ΔΥΟ ΑΣΚΗΤΕΣ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΞΩΓΗΪΝΟΥΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΕΡΟΘΕΟΣ, ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ

Διηγείται ο γέροντας Ιερόθεος σε κάποιον προσκυνητή: 

"Η καταγωγή μου είναι από ένα χωριό των Σερρών κοντά στον ποταμό Στρυμόνα. Στα χρόνια του εμφυλίου τα αδέλφια μου ήθελαν να με πάρουν στο βουνό και εγώ αντιδρούσα. Μια μέρα κατέβηκαν των ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ για να με πάρουν με το ζόρι.

Εγώ τους ξέφυγα και έπεσα στα ορμητικά νερά του Στρυμόνα για να σωθώ. - Όμως κολύμπι δεν ήξερα και όπως με παρέσυραν τα νερά επικαλέσθηκα τον ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ. -

Αίφνης βλέπω να με κρατούν δυο χέρια από τους ώμους και να με τοποθετούν πάνω σε ένα κορμό δένδρου που και αυτόν το παρέσερνε το νερό.

- Ήμουν που ήμουν παγωμένος, τώρα πάγωσα περισσότερο από το γεγονός αυτό, με αποτέλεσμα να ακινητοποιηθώ πάνω στον κορμό.

- Οπότε ακούω μια φωνή από πίσω μου…

- Βρε ευλογημένε σε έβαλα που σε έβαλα πάνω στο κορμό, κούνα και συ τα χέρια σου.

Έτσι βγήκα στο Δέλτα του Στρυμόνα και με την βοήθεια ψαράδων της περιοχής βρέθηκα στο Περιβόλι της Παναγίας και έκτοτε ο Άγιος Νικόλαος έγινε προστάτης μου. Και έγινε προστάτης όταν είχα πειρασμικές (δαιμονικές) επιθέσεις που πολλές φορές είχαν και υποστατική (φανερή) παρουσία απέναντι μου. Από εμπειρία έμαθα να περιφρονώ και να αδιαφορώ όταν παρουσιαζόταν τα ταγκαλάκια (σατανάδες) για να με πειράξουν.

Όπλο μου ήταν το εργόχειρο της ΕΥΧΗΣ.(«Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με»).

Μία μέρα ΠΑΡΑΜΟΝΗ των ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ επισκέφτηκαν το κελί μου με άγριες διαθέσεις, λέγοντας μου…

- «Βρε κακόγερε, πως μας γλύτωσες τότε τα Θεοφάνεια που σε κυνηγούσαν τα αδέλφια σου για να σε σκοτώσουν; Εσύ μας περιφρονείς, αλλά οι άνθρωποι έξω στο κόσμο όταν μας βλέπουν μας ονοματίζουν… και οι μεν παλιοί μας έλεγαν καλικάντζαρους, οι δε νέες γενιές μας λένε «Εξωγήινους» και πολύ χαιρόμαστε για την νέα ονομασία μας…

ΓΕΡΩΝ ΚΛΕΟΠΑ ΗΛΙΕ

Ο Απόστολος Παύλος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι οι δαίμονες μπορούν να πάρουν την μορφή ακόμη και «αγγέλων φωτός». 

Δεν θα σας κουράσουμε με ατέλειωτες αναφορές παρόμοιων φαινομένων από τον χώρο της Ορθοδοξίας, θα σταθούμε μόνο σε μία σύγχρονη περιγραφή τού γνωστού Ρουμάνου ασκητού, Γέροντος Κλεόπα  Ηλίε, όταν καταδιωκόμενος από την Κρατική Ασφάλεια του Τσαουσέσκου, έζησε για κάποιο διάστημα στα βουνά Στηνισιοάρα ( 1952-1954). Διηγείται λοιπόν ο γνωστός Ρουμάνος ασκητής π. Κλεόπα Ηλίε:

«Μια νύκτα, μετά τα μεσάνυκτα ήμουν στην σπηλιά και είχα τελειώσει την ακολουθία του Μεσονυκτικού. Έφτασα στο τέλος του όρθρου, όταν ξαφνικά άκουσα: Μπούφ, μπούφ, μπούφ…

Ενόμιζα ότι έτρεμε όλη η γή. Βγήκα έξω να ιδώ τι είναι αυτό πού ακούγεται, αλλά, όταν άνοιξα την πόρτα της σπηλιάς μου, είδα έξω ένα δυνατό φώς και μέσα σ΄ αυτό ένα χάλκινο τάνκς με πολλούς τροχούς. 

Από αυτό κατέβηκε ένας ψηλός άνθρωπος με μεγάλα μάτια, με μαύρο αγριωπό πρόσωπο και μ΄ ερώτησε κοφτά:

-« Τι ζητάς εσύ εδώ; ».

Τότε θυμήθηκα τί λέγουν οι ¨Άγιοι Πατέρες μας.¨Ότι, αν έχεις τά Άγια Μυστήρια, έχεις τον Χριστό ολοζώντανο! 

Είχα τήν Αγία Κοινωνία, φυλαγμένη σε θήκη, στην κουφάλα ενός ελάτου, μέσα στην σπηλιά μου.   

 Όταν είδα αυτή την δαιμονική σκηνή (και το τάνκς μέσα στα έλατα), μπήκα γρήγορα μέσα, πήρα στα χέρια μου τά Άγια Δώρα, και μόνο μ΄ αυτά είπα: 

-«Κύριε Ιησού Χριστέ, μή μέ εγκαταλείπης!».

Νά ιδείς εσύ τι προσευχή γίνεται, όταν βλέπεις τόν δράκοντα στην πόρτα σου! 

Όταν κοίταξα πάλι έξω, είδα ότι απεμακρύνοντο με την δύναμη του Χριστού. Δίπλα στην σπηλιά μου ήταν μια βαθειά χαράδρα όπου έπεσε μέσα σ΄ αυτή, το ακάθαρτο εκείνο πνεύμα. 

Αλλά πώς έπεσε; 

Φθάνοντας στο χείλος της χαράδρας, έκανε τρείς κύκλους γύρω από τον εαυτό του μαζί με το τάνκς, και μετά έπεσε μέσα με φοβερό κρότο. Αυτός ο κρότος ακουγόταν στα αυτιά μου μέχρι και την άλλη νύκτα, δηλαδή επί 24 ώρες». 

Φυσικά, δεν βρέθηκε κανένα τάνκς...

Μια άλλη φορά, διηγείται πάλι ο Ρουμάνος ασκητής, άκουσε πάλι θόρυβο. Βγαίνοντας έξω, είδε να γίνεται ένας αληθινός πόλεμος. 

Έβλεπε τάνκς να έρχονται προς το μέρος του, και στρατιώτες αρματωμένους να τρέχουν προσπαθώντας να τον συλλάβουν. Προσευχήθηκε στον Χριστό και η δαιμονική φαντασία εξαφανίσθηκε!

(από το βιβλίο « Η ζωή και οι αγώνες του Γέροντος Κλεόπα Ηλίε». εκδόσεις « Ορθόδ. Κυψέλη». Θεσ/κη).

ΤΑ ΠΕΡΙ ‘’ΚΟΙΝΩΝ ΑΞΙΩΝ’’ ΜΕ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΚΕΣ ΠΛΑΝΕΣ

ΤΑ ΠΕΡΙ ‘’ΚΟΙΝΩΝ ΑΞΙΩΝ’’ ΜΕ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΚΕΣ ΠΛΑΝΕΣ 
Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Υποβαθμίζεται το μεγαλείο των χριστιανικών αρετών με την αναφορά σε  ‘’κοινές αξίες’’ με τις θρησκειακές πλάνες.  Τα ‘’όρια’’ και το κάλλος των χριστιανικών αρετών καθορίστηκαν τόσο από την Αγία Γραφή, όσο και από την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας μας.  Δια της εξίσωσης του ‘’εύρους’’ και του κάλλους των χριστιανικών αρετών, με τις προβαλλόμενες ‘’αξίες’’ των διαφόρων θρησκειακών πλανών, επιδιώκεται μια κάποιου είδους ‘’συνοδοιπορία’’, η οποία θα έχει απλά καρπό την  ειρήνη του κόσμου τούτου. 

Η ομολογιακή ακρίβεια με την οποία αντιμετωπίζει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς τις αρετές, ξεσκεπάζει τα ενθουσιαστικά περί ‘’κοινών αξιών’’ με τις θρησκειακές πλάνες.  Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς στην Επιστολή του προς την εαυτού Εκκλησίαν, αναφέρει για την ελεημοσύνη του μεγάλου αμηρά κατά την Παρασκευή ημέρα, απαντών προς το εγγονό του Οχράν :  «Καντεύθεν περί ελεημοσύνης ουκ ολίγος εκινήθη λόγος.  Ο δε Ισμαήλ ούτω γαρ ο του μεγάλου αμηρά υϊδούς εκαλείτο, σπουδάζεται φησί προς εμέ, ‘’και παρ’ υμίν η ελεημοσύνη;’’  Εμού δε ειπόντος την ελεημοσύνην γέννημα είναι της προς τον όντως Θεόν αγάπης, και τον μάλλον αγαπώντα τον Θεόν και μάλλον ελεήμονα είναι και αληθώς…».   Ακριβώς αυτό που λέγει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, τον λόγο του Κυρίου ενθυμίζει που λέγει ότι «εφόσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων εμοί εποιήσατε» (Ματθ. 25, 40). Αν κανείς όμως επί των ημερών μας έλεγε κάτι τέτοιο θα λοιδορείτο ακραίος και φανατικός.

Η ακρίβεια του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, να θεωρήσει την «ελεημοσύνην γέννημα είναι της προς τον όντως Θεόν αγάπης», σαφώς καταρρίπτει το μύθευμα των ‘’κοινών αξιών’’ με τις θρησκειακές πλάνες.  Μειώνουν το κάλλος των χριστιανικών αρετών με την αναφορά σε ‘’κοινές αξίες’’.   Αν προστρέξει κανείς στην επί του Όρους Ομιλία, θα αντιληφθεί τη διαφορά, με την ακρίβεια που ομιλεί ο Χριστός.  Τις αρετές που ο ίδιος ο Κύριος εδίδαξε, «ως εξουσίαν έχων» εδίδαξε, «και ουχ ως οι γραμματείς» (Ματθ.  7,29).

Όταν ο Κύριος στην επί του Όρους Ομιλία είπε το «ούτω λαμψάτω το φως ημών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν τα καλά έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς» (Ματθ.  5,16), τα έργα καρπούς των χριστιανικών αρετών εννοεί.  

«Μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας· ουκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι» (Ματθ. 5,17), είπε ο Κύριος στην επί του Όρους Ομιλία. Αυτό το ‘’πληρώσαι’’, καταμαρτυρεί το χριστιανικό κάλλος των αρετών και δεν μπορεί να υποβαθμίζονται ως ‘’κοινές αξίες’’ με τις προβαλλόμενες ‘’αξίες’’ των διαφόρων θρησκειακών πλανών.  Στρεβλώνεται η  έννοια της τελειότητας των χριστιανικών αρετών, με την αναφορά σε  ‘’κοινές αξίες’’ με τις θρησκειακές πλάνες.

Κάποιοι επιδιώκουν πρωτίστως την «ειρήνην του κόσμου τούτου», και δη εις βάρος των αληθειών της Πίστεώς μας.  «Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν· ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, δίδωμι υμίν» (Ιω. 14,27), λέγει ο Κύριος.  Ο Άγιος Ιάκωβος αναφέρει ότι  «Η φιλία του κόσμου έχθρα του Θεού εστί» (Ιακ. δ,4).  Σκληρός ο λόγος για όσους υπερβαλλόντως επιδιώκουν την κοσμική αγάπη, που έλεγε ο Άγιος Παΐσιος. Ο Κύριος στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον λέγει, «Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην·  ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν» Ματθ. 10,34.  Δύσκολα όμως τα λόγια τούτα του Χριστού, για όσους έχουν εθισθεί στην κοσμική αγάπη. 

Με τον τρόπο που ομιλούν για ‘’κοινές αξίες’’  με τις θρησκειακές πλάνες, θα μπορούσαν να ομιλήσουν και με τους παγανιστές, όπου ομιλούν για ‘’συμπαντικές αρετές’’.  Και τι δεν κάνουν για την ειρήνη του κόσμου τούτου. Αντί άλλης κατακλείδας αρκεί πιστεύω το του Προφήτη Ησαΐα : «Ανοίξατε πύλας, εισελθέτω λαός φυλάσσων δικαιοσύνην και φυλάσσων αλήθειαν»  Ησ. 26,2.

Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ ΕΞΩΓΗΙΝΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Η Παγκόσμια Κυβέρνηση (Παγκόσμια Δικτατορία) που ετοιμάζουν για να έχουν την απόλυτη κυριαρχία στους λαούς της Γης είναι κοντά στο να γίνει πραγματικότητα. Ήδη το ISIS παίζει καλά το ρόλο του. Τα μέλη της λέσχης Κίσινγκερ ζητούν τη δημιουργία ενός Παγκόσμιου Στρατού, ο οποίος θα πολεμήσει τους απανταχού τρομοκράτες. Και μετά τι; Μετά τι νίκη μας πως θα τους ενώσουμε όλους; Χριστιανούς, Μουσουλμάνους, Ινδουιστές, Βουδιστές ακόμα και τους άθεους στο να πορευτούν μαζί μας; Εδώ έρχονται στο παιχνίδι οι εξωγήινοι.  

Έτσι σκέφτονται ότι αφού υπάρχουν, αφού όπως ακούμε μας επισκέπτονται, υπάρχει κόσμος που ερευνά, γιατί να μην τους χρησιμοποιήσουμε για τα δικά μας συμφέροντα; Κάποια μέρα θα δούμε «εξωγηινογήινους».   Η Χίλαρι Κλίντον πρόσφατα προέβη σε μια δήλωση, (σοβαρή / αστεία δεν έχει σημασία) πως αν εκλεγεί θα μοιραστεί με τον κόσμο όλα τα μυστικά που κρύβουν καλά τα αρχεία για την Περιοχή 51 και θα δώσει απαντήσεις για το αν υπάρχει μορφή εξωγήινης ζωής. Αν το κάνει ίσως μας πει πως είναι επικίνδυνοι. ‘Η μπορεί να μην το κάνει καθόλου και αργότερα, όταν η «απειλή» θα είναι εμφανή να βγει και να δηλώσει πως δεν το αποκάλυψα για να μην τρομάξω τον κόσμο.  

Τη Νέα Τάξη Πραγμάτων την εξυπηρετεί η ύπαρξη των εξωγήινων γιατί την κατάλληλη στιγμή, όταν ο «παγκόσμιος στρατός» θα έχει νικήσει την τρομοκρατία, όταν θα πρέπει να ενώσουμε όλα τα δόγματα σε ένα, ο μόνος τρόπος είναι η «απειλή» να είναι απ’ έξω. Θα κάνουν την εμφάνισή τους σε μερικές μεγάλες πόλεις ιπτάμενοι δίσκοι γήινης κατασκευής (ήδη ετοιμάζονται). Ήρθαν από μακρινούς γαλαξίες θα ακούσουμε και όταν μας επιτεθούν, όλοι πρόθυμα θα παραδώσουμε την εξουσία σε μια Παγκόσμια Κυβέρνηση (Παγκόσμια Δικτατορία) που θα διοικεί η Νέα Τάξη Πραγμάτων για να αμυνθεί και να διασφαλίσει τη σωτηρία του πλανήτη. 

http://www.pronews.gr

ΟΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗΣ

ΟΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗΣ

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

«Όταν η Εκκλησία αντιμετωπίζει μια αίρεση, το κριτήριο ότι είναι αίρεση, είναι ότι ανατρέπει την εμπειρία της Πεντηκοστής που απεκαλύφθη η πάσα αλήθεια και ανακόπτει την πορεία των ανθρώπων προς την θέωση»*, αναφέρει ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης.  Με αυτά τα λόγια ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης, επισημαίνει το μεγάλο πρόβλημα των αιρέσεων.  Μέσα από αυτή την Ορθόδοξη προοπτική της εν Χριστώ ζωής πρέπει να αντιμετωπίζονται οι αιρέσεις, που δεν επιτρέπει την ανορθόδοξη αβρότητα να καλούνται οι αιρέσεις ‘’εκκλησίες’’ και ως τέτοιες να θεωρούνται.

Η αναφορά στη δημοσιευθείσα απόφαση της Συνάξεως των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών, που πραγματοποιήθηκε στο Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ Γενεύης  (21-28 Ιανουαρίου 2016), για Εκκλησίες και Ομολογίες, ότι «Η Ορθόδοξος Εκκλησία αναγνωρίζει την ιστορικήν ύπαρξιν άλλων χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών μη ευρισκωμένων εν κοινωνία μετ’ αυτής», αποτελεί ξεκάθαρη εκκλησιολογική στρέβλωση.

Οι εκτός της Μίας, Αγίας Εκκλησίας είναι αιρέσεις και σχίσματα και συνεπώς πρέπει να αντιμετωπίζονται μέσα από τη Ορθόδοξη προοπτική της εν Χριστώ ζωής, που οδηγεί στην κάθαρση τον φωτισμό και τη θέωση.  «Κι αν δήτε τα κριτήρια για όλες τις αιρέσεις, θα δήτε πάντοτε ότι τα κριτήρια των αιρέσεων είναι πνευματικά»*, αναφέρει ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης. «Οι αιρέσεις είναι αιρέσεις γιατί δεν οδηγούν εκεί που πρέπει να οδηγήσουν.  Και δεν μπορεί η αίρεση να οδηγήσει στη σωστή πνευματική ζωή»*.   Προς τι λοιπόν οι αιρέσεις, ‘’εκκλησίες’’ να θεωρούνται;

Να αναφέρομε την παραδοχή του δρος Willian J. Abraham, ο οποίος είναι ‘’ιερέας’’ των Ηνωμένων Μεθοδιστών, στη διάλεξή του στο Καλβινιστικό Κολλέγιο στις ΗΠΑ, με θέμα ‘’The Tresures and Trials of Eastern Orthodoxy’’, «ότι ναι μεν οι μεθοδιστές είναι θρησκευόμενοι άνθρωποι, αλλά η πνευματικότητά τους βρίσκεται σε απελπιστικό σημείο»**.  Μια παραδοχή που θίγει τόσο την αιτία, αλλά και το καρπό της αίρεσης.

«Ο αρειανισμός δεν είναι αίρεση εξ απόψεως θεωρητικής επιστήμης και κακών στοχασμών απλώς.  Ο αρειανισμός είναι αίρεση, διότι καταστρέφει την διδασκαλία της θεώσεως.  Δεν καταλαβαίνει το θέμα της θεώσεως.  Δεν καταλαβαίνει το θέμα της θεώσεως, τις σχέσεις μεταξύ κτιστού και ακτίστου κλπ.  Και δεν μπορεί ποτέ μια αίρεση να μεταβάλη το δόγμα σε βίωμα, διότι πάντοτε το δόγμα της παραμένει ένα κακό βίωμα και δεν θα είναι βίωμα της θεώσεως.  Και αν δήτε όλες τις αιρέσεις, θα δήτε πάντοτε ότι τα κριτήρια των αιρέσεων είναι πνευματικά.   Οι αιρέσεις είναι αιρέσεις, γιατί δεν οδηγούν εκεί που πρέπει να οδηγήσουν.   Και δεν μπορεί η αίρεση να οδηγήση στην σωστή πνευματική ζωή», αναφέρει ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης.  Γιατί οι ποικίλες αιρέσεις, ‘’εκκλησίες’’ να καλούνται και ως τέτοιες να θεωρούνται;

*Από το βιβλίο του Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου «Εμπειρική Δογματική της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας κατά τις προφορικές παραδόσεις του π. Ιωάννου Ρωμανίδη.  Τόμος Β΄».

**Από το dogma.gr (12 Ιουλίου 2013)

ΕΝΑ ΦΟΒΕΡΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΜΑΓΕΙΑΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ

Από το βιβλίο «ΟΡΑΜΑΤΑ και ΘΑΜΑΤΑ» του τίμιου Χριστιανού αγωνιστή της Επανάστασης του 1821 Στρατηγού Γιάννη Μακρυγιάννη, πολύτεκνου με 12 παιδιά. Σημειώνει με το ίδιο του το χέρι ανάμεσα στα πολλά άλλα, κι΄ αυτά τα παρακάτω:

«…Όταν θα βαρούσαμε τουφέκι με την Επανάσταση της 3^ης Σεπτεμβρίου, βλέπει ένας άλλος αγωνιστής, Χριστιανός καλός, τις δύο του μηνός ξημερώνοντας, ότι βρέθηκε εις το περιβόλι μου αυτός κι΄ ένας λαμπροφορεμένος ώς Δεσπότης• καί παρουσιάστηκα κι΄ εγώ. Του λέγει αυτουνού του αγωνιστή ο Δεσπότης: «αυτόν που γλέπεις ( εμένα δηλαδή ) θα τον σώσω απο τον κίντυνον και θα τον βγάλω απο αυτείνη την μαγαρισά» ( πού κάποιοι του έχουν φτιάξει) καί παρουσιάζεται και μία στέρνα με μαγαρισές. 

Και σταύρωσε κι΄ έλαμψε ο τόπος!. Κι΄ ξύπνησε ο άνθρωπος, ήρθε και μου το είπε. Αφού τελειώσαμεν από τον κίντυνο, συμβρίσκομαι με την γυναίκα μου και γκαστρώνεται.

Ώς τώρα σας έγραφα, αναγνώστες, Θεοτικά. Τώρα όμως θα σας γράψω και δαιμονικά συμβάντα:

Η γυναίκα μου αφού γκαστρώθη, επιάσαμεν μιάν φαγωμάρα κ  γκρίνια μεγάλη: με όλη την φαμελιά. Κι΄ άρχισε η γυναίκα νά σώνεται, κι΄ όλο έρευε. Ήφερα γιατρούς, τόσα πράματα! Καί σάπισαν και τα στήθια της, την πονούσαν, όπου δέν κοιμάτο νύχτα και ημέρα. Έρχεται ένας αγωνιστής από την Αίγυπτο, σάν έμαθε την πολιτική μεταβολή πού απόκτησε η πατρίδα Σύνταγμα, για ν’ απολάψει τα δίκαια του.

Αυτός ήτον μαζί μου εις τον αγώνα της πατρίδος. Βλέπει την φαμελιά μου σ’ αυτείνη την κατάστασιν, λέγει: 
«Αυτής, της έχουν κάμωμα δαιμονικό». 

Εγώ λέγω ότι αυτό δέν το πιστεύω• με βιάζει όμως να το πιστέψω… Μου λέγει λοιπόν: «το βράδυ θα ιδούμεν τί είναι, το βράδυ!». Έκατσε όλη μέρα μαζί μου• το βράδυ, τα μεσάνυχτα, με παίρνει εμένα, και παίρνω κι΄ άλλον έναν άνθρωπο, οτι φοβήθηκα μόνος μου, και κατεβαίνουμε εις το περιβόλι μου. Και γυμνώνεται αυτός,  καθώς τον έκαμε η μάνα του• κι΄ άρχισε, ώς μίαν ώρα να λέει κάτι ακατάληπτα (λόγια)… Είπε εκεί, είπε, είπε… τότε μας λέγει: «φέρτε μου ένα τσαπάκι». 

Καί σκάβει εις την πόρτα, όπου τρώμεν ψωμί από μέσα, και βγάζει ένα πράμα δεμένο: ένα πανί, δεμένο με πλήθος σπάγγους. Καί του κόβομε αυτά τα σκοινιά κ τ’ ανοίγομε• κ ήταν μέσα τρία πιρούνια μεγάλα, κι΄ ήταν πλήθος βελόνες, και υδράργυρος_, και στάχτη, και κοκαλάκια από πεθαμένους, καί κομμάτια από τα σκουτιά της γυναικός μου και από τα δικά μου. Καί φαινόταν κι΄ εκείνα τα κομμάτια από τα σκουτιά μας που ήταν κομμένα και τρυπημένα… 
Καί τα πήρε και τα τσάκισε όλα αυτά τα καρφιά και τίς βελόνες, καί τ’ άλλα τάκαψε καί τα πέταξε έξω εις τα χωράφια. Και μετά άρχισε η γυναίκα μου ν’ αναλαβαίνει… Όμως τα στήθια της την πονούσαν ακόμα. 

Ήρθε ο καιρός, και κάνει δύο παιδιά, σερνικά. Βλέπω εις τον ύπνο μου: «αυτά να τα βαφτίσεις το Νέον έτος. Το ένα να το ειπείς Δημήτρη καί τ’ άλλο Γιώργη». Αυτό το είδαν καί άλλοι εις τον ύπνο τους. Καί τάβγαλα καθώς είδα, καί εις την βάφτισιν τους μαζώχτηκαν ένα πλήθος ανθρώπων. Καί ακολούθως σημειώνω την Ευσπλαχνία του Θεού.

Αφού τα γέννησε, ώς δεκαοχτώ ημέρες, ήτον η γυναίκα πολύ καλά – ξυπνάγει με μεγάλες φωτιές καί παραλογισμούς, πονούσαν τα στήθια της κ όλο της το σώμα, όσο πήγαινε: εις το χερότερον. Ήφερα – είχα τρείς γιατρούς, τους καλύτερους• έκαμεν αρκετές ημέρες, αδυνάτισε πολύ από τα αίματα, από πλήθος βδέλλες, κ γλυστήρια ( κλύσματα ) και γιατρικά• πλέον φρένιασε: ούτε μιλούσε, ούτε γνώριζε, ούτε μπορούσε να αισθανθεί να πάρει γιατρικόν. 
Σάν την είδαν οι γιατροί σ’ αυτείνη την κατάστασιν, απολπίστηκαν. Τότε μου λένε: «δέν είναι πλέον ελπίδος ! Και σου το λέμεν, ότι είσαι στρατιωτικός και δεν πάει να σε απελπίζουνε όλα αυτά• ότι τέτοιος είναι τούτος ο κόσμος, ( αυτά έχει η ζωή ) κι΄ ο Θεός είναι δυνατός !» και φύγανε. Κοντά τα μεσάνυχτα έρχεται ο Αλέξαντρος, γιατρός, συγγενής μου. Την είδε εις την ίδια κατάστασιν, σηκώθηκε κ’ έφυγε πολλά λυπημένος. Τότε κι΄ εγώ απολπίστηκα. 

Μαζώνω τα παιδιά μου, πηγαίνω εις τις εικόνες, κάνομεν τις μετάνοιες μας, και κλαίγαμε και έλεγα: 
«Κύριε! αυτά τα παιδιά ανήλικα είναι, και τόσον κόσμο εδώ μέσα, τί να τους κάμω εγώ ο δυστυχής;». 

(Γιόμωσε και το σπίτι ξένους ανθρώπους μέσα – έξω, καταφανίστηκε και το σπίτι μου, μια κι΄ όποιος είχε διάθεση μέ έκλεβε..).

Εκεί οπού έκανα την προσευκή μου με τα παιδιά μου, μού’ ρθε εις την ιδέα μου: (αύριο ξημέρωνε Κυριακή) άν ζήσει η γυναίκα μου ώς αύριο, να στείλω τα παιδιά εις την Εκκλησία απο μίαν λαμπάδα, να κάμουν την προσευκή τους – κι΄ ο Θεός άς γένει Έλεος εις αυτά που θα μείνουν ορφανά...

Σηκώθηκα, πήγα εις τήν άρρωστη, της έβαλα και δύο γυναίκες συγγενείς της, κι΄ ό,τι απαιτείται να της πιάσουνε ( κλείσουνε ) τα μάτια όταν της βγεί η ψυχή. Εγώ, λυπημένος κ μπαϊλντισμένος, τόσες ημέρες άυπνος, με πονούσε και το κεφάλι, είπα των γυναικών να σταθούν με τήν άρρωστη κι΄ εγώ να πέσω να κοιμηθώ ολίγον. 

Εκεί που πήγα εις την ταράτσα να κοιμηθώ, σήκωσα τα μάτια μου εις τον ουρανό, και περικαλούσα κι΄ έκλαιγα• και λέγω: «Βαγγελίστρα μου (Παναγία μου), πολλές φορές μ’ έσωσες κι’ εμένα και το σπίτι μου όλο (κι΄ εγώ στάθηκα αχάριστος). Καί  τώρα να μου βρεθείς, ότι είμαι χαμένος!»• κι΄ έγειρα. Την ίδιαν στιγμή οι γυναίκες αποκοιμήθηκαν και η άρρωστη ήταν μόνη της. 
Πηγαίνει ένα σύγνεφο και κατεβάζει την γυναίκα κάτω απο το στρώμα – και τέτοια λευτεριά πήρε που δέν την είχε ούτε όταν ήταν κορίτσι! 

Πήρε να ξημερώσει, μπήκα κ εγώ μέσα να ιδώ άν την συγύρισαν ( την πεθαμένη) καλά, ή όχι; Ανοίγοντας την πόρτα, μου λέγει: «άντρα, να πάς εις την Βαγγελίστρα!»• καί μου λέγει όλα αυτά τα συμβάντα.

Εγώ, αδελφοί, περικαλιόμουνα απ΄ έξω, Την ίδια ώρα έστειλα κι΄ ήρθαν οι παπάδες, διάβασαν, και σηκώθηκε εντελώς. Ήρθαν οι γιατροί, μου είπαν: «έγινε μεταβολή». Εγώ δέν τους είπα τίποτας από αυτά• τους πλέρωσα κ τους ευκαρίστησα. 

Κι΄ εγώ κι΄ η άρρωστη όμως, γνωρίζαμε τον αληθινό Γιατρό ! – Μετανογάγω όμως ( το ξεχνάω ) καί πάλε δέν πηγαίνω εις την Χάρη Της ( στο τάμα πού είχα στην Τήνο).

Σε δύο ημέρες, βλέπει ένας Χριστιανός εις τον ύπνο του οτι ήρθε ένας καλόγερος εις το σπίτι μου, και μιά μαυροφόρα, εις τον οντά που κοιμούμαι μόνος μου, και λέγει η γυναίκα ότι: «Εγώ δέν ήθελα να ματάρθω σ’ εσέναν, ο Γιάννης με παρακίνησε ( ήτον ο Άγιος Γιάννης ο Βαφτιστής), οτι σ’ έσωσα τόσες φορές καί δέν ήρθες εις το σπίτι Μου, Με γέλασες. Σου γιάτρεψε κι΄ ο Μονογενής Μου, κι΄ εγώ τον περικάλεσα κι΄ ήρθαμε καί σου γιατρέψαμε το ταίρι σου να μήν μείνουν αρφανά τόσα αδύνατα χελιδονάκια ( τα παιδιά σου ) καί γιάτρεψε ο Μονογενής Μου ( ο Χριστός ) το στήθος της κι΄ Εγώ το χέρι της, που θα πάγαινε ( πέθαινε ) από αυτά• καί της έβγαλε τόσα σάπια απο του καταραμένου ( σατανικά μάγια ) τις ενέργειες».

Τότε εγώ άρχισα να κλαίγω. Μου λέγει: 

«μήν κλαίς. Ξέρεις ποιός σε φυλάγει εσένα;» Ευθύς, είχε απο κάτω απο το ράσο της μιά λαμπάδα καί την σήκωσε απάνω κι΄ άναψε: «αυτό το Φώς του Αφεντός Μας ( Χριστού ) σε φυλάγει! Καί να’ ρθείς εις το σπίτι Μου». 

Έρχεται ο άνθρωπος την αυγή, μου λέγει όλα αυτά. Τότε εγώ αποφασίζω να πάγω καί να πάρω και το παιδί που το γιάτρεψε απο τις πληγές και τό’ ταξα να το πάρω να πάμεν – αρχινάγω κ συλλογιούμαι: «πού να πάρω παιδί !», φοβόμουν και την θάλασσα, δέν είχα και έξοδα εις το χέρι• καί δι’ αυτά όλα άρχισα να μετανογώ δια το παρόν, να μήν πάγω. Καί φοβόμουν καί την εξουσία, να μήν δημιουργηθούν καχυποψίες οτι πάγω να κάμω συνομωσίες (οτι είχα ζητήσει την άδεια όταν ήτον ο Λόντος υπουργός, κ δέν μου την έδωσε)• αυτά όλα μού’ φερναν δυσκολίες.

Την άλλη βραδυά βλέπει μιά γυναίκα την Χάρη Της ( την Παναγία ), τον Α-Γιάννη, τον Άγιον Σπυρίδωνα κ τον Άγιον Νικόλα, κ ήρθαν εις την κάμαρη, κ βαστούσα εγώ το παιδί εις τα χέρια• μου λέγει η Χάρη Της: «μήν παίρνεις το παιδί μαζί σου τώρα• κ μήν φοβάσαι απο αυτούς, δέν σου κάνουν τίποτας• κ μήν φοβάσαι κ την θάλασσα: θα σε πάρω Εγώ, κι΄ ο Γιάννης ( Άγιος Ιωάννης ), κι΄ ο Σπύρος κι΄ ο Νικόλας να σε πάμεν καί να σε φέρωμεν πίσω εις την οικίαν σου». 
Αφού έρχεται η γυναίκα κ μου λέγει αυτά (όσα εγώ συλλογιόμουν μόνος μου, μου τα λέγει αυτείνη!) – παίρνω έναν άνθρωπο, κατεβαίνω κάτω, ήταν καί το παπόρι δια να φύγει, μπήκα μέσα• έπεσα να κοιμηθώ απάνω (δέν μπορούσα κάτω εις τ’ αμπάρι) – μου λένε: «σήκω!». Εγώ έλπιζα οτι ήμαστε ακόμα εις τον Περαία, ανακατώνονταν οι άνθρωποι κ θα σηκώσουν σίδερο ( άγκυρα ) να φύγουμε – μου λένε: «σήκω, θα βγούμε εις την Σύρα!». 

Τηράγω, βλέπω Σύρα. Εβήκαμεν έξω, εις τους φίλους• έφαγα ψωμί• θέλανε να μου κάμουν τραπέζι άλλοι το βράδυ – είπα του παιδιού κρυφά κ’ έπιασε καΐκι• σε δύο ώρες πήγαμε εις την Τήνο• επήγα σ’ έναν κουμπάρο μου, έκατσα 23 ημέρες• πήγα εις την Χάρη Της, νήστεψα κ ξεμολογήθηκα να μεταλάβω.

Είπα των επιτρόπων να μου βάλουν ένα σκουτί να κοιμηθώ κάτω, εις την εκκλησίαν οπου φανερώθη η Χάρη Της• μού’ στρωσαν μπροστά εις την εικόνα. Η εκκλησιά είναι μεγάλη. Εκει μέσα, λέγω του ανθρώπου μου: «εσύ σύρε πέρα τις εικόνες καί κοιμήσου – καί άν θέλεις, δοξολόγα τον Θεόν καί την Χάρη Της • ει δέ, κοιμήσου• ό,τι θέλεις ακολούθα». Άρχισα εγώ να κάμω τις μετάνοιες μου καί την αμαρτωλή μου προσευκή εις τους Σωτήρας της πατρίδος μου καί θρησκείας μου κι’ εμένα του αμαρτωλού κι΄ όλης μου της οικογένειας μου.

Αφού άρχισα τις μετάνοιες μου κ την προσευκή μου καμπόση ώρα, πήγα εις την Χάρη Της να ασπαστώ, να κοιμηθώ ολίγον κ πάλε να σηκωθώ• άμα πήγα να ασπαστώ, κάνει έναν χτύπο η εικόνα, οπου δέν μπορώ να σας το παραστήσω! 

Ξυπνάγει ο άνθρωπος απο το πέρα μέρος, οπου τ’ άκουσε, ήρθε εκεί, «τί ήταν αυτό;» μου λέγει – μήτε εγώ ήξερα μήτε εκείνος. Μετάλαβα την αυγή. Πήγαινα, όσες μέρες στάθηκα: πήγαινα εις την Χάρη Της, λυτρωνόμουν. Καί καθόμουν με τους επιτρόπους κ πατέρες. Εκεί ήμουν τυχερός, δια της Φώτισής Της: πήρα καί μίαν εικόνα, (μεγέθους) όση είναι η Χάρη Της ασημένια, « Ο Ευαγγελισμός» οκτακοσίων 800 χρόνων• την είχαν πάγει απο την Κρήτη εις την Χάρη Της καί μου την δώσανε. Καί χωρίς να νιώσω την θάλασσα, γύρισα πίσω εις το σπίτι μου, με την Αγαθότητά Της καί με την Ευσπλαχνία Της.

Σημείωσα, αδελφοί, όσα μοναχός μου δοκίμασα καί είδα το Έλεός Της, καί όσα μου είπαν οι άνθρωποι. Καί θα σημειώσω κι΄ άλλα πολλά. Όποιος θέλει, άς πιστεύει – όποιος δέν θέλει, άς κάμει ό,τι αγαπάει.

Γυρίζοντας εις το σπίτι απο την Χάρη Της, εκείνον τον χτύπο οπου έκαμεν η εικόνα όταν πήγα να μεταλάβω, πάντοτες τον ακούγω εδώ εις τις εικόνες. Ήταν Σαρακοστή, νηστέψαμε καί κάμαμε το Ευκέλαιό μας (ότι Ευκέλαιον δέν συνήθιζα να κάνω – κι΄ είδα εις τον ύπνο μου τον Α-Γιώργη κ τον Άγιον Δημήτρη κ μου λένε: πρίν βαφτίσω τα δύο δίδυμα μωρά μου ότι«όταν θα μεταλαβαίνεις με όλους της φαμελιάς σου να κάνετε πρώτα το Ευκέλαιόν σας καί τότε να μεταλαβαίνετε». Απο τότε όποτε θα μεταλάβωμεν, κάνομεν πρώτα το Ευκέλαιόν μας. Το λοιπόν, ήμουν νηστεμένος να μεταλάβωμεν την αυγή.

(Έρχεται στο όνειρό μου) ένας ασκημο-άνθρωπος άγριος και μου παρουσιάζει μιά γριά να κάμω (μαζί της) την "επιθυμία" μου! 

Και τρωγόμουν με αυτόν τον αναθεματισμένο… Καί παρουσιάζεται η Χάρη Της (Παναγία) με τον Α-Γιάννη κ άλλους Αγίους καί σηκώνει το χέρι Της καί του λέγει: «καταραμένε! Νά’ χεις καί του Μονογενή Μου την κατάρα καί την δική Μου! Όπου ήρθες καί πειράζεις τον άνθρωπο!»

Κι΄ έσκασε (αυτός) κι΄ έγινε στάχτη...

ΒΟΥΝΤΟΥ: Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΜΑΓΟΥ

Βουντού: Η επιστροφή του μάγου

Του τομέα αιρέσεων και παραθρησκείας Ι.Μητροπόλεως Καστοριάς

Βουντού ονομάζεται μια μορφή αφροαμερικανικής μαγικής λατρείας 

Η λέξη "Vodoun" (γνωστή και ως: Vu, Vodun, Vudu, Vodou)
Η κυριολεκτική σημασία είναι "αντλώ νερό" και χρησιμοποιείται για να υποδείξει την πλήρη διαδικασία του κύκλου της γέννησης, ζωής, θανάτου και αναγέννησης.
Αρχικά παρουσιάστηκε τον 18ο αιώνα στα νησιά της Καραϊβικής και κυρίως στην Αϊτή μεταξύ των μαύρων.
Σήμερα συναντά κάποιος τη λατρεία Βουντού εκτός από τα νησιά της Καραϊβικής, κυρίως στις Η.Π.Α. 

Tο Βουντού αποτελεί απ’ τον Απρίλιο του 2003 επίσημη θρησκεία στην Αϊτή
 

Σε τι πιστεύουν οι οπαδοί του Βουντού; 

Οι οπαδοί του Βουντού πιστεύουν σε μία υπέρτατη θεότητα το Αγαθό πνεύμα, σε διάφορους αφρικανικούς θεούς που θεωρούνται κατώτερες θεότητες και σε θεοποιημένα πνεύματα προγόνων. Αυτοί οι θεοί και τα πνεύματα ονομάζονται Λόα (Loa). 

Τα Λόα, απαιτούν πιστότητα και αφοσίωση από τους λάτρεις τους. Τα πιο φοβερά και πλέον δαιμονικά Λόα ονομάζονται Guede και έχουν σχέση με το θάνατο, το σεξ, τη μαύρη μαγεία. 

Κάθε οικογένεια ή επιμέρους ομάδες ανθρώπων, συγκροτούν λατρευτικούς κύκλους ενός ή πολλών Λόα, με υποχρεωτική την παρουσία κάποιου ιερέα
 

Γνωρίσματα της λατρείας Βουντού. 

Ο εξαιρετικά έντονος φρενήρης και εκστατικός τελετουργικός χορός. 

Η έκχυση αίματος κατά τη διάρκεια της τελετουργίας συνήθως μέσω θυσίας ζώου. 

Η παρουσία ιερέως"χάνγκαν" ή ιέρειας"μάμπο" ως ενδιάμεσου για προστασία. 

Η κατάληψη κυριολεκτικώς των οπαδών -λάτρεων κατά την έκσταση από τα πνεύματα (Λόα). 

Η επικοινωνία ενός πιστού με ένα πνεύμα είναι τιμή για τον πιστό, καθώς το πνεύμα μπορεί την στιγμή της έκστασης να του αποκαλύψει κάτι απ’ το μέλλον του, να δώσει μια προφητεία, έναν οιωνό, ένα σημάδι, μια συμβουλή. 

Η έκδηλη παρουσία του μαγικού - δαιμονικού στοιχείου. 

Δεν είναι σπάνια η ταύτιση με την άσκηση μαύρης μαγείας. 

Ιδίως στις Η.Π.Α. και κυρίως στη Νέα Ορλεάνη, είναι γνωστές οι κούκλες Βουντού, που στις διάφορες αποκρυφιστικές και μαγικές τελετές χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατα και ομοιώματα των ανθρώπων, στους οποίους θέλουν να προξενήσουν πόνο, ασθένεια ή κακό.

Τον τελευταίο καιρό πολλά ηλεκτρονικά παιχνίδια έχουν παιχνίδια Βουντού όπου όταν χάνεις κάτι παθαίνεις

Επιχειρείται έτσι η εξοικείωση ακόμη και των παιδιών με αυτή τη μορφή μαγείας έτσι ώστε όταν κάποιος έρθει στην πραγματικότητα σε επαφή με παρόμοιες καταστάσεις να τις θεωρεί γνωστές και ακίνδυνες. 

Η αγορά γέμισε από κουκλάκια Βουντού 

Και από σχετικά «φυλαχτά»

Μπορεί κάποιος με Βουντού να μου κάνει κακό;

Όχι... εάν 

Συμμετέχω συνειδητά στο μυστήριο της εξομολόγησης kαι της Θείας Ευχαριστίας 

Είναι σημαντικό να φορώ πάντοτε σταυρό και να αποφεύγω να φορώ σύμβολα που δεν γνωρίζω.

 Π Η Γ Η 

ΕΥΔΟΞΙΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ: Η ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

Ἡ άπάτη τῆς ἀστρολογίας

Εὐδοξία Αὐγουστίνου. Φιλόλογος - Θεολόγος 

  Πραγματικά, ἀδυνατεῖ κανείς νά πι­στέ­ψει πῶς συμβαίνει στίς μέρες μας, πού ἡ τεχνολογία καί ἡ ἐπιστήμη ἔφθα­σαν στό ζενίθ τους, νά ρυθμίζει τή ζωή πολλῶν μία μοιρολατρία τοῦ παρελθόν­τος!

Ἀστρολογία, ὡροσκόπια, ἀπο­κρυ­φι­σμός, μαγεία παρουσιάζουν σήμερα πρω­το­φανῆ ἔξαρση. Ραδιοφωνικοί καί τηλεοπτι­κοί σταθμοί, εἰδικές τηλεφω­νι­κές ὑπη­ρε­σίες, περιοδικά κι ἐφημερίδες διαθέτουν ἀστρολόγο, ἐνῶ τό διαδίκτυο κατακλύζεται ἀπό σχετικές πληροφορίες. Κάποτε, μάλιστα, πληροφορούμαστε ὅτι καλλιτέχνες, ἀ­θ­λητές, ἀλλά καί μεγα­λώ­νυμοι πολιτικοί καί ἀρχηγοί κρατῶν, δέν κάνουν τίποτε ἄν προη­γουμένως δέν συμβουλευθοῦν τόν ἀστρο­λό­γο τους.

 Πρόκειται, ἀσφαλῶς, γιά φαινόμενο ἀνησυχητικό, πού ὑπογραμμίζει τήν κρί­ση τοῦ πολιτισμοῦ μας, τήν κατάπτωση τοῦ σύγ­χρονου ἀνθρώπου καί τήν παλιν­δρό­μηση πρός τήν προχριστιανική ἀρ­χαιότητα.

 Βασική αἰτία πού οἱ ἄνθρωποι κατα­φεύ­γουν στήν ἀστρολογία εἶναι ἡ ἀπο­μάκρυν­σή τους ἀπό τήν ἀλήθεια τῆς πίστεως. Ἔ­τσι ὁ ἄνθρωπος στήν ἐποχή τῶν πυ­ραύ­λων καί τῶν διαστημοπλοίων ἐξα­κο­λουθεῖ νά ζῆ μέ­σα στή δεισι­δαι­μο­νία καί τήν εἰδω­λο­λα­τρία καί καταντᾶ ἄθυρμα καί θύμα στά χέρια ἐπι­τηδείων πού, ἐκ­μεταλ­λευόμενοι τή μωρία του, κά­νουν χρυσές δουλειές.

 Ὑφέρπει, ὡστόσο, κι ἕνας ἄλλος κίν­δυ­νος: ἡ ἀλλοτρίωση τοῦ ὀρθόδοξου χρι­στια­νικοῦ φρονήματος. Ἡ ἀστρολογία ἀ­ποτελεῖ τό δολερό θρησκευτικό ὑ­πο­κα­τάστατο, τό ὁποῖο ἐπιχειρεῖ νά οἰκειοποι­ηθεῖ τόν μο­ναδικό καί ἀναντικατάστατο σωστικό ρό­λο τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας, κα­θώς ἔχει ἐξελι­χθεῖ σέ ἕνα εἶδος θρη­σκεί­ας.

 Οἱ «εἰδικοί» τῆς ἀστρολογίας ὑποστη­ρίζουν πώς οἱ θέσεις καί οἱ κινήσεις τῶν οὐρανίων σωμάτων, κυρίως τῶν πλανητῶν τοῦ ἡλιακοῦ μας συστήματος, παίζουν κα­θο­ριστικό καί ξεχωριστό ρόλο γιά τόν κάθε ἄνθρωπο. Ρυθμίζουν μάλιστα, ἰ­σχυ­ρίζονται, τήν καθημερινή ζωή, τήν ἐ­παγ­γελματική σταδιοδρομία, τήν οἰκογενειακή κατάστα­ση, τήν εὐημερία ἤ τή δυ­στυχία καί γενικά ὁλόκληρη τή ζωή του. Τίς θέσεις αὐτές τίς ὀνομάζουν ζώ­δια, δηλαδή ζῶα, ἀπό τό νο­ητό σχῆμα τῶν ἀ­στερισμῶν πού θυμίζει μορφές ζώ­ων (ταῦρος, κριός, σκορπιός, ἰ­χθεῖς κτλ).

 Ἀναμφισβήτητα, ἡ ἀστρολογία δέν ἔ­χει καμιά ἀπολύτως ἐπιστημονική ὑπό­σταση. «Δέν ὑπάρχει στίς ἡμέρες μας σέ ὁλόκληρη τήν ὑφήλιο οὔτε ἕνας ἀστρο­νόμος μεγάλος ἤ μικρός πού νά πιστεύει στήν ἀστρολο­γία... Οἱ ἀστρονόμοι μέ ἀ­κριβῆ γνώση τοῦ πράγματος προσ­βλέ­πουν στήν ἀστρολογία μέ πλήρη ἀπιστία καί τοποθετοῦνται ἀ­πέ­ναντι στούς τσαρ­λατάνους πού τήν ὑπη­ρετοῦν μέ δεδη­λω­μένη ἀντίθεση», δηλώ­νει ὁ ἀστρονόμος P. Gouderc.

 Ἐπίσης, ἡ Διεθνής Ἀστρονομική Ἑ­ται­ρεία σέ συνέδριό της δημοσίευσε τήν ἑξῆς δήλωση: «Αὐτό πού τιτλοφορεῖται ἀ­στρο­λο­γία, κοσμοβιολογία κτλ. δέν εἶ­ναι παρά ἕνα κράμα δεισιδαιμονίας, τσαρλα­τανισμοῦ καί ἐμπορίου... Ἡ ἀ­στρολογία δέν εἶναι παρά ἕνα σύστημα κανόνων πού γίνονται αὐθαί­ρετα ἀπο­δε­κτοί».

 Ἀλλά καί ἡ Ἀμερικανική Ἑταιρεία Ψυ­χολογικῶν καί Κοινωνικῶν Σπουδῶν προ­έβη στήν ἑξῆς ἐπίσημη δήλωση: «Οἱ ψυ­χολόγοι δέν βρίσκουν καμιά ἔνδειξη ὅτι ἡ ἀστρολογία ἔχει κάποια ἀξία ὡς πρός τίς πληροφορίες τοῦ παρελθόντος, τοῦ παρό­ν­τος καί τοῦ μέλλοντος γιά τή ζωή ἤ τόν προ­ορισμό ὁποιουδήποτε».

 Τίς ὑπεύθυνες διακηρύξεις τῶν εἰ­δι­κῶν ἐπιστημόνων ἔρχεται νά ἐπικυρώσει ἡ κα­θη­μερινή πραγματικότητα. Κατά κα­νόνα οἱ συμβουλές τῶν ἀστρολόγων εἶ­ναι κοι­νό­τοπες, γενικές καί ἀόριστες, γιά νά καλύ­πτουν εὐρύ φάσμα πιθανοτήτων καί νά μέ­- νουν ἀνεξέλεγκτες. Κάποτε ὅ­μως γιά λό­γους ἐντυπωσιασμοῦ γίνονται συγ­κεκρι­μένες. Καί τότε ἀρχίζει ἡ γε­λοι­οποίηση. «Θά περάσετε κοντά σέ κάποιο ἀγαπημένο σας πρόσωπο ἕνα πολύ ὄ­μορφο βράδυ», προ­έβλεπε ἀστρολόγος γιά κάποιον «Ὑδρο­χόο». Συναινώντας σέ αὐτό κι ἄλλη ἀστρο­λόγος ἀπο­φαι­νό­ταν: «Ἀνήκετε στούς εὐνοημένους». Καί ὁ «εὐνοημένος» πέρασε τή νύχτα του στό κελί τῆς Ἀσφάλειας... παρέα μέ τόν δεσμοφύλα­κα. Τέτοιες παταγώδεις διαψεύ­σεις βρί­σκει κανείς ἄπειρες, ἄν θελήσει νά ἐρευνήσει καί νά τίς διασταυ­ρώσει.

 Εὔλογο εἶναι καί τό ἐρώτημα: Τί γί­νεται μέ τά δίδυμα; Γιατί δέν ἔχουν τήν ἴδια «τύχη»; Π.χ. ὁ Ἠσαῦ καί ὁ Ἰακώβ, τά παι­διά τοῦ Ἰσαάκ, γεννήθηκαν στόν ἴδιο ἀστε­ρι­σμό. Πόσο, ὅμως, διαφορε­τι­κοί χαρακτῆρες ἦταν καί πόσο διαφο­ρε­τικός ὁ τρόπος τῆς ζωῆς τους καί τῆς ἐξέ­λιξής τους!

 Μέ τόσες ἀντιφάσεις καί δια­ψεύ­σεις, πῶς μπορεῖ νά ἑρμηνευθεῖ ὁ πα­ρατηρούμενος οἶστρος τῆς ἀστρολο­γίας; Αὐτή ἡ «νό­θος θυγατέρα τῆς ἀ­στρο­νο­μίας», -ἔτσι τήν χαρακτήριζε ὁ Κέπλερ-, δέν εἶναι κα­θό­λου ἀθώα, ὅπως συνήθως φαίνεται. Ἐπιδρᾶ βαθιά στόν χαρακτήρα καί ἀλλοιώνει τήν ψυχο­σύν­θεση, τή νο­οτροπία, τή συμπερι­φορά καί τήν ὅλη προσωπικότητα τοῦ ἀνθρώπου, λειτουρ­γώντας ὡς «ψυχο­ναρ­κω- τικό». Ὁ εἰδικός ἐπιστήμονας Τ. Ἀντόρνο τονίζει: «Ἡ ἀστρολογία εἶναι μιά ἰδεολογία τῆς ἐξ­άρ­τησης, πού προετοιμάζει ἔμμεσα τά πνεύματα τῶν ἀθρώπων γιά τήν ἀποδο­-χή ὁλοκληρωτικῶν ῾῾πιστεύω᾽᾽. Ἡ σύγχρο­νη κοινωνική πραγματικότητα ἐπι­βάλ­λεται στούς ἀνθρώπους σάν ἕνα κα­ταπιεστικό σύστημα χωρίς διεξόδους δι­α­φυγῆς, σάν ἕνα πεπρωμένο ἀνεξάρτητα ἀπό τίς ἐπι­θυ­μίες καί τίς ἀνάγκες τους».

 Γιά τόν λόγο αὐτό ὁ χριστιανισμός, ὁδηγώντας μας ἀπό τό ἔρεβος τῆς πλά­νης στό φῶς τῆς Ἀλήθειας, καταδικάζει τήν ἀ­στρολογία. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος πα­ραγ­γέλλει στόν Τιμόθεο: «Τοὺς δὲ βε­βήλους καὶ γραώδεις μύθους παραιτοῦ» (Α΄ Τι 4, 7). «Τέκνον, μὴ γίνου οἰωνο­σκό­πος,… ἐκ γὰρ τούτων ἁπάντων εἰδω­λο­λα­τρία γίνεται», διαβάζουμε στή «Διδαχή τῶν Δώδεκα Ἀ­ποστόλων». Στίς πιό ἐπι­κίνδυνες ἀπό­κρυ­φες μαγικές πρακτικές ἐνέταξαν τήν ἀστρο- λογία οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καί τή θεω­ροῦν ὡς ἔργο τοῦ ἀν­θρω­πο­κτόνου σατανᾶ. Ὁ Μ. Βασίλει­ος τήν ἀπο­καλεῖ «πολυά­σχο­λον ματαιό­τητα» καί πα­ρα­τηρεῖ πώς, ἄν τό μέλλον μας καί τίς πράξεις μας ὅριζαν τά ἄστρα καί τά ζώδια, τότε θά ἦταν περιττοί οἱ νομοθέτες καί οἱ νόμοι τους, καθώς καί οἱ δικαστές, πού τιμωροῦν τήν πονηρία καί τήν ἀδικία καί τιμοῦν τήν ἀρετή. Ὁ 61ος κα­νό­νας τῆς ΣΤ΄ Οἰκου­με­νι­κῆς Συν­όδου καί ὁ 36ος τῆς ἐν Λαοδικείᾳ ἀπειλοῦν μέ ἀφο­ρισμό τούς ἀσχο­λου­μένους μέ αὐτήν. Ὁ πιστός χριστιανός κι­νεῖται μέ ἐμπιστοσύνη στήν πρόνοια καί στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἡ ζωή του δέν κατευθύνεται ἀπό τά ἄστρα, ἀλλά ἀπό τό πολικό Ἀστέρι, τόν Χριστό, πού εἶναι «ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή» (Ἰω 14,6). 

Η ΓΙΟΓΚΑ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΕ “ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΑ” ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΘΕΡΑΠΕΙΩΝ

Η ΓΙΟΓΚΑ ΚΑΙ  Ο ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ 

ΣΕ ‘’ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΑ’’ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΘΕΡΑΠΕΙΩΝ

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Πρόσφατα σε προγράμματα γυμναστικής για ενήλικες, συμπεριλήφθηκαν μαθήματα  γιόγκα.  Παλαιότερα συμπεριλήφθηκαν μαθήματα γιόγκα, σε κυβερνητικά κέντρα εκπαίδευσης ενηλίκων στην Κύπρο.  Όταν έγιναν επίσημα παράπονα από την Εκκλησία, επανήλθε κατόπιν ως ‘’είδος γυμναστικής’’.  Στις μέρες μας δεν μπορεί κανείς με βάση τα δεδομένα αυτά να ισχυρισθεί μετά βεβαιότητας ότι έχει αποσυρθεί η ποικιλότροπη προσφορά της πλάνης τούτης.

Είναι επίσης λυπηρό το γεγονός της ποικιλότροπης διάδοσης της γιόγκα και του διαλογισμού.  Κέντρα εναλλακτικών θεραπειών (κέντρα Reiki, κέντρα  ολιστικής ιατρικής κλπ), γυμναστήρια, ‘’ιδιωτικές’’ προσφορές’’ ανακοινώνουν κύκλους μαθημάτων γιόγκα, αγιουρβέδα, διαλογισμού κλπ.  Κέντρο  ολιστικής ιατρικής δίνει διαλέξεις με θέμα ‘’Αγιουρβέδα  και ολιστική ιατρική’’, μαθημάτων γιόγκα κλπ.  Ήδη  κέντρο  ολιστικής ιατρικής, ανακοίνωσε την έναρξη μαθημάτων γιόγκα για το έτος 2016.  Όπως παρατηρούμε η επικινδυνότητα επίσκεψης σε τέτοια κέντρα εναλλακτικών θεραπειών  επαυξάνεται γιατί καραδοκεί και πλήθος άλλων νεοεποχίτικων πλανών, απότοκες ινδουϊστικών πλανών.  Το αλληλένδετο  των νεοεποχίτικων εναλλακτικών  πλανών τις καθιστά ακόμα πιο επικίνδυνες για την εν Χριστώ ζωή.

Ανυποψίαστοι ταλαιπωρημένοι Χριστιανοί, λόγω προβλημάτων υγείας εγκλωβίζονται σε τέτοιες εναλλακτικές πλάνες.  Πολύ εύκολα ο ασχολούμενος με μια εναλλακτική πλάνη, έχει μεγάλη η πιθανότητα να ολισθήσει και σε άλλες. Ο τέλειος τρόπος να λησμονήσεις τον Θεό σε τέτοια προγράμματα.  Δεν πρέπει να υποτιμάται η  επικινδυνότητά της για την εν Χριστώ ζωή.  Κατά κανόνα όσοι ασχολούνται με κάποια από τις Νεοεποχίτικες πλάνες, είναι ‘’επιεικείς’’ και όχι μόνο με τις υπόλοιπες. Πως είναι δυνατό να αδιαφορούμε για τους Χριστιανούς που καταφεύγουν σε τέτοιους εναλλακτικούς δρόμους και περιπλέκονται σε πάμπολλους ‘’διαλογιστικούς’’ ατραπούς;  Δυστυχώς κάποιοι υποτιμούν την επικινδυνότητά της για ένα Χριστιανό και αγνοούν το ομοειδές με τις άλλες νεοεποχίτικες πλάνες. 

Η Εκκλησία μας ορθά προστατεύει τους Χριστιανούς από αυτές τις πλάνες.  Χρειάζεται όμως δυναμικότερη παρέμβαση.  Το θέμα των εναλλακτικών πλανών θα έπρεπε να τεθεί   και στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, γιατί έτσι τα αποτελέσματα της παρέμβασης αυτής θα είχαν πιο ουσιαστικά αποτελέσματα.

Ως γνωστό η Θ΄ Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας, με θέμα ‘’Εναλλακτικές θεραπείες’’ που πραγματοποιήθηκε στο Προκόπι της Εύβοιας, από τις 8 έως 13 Οκτωβρίου 1997, έχει καταγράψει την Ορθόδοξη στάση στο θέμα τούτο. 

Εφόσον η στάση της Εκκλησίας μας είναι δεδομένη στο θέμα των ‘’εναλλακτικών θεραπειών’’, θα πρέπει και οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί να ακολουθήσουν τις θέσεις της  Θ΄ Συνδιάσκεψης Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων.

ΕΙΡΗΝΗ ΜΕΡΚΟΥΡΗ: "Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΦΩΤΙΣΗ ΟΧΙ ΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ"

Από την ιστοσελίδα «Ο Παιδαγωγός», πήραμε αυτό το εντυπωσιακό βίντεο όπου μια γνωστή κοσμική τραγουδίστρια, η Ειρήνη Μερκούρη, δεν διστάζει παρά την ειρωνεία που δέχεται από τους δημοσιογράφους να ομολογήσει την πίστη της στην Ορθοδοξία, ότι εξομολογείται, ότι πιστεύει στον ορθόδοξο γάμο, στην οικογένεια, δεν δίστασε να χαρακτηρίσει τον παπισμό σαν αίρεση και να καυτηριάσει το Ισλάμ που σφάζει του χριστιανούς και όλα αυτά σε μια εκπομπή lifestyle, που έχει πολύ μεγάλη ακρόαση! 

Συγκεκριμένα στην εκπομπή του Alpha με τίτλο «Σπίτι μου σπιτάκι μου», με καλεσμένη την γνωστή τραγουδίστρια Ειρήνη Μερκούρη, ανάμεσα στα άλλα θρησκευτικά θέματα, που έθεσε η θαρραλέα ομολογία της για την πίστη της στον Χριστό και στην Ορθοδοξία, ήταν και αυτό της στάσης απέναντι στον Καθολικισμό. 

Και αυτό επειδή μία από τις οικοδέσποινες, η Φλορίντα Πετρουτσέλι, είναι καθολική και είπε στην Ειρήνη: 

- Είσαι επιθετική, μιλάς τόσα ωραία για την θρησκεία και για τον Θεό, αλλά είμαστε όλοι ένα. Εγώ είμαι καθολική, κι έρχομαι στην Ελλάδα και κοινωνάω στην Εκκλησία την Ορθόδοξη. Γιατί νιώθω ότι είμαστε ίδιοι. Είμαστε όλοι αδέρφια. Δεν είναι βασικός λόγος για να κρίνεις έναν άνθρωπο. 

Η ξεκάθαρη απάντηση της Ειρήνης ήταν:- Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Εσείς κοινωνάτε με πατατάκι. Εγώ είμαι χριστιανή ορθόδοξη. Όποιος θέλει μπορεί να γυρίσει. Οφείλω να πω ότι ο καθολικισμός και ο,τιδήποτε άλλο εκτός από την Ορθοδοξία είναι αίρεση.

Λίγο πριν, στην ερώτηση του Παύλου Σταματόπουλου, αν θα παντρευόταν κάποιον καθολικό, η ίδια απάντησε:

- Ο καθολικισμός είναι αίρεση. Ένα είναι το ευαγγέλιο του Χριστού. Οι ιεχωβάδες είναι αίρεση. Η Ορθοδοξία είναι η αληθινή πίστη. Η ζωντανή πίστη, ο Χριστός, η Αγία Τριάδα. 

Με αυτά τα λίγα, απλά, λιτά και αφτιασίδωτα λόγια η Ειρήνη, έδωσε το στίγμα της ορθής στάσης απέναντι στον Καθολικισμό και στις άλλες χριστιανικές ομολογίες.

Η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΖΕΙ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΕΛΑΒΕ Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων(ΠΕΘ) χαιρετίζει με μεγάλη ικανοποίηση 
την απόφαση για το μάθημα των Θρησκευτικών

που έλαβε η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος

Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων(ΠΕΘ) χαιρετίζει με μεγάλη ικανοποίηση την απόφαση για το μάθημα των Θρησκευτικών που έλαβε η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στη Δεύτερη Συνεδρία της στις 9 Μαρτίου 2016, με την οποία προχωρεί στην επικαιροποίηση και επικύρωση της απόφασης που  είχε λάβει η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, στις 12-13 Ιανουαρίου 2016 ως προς τη θέση της για τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών, σε σχέση και με τον διάλογο που έχει να πραγματοποιήσει προσεχώς η Εκκλησία με την Πολιτεία.

Η ΠΕΘ αποδέχεται ασμένως την συνθετική και διαλλακτική λύση του προβλήματος που ταλανίζει το θεολογικό κόσμο εδώ και πέντε χρόνια, στην οποία κατέληξε η Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, ενεργώντας «εν πνεύματι και αληθεία» και ταυτόχρονα θεωρεί ότι οι αγώνες της για το μάθημα των Θρησκευτικών, δικαιώνονται πλέον και μάλιστα διπλά, με τις δύο παραπάνω Συνόδους.

Ωστόσο, δηλώνει ότι θα συνεχίσει αταλάντευτα και με αμείωτη ένταση τον αγώνα της, εξαντλώντας κάθε νόμιμο μέσο, για να προφυλάξει το μάθημα των Θρησκευτικών και τον θεολογικό κόσμο από κάθε απόπειρα επιβολής, που θα επιχειρηθεί από την πλευρά της Πολιτείας μέσα από μονομερείς ή τετελεσμένες αποφάσεις ή ενέργειες, που παραβλέπουν προκλητικά τη θέληση της πλειονοψηφίας του θεολογικού κλάδου. Ήδη ο ορισμός Επιτροπής από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής(ΙΕΠ) στην οποία συμμετέχουν ΜΟΝΟΝ μέλη του συνδέσμου ΚΑΙΡΟΣ δείχνει τις «προθέσεις» της πολιτείας για μονομερή «διάλογο», δηλαδή για αντιδημοκρατική διάθεση επιβολής, στην οποία η Ένωσή μας είναι αναγκασμένη να απαντήσει.

Το ΔΣ της ΠΕΘ 

ΕΠΟΝΤΑΙ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΙΣΛΑΜΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

Σύμφωνα με έγκυρες πηγές, πληροφορηθήκαμε ότι οι Μητροπολίτες Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος, Πειραιώς κ. Σεραφείμ, Γλυφάδας κ. Παύλος, Κυθήρων κ. Σεραφείμ, Γόρτυνος κ. Ιερεμίας, Αιτωλοακαρνανίας κ. Κοσμάς καί Κονίτσης κ. Ανδρέας, εάν τελικά δημοσιευτεί στο ΦΕΚ η ίδρυση και λειτουργία της Κατεύθυνσης Ισλαμικών Σπουδών, θα προσφύγουν, αμέσως, ομαδικά στο Συμβούλιο της Επικρατείας.

Επίσης, προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ετοιμάζουν σύμφωνα με την πρόσφατη Ημερίδα «Μένουμε Έλληνες και Ορθόδοξοι», η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων μαζί με τα Χριστιανικά Ορθόδοξα Σωματεία Θεσσαλονίκης.

Ακόμη, προσφυγή είναι πρόθυμη να κάνει και η Εταιρεία Ορθοδόξων Σπουδών του πατρός Θεοδώρου Ζήση, όπως ο ίδιος είχε αναφέρει στην πρώτη Ημερίδα που οργάνωσαν οι Φοιτητές της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, ενάντια στις Ισλαμικές Σπουδές.

Όπως βλέπουμε, οι αντιδράσεις κορυφώνονται και αποδεικνύουν περίτρανα ότι το ποίμνιο της Ελλαδικής Εκκλησίας, μαζί με την πλειονότητα των Ιεραρχών είναι πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα, μέσα σε νόμιμα πλαίσια, για να ακυρωθεί αυτό το ολέθριο Τμήμα.
Ευχόμαστε, ο πανάγαθος Θεός μας, να δει αυτές τις αντιδράσεις και να ακυρώσει μια για πάντα την αντίχριστη αυτή Κατεύθυνση των Ισλαμικών Σπουδών.

πηγή: http://www.pentapostagma.gr

ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ – ΤΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Δεύτερη Συνεδρία της Ιεράς Συνόδου
της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (9/3/2016).

Συνήλθε τήν Τετάρτη, 9 Μαρτίου 2016, στη δεύτερη ημέρα της εκτάκτου Συγκλήσεώς της, η Ιερά Συνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, στην Αίθουσα Συνεδριών της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.

Κατά την πρωινή Συνεδρία, μετά την προσευχή, ανεγνώσθη ο Κατάλογος των συμμετεχόντων Ιεραρχών και διεπιστώθη η απουσία των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευσταθίου, Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κ. Ιεροθέου, Παροναξίας κ. Καλλινίκου και Μυτιλήνης, Ερεσσού και Πλωμαρίου κ. Ιακώβου, εχόντων την προς τούτο άδειαν της Ιεράς Συνόδου.

Κατόπιν επικυρώθηκαν τα Πρακτικά της χθεσινής Συνεδρίας.

Ακολούθως, σύμφωνα με την Ημερησία Διάταξη, ανέγνωσε την εισήγησή του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου με θέμα: «Περί της Διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών εν τη Στοιχειώδη και Μέση Εκπαιδεύσει», το οποίο αποτελεί συνέχεια της εισηγήσεώς του στην κοινή Συνεδρίαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου μετά των Κοσμητόρων των δύο Θεολογικών Σχολών και των Προέδρων των Τμημάτων αυτών καθώς και των Προέδρων της ΠΕΘ και του «ΚΑΙΡΟΥ».

Στην εισήγησή του ο Σεβασμιώτατος ανέπτυξε τέσσερα σημεία. Πρώτον, ενημέρωσε τους Ιεράρχες για όσα ελέχθησαν στην ως άνω κοινή Συνεδρίαση και ότι έγινε αποδεκτή η εισήγησή του από τους παρόντες. Δεύτερον, διασαφήνισε την διαφορά μεταξύ του Αναλυτικού Προγράμματος που ισχύει ως σήμερα και του Προγράμματος Σπουδών που προτείνεται. Πρόκειται για δύο διαφορετικά συστήματα θρησκευτικής αγωγής. Τρίτον, ανέπτυξε την έννοια του «θρησκευτικού γραμματισμού», ο οποίος θεωρείται ως βάση του νέου Προγράμματος Σπουδών. Είναι μέθοδος που εισήχθη στην Βρετανία, αλλά μεταφέρθηκε και στην Ελλάδα με διαφορετικό τρόπο. Και τέταρτον, παρουσίασε διεξοδικά την απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου του Ιανουαρίου του 2016, η οποία απεστάλη ως πρόταση της Ιεράς Συνόδου στο Υπουργείο Παιδείας, Ερεύνης και Θρησκευμάτων, καθώς επίσης διάβασε το έγγραφο της Ιεράς Συνόδου προς τον Υπουργό Παιδείας.

Η πρόταση αυτή είναι συνθετική των δύο διαφορετικών θέσεων, η πλέον ρεαλιστική στις σύγχρονες συνθήκες δεδομένου ότι το ισχύον πρόγραμμα δεν έχει ομολογιακό και κατηχητικό χαρακτήρα, και έχει ως εξής:

«Να επικεντρωθή το ενδιαφέρον στο τρέχον Πρόγραμμα με την δική του μεθοδολογία, στο οποίο όμως να γίνουν μερικές βελτιώσεις, εντάσσοντάς το στα σύγχρονα παιδευτικά δεδομένα, οπότε να εισαχθούν σε κάθε βιβλίο - όχι σε κάθε μάθημα - μερικά κεφάλαια θρησκειολογικά, ανάλογα με την θεματολογία του βιβλίου, αφού όμως δοθή προτεραιότητα στην ορθόδοξη παράδοση, την οποία ακολουθεί η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, αλλά και να χρησιμοποιηθούν ως εφαρμογές και τα καλά στοιχεία του Νέου Προγράμματος Σπουδών».

Μετά το πέρας της τεκμηριωμένης αυτής εισηγήσεως, η οποία διελάμβανε και επιστημονικά στοιχεία, ειλημμένα από την επιστήμη της διδακτικής μεθοδολογίας και από επιστημονικές μελέτες περί του αντικειμένου της διδασκαλίας του Μαθήματος των Θρησκευτικών στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, διεξήχθη ευρύτατη συζήτηση και έγινε αποδεκτή η πρόταση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου για «την υποχρεωτικότητα του μαθήματος των Θρησκευτικών, την τήρηση των ωρών διδασκαλίας στο τρέχον πρόγραμμα και τον Ορθόδοξο χαρακτήρα του».

Εν συνεχεία, η Ιεραρχία ομοφώνως ενέκρινε την απόφαση της Δ.Ι.Σ., όπως αυτή είχε διατυπωθεί στο υπ’ αριθμ. 881/391/22.02.2016 έγγραφό της προς τον αξιότιμο Υπουργό Παιδείας και αποφάσισε όπως η Επιτροπή διαλόγου με το Υπουργείο Παιδείας για το μάθημα των Θρησκευτικών απαρτισθεί από τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες: Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Προκόπιο, Ηλείας κ. Γερμανό και Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ και τους Ελλογιμωτάτους Καθηγητές: α) κ. Αθανάσιο Στογιαννίδη,Καθηγητή του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Σχολικής Παιδαγωγικής και Διδακτικής Μεθοδολογίας του Μαθήματος των Θρησκευτικών, β) κ. Ιωάννη Φύκαρη, Καθηγητή της Διδακτικής Μεθοδολογίας του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, γ) κ. Κωνσταντίνο Σπαλιώρα, Δρα Θεολογίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Πρόεδρο Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων, Διευθυντή Γυμνασίου δ) κ. Ιωάννα Κομνηνού, Δρα Θεολογίας, Καθηγήτρια του Α’ Πειραματικού Λυκείου Αθηνών.

Η Ιεραρχία ομοφώνως αποφάσισε όπως οι ήδη υποβληθείσες παρατηρήσεις των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών και εκείνες οι οποίες εγγράφως θα υποβληθούν και όσα κατά την συζήτηση συμπληρωματικά διατυπώθηκαν, μελετηθούν από τα Μέλη της Αντιπροσωπείας που θα εκπροσωπήσουν την Εκκλησία της Ελλάδος, θα παρουσιασθούν προς ψήφιση σε συγκλιθησόμενη έκτακτη Ιεραρχία, η οποία θα λάβει και τις τελικές αποφάσεις.

Διευκρινίζεται ωσαύτως ότι κατά την Συνεδρία της 8ης Μαρτίου, αφού ανακοινώθηκε η σύνθεση της Αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, λαβών τον λόγο ο Σεβ. Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κ. Συμεών υπέβαλε την παραίτησή του από Μέλος της Αντιπροσωπίας. Ακολούθως, αφού τέθηκε το ερώτημα περί του τρόπου αναπληρώσεως των παραιτουμένων Μελών, απεφασίσθη κατά πλειοψηφίαν, όπως οι αναπληρωτές των παραιτουμένων η δι’ ετέρους λόγους κωλυομένων Μελών της Αντιπροσωπίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, λαμβάνονται κατά πρεσβεία εκ των Μελών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της επομένης, ήτοι της 160ης Συνοδικής Περιόδου. Εν συνέχεια υπέβαλαν την παραίτησή τους τρία εκ των εχόντων πρεσβεία Μέλη της επομένης συνθέσεως της Δ.Ι.Σ., ο Σεβ. Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος, δια λόγους διαφωνίας προς τον τρόπον επιλογής των προσώπων και οι Σεβ. Μητροπολίτες Μάνης κ. Χρυσόστομος και Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ, δια λόγους συνειδήσεως.Εν τέλει απεφασίσθη όπως τον Σεβ. Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης κ. Συμεών αναπληρώσει ο Σεβ. Μητροπολίτης Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ. Εφραίμ, ο οποίος απεδέχθη την πρόταση.

Η Επιτροπή Τυπου της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας

http://aktines.blogspot.gr