ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.
Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2023
ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ: ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΙΒΗΣ!
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΑΝ ΧΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ, ΑΛΛΗ ΨΥΧΗ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ Ν' ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ!
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Αν όμως χάσεις την ψυχή σου, άλλη ψυχή δεν θα μπορέσεις ν’ αποκτήσεις. Κι αν όλος ο κόσμος είναι δικός σου, δεν θα μπορέσεις, δίνοντας όσα έχεις και την οικουμένη ολόκληρη, ν’ αγοράσεις μια ψυχή. Ας φροντίσουμε λοιπόν την αθάνατη ψυχή μας.
ΜΙΛΑ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ!
Μην μιλάς για τα προβλήματά σου σε εκείνους που δεν μπορούν να σε βοηθήσουν. Μίλα στον Θεό που έχει την δύναμη να τα λύσει.
Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2023
ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ: ΑΝ ΘΕΛΗ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ ΩΣ ΤΗ ΔΥΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΝΑ ΦΘΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ!
Άγιος Αντώνιος: Αν θέλη ο άνθρωπος, μπορεί από την ανατολή ως τη δύση του ηλίου να φθάση στην αγιότητα, με τη δύναμη της μετανοίας.
ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ- ΑΓΙΕ ΑΝΤΩΝΙΕ ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΧΡΙΣΤΩ ΤΩ ΘΕΩ!
Ο Μέγας Αντώνιος γεννήθηκε το 251 μ.Χ. στην Άνω Αίγυπτο από πλούσιους και ενάρετους γονείς, τους οποίους έχασε σε νεαρή ηλικία. Συγκεντρώνει όμως την προσοχή του στην μυστική θεωρία των μοναχών της ερήμου και στην φροντίδα της μικρής αδελφής του.
Γρήγορα αποφασίζει να εγκαταλείψει τα εγκόσμια και αναχωρεί για την έρημο, αφού πρώτα τακτοποίησε την μικρότερη αδελφή του και μοίρασε την μεγάλη πατρική περιουσία στους φτωχούς της περιοχής του.
Στην έρημο παίδευσε την ψυχή του και τιθάσευσε τα πάθη του φθάνοντας στα ανώτατα όρια της άσκησης ώστε η ψυχή του αγίου μπορούσε να εξέρχεται του σώματός του ενώ βρισκόταν ακόμη εν ζωή. Γίνεται το πρότυπο των ασκητών. Πολλοί εξ αυτών έφθαναν στην έρημο για να τον ακούσουν και να τον συμβουλευθούν. Παρέδωσε την μακάρια ψυχή του στον μισθαποδότη Θεό σε ηλικία 105 ετών.
Αν και, όπως λέγει ο Μέγας Αθανάσιος, μία από τις τελευταίες επιθυμίες του Οσίου Αντωνίου ήταν να μείνει κρυφός ο τόπος της ταφής του, οι μοναχοί που μόναζαν κοντά του έλεγαν ότι κατείχαν το ιερό λείψανό του, το οποίο επί Ιουστινιανού (561 μ.Χ.), κατατέθηκε στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στην Αλεξάνδρεια και από εκεί αργότερα, το 635 μ.Χ., μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Τη μνήμη του Αγίου τιμά η Ορθόδοξη Εκκλησία στις 17 Ιανουαρίου.
http://www.saint.gr
Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2023
ΚΑΘΗΓ. Ι.Μ. ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΡΧ. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ: ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΣΧΕΔΙΑ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ!
Απόσπασμα λόγου του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, Αρχ. Χριστοφόρου, προς τους αδελφούς της Ιεράς Μονής, για τον κορωνοϊό και τις εποχές που ζούμε.
Μπορούν οι άνθρωποι να λένε ό,τι θέλουν, να προγραμματίζουν ό,τι θέλουν. Και δεν θα μας σώσει ούτε η Αμερική ούτε η Ρωσία ούτε η Κίνα… ούτε άλλο τίποτε από τα του κόσμου· θα μας σώσει μόνο ο Θεός. Να μη μπλέξουμε σ’ αυτά τα «γρανάζια» των σχεδίων των ανθρώπων. Εμείς να δούμε τι σχέδια έχει ο Θεός. Σ’ εκείνα να εμπλακούμε, να ανακατευτούμε, σ’ εκείνα που ο Θεός θέλει για μας. Και τι θέλει ο Θεός από μας; Ο Θεός θέλει την μετάνοιά μας!
Όπως αναφέρει ο άγιος Βαρσανούφιος, όλες αυτές οι δοκιμασίες γίνονται εξ αιτίας των αμαρτιών μας. Δεν γίνεται κάτι τυχαίο. Και τα αίτια της αμαρτίας είναι η προαίρεσις του ανθρώπου. Δεν έχουμε σωστή προαίρεση, σωστή θέληση. Επειδή δεν κάνουμε το θέλημα του Θεού αλλά κάνουμε τα θελήματα της σαρκός, γι’ αυτό και ο Θεός επεμβαίνει πολλές φορές στην ιστορία. Διαβάζουμε στην Παλαιά Διαθήκη, ότι όταν οι Ιουδαίοι ξέφευγαν από τον νόμο του Θεού, επέτρεπε ο Θεός τις γειτονικές φυλές να τους πολεμούν και να τους νικούν. Όταν επέστρεφαν στον Θεό, αν και ήσαν λίγοι, νικούσαν.
Ο Θεός τώρα μας ταρακουνάει λίγο, για να ξυπνήσουμε. Όχι για να βλέπουμε τι κάνει ο ένας και ο άλλος, αλλά για να δούμε εμείς τι πρέπει να κάνουμε, για να βοηθήσουμε τον εαυτό μας και για να βοηθήσουμε την κατάσταση. Δεν ωφελεί το να ασχολούμαστε με το τι κάνει ο ένας και ο άλλος, πατέρες, αλλά με το τι πρέπει εμείς να κάνουμε, γιατί ο Θεός για μας επιτρέπει αυτήν την δοκιμασία.
…
Επομένως αυτό που ζητά ο Θεός από μας είναι να κοιτάμε τον εαυτό μας. Η προαίρεσις μας δεν είναι σωστή, διότι αν έχουμε σωστή προαίρεση, ο Θεός θα βρει τρόπο να μας βοηθήση. Να το ξέρετε αυτό, πατέρες. Πάνω από όλα να έχουμε αυτό στον νου μας: Τι ζητάει από μας ο Θεός σε κάθε περίπτωση. Και αυτό που ζητάει ο Θεός από μας είναι η επιστροφή μας κοντά Του. Να επιστρέψουμε όλοι μας. Τίποτε άλλο.
Και όταν επιστρέφουμε εμείς, επιστρέφει ένα μέρος της Εκκλησίας και σιγά‐σιγά διορθώνεται όλη η Εκκλησία. Διότι, αν προσέχουμε «τι κάνει ο ένας και τι κάνει ο άλλος», ενώ εμείς κάνουμε χειρότερα από αυτούς, επειδή κατακρίνουμε τους ανθρώπους, τότε ποιο το όφελος; Δεν ωφελούμε κανένα. Δεν βγαίνει κανένα κέρδος, όταν ασχολούμαστε με τους άλλους. Διότι ούτε εμείς ωφελούμαστε ούτε αυτοί, αλλά μάλλον βλαπτόμαστε. Έτσι όμως δεν μπορεί να προχωρήσει η Εκκλησία.
Όλα αυτά τα είπα με αφορμή το θέμα του κορωνοϊού, για να μη ακούτε τα διάφορα σενάρια που λέγονται εδώ και εκεί, διότι δεν γνωρίζουμε τι θα γίνη. Όπως και να έχη το πράγμα, ο Αντίχριστος θα έλθει, αφού η Εκκλησία το έχει πει. Όμως πότε θα έλθει, δεν ξέρουμε. Εμείς ας είμαστε έτοιμοι. Εξ άλλου και ο Αντίχριστος να έλθει, τι μας πειράζει εμάς; Επάνω από όλα είναι ο Χριστός. Τι, δηλαδή, ο Αντίχριστος είναι επάνω από τον Χριστό; Αφού στο τέλος ο Χριστός θα νικήσει.
Δεν θα νικήσουν οι άνθρωποι ή τα σχέδια των ανθρώπων. Εάν εμείς πιστεύουμε στον Θεό, «ει ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών». Να μη συγχιζόμαστε και ταραζόμαστε και στενοχωριόμαστε. Μόνο να μετανοούμε. Να έχουμε σωστή μετάνοια και επιστροφή στον Θεό. Αυτό να κοιτάξουμε. Και αν δεν ταπεινωθούμε, δεν μπορεί να έλθη το έλεος του Θεού στην ζωή μας.
…
Εγώ βλέπω ότι πολλοί άνθρωποι ωφελήθηκαν. Κάνουν προσευχές, παρακαλούν τον Θεό, μελετούν, έρχονται σε συναίσθηση. Λέγουν: «Ο Θεός μας τιμωρεί, διότι και εμείς δεν αξιοποιήσαμε σωστά αυτά που είχαμε στην ζωή μας». Αυτοί που έχουν καλή διάθεση, θα ωφεληθούν. Και πιστεύω ότι μέσα από αυτό το κακό θα βγει κάτι καλό, τουλάχιστον γι’ αυτούς που έχουν καλή διάθεση. Μέσα από αυτή «την μπόρα την δαιμονική θα έλθει και η λιακάδα η θεϊκή».
Γι’ αυτό να μη ανησυχούμε, πατέρες. Εμείς έχουμε τον στόχο μας. Θα αγωνισθούμε σ’ αυτό που οφείλουμε να κάνουμε «καθ’ ημέραν», διότι το αύριο δεν είναι στα χέρια μας. Έχουμε την σημερινή ημέρα. Πώς θα δουλέψουμε σήμερα; Αυτό να κοιτάξουμε. Μη σκεπτόμαστε για αύριο και μεθαύριο.
Όταν θα έλθη η αυριανή ημέρα, πάλι θα είναι σημερινή και εκείνη η ημέρα. Εάν λοιπόν μάθουμε να δουλεύουμε σωστά κάθε ημέρα, όλη μας την ζωή θα δουλεύουμε σωστά. Ενώ, εάν αφήνουμε την ημέρα να περάσει μάταια και σκεπτόμαστε, τι θα γίνη μετά από πέντε και δέκα και είκοσι χρόνια, τότε δεν πρόκειται να κάνουμε τίποτε στην ζωή μας και θα φύγουμε από αυτόν τον κόσμο, χωρίς να έχουμε πάρει τίποτε μαζί μας…».
https://www.orthodoxianewsagency.gr
ΜΟΝΑΧΟΣ ΙΩΣΗΦ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΗΣ: "ΚΥΡΙΕ, ΓΝΩΡΙΣΕ ΜΟΥ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ".
Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2023
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ο ΠΛΑΝΑΣ: ΣΩΠΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΕ, ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙ!
Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλανὰς πήγαινε γιὰ ἁγιασμὸ ἤ Εὐχέλαιο σὲ σπίτια χριστιανῶν. Κάποια φορὰ βρέθηκε στὸ Κολωνάκι (μὲ τὸν Αλ. Παπαδιαμάντη πού τοῦ ἔκανε τὸν ψάλτη) τὸν εἴχανε μάθει οἱ Κολωνακιώτες πού ἦταν εὐλαβὴς καὶ τὸν καλούσανε. Καὶ κατεβαίνει ἀπὸ ἕνα ἀρχοντικὸ σπίτι - οἱ ζητιάνοι μεταξὺ τοὺς τὸ λέγανε: "Ποῦ πάει ὁ παπάς; Πάει ἐκεῖ. Πᾶμε καὶ μεῖς". Καὶ ἤτανε στὴν οὐρὰ, μπῆκε λοιπὸν ἕνας ζητιάνος πού ἦταν πιὸ τσίφτης καὶ πηγαίνει κούτσα-κούτσα καὶ τοῦ λέει, παπὰ δῶσε μου. Καὶ ὅτι εἶχε στὴ τσέπη του ὁ Ἅγιος τὰ ἔβγαλε καὶ τὰ ἔδωσε. Ἤτανε δίπλα του ὁ Παπαδιαμάντης καὶ τοῦ λέει,
– Παπὰ πρόσεξὲ τόν, γιατὶ αὐτὸν τὸν βλέπω στὴν πιάτσα.
– Ναί, ναὶ, ναὶ, δὲν πειράζει, δὲν πειράζει.
Καὶ περπατώντας τὸ τετράγωνο, αὐτὸς κάνει τὸ γύρο τοῦ τετραγώνου ἀπὸ τὴν πολυκατοικία τὴν ἑπόμενη καὶ πάει στὸ δεύτερο στενό, καὶ κουτσαίνει πάλι καὶ ξαναπάει μπροστὰ στὸν Ἅγιο. Καὶ ξαναβγάζει ἀπὸ τὴν ἄλλη τσέπη ὁ παπὰς καὶ τὰ δίνει. Θύμωσε ὁ Παπαδιαμάντης καὶ τοῦ λέει,
– Παπὰ !!
– Ναί, ναὶ, τὸ ἔχω ὑπόψη μου, τὸ ἔχω ὑπόψη μου.
Στην τρίτη φορὰ κάνει τὸ ἴδιο. Ἐκεῖ, τὰ ‘χασε, ἔχασε τὸν ἔλεγχο ὁ Παπαδιαμάντης καὶ τοῦ λέει, – Καλὰ δὲν βλέπεις βρὲ παπὰ μου; Σήκωσε τὸ κεφάλι σου νὰ τὸν δεις. Ἀφοῦ εἶναι ὁ ἴδιος, φοράει τὰ ἴδια ροῦχα, τὰ ἴδια σκέρτσα κάνει.
Καὶ λέει,
– Σώπα εὐλογημένε, εἶναι ὁ Χριστὸς καὶ μᾶς δοκιμάζει.
Ὁ Χριστός, ὁ Κύριος ὅλων, τὸ εἶπε ξεκάθαρα: «Ο,τι κάνατε σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς ἐλάχιστους ἀδελφοὺς μου, τὸ κάνατε σὲ μένα» (Ματθ. 25, 40). Εἶναι ἀψευδὴς ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ' ΛΟΥΚΑ: Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ (+ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΟΥΡΟΖ ΑΝΤΩΝΙΟΣ BLOOM).
Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2023
ΑΓΙΟΙ 33 ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΝ ΡΑΪΘΩ ΑΝΑΙΡΕΘΕΝΤΕΣ
Δύο μέρες μακριά από το όρος Σινά, προς την Ερυθρά θάλασσα, ήταν ή έρημος της Ραϊθού, στο εσωτερικό της οποίας ζούσαν Χριστιανοί αναχωρητές. Ήταν συγκεντρωμένοι πάνω σ' ένα όρος. Αλλά την ίδια μάλλον ημέρα (κατ' άλλους νωρίτερα, την 22α Δεκεμβρίου), που έγινε η σφαγή των πατέρων στο όρος Σινά, ένας βάρβαρος λαός από την Αραβία, οι Βλέμμυες, αποφάσισαν να εξολοθρεύσουν και τους πατέρες που βρίσκονταν στην έρημο της Ραϊθού. Αυτοί ήταν περίπου τριακόσιοι και αφού πήραν αιχμαλώτους τις γυναίκες και τα παιδιά των Φαρανιτών, πήγαν στο Κάστρο, όπου είχαν την εκκλησία τους οι Άγιοι Πατέρες.
Εκείνοι, μόλις αντιλήφθηκαν τους βαρβάρους, έκλεισαν την πόρτα του Ναού και περίμεναν. Ο ηγούμενος της Μονής Παύλος, ο οποίος θεωρείται ότι καταγόταν από την πόλη των Πατρών, συγκέντρωσε τους αδελφούς όλους μέσα στο Ναό και τους απηύθυνε λόγια γενναία και συγκινητικά. Τους θύμισε ότι σκοπός της ζωής τους είναι ο Χριστός και η βασιλεία Του. Ότι γι' αυτήν ήταν όλες οι προσευχές, οι μελέτες, οι πόθοι και τα έργα τους. Και ότι τώρα τους παρουσιάζεται λαμπρότατη ευκαιρία ν' αποκτήσουν τον στέφανο του μαρτυρίου, χύνοντας και αυτό το αίμα τους για τον μισθαποδότη Κύριό τους. Τους παρεκίνησε επίσης να ευχηθούν, ακόμα και γι’ αυτούς τους δυστυχισμένους που θα τους σκότωναν. Οι πατέρες συμφώνησαν με τα λόγια αυτά, και όλοι μαζί προσευχήθηκαν.
Μόλις τελείωσαν την προσευχή τους, έσπασαν την πόρτα και μπήκαν στο μοναστήρι οι βάρβαροι Βλέμμυες, σπέρνοντας παντού το θάνατο με ιδιαίτερη αγριότητα. Τις σφαγές των πατέρων αυτών διηγήθηκαν ο μακάριος Νείλος ο Ασκητής, ο οποίος είχε διατελέσει έπαρχος Κωνσταντινουπόλεως, ο μοναχός Αμμώνιος στη Διήγησή του, καθώς και ο μοναχός Αναστάσιος ο Σιναΐτης κατά τον 7ο μ.Χ. αιώνα. Η δε Εκκλησία κατέταξε στους Αγίους της τους μάρτυρες μοναχούς, που σφράγισαν την πίστη τους με το αίμα τους. Αρχικά η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμούσε τη μνήμη των εν Σινά και Ραϊθώ αναιρεθέντων οσίων Αββάδων (Πατέρων) στις 28 Δεκεμβρίου, αργότερα όμως επικράτησε να εορτάζεται στις 14 Ιανουαρίου. Η ιερά Ακολουθία όλων αυτών των Οσίων Αββάδων ψάλλεται από την Εκκλησία στις 13 Ιανουαρίου, επειδή κατά την σημερινή ημέρα (14 Ιανουαρίου) τελείται η απόδοση της εορτής των Θεοφανείων.
ΑΓΙΟΙ ΑΒΒΑΔΕΣ, ΟΙ ΕΝ ΣΙΝΑ ΟΡΕΙ ΑΝΑΙΡΕΘΕΝΤΕΣ
Όπως αναφέρει ο ιερός συναξαριστής, ήδη από την εποχή του Διοκλητιανού (τέλη του 3ου αιώνα) είχαν φονευτεί από τους Σαρακηνούς (Βλέμμυες) της περιοχής οι πρώτοι αββάδες.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση των 38 αββάδων εν Σινά, πρόκειται για οσίους πατέρες, που ζούσαν μέσα στις σπηλιές του όρους Σινά την αγία μοναχική ζωή κατά τον 5ο αιώνα μ.Χ. Αλλ' η ευσεβής ζωή τους ταράζεται ξαφνικά μια μέρα, με τρόπο άγριο και αιματηρό. Διότι στίφη βαρβάρων, που λυσσούσαν κατά της χριστιανικής πίστης, φάνηκαν στις κατοικίες των Χριστιανών αναχωρητών.
Οι Άγιοι αυτοί μπροστά στη σφαγή και το θάνατο έδειξαν θαυμαστή ανδρεία και αφοβία. Κανένας δεν αρνήθηκε την πίστη του. Οι βάρβαροι τους έσφαξαν μέσα στις καλύβες τους και αυτοί πέθαναν προσευχόμενοι, ψάλλοντας ύμνους, δοξολογίες και ευχαριστίες στον Θεό. Από όλους τους μοναχούς λίγοι σώθηκαν. Τη νύκτα φάνηκε φλόγα πυρός, που κατέκαιε όλο το Όρος και η φλόγα ανερχόταν μέχρι τον ουρανό. Το είδαν αυτό οι βάρβαροι και φοβήθηκαν, ρίξανε τα όπλα τους και έφυγαν.
Αυτοί που σφαγιάστηκαν πρώτα ήταν 38, έχοντας διάφορες πληγές στα σώματά τους. Από αυτούς βρέθηκαν δύο ζωντανοί, ο Σάββας και ο Ησαΐας. Αυτοί που φονεύτηκαν, άλλοι μεν είχαν τελείως κομμένα τα κεφάλια τους, ενώ από άλλους το δέρμα κρατούσε από το ένα μέρος, κι άλλοι ήταν κομμένοι στα δύο. Αυτούς οι δύο μοναχοί αφού μάζεψαν τα λείψανα των σφαγιασθέντων, τους έθαψαν με μεγάλη σεμνότητα, κι αυτοί μας διηγήθηκαν τα σχετικά με αυτούς.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμάει τη μνήμη των εν Σινά και Ραϊθώ αναιρεθέντων οσίων Αββάδων (Πατέρων) στις 14 Ιανουαρίου.
Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2023
ΤΡΕΙΣ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΕΣ ΕΥΧΕΣ!
Κύριε ημών Ιησού Χριστέ ελέησόν με!
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς!
Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!
ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ, ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ!
Σε δύσκολους καιρούς, αναζητήστε τον Θεό!
Σε ήσυχους καιρούς, λατρεύετε τον Θεό!
Σε περιόδους πόνου, εμπιστεύσου τον Θεό!
Σε κάθε στιγμή, δόξα τω Θεώ!
Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2023
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ: Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΑΝ!
Ο δάσκαλος δεν επιτρέπεται να παραμελήσει κάτι, αλλά ακόμα και όλα να τα παραμελήσει, αν έχει μάθη το παιδί να εξεγείρεται εναντίον του κακού, και πάλι θα έχει κάνει αρκετά. Από την άλλη, ακόμα και όλες τις γνώσεις να έχει παραδώσει στο παιδί, εφόσον έχει παραμελήσει να το εξεγείρει εναντίον του κακού, δεν θα έχει κάνει τίποτε. Το να μην αφήσει το παιδί αδιάφορο απέναντι στο κακό, τούτο είναι το βασικότατο!
Π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: ΟΤΑΝ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΑ, ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ!
Αρχιμ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος: Ὅλοι ὅσοι ἔχουμε περάσει πόνους, εἴτε ψυχικοὺς εἴτε σωματικούς, ξέρουμε ὅτι ποτὲ δὲν κάναμε τόση προσευχὴ καὶ σὲ ποιότητα καὶ σὲ ἔκταση, ὅση κάναμε, ὅταν εἴμαστε στὸ κρεβάτι τοῦ πόνου ἢ ὅταν κάποια βαριὰ θλίψη μας δοκιμάζει. Ἐνῶ ὅταν τὰ ἔχουμε ὅλα, ξεχνᾶμε καὶ τὴν προσευχὴ καὶ τὴ νηστεία καὶ πάρα πολλὰ πράγματα. Γι' αὐτὸ ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει τὸν πόνο».
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΑΚΩΒΟΥ: ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ ΣΟΥ!
«Ποιο είναι το όφελος, αδελφοί μου, αν κάποιος λέει ότι έχει πίστη, δεν την αποδεικνύει όμως με έργα. Μήπως μπορεί μόνη της η πίστη να τον σώσει. Ας πάρουμε την περίπτωση που κάποιος αδελφός ή κάποια αδελφή δεν έχουν ρούχα να ντυθούν και στερούνται και το καθημερινό τους φαγητό. Αν κάποιος από σας τους πει: «Ο Θεός μαζί Σας! Εύχομαι να βρείτε ρούχα και να χορτάσετε φαγητό», ποιο το όφελος, αν δεν τους δώσει τα απαραίτητα που χρειάζονται για το σώμα. Έτσι και η πίστη, αν δεν εκδηλώνεται με έργα είναι νεκρή. Αλλά θα πει κάποιος: «Εσύ έχεις πίστη κι εγώ έχω έργα». Του απαντώ: «Δείξε μου την πίστη σου από τα έργα σου. Εγώ μπορώ να σου αποδείξω την πίστη μου από τα έργα μου». Εσύ πιστεύεις ότι ένας είναι ο Θεός. Καλά κάνεις. Και τα δαιμόνια το πιστεύουν αυτό και τρέμουν… Όπως, λοιπόν, το σώμα είναι νεκρό χωρίς την ψυχή, έτσι και η πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή.» (Ιάκ. 2,14-26).
Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2023
ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ Ο ΚΟΙΝΟΒΙΑΡΧΗΣ
Όσιος Θεοδόσιος ο κοινοβιάρχης
Ο Όσιος Θεοδόσιος γεννήθηκε στο χωριό Μωγαρισσού της Καππαδοκίας από πολύ
πιστούς και ενάρετους γονείς, τον Προαιρέσιο και την Ευλογία. Έζησε στα χρόνια
του αυτοκράτορα Λέοντα του Μεγάλου (457 - 474 μ.Χ.) και έφτασε έως και τους
χρόνους του αυτοκράτορα Αναστασίου του Δικόρου (491 - 518 μ.Χ.). Αρνήθηκε την
έγγαμη ζωή και σε νεαρή ηλικία έγινε μοναχός. Από πολύ νωρίς διακρίθηκε για την
εγκράτεια και την ηθική του τελειότητα.
Αφού ασκήτεψε κοντά σε μεγάλους ασκητές όπως ο Συμεών ο Στυλίτης και ο
ησυχαστής Λογγίνος αποσύρθηκε σε απομακρυσμένο ησυχαστήριο όπου δίδασκε το λόγο
του Θεού στους περαστικούς διαβάτες. Η φήμη του για την αγία ζωή του έγινε
γρήγορα γνωστή στα πέρατα της αυτοκρατορίας και έφερε στο ησυχαστήριό του
δεκάδες αδελφούς αναγκάζοντας τον Θεοδόσιο να ιδρύσει ένα ευρύχωρο μοναστήρι
όπου εφάρμοσε πιστά τα πρότυπα του ασκητικού βίου. Έκανε πολλά θαύματα και,
αφού δίδαξε τις αρετές της ασκητικής ζωής στους εκατοντάδες μαθητές του, εκοιμήθη
σε βαθύ γήρας το 529 μ.Χ.
Η είδηση της κοιμήσεώς του διαδόθηκε σαν αστραπή. Και έτρεξαν πολλοί, λαϊκοί,
κληρικοί και μοναχοί, ακόμη και Επίσκοποι, για να ασπαστούν το ιερό λείψανο του
Αγίου ανδρός, που στάθηκε για όλους φιλόστοργος πατέρας και προστατευτικός
αδελφός. Και αυτός ακόμη ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων προσήλθε να ασπασθεί και να
παραστεί στην εξόδιο Ακολουθία, μεγάλη δε υπήρξε η συγκίνησή του, όταν βρέθηκε
ενώπιον του ιερού σκηνώματος του Οσίου. Η σύναξή του ετελείτο στο σεπτό
Αποστολείο του Αγίου Αποστόλου Πέτρου, που ήταν κοντά στην Αγία Σοφία.
Μερικά από τα θαύματα του Αγίου είναι τα εξής: Ο Άγιος είχε κατασκευάσει έναν
τάφο για τον εαυτό του, ώστε βλέποντάς τον να θυμάται το θάνατο. Τον τάφο αυτόν
εγκαινίασε με τον θάνατό του ένας Άγιος ασκητής, ονόματι Βασίλειος. Τον ασκητή
λοιπόν αυτόν, ενώ είχε πεθάνει, μόνο ο Θεοδόσιος και ένας άλλος μοναχός τον
έβλεπαν να στέκεται ανάμεσα στους άλλους μοναχούς και να συμψάλλει. Στους
υπόλοιπους μοναχούς ο Βασίλειος ήταν αθέατος. Ένα άλλο θαύμα του Αγίου, είναι
το ότι σε έναν τόπο στον οποίο πρόκειται να ιδρύσει μοναστήρι, άναψε σβησμένα
κάρβουνα, χωρίς να έχει φωτιά. Επίσης, ο Άγιος προείπε και την καταστροφή που
θα γινόταν στην Αντιόχεια από μεγάλο σεισμό. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη
μνήμη του Οσίου Θεοδοσίου στις 11 Ιανουαρίου.
http://www.saint.gr
Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2023
ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΓΙΑΝΝΑΝΙΤΗ
Εγκαταβιώνει ως δόκιμος στην Σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης, στο Κελλί του Τιμίου Προδρόμου, έχοντας ως γέροντα τον Μικρασιάτη ιερομόναχο Μελέτιο Ιωαννίδη.
Εδώ, σ’ αυτή την ερημική, άνυδρη, αιχμηρή και άγονη τοποθεσία της Μικράς Αγίας Άννης, βρίσκει απόλυτη πνευματική χαρά και εκπλήρωση του ονείρου της ζωής του. Μπορεί πλέον απερίσπαστα να επιδοθεί στην άσκηση της πνευματικής ζωής και στην μελέτη των ιερών εκκλησιαστικών κειμένων. Η ζωή στην Σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης έμοιαζε ιδανική, καθώς απηχούσε τις βαθύτερες ανάγκες του, που ήταν η προσευχή, η άσκηση και η ενασχόλησή του με την εκλησιαστική ποίηση. Αυτή η τελευταία τάση, την οποία από παιδί ένοιωθε να υπάρχει μέσα του εν υπνώσει, αλλά δεν είχε τολμήσει ποτέ να την αφήσει ελεύθερη να εκχυθεί προς τα έξω, στην Καλύβη του Τιμίου Προδρόμου ενεργοποιήθηκε στον μέγιστο βαθμό.
Στις 20 Οκτωβρίου του 1924 κατά την διάρκεια της αγρυπνίας στην μνήμη του Αγίου Γερασίμου Κεφαλληνίας έγινε η μοναχική κουρά του παίρνοντας το όνομα του Αγίου.
Ο μοναχός Γεράσιμος, προσαρμοσμένος πλήρως στην νέα του ζωή, αποτέλεσε πρότυπο υπακοής, ταπεινώσεως και κάθε αρετής. Παράλληλα με την τέλεση των καθημερινών μοναχικών ακολουθιών και την μελέτη, οι δύο μοναχοί της Καλύβης, Γέροντας και υποτακτικός, εργάζονταν για την επιβίωσή τους ως άνθρωποι. Ο Γέροντας Μελέτιος γνώριζε καλά και ασκούσε από χρόνια την τέχνη κατασκευής ξυλόγλυπτων σφραγίδων που χρησιμοποιούνται στην παρασκευή πρόσφορων για την θεία Λειτουργία. Κοντά σ’ αυτόν και ο νέος μοναχός Γεράσιμος έμαθε την τέχνη αυτή, την οποία και ασκούσε φίλεργα. Εκείνο, όμως, το οποίο τον γοήτευε ήταν η ενασχόληση με τα γράμματα. Μας λέει σχετικά: «Εδώ, όταν ήρθα, καλλιέργησα και ανακεφαλαίωσα τις γνώσεις μου. Τους αρχαίους συγγραφείς, όλα τα χόρτασα, όλα τα χώνεψα».
Μετά την παρέλευση λίγων ετών, ο Γέροντας Μελέτιος φεύγει οριστικά για την Αθήνα, αφήνοντας τελείως μόνο του τον νέο μοναχό Γεράσιμο.
Κάτω από την Καλύβη του Τιμίου Προδρόμου βρίσκεται η καλύβη Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Σε αυτήν εγκαταβιούσε ο ασκητής νηπτικός Γέροντας Αβιμέλεχ, μία από τις εξέχουσες προσωπικότητες του αγιορείτικού μοναχισμού της εποχής του. Σε αυτόν υποτάχτηκε ο μετέπειτα ιερομόναχος Διονύσιος, με τον οποίον συνδέθηκε ο πατέρας Γεράσιμος και αργότερα, το 1966, ενώθηκαν σε μία μόνη συνοδεία. Ο μοναχός Γεράσιμος γίνεται κτήτορας του ναού των Αγίων Πατέρων Διονυσίου του ρήτορος και Μητροφάνους. Συγκεκριμένα, το 1956 στο σπήλαιο όπου ασκήτευσαν οι δύο Όσιοι κτίζει μικρό ναΐδριο και το 1960 το συμπληρώνει με την λιτή.
Ο Γέροντας Γεράσιμος, εκτός των άλλων, φημιζόταν για την διάθεση φιλοξενίας, την οποία ενέπνευσε και στους υποτακτικούς του. Οι προσερχόμενοι σ’ αυτόν λαϊκοί επισκέπτες πάντοτε έφευγαν ωφελημένοι και γοητευμένοι, καθώς ο λόγος του ήταν πάντοτε προσεγμένος. Συνετός στις αποκρίσεις του, απέφευγε συστηματικά τις άκαιρες συζητήσεις και φλυαρίες. Επιδίωκε πάντοτε την σιωπή, την οποία και θεωρούσε «μητέρα σοφωτάτων εννοιών».
Εκτός από τους λαϊκούς, οι επισκέπτες ήταν πολλές φορές κληρικοί η και μοναχοί, που έρχονταν με τον ίδιο σκοπό: να ακούσουν τον γέροντα, να ωφεληθούν πνευματικά και να διδαχθούν από την ενάρετη ζωή του.
Κατά την διάρκεια της ζωής του, του ανατέθηκαν μοναχικά διακονήματα. Διετέλεσε βιβλιοθηκάριος και τυπικάρης του Κυριακού της Σκήτης της Αγίας Άννης. Ως βιβλιοθηκάριος μάλιστα ασχολήθηκε με την σύνταξη και δημοσίευση καταλόγου των χειρόγραφων κωδίκων της βιβλιοθήκης του Κυριακού της Σκήτης. Με την ιδιότητα αυτή βοήθησε πολλούς επιστήμονες στην εύρεση και απόκτηση αντιγράφων των χειρογράφων. Ο ίδιος συνέταξε αξιόλογες μελέτες και άρθρα.
Ο πατέρας Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης είναι μια από τις σπάνιες περιπτώσεις υμνογράφων, που το μεγαλύτερο μέρος του έργου του χρησιμοποιήθηκε αμέσως στην λειτουργική ζωή της Εκκλησίας. Έτσι, το μεγαλύτερο μέρος του έργου είναι προσιτό, παρά το γεγονός ότι ένα μικρό μόλις τμήμα του έχει εκδοθεί. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πολλές ακολουθίες κυκλοφορούν ευρύτατα σε δακτυλογραφημένα φωτοαντίγραφα.
Την υμνογραφία θεωρεί προέκταση της προσευχής, κοινωνία με τον Θεό και τους αγίους.
Μέχρι τον θάνατό του ο μεγάλος Υμνογράφος διατηρούσε αποθέματα δυνάμεων, ουδέποτε αντιμετώπισε προβλήματα υγείας, με εξαίρεση την μείωση της ακοής του, που εμφανίστηκε κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του και τον ταλαιπωρούσε. Άνθρωπος λιτός, εγκρατής, ασκητικός, με ζωή αφιερωμένη στη δόξα του Θεού και την υπηρεσία των ανθρώπων. Κοιμήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1991.
Τον σπουδαίο αυτόν Υμνογράφο της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας στις 28 Δεκεμβρίου 1968 τίμησε με αργυρό μετάλλιο η Ακαδημία Αθηνών, ενώ το Πατριαρχείο τον είχε τιμήσει και χειροθετήσει σε «Υμνογράφο της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας». Απονομή τιμής του είχε γίνει από τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης και από την Επιστασία του Αγίου Όρους.