ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ

Ο Ναός του αγίου Λουκά είχε φορέσει τα γιορτινά του εκείνη την ημέρα. Τρεις νέοι άνδρες, μετά από πολύμηνη κατήχηση, ήταν έτοιμοι για το ιερό Μυστήριο της Βαπτίσεως και την είσοδό τους στην Εκκλησία του Χριστού.
Ξεκίνησα την Ακολουθία της Κατηχήσεως. Στην πρώτη ευχή του εξορκισμού ο ένας από τους νεαρούς άρχισε να βήχει με ένα τρόπο περίεργο. Αρχίζω να διαβάζω την δεύτερη ευχή του εξορκισμού και ο βήχας του νεαρού γίνεται μούγκρισμα. Γονατίζει. Σκύβει το κεφάλι στο έδαφος.
  
Ένας από τους πιστούς με πλησιάζει. Μου δείχνει τον νεαρό και προτείνει να σταματήσω την Ακολουθία.    
  
«Κάτι σοβαρό του συμβαίνει», μου λέγει.
  
Του κάνω νόημα πως δεν θα σταματήσω. Δεν θέλω να του πω ότι γνωρίζω τι συμβαίνει. Δεν θέλω να τους τρομάξω.

Ο νεαρός είχε ασχοληθεί ενεργά με πρακτικές της Νέας Εποχής. Με επικλήσεις πνευμάτων και τέτοια σχετικά. Είχε φθάσει σε επίπεδο να συνδιαλέγεται με τα πνεύματα που επικαλείτο. Κάποια στιγμή όμως συνειδητοποίησε πως η επαφή του με αυτά τα πνεύματα του δημιουργούσε σοβαρά πνευματικά και σωματικά προβλήματα. Ένιωθε μέσα στο σώμα του μια σκοτεινή δύναμη να τον κυριεύει και να τον συνθλίβει.
  
Προσπάθησε να βρει θεραπεία σε φημισμένους ψυχοθεραπευτές. Στη συνέχεια πλησίασε ένα φημισμένο Προτεστάντη Πάστορα. Εκείνος του έκανε κάποιους εξορκισμούς. Η κατάσταση δεν βελτιωνόταν. Και τότε ο Πάστορας του είπε: «Εγώ αυτό μπορώ να σου κάνω. Αν θέλεις κάτι περισσότερο πήγαινε στους Ορθόδοξους».
  
Δεν είχε ξανακούσει για την Ορθόδοξη Εκκλησία. Ρώτησε για πληροφορίες και μια Κυριακή ήρθε στον ναό του αγίου Λουκά και παρακολούθησε την Λειτουργία. Για πρώτη φορά ένιωσε κάτι διαφορετικό να συμβαίνει μέσα του. Ένα αίσθημα πρωτόγνωρο. Με πλησίασε. Μου διηγήθηκε την ιστορία του. Και από εκείνη την ημέρα όχι μόνο εντάχθηκε στο πολύμηνο πρόγραμμα κατηχήσεως αλλά ερχόταν ανελλειπώς σε όλες τις Ακολουθίες οι οποίες ετελούντο στο Ναό.
  
Σήμερα ήρθε η ευλογημένη στιγμή γι’ αυτόν να δεχθεί το άγιο Βάπτισμα. Και τώρα, την ιερή ώρα των εξορκιστικών προσευχών, αυτός δίνει τον δικό του αγώνα. Κυριολεκτικά παλεύει.
  
Οι ευχές τελειώνουν. Ήρθε η ώρα της αποτάξεως του Σατανά.
  
«Αποτάσση τω Σατανά;» ρωτώ.
  
Οι κατηχούμενοι με την σειρά τους απαντούν. Ο νεαρός, ακόμα γονατιστός, απαντά με σβηστή και τρεμάμενη φωνή: «Αποτάσσομαι».
  
Προχωρώ στις ερωτήσεις της Συντάξεως με το Χριστό. Το ίδιο σκηνικό. Αλλά τώρα, την ώρα που απαγγέλλουν το Σύμβολο της Πίστεως ο νεαρός σηκώνεται δειλά δειλά. Σταμάτησε να βήχει και να μουγκρίζει. Το πρόσωπό του όμως παραμένει κάτωχρο.
  
Η Ακολουθία της Βαπτίσεως συνεχίσθηκε χωρίς άλλα απρόοπτα. Στο τέλος οι τρεις νεοφώτιστοι κοινώνησαν για πρώτη φορά το Σώμα και το Αίμα του Θεανθρώπου. Οι πιστοί σπεύδουν με χαρά να τους ευχηθούν. Ο νεαρός παραμένει σιωπηλός, κάτωχρος αλλά ήρεμος.
  
Την επομένη, ο νεοφώτιστος πλέον νεαρός άνδρας ήρθε να με επισκεφθεί στο Γραφείο. 
 
«Θέλω να σας μιλήσω για εχθές», μου λέγει.
  
«Ευχαρίστως», του απαντώ. «Σε ακούω».
  
Μου διηγείται τι του συνέβη την ώρα της κατηχήσεως. Άκουγε μέσα του δεκάδες φωνές να ουρλιάζουν. Ένιωσε κάποιες σκοτεινές παρουσίες να παλεύουν. Ένιωσε να πνίγεται. Την ώρα της Σύνταξης έβλεπε τα σκοτεινά πνεύματα να φεύγουν σαν καπνός μέσα από το σώμα του. Οι φωνές και η αίσθηση του πνιγμού σταμάτησαν. Ηρέμησε.
  
Το βράδυ λίγο πριν κοιμηθεί μία σκοτεινή παρουσία μπήκε στο δωμάτιό του. Το σκοτεινό πνεύμα τον ρώτησε: «Γιατί μας έδιωξες; Γιατί;». Τον παρακολουθούσα χωρίς να μιλώ. Συνέχισε τη διήγηση.
  
«Έκαμα το σταυρό μου και το σκοτεινό πνεύμα εξαφανίσθηκε. Πάτερ, αλήθεια σας λέγω. Ήταν η πρώτη φορά που δεν ένιωσα φόβο. Μάλλον το αντίθετο. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα πως το σκοτεινό πνεύμα είχε κυριευθεί από φόβο». 
  
Δεν μίλησα. Τον σταύρωσα. Τον αγκάλιασα και δακρυσμένος ψέλλισα: «Ευλογητός ο Θεός, ο πάντας ανθρώπους θέλων σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν»

† Ο Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος
Εκ της Ορθοδοξου Ιεραποστολής

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ!

ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ

Γι᾿ αὐτὸ λέω νὰ μὴν τὰ χάνη κανείς. Νὰ κρατάη τὴν ψυχραιμία του καὶ νὰ δουλεύη τὸ μυαλό. Γιατί, ἂν δὲν δουλεύη τὸ μυαλό, καὶ μόνον ἀπὸ χαζομάρα μπορεῖ ἀκόμη καὶ νὰ προδώση. Ὁτιδήποτε συμβαίνει, πρέπει νὰ προσευχηθῆ, νὰ σκεφθῆ καὶ νὰ ἐνεργήση. Τὸ καλύτερο εἶναι νὰ προσπαθῆ μὲ πνευματικὸ τρόπο νὰ ἀντιμετωπίζη μιὰ δύσκολη κατάσταση. Σήμερα ὅμως λείπουν καὶ οἱ δυὸ παλληκαριές· οὔτε πνευματικὴ παλληκαριὰ ὑπάρχει, ἡ ὁποία γεννιέται ἀπὸ τὴν ἁγιότητα καὶ τὴν παρρησία στὸν Θεό, γιὰ νὰ ἀντιμετωπισθῆ μιὰ δυσκολία μὲ πνευματικὸ τρόπο, οὔτε φυσικὴ παλληκαριὰ ὑπάρχει, ὥστε νὰ μὴ δειλιάση κανεὶς σὲ ἕναν κίνδυνο. Πρέπει νὰ ἔχη κανεὶς πολλὴ ἁγιότητα, γιὰ νὰ φρενάρη ἕνα μεγάλο κακό, ἀλλιῶς ποῦ νὰ στηριχθῆ; Μιὰ ψυχὴ σὲ ἕνα μοναστήρι ἂν ἔχη πνευματικὴ παλληκαριά, νὰ δῆς, τὸν ἄλλον ποὺ ἔρχεται μὲ κακὸ σκοπὸ θὰ τὸν καθηλώνη μὲ τὸ ἕνα πόδι μέσα ἀπὸ τὴν μάνδρα καὶ μὲ τὸ ἄλλο ἀπ᾿ ἔξω! Θὰ τὸν χτυπάη στὸ κεφάλι μὲ πνευματικὸ τρόπο, μὲ τὸ κομποσχοίνι, μὲ τὴν εὐχή, καὶ ὄχι μὲ τὸ πιστόλι. Λίγη προσευχὴ θὰ κάνη, καὶ ὁ ἄλλος θὰ μένη ἐκεῖ ἔξω ἀκίνητος! Θὰ μένη γιά... σκοπός! Μιὰ ψυχή, ἂν ἔχη πνευματικὴ κατάσταση, καὶ τὸ κακὸ θὰ φρενάρη καὶ τὸν κόσμο θὰ βοηθήση, καὶ γιὰ τὸ μοναστήρι θὰ εἶναι ἀσφάλεια. Οἱ Μυροφόρες δὲν ὑπολόγισαν τίποτε, γιατὶ εἶχαν πνευματικὴ κατάσταση καὶ ἐμπιστεύθηκαν στὸν Χριστό. Ἂν δὲν εἶχαν πνευματικὴ κατάσταση, ποῦ θὰ ἐμπιστεύονταν, γιὰ νὰ κάνουν αὐτὸ ποὺ ἔκαναν;

Στὴν πνευματικὴ ζωὴ καὶ ὁ πιὸ δειλὸς μπορεῖ νὰ ἀποκτήση πολὺ ἀνδρισμό, ἂν ἐμπιστευθῆ τὸν ἑαυτό του στὸν Χριστό, στὴν θεία βοήθεια. Μπορεῖ νὰ πάη στὴν πρώτη γραμμὴ νὰ πολεμήση καὶ νὰ νικήση. Ἐνῶ οἱ καημένοι οἱ ἄνθρωποι ποὺ θέλουν νὰ κάνουν τὸ κακό, καὶ παλληκαριὰ νὰ ἔχουν, φοβοῦνται, διότι αἰσθάνονται τὴν ἐνοχή τους καὶ μόνο στὴν βαρβαρότητά τους στηρίζονται. Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ἔχει θεϊκὲς δυνάμεις, ἔχει καὶ τὸ δίκαιο μὲ τὸ μέρος του. Βλέπεις, ἕνα κουταβάκι κάνει «γὰβ-γὰβ» καὶ φεύγει ὁ λύκος, γιατὶ αἰσθάνεται ἐνοχή. Οἰκονόμησε ὁ Θεὸς καὶ ὁ λύκος νὰ φοβᾶται ἀπὸ ἕνα κουταβάκι, γιατὶ αὐτὸ ἔχει δικαιώματα στὸ σπίτι τοῦ νοικοκύρη του, – πόσο μᾶλλον ὁ ἄνθρωπος ποὺ πάει νὰ κάνη κακὸ μπροστὰ στὸν ἄνθρωπο ποὺ ἔχει Χριστὸ μέσα! Γι' αὐτὸ μόνον τὸν Θεὸ νὰ φοβώμαστε, ὄχι τοὺς ἀνθρώπους, ὅσο κακοὶ καὶ νὰ εἶναι. Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν πιὸ δειλὸ τὸν κάνει παλληκάρι. Ὅσο ἑνώνεται κανεὶς μὲ τὸν Θεό, τόσο δὲν φοβᾶται τίποτε.

Ὁ Θεὸς θὰ βοηθήση στὶς δυσκολίες. Ἀλλὰ γιὰ νὰ δώση ὁ Θεὸς τὴν θεϊκὴ δύναμη, πρέπει καὶ ὁ ἄνθρωπος νὰ δώση αὐτὸ τὸ λίγο ποὺ μπορεῖ.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΛΟΓΟΙ Β'- ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ

ΠΩΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ Η ΠΛΑΝΕΜΕΝΗ ΦΡΑΣΗ «ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΑΙ ΜΗ ΕΡΕΥΝΑ»;

Ακούγεται τακτικά, από ανθρώπους, που προφασίζονται ότι γνωρίζουν τα του Νόμου του Θεού: Το Ευαγγέλιο λέει: «πίστευε και μη ερεύνα».

Εάν ρωτήσει κάποιος, σε ποιο σημείο το λέει αυτό το Ευαγγέλιο, δεν γνωρίζουν να απαντήσουν. Αυτά κάνει η άγνοια.

Αλλά απαντούμε ότι δεν υπάρχει τέτοια φράση στο Ευαγγέλιο. Η αντίθετη υπάρχει: «Ερευνάτε τας γραφάς». Η όλη φράση βρίσκεται στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, κεφάλαιο πέμπτο, στίχο 39. Έχει δε ως εξής: «Ερευνάτε τας γραφάς, ότι υμείς δοκείτε εν αυταίς ζωήν αιώνιον έχειν∙ και εκείναι εισίν αι μαρτυρούσαι περί εμού». Εξετάζετε, δηλαδή, με προσκόλληση στο εξωτερικό γράμμα τις Ἀγιες Γραφές, διότι νομίζετε ότι με μόνη την ανάγνωση και την εξέταση αυτή θα έχετε ζωή αιώνια. Και εκείνες είναι που μαρτυρούν για Μένα.

Είναι, όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, τα λόγια αυτά του Κυρίου προσταγή.Διότι η Αγία Γραφή μαρτυρεί περί του Χριστού και με αυτή ο Θεός δίδει μαρτυρία περί Αυτού. Πρέπει, λοιπόν, να ερευνά ο κάθε πιστός χριστιανός τις «Γραφές», διότι με την έρευνα θα επιτύχει την αιώνια ζωή. «Και η ζωή αυτή υπάρχει στον Υιό Του και με την ένωση μετά του Υιού Του μεταδίδεται στους πιστούς. Εκείνος, που είναι ενωμένος διά της πίστεως με τον Υιό και έχει Αυτόν ως δικό Του, έχει την αληθινή και αιώνια ζωή» (Α’ Ιω. Ε’ 11-12).

Ο Χριστός, λοιπόν, είναι ο Θησαυρός και πολύτιμος Μαργαρίτης ο κεκρυμμένος στον αγρό. Είναι το ύδωρ το ζων, που υπάρχει στα βαθιά φρέατα των Γραφών.

Η προτροπή του Κυρίου «ερευνάτε τας γραφάς» αναφέρεται και στην υμνολογία της Εκκλησίας μας. Το δοξαστικό της Λιτής στη γιορτή  της Υπαπαντής του Κυρίου λέει τα εξής: «Ερευνάτε τις Γραφές, καθώς είπε ο Χριστός ο Θεός μας στα ιερά Ευαγγέλια, διότι σ’ αυτές βρίσκουμε τον Χριστό να γεννάται και να σπαργανούται, να θηλάζει και να γαλουχείται, να δέχεται περιτομή και να βαστάζεται από τον Συμεών∙ όχι κατά δοξασία, ούτε κατά φαντασία, αλλά αληθινά έχει φανερωθεί στον κόσμο∙ προς Αυτόν ας βοήσουμε∙ ο προ αιώνων Θεός, δόξα σοι».

Στην εύλογη απορία, πως προέκυψε η άποψη αυτή – «πίστευε και μη ερεύνα» – ήταν σε χρήση από τους Ιησουίτες. Οι Ιησουίτες – τάγμα μοναχών της δυτικής παπικής εκκλησίας – είχαν τη φράση αυτή, ως αρχή τους. Και έγραψαν φοβερές σελίδες στην ιστορία. Η έννοια της φράσεως αυτής ερμηνεύεται ως εξής: Κλέψε, ατίμασε, εξαπάτησε, πάτησε πάνω σε πτώματα, αρκεί όλα αυτά να τα κάνεις για καλό σκοπό, οπότε δεν συμβαίνει τίποτε.

Αλλά αυτός ο τρόπος σκέψης και δράσης δεν είναι ορθός. Δεν είναι σύμφωνος με την ηθική του Ευαγγελίου. Είναι τελείως ξένος προς αυτό. Συνήθως αυτοί, που το λένε, αποβλέπουν στο να καθησυχάζουν τη συνείδησή τους και να αποφεύγουν τον έλεγχό της. Και όπως γίνεται αντιληπτό, πέφτουν σε θανάσιμο αμάρτημα, ακριβώς, διότι έχουν την ιδέα ότι ξέρουν τα του θείου Νόμου. Αποδεικνύονται όμως πάνω στα πράγματα ότι είναι ξένοι και μακριά από το Θεό..

Από το βιβλίο: «Ο Νόμος του Θεού και ο Άνθρωπος», του μακαριστού Αρχιμ. Καλλιστράτου Ν. Λυράκη, Αθήνα 2000.

ΟΣΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ Ο ΜΥΡΟΒΛΗΤΗΣ: ΟΤΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΡΗΜΩΘΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ!

Όσιος Νείλος ο Μυροβλήτης: Όταν ο Κόσμος ερημωθεί πνευματικά και κυριαρχήσει η γενική αναρχία, τότε θα γεννηθεί ο Αντίχριστος και θα κυριεύσει στον Κόσμο. Ο Αντίχριστος θα γεννηθεί από μία Ακάθαρτη Κόρη, Πόρνη. Αυτή θα έχει ενσαρκώσει κάθε ακαθαρσία, πορνείας και πονηρίας, κάθε κακό του Κόσμου.

Όταν ο Κόσμος θα στερηθεί την Ευλογία του Αγίου Πνεύματος, τότε απ’ αυτή την Ακάθαρτη Κόρη θα συλληφθεί Καρπός, από Κρυφή Πορνεία, ο οποίος θα γίνει Μεστός κάθε Κακού, σε Αντίθεση με το Χριστό, ο οποίος ήταν πλήρης κάθε Αρετής και η Παναγία μητέρα Του ήταν η Τελειότερη μεταξύ των Παρθένων Γυναικών. Αυτός λοιπόν ο πονηρός καρπός, θα γεννηθεί, όταν ο Κόσμος θα στερηθεί τις άγιες αρετές.

ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ! ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ! ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ: ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΤΗΣ ΓΙΟΓΚΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!

Στα 22 μου χρόνια άρχισε η πνευματική μου αναζήτηση. Μεγαλωμένη σε θρησκευτική οικογένεια και σηκώνοντας έναν προσωπικό σταυρό βρήκα μία φαινομενική διέξοδο στη yoga. Μόδα, γυμναστική, ευεξία...

Ένα δελεαστικό πακέτο πολύ καλά τυλιγμένο με φανταχτερά χρώματα. Με τράβηξε σαν μαγνήτης και χωρίς να έχω πλήρη έλεγχο της ζωής μου βρέθηκα να διδάσκω yoga. Ξεκίνησε η πλάνη πως οδεύω στον σωστό δρόμο που από μικρή πίστευα και ήθελα, στον ένα και μοναδικό τριαδικό Θεό. Άρχισα να ψάχνω απαντήσεις, να γνωρίζω πλανημένους ανθρώπους προσπαθώντας να γεμίζω τα κενά που όλο και μεγάλωναν. Καμία απάντηση και η πλάνη μεγάλωνε...

Ακολούθησε ταξίδι στην Ινδία ζώντας την απόλυτη "ύπνωση" και το ρέικι μπήκε στην ζωή μου. Δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι είχε συμβεί. Ένας φύλακας άγγελος με βοήθησε να επιστρέψω στην Ελλάδα. Σταμάτησα για προσωπικούς λόγους τα πάντα και έφυγα εκτός Αθηνών.

Μέχρι που ήρθε ένα βιβλίο στα χέρια μου: 

"Οι γκουρού, ο νέος και ο Γέροντας Παΐσιος" 

Το διάβασα σε μία μέρα και πήρα όλες τις απαντήσεις. Ένιωσα ότι κοιμόμουν και ξαφνικά ξύπνησα. Ξεκαθάρισαν όλα στο μυαλό μου συνειδητοποιώντας πως: 

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΑΙΡΕΣΗ 

η yoga και όλα τα εναλλακτικά που κυκλοφορούν. Είναι δαιμόνια που τους ανοίγεις την πόρτα και σου καταστρέφουν την ζωή.

Φόρεσα τον σταυρό μου, άρχισα να προσεύχομαι και να πηγαίνω στην εκκλησία, να κάνω μετάνοιες, να εξομολογούμαι και μετά από έναν πολύ δύσκολο πνευματικό πόλεμο βρέθηκα στα χέρια του Θεού αφήνοντας όλη μου την ζωή σ' Εκείνον.

Ο Άγιος Παΐσιος έκανε το θαύμα του και με βοήθησε να αναγεννηθώ από τις στάχτες μου.  

Σήμερα στα 31 μου χρόνια προσπαθώ να δίνω τον πνευματικό μου αγώνα με την βοήθεια του Θεού ακολουθώντας πιστά μία από τις συμβουλές του πνευματικού μου: 

"Ακούμπησε την ζωή σου στα χέρια του Θεού και της Παναγίας".

Ελένη  

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΞΕΘΑΒΕΙ ΤΟ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ

Τὸ μόνιμα προβληματικὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας, ἀφοῦ ὀπισθοχώρησε πανικόβλητο με­τὰ τὴν πρώτη ἐπίθεσή του ἐναντίον τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν διὰ στόματος τῆς Ἀναπληρώτριας Ὑπουργοῦ κ. Σίας Ἀναγνω­στοπούλου, ἑτοιμάζει τώρα νέα ἔφοδο.

    Σύμφωνα μὲ τὶς πληροφορίες ποὺ δημοσιεύθηκαν στὶς 4 Ὀκτωβρίου στὴν ­ἐφημερίδα «Καθημερινή», ὁ ὑπουργὸς κ. Φίλης ­θεωρεῖ «ὅτι τὰ Θρησκευτικὰ δὲν πρέπει νὰ ἔχουν ὁ­­μολογιακὸ χαρακτήρα. Θρησκευτικὴ κατή­χηση καὶ δημόσιο σχολεῖο δὲν μποροῦν νὰ συνδυαστοῦν στὶς σύγχρονες ­κοινωνίες, κα­θὼς κάτι τέτοιο θεωρεῖται ὅτι θὰ πλήξει καίρια ἕνα διαπολιτισμικὸ καὶ ἀνεκτικὸ πρὸς τὴν ἑτερότητα θρησκευτικὸ μάθημα, ποὺ θὰ πρέπει νὰ ἐνδιαφέρει καὶ νὰ ἀπευθύνεται σὲ ὅλους τοὺς μαθητές.

     Ὡς βάση μελέτης τῶν ἀλλαγῶν προτείνον­ται τὰ προγράμματα σπουδῶν στὰ Θρησκευτικὰ Δημοτικοῦ, Γυμνασίου καὶ Λυκείου, ποὺ ἐγκρίθηκαν τὸ 2010-11, ἐφαρμόσθηκαν πιλοτικὰ τὸ 2012-13 καὶ διευρύνθηκαν τὸ 2013-14. Τὰ προγράμματα ἀναδιατάσσουν τὸ πλαίσιο τῶν Θρησκευτικῶν, ὥστε νὰ μὴ θεωρεῖται θρησκευτικὴ κατήχηση ἢ ὁμολογιακὸ μάθημα, ἀλλὰ ἕνα μάθημα μὲ μορφωτικό - γνωσιολογικὸ περιεχόμενο»... Ὥστε οἱ μαθητὲς νὰ γνωρίζουν ὄχι μόνο «τὴ δική τους θρησκευτικὴ παράδοση, ἀλλὰ καὶ τὶς θρησκευτικὲς παραδόσεις τῶν ἄλλων ἀνθρώπων».

    Δηλαδὴ οὔτε λίγο οὔτε πολὺ σχεδιάζουν νὰ ἐπαναφέρουν τὸ ἀπαράδεκτο Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν ποὺ ἐκπόνησε ἡ ὁμάδα τῶν θεολόγων τοῦ «Καιροῦ». Ἕνα Πρόγραμμα ποὺ καταδικάσθηκε ἀπόλυτα ἀπὸ ὅλο τὸν Ὀρθόδοξο θεολογικὸ κόσμο καὶ ἀπέτυχε παταγωδῶς κατὰ τὴν πιλοτικὴ ἐφαρμογή του, ἀφοῦ δὲν στάθηκε δυνατὸν νὰ διδαχθεῖ σχεδὸν οὔτε ἀπὸ ἕναν ἐκπαιδευτικό.

    Τὸ ἀπαράδεκτο αὐτὸ Πρόγραμμα, ποὺ ἐκ­πονήθηκε ἐπὶ ὑπουργίας κ. Ἄννας Διαμαν­το­πούλου, δὲν εἶναι ἀπόβλητο μόνο διότι, ὅ­­­πως ἔχει ἐπισημανθεῖ, ἀντιβαίνει στὸ Σύνταγμα τοῦ κράτους· κυρίως πάσχει στὸ ὅτι εἶναι τελείως ἀντιπαιδαγωγικό, ἀφοῦ ἐξαναγ­κάζει τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὴν Τρίτη Δημοτικοῦ νὰ μαθαίνουν πέν­τε, ἕξι καὶ περισσότερες θρησκεῖες ταυτόχρονα. Μάλιστα ὄχι σὲ ξεχωριστὲς ἑνότητες ἀλλὰ μέσα ἀπὸ ἕναν ὁμογενοποιημένο θρησκευτικὸ πολτό!

    Θέλουμε νὰ ἐλπίζουμε ὅτι ὁ ἀξιότιμος κ. Ὑπουργὸς θὰ μελετήσει βαθύτερα τὸ ζήτημα πρὶν προχωρήσει σὲ τέτοιες ἀντιπαιδαγωγικὲς ἀλλαγὲς μόνο καὶ μόνο, ὅπως σημειώνει τὸ δημοσίευμα τῆς ­«Καθημερινῆς», γιὰ νὰ κερδίσει τὴ «βενζίνη» ἀπὸ τὰ εὐρωπαϊκὰ κονδύλια.

    Ἂς ἀφήσει τὸ λεγόμενο Νέο ­Πρόγραμμα Σπουδῶν, ποὺ προετοιμάζει τὴν ἐπιβολὴ μιᾶς «Πανθρησκείας», νὰ μένει θαμμένο μέ­σα στὸ χῶμα τῆς καθολικῆς ἀπαξιώσεώς του.

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ- ΜΕΡΟΣ 2ο

          

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ- ΜΕΡΟΣ 1ο

          

Μαρτυρίες για τον Άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη της Αθήνας (+1991)  από τον Μανώλη Καπετανάκη & τη σύζυγό του Μαρία Καπετανάκη .

Ο Μανώλης Καπετανάκης και η σύζυγός του Μαρία έχουν μεγάλη ευλάβεια και γνώρισαν πολλούς μοναχούς και ασκητές κατά τη διάρκεια της ζωής τους. 

Έχει δώσει μέχρι τώρα πέντε συνεντεύξεις στην εκπομπή “Εις πάντα τα έθνη” του ραδιοφωνικού σταθμού της Ι. Αρχιεπισκοπής Κρήτης: Δύο για τον Άγιο Πορφύριο, μία για τον Άγιο Παΐσιο και δύο για τον άγνωστο άγιο Πατέρα Φιλόθεο Ζερβάκο, που μόνασε στην Πάρο.

Όλες οι εκπομπές έχουν μαρτυρίες για θαύματα, θαυμαστά γεγονότα και προρρήσεις των τριών αγίων για τα οποία το ζεύγος Καπετανάκη έχει προσωπική εμπειρία.

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ: ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΤΑ ΣΟΔΟΜΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

Μετά από δεκαετίες ανασκαφών, οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι βρήκαν τα ερείπια της βιβλικής πόλης των Σοδόμων. Οι ειδικοί, ερευνώντας την περιοχή του Tall el-Hammam στην Ιορδανία, υποστηρίζουν ότι τα ερείπια μιας «τερατώδους» πόλης από την Εποχή του Χαλκού, ταιριάζουν με τη βιβλική περιγραφή της πόλης, η οποία, σύμφωνα με τις Γραφές, καταστράφηκε από τον Θεό. Η εν λόγω πόλη εικάζεται ότι ήταν η μεγαλύτερη πόλη της περιοχής, όπως περιγράφεται στη Βίβλο και βρίσκεται στα ανατολικά του Ιορδάνη ποταμού. Επιπλέον, χρονολογείται κάπου ανάμεσα στο 1.540-3.500 π.Χ, ενώ θεωρείται ότι εγκαταλείφθηκε ξαφνικά.

Οι περισσότερες αναφορές που έγιναν σχετικά με τα Σόδομα και τα Γόμορρα εμφανίζονται στο βιβλίο της Γένεσης. Οι δύο αυτές περιοχές ήταν βασίλεια στην πεδιάδα του Ιορδάνη ποταμού, βόρεια της Νεκράς Θάλασσας. Ειδικότερα, τα Σόδομα ήταν μία από τις μεγαλύτερες πόλεις ανατολικά του Ιορδάνη, όπως αναφέρεται στο βιβλίο της Γένεσης, αλλά και στην Καινή Διαθήκη. 

Στην Αγία Γραφή περιγράφεται πως τα Σόδομα καταστράφηκαν από τον Θεό, αφότου οι άγγελοι δεν κατάφεραν να βρουν ενάρετους άνδρες στην πόλη. Ο Στίβεν Κόλινς από το Πανεπιστήμιο «Trinity Southwestern» στο Νέο Μεξικό, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας, δήλωσε πως το μέγεθος της πόλης ήταν «τερατώδες», σε σύγκριση με τις υπόλοιπες πόλεις της ίδιας περιόδου. Εικάζεται ότι ήταν η μεγαλύτερη πόλη που υπήρχε στην περιοχή, δέκα φορές μεγαλύτερη από τις υπόλοιπες

Οι πληροφορίες σχετικά με την εποχή του Χαλκού στα νότια της κοιλάδας του Ιορδάνη ποταμού ήταν λιγοστές πριν τις ανασκαφές, που ξεκίνησαν το 2005. Η ομάδα των ερευνητών αρχαιολόγων ισχυρίζεται πως η πόλη ήταν ισχυρά οχυρωμένη, καθώς προστατευόταν από χοντρούς τοίχους, ενώ ένας από αυτούς είχε πάχος 5,2 μέτρα και ύψος 10 μέτρα. Το τείχος αυτό φαίνεται πως είχε πύλες και παρατηρητήρια, ενώ σίγουρα στην πόλη υπήρχε και οδόστρωμα.

Οι λόγοι που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για τα Σόδομα, είναι το γεγονός ότι ευδοκίμησε στις όχθες του ποταμού Ιορδάνη και ότι αποτελούσε μια σημαντική εμπορική διαδρομή, όπως περιγράφεται στη Βίβλο. Περαιτέρω ενδείξεις είναι πως για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο, η πόλη φαίνεται πως εγκαταλείφθηκε στα μέσα της Εποχής του Χαλκού.
Ο Κόλινς σε δηλώσεις του τόνισε πως: «Αυτό που έχουμε στα χέρια μας αποτελεί μια σημαντική πόλη-κράτος, μια τεράστια πόλη-κράτος, η οποία ήταν άγνωστη στους επιστήμονες πριν ξεκινήσουμε το έργο μας. Το Tall el-Hammam ταιριάζει με την περιγραφή του χώρου, όπου βρίσκονταν τα Σόδομα, σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Έτσι, έφτασα στο συμπέρασμα πως αν κάποιος ήθελε να βρει τα Σόδομα, θα έπρεπε να ψάξει την μεγαλύτερη πόλη κατά την εποχή του Χαλκού, δηλαδή στην εποχή του Αβραάμ. Όταν εξερευνήσαμε την περιοχή, το Tall el-Hammam ήταν η προφανής επιλογή, δεδομένου ότι ήταν 5 έως 10 φορές μεγαλύτερο από άλλες πόλεις της περιοχής». Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, η πόλη αφότου ερημώθηκε, έμεινε ακατοίκητη για περισσότερα από 700 τα χρόνια. Μετά από αυτούς τους εφτά «νεκρούς» αιώνες, στην εποχή του Σιδήρου, η πόλη άρχισε να ακμάζει και πάλι, όπως υποδεικνύεται από την τεράστια σιδερένια πύλη που βρέθηκε. Η καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων αναφέρεται, εκτός από την Αγία Γραφή, και στο Κοράνι. Στα χωρία της Παλαιάς Διαθήκης περιγράφεται το πώς ο Θεός κατέστρεψε τους «κακούς και αμαρτωλούς» των Σοδόμων με φωτιά και θειάφι, ενώ σώθηκε μόνο ο ενάρετος Λωτ και η οικογένειά του. 

Σύμφωνα με τον Δρ Κόλινς η αιτία της ερήμωσης μιας τέτοιας πόλης ήταν κάποιος μεγάλος σεισμός κατά το τέλος της Εποχής του Χαλκού, αν και κάποιοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ίσως ευθυνόταν κάποιος αστεροειδής για την καταστροφή. Η έλλειψη των κατοίκων γίνεται εμφανής από την απουσία έργων τέχνης κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού.

ΣΧΟΛΙΟ: Για μια ακόμα φορά επιβεβαιώνονται όσα αναφέρει η Αγία Γραφή για την καταστροφή των Σοδόμων! Συγκεκριμένα, η αρχαία βιβλική πόλη φαίνεται πως καταστράφηκε κατά την ύστερη εποχή του Χαλκού λόγω κάποιου σεισμού ή πτώσης αστεροειδούς, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, που αδυνατούν να εξηγήσουν πώς μια τόσο μεγάλη και ακμάζουσα πόλη εγκαταλείφθηκε ξαφνικά από τους κατοίκους της! 

ΕΛΛΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΚΛΑΟΥΣ ΚΕΝΕΘ: Η ΓΙΟΓΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ

                        

ΚΛΑΟΥΣ ΚΕΝΕΘ: Η ΓΙΟΓΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ 

Μαρτυρία ενός ανθρώπου 

που επί πολλά χρόνια σπούδασε την Γιόγκα στην Ινδία. 

Την πραγματική Γιόγκα.

H ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΘΕΟΛΟΓΩΝ (ΠΕΘ) ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ «ΚΑΙΡΟΥ» ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Αθήνα, 20 Οκτωβρίου 2015

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

H Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) 
για τις θέσεις του «ΚΑΙΡΟΥ» 
σχετικά με το μάθημα των Θρησκευτικών

Με αφορμή τη συνέντευξη τύπου που διοργάνωσε ο αντι-Θεολογικός Σύνδεσμος «ΚΑΙΡΟΣ» (21/10/2015), για να προπαγανδίσει τα Προγράμματα Σπουδών που έχουν συντάξει μέλη του και να συστήσει στον Υπουργό Παιδείας την άμεση εφαρμογή τους, η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων οφείλει να δηλώσει τα παρακάτω:

1. Τα παραπάνω Προγράμματα Σπουδών που διαφημίζονται από τους εμπνευστές τους, ως η πεμπτουσία της διδακτικής διαδικασίας, τα έχει απορρίψει με άπειρα επιστημονικά, θεολογικά και παιδαγωγικά επιχειρήματα, σύμπασα η θεολογική, η παιδαγωγική και εκκλησιαστική κοινότητα ως ακατάλληλα για μαθητές, διότι διδάσκουν ένα θρησκευτικό συγκρητισμό που οδηγεί τα παιδιά στη θρησκευτική σύγχυση και στον μηδενισμό.

2. Ο Θεολογικός Σύνδεσμος «ΚΑΙΡΟΣ», πέρα από την ξενόφερτη οντολογική του υπόσταση, αποτελείται από μια ολιγομελή ομάδα Θεολόγων, η οποία, ενεργώντας προβοκατόρικα, διασπά το σώμα των Θεολόγων, διασύροντας, υποτιμώντας και κατασυκοφαντώντας το ορθόδοξο μάθημα που, μέσα στις τόσες δυσκολίες των καιρών, διδάσκουν οι χιλιάδες Θεολόγοι της χώρας με τον πλέον σύγχρονο, από πλευράς διδακτικής και παιδαγωγικής, τρόπο. Τα μέλη του εν λόγω αντι-συλλόγου «Ο ΚΑΙΡΟΣ», σε συνεργασία με στελέχη του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, αν και είναι συνάδελφοι Θεολόγοι, επιτίθενται εδώ και 4-5 χρόνια στο μάθημα των Θρησκευτικών και το χαρακτηρίζουν σκόπιμα, παραπλανητικά και με στόχο την έγκριση νέων ΕΣΠΑ, ως μονοφωνικό, κατηχητικό και ομολογιακό, ενώ στην πραγματικότητα, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε όλοι οι μάχιμοι Θεολόγοι, δεν είναι τέτοιο, καθώς στην ύλη του περιλαμβάνει και τη διδασκαλία των άλλων θρησκειών. Με τα ψεύτικα και συκοφαντικά αυτά συνθήματα, ευελπιστούν να επηρεάζουν τα ΜΜΕ και την κοινή γνώμη και να διευκολύνουν το στόχο τους, δηλαδή να ανοίξει το Υπουργείο Παιδείας το δρόμο για την εκπόνηση νέων έργων ΕΣΠΑ για το μάθημα των Θρησκευτικών (συγγραφή νέων βιβλίων, επιμορφώσεων κ.ά.) και φυσικά με τη δική τους συμμετοχή σε όλα αυτά με ό, τι συνεπάγεται αυτό.

3. Οι ύποπτες μεθοδεύσεις και συνεργασίες ορισμένων και οι άδικες επιθέσεις που επιχειρούν εναντίον των μάχιμων Θεολόγων της χώρας, χαρακτηρίζοντάς τους «οπισθροδομικούς», «ομολογιακούς» και «κατηχητικούς», καταπατώντας κάθε έννοια επιστημονικής και παιδαγωγικής δεοντολογίας με σκοπό να περάσουν ετσιθελικά, παρά τη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Θεολόγων, τα ξενόφερτα, αντορθόδοξα και νεοταξικής υφής πολυθρησκειακά μοντέλα διδασκαλίας για το μάθημα των Θρησκευτικών που εισήγαγε η τ. Υπουργός Παιδείας κ. Άννα Διαμαντοπούλου, δεν θα περάσουν.

Από το Γραφείο Τύπου της ΠΕΘ

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ ΤΗ ΓΙΟΓΚΑ

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος έχει καταδικάσει τη γιόγκα. Με αφορμή την καθιέρωση από τον ΟΗΕ της 21ης Ιουνίου ως Παγκόσμιας Ημέρας Γιόγκα, η Ιερά Σύνοδος με ανακοίνωσή της ενημέρωσε τους πιστούς ότι η γιόγκα δεν αποτελεί γυμναστική και δεν συνάδει με την ορθόδοξη πίστη.

Η ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου:

Στο πλαίσιο του σεβασμού της θρησκευτικής ελευθερίας, η οποία στην Ελλάδα είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένη και σεβαστή, αλλά και της ποιμαντικής της ευθύνης για την αποφυγή δημιουργίας κλίματος θρησκευτικού συγκρητισμού, με αφορμή την πρόσφατη καθιέρωση από τον ΟΗΕ της 21ης Ιουνίου ως «Παγκόσμιας Ημέρας Γιόγκα», η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος υπενθυμίζει στο χριστεπώνυμο Πλήρωμα ότι: η «Γιόγκα» αποτελεί θεμελιώδες κεφάλαιο της θρησκείας του Ινδουϊσμού, έχει ποικιλομορφία σχολών, κλάδων, εφαρμογών και τάσεων και ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ «είδος γυμναστικής».

Ως εκ τούτου η «Γιόγκα» τυγχάνει απολύτως ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη μας και δεν έχει καμία θέση στη ζωή των Χριστιανών.

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ: Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ ΒΙΑΣ!

Η ενσυνείδητη αποδοχή του θρησκευτικού και πολιτιστικού πλουραλισμού και η ειρηνική συνύπαρξη των διαφόρων κοινοτήτων μπορούν να προέλθουν από δύο αντίθετες αφετηρίες, είτε από την αδιαφορία για τη θρησκευτική πίστη είτε από τη συνειδητή βίωση της ουσίας της θρησκείας, τόνισε ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας στην τοποθέτησή του στη Διεθνή Διάσκεψη για το θέμα της Μέσης Ανατολής.

Αντιστρόφως, επισήμανε ότι η θρησκευτική μισαλλοδοξία ανάμεσα σε συνυπάρχουσες θρησκευτικές κοινότητες και πολιτιστικές παραδόσεις είναι δυνατόν να αναπτυχθεί από σπέρματα θρησκευτικού τύπου, π.χ. από έναν ακραίο φανατισμό και από μη θρησκευτικές ρίζες, π.χ. παράγοντες πολιτικούς, εθνικιστικούς, που χρησιμοποιούν τη θρησκεία για άλλες επιδιώξεις.

Πρόσθεσε μάλιστα ότι όλες αυτές οι ρίζες εξακολουθούν να είναι ισχυρές στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Πάντως, ο ανθρώπινος πόθος για παγκόσμια ειρήνη παραμένει εναγώνιος, είπε. «Κάθε, λοιπόν, προσπάθεια για μελέτη και αντιμετώπιση του πολυσύνθετου αυτού προβλήματος αποτελεί πολύτιμη προσφορά» τόνισε και εξέφρασε τα συγχαρητήριά του, τα οποία «αξίζουν» στο ελληνικό ΥΠΕΞ, στον επικεφαλής υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά και στους συνεργάτες του, για την πρωτοβουλία να οργανωθεί το παρόν Διεθνές Συνέδριο.

Ακολούθως, θέλησε να επισημάνει τρία σημεία:

Πρώτον, πως το σταθερότερο θεμέλιο της ειρηνικής συνύπαρξης είναι η καλλιέργεια μιας υγιούς θρησκευτικής συνείδησης κι όχι η θρησκευτική αδιαφορία. «Οι υπεύθυνοι μέσα στις θρησκευτικές κοινότητες οφείλουμε να καλλιεργήσουμε μια ειρηνική θεολογία και ανθρωπολογία» και «να στηλιτεύσουμε κάθε μορφή βίας», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Αναστάσιος, τονίζοντας πως «κάθε έγκλημα στο όνομα της θρησκείας είναι έγκλημα κατά της ίδιας της θρησκείας» και «κανείς δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το λάδι της θρησκείας, για να δυναμώνει τη φωτιά των συγκρούσεων».

Το δεύτερο σημείο το οποίο τόνισε ο αρχιεπίσκοπας Αλβανίας, είναι ότι «η ειρήνη συνδέεται άμεσα με τη δικαιοσύνη», συμπληρώνοντας πως στις μέρες μας «η ειρήνη και η δικαιοσύνη έχουν προσλάβει ένα ακόμα συνώνυμο: ανάπτυξη». «Η φτώχεια παραμένει ο χειρότερος τύπος βίας. Όταν οι άνθρωποι στερούνται των στοιχειωδών μέσων για την επιβίωσή τους, δεν είναι παράξενο να στρέφονται προς άλλες κατευθύνσεις και να υιοθετούν ακραίες θρησκευτικές αντιλήψεις για την επίτευξη μιας δίκαιης κοινωνίας», ανέφερε.

Ακόμη, επέρριψε ευθύνες στις μεγάλες Δυνάμεις για τις κρίσεις της Μέσης Ανατολής, καλώντας όλους τους υπεύθυνους «να δράσουν επείγοντος και αποτελεσματικά, για την κατάπαυση της τρομερής αιματοχυσίας».

Τέλος, αναφέρθηκε στο «αντίθετο της ειρήνης», που «δεν είναι ακριβώς ο πόλεμος, αλλά ο εγωκεντρισμός». «Ο ατομικός, ο συλλογικός, ο εθνικός, ο φυλετικός. Αυτός είναι ο εμπνευστής και τροφοδότης των μεγάλων ή μικρότερων συγκρούσεων και αυτός αδιάκοπα ανανεώνει το μίσος». Το αντίδοτο στον εγωκεντρισμό είναι «η ενδυνάμωση της αγάπης μέσα στην κοινωνία» και «εδώ βρίσκεται και η τεράστια δυνατότητα και συμβολή μιας υγιούς θρησκευτικής συνειδήσεως. Αυτή, ακόμα και σε συνθήκες μακροχρόνιων συγκρούσεων, χαρίζει τη δύναμη της συγχωρητικότητος και της συμφιλιώσεως».

Κλείνοντας ο αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, ευχήθηκε μέσα από τις εργασίες της Διάσκεψης «να αντλήσουμε πολύτιμο υλικό για μια πληρέστερη εμβάθυνση στο κρίσιμο θέμα που μας απασχολεί» και «να συνεχίσουμε με περισσότερο ενθουσιασμό να είμαστε εργάτες ειρήνης, με τη βεβαιότητα ότι ο αδιάκοπος αγώνας για την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη είναι ό,τι πιο ουσιαστικό και πολύτιμο μπορεί κανείς να προσφέρει για την επιβίωση και την πολιτιστική ανάπτυξη της Μέσης Ανατολής».

http://www.defencenet.gr

ENATION: «ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ»

Ένας σύγχρονος καλλιτέχνης, ο Jonathan Jackson, ο οποίος είναι Ορθόδοξος, ηθοποιός του Χόλλυγουντ με 5 βραβεία Έμμυ και μουσικός, το βασικό μέλος του συγκροτήματος Enation, σε τραγούδι του γράφει ότι« βλέπω τον Θεό μέσα σου». Ανάλογα με τί διάθεση βλέπουμε τον άλλο, τον συνάνθρωπο, φανερώνεται και το εσωτερικό περιεχόμενό μας. Γι’ αυτό και στο Γεροντικό οι Πατέρες αναφέρουν ότι «είδες τον αδελφό σου είδες τον Θεό σου» και ότι «ο αδελφός μας είναι η ζωή μας».

ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ

Κοιτάζω τον εαυτό μου και εξοργίζομαι

Θέλω μόνο μια δικαιολογία για να γυρίσω πίσω μια σελίδα

Γιατί τα μάτια σου αναβοσβήνουν ακόμα, σαν να υπάρχει ένα αεράκι

Το ρολόι χτυπάει αγαπητή μου εάν θέλεις να φύγεις

Βλέπω τον Θεό μέσα σου

Βλέπω τον Θεό μέσα σου

Κανένας άλλος δεν θα το κάνει, κανένας άλλος εκτός από εσένα

Μου έχει λείψει, μου έχει λείψει αυτό που είναι μπροστά μου, μπροστά μου

Μου έχει λείψει, μου έχει λείψει αυτό που είναι μπροστά μου, μπροστά μου

Μην φοράς το παλτό σου έξω, έχει βγει ο ήλιος

Ξεχύνεται κάτω όπως το μέλι δημιουργώντας ξηρασία.

Άφησε τα κλειδιά σου στον μετρητή, και ξεκίνα να φεύγεις

Θέλεις να ξέρεις πως είναι σε αυτή την καλοκαιρινή καταιγίδα;

Βλέπω τον Θεό μέσα σου

Βλέπω τον Θεό μέσα σου

Κανένας άλλος δεν θα το κάνει, κανένας άλλος εκτός από εσένα

Μου έχει λείψει, μου έχει λείψει αυτό που είναι μπροστά μου, μπροστά μου

Μου έχει λείψει, μου έχει λείψει αυτό που είναι μπροστά μου, μπροστά μου

Άκουγα – άκουγα το λάθος κομμάτι του εαυτού μου, του εαυτού μου

Άκουγα – άκουγα το λάθος κομμάτι του εαυτού μου, του εαυτού μου

Οι τοίχοι συγκλίνουν και είμαι έτοιμος να σπάσω

Μήπως αν εγώ κόψω ταχύτητα εσύ θα επιταχύνεις;

 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΠΡΙΝ ΛΑΒΕΙΣ, ΝΑ ΖΗΤΑΣ. ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΛΑΒΕΙΣ, ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙΣ.

Η προσευχή είναι μεγάλο αγαθό, αν γίνεται και με λογισμό αγαθό· αν ευχαριστούμε το Θεό όχι μόνο όταν μας δίνει, αλλά και όταν δεν μας δίνει ό,τι Του ζητάμε, αφού και τα δύο τα κάνει για την ωφέλειά μας. Έτσι, και όταν δεν παίρνουμε, ουσιαστικά παίρνουμε με το να μην πάρουμε ό,τι δεν μας συμφέρει. Υπάρχουν, βλέπετε, περιπτώσεις που η μη ικανοποίηση του αιτήματός μας είναι πιο ωφέλιμη. Και τότε ό,τι θεωρούμε σαν αποτυχία είναι επιτυχία. 

Ας μη στεναχωριόμαστε, λοιπόν, όταν ο Θεός αργεί να εισακούσει την προσευχή μας. Ας μη χάνουμε την υπομονή μας. Μήπως και πριν ζητήσουμε κάτι, δεν μπορεί να μας το δώσει ο Πανάγαθος; Μπορεί, φυσικά, αλλά περιμένει από μας κάποιαν αφορμή, ώστε να μας βοηθήσει δίκαια. Γι’ αυτό ας Του δίνουμε την αφορμή με την προσευχή και ας περιμένουμε με πίστη, με ελπίδα, με εμπιστοσύνη στην πανσοφία και στη φιλανθρωπία Του. Μας έδωσε ό,τι ζητήσαμε; Ας Τον ευχαριστούμε. Δεν μας έδωσε; Και πάλι ας Τον ευχαριστούμε, γιατί δεν γνωρίζουμε, όπως γνωρίζει Εκείνος, τι είναι καλό για μας. 

Ας έχουμε ακόμα υπόψη μας, πως ο Θεός συχνά δεν αρνείται, αλλά μόνο αναβάλλει την ικανοποίηση κάποιου αιτήματός μας. Και γιατί αναβάλλει; Επειδή, χρησιμοποιώντας ως μέσο τη δική μας επιμονή στο αίτημα, θέλει να μας ελκύσει και να μας κρατήσει κοντά Του. Κι ένας φιλόστοργος πατέρας, άλλωστε, όταν του ζητάει κάτι το παιδί του, πολλές φορές αρνείται να του το δώσει, όχι γιατί δεν θέλει, αλλά γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο το παιδί μένει κοντά του. 

Με δυο λόγια, η αποτελεσματικότητα της προσευχής μας εξαρτάται: 

πρώτον, από το αν είμαστε άξιοι να λάβουμε ό,τι ζητάμε· δεύτερον, από το αν προσευχόμαστε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού· τρίτον, από το αν προσευχόμαστε αδιάλειπτα· τέταρτον, από το αν για όλα καταφεύγουμε στο Θεό· πέμπτον, από το αν ζητάμε εκείνα που είναι ωφέλιμα σ’ εμάς. 

Και δίκαιοι ακόμα να παρακαλέσουν τον Κύριο, δεν θα εισακουστούν, αν δεν πρέπει. Ποιός ήταν δικαιότερος από τον Παύλο; Και όμως, επειδή ζήτησε κάτι που δεν θα τον ωφελούσε, δεν εισακούστηκε. «Τρεις φορές παρακάλεσα γι’ αυτό τον Κύριο», γράφει ο ίδιος, «και η απάντησή Του ήταν: “Σου αρκεί η χάρη μου”» (Β’ Κορ. 12:8-9). Αλλά και ο Μωυσής δεν ήταν δίκαιος; Ε, ούτε κι εκείνος εισακούστηκε. «Φτάνει πια!», του είπε ο Θεός (Δευτ. 3:26), όταν ζητούσε να μπει στη γη της επαγγελίας. 

Πέρα απ’ αυτά, όμως, υπάρχει και κάτι άλλο που αχρηστεύει την προσευχή μας, και αυτό είναι η αμετανοησία. Προσευχόμαστε, ενώ επιμένουμε στην αμαρτία. Έτσι έκαναν οι Ιουδαίοι, γι’ αυτό ο Θεός είπε στον προφήτη Ιερεμία: «Μην προσεύχεσαι για το λαό αυτό! Δεν βλέπεις τι κάνουν;» (Ιερ. 7:16-17). Δεν απομακρύνθηκαν, λέει, από την ασέβεια. Κι εσύ με παρακαλάς γι’ αυτούς; Δεν σ’ ακούω! 

Όταν, πάλι, ζητάμε κάτι κακό εναντίον των έχθρων μας, όχι μόνο δεν το πραγματοποιεί ο Θεός, αλλά και παροργίζεται. Γιατί η προσευχή είναι φάρμακο. Κι αν δεν γνωρίζουμε πως πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ένα φάρμακο, δεν θα ωφεληθούμε ποτέ από τη δύναμή του. 

Πόσο μεγάλο καλό είναι η συνεχής προσευχή, το μαθαίνουμε από τη Χαναναία εκείνη του Ευαγγελίου, που δεν σταματούσε να κραυγάζει: «Ελέησέ με, Κύριε!» (Ματθ. 15:22). Κι έτσι, αυτό που αρνήθηκε ο Χριστός στους αποστόλους, τους μαθητές Του, το πέ­τυχε εκείνη με την υπομονή της. Ο Θεός, βλέπετε, προτιμά για τα δικά μας ζητήματα να Τον παρακαλούμε εμείς οι ίδιοι, που είμαστε και υπεύθυνοι, παρά να Τον παρακαλούν άλλοι για λογαριασμό μας. 

Όταν έχουμε την ανάγκη ανθρώπων, χρειάζεται και χρήματα να δαπανήσουμε και δουλόπρεπα να κολακέψουμε και πολύ να τρέξουμε. Γιατί οι άρχοντες του κόσμου τούτου όχι μόνο δεν μας δίνουν εύκολα ό,τι τους ζητάμε, αλλά συνήθως ούτε καν να μας μιλήσουν δεν καταδέχονται. Πρέπει πρώτα να πλησιάσουμε τους ανθρώπους που είναι κοντά τους -υπηρέτες, γραμματείς, υπαλλήλους κ.ά.- και να τους καλοπιάσουμε, να τους εκλιπαρήσουμε, να τους προσφέρουμε δώρα. Έτσι θα εξασφαλίσουμε τη μεσολάβησή τους στους αρμόδιους αξιωματούχους, για το διακανονισμό της όποιας υποθέσεώς μας. 

Ο Θεός, απεναντίας, δεν θέλει μεσολαβητές. Δεν χρειάζεται να Τον παρακαλούν άλλοι για μας. Προτιμά να Τον παρακαλάμε εμείς οι ίδιοι. Μας χρωστάει χάρη, μάλιστα, όταν του ζητάμε ό,τι έχουμε ανάγκη. Μόνο Αυτός χρωστάει χάρη όταν Του ζητάμε, μόνο Αυτός δίνει εκείνα που δεν Του δανείσαμε. Κι αν δει ότι επιμένουμε στην προσευχή με πίστη και καρτερία, πληρώνει δίχως να απαιτεί ανταλλάγματα. Αν, όμως, δει ότι προσευχόμαστε με νωθρότητα, αναβάλλει την πληρωμή· όχι γιατί μας περιφρονεί ή μας αποστρέφεται, αλλά γιατί, όπως είπα, με την αναβολή αυτή μας κρατάει κοντά Του. 

Αν, λοιπόν, εισακούστηκες, ευχαρίστησε το Θεό. Αν δεν εισακούστηκες, μείνε κοντά Του, για να εισακουστείς. Αν, πάλι, Τον έχεις πικράνει με τις αμαρτίες σου, μην απελπίζεσαι. Όταν πικράνεις έναν άνθρωπο, αλλά στη συνέχεια παρουσιάζεσαι μπροστά του και το πρωί και το μεσημέρι και το βράδυ, ζητώντας ταπεινά συγχώρηση, δεν θα κερδίσεις τη συμπάθειά του; Πολύ περισσότερο θα κερδίσεις τη συμπάθεια του ανεξίκακου Θεού, αν και το πρωί και το μεσημέρι και το βράδυ και κάθε ώρα επικαλείσαι την ευσπλαχνία Του με την προσευχή. 

Ας τ’ ακούσουν όλα αυτά όσοι προσεύχονται με ραθυμία και βαρυγκωμούν, όταν ο Κύριος αργεί να ικανοποιήσει το αίτημά τους. Τους λέω: “Παρακάλεσε το Θεό!”. Και μου απαντούν: “Τον παρακάλεσα μια, δυο, τρεις, δέκα, είκοσι φορές, μα δεν έλαβα τίποτα”. Μη σταματήσεις, ώσπου να λάβεις. Σταμάτησε, όταν λάβεις. Ή μάλλον, ούτε και τότε να σταματήσεις την προσευχή. Πριν λάβεις, να ζητάς. Και αφού λάβεις, να ευχαριστείς. 

ΤΟ ΘΑΥΜΑ: ΡΩΣΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ

     

Το Θαύμα - Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά που συνέβησαν στη Σαμάρα το 1956. Στη διάρκεια των διακοπών, μια κοπέλα παίρνει από τον τοίχο την θαυματουργή εικόνα του Αγίου Νικολάου και αρχίζει να χορεύει μαζί της, αλλά ξαφνικά παγώνει στη θέση της. Η κατάστασή της θα κρατήσει πολλούς μήνες. Οι κάτοικοι της μικρής πόλης είναι τρομοκρατημένοι από αυτό το εξαιρετικό γεγονός, το οποίο εξελίσσεται σε ένα θαύμα.

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΓΟΡΙ ΚΑΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Ένα ανδρόγυνο λοιπόν έτρεφε μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία μας. Αποτέλεσμα αυτής της αγάπης και των δύο, του άνδρα και της γυναίκας ήταν να αγιογραφήσουν σ΄ έναν από τους τοίχους του σπιτιού τους μία μεγαλόπρεπη και επιβλητική εικόνα της Κυρίας Θεοτόκου, ξοδεύοντας μάλιστα πολλά χρήματα. Κάθε φορά που περνούσαν μπροστά από αυτή την εικόνα την προσκυνούσαν και της έλεγαν τον αγγελικό ύμνο «Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία». Μ’ αυτό τον τρόπο ζούσαν ήρεμα και ειρηνικά και χαίρονταν γιατί είχαν καθημερινά την προστασία και την μεσιτεία της. Το τρίχρονο παιδί βλέποντας αυτή την καθημερινή ευλάβεια των γονιών του απέκτησε και αυτό την ίδια συνήθεια. Όταν μεγάλωσε ακόμη περισσότερο, έλεγε και αυτό με χαρά τον αγγελικό ύμνο: «Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία» ενώ κάθε φορά που περνούσε από την εικόνα, την ασπαζόταν με ιδιαίτερη ευλάβεια, πιστεύοντας ότι είναι η Κυρία του σπιτιού τους και τους φυλάει όλους.

Μία μέρα όμως καθώς έπαιζε με τα άλλα παιδιά στην άκρη ενός δύσβατου ποταμιού, έπεσε από απροσεξία μέσα στο νερό. Τα άλλα παιδιά σάστισαν, πανικοβλήθηκαν και έτρεξαν στην μητέρα για να της πουν ότι το παιδί της από απροσεξία, πνίγηκε. Εκείνη έτρεξε αμέσως και φθάνοντας στο πηγάδι είδε δύο ανθρώπους να βουτούν μέσα στο νερό –το πηγάδι ήταν πολύ βαθύ- για να ψάξουν για το μικρό παιδί.

Η ίδια έψαχνε σε άλλο μέρος πιο πέρα όταν ξαφνικά προς έκπληξη της, βλέπει το παιδί της να κάθεται πάνω στα νερά στη μέση του ποταμιού, ατάραχο και αμέριμνο. Παιδί μου πώς είσαι εκεί και μας ανησύχησες όλους; Οι φίλοι σου νόμιζαν ότι πνίγηκες! Τι έγινε; Καλά είμαι μητέρα μου, είπε εκείνο με ηρεμία. Με κρατά καλά η Κυρία του σπιτιού μας και δεν φοβάμαι. Η γυναίκα από την χαρά που το παιδί της ήταν ζωντανό δεν έδωσε και πολύ σημασία σ’ αυτά που έλεγε ο μικρός.

Όταν όμως πήγαν στο σπίτι και εξιστόρησαν στον πατέρα όλα τα συμβάντα τότε έμειναν εμβρόντητοι από την περιγραφή. Όταν έπεσα στο ποτάμι έλεγε παραστατικά το παιδί, ήλθε αυτή η Κυρία του σπιτιού μας (δείχνοντας με το δάκτυλο του την μεγαλόπρεπη Εικόνα της Παναγίας μας) και με άρπαξε μέσα από το νερό και με κρατούσε στην αγκαλιά της μέχρι να έλθετε να με βρείτε. Όλοι θαύμασαν την παρρησία του μικρού παιδιού και προσκύνησαν την θαυματουργική Εικόνα της Παναγίας μας.

Έτσι προστατεύει η Παναγία μας όσους την αγαπούν και την επικαλούνται. Σκεφθήκαμε άραγε πόσες φορές στη ζωή μας καθημερινά ένα αόρατο προστατευτικό χέρι μας αρπάζει και μας γλιτώνει από ποικίλους κινδύνους;

Από το βιβλίο «Αμαρτωλών Σωτηρία».