Καύχημα καί η δόξα
των Χριστιανών...
(Αγίου Εφραίμ του Σύρου)
(Αγίου Εφραίμ του Σύρου)
''Αυτός πού βάζει τόν φτωχό στό σπίτι του, φιλοξενει τόν
Χριστό πού ειπε «Ειναι μακάριοι οι ελεήμονες» Αυτός πού δίνει ελεημοσύνη στόν
φτωχό, δανείζει στόν Θεό πού ειπε «Αυτό πού κάνατε σέ εναν από τούς ασήμαντους
αδελφούς μου, σ` εμένα τό κάνατε» Αυτός πού δέχεται τόν ξένο κάτω από τή στέγη
του, υποδέχεται τόν Χριστό πού ειπε «`Ο Υιός του Θεου δέν εχει που νά γείρει τό
κεφάλι του» Αυτά καί τά παρόμοια μ` αυτά ειναί καρποί της μετάνοιας, καί στεφάνι καί καύχημα καί δόξα
των Χριστιανων `Ας μήν καυχιέται ο σοφός γιά τή σοφία του, ουτε ο δυνατός γιά
τή δύναμή του. αλλά απεναντίας, καθένας πού καυχιέται, ας καυχιέται εν Κυρίω.
Καύχημα μάλιστα των Χριστιανων ειναι η εντολή του. Καύχημα των Χριστιανων ειναι
οι διδασκαλίες των `Αποστόλων καί των Προφητων. Καύχημα των Χριστιανων ειναι η
ταπεινοφροσύνη, η συναίσθηση της πνευματικης φτώχειας καί η υπακοή. Καύχημα των
Χριστιανων ειναι η ψαλμωδία πού συνοδεύεται από κατάνυξη. Καύχημα των
Χριστιανων ειναι η μετάνοια πού συνοδεύται από δάκρυα. Καύχημα των Χριστιανων
ειναι η πραότητα πού συνοδεύεται από ησυχία, καί τό νά σκύβουν αυτοί μπροστά σέ
ολους καί νά τούς προσκυνουν. Καύχημα των Χριστιανων ειναι νά πλύνουν τά πόδια
των αδελφων. Καύχημα των Χριστιανων ειναι τό νά λέει κανείς στόν αλλο
«Συγχώρησέ με, σου εφταιξα» Καύχημα των Χριστιανων ειναι η φιλοξενία καί η
συμπόνια. Καύχημα καί σωτηρία των Χριστιανων ειναι τό νά τρώγουν πάντοτε μαζί
τους στό τραπέζι τους φτωχοί καί ορφανοί καί ξένοι διότι από αυτό τό σπίτη ποτέ
δέ θά απομακρυνθει ο Χριστός. Καύχημα των Χριστιανων ειναι τό νά μή φτάνει ο
ηλιος στή δύση του. ενω εξακολουθει η οργή κάποιου, ουτε νά κοιμηθει κανείς εχοντας
εχθρα εναντίον κάποιου. Καύχημα καί στεφάνι των Χριστιανων ειναι νά υπομένει
κανείς τίς θλίψεις καί νά μήν αγανακτει ενας τέτοιος ανθρωπος ειναι φίλος αυτου
πού ειπε οτι «η θλίψη σας θά μετατραπει σέ χαρά». Καύχημα των Χριστιανων ειναι
νά επισκέπτεται κανείς αυτούς πού βρίσκονται στή φυλακή, δηλαδή αυτούς πού ζουν
στά σπήλαια καί στά βουνά καί στίς οπές της γης, σάν αληθινός μαθητής αυτου πού
ειπε «ημουν στή φυλακή, καί ηρθατε σ` εμένα» Καύχημα των Χριστιανων ειναι νά
εχουν πάντοτε στή μνήμη τους τόν Θεό καί τή μεγάλη μέρα της κρίσης. Καί γιατί
δέ λέω τά μεγαλύτερα ; Καύχημα καί επαινος καί σωτηρία των Χριστιανων ειναι η
ομολογία της ορθης πίστης, καί τό νά μή συμφωνει κανείς καί νά μή γίνεται φίλος
μ` αυτούς πού φρονουν τά αντίθετα, αλλά νά τηρει τήν εντολή καί τήν
παρακαταθήκη ασπιλη, αψογη καί ανόθευτη από κάθε αιρεση, ως τήν παρουσία του
Κυρίου μας `Ιησου Χριστου. Διότι αυτόν τόν Χριστιανό, οταν τόν δει ο Κύριος, θά
πει «Νά, αληθινός `Ισραηλίτης, δηλαδή Χριστιανός, στόν οποιο δέν υπάρχει δόλος»
Γι` αυτά πρέπει νά
καυχόμαστε, αδελφοί, καί οχι γιά αμαξες καί γιά αλογα καί γιά εξουσία καί γιά
πλουτο.''
Tόμος 5. σελ,139, 140
Tόμος 5. σελ,139, 140
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου