Αθανασίου Χαμακιώτου (Μνήμη 17 Αυγ)
Το ενδιαφέρον του γέροντα για το μοναστήρι και θαυμαστές παρεμβολές του ξεφεύγουν από τα ανθρώπινα μέτρα. Το 1970 ετοιμάζονταν στο μοναστήρι για το μνημόσυνο του γέροντα. Οι μοναχή Παρασκευή, από τις πρώτες που ξεκίνησαν το ησυχαστήριο, ετοίμαζε το φαγητό για την επόμενη μέρα, που θα φιλοξενούσαν αρχιερείς, ιερείς, φίλους της μονής κ.λ.π. όμως ξαφνικά οι μοναχή πέθανε! Και την άλλη μέρα αντί για μνημόσυνο, όλοι οι προσκαλεσμένοι βρέθηκαν σε κηδεία. Η θλίψη ήταν μεγάλη για την απώλεια. Κάποιο όμως γεγονός ήρθε να απαλύνει τον πόνο και να ενδυναμώσει την ελπίδα. Μία μοναχή είδε σε όνειρο την κεκοιμημένη μοναχή Παρασκευή πολύ χαρούμενη!
- Πώς είσαι αδελφή; την ρώτησε.
- Σε πολύ καλό τόπο.
- Είδες την Οσία Πελαγία την Οσία Μακρίνα;
- Αυτές είναι Σε άλλη θέση. Εγώ, ευτυχώς που ήταν ο γέροντας.
-Πού είναι ο γέροντας;
-Κοντά στον θρόνο του Θεού! Όταν με είδε, κατέβηκε με υποδέχθηκε, με πήρε και με σύστησε. Είπε πολλά για μένα και κατέληξε:
-Εδώ στο Τάγμα των παρθένων θα την βάλετε, Όχι εδώ πίσω που την έχετε.
Κάποιοι σαν να αντέδρασαν...
-Μα γι' αυτή τη θέση άλλοι αγωνίστηκαν πολύ, είπαν.
-Όχι! Αυτή είναι αγωνίστρια, είναι η πρώτη αδελφή του Μοναστηριού μου. Είναι πνευματικό μου παιδί και παρακαλώ να μπει εδώ!
Μεγάλη η παρρησία του γέροντα...
(Τα χαρτιά του Γέροντος είναι προς έγκριση στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για αγιοκατάταξη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου