Π. ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Η ΔΙΟΡΑΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ - ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΣΕ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ!

π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος: Η διορατική μορφή του Γέροντος Βασιλείου Καυσοκαλυβίτου - Ἐπίκαιρες διδαχές καί νουθεσίες σέ σύγχρονα ἐκκλησιαστικά καί ἐθνικά θέματα
 

1. Σύντομος βίος Γέροντος Βασιλείου
 
Ὁ Γέρων Βασίλειος ὁ Καυσοκαλυβίτης γεννήθηκε στήν Κρήτη τό 1922, ἀλλά μεγάλωσε στήν Κόρινθο. Σέ ἡλικία δεκαπέντε ἐτῶν ἐγκαταστάθηκαν οἰκογενειακῶς στό Λουτράκι.  Ἐκεῖ δούλευε ὡς καροποιός μέ τήν τέχνη τοῦ ροδᾶ στό ἐργαστήριο τοῦ πατέρα του. Γράμματα πολλά δέν γνώριζε. Εἶχε, ὅμως, μεγάλη ἐπιθυμία ἀπό μικρός νά γνωρίσει τά γράμματα τοῦ Θεοῦ, γι' αὐτό εἶχε τάξει ἀπό μικρός νά γίνει μοναχός. Ἡ κλήση του αὐτή ἦταν τόσο ἐμφανής, ὥστε οἱ συγγενεῖς καί οἱ συμμαθητές του ἀπό πολύ μικρό τόν ἀποκαλοῦσαν «ὁ καλόγερος». Ξεχώριζε ἀπό τά ἄλλα παιδιά τῆς ἡλικίας του. Στό σχολεῖο ἤ στό σπίτι προτιμοῦσε νά ἀγιογραφεῖ, ἀντί νά παίζει, ὅπως ἔκαναν ὅλα τά παιδιά.     
Ἄν καί εἶχε μεγάλο πόθο νά γίνει μοναχός, βρέθηκε σέ ἡλικία δεκαεννέα ἐτῶν παντρεμένος μέ μιά συνομήλικη κοπέλα ἀπό τό Λουτράκι. Μέσα στή φτώχεια μεγαλώσανε καί τά τέσσερα παιδιά τους. Ἐνῶ ἡ Ἑλλάδα βρισκόταν σέ ἐμπόλεμη κατάσταση, πατέρας δύο παιδιῶν πλέον, ὑπηρέτησε στόν Ἑλληνικό Στρατό. Μετά ἀπό πέντε χρόνια ἐπέστρεψε στό Λουτράκι, ὅπου ἐργάστηκε ὡς καροποιός ἀρχικά, κι ἔπειτα ὡς μαραγκός. Οἱ δυσκολίες τῆς ζωῆς ἐνίσχυαν τήν πίστη του καί τίς ἀντιμετώπιζε πάντα μέ προσευχή. Ἰδιαίτερα εὐλαβοῦνταν τήν Παναγία μας.
 
Ὅταν ἔφυγε ἀπό τήν ζωή ἡ σύζυγός του, ἐκεῖνος ἔφυγε γιά τό Ἅγιον Ὄρος. Δέν παρέλειψε προηγουμένως νά τακτοποιήσει καί τά τέσσερα παιδιά του. Στό Ἅγιον Ὄρος δέν κάθισε πολύ.  Πῆρε τήν καλύβη του καί μετά πῆγε στά Ἱεροσόλυμα, στόν Πανάγιο Τάφο. Ἐκεῖ τόν χειροθετήσανε κι ἔλαβε τό μικρό ἀγγελικό σχῆμα. Προηγουμένως, τόν εἶχε χειροθετήσει ἀναγνώστη καί τοῦ διάβασε τήν ρασοευχή ὁ πατήρ Χρυσόστομος ὁ Γρηγοριάτης στόν Ναό, πού ὁ Γέρων εἶχε χτίσει στά Κοιμητήρια τοῦ Λουτρακίου. Ὁ συγκεκριμένος Ναός εἶναι ἀφιερωμένος στήν Παναγία τήν Μυρτιδιώτισσα καί στόν Ἅγιο Θεόδωρο τόν Στρατηλάτη. Ἀναγνώστη τόν χειροθέτησε καί ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Κορίνθου κυρός Παντελεήμων.
 
Μετά ἀπό πέντε χρόνια διακονίας στόν Πανάγιο Τάφο, γύρισε στό Ἅγιον Ὄρος, ὅπου ἐκάρη μεγαλόσχημος μοναχός. Ἀνάδοχο εἶχε τόν γέροντα Λουκᾶ. Στό Ἅγιον Ὄρος, μέχρι νά ἑτοιμαστεῖ τό κελί του, ἔμενε γιά ἕνα διάστημα μέσα σέ σπήλαιο. Ἐκεῖ, μέ αὐστηρή νηστεία καί ἀδιάλειπτη προσευχή, μακρυά ἀπό τίς συνήθεις μέριμνες τῆς καλύβης, ζοῦσε μέ ἀπόλυτη προσευχή καί προσήλωση στόν Θεό.
Ἀπό τήν σπηλιά ἔφυγε, ὅταν ἑτοιμάστηκε ἡ καλύβη του στά Καυσοκαλύβια. Τό 1987 στάλθηκε ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος στό μοναστήρι τῆς Κλεισούρας στήν Καστοριά. Ἡ διακονία του ἐκεῖ ἦταν ὑποδειγματική καί ἀπολάμβανε τῆς ἀπόλυτης ἐμπιστοσύνης τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτη Καστοριᾶς κυροῦ Γρηγορίου. Κατά τήν ἐκεῖ παραμονή του ἔγιναν καί κάποια θαύματα στόν χῶρο τοῦ μοναστηριοῦ. Ἔπειτα, ἐπέστρεψε καί πάλι στήν καλύβη του στό Ἅγιον Ὄρος, ἀπ΄ ὅπου, ἐξαιτίας τῆς ἐπιβαρυνθείσης ὑγείας του, ἀνεχώρησε ὁριστικά τό 2007. Πλέον φιλοξενοῦνταν ἀπό μία οἰκογένεια στά Πεῦκα Θεσσαλονίκης.
Ἔξω ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος, στόν κόσμο πλέον καί σέ προχωρημένη ἡλικία, ὁ Γέρων Βασίλειος διακονοῦσε τόν κόσμο μέσα ἀπό τήν διαρκή διδασκαλία τοῦ θείου λόγου. Διακρινόταν γιά τήν ταπείνωση, τήν καρτερία του, τό ἀσκητικό του πνεῦμα καί τήν ἀνεξάντλητη, χριστιανική ἀγάπη του.  Ἀγαποῦσε πολύ νά χτίζει Ναούς καί μέχρι τήν κοίμησή του ἔχτισε συνολικά ὀκτώ.
 
Τήν 18η Ὀκτωβρίου 2015 ὁ Γέρων Βασίλειος ἀπεδήμησε εἷς Κύριον. Τάφηκε, κατ΄ ἐπιθυμία του, στό Παλαιόκαστρο Κοζάνης, στόν τόπο, ὅπου θεμελιώθηκε ὁ τελευταῖος του Ναός. Ὁ τάφος του βρίσκεται στόν περίβολο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Προφήτου Ἠλιού τοῦ νεκροταφείου [1].
Οἱ διδαχές καί οἱ νουθεσίες τοῦ Γέροντος Βασιλείου ἔχουν καταγραφεῖ σέ δύο τόμους ἀπό τίς ἐκδόσεις «Ἀγαθός Λόγος» (Ἀθήνα, 2018 - 2019). Ἐπειδή ἀρκετές ἀπό αὐτές ἀναφέρονται σέ σύγχρονα ἐκκλησιαστικά θέματα δογματικοῦ χαρακτῆρος, καί ἄλλες σέ σημερινά τεκταινόμενα στόν κόσμο καί στή Χώρα μας, γι’αὐτό κρίναμε ὀρθό νά τίς παραθέσουμε στό παρόν κείμενο.
 
2. Ὁ Γέρων Βασίλειος γιά τόν αἱρεσιάρχη Πάπα. Κόρακας, πού μεταμορφώνεται σέ ἥμερο περιστέρι.
 
«Ἐσεῖς νά μήν ξεχνᾶτε ὅτι ὁ Πάπας εἶναι ὁ πρόδρομος τοῦ ἀντιχρίστου. Θά δεῖτε πῶς θά ἔλθει σάν λευκή ἀθώα περιστερά καί, προσποιούμενος, θά κερδίσει τήν ἐμπιστοσύνη τους. Θά ἔλθει μαζί μέ ἄλλους κόρακες. Θά μποῦν στά σπίτια μας. Θά τούς ἐμπιστευθοῦμε καί, ἀφοῦ μᾶς κερδίσουν, τότε θά δείξουν τό ἀληθινό πρόσωπο τοῦ κόρακα καί θά μᾶς ξεσχίσουν, γιά νά φᾶνε τίς σάρκες μας. Νά μήν τούς ἐμπιστευθοῦμε. Σήμερα οἱ περισσότεροι Ἱεράρχες μας προτιμοῦν νά ἀξιοποιήσουν τά φθαρτά καί τά ἄφθαρτα, τά ὠφέλιμα τά ρίχνουν στόν κάλαθο τῶν ἀχρήστων. Καλό εἶναι νά εἴμαστε δεῖκτες τῆς ἀληθείας καί νά μήν ἐπιδεικνύουμε συμπάθεια πρός τό κακό» [2].
 
«Τὸ κακὸ θὰ ἔρθει ἀπὸ τὴ Δύση καὶ γρήγορα. Θὰ δεῖτε πὼς θὰ κυριαρχήσουν οἱ ἀλλόθρησκοι. Θὰ φτιάξουν σημεῖα καὶ τέρατα οἱ αἱρέσεις. Θὰ δεῖτε πὼς τἄχιστα ὁ κόρακας θὰ γίνει περιστέρι ἥμερο. Οἱ Χριστιανοὶ θὰ ἀνοίξουν τὶς πόρτες τῶν σπιτιῶν τους, ἀφοῦ θὰ τὸ δοῦν ἥμερο, καὶ θὰ τὸ καλοδεχτοῦν. Τὸ περιστέρι αὐτὸ θὰ τοὺς ξεγελάσει. Θὰ τοὺς πάρει μὲ τὸ μέρος του. Κι ἀφοῦ τοὺς πάρει μὲ τὸ μέρος του καὶ τοὺς κοροϊδέψει, τότε καὶ πάλι θὰ πάρει τὴ μορφὴ τοῦ κόρακα. Μάλιστα θὰ σπεύσει νὰ φέρει καὶ τοὺς ἄλλους κόρακες, γιὰ νὰ φωλιάσουν στὰ σπίτια τῶν χριστιανῶν, σὲ κάθε σπίτι, σ’ ὅλα τὰ σπίτια ποὺ θὰ τὸν δεχθοῦν» [3].
 
«Ἀκοῦστε προσεκτικά, παιδιά μου. Ἐδῶ καὶ λίγα χρόνια, δυστυχῶς, ἔχουμε ἀνοίξει ὡς χώρα παράθυρο, τί λέγω παράθυρο, ὁλάκερη τὴν κεντρικὴ πόρτα τοῦ σπιτιοῦ μας στὸν κόρακα, δηλαδὴ τὸν Πάπα. Πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοὶ προύχοντες ἔτρεξαν νὰ τὸν προσκυνήσουν, εἴτε ἐδῶ, ποὺ ἦρθε καὶ θὰ ξανάρθει, εἴτε στὸν οἶκο του, στὸ Βατικανό. Βλέπεις ἔχει καὶ διακινεῖ τὸ χρῆμα καὶ τὶς γνωριμίες τῆς ἐξουσίας. Ἄσχημο πράγμα ὁ Μαμωνᾶς. Ἀπὸ τὴ στιγμή, ποὺ τὸν προσκυνήσεις, σὲ κυριεύει. Αὐτὸς ὁ κόρακας, δηλαδὴ ὁ Πάπας, παιδιά μου, θὰ γίνει περιστερὰ καὶ θὰ καταφέρει νὰ εἰσέλθει σὲ πολλοὺς οἴκους τῶν χριστιανῶν. Δὲν εἶχε ἄδικο ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὅταν βροντοφώναζε καὶ προέτρεπε τοὺς χριστιανούς, λέγοντας˙ «Τὸν Πάπα νὰ καταρᾶστε, γιατί αὐτὸς θὰ εἶναι ἡ αἰτία τοῦ κακοῦ…» [4]!
 
«Ἀκοῦστε παιδιά μου. Ὅταν δεῖτε αὐτὸ τὸ δέντρο καὶ ἀνθίσει πρόσκαιρα, τότε περιμένετε τὸ ἄλφα σημεῖο. Τότε θὰ δεῖτε τοὺς κόρακες καὶ τοὺς γλάρους νὰ κατασπαράζουν τὰ περιστέρια. (Αὐτὸ ἔγινε λίγες ἑβδομάδες μετὰ τὴν ἀνάληψη τῆς ἐξουσίας στὸ Βατικανὸ ἀπὸ τὸν νῦν Πάπα Φραγκῖσκο, ὅταν ἕνα κοράκι ἐπιτέθηκε καὶ σκότωσε ἕνα ἐκ τῶν δύο περιστεριῶν, ποὺ ἐλευθέρωσε ὁ Πάπας, καὶ τὴν ἴδια στιγμή, ταυτόχρονα δηλαδή, ἕνας γλάρος σκότωσε τὸ δεύτερο περιστέρι. Ὅλοι τότε μίλησαν γιὰ σημάδι τοῦ οὐρανοῦ). Τότε θὰ ἀρχίσει ὁ κόρακας νὰ ὀρέγεται διακαῶς τὴν Ορθόδοξην ἀνατολήν. Προσέχετε καὶ προσεύχεστε. Διότι, θέλουν νὰ σᾶς πλησιάσουν προβατόσχημοι λύκοι, γιὰ νὰ σᾶς πάρουν μὲ τὸ μέρος τους. Οὐαὶ-οὐαὶ καὶ ἀλοίμονο εἰς τοὺς πιστεύοντας εἰς αὐτὸν τὸν κόρακα. Ὅλα ὅσα ἀκούσατε τὰ πάντα θὰ γίνουν.
Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς προσευχῆς του ἕνας νηστευτὴς μοναχὸς ἄκουσε φωνὴ Κυρίου ἐξ οὐρανοῦ λέγουσα: «Εἶπον γὰρ καὶ λέγω σοι ἑτέραν φοράν˙ λάλησον εἰς τὸ ποίμνιον, ὃ ἤκουσας. Λέγω σοι ἑτέραν φοράν˙ ὁ κόραξ θέλει γίνει περιστερά, πολὺ ὡραία, πολὺ ὡραία περιστερά, ἥμερος, ἵνα ξεγελάσει τοὺς ἀνθρώπους, ἵνα τὴν ἀποδεχθοῦν εἰς τὰς οἰκίας αὐτῶν. Ἀκούσωσιν τὰς διδαχάς αὐτῆς τῆς περιστερᾶς, τὰ κελαηδήματά της. Θὰ τὴν περιποιηθοῦν πλήρως! Τόσον πολὺ αὕτη ἡ περιστερὰ θὰ τοὺς γοητεύσει. Αὔθις τοὺς κερδίσει, αὐτομάτως σπεύδει, φέρει κι ἄλλους κόρακας, ἵνα καταβροχθήσωσι τὰς σάρκας αὐτῶν. Προσέχετε˙ προσεύχεστε˙ λάλησον, ἃ εἶδες, ἃ ἤκουσες. Δίδαξον τὸ ποίμνιον, ἵνα εἰσέλθῃ εἰς τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, εἰς τὴν εὐθείαν ὁδόν, τὴν λευκὴν ὁδὸν τῆς σωτηρίας. Στενὴ μέν, ἀλλὰ πλουσία. Στενὴ μέν, ἀλλὰ σωτήριος. Διὰ τῆς στενῆς ὁδοῦ πάντες σωθήσονται» [5].
 
3. Ὁ Γέρων Βασίλειος γιά τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο
 
«Τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον μας ἐκτίει ποινὴ αἰώνων, ποὺ προῆλθε ἀπὸ τὸ ἀπαράδεκτο ἄνοιγμά του στὸν παπισμό, πρὶν τὸ σκλαβώσουν οἱ Ὀθωμανοί, τότε μὲ τὸν Ἅγιο Μάρκο τὸν Εὐγενικό, πού εὐτυχῶς ἀντιστάθηκε καί κράτησε ἀναμμένη τή δάδα τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας. Ὁ καλὸς Θεὸς τὸ ἐλευθέρωσε γιὰ λίγο πρὶν τὴ Μικρασιατικὴ καταστροφή, ἀλλά, δυστυχῶς, καὶ οἱ τότε ἐπικεφαλῆς τοῦ θρόνου τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα δὲν ἐξέλαβαν τὴ χάρη γιὰ τὸ ὑπόλοιπο τῆς ποινῆς, ποὺ τοὺς ἔδωσε ὁ Θεός, καὶ ἀσχολοῦνταν πάλι μὲ τὴ Δύση, μὲ τὴν ὁποία εἶχαν καί ἐμμένουν νά ἔχουν σούρτα-φέρτα. Καὶ τότε ὁ Θεὸς ζήτησε νὰ συνεχιστεῖ ἡ ποινή, μέχρις ὅτου ἔρθει ἡ μετάνοια. Κρίμα καὶ πάλι κρίμα! Ἂν καὶ ὁ Θεὸς προίκισε τὸν νῦν Οἰκουμενικό μας Πατριάρχη Βαρθολομαῖο μὲ πολλὰ χαρίσματα, αὐτὸς δυστυχῶς δὲν τὰ ἀξιοποιεῖ γιὰ τὴ δόξα τοῦ Τριαδικοῦ καὶ μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ἐμμένει σὲ πάγιες τακτικὲς τῶν προκατόχων του, οἱ ὁποῖοι ἦταν ἁλυσοδεμένοι ἀπὸ τὴν βδελυρὴ Μασονία. Νὰ προσευχηθοῦμε ὅλοι ὁ νῦν Οἰκουμενικός μας Πατριάρχης νὰ στρέψει τὴν καρδιά του στὸν Θεὸ καὶ νὰ γυρίσει τὴν πλάτη του στὴ Δύση. Νὰ καταλάβει ὅτι ἀπὸ τὴ Δύση μόνο μαῦρα σύννεφα ἔρχονται καὶ δὲν θὰ βρεῖ κανένα καλό. Νὰ προσευχόμαστε γι’ αὐτόν, γιά νὰ καταγραφεῖ ὡς Πατριάρχης, ποὺ θὰ δεῖ ἐλευθερωμένο τὸν θρόνο του ἀπὸ τὴν Ὀθωμανικὴ καὶ κάθε ἄλλη φανερή καί ἀφανή αἰχμαλωσίαν ποὺ ἔχουν ἐπιβληθεῖ ἀπὸ πνευματικοὺς νόμους ὡς ποινές. Αὐτὸ προσμένει ὁ οὐρανὸς καὶ οἱ ἅγιοί μας. Ὁ Θεὸς εἶναι δίκαιος. Θὰ φθάσει σύντομα ὁ καιρὸς ποὺ στὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον μας θὰ συνειδητοποιήσουν ὅτι τὴν πραγματικὴ ἀσφάλεια δὲν τὴν ἐγγυῶνται τὰ ταγκαλάκια τῆς Δύσεως, ἀλλὰ ὁ Κύριός μας, ὁ γλυκύτατος Ἰησοῦς Χριστός. Νὰ προσεύχεστε γιὰ τὸν Βαρθολομαῖο μας νὰ τὸν φωτίσει ὁ Θεός, ἔτσι ὥστε νὰ ἑνώσει καὶ ὄχι νὰ διχάσει τὸ χριστεπώνυμον ποίμνιον. Νὰ γνωρίζετε πάντως ὅτι εἶναι θέλημα Θεοῦ ὁ θρόνος τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα νὰ ἐπανέλθει σύντομα στὰ χέρια τῶν Ρωμιῶν. Μακάρι νὰ εἶναι ὁ Βαρθολομαῖος τότε Πατριάρχης. Ἐσεῖς θὰ τὸ ζήσετε. Θὰ τὸ δεῖτε» [6].
 
4. Ὁ Γέρων Βασίλειος γιά τόν Ἀρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλο καί τίς σχέσεις του μέ τόν Πάπα
 
«Ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος καθιέρωσε ἕνα ἀλισβερίσι τῆς Ἐκκλησίας μας μέ τόν πρόδρομο τοῦ Ἀντιχρίστου, τόν Πάπα. Τό πλήρωσε φρικτά ὁ ἴδιος. Τό πλήρωσαν καί θά τό πληρώσουν κι ἄλλοι, πού συμμετεῖχαν ἐνεργά σ'αὐτό. Νά προσευχόμαστε γι'αὐτόν. Δυστυχῶς, αὐτό τό ἀλισβερίσι δίδει τό δικαίωμα στόν διάολο νά ἁλωνίζει στόν εὐλογημένο αὐτό τόπο» [7].
 
«Ἄχ, παιδιά μου, ἕνα θὰ σᾶς πῶ! Ἐὰν ὁ μακαριστὸς Χριστόδουλος εἶχε γυρίσει τὴν πλάτη στὸν Πάπα, ὁ Θεὸς δὲν θὰ τὸν ἔπαιρνε τόσο πρόωρα. Ἀκόμα θὰ ζοῦσε. Τὰ ὅποια ἀνθρώπινα λάθη ὁ Θεὸς τὰ συγχωρεῖ. Τὰ λάθη, ὅμως, ποὺ ἐγκυμονοῦν κινδύνους γιὰ τὴν πίστη μας, εἶναι ἀσυγχώρητα. Νὰ, ὁ μακαριστὸς Σεραφεὶμ δὲν εἶχε οὔτε τὴν μόρφωση οὔτε τὰ χαρίσματα τοῦ Χριστοδούλου, ἀλλὰ ἦταν ἁγνός. Ἄφησε τὴν καρδιά του νὰ μιλήσει κι εἶπε ἀλήθειες, ποὺ τοῦ ἄνοιξαν τὴν πόρτα τοῦ Παραδείσου. «Εἶναι τὸ Βατικανὸ Ἐκκλησία»; εἶχε κάποτε πεῖ στὴν Ἱεραρχία! Καὶ δὲν ἀρκέστηκε μόνο στὸ νὰ ἀμφισβητήσει εὐθέως τοὺς Λατίνους, ἀλλὰ εἶχε ἀπαγορεύσει στὸν Πάπα νὰ ἔρθει στὴν Ἑλλάδα. Ὁ μακαριστὸς Ἐπίσκοπος Σιατίστης Ἀντώνιος εἶδε μετὰ τὴν κοίμησή του μὲ ὁλόλευκη στολὴ τὸν μακαριστό Σεραφεὶμ νὰ λειτουργεῖ στὸ οὐράνιο θυσιαστήριο καὶ μοῦ ἐκμυστηρεύτηκε ὅσα τώρα σᾶς λέγω. Ὁ Κύριος προειδοποίησε τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, μέσῳ τοῦ αἰφνιδίου θανάτου τοῦ Κερκύρας Τιμοθέου, τὸ βράδυ τῆς ἐπιστροφῆς του ἀπὸ τὸ Βατικανὸ, ἀλλὰ τὸ μήνυμα τότε δὲν τὸ κατανόησε… Κατά τόν ἴδιο τρόπο δέν κατανόησε κι ἄλλα μηνύματα, πού τοῦ ἔστειλε πρίν καί μετά τήν ἐκδήλωση τῆς ἀσθενείας του» [8].
 
«Σταθεροποιῆστε τήν πίστη σας στήν ἁγνή Ὀρθοδοξία, πιστεύετε μέ καθαρή τήν καρδία καί ὄχι ἀναμεμειγμένοι μετά τῶν αἱρετικῶν, μετά τοῦ προδρόμου τοῦ ἀντιχρίστου» [9].
 
5. Προόραση Γέροντος Βασιλείου τό 2011 γιά τήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης
 
«Ἐκ Δυσμῶν θά ἔλθει τό κακό καί ἐκ τῆς Κρήτης θά ξεκινήσει. Ναί, τεσσαράκοντα καί δύο ἡμέρες, ναί παιδιά μου, λέγω αὐτά θά γίνουν σαράντα καί δύο ἡμέρες μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας. Μέσα σέ ὀκτώ ἡμέρες ἀπό τότε θά γίνουν πολλά, τά ὁποία θά ἀποτελέσουν καί τήν αἰτία, γιά νά στείλει ὁ Κύριός μας πολλές δοκιμασίες, προκειμένου νά δεῖ, ἄν θά ἄρουν τάς κακάς βουλάς των. Ἐπίσκοποι βούλονται ἐκ τῆς Κρήτης τό κακόν, κακόν θέλουσι καί λάβουν. Θεέ μου, μή γένοιτο! Πῶ-πῶ! Τί φρικτό τέλος θά ἔχουν! Θεέ μου μή γένοιτο! Οὗτοι (οἱ Ἐπίσκοποι) πορεύονται πρός τόν Κύριό μας κακῶς καί διεστραμμένως. Κι Ἐκεῖνος θά φανεῖ πρός αὐτούς μέ ὀργή καί ἀγανάκτηση. Ὅποιος θέλει νά σωθεῖ, παιδιά μου, ἔρχεται σέ μετάνοια. Κι ὅποιος δέν θέλει νά σωθεῖ, ἀγκαλιάζει τήν κακογνωσία καί τήν κακογνώμονα θέλησή του. Διά τῆς μετανοίας ὁ ἁμαρτωλός θά σωθεῖ, ἐνῶ ὁ ἀμετανόητος ὄχι. Μετανοεῖτε, μετανοεῖτε καί προσεύχεσθε. Τό τέλος εἶναι ἐγγύς. Οἱ ἀναστάντες πορεύονται ἐν τῷ νόμῳ τοῦ Θεοῦ καί γνωρίζουν ὅτι ὁ Κύριος γνωρίζει τά πάντα, βλέπει τά πάντα. Μή γελιέστε! Συνέλθετε, ἔλθετε εἰς τήν ὁδόν τῆς σωτηρίας. Μετανοεῖτε καί προσεύχεσθε, παιδιά μου, ὥστε νά μήν χάσετε, νά μήν σᾶς ἐγκαταλείψει ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου μας. Ἔρχονται πολλά δεινά στήν Ἐκκλησία μας. Θά δοκιμασθοῦμε πολύ». «Ἀνώτατος ρασοφόρος θά κηρύξει καινούργια θρησκεία, ξένη μέ τήν Ὀρθοδοξία»» [10].   
 
6. Ὁ Γέρων Βασίλειος γιά τούς προδίδοντας τήν Ὀρθοδοξίαν
 
«Οὐαὶ καὶ ἀλλοίμονο εἰς τοὺς ἀπιστοῦντας, οὐαὶ καὶ ἀλλοίμονο εἰς τοὺς προδίδοντας τὴν Ὀρθοδοξίαν. Οὐαὶ καὶ ἀλλοίμονο εἰς τοὺς βλασφημοῦντες. Θέλουν νὰ δοῦν αὐτοὶ οἱ βλασφημοῦντες, οἱ προδίδοντες τὴν Ὀρθοδοξίαν, θέλουν νὰ δοῦν πλείονες ἀσθένειες, ὅτι οὗτοι οὐκ ἠθέλησαν νὰ ἀσπαστοῦν τὴν μετάνοια. Μακάριοι οἱ μετανοοῦντες, ὅτι αὐτοὶ θέλουν κληρονομήσωσιν τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Μακάριοι οἱ πιστεύσαντες. Οὐκ εἶδον˙ οὐκ ἔχουσι ὀφθαλμοὺς οἱ προδίδοντες τὴν Ὀρθοδοξίαν, γιὰ νὰ δοῦν τί ποιοῦν, τί κάνουν. Ἐθελουσίως βαδίζουν εἰς τὰς ἀνομίας˙ ἐθελουσίως βλαστημοῦν˙ ἐθελουσίως ἔσονται δοῦλοι τοῦ διαβόλου. Ὦτα ἔχουσι καὶ οὐκ ἀκούωσι˙ ὀφθαλμοὺς ἔχουν καὶ οὐ ὄψονται. Ὢ ἁμαρτωλέ! στρέψε τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ δὲς τὸ φῶς τὸ ἀληθινό˙ φεῦ ἐκ τοῦ σκότους˙ δὲν βλέπεις ποῦ βαδίζεις; Σὺ δὲ ζητεῖς τὴν ὁδὸν τῆς ἀπωλείας, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ στὸ σκότος. Αὐτός, ποὺ ἐπιδιώκει νὰ δεῖ τὸ σκότος, ποιεῖ τὸ θέλημα τοῦ Μαμωνᾶ, γίνεται δοῦλος αὐτοῦ» [11].
 
7. Ὁ Γέρων Βασίλειος γιά τούς Ναούς, τούς Ἱερεῖς, τήν Θεία Κοινωνία καί τούς Ὀρθοδόξους
 
«Θά σφραγίσουν ἐκκλησίες καί θά τίς κάνουν ἀποθῆκες μέ τρόφιμα, δῆθεν γιά νά βοηθοῦν κόσμο. Θά ἀπαγορεύουν στούς ἱερεῖς νά φοροῦν καί νά κυκλοφοροῦν μέ ράσα. Θά τούς ξυρίσουν καί ὅσοι δέν ὑπακούουν, θά διώκονται. Ἡ Θεία Κοινωνία θά γίνει σέ στερεά μορφή καί σφραγισμένη, δῆθεν γιά νά μήν κολλᾶνε ἀρρώστειες οἱ πιστοί» [12].
 
«Πολλοί ἐκ τῶν πιστευόντων στόν ἀληθινό Θεό θά διωχθοῦν, θά ραπιστοῦν, θά τραυματιστοῦν βαρέως, θά θανατωθοῦν, ὅμως θά δικαιωθοῦν» [13].
 
«Θά βλέπουμε στήν Ἀθήνα καί τήν Θεσσαλονίκη κυρίως νά γίνονται παπικές λειτουργίες. Θά ὑποχρεώνουν τούς ἱερεῖς μας νά συμμετέχουν καί ὅποιος δέν θά πηγαίνει, θά τοῦ κόβουν τόν μισθό» [14].
 
8. Ὁ Γέρων Βασίλειος γιά τά τεκταινόμενα στόν κόσμο καί τήν Ἑλλάδα
 
Ὁ Γέρων Εὐσέβιος, πού ζοῦσε στά Κατουνάκια στό Ἅγιον Ὄρος, ἔστειλε τόν ὑποτακτικό του, μοναχό Ἰωάννη, στόν Γέροντα Βασίλειο, γιά νά τοῦ μεταφέρει τά ἑξῆς:
«Πὲς εἰς αὐτούς, ποὺ ἀνησυχοῦν, ὅτι τὸ τέλος ἐγγίζει! Ναί, θέλει διεξαχθεῖ πόλεμος εἰς γειτονικὰ κράτη, καὶ ἐντός τῆς χώρας θὰ διεξαχθοῦν διαταραχὲς (ἐμφύλιος). Πολλοὶ ἀκόμη θέλουν νὰ διασαλέψουν τὴν Ἐκκλησίαν˙ οὗτοι κακῶς σκεπτόμενοι, θὰ εὕρουν ὅ,τι τοὺς χρειάζεται. Ἐσύ, Βασίλειε, μὴ λυπᾶσαι˙ μᾶλλον πρόσεχε καὶ προσεύχου, ἵνα ἀπομακρύνουν τὰς κακάς των ἰδέας-ἐπιχειρήσεις κατὰ τῆς Ἐκκλησίας. Ὅσοι ἀπέσυραν τὸν σταυρὸν ἀπὸ τοὺς οἴκους τους, θὰ δοῦν τὸν σταυρὸν τοῦ Κυρίου μας ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ θὰ τρέμουν ὡς τὰ φύλλα τοῦ δέντρου, ἱκετεύοντας γιὰ σωτηρία, ποὺ πλέον δὲν θὰ ἔχουν. Σύ, Βασίλειε, δίδαξον τὸ ποίμνιο, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου, νὰ δώσει μεγάλη προσοχή, ἄκρα σεβασμό, εἰς τὸν σταυρὸν καὶ εἰς τὰς ἱερᾶς εἰκόνας. Πολλὲς ἐξ αὐτῶν τῶν ἱερῶν εἰκόνων θέλουν θαυματοποιήσει, θέλουν ποιήσει θαύματα. Δίδαξον νὰ μὴν ἀποσύρουν σταυροὺς καὶ εἰκόνες ἀπὸ τὰς οἰκίας των, ἀπὸ τὰ σχολεῖα των, τὰ γραφεῖα, τὰ ἱδρύματα καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ δημόσια κτίρια. Δίδαξον καὶ προέτρεψε πάντας νὰ ἔχουν πάντοτε πάνω τους τὸν Τίμιον Σταυρόν, ξύλινο σταυρό.
Τὸ διάστημα, ποὺ κάποιοι ἀλλόθρησκοι θὰ ἐπιχειροῦν μεθοδικὰ νὰ δημιουργήσουν κλίμα ἐνάντια εἰς τὰς ἱερᾶς εἰκόνας, μέλλει γενέσθαι μεταξὺ δύο γειτονικῶν κρατῶν πόλεμος. Κάποιοι ἐξ αὐτῶν θά προσορμιστοῦν καὶ ἐντός τῆς χώρας μας (λαθρομετανάστες-πρόσφυγες). Προσευχηθεῖτε, γιὰ νὰ ἀποφευχθεῖ αὐτό, λέγοντας˙ «Κύριε, Κύριε, βοήθησόν με˙ ναί, Κύριε, Κύριε, βοήθησὸν με», καθὼς καὶ ὡς λέγει τὸ τροπάριον «Σῶσον, Κύριε, τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου» καὶ «νίκας χορηγών τοῖς Ὀρθοδόξοις». Προσευχηθεῖτε πρὸς ἀποφυγὴ τοῦ κακοῦ. Οὗτος ὁ πόλεμος θὰ ἔχει θύματα. Ἐν συνέχεια, ὁ παράξενος αὐτὸς καλόγερος μοῦ ἔκανε γνωστὸ πὼς ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς ἐμφανίστηκε στὸν γέροντά του καὶ τοῦ εἶπε: «Ἐγὼ θέλω πάντας σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἐλθεῖν. Ὅμως, οἱ ἄνθρωποι βλασφημοῦν τὸ ὄνομά μου, τὸ ὄνομα τῆς μητρός μου, βλασφημοῦν τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός μου καὶ ἐγὼ θέλω ἀνταποδώσω αὐτοῖς κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. Ἄκουσον, εἶδε, κάθε βῆμα καὶ βλασφημία ἀπὸ πολλούς. Δὲν θέλουν νὰ μορφωθοῦν ἀπὸ τὴν διδασκαλία μου, παρὰ μόνο θὰ ἔρθουν εἰς ἐπίγνωσιν μὲ μίαν μεγάλην δοκιμασία, τὴν ὁποία θὰ λάβουν ἐγκαίρως. Πρόσεχε, προσεύχου, τὸ τέλος γὰρ ἐγγύς. Μὴ ρωτᾶς χρόνο, μόνο σπούδαζον τὸν κόσμον, δίδαξον τὸ ποίμνιο, ἵνα πατεῖ τὴν καλὴν ὁδὸν τοῦ φωτός» [15].
 
«Στόν εὐλογημένο αὐτό τόπο θά ζήσει λαός ἀσυνήθης, λαός ἀσεβής. Θά δημιουργηθεῖ διχόνοια ἐντός καί ἐκτός. Θά ὑπάρξουν θύματα» [16].
«Ἡ Ἑλλάδα θά ἀναδείξει πάλι πολλούς Ἁγίους, ἀλλά θά χαθοῦν καί πολλές ψυχές. Προσέχετε καί προσεύχεσθε, γιατί θά δεῖτε μέ τά μάτια σας πολλά ἀπρεπῆ. Προσεύχεσθε γιά καλή σωτηρία τῶν ψυχῶν καί ἰδιαίτερα γιά τά παιδιά σας. Εἴμαστε στούς ἐσχάτους καιρούς. Ἐκτός τῶν ἄλλων, θά χτυπήσουν τήν χώρα μας καί καιρικές συνθῆκες ἄσχημες. Θά γίνει σεισμός μέγας καί ἐντός καί ἐκτός. Ἄγρια ἀνεμοθύελλα μέ χαλάζι θά καταστρέψει δένδρα, φυτά, ζῶα καί ἀνθρώπους. Τό μίσος, τό ὁποῖο ἐπικρατεῖ, φέρνει τήν καταστροφή αὐτή, πρός γνώση καί συμμόρφωση πάντων. Θέλει ἔλθει κράτος ἐπί κράτος. Τό ἕνα κράτος κατά τοῦ ἄλλου, ὄχι ἕνα, ἀλλά πολλά. Τό ἕνα κράτος κατά τοῦ ἄλλου. Προσέχετε. Σταθεροποιῆστε τήν Ὀρθοδοξία μας, γιατί αὐτή εἶναι ἀληθής. Θά δεῖτε ἀκόμη πιό φρικτά, ὄχι σέ ἕνα μέρος, ἀλλά καί σέ ἄλλα καί σέ ἄλλα. Τό ἕνα κράτος νά πολεμᾶ τό ἄλλο, τό ἕνα κράτος νά πολεμᾶ τόν ἑαυτό του (ἐμφύλιος). Καί ἔτσι ρέει τό ἀθῶον αἷμα. Κι ὅλα αὐτά θά εἶναι ἀπό τούς ἀπίστους.
Τό κακό θα ἔρθει ἀπό τή Δύση καί γρήγορα. Θά κυριαρχήσουν οἱ ἀλλόθρησκοι. Θά φτιάξουν τέρατα καί σημεῖα οἱ αἱρέσεις. Θά γίνει ἐμφύλιος πάνω σέ πολιτική ἀκυβερνησία, σέ ἐκλογές, γιατί δέν θά θέλουν νά παραδώσουν τήν κουτάλα. Θά πληγοῦν κυρίως οἱ μεγάλες πόλεις. Θά χυθεῖ αἷμα καί ἀπό τις δύο πλευρές. Θά χυθεῖ ἀθῶο αἷμα, ἀλλά δέν θά κρατήσει πολύ˙ μέρες θά εἶναι˙ στά δάκτυλα τοῦ ἑνός χεριοῦ. Ὅλα τά κράτη θά εἶναι ἐναντίον τῆς Ἑλλάδας καί θά θέλουν νά τήν κατακτήσουν, ἀλλά τό μόνο, πού θά καταφέρουν, εἶναι νά κατακτηθοῦν οἱ ἴδιοι. Ἀλλά, νά γνωρίζετε ὅτι, χωρίς νά πέσει μία τουφεκιά, θά μᾶς σκλαβώσουν. Θά κοιμηθοῦμε ἐλεύθεροι καί θά ξυπνήσουμε σκλαβωμένοι μ’ αὐτά, πού θά ὑπογράψουν καί θά δεχθοῦν οἱ δικοί μας (πολιτικοί – μνημόνια). Ἀλλοίμονο στούς νέους τότε. Θά σπέρνουν καί δέν θά θερίζουν. Θά πέσει μεγάλη δυστυχία. Πολλοί θά φύγουν (μετανάστευση λόγῳ ἀνεργίας). Σέ λίγο καιρό θά ἔχουμε Νέα Τάξη, μέ τάξη, τό ψωμί δεκάξι (16) καί τό λάδι θά πετάξει.
Τούς ξένους θά τούς διώξει ὁ Θεός ἄρον-ἄρον. Θά τούς δώσει πολλές ἀρρώστειες ἀθεράπευτες, πού θά φοβηθοῦν καί θά φύγουν. Θά λένε˙ δέν μᾶς θέλει ἐδῶ ὁ Θεός τῆς Ἑλλάδος.
Ἐσεῖς θά τά ζήσετε, ἀλλά νά μήν φοβᾶστε. Νά θυμᾶστε πάντα πώς ἡ ἀγάπη ὑπερέχει, ἡ ὑπομονή βεβαιεῖ. Ἡ ταπείνωση ὑπογράφει καί ἡ μετάνοια εἰσάγει εἰς τήν βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ὅποιος ἄνθρωπος τηρεῖ αὐτά τά τρία, τίς τρεῖς ἐντολές, ἀγάπη, ταπείνωση, μετάνοια, αὐτός θά κερδίσει τό πᾶν. Ἡ ἀγάπη φέρνει τήν πίστη. Ἡ πίστη φέρνει τήν εὐτυχία» [17].
 
8. Ὁ Γέρων Βασίλειος γιά τήν προσωρινή κατάληψη τῆς Λέσβου, τῆς Χίου καί τῆς Ρόδου ἀπό τούς Τούρκους
 
«Πλησιάζει ὁ καιρός, πού οἱ Τοῦρκοι θά πάρουν αὐτά τά τρία νησιά˙ τήν Λέσβο, τή Χίο καί τή Ρόδο. Θ’ἀκολουθοῦν μιά πολιτική ἀποπροσανατολισμοῦ, γιά νά μπερδέψουν τόν ἑλληνικό στρατό, ὅτι δῆθεν θέλουν μικρά νησιά, ἀλλά τά τρία αὐτά ἑλληνικά νησιά θέλουν νά καταλάβουν. Σέ λίγο καιρό, ὅμως, ἡ Τουρκία θά διαλυθεῖ. Στά νησιά αὐτά θά μποῦν καί θά βγοῦν˙ λίγο καιρό θά τά κρατήσουν˙ μόλις τρεῖς μῆνες. Θά χυθεῖ αἷμα καί ἀπό τούς μέν καί ἀπό τούς δέ. Θά δεῖτε ὅτι θά παρελάσουν οἱ Τοῦρκοι ἐντός Ἑλλάδος (λαθρομετανάστες) καί θά χτίσουν τζαμιά παντοῦ.
Εἴμαστε αἰχμάλωτοι˙ τελείωσε˙ μόνο ἡ προσευχή θά μᾶς σώσει. Ἀλλά, ποιός κάνει προσευχή; Κανένας.
Οἱ Ἑβραῖοι θά ὑπερισχύσουν. Αὐτοί ἀνακατεύουν σήμερα ὅλον τόν κόσμο. Ἔχουν κάνει μεγάλο κακό στόν κόσμο καί θά πληρώσουν. Τελειώνουν τά ψωμιά τους» [18].
 
9. Ὁ Γέρων Βασίλειος γιά τήν ἀλλόθρησκη κυβέρνηση
 
«Θὰ ἔρθει καιρός, ποὺ τὴν Ἑλλάδα θὰ κυβερνήσει κυβερνήτης, ποὺ ἐπισήμως θὰ δηλώνει ὅτι δὲν εἶναι ὀρθόδοξος χριστιανός. Θὰ τὸ δεῖτε γρήγορα˙ θὰ κυβερνήσει γιὰ ἕνα διάστημα. Ἐσεῖς νὰ μὴν τὸν πιστέψετε σὲ τίποτε, γιατί αὐτὸς καὶ οἱ συνεργάτες του θέλουν νὰ χτυπήσουν τὴ ρίζα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἔχουν ἤδη ἁπλώσει τὰ πλοκάμια τους. Θέλουν νὰ χτυπήσουν ἀλύπητα τὴν πατρίδα μας, τόσο ἄσχημα ποὺ δὲν θὰ γνωρίζει ὁ ἄνθρωπος τὸν ἄνθρωπο. Στὸ λίγο διάστημα, ποὺ θὰ κυβερνήσει αὐτὴ ἡ ἀλλόθρησκος κυβέρνηση, θὰ συμβοῦν παρὰ πολλὰ κακὰ καὶ ἄσχημα πράγματα. Μὴν τοὺς δεχτεῖτε, μὴν κάνετε αὐτά, ποὺ θὰ σᾶς ποῦν, προκειμένου νὰ σᾶς σφραγίσουν. Διῶξτε τους. Ἄχ, ἄχ, ὁ στεναγμὸς θὰ εἶναι μεγάλος, Θὰ θρηνοῦν καὶ δὲν θὰ ξέρουν τί νὰ κάνουν οἱ ἄνθρωποι. Μὴν ἐξετάζεις χρόνο. Σᾶς εἶπα˙ ἤγγικεν ὁ καιρός. Θὰ κυριέψουν αὐτοὶ γιὰ ἕνα διάστημα. Ὅμως, ὁ Θεός, μὴ μπορώντας νὰ βλέπει τὸ πλάσμα του νὰ ὑποφέρει, θὰ στείλει τοὺς Ἁγίους ἀγγέλους Του καὶ θὰ τοὺς καταστρέψει ὅλους. Καὶ θ’ ἀνθίσει πάλιν ἡ ἀρχὴ τοῦ Χριστοῦ. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Χριστοῦ θὰ ζήσουν καὶ θὰ βασιλεύσουν εἰς αἰώνας αἰώνων» [19].
 
Ἐπίλογος
«Ὡς εἶπον σοι ἑτέραν φοράν λέγω˙ θέλει γεννηθεῖ ἄνθρωπος μὲ κεφαλὴν μόσχου, θέλει γεννηθεῖ ἄνθρωπος θῆλυ μὲ κεφαλὴν αἴγας. Ὅλα, ἃ λέγω σοι, ἃ εἶδες, ἃ ἤκουσες, τὰ πάντα γεννηθήσονται ἐν καιρῷ. Λάλησον τοῖς ἀνθρώποις˙ ἤγγικεν γὰρ ὁ καιρός. Μετανοεῖτε, γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεστε. Μὴν καταπατεῖτε τὸν Σταυρόν μου καὶ τὰ πάθη μου. Ἐποιήσατε τὸν οἶκον τοῦ Πατρός μου οἶκον καταλαλιᾶς καὶ ἑτέρων φαύλων συζητήσεων. Εἴδατε καὶ στοχαστεῖτε˙ μᾶλλον ἐν τάχει ἔρχομαι. Ἵνα τί ἐθελοτυφλεῖτε ἐντός τοῦ οἴκου τοῦ Πατρός μου; Ποδοπατεῖτε τὸν σταυρόν, φαυλολογεῖτε διὰ ὀλίγα ἀργύρια. Εἴδετε καὶ στοχαστεῖτε˙ μέλλει ἀναβλύσῃ καὶ ἐκ τῆς γῆς φλόγα μεγίστη, ἵνα κατακαύσῃ ἀπίστους καὶ προβατόσχημους λύκους, ποὺ κατατρώγουν τὰ πρόβατά μου. Λάλησον εἰς τοὺς ἀνθρώπους ὅτι μέλλει ριφθεῖ ἐξ οὐρανοῦ καταρράκτης, οὐχὶ μόνον πλήρους ὕδατος, ἀλλὰ καὶ χώματος. Λάλησον εἰς τοὺς ἀνθρώπους τὰ πρέποντα, ἵνα ἔλθουν τάχιστα εἰς μετάνοιαν. Τὸ τέλος ἐγγίζει καὶ μέλλει θορυβῆστε. Γρηγορεῖτε, γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε, ἵνα εἰσέλθῃτε εἰς ζωὴν αἰώνιον, εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν». Κατόπιν αὐτῶν ὅλοι μας ὀφείλουμε νὰ θέσουμε ὡς βασικὴ προτεραιότητα στὴ ζωή μας τὴν ἐν Χριστῷ σωτηρία. Νὰ μετανοήσουμε καὶ νὰ πορευτοῦμε σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου μας [20].
 
«Σήμερα ὁ κόσμος διάγει κακῶς καί διεστραμμένως ἀπέναντι στό Θεό. Ποῦ εἶναι ἡ μετάνοια; Ποῦ εἶναι οἱ δεήσεις, ποῦ εἶναι οἱ νηστεῖες, οἱ προσευχές; Μετανοῆστε, μετανοῆστε! Τό τέλος ἐγγύς. Μετανοῆστε, γιά νά μᾶς λυπηθεῖ ὁ Θεός. Τήν λύση στά ἀδιέξοδα τήν φέρνουν ἡ ταπείνωση, ἡ μετάνοια, ἡ ὑπομονή καί ἡ πίστη. Ἄν δέν ἔχουμε πίστη, δέν ἔχουμε θάρρος. Ἡ πίστη καί τό θάρρος σώζουν τόν ἄνθρωπο. Οἱ ἅγιοι μάρτυρες ἐκλάμβαναν ὡς σκύβαλα τά ὑπάρχοντα ὑλικά ἀγαθά καί λαχταροῦσαν τά οὐράνια. Νά θυμᾶστε˙ πίστη ἄνευ καλῶν ἔργων νεκρά ἐστί» [21].
 

---

 
[1] http://gerontasvasileios.gr/#el/o-bios/
[2] ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ, Γέρων Βασίλειος Καυσοκαλυβίτης, Νουθεσίες – Διδαχές, Μέρος Α΄, ἐκδ. Ἀγαθός Λόγος (σειρά Συναξάρια Ἁγίων), Ἀθήνα 2018, σσ. 74-75.
[3] Ὅ. π., σ. 86.
[4] Ὅ. π., σ. 87.
[5] Ὅ. π., σσ. 91-92.
[6] Ὅ. π., σσ. 89-90.
[7] Ὅ. π., σ. 75.
[8] Ὅ. π., σσ. 88-89.
[9] Ὅ. π., σσ. 75-76.
[10] Ὅ. π., σσ. 72-73, 74.
[11] Ὅ. π., σ. 84.
[12] Ὅ. π., σ. 74.
[13] Ὅ. π., σ. 75.
[14] Ὅ. π., σ. 76.
[15] Ὅ. π., σσ. 81-82.
[16] Ὅ. π., σ. 75.
[17] Ὅ. π., σσ. 76-78.
[18] Ὅ. π., σσ. 69-70.
[19] Ὅ. π., σσ. 83-84.
[20] Ὅ. π., σσ. 92-93.
[21] Ὅ. π., σ.  76.