Ένα ανδρόγυνο είχαν στα νιάτα τους πνευματικό τον Γέροντα. Έφυγαν όμως για το εξωτερικό και έχασαν την επικοινωνία μαζί του. Πέρασαν 20 χρόνια όταν ένα απόγευμα βρέθηκαν σε μικρό παρεκκλήσι στο κέντρο της Αθήνας. Άναψαν κερί και είδαν ένα γέροντα ιερέα να κάνει μόνος του τον Εσπερινό. Κοίταξαν καλύτερα και διαπίστωσαν πώς ο ιερέας ήταν ο πάτερ Αθανάσιος. Χάρηκαν και είπαν:
- Ας μείνουμε στον εσπερινό να δούμε τον πατέρα Αθανάσιο, που έχουμε τόσα χρόνια να τον συναντήσουμε. Ο εσπερινός τελείωσε. Περίμεναν να βγει ο γέροντας αλλά τίποτα. Απευθύνθηκαν στη νεωκόρο.
- που είναι ο παππούλης που έκανε τον Εσπερινό; η νεοκώρος τους κοίταξε παράξενα.
- Ποιος παπούλης και ποιος εσπερινός...
- Μα τώρα δεν έκανε Εσπερινό ο πάτερ Αθανάσιος;
- ο εφημέριος δεν ήρθε σήμερα, ούτε λέγεται πάτερ Αθανάσιος!
Οι άνθρωποι απόρησαν. Ο σύζυγος κατευθύνθηκε προς το ιερό. Δεν υπήρχε κανείς μέσα, ούτε είχε άλλη πόρτα εξόδου.
Έφυγαν προβληματισμένοι και μετά από λίγες μέρες επισκέφτηκαν τη Νερατζιώτισσα. Εκεί τους πληροφόρησαν ότι ο γέροντας έχει κοιμηθεί αρκετά χρόνια πριν και ότι ο τάφος του βρίσκεται στη Μονή Φανερωμένης! Κατάπληκτοι ανέβηκαν στη Ροδόπολη, προσκύνησαν με συγκίνηση τον τάφο του πνευματικού πατέρα τους, που δεν τους ξέχασε και διηγήθηκαν στις μοναχές το θαυμαστό γεγονός που έζησαν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου