ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2018

MICHAEL WITCOFF, ΗΠΑ: 3 ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΑΝ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΩ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Michael Witcoff, ΗΠΑ:  
3 λόγοι που με έκαναν να ενταχθώ στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία.

Ο Αμερικάνος Michael Witcoff είναι Χριστιανός, πτυχιούχος Ψυχολογίας, copywriter, συγγραφέας και σύμβουλος μάρκετινγκ. Πιστεύει ότι η Δύση βιώνει την θεία οργή επειδή όλοι μας στρέψαμε την πλάτη μας στο Θεό και ότι η μόνη ελπίδα για σωτηρία είναι να ενωθούμε κάτω από ένα πιστό έμβλημα, όπως οι εχθροί μας έχουν ενωθεί κάτω από τα δικά τους.

* * *

Φίλοι και αδέλφια, μετά από αρκετό καιρό από την τελευταία φορά που έγραψα, αποφάσισα να ξαναγράψω στο Return Of Kings. Το θέμα μου είναι η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, κάτι για το οποίο ούτε καν είχα ακούσει από τότε που δημοσιεύθηκε το τελευταίο μου άρθρο εδώ. Αλλά από τότε το έψαξα πολύ και πρόσφατα αποφάσισα να αφήσω πίσω μου την Γουεσλεϊανική* ζωή μου και να γίνω πλήρες μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Θα θελα να μοιραστώ μαζί σας τους τρεις βασικότερους λόγους που με έκαναν να το πράξω.

1. Είναι η εκκλησία που ίδρυσε ο Χριστός

Κατά τη διάρκεια της ζωής μου ως Προτεστάντης, ποτέ δεν μου φάνηκε ότι υπήρξε μια χριστιανική ομολογία που η αφετηρία της έφθανε πίσω μέχρι την εποχή των αποστόλων.

Μόλις συνειδητοποίησα ότι υπήρχε μια αδιάσπαστη αλυσίδα παράδοσης που φτάνει πίσω σχεδόν 2.000 χρόνια, άρχισα να θέτω ένα εντελώς νέο είδος ερώτησης. Τι δίδασκαν; Πώς λάτρευαν; Τι πίστευαν; Πώς αυτά μεταδόθηκαν μέσα από τους αιώνες;

Πάντα πίστευα πως, ό, τι κι αν προσπαθείς να κάνεις στη ζωή, είναι συνήθως καλύτερο να πηγαίνεις κατευθείαν στις πρώτες πηγές παρά να τηρείς νεότερες ερμηνείες. Είναι εξίσου αληθινό με τον Χριστιανισμό, όπως είναι και με το copywriting, και εξακολουθώ να θεωρώ τα παλιά Schwartz και Hopkins διαφημιστικά βιβλία να ξεπερνούν σχεδόν όλα όσα ήρθαν μετά από τότε.

Ανακάλυψα ότι οι μαθητές των αποστόλων είχαν καταγράψει αρκετά στοιχεία σχετικά με την αρχαία χριστιανική πρακτική και πίστη. Από εκείνη τη στιγμή, δεν θα μπορούσα ποτέ να κοιτάξω τον Προτεσταντισμό μέσα από το ίδιο φως.

Άλλωστε, γιατί να ακολουθώ τα δόγματα του 16ου αιώνα, όταν θα μπορούσα αντ’ αυτού να ακολουθήσω τα δόγματα του 1ου αιώνα; Απλώς δεν έχει κανένα νόημα για μένα ότι κάποιος που δεν γνώριζε προσωπικά τον Χριστό ή τους αποστόλους θα μπορούσε να έχει περισσότερη κατανόηση και γνώση από εκείνους τους ανθρώπους που γνώριζαν.

Ο Χριστός έδωσε κάποιες συγκεκριμένες κατευθύνσεις στους αποστόλους και ο απ. Παύλος δίδαξε αυτές τις παραδόσεις σε όλες τις εκκλησίες που ίδρυσε και επισκέφθηκε κατά τη διάρκεια της διακονίας του. Οι μαθητές των αποστόλων υποστήριζαν τις παραδόσεις και τις δίδασκαν στους δικούς τους μαθητές και ούτω καθεξής μέχρι και σήμερα.

Και το κυριότερο, οι ορθόδοξες λειτουργίες δίνουν την αίσθηση ότι μεταμοσχεύθηκαν απευθείας από τον αρχαίο χριστιανικό κόσμο. Αυτή η αίσθηση του σεβασμού, της αγιότητας και της τελετουργίας μπορεί να εμπνεύσει την ψυχή με τρόπο που η μουσική της κιθάρας απλά δεν μπορεί.

2.Είναι αήττητη από τον πολιτιστικό μαρξισμό

Δεν είναι ασυνήθιστο, ανάμεσα στις προτεσταντικές εκκλησίες, να ακούμε ένα κήρυγμα που ευθυγραμμίζεται πλήρως με την (liberal) ιδεολογία του «Social Justice» και τον πολιτιστικό μαρξισμό που το δημιούργησε. Αυτό παίρνει διαφορετικές μορφές και εκδηλώνεται σε διαφορετικούς βαθμούς, αλλά μπορεί να φθάσει σε επίπεδα που – στα χειρότερα – κάνουν το κήρυγμα μιας εκκλησίας εντελώς πανομοιότυπο με αυτό που θα ακούσετε σε ένα τυπικό liberal κολέγιο τεχνών.

Αυτό (το κήρυγμα) δεν δημιουργεί μόνο αντίδραση στους περισσότερους φυσιολογικούς και υγιείς άνδρες, αλλά τείνει επίσης να οδηγήσει σε χαμηλότερη συμμετοχή στην εκκλησία. Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι “όσο πιο λίμπεραλ είναι η εκκλησία, τόσο πιο άδεια από πιστούς”.

Μεταξύ της χειροτονίας αμετανόητων αμαρτωλών και της κήρυξης του «ευαγγελίου ευημερίας», δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Προτεσταντισμός χάνει το βασικό αρσενικό ακροατήριό του. Αυτό είναι κάτι παραπάνω από στατιστικό γεγονός. Είναι μια τραγωδία.

Η Αγία Γραφή αδιαμφισβήτητα μας λέει, ότι οι άνδρες πρέπει να οδηγούν τόσο την εκκλησία όσο και το σπίτι. Με την έλλειψη ανδρικής ηγεσίας που ως αποτέλεσμα θα μετασχηματίσει μια νέα γενιά νεαρών αγοριών σε ανεπτυγμένους και αποτελεσματικούς ηγέτες, ολόκληρη η κοινωνία υποφέρει.

Ωστόσο, δεν θα βρείτε τέτοιου είδους προβλήματα στην Ανατολική Ορθοδοξία. Το 100% του κλήρου είναι άνδρες και ακολουθούν μια αρχαία παράδοση ιεραρχίας και τάξης.

Αυτή η παράδοση – για χιλιάδες χρόνια – έχει φυσικά διδάξει στους νεαρούς άνδρες την υγιή δυναμική τόσο της υπακοής όσο και της διοίκησης. Ο καρπός αυτής της προσπάθειας είναι μια ατελείωτη αλυσίδα ανθρώπων που είναι έτοιμοι για το ρόλο τους ως ηγέτες στην κοινωνία.

Εξίσου σημαντικό είναι ότι δεν υπάρχει κανένα ίχνος του «Ευαγγελικού Σιωνισμού» με τον οποίον είχα ήδη απογοητευτεί πριν ανακαλύψω την Ορθοδοξία. Σε αντίθεση με τα περισσότερα προτεσταντικά δόγματα, η Ορθοδοξία ακολουθεί την ορθή κατανόηση της Αγίας Γραφής ότι οι πιστοί στο Χριστό είναι ο πραγματικός “λαός του Ισραήλ”.

Στον Ματθαίον 16:18, ο Ιησούς λέει στον απόστολο Πέτρο ότι «οι πύλες της κόλασης δεν θα υπερνικήσουν» την Εκκλησία Του.

Μπορείτε να αποφασίσετε αν οι λεσβιακοί σιωνιστές ή alphamale πατριάρχες αντιπροσωπεύουν καλύτερα την Εκκλησία που είχε ο Ιησούς στο μυαλό Του.

3.Προσφέρει βαθύτερη θεολογία και πλουσιότερη εκκλησιαστική εμπειρία

Δεν προσπαθώ να επιτεθώ σε όλον τον Προτεσταντισμός με αυτό το άρθρο. Είμαι ακόμα φίλος με τους ανθρώπους που γνώρισα εκεί και διατηρώ βαθιά αγάπη για τους πάστορες και το πάθος που έχουν για το Θεό.

Είμαι βαθιά ευγνώμων για την εμπειρία μου στην Wesleyan*ομολογία μου και ποτέ δεν θα ήμουν αυτό που είμαι σήμερα εάν δεν μάθαινα τα βασικά στοιχεία του χριστιανισμού εκεί.

Αλλά αυτό είναι το θέμα… σταματά στα βασικά. Ο Ιησούς πέθανε για τις αμαρτίες σου, τώρα είσαι σωσμένος και εκεί τελειώνει το πράγμα.

Η Ορθοδοξία, με βάση τη μοναστική σοφία που χρονολογείται τουλάχιστον από τον 4ο αιώνα, προσκαλεί τον αναζητητή σε μια βαθιά μυστική κατανόηση του Θεού, που ξεπερνά κατά πολύ την τυπική εμπειρία.

Δεν πρόκειται να καθίσω εδώ και να σας πω ότι έχω μια πραγματική κατανόηση του ορθόδοξου μυστηρίου, γιατί μόλις χτύπησα στην πόρτα. Ωστόσο, μπορώ να αισθανθώ την εξουσία που προέρχεται από την άλλη πλευρά και πολύ ανυπομονώ να την διερευνήσω περαιτέρω.

Η κάθε μέρα της μελέτης μου με τραβάει βαθύτερα και βαθύτερα, καθώς μου αποκαλύπτονται νέα επίπεδα τόσο της δόξας του Θεού όσο και της αμαρτίας μου σε σύγκριση με αυτήν την δόξα. Νιώθω ταπείνωση, νιώθω δύναμη και απολαμβάνω μια πληρέστερη εμπειρία από ό, τι ήξερα ότι υπήρχε μόλις λίγους μήνες πριν.

Οι προτεστάντες έχουν το ορεκτικό. Οι Ορθόδοξοι σερβίρουν το κυρίως γεύμα.

Αν είστε έτοιμοι να εμβαθύνετε τη σχέση σας με τον Ιησού Χριστό ή ακόμα και να ξεκινήσετε μια τέτοια σχέση… με τον τρόπο που έκαναν όλοι οι απόστολοι και οι μαθητές τους … σας συνιστώ να πάτε να δείτε κάποια στιγμή μια Ορθόδοξη λειτουργία και να την εξετάσετε μόνοι σας.

Οι ιερείς είναι απίστευτα χρήσιμοι σε εκείνους που κάνουν ερωτήσεις και αρκετοί από αυτούς ξόδεψαν χρόνο για να με καθοδηγήσουν σε διάφορες πηγές ή να απαντήσουν στις ερωτήσεις μου μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Ακόμη και αν η πλησιέστερη Ορθόδοξη Εκκλησία σας είναι 20 ή 30 λεπτά μακριά, νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να πάτε σε ένα Εσπερινό (το βράδυ του Σαββάτου) ή μια Θεία Λειτουργία (το πρωί της Κυριακής) για να δείτε αν αυτό που προσφέρει είναι αυτό που ψάχνετε.

*Ιωάννης Γουέσλευ (John Wesley 1703-1791): Αγγλικανός κληρικός και θεολόγος. Ιδρυτής του Μεθοδιστικού κινήματος. Αγάπησε την πνευματική και ασκητική ζωή, είχε βαθύ σεβασμό για τους Πατέρες της Εκκλησίας, μένοντας όμως μέχρι τέλους στους κόλπους τη Αγγλικανικής Εκκλησίας προσπαθώντας να την ανανεώσει.)

Πηγές:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου