ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!!!

Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος είχε πει: «Πιστός δεν είναι εκείνος, που νομίζει ότι ο Θεός μπορεί να κάνει τα πάντα, αλλά αυτός, που πιστεύει ότι θα πάρει από Αυτόν ό,τι θα Του ζητήσει».

Οι πρόγονοί μας είχαν αυτήν την Πίστη και την Εμπειρία μέσα τους και ήταν βίωμά τους καθημερινό η Πίστη και η Εμπιστοσύνη στην Αγάπη και την Πρόνοια του Θεού.

Να μη φοβηθούμε τίποτε από όσα βιώνουμε τώρα και από όσα θα έρθουν το επόμενο διάστημα. Δεν θα κρατήσουν πολύ. Ο καλός Θεός, μέσα από τους Αγίους της Εκκλησίας μας, μέσα από τις Προφητείες που μας χάρισε η Αγάπη Του, μας έδωσε την Ελπίδα και το Κουράγιο για τα επερχόμενα.

Όταν ήμουν στο Άγιον Όρος πριν από πέντε χρόνια ,είχα ρωτήσει τον Γέροντα Ευθύμιο από την Καψάλα(πνευματικό τέκνο του Αγίου Παϊσίου):

– Γέροντα, τι θα γίνει με την Ελλάδα μας;

Τότε γύρισε το βλέμμα του προς τον ουρανό και βγάζοντας από τα βάθη της καρδιάς του έναν ενθαρρυντικό αναστεναγμό, έναν στεναγμό που έκρυβε μεγάλη ανακούφιση και χαρά συνάμα, μου είπε:

– Αχ! Θα έρθουν μεγάλες ευλογίες για την Ελλάδα μας!!

Η απάντησή του αυτή, με αφόπλισε και με όπλισε με τέτοια πίστη και ευφορία, που δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη και δεν άφηνε περιθώριο στο νου μου να σκεφθεί τίποτε άλλο, παρά μόνο αφέθηκα στην πνευματική εμπειρία που μου μετέδωσε εκείνη τη στιγμή. Είναι πολύ φτωχές οι λέξεις για να περιγράψω αυτό το βίωμα. Ήταν σαν να ρίζωσε μέσα μου η σιγουριά, η επιβεβαίωση όσων πρόκειται να έρθουν. Ήταν σαν να μου είχε πει όλα όσα θα συμβούν και για την Ανάσταση του Έθνους μας μέσα σε μία στιγμή.

Αργότερα, κάθε φορά που μελετώ ή ακούω τις προφητείες του Αγίου Παϊσίου, χωρίς να το θέλω, αναβιώνω εκείνην τη στιγμή. Είναι σαν ένα εσωτερικό αντανακλαστικό. Όσοι είχαν την ευλογία να γνωρίσουν από κοντά τον Άγιο Παΐσιο ή τον Γέροντα Ευθύμιο, μπορούν βιωματικά, να καταλάβουν.

Να μη δειλιάζουμε. Ο Άγιος Παΐσιος είχε πει: «Ο Θεός αγαπάει σκανδαλωδώς την Ελλάδα». Δεν είμαστε μόνοι μας. Έχουμε τη μεγαλύτερη δύναμη με το μέρος μας. Τον Δημιουργό μας!

Ας αφήσουμε στην άκρη όλα τα άλλα, γιατί μπορεί οι «κάποιοι» να έχουν τα σχέδιά τους, αλλά και ο Θεός έχει τα δικά Του.

Οι τόσοι Άγιοι και Πατέρες της εποχής μας έγιναν ασυρματιστές του Θεού με το κομποσχοινάκι τους. Δεν θα σωθούμε, ούτε με το νου μας, ούτε με τα όπλα μας, ούτε με τίποτε άλλο κοσμικό. Αυτό το ταπεινό κομποσχοινάκι θα μας φέρει τη λύτρωση. Κάθε κόμπος, κάθε Ευχή, «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με τον αμαρτωλό», έχει τέτοια δύναμη, που δεν μπορεί να τη χωρέσει το μυαλό μας. Ο Άγιος Παΐσιος είχε πει: «Με μια ματιά στον ουρανό, αλλάζουν όλα». Τι μας έμεινε; Τι είναι αυτό που περιμένει ο καλός Θεός από εμάς μόνο; Ένα και μοναδικό. Την μετάνοιά μας. Να του απλώσουμε, δηλαδή, το χέρι μας, να Του ζητήσουμε την Πατρική Του Αγάπη και Βοήθεια. Να στρέψουμε το βλέμμα μας προς τον ουρανό. Και τότε θα αλλάξουν όλα! Θα γίνουν πιο ανώδυνα και θα έρθει η λύτρωση και για την Ψυχή μας και για Έθνος μας!

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον την Ελλάδα μας…

Με Αγάπη Χριστού

Χαράλαμπος Τ.

http://gerontesmas.com

ΔΕΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΟΥ ΔΑΚΡΥΣΕ

Χιλιάδες πιστοί μάλιστα έχουν σπεύσει στην Κύπρο για να την προσκυνήσουν. Όπως υποστηρίζουν πολλοί, το γεγονός ότι δάκρυσε η εικόνα είναι κακό σημάδι.

Την ώρα που έχουν ενταθεί οι συνομιλίες  για το Κυπριακό και ο πρόεδρος Αναστασιάδης έχει τονίσει ότι δεν πρόκειται να η Κύπρος και ο Ελληνισμός να δεχθούν να ξανά είναι εγγυήτρια δύναμη η Τουρκία, η οποία θέλει να διατηρήσει τα κατοχικά στρατεύματα, η δακρύζουσα εικόνα του Αγίου Γεωργίου που θεωρείται προστάτη του νησιού συγκλονίζει όσους τη βλέπουν από κοντά.

Όπως γράφει και το dogma.gr, ο υπεύθυνος θρησκευτικής διαφώτισης της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού, Σταύρος Ολυμπίου, ο Μητροπολίτης Λεμεσού, αφού ενημερώθηκε για το συμβάν, έδωσε οδηγίες να εξετάσουν την εικόνα ειδικοί.

Η εικόνα, η οποία κοσμεί το εξωτερικό της Εκκλησίας, αναπαριστά τον Άγιο Γεώργιο έφιππο να σκοτώνει το δράκο, ενώ το δάκρυ φαίνεται να κυλά από το άλογο του Αγίου.

Σύμφωνα με την παράδοση, τον Μεσαίωνα οι κάτοικοι της Κύπρου υπέφεραν από την επιδημία της πανούκλας και πολλά χωριά εξαφανίστηκαν από την αρρώστια. Το νησί σώθηκε χάρη στην παρέμβαση του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος σκότωσε τον δράκο που σκορπούσε την θανατηφόρα ασθένεια. Από τότε έγινε προστάτης πολλών χωριών του νησιού, οι οποίοι έχτισαν δεκάδες ναούς προς τιμήν του.

http://www.pronews.gr

ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΗ ΣΟΥ ΚΡΑΤΑΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΑΣ!

Μάνα γλυκύτατη! 

Θε μου, να κάμω σε Σένα θερμή προσευχή για τη Μάνα!
Θε μου, η αγάπη Σου ας είν’ πιο βαθιά, πιο γλυκιά για τη Μάνα!
Μέσα της κάμε ν’ απλώνεται πάντα η δική Σου γαλήνη,
και στις πληγές της καρδιάς της η χάρη Σου βάλσαμο ας γίνει.

Μάνα γλυκύτατη, Μάνα ουρανόσταλτη, ατίμητη Μάνα!
δε σε θαμπώνουν απάτες εσένα κι ονείρατα πλάνα.
Πάνω στο χρέος ακοίμητη εσύ, νύχτα-μέρα σκυμμένη,
τ’ άπειρο ακούς μες στα χάη μια-μια τις στιγμές να σημαίνει.
Τόσο η ψυχή σου είν’ απλή, που μιλά με τ’ αμίλητα πλάσματα,
κι ούτε γελιέσαι ποτέ μ’ όσα φτιάνει το ψέμα φαντάσματα.

Μάνα, η στοργή σου μεγάλη κι απέραντη όσο κι η πλάση!
Ποιος θα μπορέσει ως βαθιά την καρδιά σου ποτέ να διαβάσει;
Μάνα, η στοργή σου πασίχαρη σαν τις αχτίδες του ήλιου,
μες στη χαρά του χρυσού προσκαλεί μαγικού σου βασίλειου.
Πώς με βελούδινα δάχτυλ’ αγγίζεις τους πόνους μας και τους γλυκαίνεις.
Μάνα γλυκύτατη, όλα τα βάσανα συ τ’ απαλαίνεις!

Πάνω απ’ το λίκνο μας σκύβοντας, άγγελε -ω τη χαρά σου!
τα μεταξένια σου απλώνεις φτερά, τα μεγάλα φτερά σου.
Ω το γλυκό, τρυφερό σου, μανούλα, κι ολόθερμο φίλημα,
στου βρεφικού μας ονείρου τ’ αθώο κι απλό παραμίλημα!
Ω, πώς πονάς όταν βλέπεις εμάς στο κρεβάτι του πόνου,
και στους δικούς μας κινδύνους, καλή, πόσα φίδια σε ζώνουν!

Πόσες φορές σού τρυπάμε, φτωχή, την καρδιά με μαχαίρι,
και πόσες άλλες σηκώσαμε απάνω σου βεβηλό χέρι!
Πόσες φορές σ’ ανεβάσαμε απάνω σε ξύλο οδύνης,
δίχως εσύ και μια λέξη πικρή παραπόνου ν’ αφήνεις!
Κι ω, πόσες άλλες φορές στου φριχτού Γολγοθά μας τα σκότη
μόνη σου κλαις, σ’ ένα θρήνο βουβό, τη χαμένη μας νιότη!

Όλα μάς τάμαθες, Μάνα, γλυκυτάτη, ατίμητη Μάνα,
και με της Πίστης μας τ’ άγιο μάς έθρεψες κι άφθαρτο μάννα.
Ένα κομμάτι χρυσάφι μάς έκρυψες μέσα βαθιά μας,
να μπουμπουκιάσουν οι ανθοί λαχταράς του καλού στην καρδιά μας.
Μάνα! πού βρήκες την τόση στοργή, την αγάπη την τόση;
Μες στην ψυχή σου απ’ το χέρι του Πλάστη μας έχει φυτρώσει!

Μάνα, που πήρες απ’ όλα τα πλάσματ’ ανώτερο θρόνο,
άφθαρτη μένει κι ανέγγιχτ’ η δόξα σου μέσα στο χρόνο.
Μες στην αγκάλη σου, ω θαύμα! κρατάς το Θεό μας, Μητέρα,
κι είσαι απ’ τη γη κι απ’ τους κόσμους των άστρων, εσύ, Πλατυτέρα! 

Ποίημα του Γ. Βερίτη αφιερωμένο στην χριστιανή μητέρα.

ΧΑΙΡΕ, ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ, Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕΤΑ ΣΟΥ!

Χαίρε, κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου!

ΔΕΥΤΕ ΠΡΟΣ ΜΕ ΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΚΟΠΙΩΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΕΦΟΡΤΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΓΩ ΑΝΑΠΑΥΣΩ ΥΜΑΣ!

Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς! (Ματθ. 11,28)

Ελάτε προς εμένα όλοι όσοι κουράζεστε και είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας αναπαύσω. 

Π. ΕΛΠΙΔΙΟΣ ΒΑΓΙΑΝΑΚΗΣ: ΘΕΕ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ!

Π. Ελπίδιος Βαγιανάκης: Θεέ της καρδιάς μου! 

Αυτό μας ζητάει τώρα ο Θεός! Να Τον βάλουμε σαν κεντρικό στόχο, σαν κεντρικό λατρεμένο πρόσωπο της ψυχής μας!
 Θέλει να γίνει αυτός ο έρωτας της ψυχής μας!
Και μιλάω για τον Θεϊκό Έρωτα και άλλοι παρεξηγούνται λέγοντας:
... « Γιατί δεν μας λες για την αγάπη; »
Μα, η Αγάπη είναι κάτι γενικό, που δόθηκε σαν «κατ’ εικόνα».
Ο έρωτας είναι αυτό, που θα αποκτήσεις εσύ, για να πετύχεις το «καθ’ ομοίωσιν». Γιατί, μέσα στο θεϊκό έρωτα ανακαλύπτεται και φανερώνεται και ζωοποιείται και εμποτίζεται η ψυχή ενός ανθρώπου. Όταν εμποτιστεί από το άγιο Πνεύμα, τότε όλος είναι φως, όλος είναι χαρά!

Αναζήτησε από σήμερα Το Άγιο Πνεύμα και πέστε Του:
«Πανάγιο Πνεύμα, Eσύ που ξέρεις τα μυστικά του θεϊκού έρωτα, Eσύ που ανακαλύπτεις μέσα στις ψυχές μας, τους καλύτερους δρόμους για τον καθένα, για να φτάσουμε κοντά στον Βασιλιά Θεό Πατέρα μας, αποκάλυψε και σε μας, τους μυστικούς δρόμους εκείνους που θα γίνουμε ένα με τον Βασιλιά Θεό μας!»

Όσοι πρώτα θα Tο αναζητήσουν και μετά θα Tο ανακαλύψουν, για να Tο γευθούν στη συνέχεια, αυτοί θα μπορούν να φωνάζουν:
«Θεέ της καρδιάς μου, πλημμύρισέ με, με τον θεϊκό Σου έρωτα, με το πανάγιό Σου Πνεύμα, την απόλυτη εμπιστοσύνη στο θεϊκό Σου θέλημα και… και τι άλλο; Αυταπάρνηση !… Δώσε μας αυταπάρνηση, να κόβουμε τα θελήματά μας, για να ζεις μονάχα Εσύ μέσα σε μας».

Είναι αυτό που έλεγε ο απόστολος Παύλος:
«Ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός». 

Πολλοί θα τα ακούσουν, λίγοι θα τα αφήσουν στη καρδιά τους, και πολλοί ελάχιστοι θα τα ζήσουν.
Εύχομαι εσείς να είστε από αυτούς τους ανθρώπους που τα άκουσαν, τα έβαλαν μέσα στη καρδιά τους και που τώρα είναι έτοιμοι να τα ζήσουν.
Και όταν θα ξεκινήσετε να τα ζείτε, λέγοντας τις μυστικές εκείνες λέξεις, τα κλειδιά εκείνα, που μπαίνουν στην πόρτα για να την ανοίξουν, που είναι:

«Γλυκιά μου Αγάπη, γλυκέ μου Έρωτα, γλυκέ μου Ιησού, Ουράνιε μου Πατέρα, Θεέ της καρδιάς μου…». Αυτοί είναι οι κωδικοί μέσα από τους οποίους, ανοίγονται τα μυστήρια του Ουράνιου διαδικτύου.
Εύχομαι όλοι σας, αυτό να αναζητάτε, αυτό να ακολουθάτε, και μ’ αυτό τώρα να ζείτε.
Γιατί αν το ζήσετε, τότε όλα τα υπόλοιπα προβλήματα που έχετε στο σπίτι σας, θα είναι σαν τα σκύβαλα, δεν θα έχουν αξία.

Ο ερωτευμένος μόνο τον έρωτα κοιτά, δεν κοιτάει τίποτα άλλο. Και θέλω να το πω αυτό, γιατί, το μυστικό της μεγάλης αυτής ευλογίας, δεν δίνεται μόνο σε συγκεκριμένους ανθρώπους, δήθεν ευσεβείς, που ξέρουν να κάνουν μια μετάνοια, που ξέρουν να κάνουν έναν εσπερινό, που ξέρουν να κάνουν καμιά αγρυπνία και καμιά προσευχή… Όχι. 

Το μυστικό Του Θείου Έρωτα δίνεται σε όλους ανεξαιρέτως, έστω κι αν είναι ο μεγαλύτερος αλήτης των αιώνων.
Ξέρετε γιατί;
Για τον απλούστατο λόγο. Ότι όλοι έχουν τη δυνατότητα να ερωτευθούν.
Ποιος μπορεί να αρνηθεί στον τελευταίο αλήτη του κόσμου να ερωτευθεί μια κοπέλα;
Μπορεί να του το αρνηθεί κανένας;
Είναι το μόνο πράγμα, που έχει χαριστεί σε όλο τον κόσμο, ακόμα και στον πιο τελευταίο άνθρωπο.

Γι’ αυτό σας λέω, όλοι έχουμε την ίδια δυνατότητα: «Να ερωτευθούμε Το Θεό μας!»
Και, έρωτας σημαίνει: «Να Του αφοσιωθείς, να Τον εμπιστευτείς, να Τον υπακούς, όπως το μωρό την μαμά του»! 

 Εύχομαι ο Θεός να σας ευλογήσει όλους!

(απόσπασμα από κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)

Ο ΘΕΪΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Ο θεϊκός έρωτας είναι ενέργεια της θείας χάριτος! Είναι η δύναμη της φωτάς που πυρακτώνει το καμίνι της Πίστης στην καρδιά μας!

Ζήτησε από τον Θεό να σε πλημμυρίσει με τον θεϊκό Του έρωτα!

Τότε κάθε θυσία που αποφασίσεις να κάνεις στο άγιο όνομά Του, κάθε νηστεία, αγρυπνία και προσευχή, δεν θα πηγάζει πλέον από τον φόβο της κολάσεως, αλλά από την αγαπητική διάθεση της καρδιάς σου να ενώνεσαι διαρκώς με τον Νυμφίο της ψυχής σου!

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ!

-Γέροντα, ποῦ ὀφείλεται ἡ δικαιολογία;

-Στὸν ἐγωισμό. Ἡ δικαιολογία εἶναι πτώση καὶ διώχνει τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Πρέπει ὄχι μόνο νὰ μὴ δικαιολογεῖται κανείς, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀγαπήσει τὴν ἀδικία ποὺ γίνεται εἰς βάρος του.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΟΠΟΙΟΣ ΤΑ ΕΧΕΙ ΟΛΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Όποιος τα έχει όλα, και υλικά αγαθά και υγεία, και αντί να ευγνωμονεί τον Θεό, έχει παράλογες απαιτήσεις και γκρινιάζει, είναι για την κόλαση με τα παπούτσια!

ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΑΣ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΟΝ ΝΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΑΘΗ!

Όταν ο πονηρός μας σκοτίζει τον νου σκεφτόμαστε των άλλων τα λάθη!
Όταν το Άγιο Πνεύμα μας φωτίζει τον νου σκεφτόμαστε τα δικά μας λάθη!

ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΝ ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ ΑΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΟ ΤΑΦΟ ΠΟΥ ΕΡΕΥΝΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ!

Ανεξήγητα φαινόμενα διαπιστώνουν οι μελετητές μέσα στον Πανάγιο Τάφο κατά τις εργασίες που λαμβάνουν χώρα εκεί το τελευταίο διάστημα…

Ως γνωστόν επιστήμονες ανάμεσά τους και Έλληνες αποκάλυψαν πρόσφατα την επιφάνεια που παραδοσιακά θεωρείται ο τάφος του Ιησού Χριστού. Χτισμένος στην Εκκλησία του Παναγίου Τάφου στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ, ο τάφος έχει καλυφθεί από μάρμαρο τουλάχιστον από το 1555 μ.Χ., και πιθανότατα και πολλούς αιώνες νωρίτερα.

Το τελευταίο διάστημα όμως οι επιστήμονες αυτοί βρίσκονται αντιμέτωποι με μια απροσδόκητη περίσταση: ανεξήγητες ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές που βγάζουν κυριολεκτικά νοκ άουτ ορισμένες συσκευές μέτρησης, σύμφωνα με αναφορές σε ισπανικά μέσα ενημέρωσης.

Επιπλέον, σύμφωνα με τους ερευνητές, από τον τάφο αναδύεταιι άρωμα.

Το ιερό, που στεγάζει τον παραδοσιακό χώρο ταφής του Ιησού Χριστού βρίσκεται στο στάδιο αποκατάστασης μέσα στην Εκκλησία του Παναγίου Τάφου στην Ιερουσαλήμ

Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση το σώμα του Ιησού Χριστού τοποθετήθηκε πάνω σε μια πλάκα το λεγόμενο «ταφικό κρεβάτι» το οποίο είναι από ασβεστόλιθο δίπλα σε μια σπηλιά, μετά την σταύρωσή του από τους Ρωμαίους.

Η ταφική πλάκα βρίσκεται στο Κουβούκλιο, η οποία αναστηλώθηκε τελευταία φορά το διάστημα 1808-1810, καθώς είχε καταστραφεί σε πυρκαγιά.

Υπό την καθοδήγηση της καθηγήτριας Αντωνίας Μοροπούλου μέλη μιας ομάδας επιστημόνων από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο της Αθήνας πραγματοποιούν εργασίες αποκατάστασης τόσο στο Κουβούκλιο όσο και τον εσωτερικό τάφο.

Η έκθεση του «ταφικού κρεβατιού» για πρώτη φορά εδώ και αιώνες δίνει στους ερευνητές τη δυνατότητα να μελετήσουν την αρχική επιφάνεια του τάφου και μια ανάλυση του αρχικού βράχου.

ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΟΔΗΓΗΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟ!

"Εάν για παλαιότερες εποχές ο Έρανος της Αγάπης ήταν μια ενισχυτική οικονομική δύναμη για την επιτέλεση του Φιλανθρωπικού έργου της Εκκλησίας, σήμερα είναι αναγκαίος για την επιβίωση πολλών συνανθρώπων μας, οι οποίοι έχουν φτάσει στο ακρώτατο όριο φτώχειας και εξαθλιώσεως. Ποιος περίμενε, ότι η υπερήφανη πατρίδα μας θα έφθανε σ΄αυτό το κατάντημα, να επαιτεί την βοήθεια άλλων λαών και μέρα με τη μέρα να δια­λύεται σε όλους τους τομείς! Ποιος ημπορούσε να πιστέψει, ότι θα γέμιζαν οι μεγάλες πόλεις από αστέγους και ότι οι πεινασμένοι θα έψαχναν στους κάδους απορριμμάτων για να βρούν ληγμένα και πεταμένα τρόφιμα! Ένας λαός με ιστορία, τιμή και αξιοπρέπεια οδηγήθηκε στον εξευτελισμό από κακούς χειρισμούς και διεφθαρμένη τακτική εκείνων, που κατηύθυναν τις τύχες του, με αποτέλεσμα να εισπράττει σήμερα τις ειρωνίες και τον χλευασμό των ευεργετηθέντων βαρβάρων, που απ΄αυτό τον ιστορικό λαό διδάχθηκαν τον πολιτισμό και τις αξίες της ζωής.

Τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα, εάν δεν υπήρχε η Μητέρα και Τροφός του Έθνους μας Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία, όπως πάντοτε, έτσι και σήμερα τρέφει τους πεινασμένους, περιθάλπει τους ανήμπορους, στηρίζει τους απελπισμένους και πέρα από τα υλικά αγαθά προσφέρει ελπίδα και αισιο­δοξία στο δοκιμαζόμενο λαό. Και η Πολιτεία αντί να ευγνωμονεί, δυσκο­λεύει και δυσφημεί την ευεργέτιδα Εκκλησία. Είναι κι αυτό από τα περίεργα και ανερμήνευτα του χαρακτήρος μερίδος των Ελλήνων".

Απόσπασμα από το μήνυμα του Μητροπολίτη Φθιώτιδος Νικολάου αναφορικά με τον έρανο αγάπης

ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 

ΔΙΑΒΟΛΟΣ: ΑΣΤΟ ΓΙ’ ΑΥΡΙΟ!

Ο διάβολος κάλεσε όλους τους δαίμονες και ζήτησε από τον καθένα να του προτείνει ένα σχέδιο που θα είναι ιδιαίτερα καταστρεπτικό για τους ανθρώπους.

Οι δαίμονες πρότειναν ο καθένας το δικό του σχέδιο, αλλά στο τέλος ο διάβολος επαίνεσε εκείνον που πρότεινε την αναβολή. «Εγώ, είπε, θα λέω σ’ όλους τους Χριστιανούς πως όλα όσα τους λέει η Εκκλησία είναι ορθά και αληθινά, αλλά δεν είναι ανάγκη από τώρα να τα εφαρμόζουν! Τώρα μπορούν να ζουν όπως θέλουν και να ασχοληθούν αργότερα με την σωτηρία της ψυχής τους».

Η αναβολή αποδεικνύεται το ισχυρότερο όπλο στα χέρια του πονηρού. Πολλοί χριστιανοί πέφτουν ακριβώς σ’ αυτήν την παγίδα. Είναι η ώρα της προσευχής; Ο πονηρός ζητά την αναβολή: Δεν πειράζει, είσαι κουρασμένος, αύριο προσευχήσου. Σου δίνεται μια ευκαιρία να κάνεις μια ελεημοσύνη; Ο πονηρός με χίλιες δύο προφάσεις σε αποτρέπει: Και συ είσαι φτωχός. Αύριο θα βρεις κάποιον φτωχότερο από αυτόν. Είναι η ώρα του εκκλησιασμού; Ο πονηρός λέει: Δεν πειράζει, εκκλησιάζεσαι την άλλη Κυριακή, δεν είναι ανάγκη να πηγαίνεις κάθε Κυριακή. Πλησιάζει η ώρα της μελέτης του Λόγου του Θεού; Ο πονηρός υπαγορεύει: Δεν χάθηκε ο κόσμος που δεν θα μελετήσεις και μια ημέρα. Έρχεται η ώρα της εξομολογήσεως; Ο πονηρός συμβουλεύει: Καλή η εξομολόγηση, αλλά όχι και κάθε τόσο. Άλλωστε, δεν έκανες κανένα σπουδαίο αμάρτημα. Ακολουθεί η Θεία Κοινωνία, η μετάληψη των Αχράντων Μυστηρίων; Ο διάβολος συγκατανεύει: Καμία αντίρρηση να μεταλαμβάνεις τα Άχραντα Μυστήρια, αλλά όχι και τόσο συχνά. Μια ή το πολύ δυο φορές τον χρόνο φθάνει. Και έτσι, χωρίς πολύ κόπο, ο διάβολος κερδίζει έδαφος και εμείς συνεχώς υποχωρούμε χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε.

Ο δρόμος του αύριο οδηγεί στη χώρα του ποτέ. Το σήμερα είναι δικό μας. Το αύριο είναι άγνωστο, άδηλο και αβέβαιο. Ακόμη και το θέμα της σωτηρίας της ψυχής μας, το σοβαρότερο όλων των προβλημάτων μας, όταν εμπλακεί στα δίκτυα της αναβολής, υπάρχει ο κίνδυνος να το χάσουμε. Αυτό που μπορούμε σήμερα να κάνουμε, ποτέ δεν πρέπει να το αφήνουμε για την αυριανή ημέρα, διότι κανείς δεν γνωρίζει τι μπορεί το αύριο να μας φέρει.

Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Αρχίας ο άρχοντας των Θηβών, διασκέδαζε στο σπίτι ενός φίλου του. Κατά την διάρκεια του συμποσίου ένας υπηρέτης του έφερε εμπιστευτικά μια σπουδαία επιστολή. Ο Αρχίας όμως προτίμησε να συνεχίσει την διασκέδασή του και άφησε την επιστολή να τη διαβάσει την επόμενη μέρα, λέγοντας την παροιμιώδη φράση: «Ἐς αὔριον τά σπουδαῖα». Την ίδια νύχτα εισέβαλαν στο σπίτι οι άντρες του Πελοπίδα και τον σκότωσαν, η δε επιστολή τον προειδοποιούσε για την συνωμοσία και πως κινδύνευε να τον σκοτώσουν εκείνη την ημέρα!…

Λοιπόν, «ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας» (Β’ Κορ. 6,2) καὶ «ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρὸν ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραὶ εἰσι» (Ἐφ. 5, 16).

diakonima.gr

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΔΙ

Μια ομάδα από έξι άτομα πήγαν στο Άγιο Όρος να συναντήσουν και να γνωρίσουν τον Γέροντα Παΐσιο, το έτος 1974, μία εβδομάδα πριν από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Τότε δεν ήταν ακόμα και τόσο γνωστός ο Γέροντας.

Οι επισκέπτες ακολούθησαν ένα στενό μονοπάτι γεμάτο χαμόκλαδα και βρέθηκαν σε μια Καλύβη. Είδαν ένα γεροντάκι με τριμμένο ράσο και έσκαβε. Κάποιος από την παρέα ρώτησε:

-Πού είναι ο Γέροντας Παΐσιος;

-Εδώ είναι, απάντησε το γεροντάκι.

Τους άνοιξε την πόρτα, μπήκαν και προσκύνησαν. Όταν βγήκαν, είδαν τον μοναχό πιο περιποιημένο. Κι εκείνος, πού είχε ρωτήσει την πρώτη φορά, ξαναρώτησε:

-Πού είναι ο π. Παΐσιος;

-Εσείς ήρθατε να δείτε ένα μεγάλο καρπούζι και βρήκατε ένα νεροκολόκυθο, απάντησε ο μοναχός.

Όλοι κατάλαβαν τότε, ότι βρίσκονταν μπροστά στον Πατέρα Παΐσιο. Κάθισαν κάτω από μια ελιά, άλλοι σε πέτρες και άλλοι στα χόρτα. Το τι ακολούθησε δεν περιγράφεται. Η συζήτηση ήταν μια πνευματική πανδαισία.

Είχε την πιο κατάλληλη, φωτισμένη και πνευματική απάντηση στις ερωτήσεις και τις απορίες των επισκεπτών. Μετά από συζήτηση μιας ώρας, μέσα από τα χαμόκλαδα, εμφανίστηκε ένα τεράστιο φίδι. Δενδρογαλιά πρέπει να ήταν.-Φίδι, φίδι φώναξε κάποιος από την παρέα και πετάχτηκε επάνω παίρνοντας μια πέτρα στο χέρι του.

Ο Γέροντας τους καθησύχασε λέγοντας:

-Μην το πειράζετε, αυτό έρχεται να μου κάνει παρέα. Σηκώθηκε, πήρε ένα τενεκεδάκι, το γέμισε νερό και το άφησε πιο πέρα.

Αφού το φίδι ήπιε νερό, ο γέροντας Παΐσιος τού είπε:

-Φύγε τώρα, έχω παρέα. Αμέσως το φίδι, υπακούοντας, χάθηκε στα χόρτα αθόρυβα, όπως είχε εμφανισθεί. Όλοι έμειναν άναυδοι. Το γεγονός αυτό και η συζήτηση πού είχε προηγηθεί χαράχθηκαν βαθιά στην ψυχή τους.

Επιπλέον ο Γέροντας τους επεσήμανε προφητικά τα γεγονότα πού ακολούθησαν με την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο…

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου – Από το βιβλίο «Βίος Γέροντος Παΐσιου»

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΑΠΑΝΤΑ ΣΕ ΝΕΩΤΕΡΙΣΤΕΣ ΘΕΟΛΟΓΟΥΣ!

Του Ιωάννου Κανδρή

Την άνοιξη του 1993 επισκέφτηκα για πρώτη φορά το Άγιον Όρος  και έμελλε από τότε να μείνει χαραγμένο στην καρδιά μου τόσο για τις ευλογίες όσο και για ένα απρόσμενο γεγονός που με σημάδεψε, το οποίο είναι σχετικό με τους νεωτερισμούς που κατά τακτά διαστήματα επιχειρούν κάποιοι «Εκκλησιαστικοί αναμορφωτές» να εισαγάγουν εντελώς αναίτια στον χώρο της Εκκλησίας μας.

Η Εκκλησιαστική χρονιά 1992-93 με βρήκε σπουδαστή του Εκκλησιαστικού Λυκείου Αθηνών. Η χρονιά κυλούσε  σύμφωνα με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα  και υπήρχε αρκετό ενδιαφέρον για τα μαθήματα, αν και περισσότερο επιζητούσαμε επίκαιρες Εκκλησιαστικές συζητήσεις που αφορούσαν καυτά θέματα της Εκκλησίας. Ένα από αυτά ήταν και ο καινοτόμος  νεωτερισμός από κάποιους καθηγητές, ευτυχώς όχι πολλούς, που επέμεναν σε κάθε μάθημα να μειωθεί ο χρόνος της Θείας Λειτουργίας με το αιτιολογικό, άκουσον – άκουσον, ότι η καημένη η γριούλα δεν μπορεί να ταλαιπωρείται όρθια σε κάποια γωνιά του Ναού. Άσε που η ακαταλαβίστικη γλώσσα των Αρχαίων «δημιουργούσε» ένα πρόσθετο πρόβλημα!

Πολλές φορές αγανακτούσα και ήθελα να τα «χώσω» σε κάποιον καθηγητή μου άλλα σαν κάτι  μου έλεγε να μην εκδηλώσω την ιερή αγανάκτησή μου. Αλλά δεν θα πέρναγε πολύς καιρός που η απάντηση θα ερχόταν από έναν Άγιο.

Ο καιρός περνούσε ώσπου πριν τις εξετάσεις  αποφασίσθηκε να πάμε εκδρομή στο Άγιον Όρος. Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Άγιον Όρος... ο πόθος κάθε προσκυνητή  η λαχτάρα του πιστού να έρθει στο περιβόλι της Παναγιάς μας. Ξεκινήσαμε με πρώτο μοναστήρι το Ρωσικό του Αγίου Παντελεήμονα. Εκεί έμελλε να με αξιώσει η Παναγιά με το πρώτο θαύμα της. Κάποιος προσκυνητής αγνόησε τις προσταγές του αρχοντάρη, που δεν του επέτρεπε να βγάλει φωτογραφίες την εικόνα του Αγίου Παντελεήμονα. Εκείνος προκλητικά με μια ακριβή φωτογραφική  στάθηκε μπρος στον Άγιο και προσπάθησε να βγάλει φωτογραφία. Τότε εκ του Θαύματος η φωτογραφική μηχανή «πήδησε» ψηλά από τα χέρια του, που έντρομος και με τη βία την έπιασε. Ο προσκυνητής ξεπέρασε γρήγορα την έκπληξή του και προσπάθησε να ξανατραβήξει  φωτογραφία παρά την επιτακτική φωνή του μοναχού. Τότε ώ του θαύματος η μηχανή «ξαναπήδησε « από τα χέρια του ακόμα πιο ψηλά,  που με κίνδυνο να πέσει στο πάτωμα και με μεγάλη προσπάθεια την έπιασε!! Όλοι είχαμε μείνει άφωνοι αλλά και μάρτυρες στην άρνηση  του Αγίου.

Η ανάβασή μας προς την ιερά Μονή Ξηροποτάμου ήταν λίγο δύσκολή άλλα η δυσκολία εξανεμιζόταν από τις ιερές ευωδιές που νιώθαμε  σε κάποια μέρη άλλα και από τη θέα του Ρωσικού μοναστηριού και του πελάγους που ξεδιπλωνόταν μπροστά μας. 

Φθάσαμε στην Ι.Μ. Ξηροποτάμου και κατόπιν, Σεράι, Πρωτάτο, Κουτλουμούσι. Στο Κουτλουμούσι μάθαμε από έναν καθηγητή μου, που αγαπούσα πολύ, πως το απόγευμα θα κατηφορίζαμε στην Παναγούδα να δούμε τον π. Παΐσιο. Η χαρά μας και η αγωνία μας ήταν απερίγραπτη. Έτσι το απόγευμα δεν άργησε να έρθει και μας βρήκε να κατηφορίζουμε προς την Παναγούδα. Σταθήκαμε έξω από την καλύβα, χτυπήσαμε το καμπανάκι και περιμέναμε υπομονετικά, αφού ο Άγιος ήταν μέσα. Είμαστε μόνοι μας και ο καιρός ήταν καλός. Η αναμονή μας δεν ήταν περισσότερη από μισή ώρα. Ο Άγιος βγήκε να μας υποδεχθεί μοιράζοντας μας λουκούμια και σταυρουδάκια για ευλογία. Καθίσαμε γύρω του στα κούτσουρα που ήταν αραδιασμένα και άρχισε να μας μιλάει για θέματα ιεροσύνης, άλλα και για τρέχοντα εκκλησιαστικά θέματα. Τότε μου ήρθε η ζωηρά σκέψις να του πω για την ιερά αγανάκτησή μου για τις αντιλήψεις κάποιων καθηγητών μου για τον περιορισμό της θείας λειτουργίας.

Ζύγισα καλά τα πράγματα μέσα μου, ζήτησα τον λόγο και είπα: Πάτερ μερικοί καθηγητές έχουν την γνώμη πως πρέπει η Θεία Λειτουργία να μικρύνει, διότι οι γριούλες δεν μπορούν να καθίσουν για πολλές ώρες στο Ναό. Οι καθηγητές μας που μας συνόδευαν πάγωσαν, κοιτάζοντας με αμήχανα. Ο Γέροντας σούφρωσε τα φρύδια του σηκώθηκε και στράφηκε προς τον Άθωνα. Λοιπόν παιδιά μου θα σας κάνω μια ερώτηση και θέλω να μου απαντήσετε:

- Τον βλέπετε τον Άθωνα;

- Ναι, του απαντήσαμε.

- Αν δεν μπορούμε να ανέβουμε, θα τον κόψουμε;

Μείναμε όλοι άφωνοι! Κάποιοι προσπαθούσαν να κρύψουν την ντροπή τους και άλλοι πετούσαν στα ουράνια με την θεόπνευστη και αποστομωτική απάντηση του Αγίου.

Έπειτα μας νουθέτησε με αγάπη  για πολλά πράγματα και ωφελημένοι και ανάλαφροι ανηφορίσαμε χαρούμενοι προς το Κουτλουμούσι. Η ανηφόρα ήταν «κατηφόρα» για μας. Η συνάντηση με τον Άγιο Παΐσιο μας έβαλε τα σταθερά θεμέλια πως τα δόγματα, η παράδοση της Εκκλησίας και η Εκκλησιαστική  λειτουργική δεν αλλάζουν. Αλλάζουν μόνο οι άνθρωποι είτε προς το καλό είτε προς το κακό.

Ζει Κύριος ο Θεός.

Ιωάννης Κανδρής για το ιστολόγιο "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!

Μικρό παιδάκι, πόσο μὲ βοηθοῦσε ποὺ πήγαινα στὴν Ἐκκλησία! Εἴχαμε καλό δάσκαλο στὸ Δημοτικό καὶ μᾶς βοηθοῦσε καὶ αὐτός. Μᾶς μάθαινε ἐθνικά ἄσματα καὶ ἐκκλησιαστικούς ὕμνους. Στὴν Ἐκκλησία τὶς Κυριακές ψάλλαμε τὴν Δοξολογία, «Ταῖς πρεσβείαις…», «Ἅγιος ὁ Θεός», τὸ Χερουβικό.

– Καὶ τὰ κοριτσάκια ψάλλανε;

– Ναί, ὅλα μαζί τὰ παιδιά. Παλιά, ἡ Ἐκκλησία ἦταν δίπλα στὸ σχολεῖο καὶ παίζαμε γύρω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, στὴν αὐλή της. Μᾶς πήγαιναν στὴν Ἐκκλησία οἱ δάσκαλοι στὶς γιορτές, καὶ ἄς χάναμε κανένα μάθημα. Προτιμοῦσε ὁ δάσκαλος νὰ χάση μία ὥρα, γιὰ νὰ λειτουργηθοῦν τὰ παιδιά. Ἔτσι τὰ παιδιά διδάσκονταν, ἁγιάζονταν, γίνονταν ἀρνάκια. Εἴχαμε καὶ ἕναν δάσκαλο Ἑβραῖο, ἀλλὰ θρησκευτικά δὲν μᾶς δίδασκε· ἐρχόταν μία δασκάλα καὶ μᾶς ἔκανε θρησκευτικά. Πάρ΄ ὅλο ὅμως ποὺ ἦταν Ἑβραῖος, μᾶς πήγαινε μέχρι τὴν Ἐκκλησία. Καὶ στὴν Ἐκκλησία ὅλα τὰ παιδιά στεκόμασταν ὄρθια, ἥσυχα.

Καὶ βλέπω σήμερα ποὺ ἀπομακρύνουν τὰ παιδιά ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, πῶς ἔχουν ἀγριέψει! Ἐνῶ στὴν Ἐκκλησία τὸ παιδάκι θὰ ἠρεμήση, θὰ γίνη καλό παιδί, γιατί δέχεται τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ἁγιάζεται. Δὲν τὰ ἀφήνουν νὰ πηγαίνουν στὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ μήν ἐπηρεασθοῦν ἀπὸ τὰ πνευματικά! Ἀπὸ τὶς ἄλλες ἀνοησίες ὄχι μόνον δὲν τὰ ἀπομακρύνουν, ἀλλὰ τούς τὶς διδάσκουν κιόλας! Μά δὲν καταλαβαίνουν ὅτι τὰ παιδάκια, ἄν ἐπηρεασθοῦν, ἄς ὑποθέσουμε, ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἀπὸ τὴν θρησκεία, στὸ κάτω-κάτω δὲν θὰ κάνουν ἀταξίες, θὰ εἶναι φρόνιμα, θὰ ἔχουν ἐπιμέλεια στὰ μαθήματά τους, δὲν θὰ εἶναι ζαλισμένα ὅπως τώρα. Μέχρι νὰ μεγαλώσουν, καὶ στὰ θέματα τὰ ἐθνικά θὰ εἶναι σωστὰ τοποθετημένα, δὲν θὰ μπλέξουν μὲ παρέες, μὲ ναρκωτικά, νὰ ἀχρηστευθοῦν. Ὅλα αὐτὰ  δὲν θὰ εἶναι μία προϋπόθεση νὰ γίνουν καλοί ἄνθρωποι; Αὐτὸ τουλάχιστον δὲν τὸ ἀναγνωρίζουν; Δὲν τὸ σέβονται;

Ἀλλά σκοπός τούς τώρα εἶναι νὰ ἀπομακρύνουν τὰ παιδιά ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Τὰ δηλητηριάζουν, τὰ μολύνουν μὲ διάφορες θεωρίες, κλονίζουν τὴν πίστη τους. Τὰ ἐμποδίζουν ἀπὸ τὸ καλό, γιὰ νὰ τὰ ἀχρηστέψουν. Τὰ καταστρέφουν ἀπὸ μικρά. Καὶ τὰ παιδάκια, φυσικά, ἀπὸ ἀρνάκια γίνονται κατσικάκια. Ἀρχίζουν μετά νὰ χτυποῦν ἄσχημα καὶ τούς γονεῖς τους καὶ τούς δασκάλους καὶ αὐτούς ποὺ τὰ κυβερνοῦν. Τὰ κάνουν ὅλα ἄνω-κάτω· συλλαλητήρια, καταλήψεις, ἀποχή ἀπὸ τὰ μαθήματα. Καὶ τελικά, ὅταν φθάσουν νὰ ξεκοιλιάσουν αὐτούς ποὺ τὰ κυβερνοῦν, τότε θὰ βάλουν καὶ αὐτοί μυαλό.

ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ - Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝ ΔΙΩΓΜΩ

H πανάθλια ξενοκρατία, πού κυβερνᾶ τόν τόπο ἀπό τή δημιουργία τοῦ νεοελληνικοῦ κρατιδίου καί μετέπειτα —μέ ἐλάχιστα φωτεινά διαλείμματα— ἀφοῦ ἐξαθλίωσε οἰκονομικά τούς Ἕλληνες, ἐντείνει ἔτι μᾶλλον τό σφυροκόπημα και τῶν πνευματικῶν μας ἀποθεμάτων (πίστη, φιλοπατρία, γλῶσσα, ἱστορία, οἰκογένειακ.ἄ.ὅ.), μέ στόχο νά μήν ἀφήσει τίποτε ὄρθιο!

Σ᾽ αὐτό τό πλαίσιο πρέπει νά δοῦμε ἐντεταγμένη καί τήν προσπάθεια μετάλλα ξης τῶν Θρησκευτικῶν σέ συγκρητιστική πανθρησκειακή «σούπα», ἐμπνευσμένη μάλιστα ἀπό τή νεοβουδδιστική ὀργάνωση Arigatou, τήν ὁποία χρηματοδοτοῦν οἱ Ροκφέλλερς(!) (βλ. ἀποσπάσματα ἀποκαλυπτικῆς εἰσηγήσεως τῆς Θεολόγου κ. ῾Ελένης Βασσάλου, πού δημοσιεύεται στις σσ. 9-10 τῆς Παρακαταθήκης).

Δυστυχῶς, στό καταστροφικό τους αὐτό ἔργο οἱ ἀποδομητές βρῆκαν πρόθυ- μους συνεργάτες ἀπό τόν ἐκκλησιαστικό χῶρο. Τούς λεγόμενους μεταπατερικούς θεολόγους. Μιά ἀσήμαντη ἀριθμητικά μειοψηφία πτυχιούχων τῆς Θεολογίας, ὀργανωμένων κυρίως στόν Σύνδεσμο «Καιρός», μέ σημαντικές ὅμως θέσεις-κλειδιά στήν Ἐκπαίδευση καί τά Πανεπιστήμια.

Ἀρκεῖ νά ἀναφερθεῖ, ὅτι ὁ ἰθύνων νοῦς τῆς μετάλλαξης τῶν Θρησκευτικῶν ἦταν μέχρι πρό τινος προστατευόμενος τοῦ ἴδιου τοῦ Ἀρχιεπισκόπου! Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι ἐλέγχουν πλήρως καί τό Ραδιόφωνο τῆς Ἐκκλησίας, τό ὁποῖο ἔχει ἀπαξιωθεῖ τελείως στή συνείδηση τῶν πιστῶν (βλ. σχετικό ἄρθρο στίς σσ. 13-14 τῆς Παρακαταθήκης). Εἶναι οἱ ἴδιοι ἄνθρωποι, πού πρωτοστατοῦν στά οἰκουμενιστικά ἀγκαλιάσματα καί τίς ἀγαπολογίες χωρίς ἀγάπη, αὐτοί οἱ ἴδιοι πού ἔχουν ἐδῶ και χρόνια ἐκπονήσει τά «νέα προγράμματα σπουδῶν» γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, τό ὁποῖο πρέπει νά γίνει, κατ᾽ αὐτούς, μιά «κατάφαση στή διαφορετικότητα».

Καί δυστυχῶς ὅλα τά κομματικά ἐπιτελεῖα, πού βούλιαξαν τόν δύσμοιρο τόπο μετά τή μεταπολίτευση, ἔβγαλαν, ἄλλος περισσότερα καί ἄλλος λιγότερα λιθάρια, γιά νά γκρεμισθεῖ τό πατρογονικό μας σπίτι, πού μέ αἵματα καί ἱδρῶτες ἔστη- σαν οἱ Πατροκοσμάδες, Κολοκοτρωναῖοι καί Μακρυγιάννηδες.

Φυσικά τό ἀσυγκρίτως μεγαλύτερο κακό τό κάνουν αὐτοί, πού σήμερα βρίσκονται στό τιμόνι τοῦ ἀκυβέρνητου σκάφους, πού λέγεται Ἑλλάδα. Καί ἄν αὐτό δέν ἔχει βουλιάξει —οὔτε καί θά τους κάνει τή χάρη νά βουλιάξει— εἶναι γιατί τήν Ἑλλάδα, ὅπως τό γράφει ὁ Κύπριος

ἐθνικός ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης— «σσιέπει την που τά ᾽ψη ὁ Θεός μου» [=τήν σκέπει ἀπό τά ὕψη ὁ Θεός μου]. Τό σκάφος μέν δέν θά βυθισθεῖ, ἀλλά καί ὅλο τό πλήρωμα καί οἱ ἐπιβάτες, ὅλοι οἱ Ἕλληνες, δηλαδή, πρέπει φιλότιμα να κάνουμε αὐτό πού ὑπαγορεύει ἡ συνεί δησή μας καί «νά μήν κοιμώμαστε μέ τά τσαρούχια», ὅπως ἔλεγε χαρακτηριστικά ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης.

Δυστυχῶς ἡ διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας, πολύ φοβούμεθα, ὅτι δέν ἔχει ἀξιολογήσει σωστά τήν κρισιμότητα τῆς καταστάσεως. Νομίζουν, ἴσως, ὅτι, με τό πού ἄλλαξε ὁ ὑπουργός Ν. Φίλης, θα ἀλλάξει καί ἡ πολιτική τῆς κυβέρνησης. Ὁ Ν. Φίλης τό εἶπε, ὅμως, σέ συνέντευξή του, πώς σέ ὅ,τι ἔκανε εἶχε τή σύμφωνη γνώμη τοῦ πρωθυπουργοῦ Ἀλέξη Τσίπρα. Συνεπῶς, ἡ ἴδια πολιτική θά συνεχισθεῖ καί μέ τόν νέο ὑπουργό. Ἐξ ἄλλου, οἱ ἄνθρωποι δέν σταματοῦν ἐδῶ. Ἀφοῦ κουρέλιασαν τό Σύνταγμα, θέλουν πλέον καί ἐπίσημα νά τό ἀλλάξουν, γιά να ἀπαλείψουν τό Προοίμιό του, πού εἶναι στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, καί ὅ,τι ἄλλο καλό ἔχει τό «Ἀγαπημένο μου Σύνταγμα», γιά νά θυμηθοῦμε τόν τίτλο τοῦ βιβλίου τοῦ Ὀρθοδόξου Ἕλληνα πατριώτη καί πρώην Προέδρου τοῦ Ἀρείου Πάγου κ. Βασιλείου Νικόπουλου, συμπατριώτη τοῦ Ἁγίου Παϊσίου (ἐκ Κονίτσης). Ἤδη παρουσιάσθηκε σχέδιο νέου «καινοτόμου Συντάγματος», μέ χρηματοδότηση τοῦ ἀμερικανικοῦ παγκοσμιοποιητικοῦ Ἱδρύματος «Global Citizen Foundation»(!) (βλ. σσ. 28 τῆς «Π»).

Στή διαπραγμάτευσή μας μέ τήν Πολιτεία πρέπει ὡς Ἐκκλησία νά εἴμαστε πολύ πιό διεκδικητικοί. Δέν εἶναι δυνα- τόν σέ ἑβραίους, μωαμεθανούς καί παπικούς τῆς Ἑλλάδος, σέ μικρές δηλαδή μειοψηφίες, νά ἀναγνωρίζεται μέ νόμο, πού ψήφισε ἡ συγκυβέρνηση τόν Μάϊο τοῦ 2016, τό δικαίωμα-προνόμιο νά διδάσκονται τά παιδιά τους στό σχολεῖο τη δική τους πίστη τό καθένα, καί μάλιστα ἀπό δασκάλους καί καθηγητές, πού θα προσλαμβάνονται ἀπό τό ψευδώνυμο Ὑπουργεῖο Παιδείας μετά ἀπό ὑπόδειξη τῶν ἀντίστοιχων θρησκευτικῶν κοινοτήτων, καί μόνο τά παιδιά τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων νά ὑποχρεοῦνται νά «φᾶνε» τήν πανθρησκειακή «σούπα», τήν ὁποία τούς σερβίρουν μέ τό νέο μεταλλαγμένο μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν.

Τή σκανδαλώδη καί παράνομη δυσμενῆ αὐτή μεταχείριση, πού ἐπιφυλάσσει το ὑπουργεῖο στά τέκνα τῆς συντριπτικῆς πλειονοψηφίας τῶν Ἑλλήνων, ἀποκαλύπτει μέ πλήρη νομική κατοχύρωση σέ ἐπιστολή του μέ ἡμερομηνία 20 Σεπτεμβρίου 2016 ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, καί προτείνει, ἄν ἡ κυβέρνηση δέν πάρει πίσω τά «ἀπαράδεκτα καί ἐπι- κίνδυνα», κατά τήν ὁμολογία τοῦ ἴδιου τοῦ Μακ. Ἀρχιεπισκόπου κ. Ἱερωνύμου, «νέα προγράμματα σπουδῶν» γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, ἡ σεπτή Ἱεραρχία να κηρύξει τήν Ἐκκλησία ἐν διωγμῷ!

Μέχρις ὅμως νά τά ἀποσύρουν —πράγμα πού δυστυχῶς δέν φαίνεται στόν ὁρίζοντα— προτείνουμε: 1) Μαζικές προσφυγές δασκάλων, καθηγητῶν καί γονέων στό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας [ἤδη ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων (Π.Ε.Θ.), ὡς καλός μπροστάρης, τό ἔκανε]. Καί 2) Οἱ γονεῖς μαζικά νά ζητοῦν ἀπαλλαγή τῶν παιδιῶν τους ἀπό τό μεταλλαγμένο μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν γιά λόγους συνειδήσεως, μέχρι νά ἐπανέλθει τό μάθημα στήν προτέρα του κατάσταση, ἀφοῦ ἀποσυρθοῦν τά «νέα προγράμματα σπουδῶν».

Αὐτά ὅμως πρέπει νά γίνουν τώρα, γιατί ὁ διάλογος ἀπό τήν πλευρά τῆς Πολιτείας εἶναι προσχηματικός· τήν Ἄνοιξη τυπώνονται τά νέα βιβλία Θρησκευτικῶν καί μετά θά εἶναι πλέον ἀργά.

Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

http://aktines.blogspot.gr

Η ΜΑΖΙΚΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΣΤΟ ΝΑΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Το μακελειό στη Guyana ήταν το μεγαλύτερο «χτύπημα» με νεκρούς αμερικανούς πολίτες σε καιρό ειρήνης, πριν την τρομοκρατική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης το 2001. Υπεύθυνος της τραγωδίας ήταν ο ιεροκήρυκας Τζίμι Τζόουνς. Στις 18 Νοεμβρίου 1978, με εντολή του, ήπιαν κυάνιο 918 πιστοί του: μωρά, μικρά παιδιά, νέοι, μεγάλοι και ηλικιωμένοι. Ο Τζόουνς το είχε ονομάσει «επαναστατική αυτοκτονία», ενώ οι ελάχιστοι διασωθέντες είπαν ότι υπήρχε εξαναγκασμός ανθρώπων να πιουν το δηλητήριο για να πεθάνουν.

Η δολοφονία του γερουσιαστή Ράιαν από τους άνδρες του Τζόουνς

Ο γερουσιαστής Λίο Ράιαν συνοδευόμενος από 18 αξιωματούχους της Guyana και των ΗΠΑ, δημοσιογράφους, εικονολήπτες και φωτορεπόρτερ, προσγειώθηκε στο κοινόβιο του Τζόουνς. Σκοπός της επίσκεψης ήταν να δει με τα μάτια του τις συνθήκες στον Ναό των Ανθρώπων του Τζίμι Τζόουνς. Ήδη υπήρχαν πολλές καταγγελίες από πρώην φιλοξενούμενους του κοινοβίου, για απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης. Επίσης είχαν σημειωθεί περίεργες δολοφονίες ατόμων, τα οποία με κάποιον τρόπο συνδέονταν με τον Τζόουνς. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του γερουσιαστή υπήρξε έντονη προσπάθεια να φανεί ότι οι πιστοί στο Jonestown περνούσαν σαν «πασάδες». Κάποιοι όμως προσέγγισαν τον γερουσιαστή και ζήτησαν να φύγουν μαζί του. Πριν από την επιβίβαση στο αεροπλάνο, ο Ράιαν πυροβολήθηκε από ένοπλους φρουρούς του Jonestown και μαζί του δολοφονήθηκαν άλλα τρία άτομα. Αμέσως μετά ο κήρυκας έδωσε την εντολή να πιουν όλοι οι πιστοί το δηλητήριο. Μέσα σε λίγη ώρα σχεδόν όλοι έπεσαν νεκροί. Οικογένειες αγκαλιασμένες, μάνες με παιδιά στα χέρια, αδέρφια κρατημένα χέρι – χέρι. Από τους 918 νεκρούς οι 270 ήταν παιδιά. Ο Τζόουνς δεν ήπιε το κυάνιο. Αυτοπυροβολήθηκε.

Ποιος ήταν ο μακελάρης Τζόουνς;

Στα μέσα της δεκαετίας του ’50, ο ιεροκήρυκας Τζόουνς ίδρυσε στην Ινδιανάπολη της Ιντιάνα τον Ναό των Ανθρώπων, στον οποίο δίδασκε, όπως έλεγε, «αποστολικό σοσιαλισμό». Ο Ναός το 1965 δέχθηκε έντονες επικρίσεις και μεταφέρθηκε στην Καλιφόρνια. Από εκεί ο Τζόουνς ίδρυσε «παραρτήματα» στο Σαν Φερνάντο και στο Σαν Φρανσίσκο (στις αρχές της δεκαετίας του ’70 εγκαταστάθηκε μόνιμα εκεί).αρχείο λήψης (1) Το 1975 με τους πιστούς του συνέβαλε καθοριστικά να εκλεγεί δήμαρχος ο Τζορτζ Μοσκόνε. Ο άρχοντας της πόλης τοποθέτησε σε καλή θέση τον Τζόουνς, προκειμένου να του ξεπληρώσει την εκλογική βοήθεια. Ο Τζόουνς άρπαξε τη μεγάλη ευκαιρία, για να υλοποιήσει την ιδέα του. Πραγματοποίησε πολλές δημόσιες εμφανίσεις και «ανοίχτηκε πολιτικά». Εκείνη την εποχή ο Τζίμι Τζόουνς δείπνησε πολλές φορές με τον αντιπρόεδρο Νέλσον Ροκφέλερ και την Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ Μπέτι Φορντ. Προς τιμήν του διοργανώθηκαν επίσημα γεύματα από κυβερνήτες και άλλα ισχυρά επίσημα πρόσωπα. Είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη πολλών και είχε απήχηση στο ευρύ κοινό.

Η ζωή στο Jonestown

Το 1974 ο Τζόουνς αγόρασε μεγάλη έκταση μέσα στη ζούγκλα της Guyana στη νότια Αμερική, όπου μετέφερε την έδρα του Ναού των Ανθρώπων. Το 1976 όταν άρχισε η πίεση προς τον Τζόουνς με καταγγελίες για κατάχρηση, έφυγε από τις ΗΠΑ και μαζί με μερικές εκατοντάδες πιστούς εγκαταστάθηκαν μόνιμα στο κοινόβιο.

Μέχρι το 1978 οι κάτοικοι του Ναού των Ανθρώπων έφτασαν τους χίλιους και αποτελούνταν κυρίως από οικογένειες. Ο Τζόουνς έλεγε ότι ήθελε να φτιάξει ένα κομμουνιστικό κοινόβιο ή έναν ουτοπικό παράδεισο. Μόνο που άρχισε να φέρεται βάναυσα στους πιστούς. Όλοι δούλευαν έξι μέρες την εβδομάδα σε δωδεκάωρη βάση. Κατόπιν έπρεπε να ακούν τις ομιλίες του Τζόουνς, που πολλές φορές ήταν για τους «σύμμαχους Ρώσους» και τα αμερικανικά προβλήματα. Όσοι έφυγαν ή εκδιώχθηκαν από εκεί, έκαναν λόγο για ανυπόφορες συνθήκες, βασανιστήρια και καθημερινή πλύση εγκεφάλου. Κάποιες φορές ο Τζόουνς διοργάνωνε τις «Λευκές Νύχτες». Σε αυτές έδινε τέσσερις επιλογές στους πιστούς: Να πετάξουν στη Σοβιετική Ένωση και να μείνουν εκεί, να προχωρήσουν σε «επαναστατική αυτοκτονία», να μείνουν και να παλέψουν μαζί του για ένα καλύτερο αύριο ή να βρεθούν αντιμέτωποι με την άγρια ζούγκλα. Μέχρι και την τελευταία στιγμή της αυτοκτονίας δεν δίστασε να πιέζει προσωπικά τους ανθρώπους να πιουν το δηλητήριο.

http://news247.gr

ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΒΡΑΖΙΛΙΑ!

Τό χέρι του Θεού στη Βραζιλία

Αντιγράφουμε φύλλο της εφημερίδας «Σλόβο» της Βαρσοβίας της 18ης Νοεμβρίου του 1934. Στη Βραζιλία στήν πόλη Μένα-Ζέρι συνέβη πρόσφατα ένα ασυνήθιστο γεγονός, τό όποιο τάραξε όχι μόνο την πόλη, αλλά καί τά γύρω χωριά καί τίς πόλεις.

Στην πόλη αυτή ζούσε ένας πλούσιος παραγωγός με φυτείες καφέ, που διακρινόταν γιά την σκληρότητα του καί τό θράσος του. Στην ίδια πόλη ζούσε κι ένας γέροντας ιερέας, ηθικά αυστηρός καί μέ τόν εαυτό του καί μέ τους άλλους, αλλά αφοσιωμένος στην προσευχή.

Μια Κυριακή πήγε στήν εκκλησία ή κόρη αυτού του πλουσίου. ’Ήταν απρεπώς ντυμένη καί γι’ αυτό ό γέροντας ιερέας την επέπληξε δημόσια στο ναό. Ή κοπέλα γύρισε σπίτι κλαίγοντας καί κάνοντας παράπονα στον πατέρα της. Ακούγοντας τα ό πλούσιος διέταξε την κόρη του να πάει την επόμενη Κυριακή στήν εκκλησία ακόμα πιο προκλητικά ντυμένη. Όταν την επόμενη Κυριακή εμφανίστηκε στήν εκκλησία αυτή ή κοπέλα μισόγυμνη, ό γέροντας ιερέας την έδιωξε απ’ τό ναό.

Έξαλλος ό πλούσιος απ’ αυτό τό γεγονός άρχίζει να καταστρώνει σχέδιο γιά τό πώς θα εκδικηθεί τόν ιερέα. Καί σκέφτηκε να φτιάξει ολόκληρη φαρσοκωμωδία. Δηλαδή, να κάνει τόν άρρωστο καί να καλέσει τόν ιερέα να έρθει μέ τή Θεία Κοινωνία γιά να τόν κοινωνήσει. Την ίδια στιγμή έβαλε δύο γέρους άντρες να κρυφτούν κι όταν ό ιερέας βγει άπ’ τό σπίτι του πλουσίου να τόν γρονθοκοπήσουν.

Ό γέροντας ιερέας ανυποψίαστος γιά τό κακό, έφθασε στο σπίτι μέ τά Τίμια Δώρα καί τόν υποδέχθηκαν ευγενικά ή γυναίκα καί ή κόρη του. Του έδειξαν τό δωμάτιο που ήταν ξαπλωμένος ό άρρωστος καί περίμενε να κοινωνήσει. Ό ιερέας μπαίνει στο δωμάτιο, αλλά βγαίνει αμέσως, λέγοντας στήν οικοδέσποινα καί την κόρη της:

- Λυπάμαι, αλλά μέ ειδοποιήσατε αργά. Είναι φανερό πώς ό Κύριος δεν επέτρεψε στον σύζυγο σας καί πατέρα σας να εξομολογηθεί καί να μεταλάβει πριν τό θάνατό του. Τόν βρήκα νεκρό.

Ταραγμένες άπ’ τά λεγόμενό του μητέρα καί κόρη τρέχουν στο δωμάτιο καί βρίσκουν τόν πλούσιο νεκρό. Πώς έγινε αυτό αφού πριν από λίγο ήταν εντελώς υγιής, πώς πέθανε ξαφνικά αφού ξάπλωσε υγιής στο κρεβάτι;

«Πεσούνται εν άμφιβλήστρω αυτών οι αμαρτωλοί!» λέει ό μεγάλος Ψαλμωδός. Όποιος σκάβει τό λάκκο του άλλου πέφτει ό ίδιος μέσα.

http://axtifotos.blogspot.gr