ΟΙ ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ ΠΛΑΝΕΣ ΤΩΝ ΜΟΡΜΟΝΩΝ – ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ

Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Γεωργόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ

Οι περί Θεού πλάνες των Μορμόνων – Συνοπτική θεώρηση

15 Ιανουαρίου 2020

Οι Μορμόνοι είναι μια αιρετική και παραχριστιανική κίνηση που ιδρύθηκε στις Η.Π.Α τον 19ον αιώνα από τον Joseph Smith (1805 -1844 ). Η εν λόγω παραχριστιανική κίνηση είναι γνωστή διεθνώς και με την επίσημη ονομασία της ως «Εκκλησία του Ι. Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών«. Πιο γνωστή όμως είναι με το όνομα Μορμόνοι, που το λαμβάνουν από το  ιερό  τους βιβλίο γνωστό ως «Βιβλίο του Μόρμον», το οποίο έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 100 γλώσσες στον κόσμο[1], όπως φυσικά και στην ελληνική και θεωρείται, σύμφωνα πάντα με την αίρεση, το χρονικό επικοινωνίας του Θεού με τους αρχαίους κατοίκους της Αμερικής[2].

Αξιολογώντας από ορθόδοξο πρίσμα τα πιστεύω της εν λόγω κίνησης, χωρίς δυσκολία,θα διαπιστώσουμε, ότι οι αντιλήψεις των Μορμόνων αποτελούν ένα μεταλλείο πλανών. Πραγματικότητα που επιβεβαιώνεται και από την περί Θεού διδασκαλία της αίρεσης. Κατά την μορμονική διδασκαλία υπάρχουν πολλοί θεοί[3]. Ο Θεός Πατέρας που ονομάζεται Ελωχίμ, θεωρείται πατέρας όλων των θεών, ήταν κάποτε άνθρωπος όπως εμείς, προοδευτικά εξυψώθηκε και έγινε Θεός[4]. Ως Θεός έχει επίσης σάρκα και οστά, όπως πολύ χαρακτηριστικά αναφέρεται σε επίσημο ιερό κείμενό τους: «Ο Πατέρας έχει σώμα από σάρκα και οστά, τόσο ψηλαφητό όπως και του ανθρώπου »[5].

Επίσης, μεταξύ των θεών συναριθμούνται και άνθρωποι που πέθαναν, αναστήθηκαν, εξελίχθηκαν και υπερυψώθηκαν σε ύψιστο βαθμό δόξας[6]. Είναι πια αιώνιοι και αποκτούν απογόνους στον πνευματικό κόσμο, δηλαδή, γεννούν πνεύματα που κάποια στιγμή θα γίνουν άνθρωποι[7].

Οι μορμονικές αυτές απόψεις είναι απολύτως αντίθετες με την περί Θεού χριστιανική διδασκαλία. Απηχούν χονδροειδείς περί θεού αντιλήψεις που συναντά κάποιος σε αρχαίες ειδωλολατρικές  θρησκείες.

Είναι αυτονόητο ότι με τόσο παχυλές και άκρως αντιχριστιανικές περί Θεού αντιλήψεις δεν ήταν δυνάτον να διαφυλαχθεί ακέραιη από τους Μορμόνους η χριστιανική διδασκαλία για το μυστήριο της Αγίας Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος. Για τους Μορμόνους ο Πατέρας, ο Υιός και το Αγ. Πνεύμα δεν είναι τρεις διακριτές υποστάσεις, ο ένας άμα και Τριαδικός Θεός, αλλά τρεις ξεχωριστοί θεοί[8], μεταξύ, βεβαίως, των άλλων θεών. Ο Υιός και το Αγ. Πνεύμα είναι μάλιστα κατά τους Μορμόνους απόγονοι του Θεού Πατέρα και της ουράνιας συζύγου του[9].

Ο Υιός, που ονομάζεται Ιεχωβά, δεν είναι φύσει Θεός, αλλά ον που εξελίχθηκε σε Θεό αφού πρώτα δημιουργήθηκε αρχικά ως πνεύμα και μετά κατέστη παιδί του Θεού Πατέρα και μια ουράνιας μητέρας[10]. Μάλιστα κατά την προΰπαρξή του ο Υιός και ο Σατανάς είναι αδέλφια[11]. Το Αγ. Πνεύμα, σε αντίθεση με τον Θεό Πατέρα που έχει σάρκα και οστά, αυτό δεν έχει και θεωρείται «άτομο Πνεύματος»[12].

Βλέπουμε ότι ενώ διατηρείται η χριστιανική ορολογία (π.χ. Άρθρο 1, των Άρθρων  Πίστης του J. Smith), η μορμονική κατανόηση του μυστηρίου του Τριαδικού Θεού είναι όχι μόνο κακόδοξη, αλλά και ριζικώς αντίθετη από την χριστιανική[13]. Και με αυτές τις θέσεις των  Μορμόνων, όπως και με πολλές άλλες ριζικά αντίθετες στο χριστιανισμό  σ’ άλλα θέματα πίστεως, τίθεται το ερώτημα, εάν και σε πιο βαθμό οι Μορμόνοι έχουν σχέση όντως με τον Χριστιανισμό. Πολλοί ειδικοί υποστηρίζουν ήδη, ότι οι Μορμόνοι ουσιαστικά αποτελούν μία νέα θρησκεία με συγκρητιστικά στοιχεία[14].

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

[1] Βλ. M. Utsch,Mormonen, στο Quellentexte zur neuen Religiosität, EZW Texte 215, σ. 31.

[2] Βλ. P. Meinhold, Ökumenishe Kirchenkunde, 1962, σσ. 574-575.

[3] Βλ. Διδαχή & Διαθήκες, 121:32. Α. Hoekema, TheFourMajorCults, 1963, σσ. 36-38.W. Martin, The Kingdom of the Cults, 1997, σ. 222.

[4] Βλ. Α. Hoekema, The Four Major Cults, ὅπ.π., σ. 38.

[5] Βλ. Διδαχή & Διαθήκες, 130:22. Α. Hoekema, TheFourMajorCults, ὅπ.π., σ.35

[6] Πρβλ. S. Leuenberger, Mormonen, 20052, σ. 30.

[7] Βλ. Διδαχή & Διαθῆκες, 132:19-20, 37.

[8] Βλ. Bruce R. McConkie, MormonDoctrine, 19792, σσ. 576 – 577.

[9] Βλ.D.H.Ludlow(Ed), Encyclopedia of Mormonism, τομ. 2 (1992), σ. 649.

[10] Βλ. Bruce R. McConkie, MormonDoctrine, 19792,σσ. 546 – 547, 742.

[11] Βλ. Bruce R. McConkie, MormonDoctrine, 19792, σ. 192. Πρβλ. Panorama der neuen Religiοsität, 2001, σ.581.

[12] Βλ. Διδαχή & Διαθήκες, 130:22. Βλ. αναλυτικά W. Martin, The Kingdom of the Cults, ὅπ.π., σσ. 226 -228.

[13] Βλ. Α. Hoekema, The Four Major Cults, ὅπ.π., σ. 34.

[14] Βλ. αναλυτικά W. Thiede, Die «Heiligen  der Letzte Tage» Christen jenseits der Christenheit, EZW Texte 161/ 2001, σσ. 2-5.