ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ: "ΑΝΤΙΛΟΓΙΑ, ΠΟΛΥΛΟΓΙΑ Ή ΣΙΩΠΗ".

Αντιλογία, πολυλογία ή σιωπή; 
(Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής)

Κάποτε ο Γέροντας Ιωσήφ είχε κάποια δουλειά να κάνει στη Μεγίστη Λαύρα, επειδή η Σκήτη του Αγίου Βασιλείου εκεί υπάγεται διοικητικά.

Όταν λοιπόν έφτασε στην αυλή της Μονής ήσαν μαζεμένοι μερικοί πατέρες και μιλούσαν. Μόλις οι πατέρες είδαν τον Γέροντα – που είχαν ακούσει την φήμη του ως ασκητού – θέλησαν να τον δοκιμάσουν. Και τούτο διότι οι Αγιορείτες πατέρες, ως κληρονόμοι ασκητικής πείρας, γνωρίζουν καλά πως οι πλανεμένοι ή οι ψευτοασκητές είναι πάντοτε υπερήφανοι, θεληματάρηδες και αντιλογούν.

- Έλα εδώ, του λένε.

- Ευλόγησον, λέει ο Γέροντας.

- Κάτσε μες στη μέση.

- Να ’ναι ευλογημένο.

- Τώρα, πάρε δρόμο και φύγε.

- Να ’ναι ευλογημένο.

Και έλεγαν κατόπιν με θαυμασμό οι πατέρες:

- Αυτός είναι καλόγερος!

Αντιθέτως η πολυλογία αποδιώκει όλα τα καλά. Γι’ αυτό και ο Γέροντας Ιωσήφ σ’ όλη του τη ζωή καλλιέργησε εντατικά την μητέρα αυτή των αρετών (σ. εδώ εννοεί τη σιωπή).

(Πηγή: Γ. Εφραίμ του Φιλοθεΐτου «Ο Γέροντας μου Ιωσήφ")