ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΗ ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΙΡΗΝΗ.

 Επιστρέφοντας στην επισκοπική του επαρχία ο Άγιος Σπυρίδωνας από την Α' Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ. του αναγγείλαν με λύπη ότι η θυγατέρα του η Ειρήνη, η Ρηνούλα είχε πεθάνει όσο αυτός έλειπε και την ενταφίασαν. Μια δοκιμασία ακόμη τον περίμενε και αυτή η είδηση του έφερε πολλά συναισθήματα αλλά την υπέμεινε με καρτερία και υπομονή όπως άλλωστε έκανε σε όλη του την ζωή.

Λίγες μέρες μετά τον επισκέφθηκε μια γειτόνισσα και του ανέφερε πως είχε εμπιστευθεί προς φύλαξη στην Ρηνούλα ένα πολύτιμο κόσμημα το οποίο δεν πρόλαβε να της το επιστρέψει ούτε και γνώριζε η ίδια τον τόπο όπου το είχε φυλάξει και το ζήτησε πίσω από τον Άγιο. Πράγματι ο Άγιος δίχως δεύτερη σκέψη έψαξε ολάκαιρο το σπίτι, κάθε πιθανή κρύπτη μα δεν βρήκε τίποτε.

Αμέσως μετά βγήκε από την οικεία του και ακολουθούμενος από την γειτόνισσα πήγε στον τάφο της μονάκριβης του κόρης.

Μπροστά στον μνήμα σα να απευθύνεται σε άνθρωπο ζωντανό προσφωνεί την κόρη του και την ερωτά:

-Ειρήνη κόρη μου, που έκρυψες το κόσμημα της γειτόνισσας;

(Μα μήπως του σάλεψε; Μήπως δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει τον χαμό της κόρης του; Μα αυτός που καθετί παράδοξο, φυσιολογικό και καθημερινό το μετέτρεπε ήταν δυνατόν να μην ξέρει τι κάνει;)

Κι ευθύς αμέσως μέσα από τον τάφο ακούστηκε η φωνούλα της Ειρήνης, της Ρηνούλας.

-Στο ...(τάδε)... σημείο το έχω φυλαγμένο πατέρα μου!!!

Κι ο πατέρας της σαν Κύρης της ζωής και του θανάτου, χάρισμα της θαυματουργίας του που του το απέδωσε ο Ουράνιος Πατέρας, της απαντά:

-Σε ευχαριστώ πολύ Ειρήνη μου, κοιμήσου τώρα μέχρις ότου έρθει η Βασιλεία των Ουρανών.

Και πράγματι γυρνώντας στην οικεία του με την γειτόνισσα βρήκε το κόσμημα στο σημείο όπου του είχε υποδείξει η νεκρή κόρη του.