Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΔΙ

Μια ομάδα από έξι άτομα πήγαν στο Άγιο Όρος να συναντήσουν και να γνωρίσουν τον Γέροντα Παΐσιο, το έτος 1974, μία εβδομάδα πριν από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Τότε δεν ήταν ακόμα και τόσο γνωστός ο Γέροντας.

Οι επισκέπτες ακολούθησαν ένα στενό μονοπάτι γεμάτο χαμόκλαδα και βρέθηκαν σε μια Καλύβη. Είδαν ένα γεροντάκι με τριμμένο ράσο και έσκαβε. Κάποιος από την παρέα ρώτησε:

-Πού είναι ο Γέροντας Παΐσιος;

-Εδώ είναι, απάντησε το γεροντάκι.

Τους άνοιξε την πόρτα, μπήκαν και προσκύνησαν. Όταν βγήκαν, είδαν τον μοναχό πιο περιποιημένο. Κι εκείνος, πού είχε ρωτήσει την πρώτη φορά, ξαναρώτησε:

-Πού είναι ο π. Παΐσιος;

-Εσείς ήρθατε να δείτε ένα μεγάλο καρπούζι και βρήκατε ένα νεροκολόκυθο, απάντησε ο μοναχός.

Όλοι κατάλαβαν τότε, ότι βρίσκονταν μπροστά στον Πατέρα Παΐσιο. Κάθισαν κάτω από μια ελιά, άλλοι σε πέτρες και άλλοι στα χόρτα. Το τι ακολούθησε δεν περιγράφεται. Η συζήτηση ήταν μια πνευματική πανδαισία.

Είχε την πιο κατάλληλη, φωτισμένη και πνευματική απάντηση στις ερωτήσεις και τις απορίες των επισκεπτών. Μετά από συζήτηση μιας ώρας, μέσα από τα χαμόκλαδα, εμφανίστηκε ένα τεράστιο φίδι. Δενδρογαλιά πρέπει να ήταν.-Φίδι, φίδι φώναξε κάποιος από την παρέα και πετάχτηκε επάνω παίρνοντας μια πέτρα στο χέρι του.

Ο Γέροντας τους καθησύχασε λέγοντας:

-Μην το πειράζετε, αυτό έρχεται να μου κάνει παρέα. Σηκώθηκε, πήρε ένα τενεκεδάκι, το γέμισε νερό και το άφησε πιο πέρα.

Αφού το φίδι ήπιε νερό, ο γέροντας Παΐσιος τού είπε:

-Φύγε τώρα, έχω παρέα. Αμέσως το φίδι, υπακούοντας, χάθηκε στα χόρτα αθόρυβα, όπως είχε εμφανισθεί. Όλοι έμειναν άναυδοι. Το γεγονός αυτό και η συζήτηση πού είχε προηγηθεί χαράχθηκαν βαθιά στην ψυχή τους.

Επιπλέον ο Γέροντας τους επεσήμανε προφητικά τα γεγονότα πού ακολούθησαν με την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο…

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου – Από το βιβλίο «Βίος Γέροντος Παΐσιου»