Θέλω να κάνω μερικές παρατηρήσεις για την αυτοκτονία. Στην
περίπτωσή μας η αυτοκτονία δεν είναι κοινωνική συνέπεια την οποία μπορείς να
προλάβεις με υπουργικά συμβούλια ή συζητήσεις στην τηλεόραση. Έχουμε να κάνουμε
με μία σειρά αυτοκτονιών τις οποίες ο Άλμπερτ Καμύ ονομάζει ''φιλοσοφικές'', αφού
έλεγε ότι ''η αυτοκτονία είναι μία φιλοσοφική απάντηση στην ερώτηση, εάν αξίζει
να ζήσεις την ζωή σου ή όχι''
Η ερώτηση είναι η εξής: η ζωή που προσφέρουμε
στα παιδιά μας είναι κάτι που αξίζει να την ζήσεις; Τι
προσφέρει σήμερα η κοινωνία στα παιδιά, τι προσφέρει το σχολείο και ο
υπαρξιακός μας παραλογισμός; Ένας κόσμος χωρίς Θεό είναι ένας κόσμος όπου
μπορείς να κάνεις οτιδήποτε και όπου η ζωή και ο θάνατος έχουν την ίδια αξία. Μέχρι
και ο Απόστολος Παύλος είπε ότι:««αν ο Χριστός δεν αναστήθηκε, τότε είναι
μάταιο το κήρυγμά μας, φάτε, πιείτε, αύριο θα πεθάνουμε»
Πριν από πολλά χρόνια διάβασα ένα εγχειρίδιο για την ιστορία της αυτοκτονίας του Georges Menois. Είναι μία εργασία η οποία παραθέτει στατιστικά στοιχεία αναφορικά με την αυτοκτονία σε διάφορες χρονικές περιόδους, αλλά και για την κοινωνική προέλευση των αυτόχειρων. Επίσης ο Georges Menois παραθέτει πολλές ειδικές περιπτώσεις. Είναι ενδιαφέρον πως πέρα από τις κοινωνικές περιπτώσεις, όπως φτώχεια ή οι βιασμοί ανηλίκων κοριτσιών, η αυτοκτονία είναι η επιλογή ανθρώπων που δεν ανήκουν σε ''επικίνδυνες'' κατηγορίες. Βρίσκουμε αυτοκτονίες στρατιωτικών, γιατρών ακόμη και ιερέων. Ο συγγραφέας παρουσιάζει περιπτώσεις όταν πιστοί καθολικοί ξύπναγαν το πρωί, ξυρίζονταν, έβαζαν τα καλά τους ρούχα, πήγαιναν στην εκκλησία, κοινωνούσαν και έπειτα έρχονταν στο σπίτι και αυτοκτονούσαν.
Αναφέρθηκα σε αυτήν την έρευνα και στον Καμύ, για να δείξω τον απλοϊκό τρόπο με τον οποίον προσπαθούν να σώσουν αυτούς τους νέους.
Αυτοί δεν περιμένουν από εσάς να τους σώσετε από την μπλε, πορτοκαλί ή την μαύρη φάλαινα. Μπορείτε να κλείσετε όλα τα σάιτς και να απαγορεύσετε το διαδίκτυο.
Αυτό που περιμένουν είναι μία πρόκληση. Όχι μία ροζ φάλαινα, με 50 φανάρια και 50 γριές τις οποίες πρέπει να περάσεις απέναντι για να είσαι καλός. Δώστε ένα νόημα στην ζωή τους, προσφέρετέ τους μία μάχη από την οποία να μπορούν να βγουν νικητές
Η νιότη θέλει μία μάχη με τη ζωή και τον θάνατο
από την οποία να βγει νικήτρια. Οι νέοι πηγαίνουν στον πόλεμο να πεθάνουν, οι
νέοι πεθαίνουν για τον Χριστό. Οι μάρτυρες όλων των εποχών ήταν στην πλειοψηφία
τους νέοι. Επειδή η νιότη είναι έτοιμη να παλέψει. Εάν δεν τους δώσετε εσείς
μία μάχη, έναν αγώνα, θα έλθουν άλλοι να το κάνουν
Θα σας πω και δύο λόγια τον συμβολισμό της φάλαινας
και του μπλε. Στην γλώσσα της Βίβλου η φάλαινα είναι ο δράκος που χτυπιέται να
καταπιεί την ανθρωπότητα. Η φάλαινα είναι ο αιώνιος θάνατος, αυτή που καταπίνει
τον Ιωνά. Στην φάλαινα αναφέρεται ο Χριστός όταν λέει:«ὥσπερ γὰρ ἐγένετο ᾿Ιωνᾶς
ὁ προφήτης ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας, οὕτως ἔσται
καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς γῆς τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας».
Το μπλε είναι το χρώμα της απελπισίας όπως το βλέπουμε
στους Γερμανούς ρομαντικούς και στην βυζαντινή αγιογραφία. Το μελανωπό κήτος
καταπίνοντας τους αμαρτωλούς κατά την Ημέρα της Κρίσεως, έχει καθιερωθεί στην
αγιογραφία
Οι συντελεστές του παιχνιδιού«Μπλε
φάλαινα»,χρησιμοποιούν τον βιβλικό συμβολισμό του κακού και του θανάτου ενώ η
όλη οργάνωση και οι δοκιμασίες βασίζεται στην αντίληψη πως η αυτοκτονία είναι
μία έκφραση θάρρους, αξιοπρέπειας και νίκης.
Προσφέρετε στα παιδιά σας ένα νόημα στην ζωή τους. Μη
φοβάστε αυτή την λέξη, αφού τα πράγματα για τα οποία δεν αξίζει να
πεθάνεις,είναι αυτά για τα οποία δεν αξίζει να ζήσεις.
Εμείς πιστεύουμε πως το μόνο πράγμα για το οποίο αξίζει
να πεθάνεις είναι η αγάπη. Ο Χριστός πέθανε από αγάπη και μας είπε «μείζονα
ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει, ἵνα τις τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῇ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ».
Τι μπορούμε να πούμε σε αυτούς τους νέους,αφού δεν
τους δώσαμε ένα νόημα στη ζωή τους; Ίσως δεν μας τρομάζει ο θάνατος αλλά ο
λόγος, η αιτία του θανάτου.
Είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε μαζί σας από αγάπη.
Είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε μαζί σας από αγάπη.
Απόδοση στα ελληνικά π. Γεώργιος Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου