Επιστολή στον έμπορο
Κ. Κ. της Πάλανκα.
Αναρωτιέστε γιατί
τόσος κόσμος δεν κρατά τη νηστεία! Επειδή δεν γνωρίζει τους καρπούς της
νηστείας. Τα ιδρύματα υγείας στη χώρα μας θα έπρεπε να συνιστούν τη νηστεία
κατά τον ίδιο τρόπο που κάνει και η Ορθόδοξη Εκκλησία. Διότι οι καρποί της
νηστείας είναι μεγάλοι και θαυμαστοί, όχι μόνο από άποψη πνευματική αλλά και
σωματική. Για απόδειξη θα μπορούσα να σας αναφέρω αμέτρητα παραδείγματα, όμως
εγώ θα κρατηθώ σ’ ένα, το πιο πρόσφατο. Τούτο είναι το παράδειγμα μιας χήρας
γυναίκας από το Μπέτσεγι:
«Άρχισα να νηστεύω
πέρσι για την Πεντηκοστή», μου αφηγήθηκε εκείνη η χήρα. «Έτσι, μου ήρθε ότι
πρέπει να νηστεύω, εφόσον πηγαίνω στην Εκκλησία και προσεύχομαι στον Θεό. Όσο
ζούσε ο άνδρας μου δεν ξέραμε για την νηστεία. Και αρρωσταίναμε συχνά και οι
δυο μας. Μόλις ο ένας σηκωνόταν από το κρεβάτι, ο άλλος έπεφτε. Κι έτσι πέρασε
για μας σχεδόν όλος ο καιρός. Εγώ ήμουν συνέχεια θυμωμένη. Η ελάχιστη προσβολή
απ’ οποιονδήποτε μ’ έφερνε στα όριά μου. Είχα φόβο απ΄ όλα στον κόσμο, ακόμα
και από τις σκέψεις μου και τις προαισθήσεις. Από τότε που άρχισα να νηστεύω –
ένα χρόνο τώρα – είμαι ήρεμη και ήσυχη, χαρούμενη πνευματικά και ελαφριά στο
σώμα. Κανείς και τίποτα δεν μπορούν να με αγριέψουν. Και στην ψυχή μου ηχούν
εκκλησιαστικά άσματα και προσευχές. Τα όνειρά μου είναι όμορφα και απαλά.
Τίποτα στον κόσμο δεν έχω. Ζω σε μια ευκατάστατη φίλη. Αλλά αισθάνομαι σαν να
είναι ολόκληρος ο κόσμος δικός μου. Είμαι εντελώς υγιής, αν και είμαι γριά.
Τίποτα δεν φοβάμαι˙ ούτε τον θάνατο. Το μόνο που αχόρταγα θέλω είναι η ησυχία,
η νηστεία και η προσευχή και σ’ αυτό βρίσκω απόλυτη ευτυχία».
Έτσι μιλά για τον
εαυτό της η γερόντισσα από το Μπέτσεγι. Και μ’ αυτή την εμπειρία της εκείνη
βεβαιώνει στις μέρες μας, την ευαγγελική διδαχή και την εμπειρία αιώνων της
Εκκλησίας.
(Από το βιβλίο: Αγίου
Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Δεν φτάνει μόνον η πίστη…». Ιεραποστολικές επιστολές
Β’, Εκδόσεις «Εν πλω». Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου