γέροντός του)».

«Ο υποτακτικός είναι άγραφο χαρτί. Όταν κάνη υπακοή, δεν δίνει λόγο αυτός στον Θεό, αλλά απολογείται γι’ αυτόν ο Γέροντάς του».

«Ο διάβολος ξέρει τι είναι υποτακτικός. Τον καλό υποτακτικό τον φοβάται».

«Δεν πρέπει ο υποτακτικός να εξαναγκάζη τον Γέροντα να του δώση ευλογία να κάνη το θέλημά του».

«Η σχέση μεταξύ υποτακτικών και Γέροντος είναι ιερή και ο υποτακτικός δύσκολα την καταλαβαίνει. Ο υποτακτικός δεν μπορεί να αγαπήση τον Γέροντα, όσο αγαπά ο Γέροντας τον υποτακτικό. Είναι μεγάλη η αγάπη του Γέροντα προς τον υποτακτικό, αλλά ο υποτακτικός δεν την νιώθει πάντα».

«Αν εσύ κρίνης τον Γέροντα, τότε δεν είσαι υποτακτικός».

«Οι άνθρωποι σε ακούν εάν όσα τους λες, συμφωνούν με το δικό τους το μυαλό· εάν όμως δεν συμφωνούν, δεν σε ακούν». 

Από το βιβλίο: Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορειτική παράδοση, Άγιον Όρος 2011, σελ. 531 (επιλογή).

ΑΓΙΟΣ ΙΝΝΟΚΕΝΤΙΟΣ ΜΟΣΧΑΣ: ΜΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ ΠΩΣ ΖΟΥΝ!

Άγιος Ιννοκέντιος Μόσχας: Μη παρακολουθείς τους άλλους αμαρτωλούς πως ζουν. Η δική τους απώλεια δεν θα σε σώσει.

ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ: ΓΙΝΕ ΕΣΥ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ!

Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης: Μήν ψάχνεις να δεις παράδειγμα από άλλους. Γίνε εσύ παράδειγμα! Μήν ψάχνεις τί κάνει αυτός ή τί κάνει ο άλλος. Εσύ, δεν υπάρχει άλλος.

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Μετάνοια δεν σηµαίνει µονάχα το να πας σε έναν ιερέα και να εξοµολογηθείς. Πρέπει να απελευθερωθούµε από τη µανία των λογισμών. Πολλές φορές στη ζωή µας πέφτουµε. Και είναι απολύτως απαραίτητο να τα αποκαλύπτουµε όλα [διά της εξομολόγησης| ενώπιον ενός ιερέα, ο οποίος και θα είναι μάρτυρας της µετάνοιάς µας.

Μετάνοια είναι η ανανέωση της ζωής. Αυτό σηµαίνει ότι πρέπει να απελευθερώνουµε τον εαυτό µας από κάθε αρνητικό χαρακτηριστικό και να στρεφόµαστε προς το απόλυτο καλό. Δεν υπάρχει αμαρτία ασυγχώρητη, εκτός από την αμαρτία της αμετανοησίας.

Υπάρχουν πολλά είδη δακρύων. Κάποιοι άνθρωποι κλαίνε από οργή, άλλοι για να πικάρουν κάποιον και άλλοι επειδή υπέστησαν προσβολή. Κάποιοι κλαίνε επειδή έχασαν αγαπημένο τους πρόσωπο. Υπάρχουν πολλά είδη δακρύων.

Υπάρχουν επίσης δάκρυα µετανοίας, όταν δηλαδή η συνείδηση ενός ανθρώπου του λέει ότι έχει διαπράξει πολλές αμαρτίες. Όταν συνειδητοποιεί την αμαρτωλότητά του, θρηνεί. Αυτό είναι µια πράξη θείας Χάριτος – µια ψυχή µετανοεί και η αμαρτία ξεπλένεται µε δάκρυα. Αυτά είναι δάκρυα µετανοίας και είναι δώρο Θεού. 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΟΤΑΝ ΝΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΧΑΡΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΛΙΚΗ ΧΑΡΑ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Όταν νιώσουμε την πνευματική χαρά, δεν θα θέλουμε την υλική χαρά. «Χορτασθήσομαι εν τω οφθήναι μοί την δόξαν σου!» (Ψαλμ. 16, 15)
ΛΟΓΟΙ Α’ «Με Πόνο και Αγάπη», Σελ. 40