ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΕΛΠΙΖΕ ΣΤΟΝ ΘΕΟ!

Ψυχή μου έλπιζε στον Θεό! 

Η ΠΙΣΤΗ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΛΑ, ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΕΦΙΚΤΑ!

Η πίστη δεν κάνει τα πράγματα απλά, τα κάνει εφικτά! 

ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΦΟΡΤΙΟ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΘΕΟ!

Ας αφήσουμε και σήμερα το φορτίο μας στον Θεό!

ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ: ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ "ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ" ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ!

Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός: Με την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» ενεργοποιείται η θεία Χάρις και δίδει λύσεις σε προβλήματα και πειρασμούς πού απασχολούν τους πιστούς, ώστε, κατά την Γραφή, «πάς ός αν επικαλέσηται το όνομα Κυρίου, σωθήσεται. 

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΜΗΝ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΣΑΙ ΕΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΕ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ, ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ!

Άγιος Νεκτάριος: Μήν στενοχωριέσαι εάν οι άνθρωποι σε θυμούνται, μόνο όταν σε χρειάζονται. Νιώσε το προνόμιο ότι είσαι σαν το κερί που τους έρχεται στο μυαλό, στις πιό σκοτεινές τους ώρες. 

ΟΣΙΟΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ: ΔΙΑΒΑΖΕ ΤΟ ΨΑΛΤΗΡΙ, ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΛΙΓΟ!

Στάρετς Βαρσανούφιος της Όπτινα: Διάβαζε το ψαλτήρι. Κάθε ημέρα. Έστω και από λίγο. Και ο Κύριος δεν θα σε αφήσει. Θα έλθει με το έλεος Του. Και θα σε βοηθεί. Και θα σε παρηγορεί. Για πάντα. 

ΘΕΕ ΜΟΥ ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΥΠΟΜΟΝΗ, ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ!

Θεέ μου δώσε μου μετάνοια, υπομονή, δύναμη και υγεία για να συνεχίσω σε αυτόν τον δύσκολο δρόμο. 

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ Ο ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ!

Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον ο Αυτός και εις τους Αιώνας! 

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΛΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ- ΜΕΘ' ΗΜΩΝ Ο ΘΕΟΣ!

Ο Θεός να έχει καλά όλο τον κόσμο. – Μεθ’ ημών ο Θεός! 

ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΒΕΡΟΙΑΣ

 Άγιος Αρσένιος Επίσκοπος Βεροίας

 

Ο Άγιος ιερομάρτυρας Αρσένιος Βεροίας έζησε τον 14ο προς 15ο αιώνα μ.Χ. Στην πολιορκία της πόλης της Βέροιας συνελήφθει να λειτουργεί στην Παλαιά Μητρόπολη, που σώζεται ακόμη και σήμερα, και σφαγιάσθηκε ή απαγχονίστηκε.
Η μνήμη του στα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας έπεσε σε λήθη, έως ότου ο ιστορικός της Βέροιας Χιονίδης Γεώργιος βρήκε στα Μετέωρα μια φυλλάδα με ακολουθία προς αυτόν. Πιο μπροστά τιμώνταν μεν ο Άγιος με άγνωστο όνομα ή κατά συγκατάβαση με το όνομα Καλλίνικος, από επιθυμία του Μητροπολίτου Βεροίας κ. Καλλινίκου Χαραλαμπάκη. Το σπουδαίο που αναφέρεται στην ακολουθία του Αγίου Αρσενίου είναι ότι τάφηκε στο ναό του Μεγαλομάρτυρος και εικάζεται πως το άγιο λείψανό του βρίσκεται στο ναό του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Δημητρίου της περιοχής του νέου Μητροπολιτικού ναού. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 28 Μαΐου.
 
https://www.saint.gr

ΑΓΙΑ ΕΛΙΚΩΝΙΔΑ Η ΜΑΡΤΥΣ

 Αγία Ελικωνίδα η Μάρτυς

 
Η Αγία Ελικωνίδα έζησε στα χρόνια του βασιλιά Γορδιανού του Γ', στα μέσα του 3ου μ.Χ. αιώνα (238 - 244 μ.Χ.). Ήταν Θεσσαλονικιά αλλά μετακόμισε στην Κόρινθο, όπου καταγγέλθηκε σαν χριστιανή στον άρχοντα Περίνιο. Μάταια αυτός προσπάθησε να την αποσπάσει από τη χριστιανική πίστη. Εκείνη έμενε σταθερή και φώναζε ότι είναι χριστιανή.
Εξοργισμένος τότε ο Περίνιος την έβρισε χυδαία και της ξύρισε το κεφάλι. Η Ελικωνίδα χαμογελώντας απάντησε: «Σείς, έπαρχε, θεωρείτε άνθρωπο κυρίως το σώμα, και την ομορφιά του, νομίζετε ότι είναι η κυριότερη ανθρώπινη αρετή, και πάνω σ' αυτή τη βάση στηρίζετε την ταπεινή και πρόσκαιρη ευτυχία σας. Αλλά για μας τους χριστιανούς, το επίγειο σώμα είναι όπως και το ρούχο. Αυτό κάποια μέρα θα παλιώσει και θα πεταχτεί. Επομένως ό,τι και αν κάνεις το φθαρτό σώμα μου δεν θα με ενοχλήσει, διότι δεν θα καταφέρεις να βλάψεις, με τη χάρη του Θεού, το σώμα της ψυχής μου, όπου εμείς οι χριστιανοί στηρίζουμε την αιώνια ευτυχία μας».
 Ο Περίνιος διέταξε τότε και έβαλαν την αγία μέσα σε λιωμένο μολύβι και άσφαλτο. Η θεία χάρη όμως την κράτησε αβλαβή. Το ίδιο συνέβη, όταν αργότερα και ο ανθύπατος Ιουστίνος την έριξε στη φωτιά και τα άγρια θηρία. Τελικά η Ελικωνίδα αποκεφαλίστηκε και έτσι φόρεσε το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου για τον Χριστό. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Αγίας στις 28 Μαΐου.
 
https://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ: ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΘΑ ΣΤΕΓΝΩΣΟΥΝ, ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΟΥΝ!

Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός: Οι θάλασσες θα στεγνώσουν, τα βουνά θα καταστραφούν, αλλά η δόξα του Χριστού δεν θα εξαντληθεί.

ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΡΡΩΣΤΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ!

Γέρων Γαβριήλ ο Αγιορείτης: Είμαστε όλοι άρρωστοι πνευματικά και ο Θεός θέλει να μας βοηθήσει να μας κάνει καλά. Μας έδωσε βιταμίνες τίποτα, μας έδωσε παυσίπονα τίποτα, μας έδωσε ασπιρίνη τίποτα, μας έδωσε αντιβιοτικά τίποτα. Πλέον ήρθε η ώρα να μπει νυστέρι μπορεί να πονέσουμε αλλά είναι ο μόνος τρόπος να γίνουμε καλά δεν έχουμε άλλο χρόνο.

ΟΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ: Ο ΘΕΟΣ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης: Ο Θεός φροντίζει για όλους. Η απελπισία είναι σχεδόν απιστία. 

ΤΟΝ ΤΑΠΕΙΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΑΝΥΨΩΝΕΙ, ΤΟΝ ΕΓΩΪΣΤΗ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΡΕΦΕΤΑΙ!

Τον ταπεινό άνθρωπο ο Θεός τον ανυψώνει, τον εγωϊστή τον αποστρέφεται. 

ΣΕ ΔΟΞΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΕ ΜΟΥ!

Σε δοξάζουμε και Σε ευχαριστούμε Θεέ μου, που έχουμε την υγεία μας. Βοήθησε όποιον πονά και υποφέρει. 

ΕΧΩ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΟΔΗΓΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΦΟΒΗΘΩ!

Έχω τον Κύριο οδηγό και δεν έχω τίποτα να φοβηθώ. 

ΟΤΑΝ Η ΛΟΓΙΚΗ ΒΛΕΠΕΙ ΒΟΥΝΑ, Η ΠΙΣΤΗ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΟΥΝΤΑΙ!

Όταν η λογική βλέπει βουνά, η πίστη τα βλέπει να μετακινούνται! 

ΔΩΣΕ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΤΗΝ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ!

Δώσε στον Θεό την αδυναμία σου και θα σου δώσει τη δύναμη που χρειάζεσαι.

ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΑΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ!

Μην σταματάς να προσεύχεσαι μέχρι να σου απαντήσει ο Θεός. 

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ: Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΥΟ ΦΤΕΡΟΥΓΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ, ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ!

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: Ο Χριστιανός χρειάζεται δύο φτερούγες για να πετάξει και να πάει στον Παράδεισο. Την ταπείνωση και την αγάπη.

ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΘΑ ΧΑΘΟΥΜΕ ΣΑΝ ΕΘΝΟΣ!

- Γέροντα Γαβριήλ πολλοί μου ζητάνε να πείτε κάτι αισιόδοξο για να τους το μεταφέρω.

- Τι να πούμε; Ψέματα στον κόσμο να πούμε. Αν δεν υπάρξει μετάνοια θα χαθούμε σαν έθνος. Τα πράγματα δεν είναι καλά. Η αμαρτία έφτασε στο απροχώρητο. Ας ευχηθούμε να μην πέσουν πυρηνικά.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΟΡΦΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΣ: ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΔΙΚΗ ΣΟΥ!

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος: Να του πεις: «Χριστέ μου η ζωή μου δική Σου! Εσύ είσαι η ζωή μου τώρα και μετά θάνατον».

Αυτό είναι μια φοβερά μαρτυρία! Υποχρεώνεις το Χριστό και στέλνει μκοντά σου όχι ένα φύλακα Άγγελο, αλλά τέσσερις»!

Π. ΕΥΜΕΝΙΟΣ ΣΑΡΙΔΑΚΗΣ: ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ, ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!

Π. Ευμένιος Σαριδάκης: Xριστέ μου, βοήθησέ με να Σε αγαπώ περισσότερο, περισσότερο και περισσότερο. Να Σε αγαπώ περισσότερο από τον εαυτό μου, περισσότερο από όλους τους ανθρώπους και να μήν χορταίνω να Σε αγαπώ.

ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΑ ΤΟΥ ΚΛΩΠΑ Η ΜΥΡΟΦΟΡΟΣ

Αγία Μαρία του Κλωπά η Μυροφόρος 

Η Αγία Μαρία ήταν σύζυγος του Κλωπά και μια από τις γυναίκες, που ακολούθησαν τον Κύριο μας Ιησού Χριστό και υπηρετούσαν στο έργο Του. Όταν γινόταν η φρικτή θυσία του Γολγοθά και οι μαθητές κρύβονταν και διασκορπίζονταν, αυτή συμπαρακολουθούσε στον τόπο της καταδίκης και συμπαραστεκόταν στην σταυρική αγωνία και την ταφή έπειτα του Ιησού. Αλλά ήταν και μια από τις μυροφόρες, που ευτύχησε ν' ακούσει το πρωί της Κυριακής, το χαρμόσυνο άγγελμα της Ανάστασης.

Γιοι της Μαρίας αυτής, ήταν ο Ιωσής και ο Ιάκωβος. Ο τελευταίος συγκαταλέχθηκε μεταξύ των 12 αποστόλων, ονομαζόταν μάλιστα Μικρός για να διακρίνεται από τον άλλο Ιάκωβο τον αδελφό του Ιωάννη του Θεολόγου.

Η Αγία Μαρία, ήταν επίσης παρούσα και κατά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στο υπερώο. Όταν σχηματίστηκε η πρώτη Εκκλησία στην Ιερουσαλήμ, η Μαρία εξακολούθησε να προσφέρει σ' αυτή τις υπηρεσίες της, για την επέκταση της αληθινής πίστης και για κάθε καλό και φιλάνθρωπο έργο.

Απότμημα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκεται στη Μονή Παναγίας Τουρλιανής Μυκόνου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Αγίας στις 23 Μαΐου. 

https://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΥΝΑΔΩΝ

Όσιος Μιχαήλ ο Ομολογητής, Επίσκοπος Συνάδων

 
Ο Όσιος Μιχαήλ, έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Λέοντα του Αρμένιου και καταγόταν από πλούσια και αρχοντική οικογένεια, από τα Σύναδα της Φρυγίας. Σπούδασε με ζήλο τα ιερά γράμματα και στη συνέχεια έφθασε στην Κωνσταντινούπολη για να συνεχίσει τις σπουδές του.
Εκεί συνδέθηκε με ένα φημισμένο πνευματικό άνθρωπο το Θεοφύλακτο, και αποφάσισαν να αφοσιωθούν στην άσκηση της σάρκας και τη μελέτη των Θείων Γραφών. Αποσύρθηκαν σε κάποιο μοναστήρι στον Εύξεινο Πόντο το οποίο είχε ιδρύσει ο Πατριάρχης Ταράσιος, ο οποίος φωτισθείς από το Άγιο Πνεύμα, τους υποδέχθηκε εγκάρδια και πολύ γρήγορα τους χειροτόνησε πρεσβυτέρους.
Στη συνέχεια, ο μεν Θεοφύλακτος εξελέγη επίσκοπος Νικομήδειας, ο δε Μιχαήλ επίσκοπος Συνάδων. Από τη θέση του Επισκόπου ο Μιχαήλ έλαμψε πνευματικά. Δυναμικός μαχητής της πίστης, δίδασκε καθημερινά το λόγο του Θεού, κήρυττε, νουθετούσε και βοηθούσε δυναμικά τους πτωχούς, τους πάσχοντες και τους αδυνάτους. Διακρίθηκε επίσης για την προσήλωσή του στα ορθόδοξα δόγματα και την σφοδρή καταπολέμηση των αιρετικών διδασκαλιών.
Όταν ο αυτοκράτορας Λέων ο Αρμένιος, κήρυξε διωγμό εναντίον όσων υπερασπιζόταν τις ιερές εικόνες, ο Μιχαήλ με γενναιότητα αντιτάχθηκε στη προκλητική αυτή ενέργεια του αυτοκράτορα. Εξοργισμένος ο Λέων έδωσε εντολή να φυλακισθεί σε ένα φρούριο, το οποίο ονομαζόταν Ευδοκιάς.
Ο Όσιος όμως συνέχιζε να διακηρύσσει την αλήθεια με αντίτιμο συνεχείς εξορίες κακουχίες και στερήσεις για να καταλήξει σε κάποια ανθυγιεινή περιοχή όπου από τις ταλαιπωρίες παρέδωσε την αγία ψυχή του ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού.
Την κάρα του Αγίου Μιχαήλ αποθησαυρίζει η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας στο Άγιον Όρος, που της παραχωρήθηκε με χρυσόβουλο από τους βασιλείς Βασίλειο και Κωνσταντίνο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου στις 23 Μαΐου.
 
https://www.saint.gr

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ: Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ!

Γερόντισσα Γαλακτία: Ὁ Θεὸς εἶναι Φῶς! Ἄπλετον (ἡ συνηθισμένη της ἔκφραση) καὶ ἀνερμήνευτον! Ἐκεῖ τὰ ξέρεις ὅλα, δὲν ρωτᾶς τίποτα, μόνο ἀπολαμβάνεις. Εἶναι φῶς ὀντότητας. Πῶς νὰ σᾶς πῶ…σκέφτεται, μιλεῖ, μόνο ἀγαπᾶ, ἐνεργεῖ ὅλα τὰ καλά…(εἶναι πρόσωπο).

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ: ΟΠΟΙΟΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΟΥΜΑΝΤΑΡΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ!

Γερόντισσα Γαλακτία: Ὅποιος προσέχει τὴν γλώσσα του, μπορεῖ νὰ κουμαντάρει ὅλα τὰ ἄλλα μέρη τοῦ σώματός του.

Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ βρωμάει ἡ ψυχή τους ἀπὸ τὴν σάρκα τους! Καὶ ἄλλοι ποὺ εὐωδιάζουν καὶ οἱ σάρκες τους ἀπὸ τὸ πνεῦμα τους!

ΓΕΡΩΝ ΚΛΕΟΠΑΣ ΗΛΙΕ: ΜΗΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ!

Γέρων Κλεόπα Ήλιε: Μην αφήνουμε ούτε μία ημέρα χωρίς  να επικαλούμαστε  την  Παναγία μας.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΧΩΜΙΟΣ Ο ΝΕΟΣ Ο ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

Όσιος Παχώμιος ο Νέος ο Οσιομάρτυρας

 
Ο Όσιος Οσιομάρτυς Παχώμιος καταγόταν από τη Μικρά Ασία και γεννήθηκε από γονείς φιλόθεους και ευσεβείς. Υπηρετώντας ως στρατιώτης στο Ρωσικό στρατό, συνελήφθηκε αιχμάλωτος από τους Τατάρους, πουλήθηκε σε κάποιον Τούρκο βυρσοδέψη, ο οποίος τον έφερε στην πατρίδα του Ουσάκι της Φιλαδελφείας. Ο Όσιος παρέμεινε στην υπηρεσία του Τούρκου επί είκοσι επτά έτη, υπομένοντας βασανιστήρια και εξευτελισμούς και πιεζόταν καθημερινά να αλλαξοπιστήσει. Αυτός όμως παρέμενε ακλόνητος στη Χριστιανική πίστη και εξ αιτίας αυτού, αφού ο αφέντης του απηύδησε, τον άφησε ελεύθερο.
Ενώ ετοιμαζόταν να αναχωρήσει, ασθένησε, και Τούρκοι, που επωφελήθηκαν την κατάσταση αυτή, διέδωσαν ότι ο Παχώμιος εξέφρασε την επιθυμία να γίνει Μωαμεθανός, πριν πεθάνει. Όταν λοιπόν, αυτός ανέρρωσε, τον έντυσαν με τουρκικά ενδύματα και τον άφησαν ελεύθερο. Αμέσως ο Παχώμιος αναχώρησε και μέσω Σμύρνης μετέβη στο Άγιον Όρος, στη μονή του Αγίου Παύλου, και τέθηκε υπό την προστασία ενάρετου ιερομονάχου, που ονομαζόταν Ιωσήφ.
Μετά την δωδεκαετή παραμονή στη μονή, μετοίκησε στα Καυσοκαλύβια, μιμούμενος δε τη θαυμαστή πολιτεία του Οσίου Ακακίου του Καυσοκαλυβίτου έγινε υπόδειγμα μοναχού και ήταν αγαπητός σε όλους τους αδελφούς.
Κινούμενος από θείο ζήλο, εξέφρασε την επιθυμία να μαρτυρήσει για τον Χριστό. Πράγματι, αφού επί ένα έτος δοκιμάσθηκε με διάφορους Κανόνες και παιδαγωγίες, συνοδευόμενος από τον ιερομόναχο Ιωσήφ, μετέβη στο Ουσάκι της Φιλαδελφείας, στο μέσο δε της αγοράς διεκήρυξε την πίστη του προς τον Χριστό. Αμέσως συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον του κριτού με την κατηγορία του εξομώτου. Ο Μάρτυρας Παχώμιος με πνευματική ανδρεία αντέκρουσε τους κατηγόρους του και δήλωσε ότι ουδέποτε αρνήθηκε τον Χριστό, αλλά ήταν και θα παρέμενε πιστός στην πατρώα ευσέβεια μέχρι τέλους της ζωής του. Κατόπιν τούτου ο κριτής διέταξε τον εγκλεισμό του στη φυλακή. Μετά τρείς ημέρες, αφού κλήθηκε και πάλι να αρνηθεί τον Χριστό και δεν το αποδέχθηκε, καταδικάσθηκε σε θάνατο και παραδόθηκε στον δήμιο. Έτσι ο Οσιομάρτυς Παχώμιος μαρτύρησε δι' αποκεφαλισμού το 1730 μ.Χ., την Πέμπτη της Αναλήψεως.
Το ιερό λείψανό του το παρέλαβαν μετά τρείς ημέρες ευσεβείς Χριστιανοί και το ενταφίασαν με ευλάβεια. Σήμερα δε, βρίσκεται στη μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου της Πάτμου. Μέρος των Ιερών Λειψάνων του Αγίου φυλάσσονται στη Σκήτη Καυσοκαλυβίων Αγίου Όρους. Τεμάχιο του ιερού λειψάνου παραχωρήθηκε στη μονή του Αγίου Παύλου του Αγίου Όρους και μετακομίσθηκε σε αυτή από την Πάτμο, με την έγκριση και ευλογία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στις 26 Ιανουαρίου 1953 μ.Χ. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου φυλάσσονται στη Νέα Θηβαΐδα Αγίου Όρους και στη Μονή Αγίου Γεωργίου Κρημνών Ζακύνθου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου στις 21 Μαΐου.
 
https://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΘΑΛΑΣΣΙΟΣ

 
Όσιος Θαλάσσιος

 
Ο Όσιος Θαλάσσιος, έγινε Πρεσβύτερος και έπειτα ηγούμενος. Καταγόταν από τη Λιβύη της Αφρικής και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Κωνσταντίνου Δ' του Πωγωνάτου (668 - 685 μ.Χ.). Αυτός υπήρξε ασκητικός συγγραφέας (έργα του υπάρχουν στη Φιλοκαλία), σύγχρονος του Άγιου Μαξίμου του Ομολογητή. Συνέγραψε 400 κεφάλαια περί Αγάπης και Εγκράτειας και της κατά Νουν πολιτείας. Απεβίωσε ειρηνικά το 648 μ.Χ. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου στις 20 Μαΐου.

Ευχή του Οσίου Θαλασσίου
Κύριε τῶν πάντων Χριστὲ, ἐλευθέρωσέ μας ἀπὸ ὅλα αὐτὰ, ἀπὸ τὰ ὀλέθρια πάθη καὶ ἀπὸ τοὺς λογισμοὺς ποὺ προέρχονται ἀπὸ αὐτὰ.
Πλασθήκαμε ἀπὸ Σένα, γιὰ νὰ ἀπολαύσουμε τὸν παράδεισο ποὺ ἐφύτευσες Ἐσὺ.
Τὴν τωρινή μας ἀτιμία μόνοι τὴν προκαλέσαμε, μὲ τὸ νὰ προτιμήσουμε τὴν ὀλέθρια ἀπὸ τὴν εὐλογημένη ἀπόλαυση.
Ἐπήραμε τὴν ἀμοιβή μας γι’ αὐτὸ, ἀνταλλάσσοντας τὴν αἰώνια ζωὴ μὲ τὸ θάνατο.
Τώρα λοιπὸν, Κύριε, καθὼς ἐστράφηκες μὲ εύμένεια πρὸς ἐμᾶς, κάνε τὸ ἴδιο ὥς τὸ τέλος. Καθὼς ἔγινες ἄνθρωπος γιὰ μᾶς, σῶσε μας ὅλους.
Γιατὶ ἦλθες νὰ σώσεις ἐμᾶς τοὺς χαμένους. Μὴ μᾶς χωρίσεις ἀπὸ τὴν μερίδα ὅσων σώζονται.
Ἀνέστησε τὶς ψυχὲς καὶ σῶσε τὰ σώματά μας. Καθάρισέ μας ἀπὸ κάθε μολυσμὸ.
Σπάσε τὰ δεσμὰ τῶν παθῶν ποὺ μᾶς κατέχουν. Ἐσύ, ποὺ συνέτριψες τὶς φάλαγγες τῶν ἀκάθαρτων δαιμόνων.
Καὶ ἀπάλλαξέ μας ἀπὸ τὴν τυραννία τους, γιὰ νὰ λατρεύσουμε Ἐσένα μόνο, τὸ αἰώνιο Φῶς.
Ἀφοῦ ἀναστηθοῦμε ἐκ νεκρῶν, συγκροτώντας μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους μία εὐλογημένη καὶ ἀκατάλυτη χορεία. Ἀμὴν. 
 
https://www.saint.gr

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΣΑΝΤΑ ΚΡΟΥΖ Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

 
Άγιος Ιωάννης της Σάντα Κρουζ ο Ιερομάρτυρας

 
Ο Άγιος Νεομάρτυρας πάτερ Ιωάννης της Σάντα Κρούζ γεννήθηκε το 1937 μ.Χ. στο χωριό Αποίκια της νήσου Άνδρου και λεγόταν Καρασταμάτης. Σε ηλικία 20 ετών πηγαίνει στην Αμερική και δημιουργεί οικογένεια. Χειροτονείται ιερέας και για 10 χρόνια εργάζεται με ιεραποστολικό ζήλο στην Αλάσκα. Αφού διακόνησε την Εκκλησία σε πολλούς Ναούς, το 1981 μ.Χ. πήγε στην Σάντα Κρουζ στον Ναό του Προφήτη Ηλία, τον οποίο και τελειοποίησε και τον εγκαινίασε για να γίνει κέντρο ορθόδοξης ομολογίας σε όλη την περιοχή όπου οι άνθρωποι ήταν απομακρυσμένοι από τον Θεό και την Εκκλησία.
Ο πατήρ Ιωάννης ήταν απλός στην συμπεριφορά του, αγαπούσε τους ενορίτες του και η πόρτα του σπιτιού του ήταν πάντα ανοιχτή, μέρα και νύχτα. Τα κηρύγματα του ήταν πύρινα, αγαπούσε τον Θεό και ήθελε όλοι να Τον αγαπήσουν. Πήγαινε στα πάρκα και μιλούσε με νέους ανθρώπους που δεν γνώριζαν τίποτε για τον Θεό ή ήταν σε άλλα δόγματα.

Στην Άνδρο συμβαίνει ένα θαύμα με τους κρίνους της Παναγίας. Όταν ανθίζουν οι κρίνοι τους πηγαίνουν στην Εικόνα της. Αργότερα, όπως είναι φυσικό, ξεραίνονται και πέφτουν τα φύλλα τους και μένει το ξερό κοτσάνι. Τ' αφήνουν έτσι ξερά τα κοτσάνια στην Εικόνα Της και όταν έρθει η γιορτή της, κάθε χρόνο, αυτά ανθίζουν και βγάζουν μπουμπούκια. Ο πατήρ Ιωάννης μια και ήταν από μικρός μεγαλωμένος στο νησί γνώριζε το θαύμα αυτό. Επισκέφτηκε λοιπόν το νησί και πήγε στο Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου και ζήτησε από τον Γέροντα Δωρόθεο κρίνους της Παναγίας. Πήρε μερικά ξερά κοτσάνια και τα πήγε στην Αμερική. Τα έβαλε στην Εικόνα της Παναγίας και αυτά άνθισαν ξανά. Άρχισε σιγά - σιγά ο κόσμος να θερμαίνεται στην πίστη και να προσκυνούν την Παναγία.

Ήταν μία ευαίσθητη και όμορφη ψυχή ο πατήρ Ιωάννης. Έγραφε και θρησκευτικά ποιήματα και τον συγκινούσαν πολύ τα θαύματα της Παναγίας και οι βίοι των Αγίων. Ζητούσε από τον Γέροντα Δωρόθεο να του στέλνει βιβλία για να κάνει κηρύγματα. Το ιεραποστολικό του έργο όμως, ενόχλησε κάποιους και άρχισαν να του κάνουν απειλητικά τηλεφωνήματα και να του στέλνουν απειλητικά γράμματα για να σταματήσει το κήρυγμα. Όμως τότε εκείνος έγινε πιο φλογερός και έλεγε: «Όσο τα μάτια μου έχουν νερό εγώ θα κηρύττω τον Χριστό και την Ορθοδοξία».

Όταν μάλιστα συνέστησε στους χριστιανούς να προφυλαχθούν από τις παγίδες του αντιχρίστου και να μην πάρουν το χάραγμα, άρχισαν πιο έντονα τ' απειλητικά τηλεφωνήματα για την ζωή του. Στις 17 Μαΐου του 1985 μ.Χ. το βράδυ, πήρε τηλέφωνο τον Γέροντα Δωρόθεο στην Άνδρο και του ζητούσε πληροφορίες για τα θαύματα της Παναγίας της Μυροβλύτισσας γιατί ήθελε να κάνει κήρυγμα την Κυριακή. Την άλλη μέρα στις 18 Μαΐου ο πατήρ Ιωάννης ήταν μόνος του στο σπίτι μαζί με τον γιο του Φώτιο. Η πρεσβυτέρα είχε πάει στο σπίτι της κόρης τους Μαρίας. Το αγόρι βγήκε για λίγο έξω με τους φίλους του και ο πατήρ Ιωάννης πήγε στην Εκκλησία να την ετοιμάσει και να γράψει το κήρυγμα. Το αγόρι γύρισε αργά στο σπίτι, είδε ότι ο πατέρας του έλειπε και πήγε ανήσυχο να τον βρει στην Εκκλησία. Και τότε αντίκρισε το φοβερό θέαμα. Τον πατέρα του κατακρεουργημένο και αγνώριστο. Τον είχαν βρει μόνο του και τον βασάνισαν χτυπώντας τον στο κεφάλι με σφυρί, και το σώμα του το κατακρεούργησαν με το μαχαίρι. Και όπως διαπίστωσε η αστυνομία, επειδή εκείνος σπαρταρούσε, πήραν τον σταυρό του με την αλυσίδα και τον έπνιξαν. Το αίμα του που χύθηκε από τις πληγές του και πλημμύρισε το δάπεδο του Ιερού Ναού το χρησιμοποίησαν για να γράψουν δικά τους συνθήματα στους τοίχους του Ιερού Ναού και το 666. Ήταν σατανιστές. Επειδή το Λείψανο του Αγίου ήταν παραμορφωμένο και το πρόσωπό του δεν μπορούσαν να το αντικρίσουν, αφού του φορέσανε την καλή του χρυσοκέντητη στολή, σφραγίσανε το φέρετρο στην νεκρώσιμη ακολουθία.
 
Ο Άγιος ιερέας μαρτύρησε στο σημείο που φωτογραφήθηκε με τον σταυρό στο χέρι, ίσως να ήταν μία πρόρρηση για το τι θα επακολουθούσε. Συνέβησαν, δε, προ του θανάτου του τρία θαυμαστά γεγονότα:

1) Οι ανθισμένοι κρίνοι της Παναγίας, μία βδομάδα πριν μαρτυρήσει, πέσανε όλοι ξαφνικά και από τότε δεν έχουν ξανανθίσει.
2) Η Εικόνα της Παναγίας δάκρυσε και το δάκρυ υπάρχει ακόμα πάνω στην Εικόνα, και
3) επί τρεις συνεχείς Κυριακές προ του μαρτυρίου του, κατά την διάρκεια της θείας Λειτουργίας, έλαμπε το πρόσωπό του και σκορπούσε αχτίνες και το παιδί, που του έδινε το ζέον και είδε το παράδοξο αυτό φαινόμενο, επιτιμήθηκε αυστηρά για να μην φανερώσει τίποτα.

Η αστυνομία ερεύνησε για τους δολοφόνους του Αγίου και βρήκαν τρία άτομα ένα ανδρόγυνο και τον γιο του άνδρα από άλλη γυναίκα. Ήταν ιερείς του σατανά και όταν τους συνέλαβαν οι δύο αυτοκτόνησαν ενώ ο τρίτος έχασε τα λογικά του.

Όταν έμαθε ο Γέροντας Δωρόθεος για τον μαρτυρικό θάνατο του πατρός Ιωάννη έγραψε στην πρεσβυτέρα να του στείλει στην Άνδρο τ' άμφια του Αγίου που είχαν συλλειτουργήσει στο Μοναστήρι στην γιορτή του Αγίου Δωροθέου το 1981 μ.Χ. Πέρασε καιρός και απάντηση δεν έλαβε. Στις 4 Ιουλίου του 1986 μ.Χ. και ενώ είχε τελειώσει η λειτουργία στο Μοναστήρι, άρχισαν μόνες τους να χτυπούνε οι καμπάνες πανηγυρικά. Σταμάτησαν για λίγο οι καμπάνες και άρχισαν πάλι να χτυπούνε τόσο αρμονικά που όλοι εξέστησαν, έκαναν παράκληση στον Άγιο Νικόλαο και περίμεναν να φανερωθεί κάτι θαυμαστό. Και έτσι έγινε, αφού το απόγευμα πήρε τηλέφωνο τον Γέροντα Δωρόθεο η κόρη του πατρός Ιωάννη η Μαρία, που είχε έρθει ειδικά στην Άνδρο, για να φέρει τ' άμφια του πατέρα της. Τα έφερε στο Μοναστήρι και τα υποδέχτηκαν με χαρά. Οι καμπάνες χτυπούσαν στο Μοναστήρι το πρωί ακριβώς την ώρα που έμπαινε στο λιμάνι το καράβι με τ' άμφια του Νεομάρτυρα.

Οι εμφανίσεις του ιερομάρτυρα Ιωάννου μετά τον θάνατό του είναι πάρα πολλές. Παραμονές του Αγίου Νικολάου το 1986 μ.Χ. και ο Γέροντας Δωρόθεος ετοίμαζε το Μοναστήρι μαζί με μερικές γυναίκες που τον βοηθούσαν από το χωριό εκεί. Κάποια στιγμή είδαν τον μακαριστό Ιωάννη να περπατά στην αυλή και να έρχεται προς το μέρος τους από την ανοιχτή πόρτα στην τράπεζα. Έβαλαν όλοι τις φωνές γιατί όλοι τον ήξεραν στο χωριό και τον έλεγαν: παπά - Γιάννη. Και τότε χάθηκε από μπροστά τους. Ώσπου να συνέλθουν από το ξάφνιασμα ήρθε ο ταχυδρόμος μ' ένα δέμα από την Ελβετία όπου μέσα ήταν μία Εικόνα του Αγίου σκαλιστή σε ξύλο από Ορθόδοξους Ρώσους που τον τιμούν ως Άγιο. Ο πατήρ Ιωάννης ζήτησε να μοιραστεί παντού η Εικόνα Του και να γίνει γνωστό το μαρτύριό του, η Ορθόδοξη ομολογία του.

Τον Φεβρουάριο του 1987 μ.Χ. ο Γέροντας Δωρόθεος πήγε στην Ελβετία για εγχείρηση. Ενώ μιλούσε με τους πιστούς εκεί για τον Άγιο και το μαρτύριό του, τον είδαν να τους ευλογεί και να χάνεται. Όταν είχαν λειτουργήσει μαζί με τον Γέροντα Δωρόθεο και όταν εξομολογήθηκε ο πατήρ Ιωάννης δώρισε το πετραχήλι του εκεί στο Μοναστήρι. Όταν πήγε στην Ελβετία ο Γέροντας Δωρόθεος ένα τμήμα από το πετραχήλι του Αγίου εσκόρπιζε άρρητη ευωδία στους παρευρισκομένους εκεί.

Στην Αμερική και στην Ρωσική Εκκλησία της διασποράς τιμάται ως Άγιος και έχουν εκδώσει και ασματική ακολουθία στον Άγιο. Τα γεγονότα και τις λεπτομέρειες του μαρτυρίου του τ' ανέφερε όλα στον Γέροντα Δωρόθεο η κόρη του Μαρία. Η μνήμη του τιμάται στις 19 Μαΐου και είναι παραμονή της εορτής της ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Νικολάου. Επίσης, θα συνεορτάζεται μαζί με τον Άγιο Νικόλαο γιατί από παιδί τον αγαπούσε πολύ.

Την Ευλογία Του να έχουμε όλοι μας. Αμήν.
 
https://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ: ΟΠΟΙΑ ΠΙΚΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΚΥΡΙΕΥΣΕΙ, ΟΤΙ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΣΥΜΒΕΙ, ΕΣΥ ΝΑ ΠΕΙΣ "ΘΑ ΤΟ ΥΠΟΜΕΙΝΩ, ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ"!

Όσιος Αντώνιος της Όπτινα: Όποια πικρία και να σε κυριεύσει, ό,τι δυσάρεστο και να σου συμβεί, εσύ να πεις: "Θα το υπομείνω, για χάρη του Χριστού!". Και μόνο που θα το πεις, θα νοιώσεις πιο ανάλαφρα. Επειδή το Όνομα του Ιησού Χριστού έχει Ισχύ. Μπροστά Του, όλα τα δυσάρεστα καταλαγιάζουν, οι δαίμονες εξαφανίζονται. Όταν θα επαναλαμβάνεις το Γλυκύτατο Όνομα Του, θα καταλαγιάζει και η δική σου πικρία, θα γαληνεύει η ολιγοψυχία σου. "Κύριε! Δώσε μου υπομονή, μεγαλοψυχία και πραότητα! Κύριε! Κάνε με να δω τα αμαρτήματα μου και να μην κατακρίνω κανέναν!".

ΜΕΣΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

Μεσοπεντηκοστή 

Την Τετάρτη μετά την Κυριακή του Παραλύτου πανηγυρίζει η Εκκλησία μία μεγάλη δεσποτική εορτή, την εορτή της Μεσοπεντηκοστής. Η γιορτή αποτελεί ένα σταθμό ανάμεσα στο Πάσχα και την Πεντηκοστή.

Η περικοπή που διαβάζεται την ημέρα αυτή αναφέρεται στη συζήτηση του Χριστού με τους Ιουδαίους διδασκάλους στο Ναό.

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: Η ΑΥΣΤΗΡΟΤΗΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΛΗΣΙΟΝ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Η αυστηρότητα προς τους πλησίον μας είναι επικίνδυνη. Ο αυστηρός άνθρωπος μπορεί να προοδεύσει μονάχα μέχρις ενός σημείου, και παραμένει απλά στο επίπεδο της φυσικής εγκράτειας. Πρέπει κανείς να είναι ευγενής, πράος και φιλεύσπλαχνος στις σχέσεις του με τους ανθρώπους.  

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΑΡΙΖΟΝΑΣ: Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ!

Γέρων Εφραίμ Αριζόνας: Έχουμε τόσες υποθέσεις, τόσες στενοχώριες, τόσους πειρασμούς. Δεν μας εμποδίζει τίποτε να παραμερίσουμε για λίγα λεπτά και να σηκώσουμε τα χέρια μας στον Θεό.

Ο Θεός αγαπάει πάρα πολύ την προσευχή ενός μικρού παιδιού. Με την απλότητα και την ακακία, που ένα μικρό παιδί μιλάει στην μητέρα του και της ζητάει ωρισμενα πράγματα, με αυτόν τον τρόπο προσευχής μπορούμε και εμείς να γίνουμε αρεστοί στον Θεό. 

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΑΓΡΥΠΝΕΙΤΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ!

Άγιος Νεκτάριος: Αγρυπνείτε και προσεύχεστε για να μην μπείτε σε πειρασμό. Μην απελπίζεστε αν πέφτετε συνέχεια σε παλιές αμαρτίες. Πολλές απ’ αυτές είναι και από τη φύση τους ισχυρές και από τη συνήθεια. Με την πάροδο του χρόνου όμως και με την επιμέλεια νικούνται. Τίποτε να μη σας απελπίζει.

ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΣ

 Όσιος Θεόδωρος ο Ηγιασμένος

 

Τα πλούτη των γονέων του δε στάθηκαν ικανά να εμποδίσουν τον Ιερό πόθο του Θεοδώρου να γίνει μαθητής του μεγάλου αθλητή της ερήμου Παχωμίου. Αν και νεαρός στην ηλικία, είχε αξιοθαύμαστη εγκράτεια και φρόνηση, ώστε ο Παχώμιος να τον έχει σε μεγάλη υπόληψη. Εκείνο, όμως, που διέκρινε κανείς ιδιαίτερα στο Θεόδωρο, ήταν οι πολλές του γνώσεις στα Ιερά γράμματα. Ήταν δεινός μελετητής της Αγίας Γραφής, καθώς και παλαιοτέρων συγγραμμάτων σοφών Πατέρων.
Ο Παχώμιος, βλέποντας την ικανότητα του Θεοδώρου, ότι ήταν «δυνατός εν ταις γραφαίς»" (Πράξεις των Αποστόλων, ιη' 24), δηλαδή, δυνατός στή γνώση και την ερμηνεία των Γραφών, όρισε να διδάσκει τους υπόλοιπους αδελφούς του μοναστηριού. Στην αρχή μερικοί από αυτούς αντέδρασαν, διότι δεν ήθελαν να τους μορφώνει ένα παιδί, όπως χαρακτηριστικά έλεγαν. Η ικανότητα, όμως, του Θεοδώρου, θεμελιωμένη σε ταπεινό φρόνημα, κατάφερε να πείσει όλη την αδελφότητα να τον ακούει πρόθυμα. Μάλιστα, μετά από χρόνια, ομόφωνα τον εξέλεξαν ηγούμενο της Μονής, και πάντα τους υπενθύμιζε το θεόπνευστο λόγο της Αγίας Γραφής, «ταις έντολάς αυτού μελέτα δια παντός. Και ή επιθυμία της σοφίας σου δοθήσεταί σοι» (Σοφία Σειράχ, στ' 37). Δηλαδή, τις εντολές του Κυρίου να μελετάς πάντοτε και η σοφία που επιθυμείς, θα σου δοθεί.
Το Μάϊο του 367 πέθανε, και δίκαια του δόθηκε ο τιμητικός τίτλος του ηγιασμένου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου στις 16 Μαΐου.
 
https://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΟΣ Ο ΜΥΡΟΒΛΗΤΗΣ

 Όσιος Βάρβαρος ο Μυροβλύτης

 

Ο Όσιος Βάρβαρος ανήκε, σύμφωνα με τον εγκωμιαστή του Κωνσταντίνο Ακροπολίτη και το Συναξάρι, σε ληστρική ομάδα Αράβων, η οποία επέδραμε στη νότια Ήπειρο και την Αιτωλία επί των ημερών του αυτοκράτορα Μιχαήλ του Τραυλού (820 - 829 μ.Χ.).
Σε κάποια σύγκρουση οι σύντροφοί του φονεύθηκαν και από τότε ο Βάρβαρος περιφερόταν μόνος «λῄσταρχος γενόμενος, καὶ ποιῶν ἀβάτους τᾶς ὁδούς, οἰκῶν ἐν ὄρεσι καὶ ἀλυσώδεσι τόποις». Κατ' οικονομία Θεού κάποια ημέρα εισήλθε σε ναό που ήταν αφιερωμένος στον Άγιο Μεγαλομάρτυρα Γεώργιο, σε τόπο που ονομαζόταν Νήσα, όπου λειτουργούσε ο ιερεύς Ιωάννης. Κατά την ώρα της υψώσεως των Τιμίων Δώρων ο ιερεύς τον είδε και προσευχήθηκε μετά φόβου στον Θεό. Τη στιγμή εκείνη, ο Κύριος άνοιξε τους οφθαλμούς του ληστού, που είδε τους Αγγέλους να συλλειτουργούν με τον ιερέα. Όταν ο ιερεύς τελείωσε την Θεία Λειτουργία, ο Βάρβαρος τον ρώτησε: «Που είναι αυτοί που ήταν μαζί σου;». Ο δε ιερεύς του εξήγησε ότι η Οικονομία του Θεού τον αξίωσε να δει αυτά που δεν μπορούν να δουν τα ανθρώπινα μάτια, για να οδηγηθεί σε μετάνοια.
Ο Βάρβαρος αμέσως απέβαλε τα λησταρχικά όπλα, μετανόησε, άρχισε την άσκηση και βαπτίσθηκε. Ο ασκητικός αγώνας στην περιοχή Τρύφου του Ξηρομέρου (ή Ξηρομένων) Αιτωλοακαρνανίας έγινε μεγαλύτερος. Επί τρία έτη αγωνίσθηκε πνευματικά και «πεποίηκε χρόνους τρεῖς κυλιόμενος ὡς τετράπους καὶ ἐσθίων χοῦν καὶ βοτάνας τᾶς φυομένας, κλαίων καὶ ὀδυρόμενος, κατακοπτομένων αὐτοῦ τῶν σαρκῶν». Μια νύχτα, ένας γεωργός που έτρωγε σε εκείνον τον τόπο που ασκήτευε ο Όσιος, τον φόνευσε κατά λάθος, νομίζοντας ότι είναι θηρίο. Ο τάφος του ανέδιδε μύρο και ο Όσιος επιτελούσε θαύματα πολλά.
Ο Όσιος αναφέρεται στην τοπική αγιολογία της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας κα Ακαρνανίας και Κέρκυρας ως Όσιος Βάρβαρος ο Πενταπολίτης, η οποία τιμά την μνήμη του στις 23 Ιουνίου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου στις 15 Μαΐου.
Μέχρι σήμερα στην Αιτωλοακαρνανία μιλούν για το σπήλαιο, όπου ο Άγιος Βάρβαρος πέρασε τα δεκαοκτώ χρόνια της ασκήσεώς του και το αγίασμά του. Σύμφωνα με αυτήν την αναφορά το 1571 μ.Χ. ένας Βενετός στρατιωτικός, ονόματι Σκλαβούνος, που έλαβε μέρος στη ναυμαχία της Ναυπάκτου, ασθένησε ξαφνικά από θανατηφόρα ασθένεια. Ο ασθενής βλέπει τον Όσιο σε όραμα, ο οποίος τον καλεί να προσκυνήσει τον τάφο του, για να θεραπευθεί. Πράγματι, όταν έφθασε στον τάφο του Οσίου, προσκύνησε με ευλάβεια και έγινε καλά. Θέλοντας να τιμήσει τον Όσιο Βάρβαρο έκανε ανακομιδή των λειψάνων του με σκοπό να τα μεταφέρει στη Βενετία. Περνώντας από την Κέρκυρα για ανεφοδιασμό, σταμάτησε στο χωριό Ποταμός, όπου θεραπεύθηκε ένας παράλυτος νέος. Γι' αυτό και σήμερα υπάρχει εκεί ναός αφιερωμένος στον Όσιο.
 
https://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Ο ΕΡΗΜΙΤΗΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ

 
Όσιος Ανδρέας ο Ερημίτης και Θαυματουργός

 
Ο Όσιος Ανδρέας ο Ερημίτης και Θαυματουργός είναι άγνωστος στους Συναξαριστές. Στοιχεία για τη ζωή του καθώς και την Ακολουθία του, έγραψε ο Ανδρέας ο Ιδρωμένος ο Υπάργιος (+ 1847).
Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία αυτά, ο Όσιος αυτός καταγόταν από το χωριό Μονοδένδρι της Ηπείρου και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Μιχαήλ Β' του Κομνηνού δεσπότη της Ηπείρου (1234 - 1271 μ.Χ.). Κατά άλλους όμως, γεννήθηκε στο χωριό Σιβίστα της Ευρυτανίας, που βρισκόταν στο βουνό Καλάνα και που τώρα είναι βυθισμένο στην τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών και αφού ενηλικιώθηκε πήγε στο Μονοδένδρι της Ηπείρου.
Ο Όσιος Ανδρέας, αφού εγκατέλειψε ηδονές χρημάτων, περιουσίας και συζύγου, κατοίκησε στην έρημο. Ως ησυχαστήριο του επέλεξε μάλλον τον τόπο γύρω από τα μοναστήρια της Αγίας Παρασκευής και του Προφήτη Ηλία στο Μονοδένδρι, ενώ αργότερα κατέφυγε σε κάποιο σπήλαιο στην Καλάνα. Εκεί, με άσκηση και προσευχή αγίασε τη ζωή του και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Κύριος, κατά τον βιογράφο του, έδωσε θαυμαστό σημείο, κατά την κοίμηση του Οσίου, για να τον δοξάσει: «Ουράνιο φως και αναμμένες λαμπάδες κατέβαιναν από τον ουρανό στο σημείο που βρισκόταν το τίμιο λείψανό του». Μόλις πληροφορήθηκε το γεγονός η βασίλισσα της Άρτας, Αγία Θεοδώρα, συγκέντρωσε την σύγκλητο και μετέβησαν στο μέρος που βρισκόταν το ιερό λείψανο και το ενταφίασαν έξω από το σπήλαιο με τιμές και ευλάβεια. Έδωσε δε εντολή να κτίσουν ναό προς τιμήν του Οσίου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου στις 15 Μαΐου.
 
https://www.saint.gr

ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ, Ο ΚΡΗΣ

Άγιος Μάρκος ο Νεομάρτυρας, ο Κρής 

Ο Άγιος Μάρκος, ήταν Κρητικός και έμενε στη Σμύρνη, όπου από μικρό παιδί εξισλαμίστηκε βίαια από τούς Τούρκους. Αργότερα πήγε στην Κωνσταντινούπολη και μαθήτευσε κοντά στο σοφό και πολυμαθή διδάσκαλο, Μελέτιο Συρίγο. Επανήλθε στη Σμύρνη, όπου κήρυξε δημόσια το Χριστιανισμό. Για το λόγο αυτό συνελήφθη και αφού με σθένος αρνήθηκε να προδώσει την πίστη του, βασανίστηκε σκληρά και τέλος αποκεφαλίστηκε στις 14 Μαΐου 1643 μ.Χ. στη Σμύρνη. Το Ιερό του λείψανο παρέλαβαν οι χριστιανοί και το έθαψαν με τιμές στον ναό της Αγίας Φωτεινής Σμύρνης. Το μαρτύριο του Νεομάρτυρα αυτού διηγήθηκε ο Ισουΐτης Ισαάκ Α'. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 14 Μαΐου. 

https://www.saint.gr

ΑΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΙΟΣ, ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

 Άγιος Λεόντιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων 

Ο Άγιος Λεόντιος καταγόταν από την Τιβεριούπολη της Φρυγίας και γεννήθηκε από γονείς πλούσιους και ευσεβείς περί το β' ήμισυ του 12ου αιώνα μ.Χ. Όταν πέθανε ο πατέρας του, αφού εγκατέλειψε την γενέτειρά του και φοίτησε κοντά σε ευλαβή ιερέα, προσήλθε στη μονή του Πτελιδίου, όπου έγινε μοναχός. Αργότερα μετέβη στην Κωνσταντινούπολη και συνδέθηκε με τον Μητροπολίτη Τιβεριάδος, στον οποίο και υπετάγη. Αφού ακολούθησε τον γέροντά του, ο οποίος επέστρεφε στην Επισκοπή του, κατέπλευσε μαζί του στην Πάτμο, για να προσκυνήσει στη μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Ξεκίνησε το ταξίδι του για την Κύπρο, αλλά η βουλή του Θεού τον οδήγησε και πάλι πίσω στην Πάτμο. Εκεί, με πνευματική καθοδήγηση του ηγουμένου της μονής Θεοκτίστου, ανδρός έμπειρου στα πνευματικά, κατέστη υπόδειγμα αδελφικής αγάπης και ταπεινοφροσύνης. Όταν ο ηγούμενος Θεόκτιστος πέθανε, ο Λεόντιος εξελέγη διάδοχός του με ομόφωνη απόφαση των μοναχών.
Ο Άγιος Λεόντιος επισκεπτόταν για τις υλικές ανάγκες της μονής και τη νήσο της Κρήτης. Είχε δε ορμητήριο στην Κρήτη το μονύδριο του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου, εντός της αρχαίας πόλεως Άπτερα, επάνω από το τουρκικό φρούριο Ισδεζίν (Καλάμι), που ήταν τότε μετόχι της μονής Πάτμου.
Μεριμνώντας για τις υποθέσεις της μονής, ο Άγιος Λεόντιος μετέβη στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί είλκυσε τον σεβασμό και την εκτίμηση του αυτοκράτορα Μανουήλ του Κομνηνού (1143- 1180 μ.Χ.) ο οποίος του πρότεινε να γίνει Επίσκοπος στη Ρωσία ή στην Κύπρο αλλά ο Άγιος Λεόντιος αρνήθηκε από ταπεινότητα. Όταν όμως του προτάθηκε ο θρόνος των Ιεροσολύμων, ο Λεόντιος δε μπορούσε να αρνηθεί και έγινε Πατριάρχης Ιεροσολύμων το 1170 μ.Χ., σε καιρούς κατά τους οποίους η Σιωνίτιδα Εκκλησία δοκιμαζόταν από την κυριαρχία των Λατίνων.
Εξαιτίας του ελέγχου που άσκησε στο νέο αυτοκράτορα Ανδρόνικο Κομνηνό, ο Λεόντιος εξορίστηκε και πέθανε σε βαθιά γεράματα στις 14 Μαΐου 1190 μ.Χ. Η μνήμη του εορτάζεται στην Πάτμο και στα Ιεροσόλυμα στις 14 Μαΐου. Ασματική Ακολουθία του εκδόθηκε στα Ιεροσόλυμα το 1912 μ.Χ. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 14 Μαΐου. 

https://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΠΑΥΣΙΚΑΚΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΥΝΑΔΩΝ

 Όσιος Παυσίκακος, Επίσκοπος Συνάδων

 

Ο Όσιος Παυσίκακος καταγόταν από την Απάμεια της Βιθυνίας και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Μαυρικίου (582 - 602 μ.Χ.). Είχε γονείς ευσεβείς και επίσημους στο γένος. Από νεαρή ηλικία έχοντας κλίση προς τον μοναχικό βίο, έγινε μοναχός. Με την ειλικρινή πίστη του και την άμεμπτη ζωή του, σπούδασε όχι μόνο Θεολογία, αλλά και ιατρική για να την εξασκήσει δωρεάν υπέρ των φτωχών. Περιερχόμενος τις πόλεις θεράπευε δωρεάν τους πάσχοντες και συγχρόνως κήρυττε τον λόγο του Θεού.
Όταν Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης ήταν ο Κυριάκος (595 - 606 μ.Χ.), εκτιμώντας τις μεγάλες αρετές του Παυσίκακου, τον έπεισε να καταταχθεί στον Ιερό κλήρο και έπειτα τον ανέδειξε επίσκοπο Συνάδων. Από τη νέα του θέση ο Παυσίκακος εργάστηκε για την καλύτερη στερέωση των πιστών και την εξαφάνιση των αιρέσεων από την επαρχία του, χρησιμοποιώντας την ευεργετική και θαυμάσια μάχαιρα της διδασκαλίας του θείου λόγου. Ο βασιλιάς Μαυρίκιος τον είχε περί πολλού, επειδή τον θεράπευσε από σοβαρότατη ασθένεια, και από ευγνωμοσύνη καθιέρωσε για την επισκοπή του ετήσιο χρηματικό βοήθημα.
Απεβίωσε ειρηνικά, μοχθώντας για την επισκοπή του μέχρι τελευταίας του πνοής. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου Παυσίκακου στις 13 Μαΐου.

https://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ Ο ΝΕΟΣ, Ο ΙΒΗΡ

 
Όσιος Ευθύμιος ο Νέος, ο Ίβηρ

κτήτορας της Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους

 
Ο Όσιος Ευθύμιος καταγόταν από την πόλη Τάω της Ιβηρίας και έζησε στο δεύτερο μισό του 10ου αιώνα και αρκετά χρόνια του 11ου αιώνα μ.Χ. Το 965 μ.Χ. ήλθε και κατοίκησε κοντά στον Άγιο Αθανάσιο της Μονής Λαύρας, ο σύμβουλος του βασιλιά της Γεωργίας (Ιβηρίας) Δαυίδ Κουροπαλάτη, Ιωάννης Βαρασβατσέ. Μετά από λίγο έφερε και τον γιο του Ευθύμιο, καθώς και άλλους επίσημους Γεωργιανούς και έγιναν όλοι μοναχοί.
Επειδή όμως τους είχε παραχωρηθεί μικρός χώρος, ο πνευματικός τους προϊστάμενος Ιωάννης Βαρασβατσέ ανέλαβε την πρωτοβουλία να Ιδρύσουν ανεξάρτητο μοναστήρι. Πράγμα που έγινε με την αρωγή του βασιλιά Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου, και ονομάστηκε Μονή Ιβήρων, διότι οι κτήτορές της ήταν Ίβηρες (Γεωργιανοί).
Το 998 μ.Χ. (κατ' άλλους το 1003 μ.Χ.), που πέθανε ο Ιωάννης ο Ίβηρας, τον διαδέχθηκε ο γιος και συνεργάτης του Ευθύμιος. Ο όσιος αυτός ασχολήθηκε με επιτυχία στη διοίκηση της Μονής, επίσης με πολύ ζήλο καλλιέργησε την πνευματική ζωή των αδελφών της Μονής, δίνοντας αυτός πρώτος τον εαυτό του τέλειο υπόδειγμα σε κάθε αρετή. Τόση ήταν η φήμη της αγιότητας του, ώστε ο αυτοκράτορας Βασίλειος του πρότεινε την Αρχιεπισκοπή της Κύπρου, αλλά ο Ευθύμιος προτίμησε το αγαπημένο του Μοναστήρι και έτσι δεν δέχθηκε την πρόταση του αυτοκράτορα.
Το 1028 μ.Χ. πήγε στην Κωνσταντινούπολη για Αγιορείτικες υποθέσεις, όπου και πέθανε στις 13 Μαΐου, ο ενάρετος και ευσεβής αυτός άνδρας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου στις 13 Μαΐου.
 
https://www.saint.gr