Κάποια φορά ο
Κύριος είπε στους Φαρισαίους και τους Γραμματείς που διαμαρτύρονταν, γιατί ο
Ιησούς πλησίαζε και τους τελώνες και τους αμαρτωλούς, τις εξής παραβολές:
Αν
κάποιος από σας είχε εκατό πρόβατα κι ένα από αυτά χανόταν, δεν θα άφηνε τα
ενενήντα εννιά για να αναζητήσει παντού το ένα, το χαμένο; Κι όταν το έβρισκε
δεν θα το έπαιρνε με χαρά και λαχτάρα στον ώμο του, για να το φέρει στο σπίτι;
Και δεν θα φώναζε τους φίλους και γείτονες να χαρούν μαζί του, γιατί βρήκε το
χαμένο πρόβατο; Σας βεβαιώνω πως τέτοια χαρά γίνεται στον ουρανό, όταν ένας
αμαρτωλός μετανοεί κι όχι για τους ενενήντα εννιά δίκαιους που βρίσκονται ήδη
κοντά στο Θεό και δεν έχουν ανάγκη μετανοίας.
Ή, ποια γυναίκα που έχει
δέκα δραχμές και χάσει τη μία, δεν ανάβει το λυχνάρι και δεν σκουπίζει με
επιμέλεια όλο το σπίτι, ώσπου να τη βρει; Κι όταν τη βρει δεν καλεί και τις
γειτόνισσες και τις φίλες της, για να χαρούν μαζί της; Σας βεβαιώνω πως το ίδιο
χαίρονται και οι άγγελοι στον ουρανό για κάθε αμαρτωλό που μετανοεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου