ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2015

ΚΡΙΣΗ: ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

Είναι σημαντικό να τονισθεί ότι υπάρχει και άλλος παράγοντας, σημαντικότερος από τους εξωτερικούς, που ορίζει την τύχη μιας χώρας και του λαού της. Συστατικά του παράγοντα αυτού είναι ο λαός και οι άρχοντές του. Υπάρχει δε το γνωστό γνωμικό «κατά τον λαόν οι άρχοντες».
Άρα η ευθύνη για την προστασία μιας χώρας από άσχημες περιπέτειες βαρύνει κυρίως τον λαό, τους πολίτες, το σύνολο των οποίων αποτελεί την Πολιτεία, ο οποίος εκλέγει τους άρχοντές του. Ένας ώριμος λαός εκλέγει ικανούς και κατάλληλους άρχοντες τους οποίους εμπιστεύεται, εξουσιοδοτεί, και νομιμοποιεί να πράξουν το καλύτερο δυνατόν για την προστασία και την ανάπτυξή του. Ποια είναι, όμως, τα κριτήρια για την επιλογή των ικανών και κατάλληλων αρχόντων, των πολιτικών εν προκειμένω;
Η σωστή επιλογή είναι μείζον θέμα και άπτεται της παιδείας των πολιτών, η οποία οδηγεί στην ανάδειξη υπεύθυνων χαρακτήρων. Όταν οι πολίτες μιας χώρας αντιμετωπίζουν με περίσκεψη, νηφαλιότητα, χωρίς εμπάθεια, με σωφροσύνη και μακροπρόθεσμη προοπτική τις υποψηφιότητες των πολιτικών, είναι μάλλον σε θέση να κρίνουν σωστά. Είναι σημαντικό να αναζητούν στον πολιτικό που θα τους εκπροσωπήσει ορισμένα χαρακτηριστικά, τα οποία δείχνουν και το ποιόν του.
Ίσως είναι σκόπιμο να αναφερθούν μερικά χαρακτηριστικά ενός σωστού πολιτικού και ασφαλώς έχει κάθε δικαίωμα να διαφωνήσει κάποιος, ο οποίος θεωρεί τα πράγματα από την δική του σκοπιά και που ενδεχομένως έχει δίκηο. Γενικά είναι παραδεκτόν ότι ο πολιτικός πρέπει να διαθέτει υπευθυνότητα, ακεραιότητα, θάρρος με συνέπεια, σύνεση, σταθερότητα χαρακτήρα αλλά όχι εγωιστικό πείσμα, απλότητα, εργατικότητα, καλοσύνη, να είναι δίκαιος, ψύχραιμος, να αναγνωρίζει το λάθος του και να ζητά συγγνώμη και το σπουδαιότερο να ακούει και να λέγει την αλήθεια.
Τα πολλά λόγια, οι πολλές υποσχέσεις, η παροχολογία, ο λαϊκισμός είναι στοιχεία που πρέπει ιδιαίτερα να τα προσέχει ένας πολίτης. Όταν παρακολουθεί κανείς στα παράθυρα των τηλεοράσεων «πολιτικούς» που εκφράζονται με τσιτάτα, που δεν σέβονται όσους έχουν αντίθετη άποψη, που διεκδικούν τον τίτλο της αυθεντίας, που εχουν έτοιμη την λύση για κάθε πρόβλημα και υπόσχονται την ικανοποίηση κάθε επιθυμίας, στοιχεία που δεν ευσταθούν στην κοινή λογική, πώς να τους εμπιστευθεί διαχείριση σοβαρών θεμάτων; Είναι απορίας άξιο γιατί οι υπεύθυνοι των κομμάτων τους τοποθετούν υποψήφιους και επί αποτυχίας εκλογής των τους τοποθετούν υπεύθυνους σε διοικητικές θέσεις. Όχι μόνο αδυνατούν να λύσουν προβλήματα, αλλά προσθέτουν και νέα και μάλιστα το σοβαρότεο πρόβλημα είναι οι ίδιοι. Αποτελεί δείγμα έλλειψης σεβασμού του πολίτη η ανάθεση ευθυνών σε τέτοιους επιπόλαιους χαρακτήρες. Εδώ βρίσκεται και η ευθύνη των πολιτών. Αντί να θαυμάζουν τους φωνασκούντες «πολιτικούς», να απαιτούν σοβαρότητα στην επιλογή των προσώπων, που θα επανδρώσουν την διοίκηση ενός κράτους.
Για να απαιτήσει σοβαρότητα από τους πολιτικούς ένας πολίτης και τα χαρακτηριστικά ενός σωστού πολιτικού όπως περιγράφηκαν, πρέπει πρώτα ο ίδιος να διαθέτει αντίστοιχα χαρακτηριστικά. Αλλά αυτά είναι αποτέλεσμα της παιδείας του. Αυτή θα δομήσει ακέραιους, αδιάφθορους και υπεύθυνους χαρακτήρες, που θα λέγουν την αλήθεια στον λαό και θα κυβερνούν με δικαιοσύνη. Από αυτούς τους ανθρώπους θα προέρχονται και οι άρχοντες και οι αρχόμενοι. Σωστή Παιδεία σημαίνει σωστοί πολίτες. Αυτή μορφώνει τους χαρακτήρες των πολιτών. Το ζητούμενο είναι το είδος της παιδείας που οδηγεί στην δημιουργία αυτών των χαρακτήρων. Είναι το μεγάλο στοίχημα των πολιτικών και άπτεται της συνέχισης της ύπαρξης ενός ιστορικού λαού. Η γλώσα, η γνώση, η παράδοση και ο πολιτισμός που ανέπτυξε στην ιστορική του πορεία ο Ελληνισμός οφείλεται στην Παιδεία του. Η Παιδεία αυτή οδήγησε στο εξανθρωπισμό και στον πολιτισμό πολλούς λαούς. Την έδωσε στους άλλους και την απόρριψε για τον εαυτό του. Δεν είναι τυχαία η κρίση. Έχει πάθη σύγχυση και θόλωση η κρίση μας. Η Ιστορία θα κρίνει αυστηρά κάθε υπεύθυνο.


Παρατήρηση: το παρόν κείμενο αποτελεί τμήμα του άρθρου “ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ;” (το οποίο η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ δημοσιεύει σε συνέχειες), του ιατρού Γεωργίου Κόιου

ΠΗΓΗ: ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου